Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Έργο Λόγου Αγάπης - Ποιοί Είμαστε

Α. Όνομα & Ταυτότητα

«Το λογικό είναι ορθό, διότι προέρχεται από την Αρχή του Λόγου».

Το Έργο Λόγου Αγάπης (1978-2011), είναι Σωματείο μη κερδοσκοπικό, με κοινωνικό-πνευματικό-πολιτιστικό χαρακτήρα και επεκτείνεται σε τομείς όπως παιδεία, οικολογία, φιλανθρωπικό έργο και γενικά σε ό,τι μπορεί να συμβάλει στην ωφέλεια των ανθρώπων. Αποτελεί συλλογικότητα με επίκεντρο το άτομο που δραστηριοποιείται στηριζόμενη στις σχέσεις φιλίας και συνεργασίας των μελών της. Κάθε δράση είναι αποτέλεσμα συλλογικού σχεδιασμού και αυτοδιάθεσης, με πνεύμα ανιδιοτελούς προσφοράς και αλληλεγγύης, ως φανέρωση της Νομοτέλειας της ανθρώπινης ζωής.

Θυμόμαστε τις ρίζες και την ιστορία μας και συνειδητοποιούμε ποιοι είμαστε και τι κάνουμε εδώ και τώρα. Το ποιοι ήμασταν στο παρελθόν έχει μια συγκεκριμένη δυναμική, ενώ το ποιοι είμαστε σήμερα έχει μια άλλη. Η σημαντικότερη όμως δυναμική βρίσκεται σ’ αυτό που θέλουμε να γίνουμε. Κι εδώ έρχεται η προσωπική και συλλογική ευθύνη του αυτοπροσδιορισμού και της ταυτότητας.

Το κλειδί της απελευθέρωσης το έχει η αλήθεια που ίσως δεν τολμήσαμε να φανερώσουμε όταν, όπου, όπως και όσο έπρεπε. Υπάρχει λοιπόν μια συνάρτηση δικαιώματος ελευθερίας και υπευθυνότητας αλήθειας στον αγώνα μας. Ο αγώνας μας για ελευθερία καθορίζεται από το ζωντανό βίωμα της αλήθειας που είμαστε σε θέση ν’ ανακυκλώσουμε ή για να το πούμε διαφορετικά, η επίτευξη της ελευθερίας προϋποθέτει κάθαρση απ’ το ψεύδος που συντηρούμε μέσα μας για τον εαυτό μας.

Το παγκόσμιο, αλλά και ελληνικό πρόβλημα είναι αξιολογικό, και το κλειδί είναι η ενεργοποίηση τριών πυλώνων της συνείδησης, δηλαδή Δάσκαλος-Μέτρο-Παιδεία. Αυτά τα τρία που χάθηκαν πρέπει να ξαναβρεθούν. Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να θεμελιώσουμε μια νέα κοινωνία. Τα παιδιά, μας υπενθυμίζουν ότι όλοι είμαστε μέλη της οικογένειας της ανθρωπότητας, έχοντας μια κοινή κατανόηση για τη ζωή και η πραγμάτωση «Αγαπάτε Αλλήλους» είναι το ύψιστο δικαίωμα και η ευθύνη του κάθε ανθρώπου. Το ρήμα Αγαπώ αρχίζει από το Άλφα και τελειώνει στο Ωμέγα.

Αγαπημένοι φίλοι, τον Απρίλιο του 2011 το ΕΛΑ γιόρτασε τα 33 χρόνια του. Έτσι αποφασίσαμε να μοιραστούμε, αυτά τα λίγα αλλά καλά που μας κάνουν να αισθανόμαστε πλούσιοι με όλους όσους συμπορευτούμε από εδώ και πέρα σ’ ένα νέο κύκλο δράσης και συνεργασίας, αναζητώντας την τελειότητα κάθε στιγμής. Κινητοποιούμε και αποστέλλουμε αυτήν την Οικουμενική διακήρυξη για την παγκόσμια αφύπνιση της πνευματικής συνείδησης του ανθρώπου. Σκοπός είναι, μια δυναμική παρεμβατική δράση ενεργοποίησης της συνεργασίας που βασίζεται στην φιλία και προάγει την αδελφοσύνη. Οι αρετές ή αλλιώς, το δυναμικό φωτός και συνείδησης προσώπων ή ομάδων, είναι η αόρατη συγκολλητική ουσία που μας ενώνει και είναι πάνω και πέρα από κάθε μερικότητα. Ένα κερί, φέρνει φως στο σκοτάδι, αλλά δεν μπορεί να γίνει το αντίστροφο. Αυτό που μας ενώνει, είναι πιο δυνατό από αυτό που μας χωρίζει.

Β. Αιτία & Ανάγκη

«Το ψέμα συντηρεί την υποδούλωση, μόνο η αλήθεια ελευθερώνει»

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που ενεργοποίησαν την ίδρυση και διαμόρφωση του Ε.Λ.Α. αλλά ένας είναι ο Λόγος που μας οδηγεί πάντα κι αυτός βρίσκεται στην καρδιά μας.

Οι παλιές επιστημονικές αντιλήψεις θεμελίωσαν τη δομή και τη σκέψη της Ανθρωπότητας (υλισμός, μηχανισμός, καπιταλισμός, κομμουνισμός, νεοταξικός τεχνοκρατικός εκσυγχρονισμός), διαμόρφωσαν ένα σύστημα ζωής το οποίο, όχι μόνο καταπάτησε τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον πλανήτη αλλά συνεχίζει μια πορεία μη αναστρέψιμη. Ο πολιτισμός που δε σεβάστηκε την εθνική ταυτότητα των λαών καταρρέει.

Βρισκόμαστε σε μια δυσλειτουργία που δεν αφορά μόνο το ελληνικό πολιτικοκοινωνικό σύστημα αλλά την ίδια την κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού με προεξέχον το καταναλωτικό πρότυπο ζωής. Το πρότυπο αυτό μας οδήγησε στην εγκατάλειψη των αρχών της συλλογικότητας, της κοινωνικότητας και του κοινωνικού πνεύματος, της αλληλεγγύης, δηλαδή ροκάνισε κυριολεκτικά σαν παράσιτο τα βασικά στοιχεία δόμησης ενός πανανθρώπινου πολιτισμού και κυρίως το άτομο σε κάθε επίπεδο. Την ίδια στιγμή που χάνει τη συνοχή του το παλιό σύστημα, μια συλλογική δύναμη βασισμένη στο ενσυνείδητο άτομο, ενεργοποιεί στην ανθρωπότητα τη δημιουργία ενός μη συστημικού προτύπου. Η επιτυχία ενός εγχειρήματος, οργάνωσης, δομής ή συστήματος εξαρτάται από την συμφωνία του με την αρμονία των συμπαντικών νόμων.

Όλοι οι φαντασιακοί μας φόβοι αφορούν είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον, μόνο η αγάπη ανήκει στο παρόν. Το «τώρα» είναι η μόνη αληθινή στιγμή που έχουμε και η αγάπη το μόνο πραγματικό συναίσθημα, επειδή είναι το μόνο που εξελίσσεται στο παρόν. Ο φόβος βασίζεται πάντα σε κάτι που έχει συμβεί στο παρελθόν και μας κάνει να φοβόμαστε για κάτι που νομίζουμε ότι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Το να ζούμε λοιπόν στο παρόν σημαίνει να ζούμε στην αγάπη, όχι στο φόβο. «Ο θρίαμβος του κακού είναι η απραξία των καλών». Η σύγχρονη επιστήμη έχει ήδη ανατρέψει την παλαιά και πρεσβεύει ότι η ύλη δεν είναι παρά μια πύκνωση ενέργειας, όταν καμπυλώνεται ο χώρος, όταν η συνείδηση του παρατηρητή εστιάζεται κι επομένως, η διαμόρφωση της πραγματικότητας και του κόσμου είναι στα χέρια μας ή μάλλον στη συνείδησή μας. Η αυτογνωσία είναι το απαραίτητο κλειδί της έρευνας του ατόμου, της κοινωνίας και του πολιτισμού.

Όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι πλέον η ζωντανή υπενθύμιση της συνυπευθυνότητάς μας. Ζούμε το αποτέλεσμα των επιλογών μας και της παθητικής ή ενεργητικής στάσης που δείξαμε στα γεγονότα. Πίσω απ’ όλα αυτά όμως βρίσκονται τα κίνητρα, η συνείδηση. Το πρώτο βήμα αναμόρφωσης του πολίτη και της χώρας είναι η αποδοχή της συνυπευθυνότητάς μας και το επόμενο η καθαρότητα των κινήτρων. Το τρίτο βήμα είναι η συνειδητή απόφαση να γίνεις μέρος της λύσης για να σταματήσεις να’ σαι μέρος του προβλήματος.

Δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας, με τον ίδιο τρόπο σκέψης που χρησιμοποιήσαμε, όταν τα δημιουργήσαμε.

Γ.  Όραμα & Σκοπός

«Η Ενεργοποίηση της Ατομικής και Συλλογικής ανάπτυξης. Όταν υπάρχει όραμα και αξίες, η δράση και η συμπεριφορά ρυθμίζεται αυτόματα. Αυτή είναι η εφαρμοσμένη επιστήμη της πνευματικότητας».

Η ανύψωση και εξέλιξη του ανθρώπου, ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη, το μορφωτικό επίπεδο, την εθνικότητα ή και όποια άλλη ιδιαιτερότητά του.

Κάθε άνθρωπος αν θέλει να διαχειριστεί με σοφία την ζωή του, δεν έχει παρά να ενδιαφερθεί να μάθει ό,τι χρειάζεται. Δεν πρέπει να ακολουθήσει με τυφλή πίστη κανένα ιδεολόγημα, αλλά να φροντίσει να ζήσει τα απαραίτητα βιώματα, προκειμένου να συνειδητοποιήσει ποιος είναι, από πού έρχεται, πού πάει και το γιατί. Μια υγιής Παιδεία στο μέλλον που θα παράγει ελεύθερους πολίτες και όχι υπηκόους, θα δίνει τις ευκαιρίες για την εκπλήρωση των παραπάνω.

Ο Νέος Άνθρωπος θα γνωρίζει την αληθινή Ιστορία, θα κατανοεί την Φύση και την Νομοτέλεια των συναισθημάτων, τις λειτουργίες της Νόησης, τη Φύση της Ψυχής, τους Νόμους της Ύλης και των Άστρων. Η Ιδέα για τα νιάτα και τα γηρατειά, την ευτυχία και την δυστυχία, την ειρήνη και τον πόλεμο, τους νόμους και την κυβερνητική, τις τέχνες και τις επιστήμες, την ίδια την οργάνωση της κοινωνικής ζωής, θα αποτελεί εξελισσόμενο βίωμα με απίστευτες για τα σημερινά δεδομένα εκφράσεις. Οι άνθρωποι δεν θα πιστεύουν στην τύχη, αλλά θα ασκούν τον χαρακτήρα τους για να διαμορφώσουν τη ζωή τους ενσυνείδητα, με πνεύμα πρόνοιας και ενότητας.

Μας ενώνει το Όραμα μιας Νέας Κοινωνίας που θα βιώνει την Ενότητα μέσα από σχέσεις Δικαιοσύνης, Ισοτιμίας, Ελευθερίας, Ειρήνης και Αγάπης δηλαδή τα χαρακτηριστικά της νέας Ανθρωπότητας που εφαρμόζει την Σοφία της πρόνοιας και της Πνευματικής Παιδείας.

Μνημοσύνη είναι η Μητέρα των επιστημών και των τεχνών, η πνευματική μας κληρονομιά. Όσο δεν διασφαλίζουμε την πνευματική μας κληρονομιά, τη χάνουμε και την ξεχνάμε. Αυτή η κληρονομιά της μνήμης ότι μπορούμε να είμαστε αληθινοί, ελεύθεροι και να ανακυκλώνουμε αγάπη μεταξύ μας είναι οι ρίζες μας, η ταυτότητά μας και ταυτόχρονα το ύψιστο αγαθό, το οποίο αγωνιζόμαστε να φανερώσουμε στον άνθρωπο, βεβαιώνοντας το εφικτό. Όταν δεν γνωρίζουμε από που προερχόμαστε, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πού πηγαίνουμε.

Όταν όμως ο άνθρωπος θυμηθεί τις ρίζες του στο φως, αυτή η μνημοσύνη φωτίζει τη ζωή του και την αλλάζει. Αυτή η μετατόπιση του νου που προκαλείται από το φως της παγκόσμιας συνείδησης που αποτελεί κληρονομιά μας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια σταδιακή μεταμόρφωση, που εν μέρει οφείλεται στην ενσυνείδητη προσπάθεια και τον ατομικό αγώνα καθενός, αλλά και που επιχορηγείται πλουσιοπάροχα από αυτό το κοινό ταμείο φωτός της Μίας Ψυχής.

Με κάποιο τρόπο αυτή η άυλη κληρονομιά διαμορφώνει τον υλικό μας κόσμο, μας καθιστά κοινωνούς και μάρτυρες ενός βιώματος που κάνει ξεκάθαρο ότι μόνοι μας διαμορφώνουμε την πραγματικότητά μας. Τα πάντα αλλάζουν θετικά ή αρνητικά ανάλογα τις επιλογές μας και τον συντονισμό μας με τους συμπαντικούς κόσμους. Εκείνοι που εργάζονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης γι’ αυτόν τον εσωτερικό πολιτισμό, γι’ αυτή την εσωτερική κοινωνία που εξελίσσεται σε όλη την γη, αναγνωρίζονται μεταξύ τους, ανεξάρτητα αν έχουν επιλέξει διαφορετικό τομέα δράσης. Αναγνωρίζονται από την καθημερινή στάση ζωής και την ποιότητα της δράσης τους, που με κάποιο τρόπο αντανακλάται στο πρόσωπο και στην παρουσία τους. Αγάπη σημαίνει ανάληψη ευθυνών, συνείδηση της Ολότητας, σεβασμός στην ζωή και την ελευθερία. Η ταυτότητα του καθενός είναι τα κίνητρά του.

Δ. Μέσα & Τρόποι

«Ανεξαρτησία = Αυτάρκεια παραγωγής αγαθών»

Δρώντας, οδηγούμαστε στην κατανόηση και η πράξη μετατρέπει τη γνώση σε σοφία. Η οργάνωση αυξάνει την παραγωγή, η παραγωγή την προσφορά και η προσφορά αυξάνει το βεληνεκές. Η εστίαση και ο προγραμματισμός μειώνει τις περιττές κινήσεις, την σπατάλη και αυξάνει την πρόνοια, την ακρίβεια, την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα. Η αυτοδιάθεση του ατόμου δεν επιτρέπει χειραγώγηση από την ομάδα, αλλά ούτε και το αντίστροφο.

Για τη διεξαγωγή του έργου του το Σωματείο αξιοποιεί κάθε πρόσφορο μέσο (MME, DVD, CD, έντυπα, βιβλία κ.λπ.) με σκοπό την ενημέρωση κάθε ανθρώπου.

Επιπλέον, συγκροτεί επιτροπές έρευνας, μελέτης και δράσης, αποτελούμενες από μέλη του και με την αφιλοκερδή συνεργασία ειδικών σε κάθε θέμα, παρέχει τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα των επιτροπών αυτών εντελώς δωρεάν, προς ενημέρωση και στοιχειοθετημένη διαφώτιση κάθε ενδιαφερόμενου.

Πριν από οτιδήποτε θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι ακριβώς γυρεύουμε. Ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα, και τελικά ποιο είναι το αίτημα. Αν το ζητούμενο είναι η ευημερία, τότε δεν έχουμε παρά να βρούμε πλουσιότερους και να τους είμαστε χρήσιμοι. Αν το ζητούμενο είναι ἡ ελευθερία, τότε θα πρέπει να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Η ελευθερία συνοδεύεται και από δυο ακόμα καταστάσεις. Την αυτονομία και την αυτάρκεια. Δεν γίνεται να είσαι ελεύθερος αν δεν είσαι αυτόνομος και αυτάρκης. Βεβαία ἡ αυτονομία και η αυτάρκεια, στο σύστημα στο οποίο ζούμε, είναι μάλλον ανέκδοτα. Προφανώς λοιπόν, ή αποχαιρετάμε την ελευθερία, ή αλλάζουμε τις συνθήκες ώστε να είμαστε αυτάρκεις, αφού ο αυτάρκης, δεν έχει λόγο να κυβερνιέται από άλλους, άρα είναι και αυτόνομος.

Το σύστημα στηρίζεται στην κατασκευή αναγκών. Με κάθε ανάγκη που κατασκευάζει και αποδεχόμαστε, μας δένει με ακόμα έναν λόγο. Άρα η ολική άρνηση των αναγκών που μας προτείνεται να έχουμε, είναι ένα σοβαρό βήμα για την κατάκτηση της ελευθερίας. Οι περισσότερες ανάγκες είναι παράγωγα φόβου και ιδεοληψίας.

Πραγματικότητα, είναι το σύνολο των συμβάσεων που κάνουμε, για να ορίσουμε την κατάσταση των πραγμάτων. Σε μία πραγματικότητα, τα πράγματα αλληλοϋποστηρίζονται ώστε να επαληθεύονται και όλα μαζί να είναι μια δεδομένη κατάσταση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υπάρχει μία πραγματικότητα, αλλά αντίθετα ὁ καθένας φτιάχνει την δικιά του, με βάση τις αρχές και τις αξίες του. Όποιος αποδέχεται μια πραγματικότητα, επειδή απλά του την προτείνουν, επειδή τον ξεγέλασαν ή επειδή είναι βολικότερο απ’ το να φτιάξει μια δική του, είναι άξιος της μοίρας του. Η αποδοχή ξένης πραγματικότητας σημαίνει άμεσα κατάργηση της αυτονομίας, αφού άλλος μοιράζει τους ρόλους, και έμμεσα οδηγεί και στην απώλεια της αυταρκείας, αφού ο αποδεχόμενος, δέχεται όσες ανάγκες του ορίσουν άλλοι ότι έχει.

Το δυσκολότερο απ’ όλα είναι να δεχτεί κανείς να αλλάξει όλα όσα ήξερε μέχρι τώρα, προκειμένου, να αποκτήσει ελευθερία. Η ελευθερία είναι μία κατάσταση όχι απαραίτητα εύκολη. Δεν είναι ζήτημα εγωισμού, ώστε να την έχει κανείς και να την επιδεικνύει, ούτε προϊόν αρρωστημένου ρομαντισμού.

Είναι η θεμελιώδης αποδοχή του ανθρώπου, της ικανότητας και της χρησιμότητάς του. Μόνο μέσω της ελευθερίας προάγονται οι πνευματικές αρετές, που ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει και που είναι αυτές που δίνουν νόημα στην ύπαρξη του ανθρώπου ως είδος. Αυτό βεβαία δεν σημαίνει ότι η ελευθερία είναι δικαίωμα, αλλά κατάκτηση. Οπότε δεν είναι για όλους, αλλά μόνο γι’ αυτούς που την αξίζουν. Εδώ είναι και το κλειδί! Όποιος δέχεται ξένες πραγματικότητες, απαξιώνει την ελευθερία του και μοιραία την χάνει. Εν προκειμένω, ἡ κατάσταση των πραγμάτων στην κοινωνία σήμερα, είναι τέτοια, ακριβώς επειδή οι άνθρωποι απαξίωσαν την ελευθερία τους, προς χάριν της ευημερίας. Τα περί ποιότητας ζωής είναι απλώς δικαιολογίες, γιατί ζωή χωρίς ελευθερία δεν έχει καμία απολύτως ποιότητα. Η ποιότητα ζωής, είναι μια δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε πολύ. Στην πραγματικότητα είναι συγκεκαλυμμένη ύβρις, όταν ξεπερνάει τα όρια της αυτάρκειας.

Είναι δύσκολο να δεχτεί κανείς, ότι το αυτονόητο του, είναι ύβρις. Γι’ αυτό και συνεχίζουν όλοι να κάνουν τα ίδια που τους σκλαβώνουν αιώνες τώρα. Αυτό είναι ζήτημα διαπαιδαγώγησης. Οι κρατούντες, έχουν φροντίσει και έχουν διαλύσει την οικογένεια, ώστε τα παιδιά να μην έχουν συγκεκριμένο δρόμο στον όποιο θα βαδίσουν, και παράλληλα έχοντας διαφθείρει τις μητέρες, μεγαλώνουν παιδιά άβουλα και ανόητα, ότι πρέπει για να είναι δουλοπάροικοι. «Δώσε τους στολίδια και γιορτές, και θα γίνουν οι άντρες γυναίκες και δεν θα ζητάνε ελευθερία και δεν θα σε ενοχλούν πια» είπε ὁ Κροίσος στον νεαρό Κύρο, προκειμένου να κυβερνήσει ανενόχλητος τους Λυδούς

Η λύση δεν πρόκειται να δοθεί τώρα. Τώρα έχουμε πόλεμο. Οι μητέρες έχουν τη λύση στα χέρια τους. Ας διαμορφώσουν τα παιδιά τους κατάλληλα. Αν δράσουν, για να ικανοποιήσουν το εγώ τους, και τις φοβίες τους, τότε ο κόσμος θα συνεχίσει να είναι το ίδιο χάλια. Χρειαζόμαστε νέου τύπου ανθρώπους, μεγαλωμένους με βάση την ελευθερία. Μόνον τότε, δεν θα υπάρξει χώρος για πολιτικούς κομπογιαννίτες, και νωθρούς και άβουλους πολίτες. Η Γυναίκα είναι το μέλλον, κι αυτό δεν είναι μυστικό, αλλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει.

Καλούμαστε να φανερώσουμε έργα, αποτελέσματα, προϊόντα όχι πλέον εξατομικευμένων προσπαθειών και πρωτοβουλιών, αλλά μιας ενοποιημένης δράσης που στηρίζεται σε μια πολύ απλή αρχή, όσον αφορά το δυναμικό της (ό,τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί, δεν μπορεί κανείς να το κάνει μόνος του) και σε μια θεμελιώδη ιδέα όσον αφορά την ποιότητα αυτής της δράσης που συνοψίζεται στο ότι προσφέρουμε αληθινά, ό,τι δεν έχουμε οικειοποιηθεί. Η ενότητα δεν πρέπει να γίνεται βόλεμα με τη πρόφαση της συνεργασίας. Χρειάζεται θάρρος και ανιδιοτελής εργασία. Πρέπει να σεβόμαστε το λόγο μας με τις πράξεις μας.

Η εσωτερική ετοιμότητα είναι μεγαλύτερη από αυτή που φαίνεται εξωτερικά. Η πραγματοποίηση της μαζικής αφύπνισης της Ανθρωπότητας επιφέρει ανακατατάξεις Δυνάμεων που επηρεάζουν την κοινή συνιστώσα, αλλάζοντας την διεύθυνση της Ροής ενεργειών που διαχειρίζεται το Σώμα της Ανθρωπότητας. Η φύση του Λόγου είναι φύση Παιδείας, που ενώνει Ανθρώπους και λαούς ψυχή με ψυχή σε μια κοινή θέληση για την εφαρμογή της Αγάπης στην πράξη.

Ε. Επικοινωνία & Δράση

«Κάθε πείρα ζωής συμπυκνώνεται μέσα στο χρόνο και γίνεται συνείδηση ότι τα πιο όμορφα πράγματα είναι εκείνα που μοιραζόμαστε και ανακυκλώνουμε με αγάπη». Ο άνθρωπος χρειάζεται μια νέα παιδεία για να κατανοήσει τον κόσμο, τον εαυτό του, τον προορισμό και τους νόμους της ζωής. Όποιος αναρωτιέται τι πρόκειται να συμβεί αύριο, καλύτερα να συγκεντρωθεί στο τι έχει επιλέξει να ζει εδώ και τώρα.

Η δράση του Έργου Λόγου Αγάπης έχει ως κεντρικό άξονά της τον εξανθρωπισμό, την αλληλοβοήθεια, την πρόνοια και την αγάπη προς τον πλησίον άνθρωπο. Για το λόγο αυτό σταθερά προάγει τον αναβιβασμό και την εκλέπτυνση των ανθρώπινων σχέσεων. Στην πραγματικότητα, το εσωτερικό έργο είναι το 90%, ενώ όλα τα προηγούμενα αποτελούν μόλις το 10% και εκφράζουν το εξωτερικό έργο. Η παιδεία που παρέχεται είναι το μεσωτερικό έργο και αποτελεί το πεδίο των ζυμώσεων που κυριολεκτικά μεταλλάσσει και ανάγει την υπόσταση. Η συνεργασία, υποστήριξη και ενίσχυση έντιμων στους σκοπούς και τα μέσα συλλογικοτήτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ο συντονισμός δράσης με πνεύμα ανιδιοτέλειας και αυτοδιάθεσης είναι σταθερή γραμμή του Ε.Λ.Α.



Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση» είπε, «είναι θέμα συμπεριφοράς...»

Ποιούς ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

Πρώτα απ’ όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές...

Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική.

Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές.

Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.

Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους.

Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους.

Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ

Θρησκεία «Αγαπάτε Αλλήλους» Σκέπτεσθαι – Συμπεριφορά – Τρόπος Ζωής, «Το εν Χριστώ ζειν»

Επιστήμη «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» Κοσμοθεώρηση – Γνώση – Λογική, «Το κατά Μέτρον ζειν»

Πολιτική «Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» Οικονομία – Υπευθυνότητα – Δράση, «Το κατά Φύσιν ζειν»

Τέχνη «Παν μέτρον άριστον» Εξανθρωπισμός – Ποιότητα ζωής – Πολιτισμός, «Το Ευ ζειν»

Φιλοσοφία «Ελευθερία είναι η καθαρή συνείδηση» Αυτοδιάθεση – Μνήμη – Επίγνωση, «Το κατά Λόγον ζειν»



Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΓΑΠΗΣ

ΕΡΓΑΣΙΑ Δίκαιο, Ηθική

Κοινωνικός εθελοντισμός και φιλανθρωπικό έργο από το 1979 έως σήμερα

Προσφορές και πνευματική υποστήριξη σε πρόσφυγες, άσυλα ανιάτων, φυλακές, ορφανοτροφεία, ψυχιατρεία, υιοθεσία ορφανών, νομική υποστήριξη αναξιοπαθούντων, οργανωμένες κινητοποιήσεις προσφοράς ειδών διαβίωσης και ένδυσης σε οργανισμούς, οικογένειες και άτομα με ειδικές ανάγκες, συνεργασία με τον «Άρτος και Δράση» και Ερυθρό Σταυρό για την κάλυψη των αναγκών καταυλισμού σεισμόπληκτων 1999, υποστήριξη θυμάτων πολέμου Σερβία, υποστήριξη φιλανθρωπικού έργου Βραζιλία, υποστήριξη Πρεσβείας Ινδιάνων, υποστήριξη Ολυμπιάδας 2004, προσφορά στο σύλλογο «Φίλων Πολυτέκνων», οργανωμένη προσφορά-διανομή Χριστούγεννα-Πάσχα σε απόρους, προσφορά σε οικοτροφείο Δαφνίου, διοργάνωση Bazaar προς ενίσχυση οικογενειών, καλύψεις νοσηλείων και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, προσφορά οικοτροφείου Ψ. Ν. Α., νομική κάλυψη και υποστήριξη ατόμων, διοργάνωση εορταστικής εκδήλωσης στο ίδρυμα τροφίμων Ασπροπύργου, δωρεές σε Δαφνί και Δρομοκαϊτειο, ενίσχυση για τα θύματα του τσουνάμι, ενίσχυση στα θύματα πυρκαγιάς και τους άστεγους, ενίσχυση στους πλημμυροπαθείς, προσφορά στο γηροκομείο Πειραιά, ενίσχυση λιμοκτονούντων Αφρικής, ενίσχυση στο οικοτροφείο Σκαραμαγκά, ενίσχυση στο έργο του «Χαμόγελο του παιδιού».

ΑΣΦΑΛΕΙΑ Περιβάλλον, Πρόνοια

Διεθνής δράση και αποστολές

Εκδρομές, συγκεντρώσεις και ταξίδια σε εκατοντάδες τόπους στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Δωρεές βιβλίων σε 30 βιβλιοθήκες του εξωτερικού και δράση-ενεργοποίηση στην Κύπρο, Αλβανία, Σκόπια, Σμύρνη-Κωνσταντινούπολη, Έφεσος Κουσάντασι, Κάιρο, Αλεξάνδρεια, Σίδνεϋ, Μελβούρνη Αυστραλία, Νυρεμβέργη, Μόναχο, Ντύσελντοφ, Αμβούργο, Βερολίνο, Φρανκφούρτη, Ελληνοϊσπανική πολιτιστική συνεργασία με Ακαδημία Βασκωνίας, Λονδίνο, Βουδαπέστη, Πράγα, Νέα Υόρκη, Βανκούβερ, Ρουμανία, Πεκίνο, Σαγκάη, Ταϊλάνδη, Μπανγκόκ, Παρίσι, Βρυξέλλες, Ολλανδία, Βουλγαρία-Σόφια, Βοσνία, Ουγγαρία, Σλοβακία-Μπρατισλάβα, Βιέννη-Αυστρία, Λουμπλιάνα, Τεργέστη, Ρώμη, Βενετία, Ανγκόνα, Σάντα Ρίτα, Σάντος Βραζιλίας, Μίνας Ουμπερλάντα, Σακραμέντο, Μαναός Αμαζόνιος, Μπαία Σαλβαδόρ, Φορταλέζα, Φαβέλες Ρίο Ντε Τζανέιρο, Σάντα Κλάρα

ΥΓΕΙΑ Διατροφή, Θεραπευτική

Περιβαλλοντική μέριμνα & ενημέρωση

Δίκτυο αποκατάστασης, κάλυψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ασθενών, ενίσχυση Unicef, Διεθνή Αμνηστία, Γιατροί χωρίς Σύνορα, Greenpeace, εθελοντική πυρόσβεση πυρκαγιών και αναδάσωση, υποστήριξη κινήσεων κατά των μεταλλαγμένων με ομιλίες, προβολές και παρεμβάσεις forum κατά της παγκοσμιοποίησης, υποστήριξη κέντρου Μ. Τερέζα, Ομοιοπαθητική μέριμνα και ρέικι, υποστήριξη σε οικολογικές οργανώσεις, προβολές και ενημερωτικές ομιλίες για παιδεία της διατροφής, την υγεία και τα μεταλλαγμένα, μαθήματα Χορού-Οδήγησης-Κηπουρικής-Μαγειρικής-Υπολογιστών-Φωτογράφισης-Ψαρέματος-Αυτοθεραπείας-Πρώτων βοηθειών. Πρόνοια υγείας, περιβάλλοντος και οικολογικής μέριμνας.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Δημιουργικότητα, Αυτογνωσία

Πολιτιστική δράση, εκπαιδευτικά ταξίδια και δραστηριότητες

Εναλλακτικές εκδρομές και δράση σε όλη την Ελλάδα, δωρεές βιβλίων σε 120 βιβλιοθήκες του εσωτερικού, πολιτιστικά κέντρα και σε δεκάδες καλλιτέχνες, επιστήμονες, πολιτικούς, συμμετοχή σε Διεθνή “Forum”, μουσικά Festival και συναυλίες, εκθέσεις τέχνης-τεχνολογίας και καλλιτεχνικά δρώμενα, δημιουργία συλλογικής βιβλιοθήκης, οικισμού και μελισσοκομείου.

ΠΑΙΔΕΙΑ Όραμα, Συνείδηση

Εκδόσεις-Βιβλιογραφία & Δημόσιες εκδηλώσεις

Ενημερωτικές προβολές, Τηλεοπτικές-ραδιοφωνικές εκπομπές και αρθρογραφία σε περιοδικά καθώς και συμμετοχές συνεργασίας με ομάδες της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού, χάρτες, πίνακες, εικόνες, επιγράμματα, ταινίες, έντυπα, εφημερίδες, βιβλία, ημερολόγια, αφίσες, κάρτες. Αρθρογραφία σε περιοδικά, έκδοση προσωπικών και ομαδικών μελετών και εργασιών. εγχειρίδια εκπαίδευσης και αυτογνωσίας, ερωτηματολόγια, εγχειρίδια νομοτέλειας, μεταφράσεις και εργασίες.



Το Έργο Λόγου Αγάπης καλεί σε συνεργασία και δράση άτομα ή ομάδες που:

1. Έχουν ως θεμέλιο την Αγάπη, την Ενότητα και την ελεύθερη ανάπτυξη της πνευματικότητας του ανθρώπου και αναγνωρίζουν την συνυπευθυνότητά τους στα προβλήματα που ζει.

2. Έχουν άμεση επαφή με τον απλό άνθρωπο και τα προβλήματά του και φανερώνουν πνεύμα ανθρωπιάς που δεν είναι αλλοτριωμένο και ισοπεδωμένο.

3. Έχουν καθαρότητα κινήτρων, κινούνται ως μέρος της λύσης, φανερώνουν διαφάνεια στους σκοπούς, στους στόχους και τα μέσα που χρησιμοποιούν και δεν χρηματίζονται.

4. Έχουν ενεργά, συνειδητά μέλη και όχι οπαδούς, με ενεργητική δράση και συμμετοχή σε εκδηλώσεις ανεξάρτητων πολιτών.

5. Έχουν διάθεση ανοιχτής επικοινωνίας και ανακύκλωσης βιωμάτων-γνώσεων-απόψεων-συνειδητοποιήσεων και δεν συντηρούν πάσης φύσεως κατεστημένα και περιορισμούς αποτελώντας παραγωγικά, κοινωνικά δίκτυα μελέτης, γνώσης, σκέψης και δράσης ωφέλιμης στην κοινωνία.



Κάθε ομάδα αλλά και όλες μαζί οφείλουν να αφήσουν πνευματική κληρονομιά και παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές, το απόσταγμα αυτής της συνεργασίας, της πράξης και της δράσης, που θα προάγει την πανανθρώπινη εξέλιξη της συνείδησης.



ΔΙΧΩΣ ΣΤΟΧΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΔΙΧΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ

ΔΙΧΩΣ ΑΡΕΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΙΑ, ΔΙΧΩΣ ΦΙΛΙΑ Ο ΕΡΩΣ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ, ΔΙΧΩΣ ΕΡΩΤΑ ΔΕΝ ΒΙΩΝΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

ΔΙΧΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΙΧΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΔΙΧΩΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ, ΔΙΧΩΣ ΕΙΡΗΝΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΜΟΝΙΑ, ΔΙΧΩΣ ΑΡΜΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΔΙΧΩΣ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ, ΔΙΧΩΣ ΑΡΕΤΗ ΔΕΝ ΒΙΩΝΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΑΛΛΑ ΦΟΒΟ

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΝΑ ΖΕΙΣ

Δεν έχουμε να βρούμε τον εαυτό μας αλλά να τον δημιουργήσουμε

Τα Θεμέλια της Παιδείας του Νέου Ανθρώπου
Η Δικαιοσύνη, η Αλήθεια, η Ελευθερία, η Ενότητα, η Ειρήνη, η Σοφία και η Αγάπη
αποτελούν οικουμενικά αρχέτυπα που τα βρίσκουμε σε κάθε ανθρώπινη ψυχή και σε κάθε θρησκεία. Τα θεία αυτά αγαθά, θεμελιώνονται πάνω στις αρετές που καλλιεργούμε και τα ιδανικά, τις αρχές και τις αξίες μας. Το ύψος της πνευματικότητας όμως, καθορίζεται από τις πράξεις και δεν εξαντλείται στην ιδεολογία, τη μόρφωση και τις γνώσεις. Αυτό αποδεικνύεται όταν φανερώνουμε στην πράξη ότι ο κοινός μας στόχος κι όσα μας ενώνουν, υπερνικούν εκείνα που μας χωρίζουν. Αυτή τη δύναμη της ενότητας, την διαθέτουν ουσιαστικά όσοι γνωρίζουν το γιατί.
Η γνώση του νόμου της Αιτιότητας μας κάνει να διαφέρουμε από τις μηχανές και μας απελευθερώνει από τους περιορισμούς του συλλογικού όντος που αποτελεί η ύπαρξή μας που ζει στην κενότητα. Το είναι μας παραμένει αδιάσπαστο από το Θείο Είναι και γι’ αυτό ο δρόμος μας δεν είναι να ενωθούμε με τον Θεό, διότι είμαστε ήδη ενωμένοι μαζί Του. Αντί αυτής της ψευδαισθητικής περιπλάνησης, ο δρόμος μας συνίσταται στην ενσυνείδητη φανέρωση της ενότητάς μας, που πηγάζει από την επίγνωση της αιτίας των πάντων που είναι ο Θεός. Επομένως, η Θεία γνώση με την έννοια του βιώματος της Αγάπης του Θείου συνδέεται με την απόλυτη Θεία συνείδηση και αποτελεί το κλειδί της ουσιαστικής εξέλιξης. Όλα αυτά θα παραμένουν ακατανόητα στους οπαδούς που διαθέτουν μόνο τυφλή πίστη και είναι φανατικά προσκολλημένοι σε κάποια δογματική εξωτερική τυπολατρεία.
Οι άνθρωποι βιάζονται να αποβάλουν την παιδικότητά τους, θέλουν να μεγαλώσουν γρήγορα και ύστερα παρακαλούν να ξαναγίνουν παιδιά! Από την προσκόλληση στο παρελθόν αγχώνονται για το μέλλον τους, φοβούνται το παρόν τους κι έτσι δεν ζουν! Χάνουν την υγεία τους προσπαθώντας να βγάλουν λεφτά και ύστερα χάνουν τα λεφτά για να ξαναβρούν την υγεία τους! Ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ και πεθαίνουν σαν να μην έζησαν καθόλου, διότι ξεπουλάνε την αληθινή ζωή για ένα φτηνό, τεχνητό υποκατάστατο της που χρεώνονται για να το αγοράσουν πολύ ακριβά. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια ούτε κοινή λογική καθώς βλάπτουν αντί να ωφελούν τον εαυτό τους. Δεν διακρίνουν ούτε αυτό που απλά τους συμφέρει. Ουσιαστικά, τυφλώνονται από μια συμφεροντολογία υλικών επιδιώξεων! Οι άνθρωποι έχασαν το μέτρο και για να το ξαναβρούν είναι απαραίτητο να ενεργοποιήσουν τον αληθινό Δάσκαλο που βρίσκεται μέσα τους, δηλαδή τον Θείο Εαυτό τους! Να μάθουν ότι μέσα σε ελάχιστες στιγμές μπορείς να ανοίξεις στον άλλον πληγές, που χρειάζονται χρόνια πολλά να τις γιατρέψεις! Να μάθουν ότι δεν μετράνε περισσότερο τα πράγματα που έχουμε στη ζωή μας, αλλά οι άνθρωποι που έχουμε στη ζωή μας! Να μάθουν ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα! Να μάθουν ότι δεν μπορούν να αναγκάσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν, αλλά αυτό που μπορούν να κάνουν, είναι να γίνουν άξιοι να αγαπηθούν! Να μάθουν ότι δεν φτάνει πάντα να σε συγχωρούν οι άλλοι, πρέπει να μπορείς να συγχωρείς κι ο ίδιος τον εαυτό σου!
Μήπως αγνοούμε αυτό που θέλουμε πραγματικά; Τα κίνητρα, ο σκοπός, οι θέσεις και ο στόχος μας καθορίζουν τις επιλογές μας και τα αποτελέσματά τους, δηλαδή τη ζωή μας. Αλλά και η ιδέα που έχουμε για το σκοπό και για τα πάντα μεταβάλλεται. Το μοναδικό πράγμα που δεν μεταβάλλεται ποτέ είναι ο νόμος ότι όλα μεταβάλλονται. Σε αυτήν την δυνατότητα βασίζεται η μετάνοια, η μετατόπιση του νου μας από ιδέες περιορισμένες σε ιδέες απειρότητας. Ποια παιδεία ενεργοποιεί αυτή τη λειτουργία; Να είσαι έτοιμος κάθε στιγμή να διδάξεις ή να διδαχτείς. Να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. Το μέτρο της διδαχής είναι η Αγάπη. Μαθητεύεις κι εκπαιδεύεις ταυτόχρονα κι ανάλογα με το πόσο έχεις μάθει πώς να αγαπιέσαι και να αγαπάς. Δηλαδή είσαι ζωντανή διδαχή και πρότυπο, ανάλογα με το πόσο είσαι Αγάπη, ανάλογα με το πόσο έχεις ταυτιστεί με την Ουσία των πάντων.
Γνωρίζουμε ουσιαστικά μόνο ό,τι είμαστε σε θέση να μεταφέρουμε. Εάν κωλυόμαστε, τότε δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ολοκληρωμένα. Η φανέρωση της Αλήθειας μας ελευθερώνει και γι’ αυτό προσφέρουμε μόνο ό,τι δεν έχουμε οικειοποιηθεί. Τα πάντα είναι ιδέες που προέρχονται από τη Μία Ουσία. Το ύψος της συνείδησής μας για κάθε Θεία Ιδέα είναι ανάλογο με το κατά πόσο ενεργοποιούμε τη Θεία μας Ουσία. Επομένως οι διαφορές των αντιλήψεών μας για διάφορες αρχές και ιδέες οφείλονται στη διαφορά ενεργοποίησης της Θείας Ουσίας του καθενός. Κατά συνέπεια, κάποιος φανερώνει και ενεργοποιεί την Αλήθεια εφόσον είναι και ο ίδιος Ένα μαζί Της.
Όσο δεν διασφαλίζουμε την πνευματική μας κληρονομιά, τη χάνουμε και την ξεχνάμε. Αυτή η κληρονομιά της μνήμης ότι μπορούμε να είμαστε αληθινοί, ελεύθεροι και να ανακυκλώνουμε αγάπη μεταξύ μας είναι οι ρίζες μας, η ταυτότητά μας και ταυτόχρονα το ύψιστο αγαθό, το οποίο αγωνιζόμαστε να φανερώσουμε στον άνθρωπο, βεβαιώνοντας το εφικτό. Όταν δεν γνωρίζουμε από που προερχόμαστε, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πού πηγαίνουμε. Όταν όμως ο άνθρωπος θυμηθεί τις ρίζες του στο φως, αυτή η μνημοσύνη φωτίζει τη ζωή του και την αλλάζει. Αυτή η μετατόπιση του νου που προκαλείται από το φως της παγκόσμιας συνείδησης, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια σταδιακή μεταμόρφωση, που εν μέρει οφείλεται στην ενσυνείδητη προσπάθεια και τον ατομικό αγώνα καθενός, αλλά και που επιχορηγείται πλουσιοπάροχα από αυτό το κοινό ταμείο φωτός που διαθέτει η Πανανθρώπινη Πνευματοψυχή.
Με κάποιο τρόπο αυτή η άυλη κληρονομιά διαμορφώνει τον υλικό μας κόσμο, μας καθιστά κοινωνούς και μάρτυρες ενός βιώματος που κάνει ξεκάθαρο ότι μόνοι μας διαμορφώνουμε την πραγματικότητά μας. Τα πάντα αλλάζουν θετικά ή αρνητικά ανάλογα τις επιλογές μας και τον συντονισμό μας με τους συμπαντικούς κόσμους. Εκείνοι που εργάζονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης γι’ αυτόν τον εσωτερικό πολιτισμό, γι’ αυτή την εσωτερική κοινωνία που εξελίσσεται σε όλη την γη, αναγνωρίζονται μεταξύ τους, ανεξάρτητα αν έχουν επιλέξει διαφορετικό τομέα δράσης. Αναγνωρίζονται από την καθημερινή στάση ζωής και την ποιότητα της δράσης τους, που με κάποιο τρόπο αντανακλάται στο πρόσωπο και στην παρουσία τους. Σε κάθε χώρο όμως υπάρχουν θεματοφύλακες αυτής της κοινής κληρονομιάς, που την θέτουν σαν θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται το μέλλον κάθε στιγμή.
Η ενεργοποίηση της Παγκόσμιας αφύπνισης, είναι συνδεδεμένη με την σχέση του Ανθρώπου με την εξέλιξη του ορυκτού, φυτικού και ζωικού βασιλείου. Αυτό συνεπάγεται και προϋποθέτει αφοσιωμένη θέληση για Αγάπη και Σοφία, που εκφράζεται με ενεργή ανιδιοτελή δράση και επικεντρώνεται στην συνεργασία στοιχείων που μέχρι πριν παρέμεναν παθητικά και απομονωμένα από το όλον. Βασική προϋπόθεση αποτελεί η φιλία, καθώς και η ενεργοποίηση πνευματικής πολικότητας, Ιερού έρωτα και Ιερού γάμου, εναρμόνιση των λειτουργιών των δύο φύλων. Σημείο κλειδί σε όλη αυτήν την πορεία αποτελεί η γυναίκα ψυχή, που καλείται να φανερώσει τη Θεία υπόστασή της ως Ένα με την Θεία Μητέρα Λόγο, αλλάζοντας το ρου της ανθρώπινης ιστορίας, αλλάζοντας τον κόσμο που ξέρουμε σε ένα Νέο κόσμο. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι τα 7/8 του παγκόσμιου πληθυσμού είναι γυναίκες, τότε κατανοούμε ότι το μέλλον μας εξαρτάται από την ενέργεια που ανακυκλώνουμε στον πλανήτη και επομένως την αναγωγή της περιορισμένης ιδέας που έχουμε για την γυναίκα και την Μία Ψυχή Ζωής που είμαστε.
Προτού ολοκληρωθεί η μεγάλη γέννα της γης και φανερωθεί ο Νέος Άνθρωπος, φανερώνοντας την εκλέπτυνση και την πνευματικότητα μέσα από κάθε του εκδήλωση, θα έχει φανερωθεί ένας πιο τραχύς πνευματικός τύπος ανθρώπων. Αυτοί θα είναι οι πρόδρομοι της Νέας Κοσμικής Περιόδου και η αποστολή τους θα είναι να ανοίγουν το δρόμο στη νέα γενεά. Αυτοί οι εκπαιδευόμενοι Λόγοι θα πάρουν στους ώμους τους το βάρος της παλιάς εποχής για να το κάψουν, ώστε να εξομαλυνθεί ο δρόμος της μετάβασης στη Νέα Κοσμική Περίοδο. Είναι αναπόφευκτο η ζωή τους να χαρακτηρίζεται από τα συνακόλουθα της ρήξης τους με το κατεστημένο και πολύ συχνά οι κινήσεις τους να παρανοούνται ακόμα και από αυτούς τους συνεργάτες τους με τους οποίους ανοίγουν το δρόμο μαζί.
Μαθητεία Ανθρώπου Λόγου
Η ιδέα της Χριστοποίησης και Θέωσης που επικαλούνται οι Πατέρες προϋπήρχε και στα Ορφικά και στα Αρχαία Ελληνικά κείμενα, όσο και στην Βεδάντα και καλό είναι να μελετήσουν και εκείνοι που έχουν χριστοκεντρική αντίληψη και εκείνοι που έχουν ελληνοκεντρική. Εξάλλου, τα κλειδιά της ερμηνείας της Βίβλου τα έχει η Ελληνική Γραμματεία, αλλά και η Αγία Γραφή έχει τα κλειδιά που λείπουν για την αποκρυπτογράφηση της ενότητας της Ελληνικής Γραμματείας. «Εις όσον δυνατόν ανθρώπω ομοιούσθαι Θεώ» (Πλάτων, Πολιτεία Ι, 613). Κατά τον Πλάτωνα η ανύψωση του ανθρώπου στον τόπο προέλευσης της ψυχής είναι ο τελικός και έσχατος στόχος. Για να το πετύχει αυτό ο άνθρωπος πρέπει να έχει ενθουσιασμό, να είναι δηλαδή Εν-Θεώ, δηλαδή να έχει καταληφθεί από τη θεία ουσία (Τίμαιος 90Α).
Ανύψωση λοιπόν του ανθρώπου και επιστροφή στις ρίζες του, γιατί είναι «φυτόν ουκ έγγειον αλλά ουράνιον», δηλαδή είμαστε όχι γήινο, αλλά ουράνιο πλάσμα που μπορεί, επειδή το γνωρίζει, δηλαδή το πιστεύει συνειδητά και γι’ αυτό είναι σε θέση να κατακτήσει την εσωτερική του Ακρόπολη, όπως έλεγαν οι μυημένοι Έλληνες ή να οικοδομήσει τον αχειροποίητο ναό της ψυχής του όπως έλεγαν οι μυημένοι της Χριστιανικής Εσωτερικής παράδοσης. Είναι μια προχριστιανική ιδέα ή μήπως πρέπει να εννοήσουμε βαθύτερα ότι Ένας είναι ο Λόγος Θεός και η Πηγή της Αλήθειας και ότι ο Έλλην Λόγος αποτελεί άχρονο φορέα Χριστοποίησης και Θέωσης, πράγμα που επισφράγισε ο Λόγος Χριστός όταν είπε στους Έλληνες «και εδόξασα και πάλιν δοξάσω».
Η Ελλάδα ανέκαθεν υπήρξε γενέτειρα φωτεινών πνευμάτων που η παρουσία και το έργο τους μετέφερε Φως σε όλο τον κόσμο. Η ιστορία της την καταξιώνει σαν κοιτίδα Φωτός και πολιτισμού, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι απλώς ένα κράτος, μία χώρα ή ένα έθνος, αλλά και μια ζωντανή και εξελισσόμενη Ιδέα. Δεν είναι τυχαίο που η εσωτερική παράδοση συνδέει το μέλλον της Ελλάδας με τη φανέρωση του Έργου του Λόγου στην Νέα Κοσμική Περίοδο, ούτε είναι σύμπτωση ότι αυτό αποσιωπάται, αποκρύπτεται ή διαστρεβλώνεται συστηματικά, μαζί με μια αδιάλειπτη και μεθοδευμένη πολεμική σ’ όλα τα επίπεδα.
Ο Πυθαγόρας δίδαξε την «Τριμερή Φιλία», ήτοι: την φιλία των θεών προς τους ανθρώπους, των ανθρώπων προς τους θεούς και της φιλίας μεταξύ των ανθρώπων. Την Τριμερή αλληλότητα της Αγάπης έκφρασε ο Χριστός με το «Αγαπάτε αλλήλους», αλλά δυστυχώς ο Χριστιανισμός δεν την τήρησε. Τις δύο άλλες τις αγνόησε. Αντί της φιλίας προς τον Θεό επέβαλε τον φόβο Κυρίου. Και αντί της φιλίας του θεού προς τους ανθρώπους επέβαλε έναν φοβερό και εκδικητικό Θεό. Το τίμημα ήταν ο χριστιανισμός μετά από τα πρώτα 300 χρόνια της πορείας του να καλουπωθεί ως υλισμός, σαν μια ακόμα κοσμική θρησκεία με εκατομμύρια οπαδούς, αλλά με ελάχιστη συνείδηση και με πολλή μεγάλη απόσταση από το χριστιανικό βίωμα της αγάπης, της φιλίας και της αδελφοσύνης.
Όποιος απορρίπτει τις ρίζες του τον απορρίπτουν και αυτές. Οι Εκκλησίες κλονίζονται πλέον διότι διατήρησαν το ποίμνιό τους σε νηπιακή πνευματική ηλικία, για να το χειραγωγούν. Δεν πρόσφεραν στερεά τροφή για να ενηλικιωθεί και τώρα φαίνονται τα αποτελέσματα. Αυτοί οι «χριστιανοί» κατ’ όνομα μόνο και κατά τον τύπο και το γράμμα του φαρισαϊκού νόμου, συνειδητά ή ασυνείδητα είναι υποκριτές. Φτάνουν στο τέλος της ζωής τους χωρίς ποτέ να ρωτήσουν, χωρίς ενδιαφέρον για να μάθουν π.χ. τι δουλειά είχε το φίδι στον Παράδεισο και γιατί το είχε θέσει εκεί ο Παντογνώστης Θεός, δεν γνώριζε τι θα επακολουθήσει; Γιατί οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για να μην ρωτούν; Η κρατική εκπαίδευση του πνευματικού ευνουχισμού που παράγει ανεύθυνους και άρρωστους υπηκόους, έχει υποκαταστήσει την παιδεία του Έρωτα. Και ο Θείος Έρωτας θέτει ερωτήματα στην ψυχή του ανθρώπου.
Όλα και τα πάντα εργάζονται για τον Θεό. Από το μόνο που κινδυνεύει ο Άνθρωπος είναι από τον ίδιο του εαυτό, όταν ζει στην λήθη και το ξέχασμα, στην άγνοια, στην ημιμάθεια της αληθινής του καταγωγής και του αληθινού του προορισμού, το Θείο Εν. Ψάχνει την Αλήθεια «κάπου εκεί έξω», ενώ ο Χριστός είχε ξεκαθαρίσει ότι «η Αλήθεια είναι μέσα σας, εκεί ψάξτε και θα τη βρείτε». Πράγματι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να την ανακαλύψουμε μέσα μας με την αυτογνωσία που συνεπάγεται ένα τέτοιο έργο. Στην αντίθετη περίπτωση έχει αποδειχτεί ότι ψάχνοντας κάπου εκεί έξω, βρίσκεσαι συνήθως χαμένος. Εκεί μέσα, στον εαυτό μας, κρύβεται η μυστική πύλη που ενώνει το εσωτερικό με το εξωτερικό, τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο, τον μικροπρόσωπο με τον μακροπρόσωπο. Εκεί γίνεται κατανοητός πλήρως ο νόμος της Αναλογίας, αλλά και της Πρόνοιας, τα «ως Άνω και Κάτω» που φανέρωσε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, καθώς και ο Χριστός που αργότερα διατύπωσε «ως εν Ουρανώ και επί της Γης» ενεργοποιώντας την πραγμάτωση της Θείας βούλησης μέσα στον Άνθρωπο. Ο ιερός αυτός χώρος και χρόνος ενέπνευσε τη δομή του θεάτρου και εν γένει της ανθρώπινης αναζήτησης. Κάθε στιγμή μπορούμε να την ζούμε ως ιερό χωρόχρονο όταν η συνείδησή μας είναι συντονισμένη με τη Θεία συνείδηση.
Ο Χριστός μετά τον θάνατο του Ιωάννη του Βαπτιστή, είπε στους μαθητές του ότι από κείνη την ώρα «οι ουρανοί βιάζονται και βιαστές θα εισέρχονται μόνο στη Βασιλεία των Ουρανών». Ο παράγοντας της θέλησης είναι που κάνει το βίωμα της αγάπης εφικτό. Δεν μπορείς να ζεις στην Αγάπη αν δεν το θέλεις αληθινά και βάζεις άλλες προτεραιότητες στην ζωή σου. Η ποιότητα και το ύψος της θέλησης έχει ως μέτρο την συνείδηση, γι’ αυτό και η αληθινή αγάπη διακρίνεται από την επίγνωση και την υπευθυνότητα. Η επίπλαστη αγάπη και οι συναισθηματικοί χρωματισμοί της δεν μπορούν να έλξουν τη Θεία χάρη και να επιφέρουν μετουσίωση ενεργειών και καταστάσεων. Η ενέργεια στη φύση προσφέρεται σε όλους. Υπάρχουν όμως κριτήρια. Εκεί που θα προκληθούν πολλές απώλειές της, προσφέρεται λίγη, ενώ εκεί που εξασφαλίζεται η διατήρησή της, προσφέρεται άφθονη.