Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ"


Σας παρουσιάζουμε τον πρόλογο και τον επίλογο 
του νέου βιβλίου "Μελχισεδέκ" το οποίο σύντομα πρόκειται να εκδοθεί.

Πρόλογος

Το φως έχει τη φύση του ταξιδευτή. Όσο περισσότερο φως διαποτίζει έναν άνθρωπο ή έναν λαό, τόσο περισσότερο θέλει να ταξιδεύει για να το ανακυκλώνει, να μην το κατακρατά, να μην το οικειοποιείται ως ιδιοκτησία του, αλλά να επιτρέπει την ελεύθερη ροή του παντού. Όποιον τον διαποτίζει το Φως, τον κάνει ελευθερωτή των αγωγών της ροής του. Αυτή η Θεία Ροή του Φωτός του Λόγου που μας ενθουσιάζει, δηλαδή μας κάνει ένθεους, είναι ο Θείος Έρωτας και η ρίζα του ξεκινά από τον Έρωτα που υποκρύπτει την δύναμη του ερωτήματος. Θα ταξιδέψουμε μαζί με την «Αργώ» της ελεύθερης σκέψης και ίσως τα χάσουμε από τα αμύθητα πλούτη που θα περάσουν μπροστά από τα μάτια μας, μα στο τέλος ο καθένας θα έχει κρατήσει μόνο εκείνο που θα τον έχει μεταμορφώσει, σε εκείνον που έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχουν άλλοι. Μόνον η Άπειρη Μονάδα.
Κάθε άνθρωπος θα εκφράσει την αλήθεια που ζει μέσα του, μέσα από διαφορετικούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και ζωής. Η έμπνευση, ο φωτισμός και οι αποκαλύψεις της θείας Γνώσης, θα επιτρέψουν στον άνθρωπο να καταστεί συνειδητός Δημιουργός και θείος Συνεργάτης.
Η εφαρμογή της θείας Νομοτέλειας από τον άνθρωπο θα τον καθοδηγήσει στην ολοκληρωτική του ταύτιση με τη θεία Βουλή.
Στην ανατολή αυτής της νέας Κοσμικής περιόδου που άλλοι ονομάζουν εποχή του Υδροχόου και άλλοι Νέα Εποχή, εκτυλίσσεται το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Η ανθρωπότητα ζει την αλλαγή της δόνησης του πλανήτη και καθώς ο χρόνος συμπυκνώνεται, η συνείδηση του ανθρώπου διαστέλλεται, μετατοπίζεται ο νους της Ανθρωπότητας, δηλαδή μετανοεί, εγκαταλείπει τα κατεστημένα περιορισμένων ιδεών, φόβων, πλάνης και χωριστικότητας και αποδεσμεύεται από τον κατεστημένο τρόπο ζωής που παράγει φόβο και καταναλώνει ασφάλεια. Ο άνθρωπος που ήταν ελεγχόμενος, απελευθερώνεται.
Η Ελλάδα ανέκαθεν υπήρξε γενέτειρα φωτεινών πνευμάτων που η παρουσία και το έργο τους μετέφερε Φως σε όλο τον κόσμο. Η ιστορία της την καταξιώνει σαν κοιτίδα Φωτός και πολιτισμού, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι απλώς ένα κράτος, μία χώρα ή ένα έθνος, αλλά και μια ζωντανή και εξελισσόμενη Ιδέα. Δεν είναι τυχαίο που η εσωτερική παράδοση συνδέει το μέλλον της Ελλάδας με τη φανέρωση του Έργου του Λόγου στην Νέα Κοσμική Περίοδο, ούτε είναι σύμπτωση ότι αυτό αποσιωπάται, αποκρύπτεται ή διαστρεβλώνεται συστηματικά, μαζί με μια αδιάλειπτη και μεθοδευμένη πολεμική σ’ όλα τα επίπεδα.
Ο Πυθαγόρας δίδαξε την «Τριμερή Φιλία», ήτοι την φιλία των θεών προς τους ανθρώπους, των ανθρώπων προς τους θεούς και της φιλίας μεταξύ των ανθρώπων. Την Τριμερή αλληλότητα της Αγάπης έκφρασε ο Χριστός με το «Αγαπάτε αλλήλους», αλλά δυστυχώς ο Χριστιανισμός δεν την τήρησε. Τις δύο άλλες τις αγνόησε. Αντί της φιλίας προς τον Θεό επέβαλε τον φόβο Κυρίου. Και αντί της φιλίας του θεού προς τους ανθρώπους επέβαλε έναν φοβερό και εκδικητικό Θεό. Το τίμημα ήταν ο χριστιανισμός μετά από τα πρώτα 300 χρόνια της πορείας του να καλουπωθεί ως υλισμός, σαν μια ακόμα κοσμική θρησκεία με εκατομμύρια οπαδούς, αλλά με ελάχιστη συνείδηση και με πολλή μεγάλη απόσταση από το χριστιανικό βίωμα της αγάπης, της φιλίας και της αδελφοσύνης.
Για να ενηλικιωθεί πνευματικά ο άνθρωπος, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσει και να φανερώσει τη Θεία Ουσία του. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτή την πορεία είναι ο εξανθρωπισμός του. Το στοιχειώδες υπόβαθρο του εξανθρωπισμού φανερώνεται από τον αληθινό άνθρωπο που καταδεικνύει έμπρακτα ότι είναι άνω θρώσκων. Ο εξανθρωπισμένος άνθρωπος δεν είναι κακός και σκληρός σε κανέναν και είναι αληθινός. Δεν είναι ψεύτης προς τον εαυτό του και προς τους άλλους. Οι λόγοι του υποστηρίζονται από πράξεις. Ο άνθρωπος πρέπει να περάσει πρώτα την ηθική αποτυχία, την κατάρρευση της προσωπικότητάς του, την διάλυση του εγώ του, κι αυτό συμβαίνει μέσα από τις δοκιμασίες και τέλος στην έρημο, για να μπορέσει έτσι, μέσα από αυτή την απογύμνωση του εγώ του, να γίνει πτωχός. Μόνο αν θα γίνει πτωχός, θα χωρέσει την Οδό.
Γι’ αυτό λοιπόν και στο κατά Ματθαίο, 5, 3, διαβάζουμε στους μακαρισμούς του Ιησού: «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστί η Βασιλεία των Ουρανών».
Κάθε άνθρωπος μιλάει ανάλογα με την ποιότητα που ακούει. Όταν θες ν’ ακουστεί κάθε άνθρωπος μέσα από σένα, τότε τους ακούς όλους. Η νοητική χωρητικότητα που έχει επιλέξει ο καθένας, καθορίζεται από την ιδέα και τη συνείδηση που έχει για τον εαυτό του, τους άλλους και το Θεό. Η ενότητα ή η διαχωριστικότητα που έχει η ιδέα του γι’ αυτά τα τρία στοιχεία και η δυνατότητά του να τα ζει ως μια ενότητα, ανοίγει τις πύλες της Σοφίας μέσα του. Η Θεία Σοφία αναβλύζει μέσα από εκείνον τον άνθρωπο που έχει βιώσει μέσα του την κατάσταση του πολεμιστή, που ζει στο λιτό γλωσσικό περιβάλλον της καρδιάς, αλλά και του ιερέα που ζει στο πλούσιο γλωσσικό περιβάλλον του νου, δηλαδή απ’ αυτόν που επέλεξε να ζήσει με το βάρος της ευθύνης που φέρει η επίγνωση, ότι κάθε τι που εκδηλώνουμε είναι συνειδητό. Μόνο ο εξανθρωπισμένος άνθρωπος ζει μέσα στην τέχνη του «ευ-ζην», μια τέχνη που σίγουρα δεν εξαντλείται στα όρια της ιδέας που έχουν οι καλοφαγάδες ή οι φυσιολάτρες και προέρχεται από τη Σοφία και όχι από τη γνώση. Ο δρόμος προς τη Θεία Σοφία είναι δρόμος ενσυνείδητης και όχι τυφλής πίστης.
«Ο Υιός είναι η Σοφία του Πατέρα και ο Θείος Λόγος Του» (κατά Ιωάννη Α, 1). Είναι η εκδήλωση της Θείας Ψυχής και όχι η καταδικασμένη σοφία των σοφών του κόσμου. Στο κατά Ματθαίο, 11, 25 φανερώνεται ότι η αληθινή Σοφία αποκαλύπτεται στους μικρούς και όχι στους σοφούς. Ο Παύλος στην Α΄ Κορινθίους, 1, 27 γράφει πως ο Θεός διαλέγει τα μωρά για να συγχύσει τους αλαζόνες σοφούς κι όπως λέει παρακάτω (3, 18) θα πρέπει να θεωρηθεί τρελός από τον κόσμο για να γίνει Σοφός ενώπιον του Θεού. Εξάλλου η Θεία Σοφία δεν αποκτάται με ανθρώπινη προσπάθεια αλλά με την αποκάλυψη του Πατέρα μέσα σ’ αυτόν που επιλέγει να ζήσει σαν Γιος του. Επομένως η αληθινή Σοφία πηγάζει από την Αγάπη που είναι ο ίδιος ο Θεός και γι’ αυτό όπως λέει ο Ύμνος της Αγάπης του Παύλου: «Όση γνώση και σοφία να έχει κανείς αν δεν έχει αγάπη δεν είναι τίποτα».
«Ερευνάτε τας Γραφάς, ότι υμείς δοκείται εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν» (Ιωάν. 5, 39) «και αύτη έστιν η αιώνιος ζωή ίνα γιγνώσκωσιν σε τον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν» ο οποίος είπε «ο αγαπών Με τηρήσει τας εντολάς Μου», «αγαπάτε αλλήλους καθώς Εγώ ηγάπησα υμάς. Αγαπήσας τους ιδίους τους εν τω κόσμω εις τέλος ηγάπησεν αυτούς. Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει ίνα τις την Ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού».
Το Πνεύμα Ιωάννης Μελχισεδέκ έρχεται να αποκαταστήσει στη συνείδηση του ανθρώπου, τα πάντα και να σφραγίσει «ως εν Ουρανώ και επί της Γης», ότι το Μέγα Έργο του Θείου Έργου ετελέσθηκε και καμία δύναμις δεν δύναται να αναστείλει την ταχύρυθμη Αναγέννηση της Ανθρωπότητος. Η Ανατολική και Δυτική παράδοση των μαθητών του Χριστού σε όλο τον κόσμο ενώνονται βιωματικά στην μαθητεία του Λόγου.

Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ Νο 6



Χριστίνα Αλεξανδροπούλου

25/06/2017

Ευλογώ το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας, όπως εκδηλώνεται στη Γη την περίοδο αυτή. Ευλογώ τη δράση και την προσφορά σου Άνθρωπε για την εξέλιξη του ανθρώπου, για την αφύπνιση και την ενεργοποίησή του, την βάπτισή του στο Πυρ της Αλήθειας. Ευλογώ τους συνεχιστές του Έργου αυτού που αγωνίζονται για την εδραίωση, οργάνωση και εκδήλωσή του μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Ευλογώ τους αδελφούς Δασκάλους που Εγώ έχρισα, έντυσα και ένωσα με την Ουσία Μου, τους Κοινώνησα με το Σώμα και το Αίμα Μου και τους δίδαξα την προσφορά προς τον άνθρωπο με σύνεση και ταπεινοφροσύνη. Ευλογώ εκείνους που τιμούν στην πράξη τις Θείες Παρακαταθήκες που έλαβαν και οι οποίες παραμένουν η Θεία Διαθήκη Μου μέσα τους. Ευλογώ εκείνους που ο λόγος τους είναι η πράξη τους και η πράξη τους είναι ο λόγος τους. Τιμώ εκείνους που αγκαλιάζουν τον άνθρωπο χωρίς διάκριση, που έχουν ανοιχτή την καρδιά τους για εκείνους που τους πλήγωσαν ή τους αρνήθηκαν δίνοντας μόνο έλεος όπως διδάχθηκαν.
Τιμώ Εσένα αγαπημένε Δάσκαλε που βαδίζεις τον έναν Δρόμο της επιστροφής, καθιστώντας τον εαυτό Σου πρότυπο, Φως και παράδειγμα ζωντανό για τον πλησίον σου. Ευλογώ Εσένα αγαπημένε Δάσκαλε που με τόλμη, θάρρος και παρρησία, ταπεινοφροσύνη και αγάπη φανερώνεσαι όπως το Θείο Θέλημα σε καθοδηγεί. Διαχέω την Ουσία Μου, την Ουσία Μας μέσα στον άνθρωπο και σε ενώνω πλήρως και απόλυτα, διαρκώς και αενάως με την Θεία Πηγή. Διατηρώντας τις καθημερινές σου κινήσεις, πρόκειται να παρατηρήσεις αλλαγές στον τρόπο που σκέπτεσαι, που μιλάς, που πράττεις. Είναι εκείνο το μεταβατικό στάδιο της Μεταμόρφωσής Σου στο όρος Θαβώρ, εσωτερικά και εξωτερικά. Είναι το σημαντικό εκείνο στάδιο κατά το οποίο βιώνεις την Απόλυτη Ελευθερία Σου μέσα στο Λόγο ως Άνθρωπος Λόγος. Το στάδιο αυτό αγαπημένε μου δεν είναι δυνατόν να γίνει κατανοητό από τους περισσότερους που σε πλαισιώνουν. Αυτή άλλωστε είναι και η κάλυψή Σου. Όμως ουδέποτε η ομιλία σου, η στάση σου και η παρουσία σου πρόκειται να αμφισβητηθεί από κανέναν, όσο και αν ο ανθρώπινος εγωισμός θέλει να μειώσει το Θείο.
Η παρουσία του Δασκάλου στη Γη την περίοδο αυτή είναι καταλυτική για τον άνθρωπο που έχει χαθεί στα μονοπάτια της δήθεν σωτηρίας του, στους δήθεν δασκάλους σωτήρες που όμως τον εγκλωβίζουν ακόμη περισσότερο και τον κρατούν δέσμιο στην ύλη. Έργο Σου αγαπημένε μου δεν είναι να αποκαλύψεις τους Δασκάλους αυτούς στα μάτια των ανθρώπων, γιατί αυτό συμβαίνει ήδη. Το Έργο Σου είναι να αφυπνίσεις την ανθρώπινη ψυχή και να ανυψώσεις το πνεύμα του ανθρώπου ώστε να ξυπνήσει από το λήθαργο, την παθητικότητα. Το κλειδί είναι ο άνθρωπος και η ζωή του στη Βασιλεία των Ουρανών.
Είσαι η Αγάπη, αγαπημένε Μου, όπου με την εισπνοή και την εκπνοή Σου δίνεις ζωή και ανασταίνεις τον Άνθρωπο εμβαπτίζοντάς τον στο Πυρ της Κάθαρσης, της Αποδέσμευσης και της Αναγωγής του στο Φως, στην Αλήθεια. Η Μεταμόρφωσή Σου τελείται αγαπημένε Μου εδώ και τώρα, εσωτερικά και εξωτερικά, στην Ουσία και την Αγάπη, στο Φως και την Αλήθεια. Μεταμόρφωση ακόμα και του σκηνώματός Σου σε Θείο Δισκοπότηρο, κοινωνώντας εκ της Ουσίας Σου τον άνθρωπο.
Ευλογώ τους Συνεργάτες Σου να στηρίζουν, να καλύπτουν και να αγκαλιάζουν την ανθρώπινη ύπαρξή Σου στο δρόμο της Θέωσης καθιστάμενοι και εκείνοι Κοινωνοί της Αγάπης Σου. Ευλογώ τον άνθρωπο να αφουγκραστεί τη φωνή της Αγάπης μέσα του και να δει καθαρά την Αλήθεια και μόνον αυτήν. Σου δίνεται το δικαίωμα αγαπημένε μου να λες «Εγώ είμαι το Φως και η Αλήθεια» και η φωνή Σου να εισακούεται στο ένδον κάθε ανθρώπου, αφυπνίζοντάς τον εκ βαθέων. Σου δίδεται το δικαίωμα και η άδεια να λειτουργείς όχι πλέον εξ Ονόματός Μου, αλλά ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, κάθε στιγμή του γήινου χρόνου. Η Αγάπη πλέον δεν εκδηλώνεται από Εσένα, Είσαι η Αγάπη και διαχέεσαι με κάθε Σου εκδήλωση. Δεν είσαι στο στάδιο που διδάσκεις τον άνθρωπο, είσαι ο Ίδιος διδαχή, ζωντανό παράδειγμα Ανθρώπου Λόγου που μέσω της πράξης και του λόγου Σου διδάσκεις. Όσοι είναι κοντά Σου πρόκειται να δοκιμαστούν προκειμένου να γίνουν εκείνοι που πραγματικά στέκονται δίπλα Σου και βαδίζουν μαζί Σου στο Έναν Δρόμο φωτίζοντάς τον για τον άνθρωπο.
Το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας αγαπημένε Μου, αλλάζει ολοκληρωτικά στάδιο. Οι δοκιμαζόμενοι πρόκειται να δοκιμαστούν περισσότερο και οι συνειδητοί μαθητές και εργάτες αυτού πρόκειται να ενδυναμωθούν, να ενισχυθούν και να λάβουν Θεία Επιχορήγηση και Καθοδήγηση για την πορεία τους. Οι αγνώμονες και οι αχάριστοι, οι βλάσφημοι και οι προδότες πρόκειται να λάβουν τα αποτελέσματα των πεπραγμένων τους, όλων εκείνων των πεπραγμένων που μέσα από το έλεος είχαν παγοποιηθεί δίνοντάς τους την ευκαιρία της μετάνοιας. Πρόκειται να τα λάβουν με τέτοιο τρόπο που δεν θα έχουν τη δικαιολογία ότι δεν κατάλαβαν.
Γι’ αυτό Αγαπημένε Μου και η στάση Σου καλείται να είναι σταθερή, ουδέτερη και πάντα με Αγάπη για το όλον του Ανθρώπου. Οι αλλαγές αυτές γίνονται σταδιακά και ήδη έχεις αρχίσει να βιώνεις το Νέο Ρεύμα Θείας Ενέργειας που κατακλύζει εσένα και τον άνθρωπο στην ολότητά του. Οι αποκαλύψεις εις βάθος που πρόκειται να λάβεις είναι πολλές και συνεχόμενες. Κάθε ομιλία και μία αποκάλυψη, μία διεύρυνση στο νου και την καρδιά του ανθρώπου. Η διάχυσή Σου αέναη και πολύπλευρη μέσα στα πάντα.
Σε ευλογώ Αγαπημένε Μου ώστε τα νέα αυτά στάδια στη Μαθητείας της Χριστοποίησης και Θέωσης να βρουν τον Μαθητή του Λόγου προετοιμασμένο να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Αγάπης και να σταθεί κοντά Σου ως Θείος Συνεργάτης, Φίλος και Αδελφός στο δρόμο της ενότητας, του Φωτός και της Αγάπης.

Αγαπημένα μου παιδιά...



ΣΜΠΙΛΙΡΗ ΜΑΡΙΑ

21/06/2017
ΩΡΑ: 4.25 π.μ.

Αγαπημένα μου παιδιά, στο χρόνο αυτό που πέρασε συνειδητοποίησα ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής από ό,τι έχω ζήσει. Αισθάνομαι αγαπημένα μου αδέλφια να σας πω ότι δεν έχω χρόνο για μεγάλες συγκεντρώσεις με μεγάλα λόγια, με εσωτερικούς κανονισμούς, με πολλές όμορφες προσευχές, με όμορφα λόγια για το Χριστό μας που μόνο στα λόγια μένουν. Δεν έχω χρόνο για ανθρώπους που παρά την ηλικία τους δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου υπάρχουν εγωισμοί, λογομαχίες, μετριότητες.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για την  πρόοδό τους. Μπροστά στα μάτια του Θεού όλοι είμαστε παιδιά Του και όλους μας αγαπά, δεν είναι ο Πατέρας μας τιμωρός. Εμείς γιατί;
Δεν θέλω να είμαι μάρτυρας στις μάχες, για αξίωμα όπως έκαναν στον Δάσκαλο Ιωάννη, όχι παιδιά μου, μη το κάνουμε αυτό εμείς στο δικό μας Δάσκαλο Γιώργο. Μην τον πληγώνουμε, μην τον πονάμε, μην βλέπει στους μαθητές του να πράττουν  το ίδιο.
Εμείς παιδιά μου πρέπει να δίνουμε πολλή αγάπη και να συγχωρούμε τα ελαττώματα όλων των ανθρώπων. Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα, ανθρώπινες υποστάσεις, που μπορούν να χαμογελούν με τα λάθη μου και όχι να τα κρίνουν, που δεν θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό πριν από την ώρα τους, που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους, που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που επιθυμούν να βαδίζουν μαζί στα βήματα του Χριστού με αγάπη, αλήθεια και ειλικρίνεια και αγγίζουν την καρδιά όλων των ανθρώπων.
Ο σκοπός μου είναι να γίνω καλύτερος άνθρωπος; Δεν ξέρω. Να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένη με αγάπη, συγχώρεση, ειρήνη με τη συνείδησή μου.
Εύχομαι στο χρόνο αυτό ο καθένας μας να μάθει από  τα λάθη του.