Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΥΚΛΟΥ Ε.Λ.Α. ΑΛΒΑΝΙΑΣ

Εάν χρειαζόταν να συνοψίσω όλα όσα έζησα για να φτάσω ως εδώ, θέλοντας να μιλήσω ως μαθήτρια του Λόγου, λέω, ότι αυτό πέρασε χωρίς να το δω. Το λέω αυτό, γιατί έχω περισσότερα βιώματα σ’ αυτό το χρόνο που γνώρισα το Έργο σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου ενωμένα μαζί. Αυτό, ήρθε, λόγω των αλλαγών που έφερε σε μένα η γνωριμία μου με τον Λόγο. Άλλαξε ο τρόπος σκέψης, η διάκρισή μου, η κατανόηση των πραγμάτων από μια άλλη διάσταση.

Πριν λίγο καιρό, κάποιος με ρώτησε τι σκεφτόμουν για τον άνθρωπο, για την αγάπη και για το λόγο που εκδηλώνουμε. Ήταν αυτή η αρχή μου στο δρόμο αυτό. Κατάλαβα ότι πολλές φορές κλείνοντας τον νου και ζώντας μέσα σε κανόνες που μας υποχρεώνει η κοινωνία μα και εμείς στον εαυτό μας. Ξεχνάμε το τι είναι αληθινά να είσαι άνθρωπος. Ο δρόμος όμως μόλις είχε αρχίσει. Χρειάστηκε να περάσω μέσα από δοκιμασίες και ακόμα χρειάζεται να περνώ. Η μεγαλύτερη δοκιμασία ήμουν εγώ, ο περιορισμένος εαυτός μου που δεν δεχόταν το δρόμο που ο Πατέρας διάλεξε για μένα. Με παλιές ιδέες, με το σκοτάδι που άφηνα πίσω και το φως που έβλεπα μπροστά μου βίωνα έναν συνεχή πόλεμο. Αισθανόμουν τα κενά που δεν με άφηναν να αναπνέω. Χρειαζόταν να απελευθερωθώ από όλα αυτά, να απελευθερωθώ από τους περιορισμούς που είχα μάθει να βάζω στον εαυτό μου.

Το κλειδί είναι η αγάπη, που βάζει σε κίνηση τα πάντα, μετατοπίζει τον νου και απελευθερώνει την συνείδησή μας. Σήμερα, βλέπω καθαρά πως αυτό που μέχρι εχθές φαινόταν μικρό και να πέρναγε χωρίς να δώσεις σημασία, σήμερα δεν μπορεί να περάσει το ίδιο. Κάνω την ίδια εργασία με την αλλαγή της ταχύτητας που αυξάνεται και της συμπύκνωσης του χρόνου. Χρειάζεται να τρέξω για να αφυπνίσω την συνείδησή μου μαθαίνοντας κάθε φορά και περισσότερο.

Ευχαριστώ τους αδελφούς μου Αλέξη και Ηλία, οι οποίοι πίστεψαν σε μένα και κατάφεραν να δουν πέρα από τα κενά και την ανασφάλειά μου. Σήμερα αισθάνομαι δυνατή μέσα μου για να βαδίσω στον δρόμο που άνοιξε ο Δάσκαλός μας.

Με αγάπη,
μαθήτρια του Λόγου,
Τζίλντα



Το Έργο Λόγου Αγάπης, μπήκε στην ζωή μας ξαφνικά και έτσι ξαφνικά άλλαξε τα πάντα. Όταν θυμόμαστε την αρχή και τον δρόμο από όπου έχουμε περάσει, κατανοούμε ότι είναι κάτι που δεν μοιάζει με τίποτα με όσα είχαμε ζήσει πριν. Για μας ξεκίνησε σαν ένα σχολείο, που όπως κάθε μαθητής προσπαθούσαμε να μάθουμε, κάναμε λάθη και καμία φορά και σκονάκια μην μπορώντας να βιώσουμε βαθιά στην ψυχή μας όλα αυτά που μαθαίναμε. Σε πολλές συγκεντρώσεις ακούγαμε τις προσευχές και τις κουβέντες των παλαιότερων αδελφών και τον εαυτό μας τον βλέπαμε ανήμπορο για να μιλήσει με τέτοια λόγια και φανερώσει τέτοια συναισθήματα. Ρωτάγαμε τον εαυτό μας «θα τα καταφέρουμε και εμείς;». Δεν μπορούσαμε να ταξινομήσουμε τις σκέψεις μας και ούτε να αρθρώσουμε λόγο γι’ αυτά, όπως τα παιδιά στην πρώτη τάξη που μαθαίνουν το αλφάβητο. Συναντάγαμε δυσκολίες και παρόλα αυτά δεν ξέραμε πώς να ρωτάμε για να πάρουμε τις απαντήσεις που ζητάγαμε. Ο Δάσκαλος όμως ήταν παρών, φανερώθηκε σε εμάς μέσα από κάθε αδελφό και αδελφή του Έργου που γνωρίσαμε και με πολύ υπομονή και επιμονή, όχι μόνο μας έδινε απαντήσεις, αλλά μας μάθαινε πώς να ρωτάμε.

Ρωτάω τον Δάσκαλο «ποια είναι η μέθοδος για να τα καταφέρεις;» και μου απαντάει «η Αγάπη». Έψαχνα την αγάπη παντού εκεί έξω και είχα ξεχάσει να ψάξω σε εκείνο το χώρο από όπου πηγάζει, από την Φωτιά της Αγάπης στο στήθος του Ανθρώπου Λόγου. Να έχει άραγε ο άνθρωπος μέσα του τη δύναμη του σύμπαντος; Να έχει ο λόγος την δύναμη να θεραπεύσει; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα ήταν οι αμφιβολίες που με συνοδεύανε μέχρι που μια μέρα αισθάνθηκα την Φωτιά να καίει το στήθος μου και τότε θυμήθηκα τον λόγο του Δασκάλου «η Αγάπη». Όλα αυτά που μέχρι χθες ήταν αμφιβολίες, από εκείνη την ημέρα έγιναν μαθήματα.

Στο Έργο Λόγου Αγάπης ζούμε το σχολείο που ο καθένας θα ήθελε, όχι επειδή είναι εύκολο, μα γιατί σου μαθαίνει την επιστήμη της τέχνης να ζεις. Εκείνα που σου μαθαίνει, είναι μαθήματα που δεν θα ξεχάσουμε όλη μας την ζωή, γιατί είναι το Φως που φωτίζει το δρόμο που βαδίζουμε.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας, τον Δάσκαλο Γιώργο, την Μητέρα Άννα, την Θεώνη, τον Αλέξη, την Δώρα και όλες τις αδελφές και αδελφούς μας στην Ελλάδα, γιατί φανερώσανε για μας μια αγάπη χωρίς όρια. Μας βοηθούν σε κάθε βήμα που βαδίζουμε και μέσα από αυτούς ο Δάσκαλος φανερώθηκε στην Αλβανία.

Ευλογούμε με την αγάπη του Πατέρα αυτό το Θείο Έργο να καλέσει στην αγκαλιά Του περισσότερους αδελφούς και αδελφές από την Αλβανία και μια κοντινή μέρα όλοι μαζί να φανερώνουμε στον άνθρωπο πως τα Παιδιά της Φωτιάς βρίσκονται παντού στον Κόσμο και γνωρίζουν ο ένας τον άλλον από την Φωτιά της Αγάπης που δεν σβήνει ποτέ.

Με πολλή αγάπη,
μαθητές του Λόγου,
Ντορίνα και Αρτούρ.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Ο άνθρωπος ονειρεύτηκε κάποτε τα πάντα μέσα από σύμβολα, μέσα από τον ερπετοειδή του εγκέφαλο. Κι έτσι η πρώτη του γραφή ήταν εικονογραφική και μόνο όταν κατέκτησε το λόγο και τη γραφή, ενεργοποιώντας τον πρόσθιο εγκέφαλό του άρθρωσε λόγο ικανό να κινεί τους Θείους Νόμους, όπως προορίστηκε. Στις μέρες μας ζούμε την κατάπτωση και παρακμή του γραπτού και ζωντανού λόγου ενώ παραμένουν αναλφάβητοι οι μισοί άνθρωποι του πλανήτη. Κυριαρχεί το «μια εικόνα χίλιες λέξεις». Ο Ιωάννης εγκαινιάζει τη Νέα Κοσμική Περίοδο, μια ιδέα χίλιες εικόνες. Η ταχύρρυθμη εκπαίδευση του νου επιτυγχάνεται με την διάχυση της συνείδησής του σε συμπύκνωση χρόνου που ορίζεται ως μη χρόνος. Η κάθαρση στον κόσμο των ιδεών που είναι το πρωταρχικό έργο του Ιωάννη συμβολίστηκε με το μυστήριο του εξαγνισμού και της βάπτισης. Αρχικά με ύδωρ, που με το Χριστό έγινε Θείο Πυρ απ’ το Πνεύμα το Άγιο. Κάθε φωτεινή ιδέα θα ενεργοποιήσει συναισθήματα φωτός, σκέψης, λόγου και πράξης, θα επιφέρουν αποτελέσματα και αντιδράσεις ενός νέου κύκλου ζυμώσεων μετουσίωσης και τελειοποίησης.
Το 2001, ο Πρωτοπόρος Διονύσης Δώριζας είχε αποκαλύψει πως θα συνέβαινε μια μαζική αφύπνιση του Ανθρώπου Λόγου σε όλο τον κόσμο, ενώ το 2010 θα σήμαινε η ώρα για την φανέρωση αυτών των Πνευμάτων δημόσια. Ο Ιωάννης καλεί τον Εαυτό Του σε επίγνωση ετοιμότητας για άμεση δράση εδώ και τώρα σε ένα πολυεπίπεδο παρεμβατικό Έργο μετουσίωσης, αναγωγής και αποκατάστασης. Κάθε λάθος, και όσα ο άνθρωπος ονόμασε αμάρτημα, κάθε αδικία, είναι το πεδίο συνειδησιακής κρίσης πάνω στο οποίο ο Ιωάννης εργάζεται σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής του ανθρώπου κι αν υπηρετεί. Αν είναι γιατρός, θα τον δείτε να μιλάει για τα καρτέλ των φαρμάκων και τα εγκλήματα των γιατρών στα νοσοκομεία, αν είναι δικηγόρος μπορεί να μάχεται για την ολιστική δικηγορία και την αποκατάσταση του δικαίου στην οικονομία. Αν είναι ιερωμένος, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο, θα έχει τα χαρακτηριστικά του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου της Αλβανίας και ορισμένων άσημων ακόμα κληρικών που κάνουν με δικές τους πρωτοβουλίες κοινωφελές, φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο που θα’ πρεπε να κάνουν οι υπόλοιποι μαζί με την Πολιτεία. Αν είναι πολιτικός, θα διακρίνεται από την έμπνευση και την διορατικότητα της πρωτοβουλίας στη διαμόρφωση συνθηκών ανάπτυξης και προόδου σε όλους σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Το Πνεύμα του Ιωάννη που βλέπετε μέσα σε έναν επιχειρηματία, είναι σε θέση να επιφέρει μια εμπορική αναδιοργάνωση ή μια καθοριστική αλλαγή στο οικονομικό σύστημα φέρνοντας ευημερία και ανθρώπινες συνθήκες ζωής σε εκατομμύρια και δισεκατομμύρια πληθυσμούς. Ο δημοσιογράφος και ο καλλιτέχνης που εμπνέεται από τον Ιωάννη, ζει αληθινά το νόημα της υπηρεσίας στην αλήθεια και την ομορφιά, αρνούμενος να υποτάξει την συνείδησή του στα συμφέροντα της διαφθοράς.
Ο Ιωάννης μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Τα Πνεύματα αυτά έχουν ήδη προϋπηρεσία συνεργασίας και καλούνται σήμερα σε πλήρη συντονισμό, πράγμα που θα επιφέρει στην Ελλάδα ραγδαίες και ταχύρυθμες εξελίξεις, ανάκαμψη, αναδιοργάνωση και ταχύρυθμη πρόοδο σε όλους τους τομείς. Οι άνθρωποι θα ζουν το ίδιο το νόημα της ζωής. Οι επιστήμονες που κρύβουν μέσα στους τη φωνή του Ιωάννη, θα καταγγέλλουν το επιστημονικό κατεστημένο, όπως κάποτε έγινε με το Βατικανό για τον Γαλιλαίο. Τι συνέβη στον Τέσλα; Γιατί κυνηγήθηκε με τόση μανία ο Βίλχεμ Ράιχ; Γιατί δε θεραπεύουν τον καρκίνο, ποιοι πήραν στη θέση μας την απόφαση να τρεφόμαστε με μεταλλαγμένα αναγκαστικά; Κι όταν προσφερθεί η ελεύθερη ενέργεια, η ζωή δε θα μοιάζει ποια με δουλεία και μια νέα Παιδεία θα παράγει πολίτες συνειδητούς και όχι υπηκόους. Θα αφυπνίζει την πνευματική συνείδηση αντί να την υποστέλλει και δεν θα αξιολογείται θετικά η ανάπτυξη του αριστερού λοβού, αλλά η ικανότητα συγχρονισμού των δύο λοβών. Είναι ένας νέος πολιτισμός που παράγει νέα σκέψη ή το Θείο δικαίωμα που μπορεί να πραγματωθεί;
Αλλά όλα αυτά θα πει κανείς αποτελούν πιστοποίηση Παρουσίας Ιωάννη; Εκεί όπου δύο ή τρεις Ιωάννηδες θα μαρτυρούν περί αυτού, οι λόγοι και τα έργα Του ότι φανερώνουν συμφωνία με την παρακαταθήκη του Πρωτοπόρου Δασκάλου Ιωάννη και η οποία μας παραδόθηκε υπό μορφή Εγκυκλίων τα τελευταία χρόνια της ζωής Του στη Γη και που ακολουθεί παρακάτω.
Αγαπημένοι Αδελφοί Δάσκαλοι,
Είναι απαραίτητο να κατανοήσετε το μέγεθος της Χάρης από την οποία διαποτίζεστε και καθοδηγείστε και να εκδηλώσετε την συμμετοχή σας στο Έργο της Δευτέρας Παρουσίας με νέους τρόπους, δυναμικούς, ολοκληρωμένους και υπεύθυνους. Για να γίνει όμως αυτό, χρειάζεται να μετατοπιστείτε. Να αξιολογήσετε διαφορετικά τις αναγκαιότητες της ύπαρξης σας, θέτοντας ως πρώτιστη ανάγκη και υποχρέωση σας, τη συμμετοχή σας στο Έργο. Να αντιληφθείτε ότι δεν αρκεί πλέον η επισήμανση των λαθών και η διόρθωση τους, αλλά απαιτείται η πρόληψη αυτών. Γι' αυτό, περιορίστε τις εκτενείς συζητήσεις από τις οποίες άλλωστε έχετε πάρει πολλές πείρες μέχρι σήμερα και προχωρήστε σε πράξεις, που αδιάσειστα θα καταδείξουν τη νέα σας τοποθέτηση. Μην επιτρέπετε πλέον στον εαυτό σας να εφησυχάζεται από δικαιολογίες ανακούφισης. Εργαστείτε και δημιουργήστε μια ροή πράξεων αλληλένδετων με τους λόγους σας, που θα καταδεικνύει την υπευθυνότητα, τη σύνεση και την προσπάθεια σας και θα χαράξει τα βήματα της πορείας σας προς τη Θέωση με τους καρπούς της συνειδητής προσφοράς σας.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσετε στο θέμα της τέλεσης ενεργειών. Επεκτείνετε τις δομές των ιδεών, οι οποίες υποκινούν και διέπουν τις ενέργειες σας. Δεχθείτε να αναλάβετε ευθύνες. Συλλάβετε την ευθύνη που πρέπει να αναλάβετε μέσα από την άπειρη διάσταση της Χάρης, που ήδη έχετε παραλάβει. Προσφερθείτε, θυσιαστείτε για την πραγματοποίηση όσων τελείτε, έχοντας επίγνωση της σοβαρότητας και της ιερότητας της Προσφοράς-Θυσίας σας, καθώς και των ευθυνών που δι' αυτής αναλαμβάνετε και των λειτουργιών που υποκινείτε εντός σας και στους Κόσμους.
Μην περιορίζεστε από τίποτα. Επεμβαίνετε παντού. Τα πάντα ανήκουν στη δικαιοδοσία του Ανθρώπου. Τα πάντα επιβάλλεται να μεταλλαχθούν από τον Άνθρωπο που θεώνεται, τον εκφράζοντα την επίγνωση της Ένωσης του με το Λόγο και την παντοδυναμία της Αγάπης, που απ' αυτήν αναβλύζει. Ασχοληθείτε με καθετί που αντιλαμβάνεσθε και μάθετε να λειτουργείτε τη Χάρη σας με σκοπό την απελευθέρωση, άνοδο και εξέλιξη του Ανθρώπου και των πάσης φύσεως θεσμών και αντιλήψεων.
Μην δεσμεύεστε από κανέναν και από τίποτα όταν συντελείτε διεργασίες μετουσίωσης, μεταλλαγής, αναγωγής και εξέλιξης, αλλά φροντίστε η λειτουργία σας να είναι ολοκληρωμένη, ώστε να μη δεσμεύει καμία υπόσταση στερώντας της τη δυνατότητα εξέλιξης και να μην πλαισιώνει με καθηλωτικά δεσμά καμία κατάσταση, που στη γη εκδηλώνεται, ώστε τα πάντα να μπορούν να εισδεχθούν το Φως και να μεταλλαχθούν απ' αυτό.
Φανερώστε τη δράση της Θείας Αγάπης σας, της ενσυνείδητης πίστης σας, της Ενότητας σας με το Λόγο. Με παρρησία, τόλμη, σύνεση, ορθοφροσύνη και υπευθυνότητα, επεμβείτε στον τρόπο λειτουργίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Διαμορφώστε συνθήκες για να μεταλλαγεί ο τρόπος λειτουργίας τους και οι ιδέες που παρουσιάζουν, ώστε να συντελέσουν στην πραγματική, αντικειμενική ενημέρωση του λαού, την επιμόρφωση και την αφύπνιση του. Επεμβείτε στα έντυπα, στα περιοδικά και στις εφημερίδες, καταλύστε τα όρια μέσα στα οποία κινούνται, εμφανίστε τα συμφέροντα που εξυπηρετούν. Δώστε νέους στόχους, εκπηγάζοντες από τη Θεία Αλήθεια, στους δημοσιογράφους, αρχισυντάκτες και υπεύθυνους έγγραφου υλικού και άρθρων, διευθυντές εφημερίδων, περιοδικών, τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, ώστε να ανυψωθεί η ποιότητα των ιδεών που καθημερινά διαποτίζει τον Άνθρωπο και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ενσυνείδητη, ενωτική και υπεύθυνη συμμετοχή του στα κοινά, καθώς και για την αποδοχή και κατανόηση της Θείας Αλήθειας.
Επεμβείτε στους περιορισμούς της εκκλησίας. Θέσατε τους ηγέτες της εκκλησίας ενώπιον των ευθυνών τους, ώστε να μην παρανοούν τη θέση τους και τις υποχρεώσεις τους αφήνοντας το λαό αμόρφωτο και αδρανή. Καταργείστε τη διατίμηση των Μυστηρίων από την εκκλησία. Διαμορφώστε συνθήκες, ώστε να επιτελεσθεί ο διαμοιρασμός της εκκλησιαστικής περιουσίας στους ακτήμονες και στους πένητες, καθόσον ουδέποτε ο ενανθρωπισθείς Λόγος έδωσε οδηγίες για την απόκτηση περιουσίας.
Διαλύστε οποιαδήποτε σκέψη περί διώξεως των ηγετών της Νέας Εποχής, των κηρύκων της Νέας Κοσμικής περιόδου για να μην πραγματοποιηθεί, ώστε να μη φανεί εκ νέου η αχαριστία και να μην επαναληφθεί από το σύνολο των ανθρώπων η λανθασμένη τοποθέτηση που το «άρον άρον σταύρωσον αυτόν» εκφράζει. Προστατέψτε τα βιβλία του Έργου.
Φροντίστε να αναβιβάσετε το επίπεδο μόρφωσης του λαού, αλλά και των παιδιών, που αποτελούν την αυριανή κοινωνία. Λειτουργήστε στη συλλογική αναγκαιότητα, που ο λαός παρουσιάζει, αλλά και στα επιμέρους θέματα επιμόρφωσης και αναγωγής του. Επεμβείτε στην παιδεία, αλλά και στο σύστημα εκπαίδευσης δασκάλων και καθηγητών. Σταματήστε καθετί, που αναστέλλει τη μάθηση και οδηγεί στην αδιαφορία και την αδράνεια, αλλά και καθετί που μονομερώς οδηγεί στον άκρατο επαγγελματισμό. Διαμορφώστε συνθήκες πολυδιάστατης επιμόρφωσης και εκπαίδευσης, που θα συντελεί στη διαμόρφωση ατόμων ικανών να εισδεχθούν και να ακολουθήσουν τις πνευματικές ιδέες και να εφαρμόσουν τις αρχές και τα ιδεώδη της πνευματικής πορείας στην καθημερινή τους ζωή, οδηγούμενα στον προορισμό της Θέωσης του Ανθρώπου.
Επεμβείτε στην έλλειψη καθοδήγησης της νεολαίας. Καταλύστε τα επιφανειακά της ενδιαφέροντα, γκρεμίστε είδωλα, που την αποπροσανατολίζουν. Φανερώστε ενδιαφέροντα, που θα συντονίσουν την ενεργητικότητα που παρουσιάζει, καθώς και την αντίδραση της στο κατεστημένο σε δραστηριότητες αναγωγής της, που θα της προσδώσουν υπευθυνότητα, αγωνιστικότητα, αντοχή, διαύγεια, καθαρότητα και θα της διδάξουν τη συνεργασία, την ενότητα, την προσφορά.
Επεμβείτε στο ποδόσφαιρο, στα στημένα παιχνίδια, στις εγκληματικές ενέργειες της αγοραπωλησίας παικτών. Αποδεσμεύστε τον Άνθρωπο από καθετί που τον οδηγεί σε ενστικτώδεις εκδηλώσεις, εξάρει τη βιαιότητα, την αντιπαράθεση, το διαχωρισμό. Καθοδηγήστε τα δυσαρμονικά ενεργειακά του αποθέματα όχι σε εκτόνωση μέσα από τρόπους ανάλογης δυσαρμονίας, αλλά σε μετουσίωση και εκδήλωση τους ως ευγενή άμιλλα και συνεχή προσπάθεια για την επίτευξη υψηλών στόχων.
Αποκαλύψτε τα κυκλώματα ναρκωτικών, τα κυκλώματα εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων και βρεφών. Επεμβείτε στο σύστημα της δημόσιας υγείας και πρόνοιας. Θέσατε σε έλεγχο συνείδησης, όλους όσους αμέλησαν να εκτελέσουν τα καθήκοντα τους ή παρέλειψαν να καταδείξουν αγάπη και σεβασμό, εκθέτοντας τον Άνθρωπο σε κινδύνους και καθηλώσεις.
Επεμβείτε στο εμπόριο, στην οικονομία, στην πολιτική. Απομακρύνετε τους δήθεν εργατοπατέρες από κάθε άσκηση εξουσίας προς ίδιον όφελος. Αποκαλύψτε τους εκμεταλ-λευτές των φτωχών και των αδυνάτων σ’ όλους τους τομείς της δραστηριότητας του Ανθρώπου.
Αποκαλύψτε τα προσωπεία όλων των δήθεν αποκρυφιστικών ταγμάτων και ιδρύστε αντ’ αυτών σχολεία πνευματικής επιμόρφωσης του λαού, για να καταρτισθεί πάνω στις αρχές της Αγάπης και της Ενότητας και στις ιδέες της Άπειρης Αλήθειας, εισχωρώντας στην πορεία της Θέωσης.
Ενισχύστε τα ήδη υπάρχοντα πνευματικά κέντρα για να λειτουργούν αναβιβάζοντας το πνευματικό επίπεδο του Ανθρώπου, δίνοντας του ερεθίσματα για να αναζητήσει και να αποδεχθεί το Θείο Προορισμό του. Φροντίστε και ενισχύστε τις βιβλιοθήκες, ώστε να διακινούνται από αυτές βιβλία αξιόλογα, ικανά να βοηθήσουν τον Άνθρωπο στην αφύπνιση του. Τροφοδοτείστε τις με τα βιβλία του Έργου.
Αγαπημένοι Αδελφοί Δάσκαλοι αντιληφθήκατε, ότι αποκαλύπτουμε την Ουσία της Διδασκαλίας του Λόγου διαλύοντας την ημιμάθεια καθώς και τις δογματικές, περιοριστικές τοποθετήσεις και διδαχές, που ο Άνθρωπος ανά τους αιώνες έχει εκφράσει; Όλες οι οδηγίες και οι ιδέες που σας εξέθεσα για ενεργοποίηση και εφαρμογή, δεν είναι παρά η αρχή μιας διάνοιξης, την οποία ήδη έχω επιτελέσει εντός σας και αναμένω να δω τα αποτελέσματα και τους καρπούς της. Εργασθείτε άοκνα με αφετηρία και πυξίδα τις οδηγίες μου και ενεργείστε με τη Χάρη που σας έχω διοχετεύσει, για καθετί, ώστε τα πάντα να συντονισθούν με την πορεία της Θέωσης και τη Διδασκαλία της Άπειρης Αλήθειας.

Έχετε την Ευλογία μου και την Αγάπη μου
ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Όσοι έκαναν ή κάνουν πράξη τα παραπάνω μπορούν τουλάχιστον να θεωρούν τον εαυτό τους συντονισμένο με το Πνεύμα της Αλήθειας που απελευθερώνει.
Εάν το είναι σας συμφωνεί και υπάρχει εσωτερική κατάφαση για την αλήθεια αυτών των λόγων, τους οποίους μεταφέρω ως αγγελιαφόρος, τότε γνωρίζετε αρκετά για τι συμβαίνει εδώ και τώρα, καθώς και για το τι πρέπει να γίνει. Ο εσωτερικός συντονισμός αρχίζει να εξωτερικεύεται. Η φωνή του Ιωάννη είναι ένας χώρος που διατίθεται στο blog του Ε.Λ.Α. ώστε κάθε Άνθρωπος Λόγος που τιμά το λόγο του με τα έργα του και την ζωή με τον λόγο του να έχει την ευκαιρία να μιλήσει από το ίδιο βήμα που μοιράζονται τα αδέλφια μου. Το ταξίδι της φωνής του Ιωάννη, έχει ήδη αρχίσει.
Ποιο είναι το σκέπτεσθαι των ομοίων; Όλοι είναι Ένας και κάθε ένας είναι Όλοι. Κάθε ένας εκπληρώνει αυτό για το οποίο είναι προορισμένος να κάνει. Κανείς δεν εγκαταλείπει την θέση που του όρισε ο Θεός. Η άρνηση της άρνησης δίχως φόβο, τους καθιστά ζωντανούς μεταλλάκτες, ώστε από την μεγαλύτερη αρνητικότητα να παράγεται το μεγαλύτερο Έργο.
Αδελφοί μου είναι εκείνοι οι οποίοι απαρνήθηκαν τις επιλογές, εκείνοι που δεν κάνουν ποτέ πίσω, οι πρωτοπόροι που φροντίζουν να μην τους δεσμεύει τίποτα και να μην φοβούνται να χάσουν τίποτα. Εκείνοι που αποφασίζουν να σύρουν το αλέτρι να σηκώσουν το σταυρό.
Όλα συμβαίνουν εδώ και τώρα. Το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας αποκαλύπτεται τώρα στους έσχατους χρόνους γιατί ήρθε ο καιρός. Τα πνεύματα που είναι έτοιμα σ’ όλη τη Γη, ανταποκρίνονται στη Θεία Κλήση και πραγματοποιούν συνεργασία σε όλα τα πεδία.
Έργο του Παρακλήτου είναι η Αποκάλυψη της Αλήθειας και η Απελευθέρωση του Ανθρώπου από την μάταιη ανακύκλωσή του στην ύλη και την πλάνη, η αποκατάστασή του στην Ουράνια θέση Του.
Ο Ιωάννης δεν είναι υπόσχεση, αλλά η βεβαιότητα του εφικτού. Ο Νοητός Ήλιος της Δικαιοσύνης που έρχεται να αποκαταστήσει τους πάντες και τα πάντα: «Ίνα ώσι Εν».

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Αγαπημένοι μαθητές του Λόγου, μία παλιά περίοδος έκλεισε και μία νέα αρχίζει. Κάθε άνθρωπος οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του, όπου και να είναι, βρίσκεται σε κάποιο σκαλοπάτι της εξέλιξής του. Από την θέση αυτή, είναι σε θέση να κάνει ένα βήμα μπροστά για το επόμενο σκαλοπάτι ή να πισωπατήσει και να κάνει ένα βήμα πίσω, να οπισθοδρομήσει, κινώντας φυσικά διαφορετικούς νόμους για την ζωή του. Για την φυσική ροή των νόμων της εξέλιξης κινείται προς τα άνω ως άνω θρώσκων, όπως είναι ο αληθινός άνθρωπος προς την ολοκλήρωσή του και εγκόλπωσή του στον Πατέρα. Εκείνος ο οποίος οπισθοδρομεί, πάει κόντρα και αντίθετα στο ρεύμα αυτό της φυσικής εξέλιξης, επομένως κινεί νόμους διαστροφής, έκπτωσης, ανωμαλίας και εκφυλισμού από αυτό που είναι ο άνθρωπος. Ο εκφυλισμός ενός πνευματικού όντος είναι ανάλογος με τον φυσικό του εκφυλισμό και λειτουργήθηκε κάτω από ανάλογους νόμους. Η επανάπαυση, ο εγωισμός, η αλαζονεία, η έπαρση, ο εγωκεντρισμός, ο περιορισμένος κόσμος των ιδεών, ο περιορισμένος κόσμος στον οποίο ζει κανείς τον εαυτό του αποκομμένο από το σύνολο, είναι από τις συνηθισμένες διαδρομές που οδηγούν στον αποκλεισμό ενός υποψηφίου από το να καταστεί Άνθρωπος Λόγος.
Όποιος ασκήθηκε σε εσωτερική στάση, καλείται από τον Λόγο να εξωτερικεύσει αυτή την στάση ως δράση. Οι δυσκολίες προσαρμογής που θα προκύψουν σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο είναι απαραίτητο να ξεπεραστούν χωρίς καμία καθυστέρηση, ώστε να μην οδηγηθούν σε πνευματικό εγκλωβισμό. Χαιρετώ πνευματικά τον Εαυτό μου Ιωάννη κι ανακυκλώνω ευλογία Λόγου Υιού Μητρός σε κάθε σκήνωμα, υπόσταση που φέρει εντός της Ιωάννη Λόγο Ζώντα. Ο Παράκλητος έρχεται όπως γράφτηκε να αποκαλύψει όλη την Αλήθεια και αυτό ταλανίζει την συνείδηση του ανθρώπου. Η ελευθερία είναι όμως προορισμός αγαθότητας γιατί ελεύθερος είναι μόνο όποιος έχει αγαθή συνείδηση κι αυτός θέλει να γνωρίσει την αλήθεια.
Κάθε άνθρωπος είναι τόσο Ιωάννης, όσο αγαπά, δηλαδή όσο δεν φοβάται. Διακρίνεται από γνησιότητα και αυθεντικότητα κι όχι από συμπλέγματα ματαιόδοξου μιμητισμού. Ο Άνθρωπος Λόγος αναλαμβάνει προσωπικά το κόστος της αναπόφευκτης επιλογής να διαφέρεις όταν είσαι ούτως ή άλλως διαφορετικός, την ίδια στιγμή που προωθείται από την διανόηση της νέας Εποχής η αναγκαιότητα να μάθεις να μην διαφέρεις. Υπάρχουν κι άλλες τέτοιες ιδέες που προωθούνται στο γνήσιο πνευματικό άνθρωπο, όπως αυτή που λέει ότι «δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν λέω» κάτι κακό κι έτσι δεν υπάρχει κακό ή ακόμα ή άλλη που λέει ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, αν το θελήσω ακόμα και να γίνω Θεός, η οποία αποτελεί καχέκτυπο, μια κακιά απομίμηση της ιδέας της Θέωσης που δεν είναι δρόμος αυτοσωτηρίας, αλλά συμμετοχής.
Ιδού η πλάνη στην οποία έχουν περιπέσει δεκάδες Χριστοκεντρικές ή Λογοκεντρικές ομάδες σε όλο τον κόσμο που φυτοζωούν ή ακόμα χειρότερα περηφανεύονται για την αφοσίωσή τους σε ένα δρόμο μη συμμετοχής στα κοινά, μια πνευματική εσωστρέφεια που αν είχε λογική να υφίσταται όχι μόνο δεν έχει πλέον, αλλά λειτουργεί ως παράνομη τροχοπέδη στην εξέλιξη του ανθρώπου. Κι επειδή δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί εξωστρέφεια στην εσωστρέφεια, γίνεται κατανοητό ότι είναι θέμα συνείδησης η επιλογή καθώς και προσωπική η ευθύνη που συνεπάγεται. Σε κάποιον που δεν αισθάνεται ακόμα έτοιμος να εξωτερικεύσει την πνευματική του έκφραση μπορεί να του δοθεί πίστωση χρόνου ή κατάλληλη ώθηση να ξεπεράσει τις αναστολές του. Εκείνος όμως που εμμένει στον εγωκεντρισμό του και καλύπτει την ιδιοτέλειά του με το κάλυμμα κάποιας πνευματικότητας δεν μπορεί να μετέχει σε αυτό που είναι αληθινά η πνευματικότητα. Πολλοί παραμένουν σε πνευματική εσωστρέφεια, όπως ορισμένοι συνταξιούχοι φοιτητές τους οποίους καλεί ο νόμος να ξεκαθαρίσουν ειλικρινά και να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την υπόλοιπη ζωή τους.
Η επιφανειακή πραότητα κρύβει συχνά πνευματική παθητικότητα και ουσιαστικά πνευματικό αποπροσανατολισμό. Η επιφανειακή ταπεινοφροσύνη είναι το πιο συνηθισμένο κάλυμμα της υποκρισίας που χτίστηκε γύρω από την ευθυνοφοβία. Μαθητεία του αυτού Λόγου που ανακήρυξαν τον εαυτό τους Δάσκαλο ξεχνώντας ότι είναι Ένας ο Δάσκαλος.
Το Έργο αυτό, ο Δάσκαλος Ιωάννης το σφράγισε με την Παρουσία Του, βάζοντας κάποιες αρχές και παρουσιάζοντας και αποκαλύπτοντας κάποιους νόμους που το διέπουν. Ένας εξ αυτών, ο βασικότερος είναι το Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και η ενότητα του Ανθρώπου, και η ενότητα του Δασκάλου και η ενότητα των μαθητών, «οι αδελφοί μου αναγνωρίζονται από την μεταξύ τους Αγάπη και οι μαθητές μου επίσης, και οι φίλοι μου επίσης». Υπάρχουν λοιπόν εκείνοι οι οποίοι πλήρωσαν τον Νόμο αυτό και εκείνοι οι οποίοι δεν τον πλήρωσαν, ούτε τον πληρώνουν. Ως εκ τούτου, πρόκειται να βρεθούν σε δύο διαφορετικές διαστάσεις ζωής, και ενώ θα βρίσκονται στο ίδιο Έργο θα το βιώνουν διαφορετικά. Αποκλείονται μερικώς από την προστασία και την κάλυψη που είχαν από τον Δάσκαλο. Βρισκόμαστε σε ένα ξεπάγωμα χρεοφειλών και γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή ώστε να μην υπάρξει έκπτωση. Το ξεπάγωμα των χρεοφειλών, άλλοι θα το αντιμετωπίσουν θαρραλέα και με υπευθυνότητα και άλλοι με λιποψυχία και μικρότητα και ο καθένας θα δρέψει τους καρπούς του αγώνα του για αποκατάσταση.
Πολλοί αδελφοί, τους συνέβη αυτό που στο στρατό ονομάζεται στέρηση βαθμού. Προδόθηκαν από το σύνδρομο του λαγού και της χελώνας, υπερβολική αυτοπεποίθηση, ό,τι «και να χάσω για λίγο τον δρόμο να ξαποστάσω, θα τρέξω μετά γρήγορα και θα τους προλάβω, μπορώ να τα καταφέρω πολύ εύκολα γιατί είναι πιο αργοί από μένα». Υπάρχει δηλαδή πνεύμα υποτίμησης και στάση υπεροχής, που αργά ή γρήγορα οδηγεί πάντα σε ταπείνωση και έκπτωση του πνεύματος. Σημάδια της έκπτωσης της Χάριτος και η αδυναμία της υπόστασης να σταθεί πνευματικά και να συντονιστεί με τον Λόγο, τον Δάσκαλο, είναι αποτέλεσμα ενός Ιακώβου που αφέθηκε στο έλεος της κρίσης και της κατάκρισης και που απέφερε αποσυντονισμό των μαθητών ικανοτήτων μέσα στην υπόσταση. Η εμμονή στην υποκειμενική οπτική, σκοτίζει το νου. Η υπόσταση καλείται να ξανακτίσει την ικανότητα Ιάκωβος, την οποία απώλεσε και όλες τις υπόλοιπες που ακολουθούν. Προς τον παρόν μαθητεύει στον δάσκαλο Ιούδα, τον δάσκαλο Νόμο, τον σκληρό εκπαιδευτή τον οποίο επέλεξε. Η εξιλέωσή του θα περάσει μέσα από έργο φιλανθρωπικού έργου και μέσα από τον δρόμο της προσφοράς και της θεραπείας, της αυτοδιάθεσης, αλλά δεν θα μπορέσει ποτέ να πληρωθεί, παρά μόνο με το φως της Θείας Χάριτος και της Ιεροσύνης, πράγμα που σημαίνει ότι ο εξαγνισμός της υπόστασης πρέπει να φτάσει πλέον βαθιά και αμετάκλητα.
Ο Δάσκαλος Ιωάννης είναι ο εκπαιδευτής του Νου, ο χορηγός της Νέας Διδασκαλίας της Θείας Χάριτος, του Ελέους, της Μετουσίωσης και της Μεταμόρφωσης. Ο Δάσκαλος Ιούδας είναι ο τιμημένος από τον Θεό εκπαιδευτής του Νόμου, ο Κριτής του Δρόμου, είναι το άλλο πρόσωπο του Υιού, γιατί ο Πατέρας πάσα κρίση παρέδωσε παρά τω Υιό. Όταν ξεπεραστούν οι πλάνες, οι δοκιμασίες, οι κακές συνήθειες και οι φόβοι εξαλειφθούν, εγκαθιδρύεται η ενσυνείδητη πίστη για την τελική έκβαση του Θείου Σχεδίου.
Η άρνηση του να θες να μάθεις και να γνωρίσεις και η εμμονή σε προσωπικές προσκολλήσεις, στερούν τον πακτωλό της Θείας Χάριτος. Έτσι εκείνος που θα αρνηθεί την αφθονία αυτή, θα βιώσει την πτώση του φθόνου και επειδή η φύση αυτής της πτώσης παραμένει κρυφή, καλείται ο ίδιος ο άνθρωπος να κοιτάξει με ειλικρίνεια τον εαυτό του και να αποφασίσει τι θέλει να είναι και πώς να ζει.
Εάν ο άνθρωπος επιλέξει να κάνει ένα βήμα μπροστά, πληρεί τον προορισμό του και τους Νόμους της Γης και του Ουρανού και τους ενώνει. Εάν όμως παραμείνει αναποφάσιστος ή επαναπαυτεί στις δάφνες του ή ακόμα θελήσει να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και να ησυχάσει λίγο ακόμα, να ξεκουραστεί λίγο παραπάνω, να χαρεί λίγο παραπάνω στο σκαλοπάτι στο οποίο κάθεται, τότε η πίστωση χρόνου του λήγει και έρχεται ο Νόμος να τον στείλει ένα σκαλοπάτι παρακάτω, γιατί η στασιμότητά του στο ίδιο σκαλοπάτι έφερε καθυστέρηση και σε άλλους. Η παραμονή του στο σκαλοπάτι αυτό δείχνει πως δεν εκτίμησε ουσιαστικά τον αγώνα του μέχρι εκεί, διαφορετικά θα είχε προσπαθήσει για το επόμενο. Ο άνθρωπος λοιπόν, ο οποίος δεν εκτιμάει την ίδια του την πορεία, την ίδια του την ιστορία, τον ίδιο του τον αγώνα, τα ίδια τα σκαλοπάτια που ανέβηκε και παραμένει παραπάνω καιρό από όσο έπρεπε σε ένα σκαλοπάτι, τότε υποβιβάζεται στο αμέσως κατώτερο για να θυμηθεί ότι η οικειοποίηση εμποδίζει την ροή του φωτός. Και δεν μπορεί ένα ον να ανήκει στην Βασιλεία των Ουρανών και να μην την βιώνει, ούτε να απολαμβάνει τους καρπούς του Πνεύματος του Θεού, τις δωρεές Του, την κάλυψη και την προστασία Του, την Θεία θαλπωρή, την γαλήνη, την ίαση της ψυχής, την αίσθηση της ομορφιάς και της πληρότητας, την αίσθηση του Θείου έρωτα, της αγάπης, της γλυκύτητας και της τρυφερότητας, της καλοσύνης, της κατανόησης και της σοφίας των πραγμάτων όλων, την πλήρη ένωση και ταυτενέργεια με τον Λόγο.
Όλο το πρόβλημα οφείλεται στην καθυστέρηση ωρίμανσης της Ανθρωπότητας, στην παραμονή στην παιδικότητα και την ατολμία να αναλάβει τις ευθύνες της. Σημασία λοιπόν έχει πάντα τι μπορούμε να κάνουμε κάθε δεδομένη στιγμή με κοινή θέληση, σοφίας και έμπρακτης φανέρωσης της Αγάπης. Δηλαδή με ενσυνείδητη Αγάπη και όχι συναισθηματική επέρχεται η Θέωση του Ανθρώπου. Είναι η αποκατάσταση της σχέσης κατώτερου και ανώτερου εαυτού που επιτυγχάνεται μόνο με την ενεργοποίηση του Θείου Εαυτού. Επειδή λοιπόν ο σύνδεσμος των σωμάτων και των πεδίων είναι το νοητικό, κατανοούμε ότι το κλειδί είναι στον κόσμο των ιδεών του ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα γνωρίζοντας πως η κυριότητα του κλειδιού της νόησης βρίσκεται στο αιτιατό πεδίο και σώμα κατανοούμε βαθύτερα τη σημασία που έχει η θέση του Ιωάννη ως έσχατος της Βασιλείας των Ουρανών, όπως και για ποιο λόγο συνδέονται μαζί του, κατά νόμον, οι ανάλογες αγγελικές δυνάμεις. Αυτών την κυριότητα όμως την έχει μόνο ο Χριστός.
Είναι η ατομικότητα που θυσιάζεται όπως ο κόκκος του σίτου και ο αποκεφαλισμός του Ιωάννη είναι η απόλυτη παράδοση του μέρους στο όλον, όχι παθητικά αλλά δυνητικά. Ο Ιωάννης είναι ο εκπαιδευτής του ανθρώπινου νου τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Όπως επιβεβαίωσε ο Χριστός δεν γεννήθηκε μεγαλύτερος από τον Ιωάννη το Βαπτιστή και αυτός ήταν ο Ηλίας, ο μέλλων έρχεσθαι που έρχεται πάντα πρώτος, αυτός που προηγείται, ο πρωτοπόρος που ανοίγει το δρόμο και έχοντας επίγνωση του μεγάλου κινδύνου φωνάζει μέσα στην έρημο της ανθρώπινης σιωπής «ξυπνήστε, έφτασε η ώρα της Βασιλείας των Ουρανών». Μην προσηλώνεσαι στο δάκτυλο, αλλά σε αυτό που δείχνει. Ως ένα με το Χριστό πλέον, ο Λόγος, Ιωάννης, διανοίγει το δρόμο της Χριστοποίησης και Θέωσης του ανθρώπου.
Η εμμονή στον οποιονδήποτε ανεύθυνο τρόπο ζωής ή αλλιώς η διαχείριση της ζωής, είναι το αληθινό πρόβλημα του ανθρώπου. Είναι απαραίτητο να γνωρίσεις τον εαυτό σου, τους κόσμους και τα πάντα που υπάρχουν μέσα σε αυτούς και αν θέλεις και έξω από αυτούς. Μόνο τότε σέβεσαι το καθετί όπως του αρμόζει, μόνο όταν το γνωρίζεις του αποδίδεις την πρέπουσα τιμή. Να το αληθινό νόημα της ευσέβειας και όχι ο στείρος εκκλησιαστικός ευσεβισμός (επειδή πάντα θα έχεις κάτι για να μάθεις και να γνωρίσεις, πάντα θα έχεις στάση μαθητείας, διατηρώντας την επίγνωση ότι όλοι ήταν, είναι ή θα γίνουν κάποτε μαθητές του Λόγου).
Ενόψει μιας νοητικής παγκόσμιας κρίσης, σε βαθμό πανδημίας, πρόκειται να δοκιμαστεί σκληρά ο ισχυρότερος νους του πλανήτη, ο Συλλογικός Ελληνικός νους. Το κύμα αυτής της πνευματικής κρίσης περνάει κατά νόμον πρώτα από τους μαθητευόμενους Λόγους, έπειτα από τους μαθητές του Λόγου και έπειτα από τους υποψήφιους μαθητές του Λόγου, τους δόκιμους που βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, σε χιλιάδες σχολές, θρησκείες, ομάδες, σε οποιαδήποτε θέση. Ο Ιωάννης ως εκ τούτου και ως Εκπαιδευτής του Νου του ανθρώπου, ενωμένος με τον Έναν Άνθρωπο Λόγο, ενωμένος αδιάρρηκτα με τον Έλληνα Λόγο, καθότι στην Ελλάδα παρουσιάστηκε ο Διονύσης Δώριζας και το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας, έρχεται να κινήσει Νόμους επίγνωσης στον άνθρωπο, ο οποίος έχει απωλέσει την επίγνωση του Εαυτού του και στερείται ταπεινοφροσύνης, τον άνθρωπο τον οποίο θεωρεί τον εαυτό του πνευματικό ή ανώτερο άνθρωπο ή εκλεπτυσμένο άνθρωπο, ενώ την ίδια στιγμή δεν είναι σε θέση να είναι ούτε άνθρωπος αληθινός, ούτε φίλος, ούτε συνεργάτης, ούτε αδελφός, παρά μόνο ένας άνθρωπος ο οποίος κοιτάει να εξασφαλίσει την καλύτερη προσωπική του διαβίωση και την ικανοποίηση των προσωπικών του επιθυμιών ή αναγκών. Ποιος πιστεύει ότι αυτή η υπόσταση βρίσκεται μέσα στο Έργο της Δευτέρας Παρουσίας και σε τι διαφέρει από τα υπόλοιπα δισεκατομμύρια των ανθρώπων; Ποιος μπορεί να απαντήσει ειλικρινά σε αυτό το ερώτημα, παρά μόνο εκείνος που έχει μείνει ειλικρινής με τον εαυτό του; Γιατί εκείνος, ο οποίος έχει χάσει την ειλικρίνεια με τον εαυτό του, έχει χάσει το δικαίωμα να είναι μαθητής του Λόγου. Αυτά ορίζουν οι Νόμοι και αυτά αποκαλύπτει ο Δάσκαλος.
Ευλογώ τους φορείς της Χάριτος, στους οποίους παραδίδω με κάθε ευλογία για την περαιτέρω πορεία τους και τη σκυτάλη του Έργου της Δευτέρας Παρουσίας, ονομάζοντας αυτούς Πρωτοπόρους και θέλοντας αποκαλύψει τα ονόματα αυτών λίαν συντόμως στις επόμενες γενεές. Ο Ιωάννης θα δώσει την Μαρτυρία Του και θα τιμήσει εκείνους που Τον τίμησαν και Τον τιμούν με την άνοδό τους, την εξέλιξή τους.
Ευλογώ τους λόγους Μου αυτούς, να γίνουν κατανοητοί και να μην παρανοηθούν από κανέναν. Ευλογώ τον καθένα να κινηθεί με περίσκεψη, με προσευχή, τη θέληση για εξέλιξη, ενότητα και απελευθέρωση στον Λόγο.
Οι ψυχές επιστρέφουν σαν μπουκέτα λουλουδιών ή σαν τσαμπί από σταφύλι που κάθε ρώγα έχει δύο κουκούτσια, έτσι κάθε άτομο που ανήκει στην ενιαία συνείδηση του τσαμπιού έχει εναρμονίσει την αρεννοθήλυ φύση του. Όταν όλες οι ρώγες, αν και δεν είναι ίδιες, γίνουν όμοιες, δηλαδή ολοκληρώσουν την μοναδικότητά τους παύοντας κάθε προσκόλληση θετική ή αρνητική, ουδετεροποιούνται καθιστάμενοι Θεουργοί και φορείς Παρακλήτου.
Ο τρόπος που θα επιτευχθεί αυτό παγκόσμια και ταχύρυθμα είναι ο εξής: Κάθε ένας με αυτοδιάθεση θα αναλάβει την υπευθυνότητα υποστήριξης της πνευματικής εξέλιξης ενός άλλου. Εκκινείται το Σχέδιο της εξάπλωσης του Έργου και τίθεται σε προτεραιότητα η διατύπωση μετάφραση και εκπομπή του Μηνύματός Του από διάφορα μέσα. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο προσκλητήριο μαθητείας Λόγου. Υπάρχει μια αιώνια αόρατη εκκλησία που συνδέεται με το Πνευματικό Πανεπιστήμιο του Πατέρα. Η Ακαδημία του Ιωάννη αφυπνίζει τις εστίες της σε όλο τον πλανήτη, ώστε να ενεργοποιηθούν οι νέες πνευματικές συνάψεις, αλλάζοντας το ρου της ιστορίας και των εξελίξεων στη γη. Κάθε περιορισμένη ιδέα για το Έργο και την πνευματική Ακαδημία του Ιωάννη, θα οδηγήσει σε έντονη εσωτερική κρίση και έλεγχο συνείδησης έως ότου επέλθει επανόρθωση.
Σήμερα, ο Ιωάννης καλεί τον εαυτό του να φανερωθεί μέσα από κάθε υπόσταση που βρίσκεται απανταχού της Γης. Το Πνεύμα αυτό έχει ορισμένα διακριτικά σημάδια γιατί πολλοί θα θελήσουν να πουν «κι εγώ Ιωάννης είμαι». Όποιος είναι Ιωάννης όμως, παραμένει ακοίμητος φύλακας της συνείδησης του ανθρώπου σε κάθε περίσταση. Έχει έρθει να μοιράσει τη Χάρη του Πατέρα με Δικαιοσύνη και Ευθυκρισία, που ξεπερνάει τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά. Ακόμα κι ο απλός τεχνίτης θα τολμήσει να φωνάξει για τα κακώς κείμενα του επαγγέλματος το οποίο υπηρετεί.
Τώρα πλέον, καλούνται όλοι να φανερώσουν την ενσυνείδητη μαθητεία τους στον Λόγο αυτόβουλα και με κανένα άλλο τρόπο. Είναι ένας δρόμος που μπορούν να ακολουθήσουν μόνο εκείνοι που θα αναλάβουν την ευθύνη να διαμοιράσουν την Χάρη του Θεού στους ανθρώπους, όπως το θέλημα του Πατέρα ορίζει.
Πυξίδα του δρόμου μας είναι η Αγάπη που εκφράζεται με σοφία και εκδηλώνεται ως Αλήθεια που απελευθερώνει.
Αφετηρία μας το «Θεοί εστέ», το «κατ’ εικόνα» και προορισμός μας το «καθ’ ομοίωση» της Τελειότητας του Πατέρα, δηλαδή η Χριστοποίηση και Θέωση.
Η αυθεντικότητα, η αμεσότητα, ο αλληλοσεβασμός και η καλλιέργεια των αρετών, είναι τα θεμέλια της φιλίας, της αλληλοσυμπλήρωσης και του έρωτα στη σχέση μας.
Μελέτη, Προσευχή, Συμμετοχή, το τρίπτυχο του δρόμου μας και καθημερινή μας άσκηση που επικεντρώνεται στην ένωση του λόγου και της πράξης.
Η πνευματική μας παιδεία, κάθε άσκηση και πνευματικό μάθημα αποσκοπεί κατ’ ουσία σε ένα πράγμα, στην συνταύτιση και ταυτενέργεια του ανθρώπου με τον Λόγο. Ένας είναι ο Δάσκαλος, ο Λόγος Χριστός και μέσω Αυτού ενωνόμαστε με τον Πατέρα, καθώς αναγνωρίζουμε την Υιότητά μας ζωντανεύοντας την Μνήμη της Θείας καταγωγής και του προορισμού μας.
Η απάρνηση του υλικού φρονήματος και κάθε προσκόλλησης που παρακωλύει την φανέρωση του Θείου μας Εαυτού, είναι συνεχής στάση Μετάνοιας νου, καρδιάς και συνείδησης.
Κάθαρση, Φωτισμός, Τελειοποίηση, ανακυκλώνονται σε κάθε στάδιο που εισερχόμαστε και κάθε σκαλοπάτι εξέλιξης διευρύνει την επίγνωση Εαυτού και το πνεύμα της Ευσέβειας ώστε να αποδίδουμε δικαιοσύνη «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Όταν η παλαιά προσωπικότητα πεθαίνει και επέρχεται η Χριστογέννεση μέσα στην υπόσταση, η δεύτερη πνευματική γέννεση, όταν η αυτοδιάθεση γίνει προσφορά ανιδιοτελής και αμετάκλητη, το βίωμα της αφθονίας της Βασιλείας των Ουρανών εκφράζεται ως απελευθερωτική δράση στο περιβάλλον που ζεις. Όταν αγαπήσεις το γέλιο σου, το κλάμα σου και την αναπνοή σου, γνωρίσεις και αποδεχτείς τον άνθρωπο εαυτό σου, τον πλησίον και τον Θεό, πραγματώνεις το «Αγαπάτε Αλλήλους».
Αδελφοί μου είναι εκείνοι που βλέπουν μέσα σε κάθε γυναίκα την Θεία Μητέρα και μέσα σε κάθε άντρα τον Χριστό και ενεργοποιούν τον Ένα Θείο Εαυτό που Είμαστε.
Αδελφοί μου είναι εκείνοι οι οποίοι αρνούνται να υποταχτούν στον εγωισμό και την υπερηφάνεια, τη ματαιοδοξία, τη φιλαυτία, την ανασφάλεια και τις κοσμικές επιταγές, αλλά προσφέρονται ολόψυχα στο Έργο του Πατέρα.
Οι αδελφοί μου δεν διακρίνονται από το χρώμα, τη φυλή, τη θρησκεία ή οτιδήποτε άλλο, αλλά από την μεταξύ τους Αγάπη.
Οι αδελφοί μου είναι οι κληρονόμοι της Βασιλείας των Ουρανών. Εκείνοι που θα τολμήσουν να αφεθούν στη ροή του Λόγου, θα απελευθερωθούν σ’ αυτήν τους την έλευση σε νέο κύκλο εξέλιξης.
Το πράσινο φως που περίμεναν οι Άνθρωποι Λόγοι άναψε.
Ο πνευματικός σας υπεύθυνος έκλεισε ένα κύκλο 33 ετών απ’ το 1977 που ξεκίνησε την πνευματική του πορεία, έως σήμερα. 17 χρόνια πριν ο Δ. Δώριζας όρισε σε ιδιωτική συγκέντρωση πέντε θεματοφύλακες για το Έργο Του. Ο 5ος θεματοφύλακας, αφού κατέγραψε τα Χρονικά του Έργου της Δευτέρας Παρουσίας, μεταφέρει τη σκυτάλη σε ένα Οικουμενικό Έργο Λόγου Αγάπης.
Ευλογώ τους νέους θεματοφύλακες του Έργου Μου, ευλογώ την πορεία τους, τους βηματισμούς τους για την φανέρωση του Έργου της Δευτέρας Παρουσίας σ’ όλο τον κόσμο, μέσα από τα βιβλία που κυκλοφορούν στην Αλβανία την ώρα ετούτη, στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού να φτάσει, να ενεργοποιήσουν καθαρά πνεύματα και συνεργάτες για να ενώσουν το Έργο του Δασκάλου παντού. Αμήν. Αμήν. Αμήν.