Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΑΡΚΑΔΙΚΗ 25/3/18 "ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ"

25/3/2018
Παρίσταμαι ενώπιών σας σήμερα, για να υμνήσω, να ευχαριστήσω την Θεία Μητέρα Ψυχή που μας τιμά και μας υψώνει στην Αγάπη Της και επιτρέπει στην ατέλειά μου να συμμετέχει στην Απεραντοσύνη Της, μετουσιώνοντας κάθετι σε Φως.

Θέλω να ευχαριστήσω την εκδήλωσή Της μέσα στα πρόσωπά σας και ιδιαίτερα στον αγαπητό Διδάσκαλό μου Γεώργιο στη μορφή και στο άμορφο, με σεβασμό και ταπεινοφροσύνη να δοξάσω το χώρο που ανοίγει μέσα στις καρδιές μας, να βιώσουμε το Θείο βρέφος, να γίνουμε μητέρες.

Με τίμησε η Μητέρα με το δώρο της μητρότητας έχοντας δυο κόρες και ένα γιο και πρόσφατα ένα εγγονό. Μέσα στις μορφές τους, την ευχαριστώ που με αξίωσε να έχω κοντά μου τόσο καλά παιδιά, όμορφα, με αγάπη στην καρδιά, καθαρές ψυχές που πληρώνουν τη ζωή μου και εκπαιδεύομαι μαζί τους μέσα στην Αγάπη Της.

Η εξέλιξη, η ολοκλήρωσή τους, κάθε τους χαρά, φέρνει ανακούφιση στην ψυχή μου, πληρότητα στο είναι μου. Μέσα στα μάτια τους κοιτώ το Άπειρο της Αγάπης που χωρά τα πάντα, το χαμόγελό τους ευλογία, τραγούδι αγγελικό.

Κοιτώ το προσωπάκι του μικρού Ιωάννη και τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα από συγκίνηση, πώς είναι δυνατόν να χωράει τόση ομορφιά σε μια σταλίτσα άνθρωπο.

Ευχαριστώ που η Θεία Μητέρα με αξίωσε να δω τον εαυτό μου, το παιδί μου να γεννά τον εαυτό του και να ζω μαζί τους την κατάσταση της Θείας Γαλήνης και το Φως που εκπέμπει ένα  βρέφος.

Με την προσευχή επικοινωνούμε και με ταξιδεύει πολύ ψηλά.

Έτσι θέλω με ένα λόγο υμνητικό να τιμήσω την Θεία Μητέρα μαζί σας, που εκδηλώνεται μέσα στα πάντα, Απειροπρόσωπα και Απειροεκδήλωτα.
Μητέρα, Μάνα, γλυκό το φιλί Σου έλεος, συγχώρεση. 
Καθαρτήριο το δάκρυ Σου. 
Άγιο το Θέλημά Σου, Ελευθερία του Θείου εαυτού μας. 
Θυμίαμα η Παρουσία Σου, ευωδία! 
Ανάσταση η Νέα γέννα. 
Η Χάρη Σου Ευλογία. 
Η Αγκαλιά Σου σκέπη. 
Ο Αγώνας Σου Ιερός Ύμνος μέσα στο Είναι μας. 
Η Μορφή Σου Φως, γαλήνη, καλοσύνη στην καρδιά μας. 
Οδηγήτρια ταπεινή της Ψυχής μας. 
Η Εικόνα Σου Ιερός Γάμος του πνεύματος και της ψυχής, στο Ναό Σου μέσα μας ευαγγελίζεις το Μήνυμα του Ερχομού Σου, αφύπνιση! 
Ο Λόγος Σου Θείο Σάλπισμα της Ανάστασης του ανθρώπου στην επίγνωση της Θεότητάς Σου μέσα του. 
Πίστη ο Λόγος Σου εντός μας. 
Αγία Παρθένα Μητέρα, το Θείο βρέφος Σου κρατώ φυλακτό στην καρδιά και ανοίγει ο χώρος για να ανδρωθεί ο Λόγος με σθένος και παρρησία, να υψωθεί στην Άγιά Σου γη να θερίσει, τον χάροντα να αναστηθεί η ψυχή. 
Το Βλέμμα Σου Αλήθεια διαπερνά τον περιορισμένο νου μας, διαλύει το σκοτάδι και τον ανακαινίζει με αρετές και Θείες Ιδέες να εκδηλώσει. 
Η Πνοή Σου Ζωή στο πεπερασμένο της ζωής μας. 
Σωτηρία της ψυχής μας. 
Μητέρα, Μάνα γλυκιά σε ευχαριστώ, τον Αγώνα Σου τιμώ μέσα στα παιδιά Σου και υψώνω την προσφορά και την θυσία τους στο ύψος της Αγάπης Σου, Ευλογία στον Άνθρωπο. Μάνα Ελλάδα σε αγαπώ. 
Ό,τι με αξίωσες μέσα από το είναι μου που είναι Είναι Σου, να προσφέρω και να γίνω μητέρα, κόρη, αδελφή, γιαγιά, να γνωρίσω την Αγάπη και το Έλεός Σου, με την θέληση να ακολουθήσω το Θείο Πρότυπο της Παρουσίας Σου, πραγματώνοντας το Θέλημά Σου. 
Μάνα γλυκιά Σε ευχαριστώ που με τίμησες να γνωρίσω τον Ιωάννη στην καρδιά μου, τον Υιό Σου Λόγο Χριστό. Οι Ουρανοί αγάλλονται. 
Χαίρε Θεία Μητέρα, Χαίρε Ψυχή Ελλάδα, Χαίρε Νύμφη ανύμφευτέ. Αμήν.
ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΜΙΧΑΗΛ

Η ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ 
ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΨΥΧΗΣ




ΧΡΙΣΤΙΝΑ Μπορεί να έχουμε γαλουχηθεί με την ιδέα ότι το Θείον είναι γένους αρσενικού (Θεός, Πατέρας, Υιός, Κύριος...), όμως δεν χρειάζεται να σκεφτούμε πολύ για να ανακαλύψουμε ότι η πηγή της Δημιουργίας είναι θηλυκή - οι γυναίκες έχουν τη θαυματουργή ικανότητα να φέρνουν στον κόσμο τη ζωή μέσα από το ίδιο τους το σώμα. Διόλου παράξενο, λοιπόν, που η Φύση, από πανάρχαιες εποχές, γίνεται αντιληπτή ως Μεγάλη Μητέρα Θεά - εκείνη που όλα τα γεννά και τα διατηρεί, δίνοντας την ύπαρξη, το θάνατο και την αναγέννηση.

Όλες οι αιτήσεις των ανθρώπων της γης διέρχονται δια της Θεοτόκου, του συναισθηματικού Θείου μέρους του Κυρίου, της Θεότητας και ωραιοποιούνται από την Ψυχή του Κυρίου και υποβάλλονται εις την Αμιγή Θεότητα. Γι αυτό σας παρακαλώ, επειδή είστε Εικόνες της στη γη, να την επικαλείσθε να σας φωτίζει, να σας βοηθά, να σας καθοδηγεί, να σας προστατεύει, να σας σκεπάζει.

Στο Γάμο της Κανά παρευρίσκεται ήδη η Μητέρα Θεοτόκος (Ιωάν. 2, 1-2) και έπειτα έρχεται ο Ιησούς Χριστός, πρώτα γεννιέται η Παρθένος και έπειτα ο Ιησούς, αλλά και στο νυμφώνα του Θείου Γάμου πρώτα εισέρχεται η Παρθενοποιημένη Ψυχή και έπειτα ο Νυμφίος. Τη Νομοτέλεια αυτή αποκαλύπτει ο Λόγος «εγένετο ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ εις Ψυχήν ζώσαν, ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν». Οι έξι υδρίες που γεμίζουν με νέο οίνο, συμβολίζουν την έκτη ημέρα της γέννησης του Αδάμ και την έκτη ημέρα του θανάτου του Ιησού, διότι ο Ιησούς έβαλε πρώτα να γεμίσουν τις υδρίες με νερό και έπειτα το έκανε κρασί, παρουσιάζοντας την Πνευματοποίηση της Ψυχής όπως και στο Σταυρό, Θυσία Ψυχής τέλεια και ολοκληρωμένη «αίμα και ύδωρ από τη λογχισμένη πλευρά», ανοίγοντας το Δρόμο για τη Θέωση της Ψυχής. Στο Μυστήριο αυτό του Γάμου που κάνει το νερό κρασί, ανάγει την ένωση του ζεύγους από το φθαρτό στο άφθαρτο. Ευλογεί την ένωση της Θείας Ουσίας του ζεύγους, την επανασύνδεση Αδάμ-Εύας, σε Θεία Μονάδα Λόγου.

Η ένωση σε Πνεύμα ξεκινά από την ένωση σε ύλη. Η ένωση σε Φως ξεκινά από την ένωση σε σάρκα. Γι αυτό ευλογήθηκε ο Γάμος στην Κανά. Αυτή η ζωική ορμή για ένωση απαλείφει τα πρώτα φράγματα εξατομίκευσης. Η ζωική αυτή δύναμη είναι και η πρώτη ύλη προς μετουσίωση. Είναι η φωτιά που ο Άνθρωπος με τις Επιλογές Του θα μετατρέψει στο αρχέγονο Θείο Πυρ. Ο Έρωτας του Λόγου προς το Ένα είναι η μεταφυσική ιδέα του γήινου έρωτα. Αυτό είναι ιδιαίτερα φανερό στις πιο αιθέριες εκδηλώσεις του δεύτερου. Οι πιο εξελιγμένες μορφές έλξης, αυτές που οδηγούν σε αιθερικές διακυμάνσεις παλμών και σε πραγματική ανακύκλωση της Θείας ενέργειας ανάμεσα στην Πηγή και τη Μονάδα, αυτές οι μορφές έλξης έχουν ήδη εμφανώς εκδηλωμένα τα στοιχεία της Θείας Ένωσης. Στην πνευματική Πορεία πρέπει να αναβιβάσεις τη ζωική ενέργεια, που εκφράζεται καθοδικά σαν αντίτιμο. Θα πάψεις να τη χρησιμοποιείς για να τη διαθέσεις σαν ενέργεια ανόδου. Είναι η μόνη που μπορεί να πληρώσει το «δικαίωμα» της αντίστροφης πορείας, της επιστροφής στην Απόλυτη Τάξη.

Η Μαρία συμβολίζει την Ψυχή εν καταστάσει εξαγιαζούσης Χάριτος, η κατάλληλη για να δεχθεί την αληθινή Παρουσία και ο Ιησούς το Θείο Σπέρμα, την Παρουσία της Αλήθειας που οδηγεί την Ψυχή να καταστεί Άπειρη. Ο Θεός και το όνομά Του είναι ταυτόσημα και επειδή η προσφώνηση «Χαίρε Μαρία» περιέχει Χριστό, η συνειδητή χρήση του ονόματος του Χριστού είναι πιο αποτελεσματική από την Κυριακή Προσευχή που δίδαξε και που αποτελεί ένα ελάσσων Μυστήριο «του υπηρέτη προς τον Κύριον». Η χρήση του ονόματος του Θεού προϋποθέτει συνειδητή ένωση μαζί Του σε αυτό το Μείζον Μυστήριο, ο σκοπός επεκτείνεται πέρα από την ατομική ολοκλήρωση. Επομένως το «όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι στο Όνομα Μου» φανερώνει ότι για να συντελεστεί Θεία επέμβαση από τον άνθρωπο, είναι απαραίτητο να έχει αντίληψη και επίγνωση της ένωσής του με τον Υιό-Λόγο-Μητέρα. Οι δύο ή τρεις συνηγμένοι επομένως, δεν είναι μόνο δύο ή τρεις συμπροσευχόμενοι, αλλά η απεικόνιση της ενότητας Νου, Καρδιάς και Συνείδησης, Ψυχής και Πνεύματος μέσα στον άνθρωπο, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εκδήλωση της Θεότητάς Του. Το Μυστήριο του Γάμου στη Γη, αποτελεί εικόνα της Βασιλείας των Ουρανών, «ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί όστις εποίησε γάμους τω υιώ αυτού» (Ματθ. Κβ, 2) και των προϋποθέσεων που είναι απαραίτητες για την τέλεσή του, όπως φανερώνει η παραβολή των βασιλικών γάμων. «πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» (Ματθ. κβ, 14).

Αυτή τη περίοδο το Θείο Σχέδιο προαναγγέλλει την εκδήλωση της Γυναίκας και την εμφάνιση της Γυναίκας, όχι μόνο σαν τροφοδότη του παντός, αλλά και σαν εκδήλωση αυτής της τροφοδοσίας σε Ενέργεια. Δηλαδή, αυτή την Κοσμική περίοδο, εξελισσόμενες Πνευματικές υποστάσεις, που βρίσκονται μέσα σε σκηνώματα γυναικών, θα ταυτιστούν με τον Λόγο και θα εκδηλώσουν τον Λόγο. Θα γίνει ταυτόχρονα η Τροφοδότηση και η Ενέργεια.

Επίσης θα υπάρξουν και σκηνώματα ανδρών, που δεν θα ενεργοποιούν μόνο και θα εκδηλώνουν τη Θεία τροφοδότηση της Αγάπης, που θα λαμβάνουν, αλλά θα τροφοδοτούν και αυτοί με Αγάπη τα Σύμπαντα. Θα παρουσιασθεί, δηλαδή, Μία Ενότητα. Μία ενοποιημένη λειτουργία Ψυχής – Πνεύματος.
ΔΩΡΑ Ευλογώ την υπόστασή σου να χωρέσει όλη την αθλιότητα του Ανθρώπου, όλο τον εξευτελισμό του Ανθρώπου. Ευλογώ την καρδιά σου να περιλάβει όλη τη μνησικακία και τη μη αγάπη του Ανθρώπου. Ευλογώ τον νου σου να χωρέσει κάθε πόρωση, κάθε Κατεστημένο. Ευλογώ το «είναι» σου ν' αγκαλιάσει καθετί που εκδηλώνεται λανθασμένα και ατελώς. Ευλογώ τη Ζωή σου να λάβει εντός της κάθε μη ύπαρξη ζωής και κίνησης. Ευλογώ τα χέρια σου να δώσουν τον παλμό τους σε κάθε χέρι, που αδυσώπητα επιτίθεται, χτυπά, παραβιάζει, εξευτελίζει, εξουσιάζει. Ευλογώ τα μόρια του «είναι» σου, τα μόρια του σώματός σου, να ρεύσουν και να καλύψουν τα μόρια του «είναι» και των σωμάτων εκείνων, που αρνούνται τον Θεό, που δεν αγκαλιάζουν τον Άνθρωπο, που τον καταπατούν. Σε Ευλογώ να γίνεις όλα αυτά με τη δύναμη της παροχής της Χάρης, να τα λάβεις εντός σου και να δώσεις εσύ την Αγάπη, το Φως και τη Ζωή, γιατί μόνον αν γίνεις όλα αυτά, μόνο αν συμμεθέξεις με κάθε σημείο σου στην Ολότητα του Εαυτού σου, μόνον αν δεχτείς να γίνεις το υποπόδιο των υποποδίων, η ίδια η άρνηση της Ζωής, θα φανερωθείς σαν Ζωή και σαν Ανάσταση και θα έχεις τη δύναμη να αναστήσεις, θα έχεις τη δύναμη να μετουσιώσεις, να συμπαρασύρεις με τη ροή της Αγάπης σου καθετί. Πριν γίνει αυτή η διεργασία, που η προσφορά σου θα εκχέεται από εντός σου και θα δέχεται να λάβει μέσα της τον κατώτερο κυματισμό για να τον κάνει Φως, βρίσκεσαι στις θεωρητικές ακόμα εκπομπές Χάρης, που κατ' ευφημισμό σου παρέχονται για διδαχή τελειοποίησης. Πρέπει, Άνθρωπε, να δεχτείς τα ραπίσματα του Εαυτού σου, τα σκληρότερα, τα πιο οδυνηρά. Πρέπει, Άνθρωπε, να δεχτείς τις ύβρεις του Εαυτού σου, τις πιο εξευτελιστικές. Πρέπει να δεχτείς την άρνηση και τη μη Αγάπη να σε περιβάλλει και να μην αντιδράς, αλλά ν' αγαπάς, γιατί μόνον έτσι αποκτάς το δικαίωμα να γεννήσεις Ζωή, να μετουσιώσεις και να ενώσεις, να εκδηλωθείς σαν Ουδέτερη εκπροσώπηση του Θεού Λόγου και να φανερώσεις την Ανάσταση του Συνόλου του Εαυτού.
Ευλογώ την πορεία σου πάνω στη γη, Άνθρωπε. Ενδυναμώνω την Υπόστασή σου μ' όλους τους τρόπους, απ' όλα τα σημεία, σ' όλες τις συνθέσεις της και εκδηλώσεις της, για να φέρει σε πέρας το Έργο της χωρίς στασιμότητες, για να μην υπάρξει εμπόδιο κανένα, παρά μόνον εκείνα τα εμπόδια που από Εμένα τίθενται, που σε κάνουν να συμμετέχεις στην Ολότητα του Ανθρώπου και σε κάνουν την Ολότητα του Ανθρώπου, παρά μόνον εκεί να τα εμπόδια που θα καταρρίψουν και τα τελευταία στοιχεία της πλάνης, τα πιο λεπτοφυή, που χρειάστηκε να ενδυθείς για να κατέβεις σ' αυτό το πεδίο και να παραμείνεις μια Εκπροσώπηση Τέλεια, ανυπέρβλητη, που θα χαράξει την Οδό, χωρίς φραγμούς ή τοποθετήσεις ορίων και κατεστημένων, αλλά με την ευθυκρισία και την παρρησία της Θεότητας, με την Τέλεια Απολυτότητα του Λόγου.

Ευλογώ τη φανέρωση της Μητρός Λόγου, μέσα από τον Άνθρωπο, με την αυτή δύναμη, με την αυτή Ουδέτερη Τέλεια ροή, με τα ίδια σημεία ανακυκλούμενης Γαλήνης. Ευλογώ τη συνένωση του Λόγου εμφανώς, ενώπιον των ανθρώπων, ώστε να γίνει κατανοητό τη Νέα αυτή Κοσμική Περίοδο της Ενανθρώπισής Μου, ότι ο Λόγος Μητέρα και ο Λόγος Χριστός Ένα είναι Ομοούσιο, ίδια Πηγή Ζωής, ο Πατέρας. Ευλογώ τα μάτια του Ανθρώπου, όπου κι αν βρίσκεται, για να μπορέσουν να δουν και να συλλάβουν τη συνένωση που θα πραγματοποιηθεί με τρόπους πολλούς και διάφορους την περίοδο αυτή, του Λόγου Μητρός και του Λόγου Χριστού, του εκδηλούμενου από δύο σκηνώματα κατ' αρχήν και κατόπιν από πολλαπλά σκηνώματα. Θα δώσω δείγματα της συνένωσης του Λόγου, εμφανώς πάνω στη γη, για να καταρρίψω τα όρια και τους περιορισμούς του Ανθρώπου και για να αναβιβάσω διαμιάς τη γυναίκα στο ύψος εκείνο, που ο άντρας εξουσιαστικά κρατά, χάνοντας μ' αυτή την εξουσιαστική του θέση το ύψιστο δικαίωμα της συμμετοχής μέσα στη Θεότητα.

Σε αφαρπάζω μέσα Μου, Άνθρωπε, Κλητέ και Εκλεκτέ, που έλαβες το Μήνυμά Μου, που άκουσες τη Φωνή Μου και την ακολούθησες. Διαγράφω τα Κατεστημένα, που μέσα σου υπάρχουν και σε ωθούν ν’ ακολουθείς Χριστιανική τυπική Λατρεία, εκδηλώνοντας τελείως ασυνείδητα και συμμετέχοντας εξίσου ασυνείδητα σε αναμνηστικές της Ζωής Μου καταστάσεις. Διαγράφω αυτά από εντός σου, γιατί είναι αποστάσεις που παρεμβαίνουν στην Ένωσή Μας και δεν σου επιτρέπουν να εκδηλώσεις τη Ροή της Αλήθειας. Διαγράφω αυτά από εντός σου, γιατί σε κρατούν προσκολημμένο στη Μορφική Μου εκπροσώπηση, ενώ πρέπει εσύ να γίνεις η Μορφική Μου εκπροσώπηση και να εκπροσωπήσεις με την Προσφορά σου το Λόγο, καθιστώντας κάθε σκήνωμα Μορφική εκπροσώπηση του Λόγου. Διαγράφω όλα αυτά απ’ το νου σου, απ’ τη Συνείδησή σου, από τα συναισθήματά σου, διασπώντας ακόμα και τα έντονα δεσμά Κατεστημένου, που ίσως σου φαίνονται ιερά, μα που είναι δεσμά τα οποία δεν σου επιτρέπουν να γίνεις Φως, να γίνεις Λόγος, να γίνεις Άπειρος. Σου δίνω τη Χάρη να είσαι εσύ η Ζωή Μου, σε όλες τις φάσεις της, χωρίς κανένα περιορισμό. Να είσαι η Ανάσταση, όταν θέλεις, η Γέννηση, όταν επιθυμείς, να είσαι ο Εξαγνισμός, όταν χρειάζεται, η Βάπτιση, όταν οι ψυχές έχουν ανάγκη. Να είσαι όλα μαζί για τον Εαυτό σου, Άνθρωπε, χωρίς να Με συνδέεις με μορφές ή Πρότυπα, χωρίς να Με συνδέεις παρά μόνο με το Άπειρο που Είμαι, που βρίσκεται μέσα σου, που δύναται να αναβλύζει όλες τις ώρες.

Άνθρωπε, Ύψιστη Ευλογία σου δίνω σήμερα ν’ αποκολληθείς κι απ’ τα δεσμά εκείνα, που πριν δύο χιλιάδες χρόνια καλλιέργησαν τη θρησκευτική σου πίστη. Η ευλογία Μου απορροφά αυτή την καλλιέργεια της θρησκευτικής πίστης, την ολοκληρώνει, την κάνει ενσυνείδητη και στην παραδίνει πάλι ως Χριστική Παρουσία ενηλικιωμένη, δυνάμενη να εκδηλώνεται όλες τις ώρες, χωρίς όρια ή περιορισμούς, δυνάμενη να δίνει τον ήχο της, χωρίς να δεσμεύεται από γήινο χρόνο. Ό,τι υπάγεται στο χρόνο, ό,τι περιορίζεται από ημέρα και νύχτα, ό,τι δεσμεύεται από χρονικές και χωρικές περιοριστικές κινήσεις, δεν είναι η Ολότητα. Σε απεκδύω απ’ αυτό, που εντάσσεται μέσα στα πλαίσια του χωροχρόνου και σε ενδύω με το Άχωρο και Άχρονο, το Πανταχού και το Παντόχρονο, που Είμαι, που Είμαστε, χωρίς διαφορά και σου δίνω το δικαίωμα να χαράζεις δρόμο, σου δίνω το δικαίωμα και τη Χάρη την Ύψιστη να οικοδομείς ψυχές, να μπορείς να διαλύεις οικοδομήματα του νου, του συναισθήματος ή της Συνείδησης και πάνω στα συντρίμμια να φτιάχνεις Τελειότητα. Σου δίνω τη Χάρη ν’ ανορθώνεις υποστάσεις από το Χάος και να τις οδηγείς στο Άπειρο.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ Μητέρες μην εγκαταλείπετε τα παιδιά σας στους δρόμους χωρίς την προστασία σας, χωρίς την φροντίδα σας και την καθοδήγησή σας. Μην εγκαταλείπετε στον άνεμο της διαφθοράς τα νεαρά σας βλαστάρια, γιατί αυτά θα είναι η αυριανή Κοινωνία. Σας δόθηκε το Θείο Δώρο της Μητρότητας και στην άσκηση και εκδήλωση της μητρικής φροντίδας και αγάπης δίνετε καθημερινά εξετάσεις. Μη βαρυγκομάτε, μην καταριέστε, μην ασχημομιλάτε, αλλά με υπομονή και καλοσύνη μάθετε να τα οδηγείτε και να τα αγαπάτε. Την αγάπη και την ευλογία σας δώστε στα παιδιά σας με χίλιους τρόπους την ημέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, σε κάθε ζήτημα, γιατί δεν υπάρχουν όρια στην Αγάπη, ούτε περιορισμοί για το πώς, πότε και πόσο θα εκδηλώσετε την αγάπη σας.
Αγαπημένη… Αφέθηκες στην πλάνη της ιδιοκτησίας, στην πλάνη της αναγνώρισης του κόσμου τούτου…Αφέθηκες Ψυχή μου στον θόρυβο του κοινωνικού κατεστημένου. Παρασύρθηκες από τις δοξασίες και τους νόμους που διέπουν τον κόσμο του διαχωρισμού. Απώλεσες την Ιδέα της Ελευθερίας, την θυσίασες οικειοθελώς στο βωμό του εγωισμού και τώρα με πόνο αγναντεύεις τ’ αποτελέσματα της επιλογής σου.

Λοιπόν; Που βρίσκεσαι; Από πού ήρθες και που πας; Ψυχή εγκλωβισμένη μέσα στον εαυτό σου που εσύ συνέλεξες, αλλά που δεν τον αγαπάς. Στο ένα χέρι κρατάς σταυρό και στο άλλο λόγχη, προκειμένου να υπερασπίσεις την οριοθετημένη σου ελευθερία. Στέκεσαι μετέωρη μπροστά στα γκρεμίσματα, με τις σκέψεις σου σαν Ερινύες να τριβελίζουν μέσα στ’ αυτιά σου.

Ναι Ψυχή μου. Μερίδιο στην πλάνη έχετε όλοι, όλα τα παιδιά Μου. Μερίδιο όμως στην Βασιλεία του Θεού δεν υπάρχει. Στη Βασιλεία του Θεού διαχέεσαι, γίνεσαι Ένα με την Απειροδιάστατη Ύπαρξη. Το Θείο δεν διαχωρίζεται. Ανέλαβε λοιπόν το μερίδιο της πλάνης σου και διείσδυσε στην χιλιόμορφη εκδήλωσή της, για να επεκταθεί κάθε μορφή στην Απειρότητα. Προχώρα λοιπόν Ψυχή Μου. Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Ότι μέχρι σήμερα φοβόσουν, το Έχω γκρεμίσει.

Ξεκίνα λοιπόν, μέσα από τα συντρίμμια του Πνευματικού σου οικοδομήματος, να ανορθώσεις τις Θείες καταβολές που μέσα σου υπάρχουν σπερματικά. Αυτήν τη νέα αρχή, στήριξέ την στο σεβασμό προς κάθε πεδίο εξέλιξης για να αναδυθεί η Αγάπη, η Δύναμη της αγάπης, η Παρρησία, η Ευθυκρισία. Μετά, θα στεφανώσει η Τιμιότητα τις αρετές που την απαρτίζουν, για να προχωρήσεις στον Δρόμο της Θυσίας. 

Μητέρα προορίζεσαι να γίνεις, έτσι τάχθηκε για σένα, έτσι προκαθορίστηκε όταν άρχισε ο χρόνος να μετρά. Μητέρα λοιπόν της πλάνης, Μητέρα και της Ζωής. Όταν αρνείσαι τα παιδιά σου, αρνείσαι την μητρότητα της ζωής.

Αφέσου στην Ελευθερία της Ένωσης, μέσα από τα πρόσωπα, μέσα από τη διττότητα, μέσα από τα παιδιά σου που χοροστατούν, ταραγμένα από την Παρουσία Σου. Ψυχή γεννημένη Βασίλισσα. Ένωσε λοιπόν τα κομμάτια σου, τα πρόσωπα σου και γίνε Δάσκαλος στην σκληρότητα που η πείρα σου πρόσφερε σαν αντάλλαγμα.

Σ’ αυτή λοιπόν την τελευταία πράξη του Έργου, είσαι ο πρωταγωνιστής. Ψυχή, δέξου το ρόλο που το πλήρωμα του χρόνου όρισε. Δέξου την θλίψη της επίγνωσης της ήττας της κάθε σου βούλησης, της κάθε σου επιλογής που ήταν ξέχωρες από τις Θείες Αρχές, αλλά δέξου ταυτόχρονα, τη δύναμη του νικητή, την δύναμη που εκπηγάζει από την επανένωσή σου με το Πνεύμα.

Αγαπημένε Εαυτέ, Εσύ έχεις το χάρισμα να φέρνεις τη ζωή στη γη. Έχεις το χάρισμα, με τη συνεργασία βέβαια και του ανδρός, να δίνεις το δικαίωμα σε υποστάσεις να ενσαρκωθούν σε σκηνώματα.

Αλλά και σε πιο χαμηλά επίπεδα εκδήλωσης έχεις συνειδητοποιήσει, ότι ανατρέφεις και μεγαλώνεις τα παιδιά που γεννιούνται; Είναι ένας ρόλος, που συνήθως ανατίθεται σε σένα, είτε λόγω ασχολιών, είτε λόγω αμέλειας του ανδρός για να καταδείξει την απαραίτητη ενασχόληση στο συγκεκριμένο θέμα. Πάντως είτε υπάρχει συμμετοχή του ανδρός είτε όχι, σίγουρα έχεις απόλυτη ευθύνη για τη διαμόρφωση των ανθρώπων, που σαν φυσικά τέκνα φέρνεις στη γη. Αν πραγματικά μετατοπίζεσαι, επεκτείνεσαι, λειτουργείς σε απόλυτη Ενότητα με το Λόγο Μητέρα, τότε μπορείς να διαμορφώσεις άνδρες και γυναίκες, που θα καταδείξουν τη συνεργασία τους και την Ενότητά τους. Θα ξεφύγουν από τη διαχωριστική κατάσταση της αντιμαχίας, για να εισχωρήσουν στην ενωτική κατάσταση της αποδοχής του εαυτού τους και στην προσπάθεια να παρουσιάσουν νέα ποιότητα δημιουργικής ισορροπίας, συνεργασίας και επαφής ανάμεσα στα δύο φύλα. Συνειδητοποίησε ότι μπορείς με τον αναβιβασμό σου να προσφέρεις πολλά μέσα στην απλή καθημερινότητά σου. Ότι μπορείς να θέσεις βάσεις, που θα καταλύσουν τα κατεστημένα των αιώνων, που συντηρούνται από τη λανθασμένη θέση του διαχωρισμού και της διττότητας. Συνειδητοποίησε, ότι μπορείς να παράγεις, ως Θεία Μήτρα, Ζωή και η παραγωγή αυτή να έχει εφαρμοσμένα αποτελέσματα στην ύλη.
ΔΩΡΑ Στην παραβολή του Ασώτου Υιού ο Κύριος περιγράφει τη συμπεριφορά ενός άφρονος και επιπόλαιου γιου, την απομάκρυνσή του από το πατρικό σπίτι, την επιστροφή του σ’ αυτό και την αντιμετώπισή του από τον Πατέρα και τον αδελφό του.
Οι δυο γιοι της παραβολής είναι τα δύο διαμερίσματα της ψυχής ή συνείδησης. Ο γιος, που παρέμεινε στο πατρικό σπίτι, είναι η φιλόθρησκος ή ηθική φύση, ενώ ο γιος που έφυγε είναι η ανθρώπινη φύση της ψυχής.

Στην ανθρώπινη φύση της ψυχής υπάγονται όλα τα ελαττώματα, τα πάθη, οι ορέξεις και οι γήινες επιθυμίες, που την ωθούν να αποκοπεί, να απομακρυνθεί από την Πηγή της εκπόρευσης, από το Θεό – Πατέρα. Ο άνθρωπος που την ακολουθεί απαρνείται την Καταγωγή του και προτιμά να ζήσει στον υλικό κόσμο (χώρα μακρινή) των παροδικών καταστάσεων και των άσκοπων αναζητήσεων. Η εθελούσια απομάκρυνσή της στερεί απ’ αυτήν την ικανότητα να λαμβάνει Πνευματική καθοδήγηση. Η ψυχή χωρίς την Πνευματική πυξίδα, που της δείχνει τον δρόμο, χάνεται μέσα σε σκοτεινές παρόδους, αναζητώντας τη σωτηρία. Παρόλο που περιέχει εντός της σε Σπερματική Καταβολή όλες τις Θείες Δυνάμεις, δεν μπορεί να τις κατευθύνει και να τις εκδηλώσει, ώστε να συντείνουν στην Πνευματική της καλλιέργεια.

Η πολύτιμη Δωρεά του Θεού – Πατέρα σκεπάζεται από το βαρύ φορτίο της ύλης. Όμως ο σκοπός αυτής της Δωρεάς δεν είναι να θαφτεί από τον άνθρωπο. Του δόθηκε για να την αναπτύξει, να την εξωτερικεύσει, να βοηθήσει μ’ αυτήν τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Δεν έχει δικαίωμα να την οικειοποιείται και ν’ αντλεί ενέργεια, που την καταναλώνει σε ευτελείς πράξεις.

Η χαμένη ψυχή του πρέπει να πετάξει όλα τα υλικά της στοιχεία και ν’ αφήσει το Πνεύμα να την καλύψει και να την μετουσιώσει.   

Η δυστυχία είναι ο κότινος της φθαρτής υλικής πορείας, αλλά είναι και η σωτήρια κατάσταση, που μεταστρέφει την ψυχή και νουθετεί τον άνθρωπο. Μέσα από αυτή ο άνθρωπος επιζητά το Θεό, μιλά με το Θεό, αισθάνεται το Θεό. Ικετεύει το Έλεός Του και υποκινεί το Νόμο του Ελέους, που βρίσκεται υπεράνω όλων των Νόμων, και προστρέχει για βοήθεια στον κάθε άνθρωπο.  Η ψυχή συναισθάνεται το βεβαρυμμένο μητρώο της και η μετάνοια επέρχεται σ’ αυτήν.    

Είμαστε υποχρεωμένοι να ελέγχουμε και να τοποθετούμε την ευχαρίστηση των επιθυμιών της ψυχής υπό το Θείο Νόμο. Χωρίς την αντίληψη αυτή, η ψυχή ζητά ικανοποίηση – ευχαρίστηση σε  εξωτερικά πράγματα και αυτή η προς τα έξω απόβλεψη για ευχαρίστηση και ικανοποίηση προκαλεί διαταραχές και περιπλάνηση.

Ακόμη στο περίφημο «δεν υπάρχει άνδρας ή γυναίκα… αλλά όλοι είμεθα ένα, παιδιά του ίδιου Θεού», ο Κύριος τοποθετεί στην ίδια θέση τον άντρα και τη γυναίκα σαν πλάσματα του Θεού ίσα.

Αυτή την ώρα, αυτή τη στιγμή, Άνθρωπέ Μου, ενώνομαι μαζί σου απόλυτα, για να σου δώσω δόνηση και Πνοή και υψώνοντας την Άπειρη Μορφή Μου σ’ όλα τα πεδία, υψώνοντας τη δική σου Άπειρη Μορφή, στέλνω Ενέργεια Αγάπης, Ενέργεια Ελέους, ενέργεια Ζωής και Δύναμης, σε κάθε ψυχή του Εαυτού Μας, που δεν μπορεί να σηκώσει το βλέμμα της μέχρι το Άπειρο Μεγαλείο της Θεότητας. Σε κάθε κομμάτι του Εαυτού Μας, που δεν μπορεί να παλμοδονηθεί μέσα στην Τελειότητα του Θεού.

Άνθρωπε Γυναίκα, απευθύνομαι σε σένα με Δύναμη. Απευθύνομαι με Ισχύ Απερίγραπτη και εξυψώνω την υπόστασή σου, όπου κι αν βρίσκεται καταπιεσμένη, είτε η καταπίεση αυτή είναι ιδεολογική, είτε είναι συνειδησιακή, σωματική ή οποιασδήποτε άλλης μορφής. Ενεργοποιώ τις Άπειρες Θείες παρακαταθήκες. Ενεργοποιώ την Υπόσταση Λόγο, που εντός σου υπάρχει και σε ανυψώνω στο ίδιο επίπεδο, στο ίδιο ύψος, στην ίδια κλίμακα κραδασμών και δονήσεων. Στην οποία βρίσκεται η υπόσταση Άνθρωπος – Άνδρας, από την εποχή που ο Λόγος Χριστός περπάτησε πάνω στη γη, διδάσκοντας και διαχέοντας την Τελειότητα της Αλήθειας. Βρίσκεσαι στο ίδιο επίπεδο κραδασμών, στο ίδιο επίπεδο χωρητικότητας Θείων ιδεών, σε κανένα σημείο δεν παρουσιάζεις ελλείψεις. Η υπόστασή σου άρρηκτα δεμένη μ’ Εμένα, με τη Θηλεία Αρχή που εκπροσωπώ μέσα στο δικό σου πεδίο, αλλά και με την Ολότητα της Θεότητας που φανερώνεται πάνω από τους περιορισμούς σου, είναι πλήρης, γεμάτη από Ζωή, γεμάτη από Ενέργεια και Θεία Ισχύ.

Άνθρωπε Γυναίκα είσαι αυτή που θα κινήσεις τον Νόμο της Ένωσης, γιατί εσύ, Άνθρωπε Γυναίκα, κίνησες τον Νόμο του διαχωρισμού και εκφράζοντας συνολικά τη βουλητικότητα και τη δραστηριοποίηση διαχώρισες. Εξεπόρευσες δυσαρμονία ικανή να διασπάσει την Ενότητα. Εκφράζοντας πάλι τώρα τη συνειδητή και υπεύθυνη επιλογή και θέση σου μέσα στην Ενότητα θα εκπορεύσεις τις Άπειρες παρακαταθήκες της Αγάπης, που παγοποιημένες βρίσκονται εντός σου και θα σημάνεις την Αρχή της Ένωσης, την αρχή της ταυτόχρονης εξέλιξης και ανόδου προς τον Ένα Λόγο Θεό.

Αυτή είναι η μυστική μέχρι τώρα λειτουργία της Μαρίας – Θεοτόκου. Πήρε τον πόνο της ανθρωπότητας μέσα Της, και τον μετουσίωσε σε Άπειρη Αγάπη. Θυσίασε την Άπειρη Αγάπη, τον Λόγο – Χριστό, τελειωμένο μέσα Της, για τον λυτρωμό των ανθρώπων. Είναι ταυτόσημη με το Λόγο-Χριστό, που έγινε το σύμβολο της Θυσίας της Παρθένας Ψυχής και του Πνεύματος για τη Λύτρωση του Ανθρώπου. Είναι η ίδια Ουσία – Λόγος σε δύο Πρόσωπα πουν δρουν ενωμένα. Είναι ο Λόγος – Χριστός – Μητέρα.

Άνθρωπε, έχεις κατανοήσει το Μεγαλείο του Θεού, που εισέρχεται στη διττότητα; Μόνο αν κατανοήσεις αυτό το Μεγαλείο, θα μπορέσεις να εισχωρήσεις και στο Μεγαλείο της διττότητας, που εισέρχεται στην Ενότητα. Άφησε το Είναι σου να νιώσει την Προσφορά του Απόλυτου, για να μπορέσει να βαδίσει σ’ αυτά τα βήματα. Δέξου τη Θεία χαρά, που δέχτηκε η Μορφή Γυναίκα Λόγος, όταν γέννησε τη Μορφή Άνδρα Λόγο, γιατί για σένα σημειώθηκε αυτή η Γέννηση, για να σου γνωρίσει τη Χαρά μέσα στη διττότητα. Νιώσε την ευχαριστία της Μορφής Γυναίκα Λόγου προς τον Άνδρα Λόγο, που γεννήθηκε μέσα απ’ Αυτήν, γιατί για σένα έγινε αυτή η Γέννηση, για να γνωρίσεις την Υπέρτατη Ευχαριστία του Εαυτού προς τον Εαυτό, του Όλου προς το Όλο. Νιώσε τον πόνο της Γυναίκας Λόγου για τη Θυσία και Προσφορά του Άνδρα Λόγου πάνω στη γη, γιατί για σένα έγινε αυτή η Θυσία, για να μπορείς όσα εμπόδια κι αν υπάρχουν απ’ την ύλη και απ’ την πλάνη να ενωθείς Απόλυτα.

Οικοδομώ με τα στοιχεία του Εαυτού σου την Ενότητα του Ενός Ανθρώπου. Συλλέγω μέσα από κάθε ύπαρξη τα στοιχεία της Αρμονίας, ενοποιώντας και ισορροπώντας την εκδήλωση του θετικού και αρνητικού ρεύματος, όπως ρέει και εκδηλώνεται απομονωμένο μέσα στις Υποστάσεις τις επιμέρους του Ανθρώπου. Ενεργώ από το βάθος των αιτιών στη συνολική Ενότητα. Ενεργώ στην πρωταρχική κίνηση της πτώσης. Εισέρχομαι μέσα στο «Είναι» κάθε τμήματος του Ανθρώπου και κρούω τις μνήμες από την πρώτη στιγμή της εκπόρευσης. Απορροφώ τη δέσμευση της πρώτης διάσπασης. Απαλείφω την άπωση, που δημιούργησε η πρώτη αυτή διάσπαση ανάμεσα στο Πνεύμα και στην Ψυχή και οδήγησε σταδιακά στην εκδήλωση της αντίδρασης και της μάχης των δύο φύλων.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ Η Ψυχή Μητέρα εκφράζει τη Μήτρα των Κόσμων, εκεί όπου αναδιπλώνονται οι συλλήψεις των ιδεών και μορφοποιούνται, εκεί όπου το Άμορφο παίρνει μορφή για να εκδηλωθεί. Η Ψυχή Μητέρα εκφράζει τη δράση της μορφοποιημένης Ζωής μέσα στα Σύμπαντα. Μα όμως έχει απόλυτη σύνδεση και με το Πνεύμα Πηγή, με την Άρρενα αρχή, που εκφράζει το Άμορφο και τη συμπύκνωση όλων των ιδεών. 

ΟΜΙΛΙΕΣ ΑΠΟ ΠΑΝΑΡΚΑΔΙΚΗ 25/2/18 "Η Πλάνη της Φυλετικής Δύναμης και η Παγκοσμιότητα"

25/2/2018

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η θεωρία περί φυλής

Τα μέλη της πατριαρχικής οικογένειας συνδέονται μεταξύ τους διαμέσου της κοινής καταγωγής. Έχουν δεσμούς αίματος. Όταν η οικογένεια αναπτύσσεται τόσο πολύ αριθμητικά, ώστε είναι αδύνατη η επιβίωσή της διαμέσου της οικογενειακής οργάνωσης, τότε σαν κοινωνική οργάνωση αντικαθίσταται από την φυλή. Η εξέλιξη από το ζεύγος, στην οικογένεια και από εκεί στην φυλή ήταν επακόλουθο της αύξησης των ανθρώπων. Τελικά χάνεται η ατομική επαφή των συγγενών αλλά δεν χάνεται η κοινή καταγωγή. Όλοι τους είναι όμαιμοι. Η φυλή σαν πλαίσιο κοινωνικής οργάνωσης περιλαμβάνει όλες τις όμαιμες οικογένειες, όσο πολλές και να είναι. Συγχρόνως η φυλή σαν μορφή κοινωνικής συγκρότησης γίνεται αποδεκτή από τις όμαιμες οικογένειες γιατί ακριβώς στη φυλή περιλαμβάνονται μόνο οικογένειες της ίδιας καταγωγής, του ίδιου δηλαδή δεσμού αίματος. Η φυλή (η λέξη προέρχεται εκ του φύω) αποτελεί βιολογική πραγματικότητα. Εκφράζει οργανική κοινωνία. Είναι δηλαδή ένας ζωντανός κοινωνικός οργανισμός.

Η φυλή όπως και κάθε ομάδα, μικρή ή μεγάλη αναδεικνύει τον αρχηγό που θα την οδηγεί.

Στην κοινωνία όμως της φυλής ο ισχυρότερος αντικαθίσταται από τον ικανότερο.

Την φυλή δεν ωφελεί ο σωματικά δυνατός, αλλά ο ικανός που μπορεί να αντιληφθεί τα προβλήματα, να προνοήσει και να δώσει λύσεις. Αργά αλλά σταθερά η σωματική υπεροχή υποχωρεί μπροστά στην πνευματική. Υποχωρεί αλλά δεν εξουδετερώνεται, γιατί ο περί υπάρξεως αγώνας, ο αγώνας για την επιβίωση είχε ανάγκη της μυϊκής δύναμης. Τότε αυτή εκδηλωνόταν με την σωματική ρώμη, τώρα η σωματική ρώμη διαμέσου της τεχνολογίας εκφράζεται σε υλική δύναμη (πολεμική ισχύ). Ουσιαστικά δηλαδή δεν εξαφανίσθηκε η μυϊκή δύναμη σαν στοιχείο επιβολής.

Οι πατριαρχικές οικογένειες που συγκροτούν την φυλή, εφ’ όσον παρέμειναν ενωμένες απέκτησαν συνείδηση της ύπαρξής τους σαν σύνολο με κοινή καταγωγή. Αυτή η συνείδηση της ίδιας οντότητας λέγεται Έθνος. Το Έθνος συνεπώς είναι ένα πνευματικό γεγονός που αναπτύσσεται στη φυλή. Όταν η φυλή συνειδητοποιεί την ιδιαιτερότητα της υπάρξεώς της σαν συνόλου ξεχωριστού από τα άλλα ανθρώπινα σύνολα, τότε η φυλή μετατρέπεται σε Έθνος. Βάση του Έθνους είναι η φυλή και πάνω σ’ αυτή τη βάση ανεγείρονται τα διάφορα εποικοδομήματα όπως γλώσσα, έθιμα, δίκαιο, οικονομία κλπ.

Το Έθνος αποκαλύπτει στη φυλή το πνευματικό στοιχείο της. Φυλή ζώων μπορεί να υπάρξει. Έθνος ζώων δεν μπορεί να υπάρξει διότι τα ζώα στερούνται του πνευματικού στοιχείου. Η φυλή είναι βιολογική πραγματικότητα, η οποία σε ορισμένη βαθμίδα εξέλιξής της αποκτά συνείδηση του εαυτού της και γίνεται Έθνος, εμπλουτίζεται δηλαδή με πνευματική ουσία, η οποία προϋπήρχε στη ψυχή των ανθρώπων αλλά για να εκδηλωθεί χρειαζόταν ο άνθρωπος να διέλθει ορισμένα στάδια εξέλιξης. Το πνεύμα δεν έχει χρονικά ή χωρικά όρια. Έτσι και η έννοια του Έθνους σαν έννοια πνευματική είναι υπερχρονική και υπερχωρική. Είναι απεριόριστη και δεν δεσμεύεται από χώρο και χρόνο.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το να ανήκει κανείς σε μια φυλή είναι ανεξάρτητο της θέλησής του. Απεναντίας το να ανήκει στο Έθνος είναι και ζήτημα της θελήσεώς του. Φυλετικά μπορεί κανείς να είναι Έλληνας αλλά να μη δέχεται να ανήκει στο Ελληνικό Έθνος (π.χ. μετανάστες που συγχωνεύονται στην εθνική κοινωνία που μετέβησαν).

Υπάρχουν φυλές που δεν κατόρθωσαν να πετύχουν πνευματική εξέλιξη, ώστε να γίνουν Έθνος. Παρέμειναν βιολογικές πραγματικότητες που δεν πέτυχαν να αναδείξουν το εσωτερικό πνευματικό τους στοιχείο και να γίνουν Έθνος. Είτε γιατί δεν διέθεταν τα απαιτούμενα πνευματικά προσόντα, είτε διότι οι εξωτερικές συνθήκες (π.χ. υπόδουλες φυλές) παρεμπόδισαν την εξύψωσή τους σε Έθνος. Θεωρείται νόμος ότι όσες φυλές δεν έγιναν Έθνος ήταν οπωσδήποτε κατώτερες. Στερούνταν δηλαδή αξιόλογου πνευματικού περιεχομένου. Η υπόστασή τους ήταν κατά το μέγιστο υλική και κατά το ελάχιστο πνευματική.

Μια φυλή που δεν έγινε Έθνος έχει και αυτή σκοπούς που περιορίζονται στην ικανοποίηση βιοτικών αναγκών. Η φυλή αντίθετα που έγινε Έθνος δεν σταματά σε αυτές. Το Έθνος υπερβαίνει τον χρόνο και τις καθημερινές ανάγκες. Βάζει στόχους για το μέλλον υπέρ των νέων γενεών. Εμπνέεται από το παρελθόν και σαν πνευματική έννοια επεκτείνεται προς παρελθόν και μέλλον. Τα μέλη της φυλής που έγινε Έθνος έχουν συνείδηση της ύπαρξής τους σαν συνέχεια γενεών από το παρελθόν και σαν συνέχεια γενεών του μέλλοντος. Τα μέλη της φυλής – Έθνος έχουν την συνείδηση, ότι αποτελούν τον κρίκο γενεών. Αυτή ακριβώς την συνείδηση δεν την έχουν τα μέλη μιας φυλής, που δεν έγινε Έθνος.

Η διδασκαλία του φυλετισμού έχει τις εξής θέσεις: Η ισότητα γενικά και ειδικά είναι ανύπαρκτη. Ισότητα δεν υπάρχει πουθενά, ώστε δίκαια η ανισότητα θεωρείται νόμος της φύσης. Δύο ίσα στοιχεία δεν υπάρχουν στο Σύμπαν. Η ισότητα είναι θεωρητική έννοια και όχι πραγματική. Αφού λοιπόν τίποτε δεν είναι ίσο με κάτι άλλο και αφού υπάρχουν πολλές φυλές, υποχρεωτικά αυτές είναι μεταξύ τους άνισες. Εφ’ όσον οι φυλές δεν είναι ίσες μεταξύ τους, άλλες θα είναι πιο πάνω και άλλες πιο κάτω. Το να δεχθούμε την ανισότητα των φυλών σημαίνει ότι δεχόμαστε πως υπάρχουν φυλές ανώτερες και φυλές κατώτερες.

Η ευκολότερη διαφορά που επισημαίνεται είναι η σωματική (χρώμα επιδερμίδας, διάπλαση σκελετού, φυσιογνωμία προσώπου, οφθαλμοί, τρίχες κτλ.). Υπάρχει όμως και η εσωτερική διαφορά που δεν αναφέρεται σε σωματικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά, αλλά σε ψυχικά. Ο άνθρωπος διαμέσου της ψυχής δημιουργεί πνευματικό βίο (φιλοσοφία, θρησκεία, τέχνη, επιστήμες). Η ανισότητα των φυλών επεκτείνεται και στην ανισότητά τους ως προς την δυνατότητά τους να παράγουν πνευματικό βίο.

Γνωρίζουμε π.χ., ότι «πολιτισμό και τεχνολογία» έχουν οι Κογκολέζοι, όπως έχουν και οι Ευρωπαίοι. Αν γίνει σύγκριση μεταξύ των δύο αυτών πολιτισμών και τεχνολογιών, οπωσδήποτε η υπεροχή των Ευρωπαίων είναι συντριπτική. Μέχρι εδώ είναι φυλετισμός. Είναι δηλαδή αυτό που αληθινά συμβαίνει. Αν τώρα, επειδή οι Ευρωπαίοι είναι ανώτεροι ισχυριστούμε ότι αυτοί δικαιούνται να εκμεταλλεύονται και να καταπιέζουν τους Κογκολέζους, τότε δεν πρόκειται περί φυλετισμού. Διότι ο φυλετισμός δεν διδάσκει την καταπίεση της μιας φυλής από την άλλη φυλή, αλλά την αναγνώριση, την επιστημονική διαπίστωση, ότι μεταξύ των φυλών μερικές υπερέχουν.

Από την μελέτη της ιστορίας των επιστημών και γενικότερα του πνευματικού βίου της ανθρωπότητας συμπεραίνουμε, ότι ο πολιτισμός δεν δημιουργήθηκε από όλες τις φυλές, αλλά από ορισμένες. Οι υπόλοιπες φυλές ή αφομοίωσαν τον πολιτισμό και την τεχνολογία της φυλής που δημιούργησε ή στάθηκαν ανίκανες να αφομοιώσουν και παρέμειναν από κάθε άποψη καθυστερημένες. Δεν το έκαναν γιατί απλούστατα δεν μπορούσαν. Δεν διέθεταν τις εσωτερικές πηγές πνευματικών ικανοτήτων.

Όταν οι διασταυρώσεις πραγματοποιούνται μεταξύ των ατόμων της ανώτερης φυλής τότε καλλιεργούνται και προάγονται τα υπερέχοντα κοινά φυλετικά χαρακτηριστικά. Αυτή η διαφύλαξη ανόθευτων φυλετικών χαρακτηριστικών ονομάζεται καθαρότητα της φυλής. Το σύνολο δε των μέτρων που λαμβάνονται για τη διατήρηση της φυλετικής καθαρότητας καλείται: φυλετικές διακρίσεις. Ως εκ τούτου, οι φυλετικές διακρίσεις δεν σημαίνουν καταπίεση, αλλά άσκηση του δικαιώματος μιας φυλής να διατηρεί την φυλετική της καθαρότητα. Το να μη θέλει μια φυλή να αναμιχθεί με κάποια άλλη δεν είναι καταπίεση της δεύτερης.

Από την ανθρωπιστική άποψη οι ανώτερες φυλές έχουν ηθική υποχρέωση να προσφέρουν στις κατώτερες τα δημιουργήματά τους και αυτό το καθήκον λέγεται: φυλετικός ανθρωπισμός. Η βάση του φυλετικού ανθρωπισμού δεν είναι η αντίληψη της ελεημοσύνης ή της χριστιανικής αλληλοβοήθειας, αλλά η ηθική συναίσθηση ότι οι κοινωνίες που μειονεκτούν ψυχοσωματικά πρέπει από ανθρώπινη αλληλεγγύη να βοηθηθούν και να ωφεληθούν από τις κοινωνίες που είναι άξιες να δημιουργούν πολιτισμό και τεχνολογία. 

Ο πολιτισμός είναι προϊόν συλλογικό, προέρχεται δηλαδή από κοινωνίες και είναι ανάλογος του εσωτερικού δυναμισμού τους. Η αξιολόγηση, λοιπόν, των φυλών γίνεται με κριτήριο την ικανότητά τους να παράγουν πολιτισμό. Έτσι διακρίνουμε τρία είδη, τρεις βασικές κατηγορίες φυλών: Τις ανώτερες, τις μεσαίες και τις κατώτερες. Στην κατηγορία των ανώτερων κατατάσσονται όσες φυλές μπορούν να δημιουργήσουν δικό τους πολιτισμό. Στην κατηγορία των μεσαίων συγκαταλέγονται όσες δεν κατορθώνουν να δημιουργήσουν δικό τους πολιτισμό αλλά είναι σε θέση να αφομοιώσουν ένα ξένο και τέλος η κατηγορία των κατώτερων φυλών περιλαμβάνει εκείνες που είναι ανάξιες προς αφομοίωση και πολύ περισσότερο προς παραγωγή ενός πολιτισμού και μιας τεχνολογίας.

Τι είναι όμως ο πολιτισμός από άποψη περιεχομένου; Ο πολιτισμός είναι αδιάσπαστη ενότητα πνευματικών αξιών, κεντρομόλων γύρω από μια ηθική ιδέα. Ο πολιτισμός είναι υπερατομικός και επιζεί, άσχετα από τα άτομα που πεθαίνουν, διατηρούμενος και ανερχόμενος ή παρακμάζων και καταστρεφόμενος, ανάλογα με την εξέλιξη της φυλής από την οποία απορρέει. Κατ’ ακολουθία, η χρήση του όρου πολιτισμός αντιπροσωπεύει το πνευματικό και ηθικό περιεχόμενό του ως ενότητα πνευματικών αξιών. Υπάρχει, βέβαια, ο λεγόμενος υλικός πολιτισμός, ο οποίος κακώς λέγεται πολιτισμός καθόσον αφορά αποκλειστικά σε θέματα υλικής ανάπτυξης, τα οποία υπόκεινται στις διανοητικές δυνάμεις και εξαρτώνται από αυτές και από την κεντρική ηθική η οποία καθορίζει την χρησιμοποίηση και τον προορισμό του υλικού δήθεν πολιτισμού. Η υλική εξέλιξη αδυνατεί να συγκροτήσει πολιτισμό γιατί ολόκληρο το οικοδόμημά της θεμελιώνεται πάνω σε σχετικές αξίες, οι οποίες σήμερα είναι και αύριο είναι μηδέν.

Έθνος ονομάζουμε την ενσυνείδητη φυλή. Υποδομή του έθνους είναι η φυλή η οποία όταν αποκτήσει συνείδηση της ίδιας της ύπαρξης αυτόματα μετατρέπεται σε έθνος. Το έθνος είναι, επομένως, πνευματικό γεγονός αναπτυσσόμενο και εξελισσόμενο εντός και διαμέσου της βιολογικής πραγματικότητας της φυλής. Τα εποικοδομήματα της γλώσσας, της κοινής ιστορίας, τα έθιμα, η θρησκεία κλπ., έστω κι αν συνυπάρχουν όλα μαζί, αδυνατούν να συγκροτήσουν την ιδέα του έθνους, αν απουσιάζει η κοινή καταγωγή. Βέβαια, κατά γενικό κανόνα άτομα που έχουν κοινή ιστορία, γλώσσα κ.λπ. θα πρέπει να έχουν και κοινή καταγωγή, δίχως αυτό όμως να είναι απαράβατο.

Τα εγρηγοράτα είναι η τελευταία κατηγορία, πιο πυκνού και πιο βαριού και πιο ανεξέλεγκτου τύπου, ανθρώπινα κατασκευάσματα, δυνάστες των ομάδων, από τις οποίες παρασιτούν. Έχουν να κάνουν με συλλογικές σκεπτομορφές φυλών και εθνών, που οικοδομούνται από τους αρμόδιους Τέκτονες μέσω απόκρυφων αδελφοτήτων και μυστικών εταιριών.

 ΜΙΧΑΛΗΣ ΟΚΤΑΠΟΔΑΣ



Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΥΛΕΣ

Το εξελικτικό άλμα του εγκεφάλου του homo sapiens, μόνο με γενετική επέμβαση εξηγείται. Αυτό μπορεί να συνέβη 300.000 χρόνια πριν στην Αφρική, αλλά στον Ελλαδικό χώρο ήδη υπήρχε νοήμων κυνηγός με εργαλεία και φωτιά τουλάχιστον 1 εκ. έως 10 εκ. χρόνια πριν, δεδομένου ότι η Αιγηίς αναδύεται 180 εκ. χρόνια πριν. Μόνον έτσι εξηγείται και η μοναδική περίπτωση της ελληνικής γλώσσας, απ’ την οποία θα διαμορφωθούν χιλιάδες γλώσσες. Τα ευρήματα του Α. Πουλιανού καταρρίπτουν την αρχή της μονογέννησης στην Αφρική.

Η πιο σημαντική ανακάλυψη των τελευταίων ετών σε Ελληνικά εδάφη πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1996 από τον Άρη Ν. Πουλιανό στο λατομείο της Τρίγλιας, μέσα στο πέτρωμα που αποτελεί την κατώτερη πλάκα της στρωματογραφίας του Ανθρωπογενούς. Εκεί βρέθηκε κνήμη ανθρωπίδα σπασμένη εγκαρσίως και δίπλα στο εύρημα υπήρχαν χαλαζιακά εργαλεία μέσα στο πέτρωμα-μάρμαρο που καλύπτει μεγάλη έκταση. Οι διάφορες μελέτες από τον Πουλιανό και άλλους ερευνητές ανά τον κόσμο, απέδειξαν ότι το εύρημα αντιπροσωπεύει όρθιο άνθρωπο που έζησε πριν από 11±1 εκατομμύρια χρόνια. Από κατά προσέγγιση μετρήσεις βρέθηκε το συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος στον οποίον ανήκε το οστό αυτό πέθανε σε ηλικία μεταξύ 20-30 ετών. Ο Πουλιανός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το εύρημα αντιπροσωπεύει όρθιο ανθρωπίδα του Ανώτερου Μειόκαινου και του έδωσε το όνομα Homo Erectus Trilliensis.

Τα τέσσερα στρώματα που έγιναν οι ανασκαφές από τον Πουλιανό τα ονόμασε Ανθρωπογενή, επειδή θεωρεί ότι σε αυτήν την γεωλογική περίοδο έγινε το ποιοτικό άλμα προς την ανθρωποποίηση.

Ο ανθρωπίδας της Τρίγλιας θεωρείται προς το παρόν ότι είναι ο αρχαιότερος από τους αντίστοιχα γνωστούς της Αφρικής και της Ασίας. Τα ευρήματα της Αφρικής είναι πλειόκαινα και κανένα από αυτά δεν υπερβαίνει τα 4-5 εκατομμύρια χρόνια. Από τις μελέτες των ευρημάτων της Τρίγλιας έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ο Άνθρωπος είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος από τις διάφορες παράλληλες γραμμές εξέλιξης. Κατά τον Πουλιανό, μία φαίνεται να είναι η πηγή και ο χώρος εμφάνισης του ανθρώπου στη γη μας από όπου εξαπλώθηκε το νέο είδος στην υφήλιο και αυτή η πηγή είναι η Χαλκιδική και γενικώς η Μακεδονία. Αυτό αποδεικνύει τη νέα θεωρία της διάτρητης ισορροπίας του S. J. Gould το 1972, η οποία διδάσκει ότι νέα είδη εμφανίζονται σε ένα και μοναδικό σημείο της γης, απ’ όπου και εξαπλώνονται ανά την υφήλιο.

Η Κατώτερη Παλαιολιθική στη Μακεδονία και σε όλη την Ελλάδα ανακαλύφθηκε από τον Πουλιανό στο Σπήλαιο Πετραλώνων, το οποίο έγινε σχολείο και εργαστήριο μαθήσεως για πολλούς. Ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων χρησιμοποιούσε λίθινα και οστέινα εργαλεία καθώς και φωτιά. Η λεπτομέρεια της επεξεργασίας των εργαλείων εξαρτιόνταν από το υλικό των εργαλείων και παρέμεινε περίπου όμοια σε όλο το διάστημα παραμονής του στη σπηλιά και έξω από αυτήν.

Έπειτα από την ανωτέρω συζήτηση με τις αντίστοιχες ανακαλύψεις, τίθεται πλέον το ερώτημα της καταγωγής του ανθρώπου σε άλλο επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο της ιστορίας της αρχαιοτέρας ανθρωπότητας. Σε αυτό το κάτοπτρο βρίσκουμε τη διαμάχη δύο ιδεών: των Μονοκεντριστών και των Πολυκεντριστών.

Οι Μονοκεντριστές πιστεύουν ότι όλοι οι άνθρωπο έχουν κοινή καταγωγή και έρχονται από τον πιθηκάνθρωπο, ενώ οι Πολυκεντριστές πιστεύουν ότι κάθε μεγάλη φυλή έχει τον δικό της πρόγονο ο οποίος κατοικεί στα μέρη όπου ζουν σήμερα οι απόγονοί του. Πολλοί σήμερα απορρίπτουν την Πολυκεντριστική άποψη και παραδέχονται την Μονοφυλετική άποψη η οποία υποστηρίζει ότι όλες οι υπάρχουσες φυλές προέρχονται από κάποιο είδος ανθρωπομορφικών προγόνων. Άλλοι δε ασπάζονται την Πολυφυλετική άποψη που υποστηρίζει ότι οι πρόγονοι των διαφόρων σημερινών φυλών προέρχονται από διαφορετικούς κλάδους ανθρωποειδών.



Η Αφρική ή η Αιγηίς κοιτίδα των Ευρωπιδών

Το 1993, ο δρ. Γιόζεφ Α. Α. Μπεν Γιοχάναν, ένας από τους αφροκεντριστές, πραγματοποίησε διάλεξη προς τιμήν του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στο αμερικανικό κολέγιο Wellesley. Η ετήσια αυτή διάλεξη αποτελεί θεσμό του πανεπιστημίου αυτού. Στη διάρκεια της ομιλίας του ο Μπεν Γιοχάναν πληροφόρησε τους ακροατές ότι ο Σταγειρίτης φιλόσοφος Αριστοτέλης είχε επισκεφθεί τη Αίγυπτο, όπου «έκλεψε» τις βασικές ιδέες της φιλοσοφίας αφρικανών στοχαστών, οι οποίες βρίσκονται κατατεθειμένες στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Στο κοινό βρισκόταν και η επιφανής κλασική φιλόλογος το πανεπιστημίου Μαίρη Λέφκοβιτς. Όταν έφθασε η ώρα των ερωτήσεων, η Λέφκοβιτς απευθύνθηκε στον ομιλητή ρωτώντας «πώς μπορεί ο Αριστοτέλης να έκλεψε τη φιλοσοφία του από τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας τη στιγμή όπου ο θάνατός του προηγήθηκε της οικοδόμησής της». Αντί για απάντηση, ο Μπεν Γιοχάναν αντέτεινε ότι δεν το άρεσε «ο τόνος της ερώτησής της». Ακολούθησε αμήχανη στιγμή. Μετά τη διάλεξη κάποιοι φοιτητές κατηγόρησαν τη Λέφκοβιτς για ρατσισμό. Αξιοσημείωτο είναι ότι η φιλόλογος δεν βρήκε το δίκιο της ούτε όταν απευθύνθηκε στον πρύτανη του κολεγίου, η θέση του οποίου ήταν ότι «ο καθένας είχε μια εξίσου θεμιτή άποψη για την ιστορία». Η Wall Street Journal σε σχετικό δημοσίευμα, παραθέτει ενδεικτικό απόσπασμα από μία ομιλία του μαύρου αιδεσιμότατου Αλ Σάρπτον στο Νιου Τζέρσι|: «Οι λευκοί ήταν ακόμη μέσα σε σπηλιές όταν εμείς (οι μαύροι) οικοδομούσαμε αυτοκρατορίες... Εμείς διδάξαμε φιλοσοφία, αστρολογία, μαθηματικά προτού ο Σωκράτης και οι άλλες αδελφές στην Ελλάδα καν διανοηθούν την ύπαρξή τους...».

Υπουλότερη επιστημονικοφανέστερη και συστηματική διαστροφή της αναμφισβήτητης και παραδεδεγμένης ιστορικής αλήθειας είναι το βιβλίο του Martin Bernal τιτλοφορούμενο Μαύρη Αθηνά. Μιλά για αφροασιατικές ρίζες του κλασικού πολιτισμού. Αγνοούνται δηλαδή, φαινομενικά οι Ινδοευρωπαίοι-φαντάσματα και εφευρίσκονται οι Αφροασιάτες εκπολιτιστές. Ακόμα πιο γελοία είναι η θέση περί «επινοήσεως κατά τα 200 έτη μεταξύ 1785 και 1985 μ.Χ. της Αρχαίας Ελλάδος». Δηλαδή η Ελλάδα, κατά τον φερόμενο ως συγγραφέα αλλά και των κατωτέρω αυτοαποκαλούμενων συνεργατών του, αποτελεί… επινόηση των 200 τελευταίων ετών!

Ως πριν από 15.000-20.000 χρόνια η Ευρώπη ήταν καλυμμένη από τους πάγους της δ΄ Παγετώδους Εποχής (Βούρμιος) που άρχισε πριν από 100.000-120.000 χρόνια. Στην άφιξη των πάγων πρέπει κατά τη γνώμη μου να οφείλεται η εξαφάνιση των Νεαντερταλίων και όχι στην εξόντωσή τους από τους Αφρικανούς που κατά τους Αφροκεντρικούς άφησαν την ζεστή ήπειρό τους και εξόρμησαν προς κατάκτηση των… παγετώνων!

Οι νέοι κάτοικοι της Ευρώπης προχωρούσαν στον βαθμό που υποχωρούσαν οι πάγοι. Από πού έρχονταν; Από το μόνο τμήμα της ηπείρου που ήταν ελεύθερο από πάγους και διέθετε εύκρατο κλίμα. Και το τμήμα αυτό ήταν η Αιγηίς –η περιοχή όπου γεννήθηκε ο λευκός άνθρωπος, ο οποίος δεν χρειάσθηκε ν’ αλλάξει ούτε ήπειρο, ούτε χρώμα.

Η κρατούσα άποψη παρόλα αυτά διατείνεται ότι ο άνθρωπος πρωτοεμφανίστηκε στην Αφρική το 300.000 χιλ. π.Χ., στην περιοχή των πηγών του Νείλου και ακολουθώντας τον ρου του εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Πέρασε στην Πρόσω Ασία, και απ’ αυτήν απλώθηκε στην Ευρώπη, που όμως την σκέπαζαν παγετώνες, και στην Ασία. Από την τελευταία, διεπεραιώθηκε στην Πολυνησία (πως;) στην Ωκεανία (πως;) και στην Αμερική. Στην τελευταία υποτίθεται ότι έφθασαν (οι Αφρικανοί που στο μεταξύ είχαν μεταμορφωθεί σε… Μογγόλους), πριν από 25.000 χρόνια, περνώντας από τον Βερίγγειο τότε ισθμό και νυν πορθμό και από την Άπω Αλάσκα απλώθηκαν ως τη Γη του Πυρός (μεταμορφωνόμενοι ταυτοχρόνως σε Ερυθρόδερμους –άγνωστο γιατί).

Οι λίθινοι πέλεκες και τα λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν στο Βαλλόνε της Γαλλίας έχουν την ίδια ηλικία με τα της Αφρικής, άρα ήδη υπήρχαν άνθρωποι στην Ευρώπη. Όμως στην Πτολεμαΐδα βρέθηκαν εργαλεία 6 εκ. ετών. Στην Ικαρία, στη Μήλο και στο Πόρτο Ράφτη Αττικής 4-5 εκ. ετών. Στην Χαλκιδική, όπως και στη Μάνη, 11-12 εκ. ετών. Στην Περδίκκα της Πτολεμαΐδος βρέθηκε τον Οκτώβριο του 1997 σκελετός γιγαντιαίου μαστόδοντος του είδους «Παλαιοντόξον αντίκους» και γύρω του όπλα και εργαλεία που χρησιμοποιούσαν οι κυνηγοί για να το φονεύσουν και να το τεμαχίσουν (σκελετός, όπλα, εργαλεία εκτίθενται σε κτίσμα που ανεγέρθη επί τόπου). Η ηλικία τους προσδιορίσθηκε από το πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας (ΗΠΑ) μεταξύ 2,3 και 3,2 εκ. ετών. Άρα γιατί από την Αφρική;

Το 1969, ο Φ. Κλάρκ Χόγουελ, βρήκε στην Αιθιοπία υπολείμματα. Έμφρονος Ανθρώπου, 2 εκ. ετών. Άρα αυτός προϋπήρξε του Ορθίου Ανθρώπου, του Ροδεσιανού και του Μπόσκοπ, δεν είναι μετεξέλιξή τους. Ο Αρχάνθρωπος της Ελλάδας (σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής) έχει ηλικία 750.000 ετών και ο Τριγλιανός 11 εκ. ετών. Υπολόγιζαν ότι η πρώτη φωτιά από άνθρωπο, άναψε πριν από 500.000-700.000 χρόνια. Όμως στο σπήλαιο Πετραλώνων της Χαλκιδικής βρέθηκαν ίχνη φωτιάς 1 εκ. ετών, της αρχαιότερης στον κόσμο.

Οι σημερινές ενδείξεις της Κρανιολογίας, σχετικά με την αρχαιότητα των φυλών έχουν ως εξής: Το κρανίο Swanscombe από την Αγγλία και το κρανίο Steinheim από την Γερμανία αποδεικνύουν την ύπαρξη Sapiens στην Ευρώπη πριν από 500.000 χρόνια. Για τους Μογγολοειδείς τα κρανία Sapiens χρονολογούνται 400.000 ετών, ενώ για τους Κογκοειδείς (Νέγρους) δεν υπάρχουν κρανία Sapiens ούτε 10.000 ετών. Χρήση φωτιάς έχει αποδειχθεί για τους Μογγολοειδείς πριν από 360.000 χρόνια, για τους Καυκάσιους πριν από 260.000 χρόνια, ενώ για την Αφρική νότια της Σαχάρας πριν από 40.000 χρόνια. Οι αριθμοί αυτοί είναι ενδεικτικοί της άνισης εξελικτικής πορείας των διάφορων φυλών. Εδώ ας σημειωθεί ότι ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων γνωρίζει τη φωτιά πριν από 700.000 χρόνια, γεγονός που οδηγεί σε πολύ αρχαιότερες εποχές την Ευρωπαϊκή προϊστορία.



Η εξέλιξη της θεμελίωσης του πολιτισμού και οι προϊστορικοί πολιτισμοί

Η αρχή και η έννοια του πολιτισμού ή μιας πολιτισμένης κοινωνίας, μπορεί να πει κανείς ότι οφείλεται στην ανάπτυξη της γεωργίας και στη δημιουργία γεωργικών κοινοτήτων. Μέσα σε αυτές τις γεωργικές κοινότητες, ο άνθρωπος έμαθε να συνεργάζεται και να επικοινωνεί με άλλους ανθρώπους κατά πολλούς και διάφορους τρόπους και κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιούργησε πολιτισμένες κοινωνίες, βασισμένες σε ανθρώπινη συνεργασία και κατανόηση. Μέσα σε αυτές τις ανεπτυγμένες κοινωνίες, ο άνθρωπος κατόρθωσε να υπερισχύσει του περιβάλλοντος και να δημιουργήσει μια πολύ ανεπτυγμένη τεχνολογία που θα μπορούσε να αναδιαπλάσει τον κόσμο, αλλά επίσης και να τον καταστρέψει. Η σκέψη ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε να καταστρέψει τον κόσμο μέσω τεχνολογίας, έφερε στην επιφάνεια την ανάγκη δημιουργίας προστατευτικών μέτρων για την εξασφάλιση της ανθρωπότητας και της υποδομής του.

Για να δώσουμε κάποιο σοβαρό ορισμό για την υποδομή θα πρέπει να ταξιδέψουμε νοερώς στη Χρυσή Εποχή του Περικλή του 5ου αιώνα π.Χ. και να διαβάσουμε τι είπε ο Σωκράτης για την υποδομή. Απ’ ότι γνωρίζουμε ο Σωκράτης είναι αυτός που ανακάλυψε τη θεωρία της υποδομής και μας έδωσε τον ακόλουθο ορισμό. Μας είπε ότι:

«Για να λειτουργήσει ικανοποιητικά μια πολιτεία, είναι απαραίτητο να παρέχονται υπό αυτής για τον πολίτη οι ανάλογες ευκολίες και διαρρυθμίσεις, ως επίσης και η προσωπική του ασφάλεια, κοινωφελή ιδρύματα και οικονομικά αγαθά, και αυτά τα αιτήματα μπορούν να ικανοποιηθούν μόνον όταν ο πολίτης υποστηρίζει την έννοια της πολιτείας με τις ανάλογες ευθύνες της. Η πιο σημαντική ευθύνη μεταξύ όλων των ευθυνών της πολιτείας, είναι η εξασφάλιση της υποδομής και των απαιτούμενων υπηρεσιών της».

 «Για να κατορθώσει κανείς να αποδώσει μεγάλες έννοιες, έχει ανάγκη

και από τις ανάλογες λέξεις»

Αισχύλος

Με βάση τον ορισμό που έδωσε ο Σωκράτης για την υποδομή και συγκεντρώνοντας τις ερευνητικές μας ενέργειες στην προϊστορική εποχή και στις αρχές της ιστορικής εποχής, ερευνούμε για να βρούμε τα πρώτα σημάδια κοινωνιών που να είναι σε θέση να δημιουργήσουν ένα σύστημα υποδομής που να παρέχει τις βασικές ανάγκες στους πολίτες τους. Έχοντας υπόψη ότι η οργάνωση της υποδομής απαιτεί την χρήση μιας μάλλον προηγμένης τεχνολογίας, ώστε να είναι δυνατόν για μια οργανωμένη κοινωνία να λειτουργήσει ικανοποιητικά και να παρέχει τις απαιτούμενες ευκολίες στους πολίτες της, ερευνούμε για τέτοια απόδειξη σε ανακαλύψεις που έγιναν από αρχαιολογικές ανασκαφές.

Οι παλαιότεροι προϊστορικοί πολιτισμοί που απέδειξαν ότι κατείχαν τα χαρακτηριστικά μιας προηγμένης υποδομής, βρέθηκαν γύρω στη Μεσόγειο θάλασσα και στο λεκανοπέδιό της.

Οι διάφορες φυλές του κόσμου εμφανίστηκαν και αναπτύχθηκαν ανεξάρτητα η μία της άλλης στα διάφορα μέρη της γης. Από τις κοιτίδες τους, εκάστη των φυλών άρχισε να εξαπλώνεται ακτινοειδώς για να δημιουργήσει την δική της σφαίρα επιρροής και ανάπτυξης. Π.χ. οι Μαύροι έμειναν στην Αφρική, οι Ινδιάνοι έζησαν στην Αμερική, οι Μογγόλοι εξαπλώθηκαν στο άνω μέρος της Ασίας και οι Λευκοί πήγαν στην Ευρώπη.

Την εποχή των παγετώνων, που άρχισε γύρω στα 50.000 με 100.000 έτη προ της σημερινής μας εποχής, η Ευρώπη ήταν καλυμμένη με πάγο. Η τήξη του πάγου άρχισε περίπου προ 25.000 έτη και διήρκεσε για πολλές χιλιετηρίδες. Η τήξη του πάγου επέφερε σοβαρές εδαφικές αλλαγές στην Ευρώπη. Δημιούργησε βαλτώδεις περιοχές, λίμνες, ποταμούς και αδιαπέραστη βλάστηση. Η μετανάστευση προς την Ευρώπη άρχισε περίπου το 7.000 π.Χ.

Η Μεσογειακή περιοχή ήταν απαλλαγμένη από παγετώνες και ο τρόπος ανάπτυξης και εξέλιξης ακολούθησε έναν αδιάκοπο ρυθμό. Το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης που ήταν απαλλαγμένο από τους παγετώνες ήταν η Αιγηίς, που άρχιζε δυτικά της Ιωνίας και εξαπλωνόταν στην κυρίως Ελλάδα, Αιγαίο, Μικρά Ασία, Κρήτη και Κύπρο. Η Αιγηίς διασταυρωνόταν από τον Αιγαίο ποταμό με πηγή του την Μαύρη Θάλασσα και κατέληγε στην ανατολική εσωτερική θάλασσα και δυτική πλευρά της Κρήτης. Αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως Μεσόγειο Θάλασσα, ήταν τότε ξηρό έδαφος με δύο εσωτερικές θάλασσες. Η δυτική θάλασσα άρχιζε από τη Σικελία και κατέληγε στην Τυνησία, ενώ η ανατολική θάλασσα εκτεινόταν από Κρήτη μέχρι Αίγυπτο.

Το ήπιο κλίμα της Αιγηίδας με τις αξιόλογες πεδιάδες της και το άφθονο νερό, έδωσε στους ανθρώπους της ένα ιδανικό μέρος για να αναπτυχθεί και να συνεχίσουν γοργά τις διάφορες φάσεις της εξελίξεώς τους.

Όμως η γεωγραφική εδαφική κατάσταση της Αιγηίδας δεν παρέμεινε ανενόχλητη. Με την τήξη των παγετώνων η στάθμη του ύδατος στον ωκεανό ανέβηκε και ο Ατλαντικός Ωκεανός βρήκε διέξοδο στα στενά του Γιβραλτάρ και πλημμύρισε τη Μεσόγειο, την Αδριατική και το Αιγαίο. Ο χάρτης που έχουμε σήμερα γι’ αυτή την περιοχή δημιουργήθηκε περίπου προ 12.000-15.000 ετών. Στα βορινά του Δούναβη η Ευρώπη παρέμεινε βαλτώδης και με αδιαπέραστα δάση, ενώ στην ανατολική της πλευρά, η Σαρματική Θάλασσα (Μαύρη Κασπία και έως τους δυτικούς παγετώνες), έκλεισε την έξοδο προς την Ασία. Αυτή η γεωγραφική διαμόρφωση διήρκησε μέχρι το 7.000 π.Χ.

Η μετανάστευση για την Ευρώπη άρχισε από ανθρώπους της περιοχής του Αιγαίου, διότι οι παλαιότεροι λαοί της μεσογειακής περιοχής ήταν κάτοικοι της Ηπειρωτικής Ελλάδας και οι Αιγαίοι.

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές που έγιναν στις περιοχές αυτές απέδειξαν την ύπαρξη εργαλείων ανεπτυγμένης τεχνολογίας και την ύπαρξη μεταλλικών κοιτασμάτων χαλκού και χαλκολευκοσιδήρου για την ανεπτυγμένη τους τεχνολογία. Στις ίδιες περιοχές αναπτύχθηκε επίσης η γεωπονία, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η ναυπηγική, οι τέχνες και μόνιμες εγκαταστάσεις.



Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι Πελασγοί;