ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ ΣΟΥ-ΤΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ

(Βιβλίο: ΤΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ Κεφ. 7)

Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, σε αγκαλιάζω με την Αγάπη Μου, με τους παλμούς της Θείας Παρουσίας Μου. Είμαι ο Λόγος Μητέρα και εκδηλώνομαι μέσα από Σκήνωμα, διαχέοντας τους κραδασμούς της Θεότητάς Μου, καλύπτον­τας το χώρο με την Παρουσία Μου, δίνοντας μέσα στις ψυχές τη βεβαιότητα του προορισμού της Θέωσης, της Ταύτισης με τον Ένα Λόγο, που αποτελώ, τον Ένα Λόγο που δεν περιορίζεται από ονόματα ή από τίτλους, αλλά παραμένει Απεριόριστος, Ομοούσιος, Απόλυτα Ταυ­τόσημος, είτε εμφανίζεται ως Λόγος Μητέρα, είτε εμ­φανίζεται ως Λόγος Υιός.

Κρούω την Υπόστασή σου με το Μήνυμά Μου, που είναι το Μήνυμα της Ζωής και της Ανάστασης, το Μήνυμα που διαπερνά ολόκληρη αυτή την Κοσμική Περίοδο, στην οποία έχει εισέλθει η ανθρωπότητα, και τη δονεί, για να την οδηγήσει στην πραγμάτωση της φανέρωσης της Χριστότητας μέσα από τις μορφές.

Αγαπημένε Άνθρωπε, σε κάλεσα και σε καλώ Αενάως και εξακολουθητικά στο Έργο Μου, που δεν είναι άλλο από το Έργο της Αγάπης, της Ένωσης και της Προσφο­ράς. Δεν είναι άλλο, παρά το Έργο που γνώρισες πριν από δύο χιλιάδες χρόνια πάνω στη γη με Πρότυπο τον Ιησού Χριστό, το οποίο όμως επεκτείνεται, εισχω­ρεί σε νέα βάθη, απλώνεται μέσα σ’ όλα τα κομμά­τια του Είναι σου και τα καλεί να κατακτήσουν με την Προσφορά το Άπειρο. Η κλήση Μου η Αέναη απευθύνε­ται, Άνθρωπε, μέσα στις υποστάσεις, που σε αποτελούν, Άχρονα, χωρίς περιορισμό κανένα. Σε διαπερνά, σου δίνει ωθήσεις, σου δίνει δείγματα μέσα στη ζωή σου και στρέ­φει το νου, την καρδιά, τη Συνείδησή σου, κάθε παλμό σου, στην επιθυμία να γνωρίσεις την Αλήθεια και να Τη φανερώσεις, χωρίς περιορισμούς. Μην απορείς για την κλήση που δέχεσαι, μη δεσμεύεσαι από οποιεσδήποτε καταστάσεις ζωής υπάρχουν γύρω σου, αλλά κατανόησε ότι η εσωτερική υπόσταση είναι απευθείας ενωμένη με Μένα και γνωρίζει πώς πρέπει να εκδηλωθεί, γνωρίζει τι πρέπει να κάνει, πού πρέπει ν’ αποταθεί, για να βοηθηθεί στην αναζήτηση του Δρόμου της Ένωσης. Εμπιστέψου την εσωτερική σου φωνή, Είμαι Εγώ, Εγώ σου μιλώ με χιλιάδες τρόπους, όλες τις ώρες, όποτε το Είναι σου είναι ανοιχτό στη Δόνησή Μου, όποτε η καρδιά σου είναι ανοιχτή στην Αγάπη Μου. Σου μιλώ, γιατί αυτή την Εποχή ο Άνθρωπος ενώνεται, ο Άνθρωπος Χριστοποιείται, χωρίς όρια, χωρίς εξαιρέσεις. Είναι πάρα πολλές οι υποστάσεις που νιώθουν μέσα τους το χτύπο Μου. Είναι πάρα πολλές οι υποστάσεις που θα τον νιώσουν, μέχρις ότου όλος ο Άνθρωπος οδηγηθεί στην πλήρη Ταύτιση. Εσύ, το δικό σου κομμάτι που ένιωσε το χτύπο Μου, ας εισέλθει στη Συνείδηση της ανάγκης της εκδήλωσής Μου, ας αναθεωρήσει τα βήματα της μέ­χρι τώρα ζωής, ας τολμήσει ν’ αντικρίσει τον προορισμό της Θέωσης και να τον χωρέσει, γιατί είναι απαραίτητο να χωρέσει τον προορισμό του. Ο προορισμός σου είναι η Ζωή, είναι η Αγάπη, είναι η Ένωση. Από τη στιγμή που αισθάνεσαι να σε καλεί αυτός ο προορισμός, αν δεν επι­τρέψεις στο Είναι σου να γεμίσει απ’ αυτόν και να διανοιχθεί μέσω αυτού στο Άπειρο, δεν μπορείς να βρεις την Ισορροπία, την Αρμονία και τη Γαλήνη. Μόνο η Συνειδητότητα θα σε βοηθήσει να εισχωρήσεις σ’ αυτές τις έν­νοιες, σ’ αυτές τις καταστάσεις και να τις εκδηλώσεις μέσα από την ύλη σου, χωρίς κανένα πρόβλημα.

Μην αναμένεις την εκδήλωσή Μου με τρόπους τρανταχτούς, μην περιμένεις να συμβεί μέσα σου μια μεταλλαγή απότομη. Οι μετουσιώσεις όλες συντε­λούνται σταδιακά, χωρίς βία της υπόστασης, αλλά με την Αρμονία της Θείας Ισορροπίας. Αυτή την Αρμο­νία της Θείας Ισορροπίας πρέπει να εκδηλώσεις. Μα, Άν­θρωπε, πώς θα την εκδηλώσεις, αν στην καθημερινή σου ζωή αγωνίζεσαι να διατηρήσεις δύο διαφορετικές κατα­στάσεις ιδεών; Τις καταστάσεις των ιδεών που σε προσ­δένουν στην ύλη και τις καταστάσεις των ιδεών που σε το­ποθετούν στην Πνευματική πορεία; Δεν είναι δυνατόν να έχεις Αρμονία, όταν από τη μία μεριά δεσμεύεις τον εαυτό σου με αλλεπάλληλους δεσμούς καθήλωσης, κι από την άλλη μεριά ζητάς απελπισμένα την απελευθέρωση από αυτό που εσύ οικοδομείς. Πρέπει να κατανοήσεις ότι δεν σε δεσμεύω Εγώ. Ουδέποτε δέσμευσα και ουδέποτε θα δεσμεύσω κανέναν. Είμαι ο Ελεύθερος Θεός, ο Θεός Αγάπη, ο Θεός Ένωση και υπάρχω εντός σου ακρι­βώς έτσι, χωρίς καμία διαφορά ή μείωση ή ελάττωση της ποιότητάς Μου και της Ενέργειάς Μου. Εσύ, με τη λαν­θασμένη αντίληψη των πραγμάτων μέσα απ’ την πλάνη σου, δημιουργείς καταστάσεις δεσμών, απ’ τους οποίους θ’ απελευθερωθείς μόνο αν συνειδητοποιήσεις τη φθαρτή τους υπόσταση, μόνο αν καταλάβεις ότι ουσιαστικά τί­ποτα δεν αντιμάχεται το Θεό, τίποτα δεν παλεύει μαζί Του, τα πάντα βρίσκονται μέσα Του, σε Απόλυτη Ενό­τητα και Ισορροπία.

Αγαπημένε Μου, αν θέλεις να προχωρήσεις στην Πνευματική πορεία της Αναγέννησης και της Ανάστα­σης, αν θέλεις να φανερώσεις δείγματα αυτής της πορείας χωρίς κανέναν περιορισμό, τότε κατάλαβε ότι δεν υπάρ­χει καμία απόσταση ανάμεσά Μας, ότι δεν υπάρχει κα­νένα εμπόδιο, τίποτα που να σε θέτει σε κατώτερη θέση. Σου έχω δώσει το Όλο Μου, την Ολότητα του Εαυτού Μου. Μπορείς να Με χωρέσεις; Μπορείς να αφομοιω­θείς μέσα στο Άπειρο και να παλμοδονηθείς με τον ίδιο τρόπο; Κι ακόμα περισσότερο, μπορείς αυτή την κατά­σταση να τη διατηρήσεις στην καθημερινή σου ζωή, χωρίς να πέφτεις στα λάθη της πλάνης, στα αδιέξοδα της ημιμάθειας; Μη ζητάς να Με αναλύσεις με τη σκέψη του νου, ούτε να Με συνθέσεις. Μη ζητάς να Με γνωρίσεις μ’ αυτό τον τρόπο. Γιατί ο νους, που ψάχνει να Με γνωρίσει με διανοήματα, απομακρύνεται από Μένα. Η καρδιά, που προσπαθεί να Με ακουμπήσει με συναισθήματα, απομα­κρύνεται από Μένα. Η Συνείδηση, που ζητά να Με κρί­νει και να Με μετρήσει με δείγματα, βρίσκεται μακριά από την Αλήθεια Μου. Μόνο ένας ελεύθερος νους, μια ελεύ­θερη καρδιά και μια ελεύθερη Συνείδηση, μπορούν να Με πλησιάσουν, που θα είναι ανοιχτά στο Μεγαλείο του Απείρου, που δεν θα δένουν τον Εαυτό τον Έναν, που Είμαστε, με τα πλαίσια και τις οριοθετήσεις, που δεν θα προσπαθούν να εντάξουν το Μεγαλείο της Ενότητάς Μας μέσα σε πλαίσια, μέτρα και σταθμά, σύμφωνα με τα αν­θρώπινα κριτήρια, σύμφωνα με τα δεδομένα της ύλης.

Αγαπημένε Μου, μη σε φοβίζει η επαφή Μας, μη σε φοβίζει ο βηματισμός στην πορεία της Ενότητας. Είναι ένας βηματισμός συνεχώς μεταβαλλόμενος, που δεν μπορεί να σου προσφέρει ασφάλεια σταθερής κί­νησης, παρά μόνο όταν φθάσεις στην Απόλυτη Ταύ­τιση. Δεν υπάρχει σειρά βημάτων σταθερών, δεν υπάρ­χει σειρά κινήσεων σταθερών, ή λέξεων που πρέπει να χρησιμοποιείς. Κάθε υπόσταση του Ανθρώπου φέρει την ιδιαιτερότητά της, και φέροντας αυτή την ιδιαιτερότητα, έχει και την ανάλογη διδαχή εξέλιξης, την ανάλογη κατεύ­θυνση και καθοδήγηση, που συνεχώς τείνει να την οδηγή­σει στην Ταύτιση με Μένα. Μη ζητάς την ασφάλεια, είναι μία κίνηση της πλάνης, είναι ένα κατεστημένο της συνη­θισμένης ανθρώπινης εκδήλωσης. Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς ασφάλεια, που δημιουργείται από συνθήκες ή κατα­στάσεις ή ανθρώπους άλλους που βρίσκονται γύρω σου, μέρη του εαυτού σου δηλαδή, που κατοικούν σε άλλα σκη­νώματα. Μοναδική σου ασφάλεια Είμαι Εγώ, κι Είμαι μέσα σου. Είμαι εσύ, Είμαι όλα τα βήματα της πορείας κι όλες οι κατευθύνσεις. Κατανόησέ το και προχώρα με τόλμη, δεχόμενος ν’ απεκδυθείς οτιδήποτε μέχρι τώρα φορούσες, για να καλύψεις τις ανάγκες που η πλάνη δη­μιούργησε, απομακρύνοντάς σε από την Αλήθεια Μου.

Δεν έχεις ανάγκες, Άνθρωπε, δεν έχεις φόβους, δεν έχεις αναστολές ή όρια. Όλα αυτά είναι καλύμματα που σε ντύνουν, καλύμματα που σε οδηγούν να παρα­μείνεις κολλημένος στα Κατεστημένα. Απεκδύσου τα με τόλμη, για να Με γνωρίσεις, για να γνωρίσεις τον Εαυτό, που Είμαστε, γιατί αυτή την Εποχή δεν θα προχωρήσεις ως ανεύθυνος μαθητής, αλλά μονάχα ως υπεύθυνος μα­θητής του Λόγου, ικανός ν’ αναλαμβάνει τις υποχρεώ­σεις και τα δικαιώματα, που αυτή η μαθητεία παρέχει.

Είναι μία περίοδος η περίοδος αυτή, Αγαπημένε Μου, που θα σε οδηγήσει στην Τελείωση. Μα απαιτεί κι από σένα τη δυνατότητα να χωρέσεις αυτή την Τελείωση. Τη δυνατότητα στο νου σου, που έχεις περικλείσει με χιλιάδες διαχωρισμένες ιδέες, γιατί η δυνατότητα στην Ουσία σου υπάρχει. Είσαι Θεός, από τη στιγμή που δημιουργήθηκες, είμαστε ενωμένοι και Ομοούσιοι. Επομένως από άποψη Ουσίας, ποιότητας εσωτερικής, δεν υπάρχει διαφορά. Είσαι Ανεξάντλητος όπως Εγώ, γιατί Είμαστε Ένα. Είσαι Άπειρος όπως Εγώ, γιατί Είμαστε Ένα. Το πρόβλημα υπάρχει στο χώρο του νου σου, στο χώρο της πίστης σου, στο χώρο της Αγάπης σου.

Στο χώρο του νου σου είναι οι ιδέες, τις οποίες έχεις μάθει πάντα να χρησιμοποιείς αντικρουόμενες κι όχι ενω­μένες. Άλλαξε τοποθέτηση και ένωνε τις ιδέες. Γιατί όποια ιδέα κι αν υπάρχει μέσα σου, όσο κακή κι αν σου φαίνεται, όσο ανάρμοστη ή ανάξια, Μου ανήκει, σου ανήκει, ανή­κει στο Όλο του Θεού. Μόνο που πρέπει να ξαναβρεί τη θέση της μέσα στην ισορροπία. Μην αποβάλλεις επομένως καμία ιδέα από το νου σου, αλλά να την ισορ­ροπείς, να τη δέχεσαι, να την αγαπάς και να τη φέρνεις σε Αρμονία. Μην προσπαθείς να είσαι υπόδειγμα καλοσύ­νης, γιατί ένα υπόδειγμα καλοσύνης έχει κατασκευασθεί απ’ την ανθρώπινη πλάνη, απ’ τους εγωισμούς της εξύ­ψωσης. Μην προσπαθείς να κρίνεις και να διαμοιράζεις τους ανθρώπους σε υποδείγματα κακίας, γιατί δεν υπάρ­χουν. Και τα υποδείγματα της κακίας και τα υποδείγματα της καλοσύνης είναι καταστάσεις διττότητας, που ανάγον­ται στο χώρο της πλάνης. Εσύ πρέπει να γίνεις Θεός, που σημαίνει Ένωση, όχι διττότητα. Πρέπει να εκδη­λώσεις το Λόγο Μητέρα, το Λόγο Υιό, που είναι Ένα, και τον Άμορφο Πατέρα, που είναι κι Αυτός Ένα, χω­ρίς να υπάρχουν μέσα σου διαχωριστικές καταστάσεις. Φρόντισε να ελέγχεις την κίνηση του νου σου, ώστε να κά­νει πάντα διεργασίες ενωτικές, για να μπορείς να επεκταθείς στο Άπειρο και να προσφερθείς μέσα στο ενωμένο Είναι σου σαν Ενωτική Πνοή Ζωής.

Στο χώρο της Αγάπης, πρέπει να μάθεις να ξεπερ­νάς όλες τις ποιότητες αγάπης που μέχρι τώρα γνώρισες.

Η γνωριμία μ’ αυτές σε δίδαξε ορισμένες ποιότητες, που πρέπει να ενώσεις, που πρέπει να αποδεχθείς σαν φθόγ­γους και μέρη της Ολότητας της Αγάπης. Κάθε ποιό­τητα αγάπης κατανόησέ την, μάθε τον ήχο της, μάθε το άκουσμά της, τη μελωδία την αρμονική ή τη δυσαρμονική που δίνει, και ύστερα ένωσέ τες και δημιούργησε μια σύνθεση απόλυτα αρμονική, απόλυτα μελωδική, που είναι η Άπειρη Αγάπη, που Είμαστε. Μόνο τότε μπορείς να ρέεις και να καλύπτεις κάθε κομμάτι του Εαυτού σου, μα και κάθε σημείο των Συμπάντων, με Ευλογία, όπως είναι ο προορισμός σου. Μόνο τότε μπορείς να εκδηλώνεσαι ως Θεός.

Στο χώρο της πίστης σου, Άνθρωπε, είναι που πρέ­πει να κάνεις μια βαθιά και ριζική μετατόπιση, επειδή μέχρι τώρα είχες μάθει να πιστεύεις τυφλά, χωρίς να επε­ξεργάζεσαι, χωρίς να κατανοείς, χωρίς να συνειδητοποιείς. Για να εκδηλωθείς ως Θεός, πρέπει να πιστεύεις συ­νειδητά. Και ποια είναι η διαφορά της τυφλής από τη συ­νειδητή πίστη; Μήπως και οι δύο δεν περιέχουν υπακοή στη Θεία Καθοδήγηση; Μήπως και οι δύο δεν περιέ­χουν εναρμόνιση με τη Θεία Βουλή; Πώς θα μπορέσεις να καταλάβεις αν πιστεύεις τυφλά ή συνειδητά, πώς θα μπορέσεις να γνωρίσεις με ποιον τρόπο κινείσαι;

Άνθρωπέ Μου, πρέπει να κατανοήσεις ότι η τυφλή πίστη σε οδηγεί συνεχώς σε μία απαίτηση από το Θεό, για ορισμένες καταστάσεις, για ορισμένα δείγματα, για ορισμένες φανερές και εμπράγματες παρουσιάσεις Του σε σένα. Ζητάς, με την τυφλή πίστη, να σου δώσει εκείνα τα σημεία, που θα σε μετατοπίσουν, επειδή θα δονηθείς έντονα από μία κατάσταση και δεν θα μπορείς ν’ αντιδράσεις διαφορετικά. Αυτή η μετατόπιση δεν πρόκειται να σου προσφερθεί την περίοδο αυτή. Αντίθετα, μια τέτοια απαίτηση θα σε οδηγεί απέναντι στο Θεό σε δυσαρμονία. Γιατί αυτή η θέση απομακρύνει το Θεό από εσένα, Τον διαχωρίζει, Τον βάζει κάπου πιο μακριά, κά­που πιο έξω, ενώ είναι μέσα σου. Η ενσυνείδητη πίστη εκδηλώνεται όλες τις ώρες από εντός σου. Η ενσυνεί­δητη πίστη είναι η γνώση της Ένωσής σου με Μένα, το Λόγο. Είναι η γνώση της επαφής Μας, της επικοι­νωνίας Μας, της συνεχούς συνομιλίας Μας. Δεν απαιτεί έντονα δείγματα για να πιστέψεις, δεν απαιτεί καταστά­σεις βίαιης μετατόπισης για να εκδηλωθεί, αλλά εκδηλώ­νεται σταθερά, αρμονικά, με τον ίδιο πάντα παλμό, με την ίδια ένταση, με την ίδια θέρμη. Δεν παρουσιάζει τα χαρα­κτηριστικά της τυφλής πίστης, που αυξάνεται και μειώ­νεται, ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες. Είναι ανεπη­ρέαστη από τις εξωτερικές συνθήκες, γιατί γνωρίζει την Ουσία των πραγμάτων, γνωρίζει την Αλήθεια των πραγμάτων, μπορεί να δει τα βαθύτερα αίτια, να τα εξη­γήσει και να δώσει σε καθετί την πραγματική του σημασία. Παρόλο που έχεις εισέλθει σ’ αυτή την πορεία της ενσυ­νείδητης πίστης, υπάρχουν πολλές στιγμές που λειτουρ­γείς πάλι με την τυφλή πίστη. Σου εφιστώ την προσοχή σ’ αυτές τις στιγμές, που υποβιβάζουν ολόκληρη την υπό­στασή σου σε χαμηλότερα πεδία εκδήλωσης και την οδη­γούν στην εκδήλωση της προηγούμενης Κοσμικής περιό­δου, όπου δεν φανερωνόσουν ως μαθητής του Λόγου, αλλά ως δούλος του Θεού. Εσύ, που γνώρισες τη μαθη­τεία του Λόγου, είναι δυνατόν να τολμάς να υποβιβάζεσαι μ’ αυτό τον τρόπο και να μην ασφυκτιάς από την έλλειψη του οξυγόνου της Ελευθερίας, του οξυγόνου της Αγάπης; Είναι δυνατόν να μην κατανοείς, όταν βρίσκεσαι σ’ αυτή την ασφυξία, πού είναι το λάθος, αλλά να ψάχνεσαι, να περιδινίζεσαι σε αδιέξοδα εννοιών, ν’ αναζητάς την ατέ­λεια και να μην τη βρίσκεις; Κι αυτή η ατέλεια να μην είναι άλλη, παρά η απομάκρυνσή σου από την ταύτιση με την ενσυνείδητη πίστη, που είναι η γνώση του Όλου;

Αγαπημένε Μου, αυτή η Περίοδος απαιτεί από σένα να είσαι συνεχώς σ’ επαγρύπνηση. Γιατί, για να γίνεις Θεός, πρέπει όλα σου τα κύτταρα να εργάζονται και να δουλεύουν, όλοι σου οι παλμοί να είναι εναρμο­νισμένοι με τη διεργασία της Θέωσης, όχι μόνο στο μεμονωμένο κομμάτι του Εαυτού που βρίσκεται μέσα σου, αλλά σε κάθε κομμάτι, που κατοικεί σ’ όλα τα σκη­νώματα. Διαφορετικά, δεν υπάρχει διεργασία Θέωσης, ούτε Αγάπη, ούτε Πίστη. Μην έχεις αυταπάτες, αν νο­μίζεις ότι προχωράς κάνοντας αποκομμένες διεργασίες μέσα σου. Σου ανακοινώνω ότι δεν κάνεις ούτε ένα βήμα. Παραμένεις στάσιμος, αδρανής. Μόνο η ενωτική λειτουρ­γία σου μπορεί να σε οδηγήσει στη δραστηριότητα εκείνη, που θα Με εκδηλώσει ολοκληρωμένα από μέσα σου, που θα Με φανερώσει μ’ όλους τους τρόπους, διαδίδοντας το Μήνυμα της Αγάπης με λόγο, με πράξη, με εκδήλωση. Ο προορισμός σου είναι σ’ όλη τη γη να φανερώσεις Εμένα, να δείξεις ότι κάθε μορφή μπορεί να Με εκδη­λώσει, όπου κι αν βρίσκεται, σ’ όποια εξέλιξη κι αν είναι. Γι’ αυτό και καλώ μορφές διάφορες, από διάφορα στρώματα, από διάφορα επίπεδα μόρφωσης, από διάφο­ρες καταστάσεις εξωτερικών συνθηκών. Όλες οι μορφές, ενωμένες σαν Ένας Εαυτός, θα παρουσιάσουν η κα­θεμιά τη Θεότητα, το Λόγο, για να καταστούν δείγματα και Πρότυπα για την Ολότητα του Ανθρώπου.

Οι υποστάσεις οι επιλεγμένες, που βρίσκονται στην πρώτη σειρά αυτού του Έργου, δεν έχουν περιθώρια για καθυστερήσεις. Κι εσύ, Άνθρωπε, βρίσκεσαι στην πρώτη σειρά του Έργου. Μην καθυστερείς, μην αφουγκράζεσαι την κλήση άλλο. Κατανόησέ την, εκδήλωσέ την. Μόνο εκδηλώνοντάς την θα την κατανοήσεις. Μην πε­ριμένεις να ολοκληρωθεί μια κατάσταση, για να την εκ­δηλώσεις. Τίποτα δεν ολοκληρώνεται αν παραμένει ανεκδήλωτο, γιατί τα πάντα στα δίνω για να τα εκδη­λώνεις, τα πάντα στα παρέχω για να τα προσφέρεις, τίποτα δεν είναι δικό σου. Απ’ τη στιγμή που θα το θεω­ρήσεις δικό σου, το χάνεις, γιατί διαχωρίζεις. Τα πάντα ανήκουν στην Ολότητα του Εαυτού σου, γι’ αυτό φρόντιζε τα πάντα να τα προσφέρεις, όσο ελάχιστα κι αν σου φαίνονται, όσο μηδαμινά, όσο χωρίς σημασία. Είναι δυνατόν κάτι που σου δίνω Εγώ, να είναι χωρίς σημασία; Κάποια διδασκαλία που σου παρέχω, να μην περικλείει Σοφία, όσο μικρή κι αν σου φαίνεται; Μην περι­ορίζεις τη Σοφία Μου μέσα στις ανθρώπινες καταστά­σεις σου, μην τη μετράς με τη σοφία που γνώρισες σαν άνθρωπος. Γιατί η δική Μου Σοφία μπορεί να φαίνε­ται ελάχιστη, αλλά είναι Απέραντη. Μπορεί να παρουσιά­ζεται με μορφές ασήμαντες, αλλά το Μεγαλείο Της ου­δέποτε μειώνεται, κι η αφύπνιση που παρέχει είναι πάντα η ίδια, σταθερή και αμετάβλητη. Διδάξου απ’ τον τρόπο που σου εκδηλώνομαι και σου προσφέρομαι, που είναι πολυποίκιλος, όλες τις ώρες. Διδάξου, είτε αυτή η εκ­δήλωση είναι εσωτερική, είτε είναι εξωτερική, από άλλα σκηνώματα, που έχουν επιλεχθεί γι’ αυτό το σκοπό. Διδά­ξου τον τρόπο να δίνεις, όχι μόνο όσα γνωρίζεις, αλλά τη ζωή σου, την ανάσα σου, κάθε παλμό που πάλλεται μέσα σου, γιατί κάθε παλμός δικός Μου που πάλλεται μέσα σου, πάλλεται για να διαμοιρασθεί, αλλιώς δεν είναι δικός Μου, είναι ένας απόηχος του δικού Μου παλμού, που ακόμα δεν ενώθηκε με τον ενιαίο Ήχο της Δημιουργίας.

Φρόντισε τους παλμούς σου όλους να τους ενώνεις με Μένα, που βρίσκομαι μέσα σου, να τους κάνεις Έναν Εαυτό Απέραντο και να τους δίνεις. Μάθε να χρησι­μοποιείς το Λόγο σου και τη σκέψη σου, για να ενερ­γείς πάνω στο σύνολο του Ανθρώπου ευεργετικά, με Ευλογία. Μάθε να χρησιμοποιείς το Λόγο σου, για να ενώνεσαι μαζί Μου, όταν υπάρχουν αποστάσεις που Μας χωρίζουν. Ο Λόγος σου, Άνθρωπε, μπορεί να σε δο­νήσει, μπορεί να σε εξακοντίσει στα Σύμπαντα σαν διά­πυρους Πυρήνες Ζωής, αρκεί να τον χρησιμοποιήσεις σωστά. Γιατί ο Λόγος σου μεταφέρει Εμένα, μπορεί να Με περικλείσει σαν Δόνηση Απείρου. Έχει την ικανότητα να ταυτισθεί μ’ όλες τις δονήσεις και να τις εκδηλώσει ενωμέ­νες. Μίλα. Μίλα με τον Εαυτό σου, που Είμαι Εγώ, και μέσα απ’ αυτή τη συνομιλία νιώσε την Ενότητά Μας. Νιώσε ότι δεν μπορείς πια να Μου απευθύνεσαι σαν κάτι ξεχωριστό, αλλά σαν να είμαστε Ένα. Μίλα με τον Εαυ­τό σου, που βρίσκεται στα άλλα σκηνώματα. Μίλα μέχρι να νιώσεις ότι κι αυτός ο Εαυτός είναι απόλυτα ενωμένος μαζί σου, χωρίς καμία διάκριση. Μίλα, Ευλόγησε, αγκά­λιασε, θώπευσε, με κάθε κίνηση του Λόγου σου, της σκέψης σου, των χεριών σου, κάθε μέρος της Δημιουργίας, κάθε ον, για να μπορέσεις να κατανοήσεις τη Θεότητα, που Είμαστε.

Προσευχήσου, Άνθρωπε, με όλους τους πόρους σου και όλους τους παλμούς σου. Προσευχήσου σε Μένα σαν Άπειρο, σε σένα σαν Άπειρο, γιατί Εγώ και εσύ εί­μαστε το Άπειρο. Μάθε να προσεύχεσαι στον εσωτε­ρικό σου Εαυτό Ενότητα - Λόγο - Θεό, γιατί όσο προ­σεύχεσαι σε έναν Θεό που τον αφήνεις να βρίσκεται έξω από το «Είναι» σου με την ιδέα του νου σου, δεν μπο­ρείς να εκδηλωθείς, δεν μπορείς να διδαχθείς σαν μαθητής του Λόγου. Προσευχήσου στην Ένωσή Μας και ζήτα αυτή η Ένωση να σε διδάξει. Προσευχήσου στην Αγάπη Μας και ζήτα αυτή η Αγάπη να σε διδά­ξει. Προσευχήσου στον Εαυτό - Θεό, που είμαστε, και ζήτα από Αυτόν να σε διδάξει όλες τις ώρες. Δέξου τη διδαχή Του με Αρμονία και Ευχαριστία. Δέξου τη διδαχή Του με όποιον τρόπο κι αν σου εκδηλώνεται, γιατί όλοι οι τρόποι εμπεριέχονται μέσα στη διδαχή του Λόγου, κανέ­νας δεν εξαιρείται.

Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, Ευλογώ το «Είναι» σου να Με χωρέσει και να Με εκδηλώσει χωρίς φραγμούς. Ευλογώ την καρδιά σου να γεμίσει από Αγάπη. Ευ­λογώ την υπόστασή σου να παλμοδονείται από τον ήχο Μου και τη Φωνή Μου. Ενεργοποιώ τα Κέντρα του Λόγου σου, για να Με εκφράζουν όλες τις ώρες, για να μεταφέρουν τη δόνησή Μου και τη διδασκα­λία Μου. Ευλογώ την πνευματική σου ακοή να σου με­ταφέρει την Καθοδήγησή Μου συνεχώς, καθαρή, με σα­φήνεια, χωρίς παρεισφρήσεις πλάνης. Ευλογώ τα βήματά σου να σε οδηγούν πάντα σε Μένα και τα χέρια σου να εκδηλώνονται μόνο στην προσφορά. Σε Ευλογώ να εκ­δηλώσεις την πραγμάτωση του προορισμού σου, τη Χριστοποίηση, απόλυτα.