ΧΡΙΣΤΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

(Βιβλίο: Ο ΔΡΟΜΟΣ Κεφ. 20)

Α. Απρόσιτον λέγουσί Με οι διάφοροι διδάσκαλοι, ρή­τορες και κήρυκες απανταχού της γης, αλλ’ ουκ έγνωκάν Με σαφώς. Ειμί Απρόσιτος δι’ αυτούς, καθ’ όσον η τοποθέτησις του νου των, του πνεύματός των, της καρδίας των, έλαβε τοιαύτην θέσιν απέναντί Μου, ώστε Με βλέπωσι, Με αισθάνωνται Απρόσιτον, Απλησίαστον, τόσον μακράν των, ώστε είναι αδιανόητον δι’ αυτούς να Με πλησιάσουν, να συνδιαλεχθούν μετ’ Εμού, να λάβωσιν εξ Εμού.

Αλλά είναι ορθή η διδαχή αύτη; Επιφωτίζεται εξ Εμού; Εξεπορεύθη εκ του Θελήματός Μου, εκ της Πηγής της Αληθείας; Είναι δυνατόν να διανοήσθε, ω άνθρωποι, ότι ο Θεός, ο οποίος ηυδόκησε να υποστή το μαρτύριον του ενδύματος της σαρκός και να κατέλθη εις το υλικόν πεδίον και να περιπατήσει επί της γης, συναναστρεφόμενος και συνδιαλεγόμενος με τους ανθρώπους και διδάσκων αυ­τούς και δίδων χείρα βοηθείας τοις πάσιν, είναι δυνατόν, λέγω υμίν, να διανοήσθε ότι Ειμί Απρόσιτος; Τότε πώς κατήλθον εις την γην, πώς εφανερώθην, διά ποίον εφανερώθην, ποίους εδίδαξα; Ποίους επλησίασα, άλλους ανθρώπους και όχι τον Άνθρωπον;

Λέγουσί Με Πολυέλεον και Πολυεύσπλαχνον και Οικτίρμονα Θεόν, αλλά διδάσκουσιν, ότι θέλω τιμωρήσει την αμαρτήσασαν ψυχήν εις τους ατελευτήτους αιώνας των αιώνων, εν τη Κολάσει. Κατά ποίαν λογικήν, δικήν των λογικήν, συμβιβάζεται τούτο; Πιστεύετε, ω άνθρωποι, ότι είναι διδαχή Μου; Ότι είναι η Διδασκαλία Μου αύτη, ότι Εγώ επεφώτισα τους ρήτορας και τους κήρυκας τού­τους να Με παρουσιάσουν αλληλοσυγκρουόμενον, ώστε οι ακούοντες να μη γνωρίζωσιν τίς Ειμί;

Λέγουσί Με άκακον αρνίον, προσφερθέν εις θυσίαν, άφωνος, άνευ διαμαρτυρίας, και τοις πάσιν είναι γνωστόν και οι πάντες εγνώκατε την αίτησιν προς τον Πατέρα, επί του Σταυρού Μου, δι’ εκείνους, οίτινες Με ελοιδώρησαν και Με εκακοποίησαν, όντα Αλάθητον και Αναμάρτητον, αιτήσαντα παρά του Πατρός Μου, ίνα μη καταλογισθή αυτοίς το έργον τούτο, καθ’ όσον ουκ εγίγνωσκον τι εποίουν, και διακηρύσσουν, ότι Ειμί έτοιμος να κατακε­ραυνώσω την αμαρτήσασαν ψυχήν, την Ψυχήν Μου, την Ουσίαν Μου, την εξ Εμού εκπορευθείσαν, τον Ίδιον τον Εαυτόν Μου; Ω αφελείς κήρυκες! Και κατατρομάζουσι τα πλήθη και, αντί καλού, καθίστανται πρόξενοι απομακρύνσεως του πλήθους απ’ Εμού. Και λέγω υμίν: έλθετε πάν­τες προς Με και εναγκαλισθήτε Με. Ειμί ο Αδελφός σας, ο Ελεήμων Θεός, ο Αγαπών Θεός, ο Συγχωρών Θεός, ο Αναβιβάζων Θεός, ο Ενώνων Θεός.

Τας αποκαλύψεις Μου ταύτας και την Διδασκαλίαν Μου αυτήν, την εξ Εμού αμιγώς εξερχομένην, παρακαλώ υμάς ίνα αφόβως διοχετεύσητε εις τους έχοντας χώρον, ίνα δεχθώσιν αυτήν και βοηθήσητε τας ψυχάς τας προερχομένας εκ της Ουσίας του Θεού να επανέλθωσιν εν Θεώ, ίνα Ένθεοι καταστώσιν.

Αμήν αμήν λέγω υμίν, ότι, ως γέγραπται, ο Θεός Αγά­πη εστί και ως Αγάπη αγαπά, ελεεί, συγχωρεί, καθοδηγεί, διδάσκει, αναβιβάζει. Δεν κατακρημνίζει, ουδέ κατακαίει, αλλά νουθετεί και ελεεί. Αυτήν την Πνευματικήν γραμμήν και θέσιν και τοποθέτησιν δίδω εις υμάς, ω ευτυχείς Ακό­λουθοί Μου, οίτινες έχετε την υψηλήν χάριν να επιλεγήτε εκ των ανθρώπων, ίνα ακούητε διά ζώσης την Φωνήν Μου, την Φωνήν του Λόγου του ενανθρωπισθέντος επί της γης, διδάσκουσαν υμάς ρήματά Του Αληθείας, μη δυνάμενα να διαστρεβλωθώσιν, αλλά εξερχόμενα διά στόμα­τος ανθρώπου αρκούντως καλλιεργηθέντος, ίνα μη κωλύη την ομαλήν και άψογον έξοδον του Λόγου Μου.

Αμήν αμήν λέγω υμίν, ότι αναμένω ένα έκαστον εξ υμών, ίνα φθάσητε εν τη προόδω και καλλιεργεία σας και διά της συνδέσεώς σας μετ’ Εμού, ανερχόμενοι, εις το σημείον εκείνο ώστε να δύναμαι ανέτως να εκδηλώνωμαι και μέσω υμών, εις οιονδήποτε μέρος και αν ευρίσκεσθε, διασαλπίζων την Αλήθειαν του Θεού, την Αγάπην του Θεού, διδασκαλίας μη δυναμένας να διαστρεβλωθώσιν παρ’ ουδενός, αποσκοπούσας, ίνα διασαφηνήσωσιν κακώς κειμένας διδασκαλίας, κακώς δοθείσας και ερμηνευθείσας διδαχάς, και ίνα επαναφέρωσιν τους Αδελφούς Μου προς Με, χωρίς φόβους.

Δεν έθεσα εμπόδια διά την ένωσιν του Ανθρώπου μετ’ Εμού. Τα εμπόδια εξ υμών προέρχονται. Οι πάντες εστέ αποδεκτοί εξ Εμού, και δύνασθε να ενωθήτε μετ’ Εμού, εάν πληροίτε τους όρους της διδαχής Μου, εάν η αγά­πη σας φθάνη εις τοιούτον βαθμόν, ώστε να ενώνη υμάς μετ’ Εμού. Εάν ο έρωτας της ψυχής και του πνεύματός σας είναι τοιούτος, ώστε να έλκη το Φως του Θεού, εάν η αφοσίωσίς σας εις το Έργον Μου είναι τοιαύτη, ώστε και Εγώ να σας εναγκαλίζωμαι.

Δεν αναμένω από εσάς να θαυματοποιήσητε, ούτε υμείς θέλετε δώσει διδαχάς ιδικάς σας. Εγώ θέλω θαυματοποιή δι’ υμών και Εγώ θέλω δώσει διδαχάς Μου δι’ υμών. Επιθυμώ, και τούτο είναι Θέλημα του Πατρός Μου, ίνα η Φωνή του Λόγου, του φανερωθέντος επί της γης, ακουσθή διά στόματος πολλών ανθρώπων την εποχήν ταύτην επί της γης, καλούσα τα πλήθη προς τον Θεόν, καλούσα τα πλήθη εις κάθαρσιν, καλούσα τα πλήθη εις μετάνοιαν, καλούσα τα πλήθη εις επιστροφήν εις την Βα­σιλείαν του Θεού.

Θέλω δώσει διδαχάς πολλάς και αποκαλύψεις, και Μυ­στήρια θέλετε τελέσει και θέλω τελέσει μεθ’ υμών, αλλ’ ουκ ήλθεν η ώρα εισέτι. Ταύτα, άτινα λέγω υμίν σήμερον, έστωσαν αι βάσεις επί των οποίων θέλετε κινηθή. Ουδένα αποφεύγω, τους πάντας καλώ. Αναλώσατε την Ζωήν Μου, καθ’ όσον ευρισκόμενος εντός υμών η εν υμίν υπάρχουσα Ζωή, Ζωή Μου εστί, δι’ ό λέγω υμίν, αναλώσατε την Ζωήν Μου εις την αποκατάστασιν της Αληθείας, εις την διαφώτισιν των ανθρώπων. Μη αμελείτε, μη κουράζεσθε, μη φοβείσθε, μη δειλιάτε, μη μεταθέτετε ευθύνας εις άλλους ώμους.

Αγαπώ τους πάντας, ελέγχω τους πάντας, δοκιμάζω τους πάντας, καταρτίζω τους πάντας, συνδέομαι με τους πάντας, οδηγώ τους πάντας, απαιτώ από τους πάντας. Ουκ ήλθον διασκεδάσαι την ανίαν υμών, αλλά συμπτύξαι το πρώτον Κέντρον, τον πρώτον πυρήνα Θείου Κέντρου, Θείου Έργου επί της γης.

Αμήν αμήν λέγω υμίν, ότι ουδείς έτερος πλην υμών την ώραν ταύτην έχει την ευτυχίαν να διδάσκηται παρ’ Εμού του Ιδίου, του Διδασκάλου, του Θεού. Σας αποκαλύπτω, ότι είσθε οι πρώτοι μαθηταί Μου επί της γης. Σας ανακοι­νώνω ταυτόχρονα, ότι είσθε οι Νέοι Απόστολοι, εγγεγραμ­μένοι εις την βίβλον των ζώντων, εν τοις Ουρανοίς, εν τη Βίβλω του Πατρός.

Μη παρασύρεσθε από ξενόγλωσσα δόγματα και διδαχάς άλλας. Ειμί ο παιδεύων, ο κατευθύνων, ο κυβερνών, ο εποπτεύων την ζωήν ενός εκάστου και θέλω πληρώσαι υμάς Φωτός και Χάριτος, διά το Έργον Μου, ίνα καταστήτε οι φορείς της Νέας Διδαχής, οι Αγγελιαφόροι της Νέας Εποχής, της Εποχής καθ’ ην θέλουσιν αποκατασταθή τα πάντα, εν αρμονία και ισορροπία, εν τάξει. Θέλετε ίδει έκαστος τον εαυτόν του πληρούμενον Χάριτος και Φωτός και εκπαιδευόμενον, διά να δύναται να μεταφέρη την Χάριν και εις άλλους ανθρώπους.

☆ ☆ ☆

Β. Αγαπώ, εμπνέω, καθοδηγώ, παροτρύνω, επιβοη­θώ και αμείβω πάντας τους θλιβομένους διά τας ασθενείας της ψυχής των ανθρώπων και εργαζομένους και μοχθούντας και προσφέροντας διά την αποκατάστασιν του Ανθρώ­που εις την θέσιν, δι’ ην προώρισα αυτόν.

Πάντα εργάτην, πάντα αγωνιστήν ή Καθοδηγητήν Πνευματικόν των πασχόντων, συντελούντα εις την απάλειψιν της αθλιότητος και της αγνοίας εκ της γης, και εις την επιστροφήν εις τον Πατέρα της δημιουργηθείσης εκ της Αγάπης Αυτού Εικόνος Του, κατατάσσω μετά των Αδελ­φών Μου, των προϋπηρετησάντων εις όμοια έργα επί της γης, ους η Χάρις και το Έλεος του Παναγάθου Θεού περι­έβαλε και κατέστησε φωστήρας και αδάμαντας πίστεως και Αγάπης μεταξύ των ανθρώπων, και ους τελικά προο­ρίζω, ίνα αποκαταστήσω αυτούς, κατά τα γεγραμμένα, εις την Βασιλείαν του Πατρός Μου.

Ουδείς των ανθρώπων θέλει καθέξει έδραν τινά ή λά­βει εξουσίαν και Χάριν Υιού, ει μη πρότερον ήθελεν αρνηθή εαυτόν και ήθελεν προσφέρει εαυτόν εις την υπηρεσίαν της Αγάπης και βοηθείας του πλησίον αυτού.

Πάντες οι οπωσδήποτε μετασχόντες εις έργα υπηρε­σίας των συνανθρώπων των, αλλά μη φθάσαντες εις το σημείον της ολοκληρωτικής προσφοράς και αφοσιώσεως και θυσίας, διά την επικράτησιν της Αγάπης εν τη γη, θέλουσιν επανέλθει εκ νέου εν σκηνώματι υλικώ, προκειμένου να συμπληρώσωσι την προσφοράν, ην αφήκαν ημιτε­λή, και δώσωσι τας απαιτουμένας εμπράκτους εξετάσεις διά την Θέωσίν των.

Οι αναλαβόντες πνευματικώς υποχρεώσεις Ενώπιόν Μου, διά την προσφοράν έργου επί της γης, και μη φέροντες τούτο εις πέρας, αλλά αμελήσαντες και διατρίβοντες εις αλλότρια του πνευματικού των προορισμού έργα, θέλουσιν επαναστραφή εν τη ύλη, με βεβαρυμένον μητρώον, ίνα επιτελέσωσι το έργον, όπερ ανέλαβον Ενώπιόν Μου.

Μακάριοι οι κοπιώντες και μοχθούντες ένεκεν του πλη­σίον αυτών, ότι ούτοι εκοπίασαν και εμόχθησαν δι’ Εμέ, τον ενυπάρχοντα εις πάντα Άνθρωπον.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκα των προσπαθειών αυ­τών και του έργου των, όπερ κατευθύνεται εξ Εμού. Μα­κάριοι οι πονέσαντες. Μακάριοι οι κατηγορηθέντες ψευδώς. Μακάριοι οι στερηθέντες τας υλικάς των απολαβάς, ένεκα του πλησίον αυτών. Μακάριοι οι πραείς, οι μη ανταποδίδοντες θυμόν ή κακίαν εις τα δήγματα, άτινα εδέχθησαν. Μακάριοι οι τάσσοντες το Έργον Μου ως πρώτον και κύριον σκοπόν και μέλημα της ζωής αυτών.

Αμήν αμήν λέγω υμίν, ότι πάντα τα γεγραμμένα εν τη Βίβλω της Ζωής (Ευαγγέλιον) αληθή τυγχάνουσιν, εκπορευθέντα εκ Θεού και γραφέντα εν τη Δυνάμει και Επι­στασία Πνεύματος Αγίου.

Αμήν αμήν λέγω υμίν, ότι πάντες μεταστραφήσονται εν τη παρόδω τού μη υπάρχοντος δι’ Εμέ χρόνου και θάττον ή βράδιον θέλουσι προσέλθει εν μετανοία κράζοντες το «Κύριε, Ελέησόν με».

Αληθώς σας λέγω, Αδελφοί, πάντες θέλουσιν ακολου­θήσει τον Νόμον του Πατρός και την οδόν της επιστρο­φής εις Αυτόν, μη υπαρχούσης ετέρας οδού πλην αυτής, ην υπέδειξα και εξακολουθητικώς εμπνέων υποδεικνύω εις πάντας.

Εστέ εν τη Αγάπη, όντες δε εν τη Αγάπη εν Εμοί εστέ, εστέ εν Χριστώ. Αμήν.

☆ ☆ ☆

Γ. Προς όλους τους εργάτας Μου, του Νόμου της Δικαι­οσύνης και Αληθείας και Αγάπης του Πατρός Μου, πέμπω τας ειδικάς αυτάς νουθεσίας και αναμένω την παρ’ υμών πλήρη δραστηριοποίησιν και εφαρμογήν.

Αδελφοί Μου, αναλώσατε πάσας τας δυνάμεις σας διά την διάδοσιν και επικράτησιν των ιδεωδών εκείνων, άτινα η ψυχή και το πνεύμα υμών ενεστερνίσθησαν ως δίκαια και αληθή και ωφέλιμα, προερχόμενα εκ της παρ’ Εμού δοθείσης διδασκαλίας προς την ανθρωπότητα και γενόμενα αποδεκτά παρ’ υμών εν τη αναδύσει του πνεύμα­τός σας.

Εντός υμών πάσαι αι καταστάσεις, ο θάνατος, το σκό­τος, η κόλασις, το Φως και η Βασιλεία Μου. Επιλέξατε την οδόν, ήτις εκ του ασφαλούς θέλει οδηγήσει υμάς εν Εμοί και τω Πατρί, πλήρεις Χάριτος και Φωτός, αποκαθισταμένους εις την αναμένουσαν υμάς θέσιν εν τη Αγκάλη Μου.

Ουδείς διανύων την οδόν Μου θέλει απωλεσθή, αλ­λά πάντοτε βοηθούμενος και χειραγωγούμενος παρ’ Εμού θέλει φθάσει εις την θέσιν εκείνην, δι’ ην προώρισεν αυ­τόν η Βουλή Μου.

Ενεργοποιήσατε πάσας τας ψυχικάς και πνευματικάς σας δυνάμεις. Καλλιεργήσατε την πνευματοψυχικήν σας υπόστασιν παρέχοντες εις αυτήν την ανάλογον τροφοδο­σίαν. Βαδίσατε με πλήρη πεποίθησιν ότι πάσαι αι Επαγγελίαι Μου, αι εις υμάς δοθείσαι, θέλουσιν επαληθευθή εις το ακέραιον. Μη αναμένετε να κατέλθω μεταξύ υμών και να σας ωθήσω διά της βίας εις τον προορισμόν σας. Αφήνω υμάς ελευθέρους να διαγράψητε την επιβαλλομένην τροχιάν προς το Φως και νουθετώ και παροτρύ­νω πάντας διά της εντός σας Φωνής, ίνα οδεύσητε την οδόν της Αρετής και επιβαλλομένης θυσίας, διά να φθάσητε εις την Τελειότητα, δι’ ην προορίζεσθε. Πολλάκις πα­ροτρύνω διά των Αδελφών σας, οίτινες εμπνεόμενοι δί­δουν εις υμάς τας καταλλήλους ωθήσεις, και άλλοτε διά των Γραφών Μου, αίτινες παραμένουσαι εις χείρας σας δύνανται να μελετώνται πολλάκις, μέχρι της εφαρμογής των, και από πάντας όσους εις το μέλλον ήθελον ακολου­θήσει την Οδόν Μου.

Έθεσα πλησίον σας Υπεύθυνον του Έργου Μου, προς όν πάντες οφείλετε σεβασμόν και υπακοήν, μεταφέροντα εις υμάς οδηγίας και νουθεσίας και όντα επιφορτισμένον με την εποπτείαν, επί του γηίνου πεδίου, του Έργου Μου. Συμβουλεύει, νουθετεί, διδάσκει, παροτρύνει διά του παραδείγματός του, θέσας εις την διάθεσίν σας προθύμως πάντα τα στοιχεία, άτινα εξ Εμού παρέλαβεν διά την καλλιέργειάν σας, εντελώς ανιδιοτελώς, και δίδει τας εκάστοτε κατευθύνσεις διά την εξυπηρέτησιν των σκοπών του Έργου, εις το οποίον ετέθη ως Υπεύθυνος, εις τους αμέ­σους συνεργάτας του, σύμφωνα με τας εμπνεύσεις, τας οποίας λαμβάνει.

Πλαισιώσατε αυτόν και βοηθήσατε έκαστος εις οιονδήποτε τομέα του Έργου δύναται να προσφέρη, προθύμως και αυθορμήτως.

Αγαπήσατε ο είς τον έτερον ως πραγματικοί Αδελφοί, και την αγάπην αυτήν και το παράδειγμά σας ας ίδωσιν οι άλλοι, ίνα σας ακολουθήσουν. Βοηθήσατε εκάστην ψυ­χήν, ίνα έλθη εις επίγνωσιν της Καταγωγής και του προ­ορισμού της, συντελούντες εις την αποκατάστασιν των σχέσεών της με τον Πατέρα Δημιουργόν της.

Μείνατε ακλόνητοι εις τας πεποιθήσεις σας και εις την πορείαν σας, ότι πολύ θέλουσι δοκιμάσει υμάς οι άν­θρωποι.

Πάντα ταύτα εγράφησαν τη Βουλή και τη υπαγορεύ­σει του Θείου Λόγου, του εν εμοί οικούντος.

☆ ☆ ☆

Δ. Ουαί τοις απίστοις, ων η καρδία δεν εμαλάχθη και παρέμεινεν σκληρά, παρά τας επανειλημμένας εγχειρή­σεις και παρά την τροφοδοσίαν, ήντινα εδέχθησαν παρ’ εκλεκτών Μου Αδελφών, οίτινες κατ’ επανάληψιν προσεπάθησαν να διοχετεύσωσιν εις την εσκληρυμμένην καρδίαν των δείγματα της αγάπης των, διά να σημειωθή και εν τη καρδία αυτών η πάλλουσα Κίνησις και Ζωή, ίνα συμμεθέξωσιν και ούτοι εις την αενάως παλλομένην και εκδηλουμένην εις τα Σύμπαντα Ζωήν.

Ουαί εις εκείνους, οίτινες ωλιγώρησαν εις το σάλπισμα της συνειδήσεώς των, το οποίον εσάλπισεν εις αυτούς διά την προετοιμασίαν της καθάρσεως και μεταλλαγής των.

Χαίρω και επιχαίρω και χαιρετώ και εναγκαλίζομαι τους αγωνιστάς εκείνους, οίτινες μετέβαλον την ζωήν των εις μίαν διαρκή ενατένισιν προς Εμέ, εις άοκνον προσφο­ράν και εργασίαν προς τον πλησίον των, και οίτινες την βουλήν των έστρεψαν προς Εμέ και προσήρμοσαν και συνετόνισαν με την Βουλήν Μου το θέλημά των και εκινήθησαν και κινούνται εις την γην τρέχοντες εις πάσαν επίκλησιν, αγωνιζόμενοι να μεταδώσωσι τα Φώτα και τα Νάματα της Αληθείας εις εκείνους, οίτινες παρέμειναν εις το σκό­τος ηθελημένα, μη ενδιαφερόμενοι διά ν’ ανοίξωσι τους οφθαλμούς των, ίνα γνωρίσωσι την Αλήθειαν του Θεού.

Εναγκαλίζομαι τους Αδελφούς Μου, εκείνους, οίτινες Μοι προσέφεραν, εν τη ελευθέρα αυτών βουλήσει, τα σκηνώματά των, ίνα θυσιάσω αυτά εις τον αγώνα της επικρατήσεως του Αγαθού και Ωραίου, εις τον αγώνα της επικρατήσεως επί της ύλης της Αγάπης και του Πνεύματος.

Ευλογώ και δέχομαι πάντας εκείνους, οίτινες επιθυ­μούν να καταταγούν εις τον στρατόν Μου, εις τον στρατόν της εξυπηρετήσεως των Θείων Ιδεωδών και των Θείων Βουλών, ανά την υφήλιον, εις τον στρατόν της σωτηρίας, εις τον στρατόν των μαχητών κατά του ψεύδους, εις τον στρατόν των εθελοντών, των εργαζομένων κατά της ανο­μίας και της αμαρτίας εις τον πλανήτην σας.

Δέχομαι συνεργάτας πάσης τάξεως ανθρωπίνης αδια­κρίτως, χωρίς να εξετάσω το κοινωνικόν στρώμα, την κοι­νωνικήν θέσιν, από την οποίαν προέρχεται έκαστος, ουδέ τα προσόντα τα τυπικά και εξωτερικά, με τα οποία κρίνουσιν οι άνθρωποι τον πλησίον των, ουδέ την οικονομικήν θέσιν και αντοχήν αυτών, αλλά μόνον το περιεχόμενον της καρδίας αυτών και την επιθυμίαν των, ίνα εργασθώσιν, εκπαιδευόμενοι υπό τας οδηγίας Μου και καθιστάμε­νοι άξιοι φορείς της Βουλής Μου και των Εντολών Μου, των Αγαθών και Δωρεών Μου εις την γην.

Ο Αδελφός Μου (ο ομιλών) πάλλεται και η αναπνοή αυτού τείνει να συντονισθή μετ’ Εμού, εκφράζουσα Εμέ, δι’ ό καγώ Εντολοδόχον Μου κατέστησα αυτόν και δι’ αυ­τού εκδηλούμαι πολλάκις και θέλω εκδηλωθή αργότερον εντονώτερον και θέλω δώσει σημεία εις απίστους και μαθητάς Μου, ίνα λάβωσι γνώσιν και εμπειρίαν προσωπι­κήν του Αγαπώντος Θεού, του Ελεήμονος Θεού, της πα­ρουσίας του Θεού εν τω μέσω αυτών.

Θέλω πάντες οι ακούοντες τον λόγον Μου, οι πιστεύοντες εις Εμέ, οι ενστερνισθέντες τας ιδέας, άτινας ανέ­πτυξα εις την Διδασκαλίαν Μου, κομίζοντες το παράδειγ­μά Μου, κομίζοντες τα πλούσια δώρα Μου, ίνα δι’ αυτών ευεργετηθώσι και ανανήψωσι και άλλοι. Πάντες εστέ ενω­μένοι και αδελφωμένοι και αγαπώμενοι και αλληλοϋποστηριζόμενοι και επιβοηθούμενοι ο είς παρά του άλλου, μη κρίνοντες, ουδέ κατακρίνοντες, μέχρις ού έλθη το πλή­ρωμα του χρόνου να περιβάλω πάντας διά της Εμής Αγά­πης και Εξουσίας και δωρεών του Λόγου Μου.