ΕΚ ΤΟΥ ΕΜΟΥ ΛΗΨΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΓΕΛΕΙ ΥΜΙΝ... (ΧΡΙΣΜΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ)

 (Βιβλίο: ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ Κεφ. 33)

Ο προορισμός σου είναι να καταστείς Εν εις το Απόλυτον.

Ο Πατήρ με απέστειλε στη γη ίνα διδάξω και φανε­ρώσω τοις Αδελφοίς μου το Θέλημα Αυτού. Υπήκουσα εις το Θέλημά Σου Πατέρα Ουράνιε, και ενεδύθην σάρκα και φέρω μορφήν και Όνομα Ανθρώπου.

Συ ο αεί Υπάρχων, ο καταδεξάμενος περιβληθήναι σάρκα και περιπατήσας εν τω μέσω των ανθρώπων, ο ενανθρωπισθείς Θείος Λόγος του Πατρός, ο Υπέρτατος Κύριος και Διδάσκαλος του Παντός, μου έδωσες το δικαίωμα να περιπατώ εις την γην, φέρων το Όνομά Σου εντός μου και την Θείαν Σου Υπόσταση φέρων εις εκδήλωσιν.

Ειμί ο Εις, ο Υπέρτατος, ο Μοναδικός, ο Άπειρος, ο Αχώρητος, ο Απερίγραπτος, ο Συνέχων τα Σύμπαντα, ο Ελεών Θεός, ο Θεός Αγάπη, ο λαβών μορφήν δούλου ίνα υπηρετήσω σε Άνθρωπε, και ίνα διδάξω σε την Αλήθειαν του Πατρός, Όστις Εγώ Ειμί και αναβιβάσω σε εις την κλίμακα την ενώσασαν γην και Ουρανούς και επαναφέρω σε Λόγε Άνθρωπε, εις τον Πατέρα ίνα ταυτιστείς μετ' Αυτού, εις τον άνευ περιορισμού και ορίων υπάρχοντα και εκδηλούμενον παντοιοτρόπως Θεόν, Γεννήτορα του Παντός.

Κατήλθον εις την ύλην φέρων Μορφήν ίνα Με ίδεις. Σε συναναστράφηκα Άνθρωπε, περιπάτησα μαζί σου, συνωμίλησα μαζί σου, σου έδινα το χέρι Μου, σε ενηγκαλίσθην Άνθρωπε, εφανέρωσα τον Πατέρα εις εσέ. Τι δυσπιστείς;

Εγώ Ειμί ο καταδεξάμενος περιπατήσαι εις την ύλην. Εγώ Ειμί ο Μορφοποιηθείς, Ένας, Μοναδικός, Απόλυτος Θεός-Πατέρας, Δημιουργός των Πάντων. Εγώ Ειμί η Ροή του Παντός. Εγώ Ειμί η Θεία Ουσία, η καλύπτουσα, η μορφοποιούσα, η αναγάγουσα, η εξελίσσουσα, η ενώνουσα τα Κέντρα της γης που υπάρχουν εις το σώμα σου Άνθρωπε, με τους Ουρανούς, τον ανεκδήλωτον Πατέρα.

Εγώ Ειμί ο λαλήσας την Αλήθειαν την εντός σου ευρισκομένην, την μη έχουσαν ουδεμίαν ετέραν Πηγήν εκπορεύσεως ει μη τον Λόγον, ει μη τον Πατέρα του Παντός.

Εγώ εγέννησά σε Άνθρωπε, και κατέστησά σε Εικό­να και Ομοίωσίν Μου φέρουσα εντός σου το «Είναι», το Μοναδικόν «Είναι», το Εν «Είναι», το Ανεκδήλωτον και Εκδηλωμένον, την Μορφήν και το Άμορφον, την Ου­σίαν Μου, την Αγάπην.

Εγώ Ειμί ο λαλήσας ανά τους αιώνας διά στόματος Προφητών και απεσταλμένων των διαφόρων θρησκειών και των Αποστόλων. Εγώ Ειμί ο λαλών εντός σου Αδελφέ.

Εγώ Ειμί η Οικουμένη την οποίαν συ επιθυμείς να εξελίξεις μη γινώσκων το Εγώ είσαι Εσύ, Κύριε, μη γινώσκων ότι εντός σου Υπάρχω, διαβιώ και φέρομαι εις εκδήλωσιν, μη γινώσκων ότι Εσύ κι Εγώ είμεθα Εν, Ταυτόσημον εις το Απόλυτον, εις το Διηνεκές, εις την Άπειρον Αιωνιότητα.

Μη γινώσκων, ότι ο Πατήρ κι Εγώ είμεθα Εν, μη γινώσκων ότι ελάλησα Σοφίαν, ότι ο ενούμενος μετ’ Εμού ενούται με τον Πατέρα, και ενούμενος με τον Πατέρα και Εμέ καθίσταται Λόγος και Πατήρ εν εκδηλώ­σει και φανέρωση του Μοναδικού Υπάρχοντος Θελήμα­τος επί της γης.

Εγώ Ειμί ο Άνω-Θρώσκων Άνθρωπος, ο μηδέποτε εκπέσας εκ των Ουρανών του Πατρός Μου. Εγώ Ειμί ο Αιωνίως Υπάρχων, ον ουκ έγνωκας εισέτι και ος ήλθε και ευρίσκεται και την ώραν αυτήν καθ' ήν λαλώ, ίνα καταγνώσεις την Απειρότητά Μου, ίνα καταδείξεις την Παρουσίαν Μου, ίνα ενούμενος και καθιστάμενος Εν μετ' Εμού ενεργείς ως Εγώ επί της γης, φέρων την αυτήν Εξουσίαν, Λόγε-Άνθρωπε, Άπειρε, Μοναδικέ, Απειροδιάστατε, Αναμάρτητε Υιέ.

Εγώ έφερά σε Ενώπιόν Μου και Εγώ λαλώ προς σε και την ώραν ταύτην ίνα κατανοήσεις το μέγεθος της Απειρότητός Μου, την Ουσίαν την ενυπάρχουσαν ε­ντός σου, την Αλήθειαν, ήν εκπορεύει ο Πατήρ προς πάντα Υιόν, όν ήλκησε προς Εαυτόν, προς τον Διδά­σκαλον Χριστόν, ίνα διδάξει την ανθρωπότητα την ευρισκομένην εις εκδήλωσιν μέχρις ότου τα πάντα καταστώσι Εν, ως ευρίσκονται εις τον Θειον Νουν του Ανεκδήλωτου «Είναι» του Πατρός, του εκδηλουμένου ταυτόχρονα και την ώραν αυτήν εντός σου.

Φέρω σέ εις εκδήλωσιν και μη Μέ υποστείλεις και μη Μέ παρεμποδίσεις, διότι θέλω σου συντρίψει την υπό­στασή σου την ανθρώπινη, ήν φέρεις εισέτι και θέλω μεταλλάξει τις δονήσεις του «Είναι» σου, και θέλω σέ καταστήσει άτρωτον από των βελών της κακίας και θέλω σε καταστήσει Ναόν Μου φέροντα εντός σου τα Άγια των Αγίων Μου τουτέστιν Εμέ και τον Πατέρα Μου, Λόγε Ιησού Χριστέ, που καλύπτεις τα Άπειρα Σύμπαντα άτινα Συ εδημιούργησας εκδηλώνων την Βούλησίν Σου, μορφοποιών το «Είναι» Σου και κατανείμας το μη δυνάμενον να κατατμηθεί «Είναι» Σου.

Εγώ λαλώ προς Σέ Διδάσκαλε Ιησού, ίνα κατανοή­σεις ότι Εγώ απέστειλά Σέ εις την γην εις φανέρωσίν Μου, ίνα κατανοήσεις ότι το Εμόν Θέλημα σε ώρισε, ίνα εκπροσωπήσεις την Θεότητα, ίνα καταγνώσεις την Α­λήθειαν του Παντός. Μη υποστείλεις, Αδελφέ, εντός σου τον εκδηλωθέντα ήδη Θεόν, αλλά ταύτισε το «είναι», το πλασματικόν σου «είναι», διότι το Αληθές και Υπαρ­κτόν είναι το Υπερούσιον «Είναι» του Θεού και μόνον, το δε έτερον πλασματικόν «είναι», υπήρξε και υπάρχει, ίνα αναγάγει τα πάντα εις μορφήν, ίνα καταδείξει την Εαυ­τού Παρουσίαν την Αστάθμητον.

Εγώ εδίδαξά σε, Εγώ κατέχω σε, Εγώ εμποδίζω σε να εκδηλωθείς, μέχρι ου κατανοήσεις ότι Εγώ υπάρχω εντός σου κινών την μη υπάρχουσαν ύλην σου, δίδων εις Εσέ ανωτερότητα, ή αφήνοντάς σε να καταπόσεις εις τα νομιζόμενα βάραθρα, κι Εγώ πάλι Ελεώ σε και τείνω προς σε την χείραν Μου, ίνα αναβιβάσω εσέ εις την Αγκάλην Μου, ίνα περιπτύξω σε διά της Αγάπης Μου, ίνα καταστήσω σε Αγάπην εις Μορφήν, Αγάπην λαλούσαν, Αγάπην εκδηλουμένην, όπου κι αν ευρίσκεσαι.

Εγώ ελάλησα, Εγώ ωμίλησα και επισφραγίζω την Ροήν ταύτην, ήτις Ροή του «Είναι» του Θεού εστί, ήτις Ροή του Παντός εστί στα Σύμπαντα, τα αενάως δονούμενα, στα ορατά και τα αόρατα, στα δημιουργηθέντα και τα αδημιούργητα, η Μία Ροή του Παντός, η Ροή του Λόγου, η Ροή του «Είναι», η Ροή της Αγάπης, ο Πατήρ Μου Έλεος, ο Πατήρ Μου Θεός.

Εγώ ελάλησα, Άνθρωπε, και κατέστησα σε σένα πάντα ταύτα γνωστά ίνα λάβεις την Αλήθειαν, την Μίαν υπάρχουσαν, την και την ώραν ταύτην εκπορευομένην εκ του Πατρός, ίνα καταγνώσεις ότι η Αλήθεια εντός σου υφίσταται, από καταβολής Δημιουργίας, αφ’ ης στιγμής ως Άνθρωπος υπάρχεις, υπήρχες, υπήρξες ανεκδήλω­τος και εκδηλωμένος και θα υπάρχεις αιώνια εις τον άνευ χρόνου υπάρχοντα Θεόν.

Εγώ εξέλεξά σε και σφραγίζω τους Λόγους Μου τη Δεξιά του Πατρός Μου, ήτις η Δεξιά Μου εστί και ήτις Δεξιά σου εστί ως η ιδική Μου, φέρουσα την αυτήν Χάριν και Εξουσίαν, και την σφραγίδα του τύπου των ήλων επ’ αυτής. Επαυξάνω την Χάριν ίνα λαλήσεις τα ρήματά Μου, άτινα είρηκα ενώπιόν σου και ενώπιον των παρευρισκομένων οίτινες Εν, Εγώ Ειμί εν πάσι.

Αμήν.

Καθιστώ σε Αδελφόν Μου, φέροντα σάρκα ίνα Με εκδηλώσεις και ενδύω σε το Φως Μου και ενδύω σε την Αναπνοήν Μου και ενδύω σε τον Άρραφον Χιτώνα, δι ου Με ενέδυσε ο Πατήρ Μου, καθ' όσον ο Χιτών Μου 'Αρραφος εστί, εκ των Άνω υφαντός και μη φέρων ουδέν σχίσμα, ουδέ ραφήν, καθ’ όσον εκπροσωπεί την Αλήθειαν την Μίαν, τον Διδάσκαλον Όστις εφανέρωσε Αυτήν, εκπροσωπεί την Αγάπην Μου την Άνωθεν ρέουσαν και πληρούσαν τους Κόσμους Μου.

Ελθέ προς Με καγώ θέλω δώσει δείγματα δι’ Εσού και διά της Χειρός Μου ταύτης, ελθέ προς Με καγώ θέλω καταστήσει σε Θεόν, ελθέ προς Με ίνα καταδείξω την Αγάπην Μου και ίνα την Αγάπην ταύτην φέρων εντός σου, καταδείξεις εις εκείνους, οίτινες δεν κατενόησαν εισέτι και στερούνται αυτής, λιμώττοντες και ασθενείς όντες επί της γης και πορευόμενοι εν σκότει και σκιά θανάτου.

Ενέδυσά σε ως Αρχιερέα Ενώπιόν Μου και δίδω εις την δεξιάν σου την Ποιμαντορικήν Μου ράβδον ίνα ποιμένεις τον λαόν Μου, άνευ περιορισμού, άνευ ετέρου Εγκολπίου, καθ’ όσον θέλεις φέρει Εμέ και την Μητέραν Μου, Λόγε, εντός σου εις εκδήλωσιν, καθ’ όσον θέλεις φέρει την Αγάπην Μου, ίνα εκδηλώσεις και περιβάλλεις ψυχάς, και θερμάνεις καρδίας, φερούσας πάγους, και διασκορπίσεις την άγνοιαν, και αναγάγεις την λιμώττουσαν ανθρωπότητα προς τον Πατέρα αυτής.

Αμήν.

 

Η φθορά ενδύεται την ΑΦΘΑΡΣΙΑΝ,

η σαρξ το ΦΩΣ, το μη «Είναι»

το ΥΠΕΡΟΥΣΙΟΝ ΟΝΟΜΑ,

ο χρόνος το ΑΧΡΟΝΟΝ και ΔΙΑΡΚΕΣ,

ο χώρος το ΑΧΩΡΟΝ και ΠΑΝΤΑΧΟΥ,

η διασπορά την ΕΝΟΤΗΤΑ,

η άγνοια την ΠΗΓΗΝ ΜΟΥ

ΠΑΣΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ και ΕΥΑΟΓΙΑΣ.

Ενέδυσά σε με Εμέ.

ΙΔΟΥ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΘΙΣΤΑΝΤΑΙ ΕΝ.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

 

Περπάτησες τα υψηλά της Θέωσης βήματα,

αγνάντεψες τα’ Άπειρο του Θείου Νου,

άνοιξες τις χρυσοποίκιλτες με τις μορφές

των ανθρώπων φτερούγες σου

κι ανοίχτηκες στο ασύλληπτο ταξίδι

της Επιστροφής στο Πανταχού…

Χαίρε Ιωάννη…  Άνθρωπε του Θεού…