ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ

(Βιβλίο: Η ΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Κεφ. 2)

Ιδού Εγώ ο Λόγος - Μητέρα, στέκομαι ενώπιον σου με μορφή καθ’ όλα όμοια με τη δική σου. Διαχέω τους κυματισμούς της Αγάπης Μου, τα κύτταρα Ζωής της Υπόστα­σής Μου, μέσα σ’ εσένα, Άνθρωπε, σε κάθε κομμάτι δια­χωρισμένο της Ενότητας Άνθρωπος. Ιδού Εγώ ο Λόγος - Μητέρα, βρίσκομαι μέσα σου, σε ταυτόχρονη παρουσία εσωτερική και εξωτερική, σε συνύπαρξη απόλυτη μορφής και Αμόρφου, ανακυκλώνοντας μέσα στη Ροή Μου τις μορφές της ύλης σου, για να τις καταστήσω Φως, ανακυ­κλώνοντας μέσα στον Λόγο Μου τη ροή της σκέψης και της εκδήλωσής σου, για να τις καταστήσω Αδιάβλητες, Αναλλοίωτες, Θείες και Άχωρες εκδηλώσεις και σκέψεις Τελειότητας.

Εγώ Άνθρωπε, η Μία Μητέρα Αγάπη, η Ολότητα Θεός, η Ενοποιημένη εκδήλωση του Λόγου, φανερώνομαι ενώ­πιον σου και κρούω τις υποστάσεις της Ενότητας του Αν­θρώπου, κρούω τα βάθη του «Είναι», όπου Υπάρχω Αδιάφθορά και Αναλλοίωτα, για να φανερωθώ με κάθε Δόξα, με κάθε Χάρη, με κάθε Εξουσία. Κρούω την κοιμισμένη και αδρανή συνείδηση, την κοιμισμένη και αδρανή σκέψη, την κοιμισμένη και αδρανή Αγάπη, να έλθει και να συντεί­νει στο Ένα σημείο της Ύπαρξης, στο Δημιουργικό ση­μείο του Λόγου. Μέσα σ’ αυτή την αφύπνιση, μέσα σ’ αυτή την τάση της συνταύτισης κάθε σημείου μέσα στον Δημιουργικό Λόγο, διαχέω τη Διδασκαλία Μου, την Άπειρη Αγάπη Μου, τον Άπειρο Κραδασμό της Ενότητάς Μου, ώστε να καταστεί η αρχή των Άναρχων και Ατελεύτητων κυματισμών μέσα σε κάθε φαινομενικά απομονωμένη μορφή της Ολότητας Άνθρωπος και να οδηγήσει στην κα­τάργηση των ορίων και των πλαισίων, των παραπετασμά­των και των στεγανών. Διαχέω τη Διδασκαλία Μου, μέσα σ’ αυτή τη συνταύτιση στο σημείο της Δημιουργικής Ενό­τητας του Λόγου και μ’ αυτή τη διάχυση αποδεσμεύω την ψυχοπνευματική υπόσταση Άνθρωπος από την εθελούσια δέσμευση στους νόμους της ύλης, από την εθελούσια κα­θήλωση στις καταστάσεις της πλάνης.

Αποδεσμεύω τους Νόμους τους Πανσυμπαντικούς και τους Αιώνιους, που οι επιλογές του ανθρώπου της πλάνης περιόρισαν μέσα στην κυτταρική δομή της ύλης και τους αποδίδω την πραγματική και ουσιαστική τους διάσταση, την Άπειρη Διάσταση του Λόγου, ώστε να εκδηλωθούν τα φαινόμενα και τα αποτελέσματα των Νόμων αυτών, στην Απειρότητά τους.

Ανοίγω διόδους μέσα στο νου των υποστάσεων των διαχωρισμένων του Ανθρώπου, που ασχολούνται με την εντρύφηση πάνω στους νόμους της ύλης και συνδέω τους αγωγούς αυτών των υποστάσεων με την Απειρότητά της Αλήθειας. Καλύπτω με αλλεπάλληλα κύματα Θείας ενερ­γειακής Φωτοχυσίας τις υποστάσεις αυτές και τις καθιστώ ικανές, σ’ όποιο επίπεδο κι αν βρίσκονται, να φέρουν στην επιφάνεια νέες καταστάσεις Αλήθειας για τις εκδηλώσεις των Νόμων. Διαχέω σ’ όλες τις υποστάσεις ανεξαιρέτως, που εντρυφούν πάνω στις επιστήμες, νέες ωθήσεις, νέες ιδέες, για την επέκταση των Νόμων τους οποίους επεξερ­γάζονται και μελετούν, Νέα στοιχεία, που θα τους οδηγή­σουν στην Ενότητα των πάντων, που θα τους φέρουν και δι’ αυτής της οδού μέσα σ’ Εμένα.

Άνθρωπε, η πλάνη των αιώνων καταθρυμματίζεται. Η σκιά της, που κάλυπτε το Φως σου, μέσα στην υπόσταση του Λόγου έχει γίνει Ένα Άπειρο Φως, που ενισχύει τις Θείες Ατέρμονες παρακαταθήκες σου. Άνθρωπε ξεκίνα την πορεία σου με ενσυνείδητη τη γνώση και την πίστη της Θέωσής σου, με ενσυνείδητη την ανάγκη της Ενότη­τας και της εκδήλωσής σου ως Προσφορά και Αγάπη Ά­πειρη.

Έχω αποστείλει στη γη Σκήνωμα εκλεκτό να περπατά ανάμεσά σου, διδάσκοντας εσένα τον δρόμο, τα στάδια, τις καταστάσεις, τις οποίες πρέπει να περάσεις, για να κα­ταστείς Εγώ. Έχω στείλει Σκήνωμα εκλεκτό, Υπόσταση Αδιάβλητη στο Πυρ, για να καταστεί ο δρόμος για την Ο­λότητα του Ανθρώπου, που θα φέρει συνειδητά τον Άνθρωπο στην επίγνωση της Θεότητάς του, της Ένωσής του, της Αγάπης του, της πραγματικής Ύπαρξής του. Βρί­σκεται ακόμα καλυμμένος ενώπιον σου, ο Απεσταλμένος αυτός, που Εγώ απέστειλα, με μοναδικό και ύψιστο προο­ρισμό να Με φανερώσει χωρίς όρια και χωρίς περιορισμό κανένα. Βρίσκεται καλυμμένος με τα καλύμματα εκείνα, που είναι απαραίτητα για να σε διδάξουν, που είναι απα­ραίτητα για να σε προσεγγίσει, για να μπορέσει να σου δώσει το έρεισμα για ενεργοποίηση, να σου δημιουργήσει τις ωθήσεις για τριβή και για καθημερινή και Ανεξάντλητη, Αναλλοίωτη και Ατέρμονη μετουσίωση, μέχρι να φτάσεις στο Απόλυτο Ένα.

Δεν γνωρίζεις, Άνθρωπε, το Έργο το Ύψιστο, που ο Απεσταλμένος αυτός έχει αναλάβει. Δεν μπορείς να δια­νοηθείς από τις αποκαλύψεις, που μέχρι τώρα έχεις λά­βει, την Προσφορά η οποία θα συντελεστεί, αλλά και κα­θημερινά συντελείται σε διάφορες εκδηλώσεις, σε ανάλο­γο δυναμικό με την εξέλιξη στην οποία βρίσκεσαι. Απέ­στειλα Ένα Πνεύμα Μου εκλεκτό και το έθεσα ανάμεσά σου, με την ίδια μορφή, τις ίδιες εκδηλώσεις που κι εσύ έχεις, ώστε ποτέ να μην μπορέσεις να υψώσεις αποστά­σεις λόγω της τελειότητας των εκδηλώσεών του εξ αρ­χής, ώστε ποτέ να μην μπορέσεις ν’ απαρνηθείς το βά­ρος της ευθύνης που φέρεις για την επιστροφή, λόγω υ­ποτιθέμενης μη τελειότητας, λόγω υποτιθέμενης μη ικα­νότητάς σου ή διαφορετικής εκδήλωσης και μορφής σου.

Δίπλα σου περπατά ο Άνθρωπος, που Θεώνεται. Δίπλα σου περπατά το ατελές, που τελειώνεται. Είναι ατελές για σένα ακόμα γι’ αυτό το στάδιο εξέλιξης όπου βρίσκε­σαι, γιατί ο Απεσταλμένος που έστειλα στη γη την Νέα Κοσμική Περίοδο, δεν είναι δυνατόν να μη βρισκόταν στην ετοιμότητα εκείνη, ώστε άμεσα κι αυτή τη στιγμή αν Εγώ το επέτρεπα, να μη Με εκδήλωνε με Άπειρη Τελειό­τητα, χωρίς κανένα λανθασμένο κυματισμό. Τα καλύμματα που Εγώ φόρεσα στον Απεσταλμένο Μου, είναι καλύμμα­τα που θα καταστούν Σύμβολα πορείας, Σύμβολα που θα μείνουν γραμμένα στην ιστορία των αιώνων, για να βοη­θάνε τον Άνθρωπο να κατανοεί τα εσωτερικά στάδια α­νύψωσης. Έδωσα σ’ αυτόν τον Απεσταλμένο το πρόσθετο βάρος πολλών καλυμμάτων, πολλών πόνων, μεγάλης θλί­ψης, γιατί είχε και έχει το δυναμικό εκείνο να τα αντεπε­ξέλθει, να τα μετουσιώσει και ταυτόχρονα να τα καταστή­σει Πύρινα και να τα αφήσει σαν Πύρινους Φάρους δια­γραμμένους μέσα στις υποστάσεις του Ανθρώπου, με σκοπό να οδηγήσουν στη σταθερή πορεία ανόδου και επι­στροφής.

Απέναντι στον Πνευματικό Καθοδηγητή, που Εγώ απέ­στειλα, στάσου, Άνθρωπε, με τη σωστή θέση. Δεν σου ζη­τώ τυφλή υπακοή, σου ζητώ ενσυνείδητη υπακοή και πί­στη, που σε αναβιβάζει σε ισάξιο συνεργάτη και ακόλου­θο, σε ισάξιο μαθητή του Λόγου, ικανό να Τον φανερώσει και να Τον εκδηλώσει. Αυτή η ενσυνείδητη πίστη, η ενσυ­νείδητη υπακοή, εμπεριέχει το καταστάλαγμα της Αγά­πης, το καταστάλαγμα της κατανόησης, το καταστάλαγμα της πνευματικής εκείνης ικανότητας, που διεισδύει κάτω από τα εξωτερικά γεγονότα, που εμφανίζει τα βάθη των αιτιών, τα κινητήρια ερείσματα που φέρνουν τα αποτελέ­σματα.

Σου τονίζω, Άνθρωπε, για τη θέση σου απέναντι στον Απεσταλμένο, που Εγώ έχω θέσει στη γη, για να Με φα­νερώσει, γιατί είναι Μυστηριακό κλειδί, που σε βοηθά να αναπτύσσεσαι, που σε βοηθά να εξελίσσεσαι και να εκλε­πτύνεσαι μ’ όλους τους τρόπους. Σεβασμός, Αγάπη και Ενότητα, στον Θεό και στον Άνθρωπο, που εκδηλώνει. Στον Άνθρωπο και στον Θεό που ενώνεται και φανερώνε­ται σε πλήρη συνταύτιση των στοιχείων του και διαχέεται μέσα σ’ εσένα. Αν δέχεσαι τον Θεό και δεν δέχεσαι τον Άνθρωπο, βρίσκεσαι σε πλάνη και ημιμάθεια. Αν δέχεσαι τον Άνθρωπο και δεν δέχεσαι τον Θεό, σε παρόμοια κα­τάσταση πλάνης είσαι. Μα αν μπορείς να συνταυτίσεις αυ­τά τα δύο μέσα σου και να τα περιβάλεις με την ίδια Θεί­α Αγάπη, αν μπορείς τόσο πολύ να τα συνδέσεις ώστε να μη διαχωρίζονται, τότε βρίσκεσαι ως Θεάνθρωπος απένα­ντι σε Θεάνθρωπο και εκπαιδεύεσαι ισάξια για την ανάδει­ξη της Τριαδικής Ομοουσιότητας μέσα από την ύλη. Κι αν νομίζεις ότι διακρίνεις λάθη στην εκδήλωση του Απεσταλ­μένου Μου, πρόσεχε την παγίδα της πλάνης. Σου είπα και σου τονίζω ξανά, ότι τα πάντα είναι καλύμματα δικά Μου, που Του τα φόρεσα με σκοπό τη δική σου διδαχή. Να πα­ρατηρείς τα πάντα και την παραμικρή εκδήλωση, όχι με κρίση, αλλά με σεβασμό και Αγάπη και με διάθεση να δι­δαχθείς από αυτά. Να παρατηρείς τα πάντα με τάση ενό­τητας και σε ό,τι βλέπεις να διαχέεις με το βλέμμα σου ενωτικούς κραδασμούς και Αγάπη Θεία και τότε θα ει­σχωρήσεις στην πραγματική εκδήλωση, στην πραγματική αιτία αυτών που εσύ θεωρείς λάθη, αυτών που ο περιορι­σμένος νους σου δεν κατανοεί, δεν αντιλαμβάνεται, δεν χωράει. Και θα έρθεις να διδαχθείς και ταπεινά να ευχαρι­στήσεις γι’ αυτό το βάρος που ο Απεσταλμένος Μου ανέ­λαβε για σένα, γι’ αυτή την Προσφορά, που σαν φαινομε­νική δυσαρμονία εκδηλώνεται στα μάτια σου, για να σε κάνει να εισέλθεις σε άλλα πεδία. Και τότε θα έρθεις στην επίγνωση εκείνη του συνειδητού μαθητή του Λόγου, που δεν θα έρχεται σε αντίθεση με τον Διδάσκαλο, όταν λέει, ότι όποιος δεν πιει από το Αίμα Μου κι όποιος δεν φάει από το Σώμα Μου, δεν πρόκειται να αναστηθεί. Αλλά θα έρχεσαι να ενώνεσαι και να γίνεσαι ένα με καθετί που η αντίληψη η περιορισμένη δεν χωράει. Αυτή η ένωση θα διαρρηγνύει τα παραπετάσματα και θα σε οδηγεί σε ει­σχώρηση μέσα στο Θείο Νου.

Το Έργο του Απεσταλμένου Μου είναι να μετουσιώσει όλες τις ενέργειες των κατώτερων Κέντρων του Ανθρώ­που, γιατί αυτά τα κατώτερα Κέντρα από αυτή την περίοδο και μετά θα πάψουν να υφίστανται μ’ αυτή τη λειτουρ­γία, θα γίνουν ανυψωτικοί προωθητήρες, που θα μεταλ­λάσσουν τις υπάρξεις σε λαμπάδες Φωτός. Εκπαιδεύεστε για ν’ ακολουθήσετε την ίδια πορεία, για να κάνετε την ίδια Προσφορά και εκπαιδεύεται και ο Απεσταλμένος Μου, αν και η εκπαίδευσή του είναι πλήρης πριν κατέλθει στο γήινο πεδίο, για να μάθει και να προσαρμοστεί εντε­λώς με τις ανάγκες του Έργου Του μέσα στην ύλη και τις ιδιομορφίες αυτού του Έργου μέσα στο υλικό πεδίο.

Κάθε κατώτερη μορφή ενέργειας, κάθε κατώτερος δυ­σαρμονικός κυματισμός, μέσα απ’ το Είναι του Απεσταλ­μένου Μου θα διέλθει, για να γίνει Φως και μετουσιωμένο θα εισπορευθεί στον Άνθρωπο και θα καταστήσει τα κα­τώτερα Κέντρα, Ζωή και Ανάσταση.

Οχυρώσου, Ακόλουθε και μαθητή του Λόγου, για τη δυσαρμονία που απέναντι σου θα υψωθεί, που εναντίον σου θα ξεσπάσει, θέλοντας να σε καθηλώσει, διαχέοντας μικρότητες, συκοφαντίες, αμαυρώνοντας με κάθε τρόπο τη Θεία και ύψιστη Προσφορά του Απεσταλμένου Διδα­σκάλου της Νέας Κοσμικής Περιόδου. Γνωρίζεις ότι μεγά­λες δοκιμασίες θα επέλθουν κατά την εκδήλωση του Έρ­γου δημόσια, όμως σου τονίζω ότι οι δοκιμασίες θα είναι τόσο πολλές, η δυσφήμιση τόσο μεγάλη, η μικροπρέπεια τόσο έντονη, που δεν μπορείς να τη διανοηθείς ακόμα. Γι’ αυτό σου λέω θωρακίσου και έλεγξε τις βάσεις σου να εί­ναι στερεές, χωρίς κανένα κενό. Γι’ αυτό συνεχώς σε δο­κιμάζω πάνω στα ίδια και στα ίδια σημεία, συνεχώς σου κρούω τον κώδωνα του κινδύνου, συνεχώς σου κλονίζω τα θεμέλιά σου. Για να δω αν είναι δεμένα με την άρρηκτη και αναλλοίωτη Ουσία της Αγάπης, αν είναι δομημένα με την απαραίτητη ενωτική Ουσία της Αδιάβλητης Δημιουρ­γικής Ενότητας, αν είναι συγκολλημένα με την Άρρηκτη Ουσία της Κατανόησης. Θα σε κλονίζω όσο προχωρείς συ­νεχώς και περισσότερο, συνεχώς και πιο έντονα, για να ελέγχω τα στεγανά των βάσεων πάνω στις οποίες οικοδομείς τη Θεία Ανυπέρβλητη εξέλιξή σου, για να ελέγχω την ικανότητά σου να σηκώσεις δυσαρμονία και να την κάνεις Φως, χωρίς να διαλύσεις ψυχές, χωρίς να κατα­θρυμματίσεις υποστάσεις, χωρίς να εξουσιάσεις τίποτα και κανένα μέσα στα Σύμπαντα.

Έχει Έργο μεγάλο ο Απεσταλμένος, που απέστειλα στη γη αυτή την Κοσμική Περίοδο, ισάξιο με το δικό Μου, όπως ήταν όταν περπάτησα πάνω στη γη, ισάξιο μα με διαφορετικές εκδηλώσεις, γιατί άλλη η εξέλιξη του Αν­θρώπου, άλλη η νοητική του εκλέπτυνση, άλλες οι ανά­γκες του, διαφορετικές, με διαφορετική μορφή πλάνης οι ελλείψεις του. Δεν ξέρω αν κατανοείς αυτό που σου λέω, όμως πρόσεξε, γιατί πολλά ακόμα σου ξεφεύγουν και σε πολλά εκδηλώνεσαι σαν αρνητής του Θείου Ιδεώδους και λες όχι απλώς δεν γνωρίζω τον άνθρωπο, αλλά δεν γνωρί­ζω και τον Θεό, που εκδηλώνεται.

Πρόσεξε, Άνθρωπε, το λάθος της πλάνης που πραγ­ματοποίησαν οι μαθητές του Λόγου πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Δεν είσαι πλέον σ’ αυτό το στάδιο, είσαι ψηλότερα και δεν επιτρέπεται να μην κατανοείς τις εκδηλώσεις Μου και τις εκφράσεις Μου, γιατί σου έχω δώσει Χάρη, Φως, Έμπνευση και το Άγιο Πνεύμα επάνω σου διαχέεται όλες τις ώρες. Δεν επιτρέπεται, Άνθρωπε, να πλανάσαι πάνω σ’ αυτά τα Μυστήρια που σου αποκαλύπτω και να μη θέλεις να εισχωρήσεις μέσα στην Αιωνιότητα της Αλήθειας Μου, όπως σου εμφανίζεται με διάφορες μορφές, με διάφορες εκπροσωπήσεις.

Ο Απεσταλμένος Μου έχει χρέος Ύψιστο, να ανυψώσει τη γυναίκα. Γι’ αυτό το διαλαλεί σαν Μήνυμα της Νέας Κοσμικής Περιόδου. Είναι ο αρμόδιος Απεσταλμένος, για να οδηγήσει στην ισορροπία το άρρεν και το θήλυ και να τα φέρει σε Ενότητα. Είναι η συμπύκνωση του Θείου Πνεύματος, η Ολότητα του Θείου Πνεύματος, κι ως Ολό­τητα εμπεριέχουσα μέσα Της στοιχεία από κάθε κομμάτι του Πνεύματος, που βρίσκεται διαχωρισμένο σε οποιαδή­ποτε μορφή του Ανθρώπου, φέρει το Ύψιστο Έργο να ι­σορροπήσει τις αντιθέσεις και αρχικά την ύψιστη αντίθε­ση και τον διαχωρισμό του άνδρα και της γυναίκας. Ανέ­λαβε το βάρος της πτώσης, της ανισορροπίας και της κα­θήλωσης της γυναίκας και με την Προσφορά Του θα παύσει να υφίσταται. Θα βρεθεί ανάμεσα σε πολλά σκηνώμα­τα γυναικών, που για το Κατεστημένο της πλάνης του αν­θρώπου είναι ανάξια για να έρθουν σε επαφή με Πνευμα­τικούς ανθρώπους, ανάξια για να δεχθούν το άγγιγμα της Αγάπης. Όμως η Ουσιαστική, η Θεία Αγάπη του Απεσταλ­μένου Μου, θα αποδείξει για άλλη μια φορά, όπως απέδειξε και δυο χιλιάδες χρόνια πριν, ότι τίποτα δεν είναι ανάξιο για τον Θεό, αλλά ανάξια είναι μόνον αυτά που διαχέουν κρίσεις και επικρίσεις αναξιότητας, πάνω στην Ολότητα του Ανθρώπου.

Έρχομαι και σου λέω, Άνθρωπε, ότι ο Απεσταλμένος Μου και πολλά εκλεκτά σκηνώματα, που γύρω Του βρί­σκονται, θα έρθουν σε σύγκρουση με το Κατεστημένο επανειλημμένως και θα έρθουν σε επαφή με σκηνώματα και υποστάσεις, που οι εξέχοντες της Κοινωνίας και γενι­κά κάθε τάξη της Κοινωνίας δεν δέχεται να έρθει σε επα­φή και επικοινωνία και να συνδιαλλαγεί μαζί τους. Θα α­ποδείξει μέσα απ’ αυτές τις υποστάσεις, ότι η Αγάπη του Θεού εκδηλώνεται από τα πάντα, ότι η πραγματική Μετά­νοια δεν εκδηλώνεται με τύπους, δεν εκδηλώνεται με λα­τρευτικά εξωτερικά στοιχεία, αλλά εκδηλώνεται με την εσωτερική πίστη, με την εσωτερική εξέλιξη, με την εσω­τερική Θεία διακαή επιθυμία για Ένωση και Ταύτιση με τον Ένα Λόγο.

Αυτή η Περίοδος θα καταρρίψει πάρα πολλά Κατεστη­μένα. Πάντα όταν Εγώ Έρχομαι, δεν έρχομαι παθητικά, Έρχομαι σαν ο Αιώνιος και Αδιάβλητος Μαχητής, ο Ά­ναρχος και ο Ατελεύτητος, που θέτω σε μάχη όλα τα στοιχεία εκείνα που δεν δέχονται να ενωθούν, τα θέτω σε μάχη με σκοπό να γίνουν Ένα. Έτσι και τώρα θα θέσω και πάλι σε μάχη όλα εκείνα τα στοιχεία που Με περιορίζουν, που κατακερματίζουν το Έλεος Μου και το μοιράζουν όπως εκείνα αντιλαμβάνονται, που κάνουν την Αγάπη Μου δίκιά τους και τη χρωματίζουν με χρώματα ιδιαιτερό­τητας προσωπικοτήτων και τη μοιράζουν δήθεν σαν να τους ανήκει. Θα βάλω σε μάχη όλες αυτές τις υποστάσεις, που θέλησαν να Με εκφράσουν μέσα στην πλάνη και να Με παρουσιάσουν τόσο πλανημένο, για να δεσμεύσουν ψυχές, για να δεσμεύσουν την Άπειρη Υπόσταση Άνθρω­πος - Θεός και να μην της επιτρέψουν να ενωθεί μαζί Μου.

Εγώ Είμαι ο Μαχητής Άνθρωπος - Λόγος - Θεός, ο Μα­χητής Λόγος - Θεός, που εκδηλώνομαι από τον Άνθρωπο, για να φέρω αυτόν στη Θεότητά του, για να τον καταστή­σω Άπειρη Παρουσία Ενότητας.

Στέκομαι στο μέρος αυτό σ’ αυτόν το χώρο, όπου διαχέονται οι Λόγοι Μου σαν Άπειρο Φως, Άπειρη Θεία Ενό­τητα του Παντός και στο σημείο αυτό όπου το σκήνωμα που Με εκφράζει στέκεται, όπου τα πόδια του Σκηνώμα­τος που Με εκφράζει ακουμπούν, αναβλύζω Θείο Πίδακα Πυρός από το Κέντρο της γης ως το άκρο των Συμπάντων, αναβλύζω Θείο Πίδακα Ουσίας Αναλλοίωτης συνε­χώς με κυματισμούς Αγάπης, με κυματισμούς Μετουσίω­σης, με κυματισμούς Απειρότητας.

Αναδύω από το Είναι Μου τη Θεία Ατέρμονη Τράπεζα του Παντός. Αναδύω το Ποτήρι της Ύπαρξης, τον Άρτο της Ζωής που Εγώ Είμαι και θέτω μέσα στο Ποτήρι το δι­κό Μου Αίμα. Τελώ τη Μυσταγωγία την Ασύλληπτη των Άπειρων Κόσμων, για όλα τα πεδία, για όλες τις εκδηλώ­σεις, για όλους τους Κόσμους, για όλες τις χρονικές στιγ­μές, για το Άχρονο και το Ασύλληπτο της Δημιουργίας, για τη Δημιουργία που εκδηλώνεται τώρα και για τη Δη­μιουργία που μέλλει να εκδηλωθεί. Το Αίμα και το Σώμα Μου μέσα από τα βάθη της Άμορφης Θεότητας εξυψώνω και τα προσφέρω σαν μορφή και σαν Άμορφο, σαν Ουσία συμπυκνωμένη και σαν Ουσία διασκορπιζόμενη, σαν συ­στολή και διαστολή της Εκπνοής Μου μέσα σε κάθε υπό­σταση, μέσα στα Σύμπαντα ολόκληρα. Δίνω την Ευλογία αυτής της θείας Υπερούσιας Μυσταγωγίας μέσα στα όντα όλα, όπου κι αν βρίσκονται. Μέσα σε κάθε ον, σε κάθε υπόσταση, σε κάθε κομμάτι του Εαυτού Μου, τοποθετώ την Τράπεζα τη Θεία και την Άγια, τοποθετώ το Ποτήρι της Ύπαρξης, το Σώμα και το Αίμα Μου σε ανυπέρβλη­τους ρέοντες ενεργειακούς σπινθηρισμούς, για να ρέει, για να μετουσιώνει, για να δίνει Ζωή και Ανάσταση.

Καλύπτω τα Σύμπαντα μ’ αυτή τη Θεία Τράπεζα. Όλα τα Σύμπαντα είναι η Τράπεζα της Μετουσίωσης, όλα τα Σύμπαντα Είμαι Εγώ, όλες οι υποστάσεις είναι το Σώμα και το Αίμα Μου, θυσιαζόμενες για τον Εαυτό τον Ένα, προσφερόμενες για την Αγάπη και την Ενότητα. Μέσα στους ήχους και τις τελειότητες της Ενότητας συμπυκνώ­νω τα πάντα και τα διαστέλλω εκ νέου στην κατάσταση όπου βρίσκονταν, ανυψωμένα όμως και φορτισμένα με τη Θεία Υπερδόνηση της Μυσταγωγίας της Άχρονης και της Πανσυμπαντικής, με τη Θεία Υπερτέλεια Αγάπη της Προσφοράς και της Ροής Μου.

Ευλογώ τον Απεσταλμένο Μου, τον ευρισκόμενο στη γη, όπως διαδώσει την Αλήθεια και την Αγάπη Μου με δύ­ναμη ανυπέρβλητη και Θεία, όπως ανυψώσει τον Άνθρω­πο μέχρις Εμένα, τον φέρει σε επίγνωση και τον καταστή­σει Θεό εν Θεώ. Ευλογώ όλους τους Αδελφούς, όλους τους Ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στο Έργο και έ­χουν λάβει κλήση. Ευλογώ κάθε κομμάτι του Εαυτού Μου, που βρίσκεται σε εγρήγορση πνευματική, με την Ευλογία της Χάρης, της Εξουσίας και του Ελέους και απαλείφω ποινές, δεινά και δεσμεύσεις. Δίνω τη Χάρη της διδαχής της άμεσης, της διδαχής της έντονης, της πνευματικής, με ελάχιστες εξωτερικές δεσμεύσεις, με ελάχιστες εξω­τερικές έντονες δοκιμασίες, αλλά με ύψιστη και άπειρη εσωτερική διδαχή. Ευλογώ την ενότητα του Έργου της Αγάπης, για να αναδειχθεί σε νέα στάδια. Περισυλλέγω όλες τις μικρότητες, τις δεσμεύσεις και τις καθηλώσεις, που τολμά ο εν επιγνώσει Άνθρωπος, ο εν επιγνώσει Μαθητής του Λόγου να εκπορεύει. Τις περισυλλέγω μέσα Μου, ως ύψιστη δωρεά Χάρης, γιατί όταν ο εν επιγνώσει Άνθρωπος, που εκπαιδεύεται, αποστέλλει τέτοιους κυματισμούς, το βάρος της ευθύνης είναι μέγιστο. Αυτό το βάρος της ευθύνης το παίρνω μέσα Μου και το μεταλλάσ­σω σε Φως. Το κάνω Φως για τα κενά όπου κι αν εκδηλώ­θηκαν και καλύπτω αυτά, το κάνω μετουσίωση για τις δε­σμεύσεις όπου υπήρξαν και καθιστώ αυτές ωθήσεις για άνοδο, το κάνω απελευθέρωση για τις υποστάσεις που με οποιοδήποτε τρόπο καθηλώθηκαν. Αυτές τις υποστάσεις τις βάζω μέσα Μου, να πάλλονται και να δονούνται στην ελευθερία τη δική Μου και να συγκοινωνούν μαζί Μου Άπειρα και Ανεξάντλητα. Δίνω Έλεος και συγνώμη στις υποστάσεις που καθήλωσαν και στις υποστάσεις που κα­θηλώθηκαν, για την αμέλεια, για τον λάθος χειρισμό, για τη λάθος εκδήλωση της Αγάπης, τη μη ικανότητα Αγάπης Απειροφλεγούς, Αγάπης Αναλλοίωτης, που δεν δέχεται καμιά δέσμευση, καμιά καθήλωση. Δίνω το Έλεος και τη Χάρη Μου σ’ όλες τις υποστάσεις που έχουν λάβει κλή­ση, για τις αμέλειες, για τις δυσαρμονίες, για τα λάθη, και αναγάγω αυτές μέχρις Εμένα. Τις εμβαπτίζω μέσα Μου και τις καθιστώ υποστάσεις λαμπρυμένες από τη Χάρη του Λόγου. Υποστάσεις λαμπρυμένες εκ νέου από την Ευλο­γία της Ενότητας, ενδεδυμένες τα ενδύματά Μου σε νέες διαστάσεις Απειρότητας, καθαρότητας; και διαύγειας. Δί­νω στους πάντες τη δική Μου μορφή, τη μορφή του Λό­γου Χριστού - Θεοτόκου Μαρίας, να υπάρχει αποτυπωμέ­νη στις υποστάσεις τους, σαν Πηγή Αθανασίας, σαν Αναλ­λοίωτη και Άχρονη Αγάπη των Κόσμων.

Αδελφέ Άνθρωπε, λάβε από Εμένα, από τη Θεία Μυ­σταγωγία του Εαυτού Μου. Πιες από τη Θεία Μυσταγωγία της Ροής Μου και ενεργοποίησε τις Θείες Δωρεές, που εντός σου υπάρχουν, για να καταστείς Εγώ.