ΕΥΛΟΓΩ

(Βιβλίο: 2001 Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ Κεφ. 3)

Άνθρωπε! Ουσία εκ της Ουσίας Μου, Φως εκ του Φω­τός Μου, Ενιαία Υπόσταση, που πάλλεσαι στους Κό­σμους. Διοχετεύω μέσα στην Αέναη, την Άπειρη Υπό­στασή σου, τη Ροή της Ευλογίας Μου. Την Ευλογία την Αδιάφθορη και την Αιώνια, που αναλώνει, μετουσιώνει, κατακαίει και διαχέει δόνηση Αγάπης, δόνηση Προσφο­ράς και Τελειότητας, μέσα στην Υπόσταση την Άπειρη. Την Άπειρη Ευλογία που κατακλύζει το παν, που το πληρώνει και το ανακυκλώνει μέσα στους Άπειρους Ήχους της Τελειότητας, στις Άπειρες Αρμονίες του Φωτός. Που είναι η Ευλογία του Παντός, η Ευλογία της Τελειότητας, η μόνη Ευλογία που δύναται να σε εξακοντίσει σαν Ενι­αία Υπόσταση μέσα στα Σύμπαντα, σαν Ενιαίο Φως κι Α­γάπη μέσα σ’ Ολόκληρη τη Δημιουργία και να σε κατα­στήσει μόριο κι Ολότητα της Μίας Ενιαίας Ύπαρξης του Θεού - Λόγου, του Θεού Πνοή, του Θεού - Ανυπέρβλητη Αγάπη και Τελειότητα.

Ρέω μέσα σου, Αδερφέ Μου. Ρέω μέσα σου Εαυτέ Μου, μέσα στα πλαίσιά σου, μέσα στα όρια, τους περιο­ρισμούς σου, μέσα στις μορφές σου τις μεμονωμένες και διαχωρισμένες. Μέσα στα κατεστημένα του νου σου, μέ­σα στα κατεστημένα της καρδιάς σου. Μέσα στα συμπλέγματα των διανοήσεων και στα συμπλέγματα των συναισθηματισμών σου.

Τα Ευλογώ όλα να πάψουν να υφίστανται ως περιορι­στικά στοιχεία, ως απομονωμένα στοιχεία διαχωρισμών, ως στοιχεία που θέτουν εμπόδια ανάμεσα σε σένα και σε Μένα, ανάμεσα στη Μια μας Υπόσταση, που δύναται να κατακλύσει τα πάντα, τη Δημιουργία και το Αδημιούργη­το και να φανερώσει Τελειότητες, Αρμονίες, Άπειρους Ήχους, Άπειρους Παλμούς, την Αέναη, Απειρόχρονη Κί­νηση και Ακινησία.

Ρέω μέσα στη Δημιουργία της πλάνης, που γύρω σου εξακοντίζεις. Ρέω μέσα στην πληθώρα των δυσαρμονικών συλλογισμών, των δυσαρμονικών κινήσεων. Ρέω μέσα στα συμπλέγματα των αντιφάσεων και των αντιθέσεων, μέσα στις συγκρούσεις, που παρουσιάζεις εξωτερικευόμενος, εμφανίζοντας μόρια απομονωμένα του Θείου Εαυτού. Εξισορροπώ όλα αυτά με την Ευλογία της Ενό­τητας και τα ενώνω μέσα στο Φως της Απειρότητάς Μου και της Απειρότητάς σου, που είναι Μία.

Ρέω μέσα σε σένα Εαυτέ Μου, για να σε εμφανίσω όπως είσαι. Όχι σαν μόριο μεμονωμένο, ντυμένο με την πλάνη, αλλά σαν μόριο Φως που έχει την ίδια δυνατότητα και ως μόριο και ως παν να εμφανίζει την Αλήθεια. Έχει την ίδια δυνητικότητα να φανερώσει Θείους Κραδα­σμούς, μα και την ίδια ισχύ για να επενεργήσει με τους Θείους αυτούς Κραδασμούς της Τελειότητας μέσα στα πάντα.

Ρέω μέσα στην ατελή σύλληψη της Αλήθειας, που υ­πάρχει μέσα στο νου σου. Καταθρυμματίζω τις ατέλειες των συλλήψεών σου. Μετουσιώνω αυτές σε Τελειότητα σύλληψης, σε Τελειότητα ικανότητας να συλλάβεις τους Θείους Κυματισμούς, τις Θείες Ιδέες, τις Θείες Αναπάλσεις.

Ρέω μέσα στις ατελείς συνειδησιακές σου συλλήψεις και μετουσιώνω αυτές, σε Θείους Πόρους εισδοχής Τέ­λειων συνειδησιακών καταστάσεων, όπως κάθε ατελής σου σύλληψη, γίνει ένας δέκτης και ένας πομπός Θείων Τέλειων συνειδησιακών καταστάσεων, που θα εξακοντίζει τη Συνείδηση του Απείρου μέσα στα πάντα και θα ενώνει συνεχώς κάθε συνείδηση, κάθε συνειδησιακή κατάσταση με το Άπειρο.

Ρέω μέσα στους πόρους σου. Μέσα στους πόρους του νου σου, της καρδιάς σου, των σωμάτων σου, μέσα σε κάθε κύτταρο και σε κάθε ενεργειακό στοιχείο που τίθε­ται σε λειτουργία, με σκοπό να εμφανίσει οποιαδήποτε μορφή συλλογισμών, συναισθημάτων πλάνης, οποιαδή­ποτε μορφή συγκρούσεων και αντιφάσεων. Μετουσιώνω όλους αυτούς τους πόρους, όλα αυτά τα στοιχεία, που εμφανίζουν δυσαρμονία, σε στοιχεία που δύνανται να έλξουν την Αρμονία του Απείρου και να την εμφανίσουν Άπειρο Φως και Άπειρη Τελειότητα, μετουσιώνοντας και εξακοντίζοντας στο Άπειρο Σύμπαν, στο Άναρχο και Α­τελεύτητο, τον Πόρο - Ζωή, τον Πόρο - Αγάπη, τον Πόρο - Φως, Δύναμη και Προσφορά, που είναι ο Ενιαίος Πόρος Ολόκληρης της Δημιουργίας, που είναι ο Μοναδικός Πό­ρος Ύπαρξης, που πρέπει από εντός σου να εμφανίζεται και να πάλλει το νου σου, την καρδιά σου, την υπόστασή σου, τα σώματά σου, το Άπειρο Ον που αποτελείς και που διαχέεται στο Σύμπαν.

Ευλογώ την επέκτασή σου μέσα στην Ενότητα Άν­θρωπος, όποιο όνομα κι αν φέρει αυτή, όποιο βαθμό συγγένειας υλικής κι αν έχει. Είτε βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε σύνδεση συγγενική ως αδελφός, ως μητέρα, ως πατέρας ή σε οποιοδήποτε άλλο βαθμό συγγένειας ή φιλίας, σ’ οποιοδήποτε άλλο βαθμό σύνδεσης ή σχέσης, για να καταθρυμματίσεις τα όρια των περιοριστικών αυ­τών δεσμών και να εισχωρήσεις στην Ουσία του δεσμού της Ένωσης Άνθρωπος, που διαχέει Ευλογία.

Σε Ευλογώ. Σε Ευλογώ Αέναα με τη Ροή Μου, τη Ροή της Αγάπης Μου. Διανοίγω εντός σου τον Άπειρο δρόμο της επιστροφής, τον ενεργοποιώ Φωτεινό και πάλλοντα, για να σε κατευθύνει πάντα. Να μην υπάρχουν εμπόδια αξεπέραστα, να μην υπάρχουν παγίδες της πλάνης, στις οποίες να καταβυθίζεσαι και να μην μπορείς να βγεις. Να μην υπάρξει ποτέ για σένα, Άνθρωπε, μία πτώση, που δε θα έχει ανάβαση, που δε θα είναι προώθηση σε καινού­ριους δρόμους με μεγαλύτερο Φως, με περισσότερη ισχύ ενέργειας.

Ανοίγω εντός σου τους κρουνούς της Χάρης, που θα δίνουν την Ευλογία στην υπόστασή σου, για να γίνεται συνεχώς η επέκτασή της μέσα στην Ολότητα - Άνθρω­πος. Για να καταθρυμματίζονται συνεχώς τα όρια του νου και της καρδιάς, που θέτουν στην Αγάπη - Προσφορά περιορισμούς, όρια, συναισθήματα. Που θέτουν στην Α­γάπη - Προσφορά, τα προσωπικά οφέλη, τις προσωπικές επιθυμίες, τα προσωπικά συμφέροντα, όσο ανιδιοτελή κι αν σου φαίνονται κι όσο εξυψωμένα.

Σε Ευλογώ. Διανοίγω εντός σου τη Ροή του Ανυπέρ­βλητου Κάλλους της Τελειότητας, για να παρέχεις από το Κάλλος αυτό σε σένα μα και σ’ όλο τον Άνθρωπο, γιατί εσύ κι όλος ο Άνθρωπος είσαστε Ένα, Μονάδα Αδιαίρετη και Αδιάσπαστη. Γιατί ο Άνθρωπος κι Εγώ εί­μαστε Ένα, το Κάλλος το Ανυπέρβλητο της Δημιουργίας.

Σε Ευλογώ να καταστείς ο Θεός μέσα στο Θεό, η Α­γάπη μέσα στην Αγάπη. Να καταστείς η Απειράριθμη Με­λωδία, που δύναται να διατρέχει όλους τους φθόγγους και να εκφράζεται από μεμονωμένους φθόγγους, αλλά και από το σύνολο των ήχων, δίνοντας πάντα την ίδια αίσθηση της Τελειότητας, διαχέοντας πάντα το ίδιο Φωταυγές Φως, την ίδια Άπειρη Μελωδία, την ίδια Άπειρη Αρμονία, την ίδια Δημιουργική Πνοή.

Ευλογώ το Είναι σου, το Είναι - Θεός - Άνθρωπος, να εξέρχεται Φωτεινό, Πύρινο, Φωταυγές, Αναλλοίωτο και Αιώνιο από εντός σου, Αέναα, χωρίς να περιορίζεται, χω­ρίς ποτέ να υποβαθμιστεί ή να καλυφθεί από τις ατέλειες των λαθών σου, αλλά πάντα να μετουσιώνει με την ίδια ισχύ και την ίδια δύναμη της Θεϊκής Πνοής, όλες τις α­τέλειες σε Τελειότητα. Ευλογώ το «Είναι» σου να κατα­στεί ο Δρόμος ο Φωτεινός, ο Άπειρος, ο Δρόμος - Αγάπη και Τελειότητα, που θα γίνει η επιστροφή σου, μα και η επιστροφή της Ολότητας - Άνθρωπος. Ευλογώ το «Είναι» σου να καταστεί ο Δρόμος και να εξωτερικευθεί με την έννοια, που πριν από αιώνες στη γη διαλάλησα. Που πριν από αιώνες με τον κραδασμό του Απείρου διασκόρπισα πάνω στον πλανήτη σου. Να εξωτερικευθεί με το Λόγο και να εκφράσει τη Δόνηση - Τελειότητα, τη Δόνηση - Απειρότητα, τη Δόνηση - Αγάπη και να πει: «Εγώ Ειμί ο Δρόμος και η Ζωή, Εγώ Ειμί η Αγάπη, Εγώ Ειμί το Φως του Κόσμου, δι’ Εμού εις τον Πατέρα.»

Σε Ευλογώ να καταστείς η Φωτεινή Οδός, Υπόσταση - Οδός, που θα οδηγεί και θα κατευθύνει την Απειρότητα στην Απειρότητα και την Αγάπη στην Αγάπη, την Προσ­φορά στην Προσφορά.

Ευλογώ την Υπόστασή σου να καταστεί Υπόσταση - Έλεος, που θα απορροφά εντός της κάθε στοιχείο ανα­λήθειας ή πλάνης, σ’ όποια δύναμη κραδαστική κι αν εξωτερικεύεται και θα το μετουσιώνει σε Προσφορά Αγά­πης και θα το παρέχει σε Φως και Απειρότητα. Ευλογώ την Υπόστασή σου να νιώσει τα τμήματά της ενωμένα, μα και μεμονωμένα, για να μπορέσεις να κατανοήσεις Εαυτέ Μου, τον Εαυτό σου, που βρίσκεται διαμοιρασμένος σε εκατομμύρια σκηνώματα και διαβιώνει καταστάσεις διά­φορες, ώστε να έχεις τη δύναμη καθετί να το ενώσεις μέσα σου και καθετί να το αφομοιώσεις σαν μονάδα δική σου, γιατί είναι δική σου. Είναι δικό σου κομμάτι, Ουσία από την Ουσία σου, Άπειρο από το Άπειρο που αποτε­λείς.

Ευλογώ την όρασή σου, που σε οδηγεί, να βλέπεις την πλάνη και την αναλήθεια σ’ ό,τι αντικρίζεις, που σε οδηγεί να βλέπεις την αντιμαχία, το διαχωρισμό, τη σύ­γκρουση όπου κατευθύνεται, να μεταλλάξει την ποιότητά της και να καταστεί όραση ενωτική, που θα εισχωρεί στα βάθη, θα επικοινωνεί με την Ενότητα και θα έλκει την Ενότητα αυτή, για να μετουσιώνει τα πάντα σε Ενότητα και Φως.

Ευλογώ την ακοή σου, που δέχεται τους ήχους της Αρμονίας και τους αντιλαμβάνεται σαν δυσαρμονική σύνθεση, σαν σύνθεση φθόγγων μη συνεργαζόμενων, μη αρμονικών, να μπορεί να εισχωρεί στο βάθος του Ήχου, να αγγίζει την τελειότητα της Αρμονίας, που είναι Μία, που είναι η Δόνηση του Λόγου και να ενώνεται μ’ Αυτήν, για ν’ ακούει μέσα από τα πάντα τη Φωνή Μου, τη Φωνή του Λόγου - Ενότητα και να δυναμοποιεί όλα τα στοιχεία μ’ αυτή τη Φωνή.

Ευλογώ το λόγο σου, που εμφανίζεται μέσα από τα όργανα τα υλικά που έχεις, αντιμαχόμενος, δυσαρμονι­κός, συγκρουόμενος, υπηρετώντας το διαχωρισμό, υπη­ρετώντας τη διάσπαση, τη σύγκρουση και τη διαιώνιση της ανακύκλωσης της μη αγάπης, να καταστεί ο Λόγος εκείνος που θα εξακοντίζει την Αγάπη στα πέρατα των Συμπάντων και θα συλλέγει τους δυσαρμονικούς κυματισμούς μέσα σ’ αυτό τον εξακοντισμό που θα τον ενώνει στην Απειρότητα του Φωτός. Να καταστεί ο Λόγος εκεί­νος, που θα διαχέει την Ενότητά του και θα είναι Ευλο­γία, θα είναι Προσευχή, θα είναι Ζωή, θα είναι Ύπαρξη, όπου κι αν ακουμπά σαν ηχητικός κραδασμός, όπου κι αν αγγίζει σαν ηχητικό άκουσμα και θα μετουσιώνει άμεσα οτιδήποτε έρχεται σ’ επαφή μ’ αυτόν στις ποιότητες της Ατέρμονης Αγάπης. Ευλογώ το λόγο σου να γίνει ο Λό­γος εκείνος, που στη γη εξεπόρευσα. Που άγγιζε καρδιές και τις έκανε να παράγουν Υπερουράνιες Μελωδίες Αγά­πης. Που άγγιζε οφθαλμούς και τους έκανε να ατενίζουν τα Άπειρα Σύμπαντα. Που άγγιζε ώτα και τα έκανε να συλλαμβάνουν τις Απειρότητες των Ήχων της Αδημιούρ­γητης και Δημιουργημένης Δημιουργίας.

Ευλογώ την ισχύ του βλέμματός σου να αποκτήσει τη Θεϊκή εκείνη Ενέργεια, που να είναι Ευλογία όπου κι αν ακουμπάει και να εξαφανίζει ασθένειες ψυχής και σώμα­τος όπου κι αν η κραδασμική του δύναμη απευθύνεται, να επιχέει την Αγάπη της Τελειότητας, την Αγάπη του Λόγου και την Προσφορά του Ελέους, την Υπερτέλεια Γαλήνη των Κόσμων όπου κι αν ακουμπά. Ευλογώ το βλέμμα σου να καταστεί το βλέμμα Μου. Το βλέμμα ε­κείνο που με την επαφή του ένωνε τον Άνθρωπο με Μέ­να και τον έκανε να συναισθανθεί, ότι Μία Ουσία υπάρ­χει, Ένας Θεός, Μία Άπειρη Δύναμη, που διακατέχει τα πάντα και τα δονεί μέσα στους Άπειρους Κόσμους. Να καταστεί το βλέμμα εκείνο που Εγώ διέχεα πάνω στην Ανθρωπότητα και διαπερνούσε τις μορφές, διαπερνούσε τις εκδηλώσεις και οδηγούσε στο Άμορφο, στον Πατέρα - Θεό - Δημιουργό, που είναι τα πάντα και το τίποτα, Α­νυπαρξία και Ύπαρξη σ’ όλες τις εκδηλώσεις των παλ­μών.

Ευλογώ τα χέρια σου να καταστούν Πηγές Ζωής, Πη­γές Φωτός, Πηγές Προσφοράς. Να καταστούν χέρια, που ανεξάντλητα δίνουν, όχι τροφοδοσίες υλικές, αλλά τρο­φοδοσίες Άφθαρτες και Αέναες. Να καταστούν Ένα με τα χέρια Μου, που άγγιζαν και οδηγούσαν στην Τελειό­τητα των Κόσμων τους μηχανισμούς των κυττάρων, τους πόρους του «Είναι» και της υπόστασης. Που επέχεαν Ευ­λογία και οδηγούσαν στη διάχυση στους Κόσμους την υπόσταση, που τη λάβαινε.

Ευλογώ τα πόδια σου να σ’ οδηγούν πάντα στην πο­ρεία του Φωτός και της Αγάπης. Να καταστούν τα πόδια τα δικά Μου, που βάδισαν βήμα με βήμα την άνοδο προς το Θεό, την επιστροφή προς τον Πατέρα και χάραξαν βήμα με βήμα, το Φωτεινό Δρόμο της Ευλογίας σ’ όλη την Υπόσταση Άνθρωπος.

Ευλογώ τους ώμους σου και τους καταξιώνω να ση­κώσουν το Σταυρό που σήκωσα. Να σηκώσουν τις ατέ­λειες και τα λάθη που επωμίσθηκα Εαυτέ Μου. Ευλογώ τους ώμους σου να καταστούν ικανοί και άξιοι να αποκαλύψουν τη Θεότητά σου, να καταστούν Φωταυγείς πόλοι, που θα μετουσιώνουν αμαρτίες, που θα αίρουν ποινές, που θα διαχέουν Έλεος, που θα προσφέρουν μετουσίω­ση σε κάθε Άνθρωπο Εαυτό, που θα προσφέρουν Γαλή­νη και Ανακούφιση.

Ευλογώ το σώμα σου να οδηγηθεί όπως Εγώ στη Σταύρωση όλων των στοιχείων εκείνων, που δεν παρέ­χουν Αιωνιότητα, που δεν παρέχουν Φως και Τελειότητα. Να οδηγηθεί στη Σταύρωση Φως - Ζωή - Ύπαρξη και να διαχύσει αυτή την Αέναη Παρουσία του στον Άνθρωπο - Εαυτό, για να τον αναγάγει στα Άπειρα Σύμπαντα, για να τον κάνει Θεό.

Ευλογώ το πρόσωπό σου να κοσμηθεί από την Τελειό­τητα του Φωτός όλων των Κόσμων, σ’ όλες τις διακυμάν­σεις του, σ’ όλες τις κλίμακές του, σ’ όλες τις συνθέσεις της Αρμονίας όλων των πεδίων και όλων των εξελίξεων και να παρουσιάσει την ενωμένη Φωταυγή Υπόσταση, που διαχέεται και παραχωρεί το «Είναι» της για την άνο­δο της Ολότητας του Εαυτού.

Ευλογώ την Υπόστασή σου και το σώμα σου να οδη­γηθεί στην Ανάσταση.