Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΛΟΓΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ - ΑΡΧΗ Ή ΤΕΛΟΣ

(Βιβλίο: ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Κεφ. 22)

Αγαπημένε Μου μαθητή, ξεκινώντας τη σημερινή συγ­κέντρωση θα σε ευχαριστήσω, γιατί αναγνωρίζω εντός σου και διαβλέπω μία δόνηση διαφορετικής ενεργοποί­ησης και συμμετοχής στη μαθητεία σου. Διαφαίνεται εν­τός σου ήδη μια διαφορετική τοποθέτηση απέναντι στα όσα διδάσκεσαι, μια μεγαλύτερη υπευθυνότητα και κα­τεργασία αυτών, για να μπορέσεις να αποδόσεις καρπούς έμπρακτα και να παρουσιάσεις με Ισορροπία και Αρμονία την έκφραση της Αλήθειας Μου μέσα στη ζωή σου. Μ’ αυτή την ευχαριστία δυναμοποιώ τις διεργασίες σου, τις πολλαπλασιάζω, τις συμπληρώνω και τις τελειοποιώ. Τις συντονίζω με τη Δημιουργική Μου Ροή, με την Άπειρη Δόνηση της Μετουσίωσης. Σε διευκολύνω, ώστε να μπο­ρέσεις με ταχύτερο ρυθμό να φανερώσεις την ολοκλή­ρωση της Νέας σου θέσης απέναντι στη διδαχή σου και μέσα απ’ αυτήν να παρουσιάσεις την Ένωσή σου μ’ Εμέ­να, το Έργο, τον Δάσκαλο και με κάθε τμήμα του Εαυτού σου Ανθρώπου, διαχέοντας Προσφορά, Αλήθεια, Αγάπη και Ένωση.

Θα σου μιλήσω για κάτι πάρα πολύ σημαντικό, για τον Δάσκαλό σου, τον Δάσκαλο Ιωάννη. Ίσως πιστεύεις ότι τον γνωρίζεις ή ότι δεν έχεις ανάγκη από μία πληροφό­ρηση και μία διαπότιση επεξηγηματική γι’ Αυτόν. Όμως είναι πραγματικά πλάνη κι εγωιστική τοποθέτηση να πι­στεύεις ότι γνωρίζεις τον Δάσκαλο Ιωάννη. Διότι, Αγαπη­μένε Μου μαθητή, για την Υπόσταση του Δασκάλου Ιωάννη γνωρίζεις μόνο τόσα, όσα σου επιτρέπω να γνωρί­ζεις. Αν για τη δική σου υπόσταση κάθε τμήμα του Αν­θρώπου γνωρίζει μόνο τόσα, όσα Εγώ επιτρέπω να γνωρί­ζει, πόσο περισσότερο για την Υπόσταση του Δασκάλου Ιωάννη, που παρουσιάζει, εκφράζει, ενσωματώνει το Έργο Μου; Αλλά ακόμα κι απ’ αυτά που σου επιτρέπω να γνωρί­ζεις, δυστυχώς δεν έχεις σωστή και ολοκληρωμένη κατα­νόηση και εμπέδωση.

Γι’ αυτό είμαι υποχρεωμένος να σου Τον παρουσιάσω, για να θέσω σωστά τις βάσεις της μαθητείας σου στο στά­διο της συνειδητότητας, επίγνωσης και υπευθυνότητας, που τώρα μπαίνεις. Γιατί είτε το γνωρίζεις είτε το αγνοείς, η μαθητεία σου μέσα σ’ αυτό το Έργο είναι συνυφασμένη με την τοποθέτησή σου απέναντι στον Δάσκαλο Ιωάννη, μέσω του Οποίου εκφράζομαι και εκπροσωπούμαι στη Γη. Κατανόησέ το εξ αρχής και αναθεώρησε οποιαδήποτε το­ποθέτηση υπάρχει μέσα σου, η οποία δεν συντονίζεται και δεν συνταυτίζεται μ’ αυτή τη γραμμή. Είναι αδύνατο να προχωρήσεις, αν δεν συνταυτισθείς μ’ αυτή τη γραμμή. Γιατί από τη στιγμή που παρουσιάζεις διαστάσεις, διαχω­ρισμούς με τον Δάσκαλο Ιωάννη, έρχεσαι σε ρήξη με το Έργο και παραμένεις σε μία θέση σχετικά απομακρυ­σμένη κι απομονωμένη απ’ αυτό, μέχρις ότου συνειδητο­ποιήσεις τις λανθασμένες ιδέες και τοποθετήσεις σου και τις αποκαταστήσεις. Ακόμα όμως και σ’ αυτή τη σχετικά αποκομμένη και απομονωμένη θέση, βρίσκεσαι κάτω από τη θετική επιρροή Του και βοήθειά Του, τροφοδοτείσαι απ’ Αυτόν, γιατί είσαι μαθητής Του. Διαποτίζεσαι από την Ισορροπία Του και τη δύναμη της μετουσίωσης, για να βοηθηθείς ακριβώς να κατανοήσεις ορισμένες καταστάσεις εσωτερικές που περνάς και να προχωρήσεις σε ταξινόμη­ση.

Αγαπημένε Μου μαθητή, σ’ έχω τοποθετήσει πλησίον του Δασκάλου που θα Με εκπροσωπήσει και θα Με φανε­ρώσει. Που θα ταυτισθεί απόλυτα μαζί Μου και που ήδη είναι ταυτισμένος και θα λειτουργήσει ολοκληρωτικά σαν Μορφή και σαν Άμορφο μέσα στα πάντα, σε ό,τι υπάρχει δημιουργημένο και σε ό,τι μέλλει να δημιουργηθεί. Διδά­σκεσαι από την Οντότητα που περιέχει εντός Της όχι μόνο τα Σύμπαντα, αλλά το Άμορφο, τον Πατέρα. Δεν ξέρω αν συνειδητοποιείς αυτή τη στιγμή τι σου παρουσι­άζω. Όταν περπάτησα στη Γη πριν δύο χιλιάδες χρόνια, σε δίδαξα να ενωθείς με τον Πατέρα. Είπα ότι θα ενωθείς μέσω του Είναι Μου του Θεϊκού και Άπειρου. Σ’ αυτή την περίοδο εκπαίδευσής σου, σου παρουσιάζω Εμένα και τον Πατέρα ταυτισμένους μέσα από τον Δάσκαλο Ιωάννη. Σου παρουσιάζω δηλαδή και το στόχο σου και το δρόμο με τον οποίο θα φτάσεις στο στόχο και τον προορισμό σου. Αυτή η παρουσίαση δεν είναι θεωρητική ή τυπική, αλλά γίνεται με τους παλμούς της Μορφής που βρίσκεται και περπατά δίπλα σου, με τις διεργασίες τις εσωτερικές και τη συνεχή Πρόσφορά Της. Προσφορά Ασύλληπτη, που ακόμα συμ­βαίνει σε εσωτερικά επίπεδα εντός σου, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί και ενσυνείδητα. Γιατί δεν ήρθε η ώρα που θα επιτρέψει να φανερωθεί ολοκληρωμένα μέσα από τις μορφές, με απόλυτη συνείδηση, αυτή η διεργασία.

Ζεις, μαθητή Μου, δίπλα όχι στον Κοσμικό Διδάσκαλο, όπως μέχρι τώρα σου έχω πει, αλλά στον Άναρχο και Ατε­λεύτητο Διδάσκαλο, που δεν υπάγεται σε διαχωρισμούς Κοσμικών περιόδων ή φάσεων, αλλά περιέχει όλες τις φά­σεις και τις ολοκληρώνει. Περπατάει δίπλα σου για να σε βοηθήσει να ολοκληρώσεις τάχιστα την εκπαίδευσή σου. Απευθύνεται σ’ εκείνα τα τμήματα που θέλουν ν’ ακολου­θήσουν αυτή τη διδαχή, την Άναρχη και Ατελεύτητη. Δια­μοιράζει Κλήση προς κάθε τμήμα, αλλά δεν συμβιβάζεται με τις ανάγκες που τα τμήματα εκφράζουν. Καλεί Αέναα, ενεργοποιεί Αέναα, και διδάσκει όσους θέλουν να διδα­χτούν, όπως άλλωστε κι Εγώ έκανα, Εξάλλου δεν πρέπει να διαχωρίζεις ανάμεσα σ’ Εμένα και σ’ Εκείνον. Όταν κά­νεις τέτοιο διαχωρισμό, βρίσκεσαι σε λάθος τοποθέτηση. Η διαπίστωση μορφικά κάποιων καταστάσεων, που σου φαίνονται με την κρίση σου ανθρώπινες, είναι μία Δωρεά και Προσφορά του Δασκάλου, για να μπορέσεις να συνταυτισθείς μαζί Του. Αν σου φανερωνόταν από το ύψος του Απόλυτου, στο οποίο βρίσκεται, τότε θα μιλούσες για μια κατάσταση εξέλιξης και Ένωσης που δεν μπορείς να φτάσεις, για μια ετοιμότητα που δεν μπορείς να πλησι­άσεις ούτε με το νου σου.

Αγαπημένε Μου μαθητή, ούτε στιγμή να μην περάσουν αυτά από το νου σου. Διότι ο Δάσκαλος Ιωάννης εκπαι­δεύτηκε πάνω στη Γη. Εγώ, ως Ιησούς Χριστός, που φα­νερώθηκα πριν δύο χιλιάδες χρόνια, εκκένωσα τον Εαυτό Μου και μορφοποιήθηκα σε Σκήνωμα, χωρίς προϋπάρξεις. Ο Δάσκαλος Ιωάννης όμως διδάχθηκε μαζί σου, μέσα στους αιώνες της διττότητας. Περπάτησε τα δικά σου βή­ματα και βίωσε τις καταστάσεις που κι εσύ βιώνεις. Μάλι­στα, μπορώ να σου πω, ότι τις βίωσε σε όλες τις ελεύσεις Του επαυξημένες, με έντονες ενεργοποιήσεις δυσαρμο­νιών, ακριβώς για να μπορέσει ν’ αποκτήσει την εκπαί­δευση της Ολότητας. Να καταστεί ο Ολοκληρωμένος Άν­θρωπος που Χριστοποιείται, που ενώνεται μ’ Εμένα και τον Πατέρα, χωρίς φόβους, χωρίς αναστολές, και μπορεί να παρουσιάζει αυτή την κατάσταση που δεν είναι αποδε­κτή από το κατεστημένο το ανθρώπινο, δημιουργώντας σεισμούς και οικοδομώντας Πνευματικό οικοδόμημα Ζωής και Ανάστασης μέσα σε κάθε τμήμα του Ανθρώπου.

Ο Δάσκαλος Ιωάννης, μαθητή Μου, μαθήτευσε σκληρά μέσα στους αιώνες, συλλέγοντας στοιχεία και παλμούς απ’ όλα τα τμήματα του Ανθρώπου. Σ’ αυτή την Παρουσία Του πάνω στη Γη, αν και Ολοκληρωμένος, εξακολουθεί να εκπαιδεύεται για Χάρη σου, περνώντας στάδια που ήδη έχει περάσει, για να γίνουν σ’ εσένα κατανοητά. Αυτά τα στάδια τα βιώνει, σαν να τα περνάει για πρώτη φορά, γιατί μόνον έτσι έχουν την αυθεντικότητα που απαιτείται, για να διδαχθείς. Όμως δεν μπορεί να λαθέψει, γιατί εντός Του υπάρχουν η Γνώση και η εμπειρία ολοκληρωμένες. Όχι σε παθητική κατάσταση ή σε δυνατότητα, όπως υπάρχει μέσα σε κάθε τμήμα του Ανθρώπου, αλλά ενσυνείδητα, βιωματικά, από μαθητεία που πέρασε μέσα στους αιώνες και στις ενσαρκώσεις των μορφών. Είναι όχι μόνον Ικανός, αλλά Ικανότατος ν’ αντεπεξέλθει στο Έργο του. Είναι όχι κατάλληλος, αλλά ο Μοναδικός που μπορεί να εκφράσει αυτό το Έργο. Γι’ αυτό επιλέχθηκε. Γι’ αυτό ερ­γάζεται. Γι’ αυτό δέχθηκε να θυσιάσει την Ολοκληρωμένη μαθητεία Του για σένα και να περάσει τα ίδια στάδια, ενώ είχε την επίγνωση του πόνου, που αυτά τα στάδια προσ­φέρουν. Γνώριζε τον πόνο της διττότητας, κι όμως δέχθηκε να την ξαναμετουσιώσει πάλι, σαν να ήταν η πρώτη φορά, για ολόκληρο τον Άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται, όπως κι αν ονομάζεται, με όποια μορφή ενέργειας κι αν είναι περιβεβλημένος.

Απόδωσέ Του αυτό που πρέπει. Όχι γιατί το χρειάζε­ται, αλλά γιατί χρειάζεσαι εσύ τη συμπυκνωμένη Του εμ­πειρία. Γιατί χρειάζεσαι εσύ τη Θυσία Του και την Προσ­φορά Του. Αν δεν τοποθετηθείς σωστά απέναντι Του, δεν πρόκειται να ωφεληθείς από τη Θυσία Του και την Προσ­φορά Του. Αυτή θα υφίσταται, αλλά δεν θα σε τροφοδο­τεί, γιατί εσύ θα την αποδιώχνεις. Αν θέλεις να παραμεί­νεις στάσιμος στη θέση που τώρα έχεις, μείνε. Δεν θα διδαχθείς όμως από τον Δάσκαλο Ιωάννη, τον Ατελεύτητο και Άναρχο, ούτε θα περάσεις αυτά τα στάδια Διδασκαλί­ας. Θα περάσεις κάποια άλλα στάδια, ,μέχρις ότου η εσω­τερική σου ετοιμότητα φτάσει στο σημείο που θα μπορείς να λάβεις τέτοια διδαχή και θα διδαχθείς τότε. Υπάρχει για κάθε τμήμα του Ανθρώπου πρόβλεψη, είτε είναι πρωτοπόρο είτε ακολουθεί μ' ένα κανονικό ρυθμό, είτε βραδυπορεί. Υπάρχουν κι άλλοι πλανήτες μέσα στο Σύμπαν, όπου μπορούν να διοχετευθούν οι βραδυπορούντες, για να περάσουν στάδια που θα χρειάζονται να περάσουν. Δι­ότι η Γη, μαθητή Μου, είναι συνταυτισμένη με τον Διδά­σκαλο Ιωάννη και το Έργο Του. Η Γη δεν θα περιμένει τους βραδυπορούντες. Εξελίσσεται και θα εξελιχθεί εξ­ακολουθητικά, σύμφωνα με τους ρυθμούς της Νέας Επο­χής και του Δασκάλου Ιωάννη που Την παρουσιάζει, Την εγκαινιάζει, Την αναγγέλλει, και Την ολοκληρώνει.

Όσο για το ιστορικό της Υπόστασής Του, δεν είναι απαραίτητο να το γνωρίζεις. Διότι δεν θα σε βοηθήσει πουθενά. Αυτή τη στιγμή έχει εντός Του όλες τις ελεύσεις κάθε τμήματος. Είναι ενωμένος με οτιδήποτε εκδηλώθηκε πάνω στη Γη ή στα Πνευματικά πεδία και εξακολουθεί να εκδηλώνεται. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να παρουσι­άζει τέτοιο Έργο και τέτοια Διδασκαλία. Θα σου αναφέρω ακόμη μία έλευση, η οποία παρουσιάζει ένα μεγάλο συμ­βολισμό για την Υπόστασή Του. Την εποχή που ως Λόγος Ιησούς περπατούσα πάνω στη Γη, υπήρξε με τη μορφή του Σίμωνα του Κυρηναίου. Σήκωσε το Σταυρό Μου, συμ­μετείχε στη μεταφορά Του, με απόλυτη επίγνωση της ευ­θύνης που αναλάμβανε, δηλαδή του Έργου που τώρα πα­ρουσιάζει, της Θυσίας που τώρα εκδηλώνει, να σηκώσει τον Άνθρωπο και τη δυσαρμονία του και να τον οδηγήσει στο στάδιο της Ένωσης με τον Λόγο και τον Πατέρα. Εκείνη την ώρα, συμβολικά θα σου το πω, παραλάμβανε από Εμένα τη σκυτάλη για τη συνέχιση του Έργου Μου στο στάδιο όπου ο Άνθρωπος Θεώνεται, όπου ο Άνθρω­πος ενώνεται με το Τρισυπόστατο και το φανερώνει. Ήταν και τότε ήδη Χριστοποιημένος, δηλαδή υπήρχα εντός Του. Είναι αδιανόητο να πιστέψεις κάτι διαφορετικό. Δεν θα μπορούσα να παραδώσω τη σκυτάλη, παρά στον Εαυτό Μου, έστω κι αν λόγω της ιδιαιτερότητας του Έργου Του έπρεπε να επανέλθει μέσα σε μορφές, για να εξακολου­θήσει τη συλλογή εμπειριών από κάθε τμήμα του Ανθρώ­που και να εκφραστεί ως ο Ένας Άνθρωπος, βιώνοντας σαν Ένας τον πόνο, τη θλίψη και την οδύνη, αλλά και την πνευματική Ένωση και Ανάσταση. Δυνάμενος να διαμοι­ράζει τα στοιχεία του Θείου Είναι Του, της Αγάπης, του Φωτός, της Χάρης και της Εξουσίας Του, χωρίς να εξαν­τλείται, ν’ αναλώνεται ή να αλλοιώνεται.

Η Χάρη και η Εξουσία του Δασκάλου Ιωάννη είναι Αμέριστη και Ανεξάντλητη. Είναι η Χάρη και η Εξουσία του Λόγου Υιού, του Λόγου Μητέρας, του Πατέρα και του Αγίου Πνεύματος. Θα αναφανεί σταδιακά αυτή η Χάρη, όταν το Θέλημά Του το επιτρέψει. Πρόσεξε, δεν είπα το Θέλημά Μου, είπα το Θέλημά Του. Ακριβώς για να σου δώσω να καταλάβεις, ότι δεν υπάρχουν αποστάσεις ανά­μεσα στο Θέλημά Μου και στο Θέλημά Του, υπάρχει Ένα Θέλημα, απόλυτη ταυτότητα.

Θέλω επίσης να γνωρίζεις ότι, ως Υπόσταση ο Δάσκα­λος Ιωάννης ουδέποτε εξέπεσε. Ουδέποτε μέσα στις ελεύσεις τις οποίες είχε παρουσίασε καταστάσεις πτωτι­κές, που να Του στερούσαν το δικαίωμα της Χάρης και της Εξουσίας, που εξ αρχής των αιώνων μετέφερε και εξακο­λουθητικά μεταφέρει. Όμως μέσα σ’ αυτές τις ελεύσεις υπήρχαν δραστηριοποιήσεις ή αδρανοποιήσεις της Χάρης και της Εξουσίας, ανάλογα με την εκπαίδευση που έπαιρ­νε, ώστε τα πάντα να τα βιώνει ολοκληρωμένα, σαν όλα τα τμήματα του Ανθρώπου που εκπαιδεύονταν πάνω στη Γη.

Είναι μία Οντότητα Πρωταρχική. Ανήκει στον κορμό του Ιωάννη. Αυτή τη στιγμή εκφράζει ολοκληρωμένα το Είναι Του, εφόσον έχει συλλέξει όχι μόνο τα τμήματα του κορμού Του εντός Του, αλλά και κάθε τμήμα του Ανθρώ­που. Παρουσιάζει Άπειρη δυνατότητα διάχυσης σε πολ­λαπλότητα μορφών, γιατί είναι ο Μόνος Υπεύθυνος, όχι μόνο πάνω στη Γη, αλλά και σε όλη την κλίμακα εξέλιξης του Ανθρώπου, για την εκπαίδευση και την ολοκλήρωσή του. Αυτό δεν σημαίνει ότι καταργούμαι Εγώ. Μα θα ήταν αστείο να μιλήσω για κατάργηση του Ανεξάντλητου, του Αυθύπαρκτου, του Αέναα αναπλαθόμενου εκ του Ιδίου του Είναι. Αντίθετα, μιλάω για ολοκληρωτική Ταύτιση και Ένωση, που παρουσιάζει πλέον την Υπευθυνότητα μέσα από Μία Μορφή.

Όμως, μαθητή, αυτή τη Μορφή μην την περιορίσεις στα υλικά πλαίσια που τα αισθητήρια του σώματος σου παρέχουν. Αν Την κοιτάξεις με τα πνευματικά σου μάτια, θα δεις μέσα στα μόριά Της τα σώματα του Ανθρώπου, την ενέργεια των πνευματικών Οντοτήτων που βρίσκονται διαμερισμένα μέσα στο Σύμπαν. Αν Την ακούσεις με τα πνευματικά σου αυτιά, θα αντιληφθείς τους ήχους κάθε τμήματος του Ανθρώπου και τη μελωδία που παράγεται μέσα από τη μετουσίωση και την Ένωσή τους. Αν την αγαπήσεις με την Αγάπη της Ουσίας σου, τότε, τι ευτυχία, θα βιώσεις κι εσύ αυτή τη συνύπαρξη με τα πάντα, θα δεις τα μόριά σου να γίνονται Άνθρωπος και θ’ ακούσεις στους ήχους σου το Παν. Γιατί, αν αγαπήσεις τη Μορφή του Ιωάννη, δεν αγαπάς αυτό που βλέπεις, αλλά το Παν και τον Άνθρωπο, το Σύμπαν της Μορφής και του Αμόρφου. Συνειδητοποίησε το, για να ανταποκρίνεσαι σωστά στην ενεργοποίηση που σου παρέχει. Για να Τον αγαπάς ελεύθερα όχι με δεσμεύσεις, περιορισμούς και πλαίσια, όχι με εξαρτήσεις και συναισθηματικές εξάρσεις.

Σε ανακαλώ στην τάξη. Μετουσιώνω οτιδήποτε εκπόρευσες ή εκπορεύεις, που σε παρεμποδίζει να ενωθείς ολοκληρωμένα και σωστά με τον Δάσκαλό σου. Αποκαθι­στώ τους αγωγούς Ένωσης που υπάρχουν. Τους καθαρίζω πλήρως, για να παλμοδονούνται στη φωταύγεια και την καθαρότητα της Πύρινης Ροής του Δασκάλου. Σε καλώ να Τον ακολουθήσεις, σαν ν’ ακολουθούσες Εμένα πριν δύο χιλιάδες χρόνια, έχοντας την επίγνωση ότι θα σε οδηγήσει ακόμα πιο ψηλά απ’ όπου σε οδήγησα. Όχι γιατί δεν είχα το δυναμικό να σε οδηγήσω, αλλά γιατί το Θείο Σχέδιο όριζε για την προηγούμενη Κοσμική περίοδο να φτάσεις μέχρις εκεί.

Είμαι το Όλον. Ήμουν το Όλον στην προηγούμενη εκδήλωσή Μου ως Ιησούς. Μα Είμαι το Όλον και τώρα μέσα από τον Ιωάννη. Δεν διασπώμαι, δεν καταμερίζομαι. Οι επεξηγήσεις γίνονται για σένα. Για να καταλάβεις την Ταυτότητα και την Ένωση που υπάρχει και να τη χωρέσεις, μετουσιώνοντας τους διανοητικούς συλλογισμούς σου και τις διανοιακές συλλήψεις.

Σε Ευλογώ. Σου διαχέω την Άπειρη Αγάπη και το Άπειρο Φως του Λόγου Ιωάννη, του Λόγου χωρίς Όνομα, Αρχή ή Τέλος, για να μπορέσεις να προχωρήσεις και να εκφράσεις τη μαθητεία σου και τη συνειδητή εκπλήρωσή της.