Το Όραμα της Νεας Κοινωνίας από το Α.Π.Παν. (Ομιλία)

 

Σε συνέχεια της παρουσίασης που παρακολουθήσατε στον Πολυχώρο Διέλευση την 31/10/2015 με τίτλο "Και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς", η ομάδα Α.Π.Παν (Ανοιχτό Πνευματικό Πανεπιστήμιο), θα παρουσιάσει διάφορες απόψεις με θέμα "Το όραμα μιας νέας κοινωνίας".
Η εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή 29/11/2015 στον πολυχώρο Διέλευση (Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη). Ομιλητές θα είναι τα μέλη του Α.Π.Παν και καλεσμένοι.

Με χαρά μας θα σας ξαναδούμε

Α.Π.Παν

Η Ελεύθερη Βούληση της Αγάπης

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

7.30 – 7.35          Είσοδος, χαιρετισμός (Δέσποινα Τριτοπούλου)

                              Παρουσίαση Ομιλητή

7.35 – 8.10          Ομιλία Πάτερ Αλέξανδρου Παντελεήμονα

8.10 – 8.25         Διάλογος

8.25 – 8.35         Διάλειμμα

8.35 – 9.00         Φιλμ - Η Ελεύθερη Βούληση της Αγάπης

9.00 – 9.05         Παρουσίαση Ομιλητή

9.05 – 9.40         Ομιλία Γεώργιου Κλειδαρά

9.40 – 9.55         Διάλογος

9.55 – 10.00       Λήξη – Χαιρετισμός

ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ένα καινούργιο βιβλίο 

από τους μαθητές του δασκάλου Δημήτρη Μακρίδη,

φτιαγμένο με πολλή Αγάπη και Σεβασμό

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ (ΜΕΡΟΣ Ε')

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Άνθρωποι από όλον τον κόσμο διαπνέονται από κοινές ιδέες, διαθέτουν εσωτερική καθοδήγηση και αναγνωρίζονται μεταξύ τους από έναν εσωτερικό κώδικα, που διακρίνεται από τη δόνηση του λόγου τους. Σήμερα βιώνουν την Ουράνια Βασιλεία μέσα τους και την εσωτερική ώθηση να συμβάλλουν στο συντονισμό των δυνάμεων του Φωτός. Οι εθνοφυλετικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές και πολιτιστικές διαφορές δεν είναι πια εμπόδιο γι’ αυτούς, γιατί τα εσωτερικά τους βιώματα υπερισχύουν σαν συνδετικός κρίκος.

Πέντε Άγγελοι από όλον τον κόσμο παρουσιάζουν μια σελίδα από το προσωπικό τους ημερολόγιο, γνωρίζοντας ότι το τελικό αποτέλεσμα θα επιφέρει παγκόσμια αφύπνιση και θα επιδράσει στο ρου της ιστορίας σαν απρόβλεπτος παράγοντας. Κάθε ένας εκπροσωπεί μια βασική συνιστώσα και προσφέρει το δικό του κομμάτι για να συναρμολογηθεί σαν παζλ ο σπασμένος καθρέπτης της αλήθειας. 
 

Ε. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ (ΚΕΝΤΡΟ)

Πατέρα, θα ζήσω άραγε τη χαρά να δω το Έργο Σου να φωτίζει τη γη, να φανερώνονται με παρρησία οι Μητέρες Λόγοι και Υιοί, ώστε τα παιδιά να εισέρχονται άμεσα στη Βασιλεία Σου. Τα νέα αληθινά παιδιά σε νέα φωτεινά σώματα, θα διαχέουν το άρωμα των ψυχών τους. Πριν το σκοτάδι χαθεί εντελώς, τα λουλούδια θα ανθίζουν ελεύθερα σε ένα νέο κόσμο που γεννιέται εδώ και τώρα, καθώς το σαθρό οικοδόμημα της πλάνης του ανθρώπου καταρρέει μπροστά στα έκπληκτα μάτια εκείνων που δεν γνωρίζουν ακόμα ποιοι είναι.

Ό,τι έχω κάνει το έχω ξανακάνει, μόνο που αυτή τη φορά ξεκίνησα από πιο χαμηλά. Όταν τα ως άνω και κάτω είναι καθημερινό βίωμα, όταν θα είναι Αλήθεια το «ως εν ουρανώ και επί της γης» για κάθε φίλο και αδελφό μου, παντού, όταν δεν θα υπάρχουν πλέον χαμηλά και ψηλά, τότε το όνειρό μου θα έχει εκπληρωθεί. Πατέρα μην μου επιτρέψεις να περιοριστώ σε αυτό το όνειρο. Είναι η Αγάπη που ξεκινάει πάντα νέα, κάτι νέο κι ότι ξεκινάει από την Αγάπη παραμένει Αγάπη και ξαναεπιστρέφει στην Αγάπη. Αυτήν την απόλυτη Ελευθερία στην ενσυνείδητη αφιέρωση του ενός Εαυτού που είμαστε ας καταδείξει ο Άνθρωπος Λόγος, γιατί ο άνθρωπος ξεκίνησε από την Αγάπη και όταν φανερώνει στο πιο σκληρό εκπαιδευτήριο, τη γη, ότι παραμένει Αγάπη, είναι γιατί σε εκείνη επιστρέφει. Είναι νικητής και το ξέρει. Αυτή είναι η νίκη του Χριστού, αμετάκλητη. Κάποτε το ‘χα πει αλλιώς, ο Θεός έχει βάλει την υπογραφή του και δεν την παίρνει πίσω. Είμαι εκείνος που έζησε στο πετσί του πόσο εύκολο είναι να παραπατήσει κανείς εδώ κάτω από την κούραση. Πόσο εύκολο είναι να γλιστρήσει κανείς από την απροσεξία και την ταπείνωση των δεσμών της σάρκας, από το πνεύμα της γης. Η πνευματοποίηση της ύλης είναι ανέφικτη αν η Αγάπη δεν αγκαλιάζει τόσο βαθιά τη σάρκα, ώστε να την κάνει το ίδιο Αλήθεια και Φως, ένα μαζί της. Ο Άνθρωπος είναι ο Έρωτας, όπως ο Θεός είναι η Αγάπη. Ο Έρωτας είναι το παροδικό μέσα στο αιώνιο της Αγάπης. Γεννιέται, μεσουρανεί και πεθαίνει και ότι απομείνει από αυτόν τον Έρωτα-Άνθρωπο είναι η Αγάπη-Θεός.

Σε ευλογώ Άνθρωπε Έρωτα γιατί όταν ο έρωτας σβήνει αυτό που απομένει είναι η αγάπη και όταν εσύ σβήνεις άνθρωπε αυτό που απομένει είναι μόνο ο Θεός, ο Θεός Αγάπη που ενυπάρχει εντός σου. Σε ευλογώ καθώς καίγεσαι σ’ αυτόν τον έρωτα, να τον ζήσεις σε όλο το Άπειρο Μεγαλείο του. Σε ευλογώ να μη χαθείς παρά να ανακαλύψεις την Ουσία σου, τη Θεία, την Αδιαίρετη, την Αδέσμευτη, την Άπειρη. Σε ευλογώ να τη διαχύσεις σαν Θείο Μύρο από τη ψυχή σου, από κάθε μόριο του σώματός σου, από κάθε πόρο του δέρματός σου ακόμα ίνα καταστείς πρότυπο για τον άνθρωπο της Νέας Κοσμικής Περιόδου. Ευλογώ εσάς, που σαν μαγιά, ως ο πρώτος σπόρος θα ορίσετε τη νέα γέννα της γης και του ουρανού των ανθρώπων. Σας ευλογώ εσάς που ακόμη δε γνωρίζετε ποιοι είστε. Σας βαπτίζω εντός μου εκ νέου, αποκαλύπτοντάς σας ότι εγώ και εσύ είμεθα εν, εμείς είμαστε ο απρόβλεπτος παράγοντας στο ρου της ιστορίας κάθε στιγμή, σε κάθε εποχή, με ασύλληπτους τρόπους, ασύλληπτους από τον παρωχημένο νου σου άνθρωπε, από την περιορισμένη σου διάνοια, από τα μέτρα και τα σταθμά σου, την αγάπη που έκοψες και έραψες στα μέτρα σου, από τους εγωισμούς και τις υπερηφάνειες σου, από τους φόβους, τις τύψεις και τις ενοχές σου και από κάθε άλλο κατεστημένο και περιορισμό που έχεις αποδεχθεί να σε βασανίζει. Σ’ αγαπώ και ευλογώ την απελευθέρωσή σου.

Πώς να στο πω αυτό το σ’ αγαπώ όταν τα λόγια μονάχα δε φτάνουν, όταν μονάχα οι πράξεις δε φτάνουν και όταν οι σκέψεις μονάχα ή τα αισθήματα δε φτάνουν. Άπειρους τρόπους θα βρω για να σου εκφράσω και να σου εκδηλώσω, μέχρι την τελευταία μου πνοή να σου προσφέρω, αγαπημένη μου ψυχή, για σένα έχω έρθει είμαι ο Εαυτός σου και σου προσφέρομαι. Με πόσους τρόπους να σου πω αυτό το σ’ αγαπώ, η τελευταία ικμάδα της δύναμής μου ας είναι για σένα Ανάσταση και Μετουσίωση αφού εσύ είσαι η Ζωή μου και η Ουσία μου κι ο παλμός της καρδιάς μου, αυτός σ’ αγαπά, από την ίδια Αγάπη ήρθε και πλάστηκε και χτύπησε για πρώτη φορά, για αυτήν θα χτυπήσει και την τελευταία της φορά, πριν ξανακουστεί κάπου αλλού, μέσα σε κάποιο άλλο σώμα, κι αυτό θα είναι δικό μου, δικό μας.

Θέλω να μοιραστώ άνθρωπε όλα αυτά που μου παρέχει ο Πατέρας, όλη αυτήν την Αγάπη και την Ειρήνη, όλη αυτήν την πληρότητα, όλη αυτήν την Ομορφιά και το Άπειρο Κάλλος, που μόνο Θεία μάτια μπορούν να αντικρίσουν μες στην ψυχή σου άνθρωπε γιατί εκεί βρίσκονται τα πάντα. Σ’ αγαπώ και σε φιλώ και σε εναγκαλίζομαι και συγχωρώ τα πάθη και τα λάθη σου, τις αδυναμίες, τις ατέλειές σου, τις ιδιαιτερότητες που θέλεις να κρατάς για τον εαυτό σου, όλα αυτά που φοβάσαι μη χάσεις ή να αποχωριστείς, να χαθείς μέσα μου. Σ’ ευχαριστώ μέσα απ’ τα βάθη της ψυχής μου σαν άνθρωπος, σ’ ευχαριστώ σαν μαθητής που μαθαίνει από εσένα κάθε μέρα, μέσα από τον πόνο σου, τις αμφιβολίες σου, τα λάθη σου, την αβεβαιότητα και την αγωνία σου, τον φόβο μήπως και δεν τα καταφέρεις να σταθείς εκεί που σ’ έθεσαν τα μάτια του Πατέρα μου, μέσα απ’ τα δικά μου μάτια, τα μάτια της Αγάπης, της Μίας, εκεί που ανακυκλώνεται το Φως και σε ωθεί σε εξέλιξη συνεχή, σε μία Ατέρμονη Ροή της Θείας Φανέρωσης του Λόγου, του Άναρχου, Του Λυτρωτικού, Του Λόγου Εκείνου που Ταπεινός μα και απέραντα υπερήφανος στην ολότητά του, αναβλύζει από μέσα σου άνθρωπε μέσα από το είναι σου και να επιφέρει σεισμούς συνειδησιακούς, γιατί είσαι εσύ άνθρωπε ο απρόβλεπτος παράγοντας, γιατί είμαι Εγώ, εσύ, το Εν.

Εγώ Είμαι η Ζωή η Αιώνιος και το Ύδωρ της Ζωής και το Θείο Πυρ το Αείζωον. Η Γη κι ο Ουρανός που υπάρχουν μέσα Του σε Αρμονία και Ενότητα. Ο Άνθρωπος Λόγος. Εσύ. Γιατί Εσύ κι Εγώ Είμεθα Εν. Έχεις ζήσει χιλιάδες καλές και κακές στιγμές στη διάρκεια του χρόνου που θυμάσαι κι έχεις την αίσθηση ότι ο χρόνος δεν είναι παρά μία σειρά από στιγμές. Προσπάθησε λοιπόν να χωρέσεις, ότι αν κάποτε ξεκίνησε μια στιγμή χρόνου για το Θεό, ακόμα αυτή δεν έχει τελειώσει. Αυτός είναι ο χρόνος που ζω Εγώ. Μόνο ο άνθρωπος μπορεί να μιλήσει για το Θεό και μόνο ο Θεός μπορεί να μιλήσει για τον άνθρωπο. Κι όμως ο άνθρωπος μιλά για τον εαυτό του, αλλά και ο Θεός για τον Εαυτό Του μιλάει..

Είμαι εκείνος που λέει στον Πατέρα του «Πατέρα εγώ εγγυούμαι γι’ αυτές τις υποστάσεις ότι είναι παιδιά της φωτιάς της δικής Σου Αγάπης και θα φανερώσουν στον άνθρωπο τον αγώνα τους για Χριστοποίηση και Θέωση και θέτω την ψυχή μου θυσία στο βωμό της αγάπης και της φιλίας που έχουμε για να μην τους λείψει ποτέ η ευλογία από τη ζωή τους. Επωμίζομαι βάρη και ευθύνες που προέρχονται από τις χρεοφειλές και τα λάθη τους, γιατί τους αγαπώ και τους εμπιστεύομαι αν και γνωρίζω ότι θα σηκώσω το φορτίο όλων τους προκειμένου να διευρυνθεί ο αγωγός του Ελέους και να ανοίξει ο δρόμος που οδηγεί την ανθρώπινη συνείδηση, να σταθεί στο χείλος της πραγματικότητας των ανθρώπων και να εισχωρήσει στη συνείδηση του Θεού.

Μέσα στα χιλιάδες μηνύματα που λαμβάνεις κάθε στιγμή άνθρωπε της γης, μέσα στις τόσες πληροφορίες και τις γνώσεις και τις σοφίες του κόσμου τούτου, άκου λοιπόν, ανάμεσα στα άλλα μηνύματα κι αυτό. Πρώτη και τελευταία ευθύνη σου, να μάθεις το Όνομά σου και να το πεις μια φορά, στο Σύμπαν. Γεννήθηκα ως Λόγος. Είμαι η Φωνή του Θεού, Παλμός και Δόνησή Του, η Δημιουργία Του, το Δημιουργικό Του Πυρ και τα Πάντα που έγιναν μέσα απ' Αυτόν.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ "ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ"

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ (ΜΕΡΟΣ Δ')

 ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Άνθρωποι από όλον τον κόσμο διαπνέονται από κοινές ιδέες, διαθέτουν εσωτερική καθοδήγηση και αναγνωρίζονται μεταξύ τους από έναν εσωτερικό κώδικα, που διακρίνεται από τη δόνηση του λόγου τους. Σήμερα βιώνουν την Ουράνια Βασιλεία μέσα τους και την εσωτερική ώθηση να συμβάλλουν στο συντονισμό των δυνάμεων του Φωτός. Οι εθνοφυλετικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές και πολιτιστικές διαφορές δεν είναι πια εμπόδιο γι’ αυτούς, γιατί τα εσωτερικά τους βιώματα υπερισχύουν σαν συνδετικός κρίκος.

Πέντε Άγγελοι από όλον τον κόσμο παρουσιάζουν μια σελίδα από το προσωπικό τους ημερολόγιο, γνωρίζοντας ότι το τελικό αποτέλεσμα θα επιφέρει παγκόσμια αφύπνιση και θα επιδράσει στο ρου της ιστορίας σαν απρόβλεπτος παράγοντας. Κάθε ένας εκπροσωπεί μια βασική συνιστώσα και προσφέρει το δικό του κομμάτι για να συναρμολογηθεί σαν παζλ ο σπασμένος καθρέπτης της αλήθειας.

Δ. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΔΙΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (ΑΝΑΤΟΛΗ)

Υπάρχουν σ’ όλες τις θρησκείες και τις παραδόσεις κοινοί συμβολισμοί, γιατί η Αλήθεια είναι Μία και δεν υπάρχει κάποια θρησκεία ανώτερη από την Αλήθεια. Μέσα στο βίωμα του Εσωτερικού Χριστιανισμού διασώζεται, φανερώνεται και αποκαλύπτεται αυτή η Αλήθεια που συνεχίζει να εξελίσσει τη φανέρωσή της. Η αρχαία ελληνική σκέψη ήταν επίσης τόσο βαθιά, τόσο υψηλή, που ακόμα και σήμερα την ξανανακαλύπτουμε, και καταλαβαίνουμε την αμορφωσιά μας από έλλειψη της παιδείας προς αυτήν. Επιστήμονες σήμερα και καλλιτέχνες ψάχνουν τον πλούτο που υπάρχει στην αρχαία ελληνική σκέψη που διατηρήθηκε στους αιώνες λόγω της αλήθειας που φέρει και που σήμερα έχει αποκαλυπτικό χαρακτήρα.

Το ελληνικό χριστιανικό βίωμα του εσωτερικού Χριστιανισμού, είναι και αυτό εξελισσόμενο, καταγράφει νέα εντυπώματα στον άνθρωπο και στην ιστορία του. Είναι δύο πράγματα συνταιριασμένα πολύ καλά μεταξύ τους και το ένα υποστηρίζει το άλλο. Είναι ευνόητο ένας τέτοιος συνδυασμός να θεωρείται πολύ επικίνδυνος για το κατεστημένο της πλάνης, των υιών του σκότους. Έτσι σήμερα έχουμε καταλήξει να υπάρχουν οι ελληνιστές και οι χριστιανοί από την άλλη που μάχονται ο ένας τον άλλον. Εκείνους που μάχονται τους χριστιανούς για τα εγκλήματα που έκαναν και τους χριστιανούς που μάχονται φανατικά τους Ελληνιστές και τους θεωρούν ειδωλολάτρες. Υπάρχει και ένα χειρότερο είδος, μια τρίτη φωνή που προβάλλει το γεγονός της ελληνορθόδοξης ή ελληνοχριστιανικής παράδοσης με μια έννοια όμως διαστρεβλωμένη και με πνεύμα οίησης και οικειοποίησης. Φωτεινή εξαίρεση αποτελούν ορισμένοι από τους Πατέρες της εκκλησίας που αξιοποίησαν την ελληνική σκέψη και της απέδωσαν πραγματικά την τιμή που της άξιζε, διότι όλοι οι Μεγάλοι Πατέρες είχαν μελετήσει και Πλάτωνα και Πυθαγόρα και γενικά την ελληνική Γραμματεία. Έτσι φτιάχτηκε η Πατερική Θεολογία και στην πραγματικότητα αυτό που λέγεται Ορθοδοξία από αυτούς φτιάχτηκε από το πάντρεμα της ελληνικής σκέψης και του χριστιανισμού, του εσωτερικού χριστιανισμού. Ξεχαστήκανε όμως όλα αυτά και κυριάρχησε το κατεστημένο της τυπολατρίας ώστε σήμερα να βρισκόμαστε σ’ αυτήν την κατάσταση.

Ο άνθρωπος αναγνωρίζει εξουσία καλού και κακού, κι αυτό με τον τρόπο που το ενεργοποιεί στο νου του, δεσμεύεται διότι δεσμεύει με τη λανθασμένη κρίση του. Το τμήμα της ανθρωπότητας που λειτουργεί αρνητικά, σπρώχνει προς τα αριστερά τον τροχό και εκείνοι που πιστεύουν πως είναι καλοί, σπρώχνουν δεξιά. Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Μήπως πάει η ανθρωπότητα προς τα αριστερά; Μήπως πάει προς τα δεξιά; Όχι, δεν πάει πουθενά. Αυτό που κάνει είναι να γυρίζει και να στριφογυρίζει σε μια θλιβερή ματαιότητα, δίχως νόημα.

Πέρα από τη διττότητα του ανθρώπου, πέρα από τις ιδέες του τις πεπερασμένες, πέρα από τις αντιλήψεις του, γνωρίζουμε ότι η αληθινή κίνηση, βρίσκεται στη μέση. Κάνουν μεγάλη τροχιά τα άκρα του τροχού μεγάλο κύκλο και ο άνθρωπος στην καλύτερη περίπτωση εξελίσσεται πάρα πολύ αργά. Όσο κανείς όμως πλησιάζει το σημείο στο οποίο περιστρέφεται αυτός ο τροχός και φτάνει στη μέση, εξελίσσεται πολύ πιο γρήγορα, περιστρέφεται πιο γρήγορα, επιταχύνεται και η κίνηση τότε είναι η ανύψωσή του. Δημιουργεί μια κίνηση, έναν στροβιλισμό μία περιδίνηση η οποία του δημιουργεί αναγωγή ή ανύψωση. Ο στρόβιλος ή σπείρα είναι ένα φαινόμενο που συναντάμε παντού στο σύμπαν. Ο Γαλαξίας μας είναι μία σπείρα, το νερό κυλά σπειροειδώς, τα μαλλιά ξεφυτρώνουν από τη ρίζα σε σπείρα, και το μόριο του DNA το οποίο μεταφέρει το γενετικό κώδικα είναι μια διπλή σπείρα.

Όπως ακριβώς σε μια δίνη νερού δεν υπάρχει στο κέντρο της νερό, μια δίνη αέρος και ένας ανεμοστρόβιλος δεν έχει στο κέντρο της χοάνης του αέρα, έτσι ακριβώς υπάρχουν περιοχές, θα μπορούσαμε να πούμε στο σύμπαν, όπου συμπεριφέρονται με ανάλογο τρόπο. Δηλαδή υπάρχουν δίνες, κώνοι κατά κάποιο τρόπο ενέργειας φωτός, όπου στο κέντρο τους δεν υφίσταται χωρόχρονος. Οι σκουληκότρυπες επίσης που λέει η νέα κβαντική φυσική, είναι δύο αγωγοί που συνδέουν διαφορετικούς χωρόχρονους πραγματικότητας. Όταν το Θείο πυρ κατεβαίνει στην πρωταρχική ύλη, θέτει τα μόριά της σε στροβιλισμό. Αυτή την περιδίνηση του Λόγου την βιώνεις αρχικά μέσα από την προσευχή που σε ενώνει κατευθείαν με τον Πατέρα Θεό χωρίς μεσάζοντες και στη συνέχεια όταν ενεργοποιείς τη χάρη της ευλογίας, της μετουσίωσης ως Υιός Θεού.

Μπορούμε να καταλάβουμε ότι η δίνη φωτός για την οποία μιλάμε, είναι μια φυσική μηχανή του χρόνου. Η συνείδηση του ανθρώπου μπορεί να επηρεάσει το χώρο, την ύλη, το χρόνο και την ενέργεια. Αυτό συμβαίνει, διότι η συνείδηση είναι και ο δημιουργός τους και επομένως υπάρχει η κυριότητα και ο έλεγχος σπερματικά μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου ως δυνατότητα. Με πιο ανώτερη θεώρηση μπορούμε να δούμε, ότι αυτοί οι κώνοι φωτός, αυτοί οι στρόβιλοι, οι δίνες φωτός, είναι οι πύλες της Βασιλείας των Ουρανών. Μη ξεχνάμε ότι ένα κώνο φωτός, μια χοάνη φωτός έχουμε στην κορυφή της κεφαλής μας, στο ανώτερο μας κέντρο των ουρανών και ας μη ξεχνάμε επίσης ότι δίνες ενέργειας σχηματίζονται και στους πόλους του σώματός μας.

Γι’ αυτήν λοιπόν την στροβιλοειδή κίνηση που ονομάζεται τροχοειδής και φανερώνει το εξωτερικό σχήμα της περιδίνησης του Λόγου υπάρχουν κάποιοι νόμοι. Ο πρώτος νόμος είναι ότι το κέντρο έχει μηδενική ταχύτητα με αποτέλεσμα όσο πλησιάζεις στο κέντρο, τόσο νοιώθεις να αλλάζει η συνείδηση του χωρόχρονου που έχεις. Κάποια στιγμή νομίζεις ότι είσαι παντού και κάποια άλλη πουθενά. Κάποιος έλεγε ότι ο Θεός μοιάζει με έναν κύκλο που έχει την περιφέρειά του στο πουθενά και το κέντρο του παντού.

Αυτό λοιπόν το ζούμε σαν δυσκολία αρχικά, το να αισθάνεσαι παντού και πουθενά δεν είναι πάντα ευχάριστο. Όμως μέσα απ’ αυτήν τη ζύμωση, μέσα απ’ αυτό το θείο πυρ που μας μετουσιώνει, από εκεί που νοιώθουμε ότι κινούμαστε μέσα σε ασύλληπτες ταχύτητες, σε ενέργειες που γίνονται ή εκδηλώσεις, κάποια στιγμή υπάρχει το βίωμα της μη ταχύτητας. Είναι σαν να υπερβαίνεις την επιτάχυνση και φτάνεις σ’ ένα σημείο όπου δεν υπάρχει ταχύτητα. Αυτό το βιώνεις επειδή είναι η συνείδησή σου εκεί και στο παντόχωρο αυτό αποκαθιστά τη σύνδεσή μας με τα Χερουβείμ, τα εξαπτέρυγα που εκφράζουν την πανταχού Θεία Παρουσία. Είμαστε κοινωνοί και συνδεδεμένοι μαζί τους την ίδια στιγμή. Όπως και με τα Σεραφείμ, τους κυρίους της Σοφίας, που λέγονται και Πολυόμματα διότι βλέπουν παντού και είναι συνδεδεμένα με το παντόχρονο, μ’ αυτήν την ιδιότητα του Θείου και είναι το επόμενο κλειδί της εξέλιξης.

Όσο πλησιάζουμε προς το κέντρο, το οποίο κατ’ αντιστοιχία είναι το κέντρο του ενεργειακού κυλίνδρου, οι δύο δυνάμεις εφαρμόζονται αντίρροπα. Όταν συμπέσει το καλό με το κακό συμβαίνει ακινησία, ένωση δηλαδή, με αποτέλεσμα να κάνει μια ταλάντωση, όπου διαστέλλεται ο αγωγός της παροχής του φωτός, αυξάνει το δυναμικό του, αυξάνει και η δύναμη που χρειάζεται για να τα ενώσεις και έτσι βιώνεις ότι είσαι σε ένα χάος, όπου δεν μπορείς να ελέγξεις τίποτα. Και εδώ τις δυνάμεις όσο και να τις αυξήσεις, αν τις αυξάνεις ισόποσα δεν μπορείς να προκαλέσεις τίποτα. Αυτό δεν μπορεί να επιτελεστεί μόνο με το πνευματικό δυναμικό, τις ικανότητες ή τις δυνάμεις τις ανθρώπινες, εδώ υπάρχει ο παράγοντας της Θείας Χάριτος, αυτός σε σώζει, αλλιώς θα γινόσουν κομμάτια. Είναι η παροχή εκείνη η ιδιαίτερη που λειτουργεί σαν ισορροπία για το δρόμο. Πρέπει να μάθει κανείς στο χάος, να αφήνεται στη ροή του Λόγου με εμπιστοσύνη.

Από τους δύο αυτούς άξονες καθώς προχωράς όταν είσαι στην άκρη χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο απ’ ότι όσο προχωράς προς το κέντρο, δηλαδή έχουμε διαφορά ταχύτητας. Όσο είσαι στο κέντρο τόσο αυξάνεται η ταχύτητα, η επιτάχυνση είναι αυξανόμενη μέχρι ενός ορισμένου σημείου και μετά έρχεται η μη ταχύτητα. Πέρα απ’ αυτήν την έλλειψη ταχύτητας υπάρχει και κάτι άλλο. Όταν βρεθούμε στο κέντρο που γίνεται αυτή η περιστροφική κίνηση, βιώνουμε την τριβή μας με τον κάθε του άξονα θετικό και αρνητικό, αυτή είναι η σταύρωση. Αυτή η σταύρωση είναι η οδύνη της ψυχής που περνάμε μέχρι να σταυρωθεί η κατώτερη υλική φύση μας, τα πάθη μας και τις αδυναμίες μας. Αυτό μοιάζει και με μια κατάσταση στατικής, ακινησίας που βιώνουμε κάποιες φορές όταν κάνουμε προσευχή ή την στιγμή που εκδηλώνουμε την ένωσή μας με το Λόγο. Υπάρχει μια σιωπή περίεργη, μια σιγή όταν εκδηλώνεται ο Θείος Λόγος. Δεν κουνιέται φύλλο, όπως λέμε, αυτή είναι μια κατάσταση μη ταχύτητας. Είναι μια κατάσταση όπου βρίσκεσαι στη τομή των αξόνων με ειδική Θεία επιχορήγηση φωτός. Είναι οι πρόβες που κάνεις μέχρι να μάθεις να αντέχεις, μετά απομακρύνεσαι από τον άξονα, είσαι μια μέσα, μια έξω. Αλλά σε κάθε πλησίασμα αντέχουμε περισσότερο, και μετά απομακρυνόμαστε λιγότερο. Αυτό είναι μια ταλάντωση προς το θετικό και το αρνητικό που μετατρέπεται σε περιστροφή όπως σε ένα μαγνητικό εκκρεμές. Εκεί στο κέντρο όταν οι περιστροφές αυξάνονται, αρχίζει και παράγει το σύστημα κίνηση και με λιγότερη ενέργεια εξοικονομείς περισσότερο έργο.

Όλη η ιστορία της πορείας μας είναι αυτή η πορεία, όλη μας η πορεία είναι από εδώ μέχρι τον άξονα για να μικρύνει η ροπή και γι’ αυτό όσο προχωράμε μικραίνει η ροπή. Αυτό σημαίνει με λιγότερη ενέργεια καταφέρνουμε περισσότερα και έτσι εξηγείται π.χ. γιατί έχουμε αυτή την αλματώδη πρόοδο τα τελευταία χρόνια, είναι αποτέλεσμα νόμων. Αυτήν την απόσταση που καλούμαστε να καλύψουμε, την καλύπτουμε και από τις 2 πλευρές. Με αυτήν την έννοια πρέπει να αγαπήσουμε τον αρνητικό εαυτό μας για να τον μετουσιώσουμε. Αντί να τον απωθούμε, τον έλκουμε και ενδυόμαστε την πλάνη, δεν φοβόμαστε να εκδηλώσουμε το λάθος μας, τολμάμε να το δούμε, γιατί με τον τρόπο που το κάνουμε, το μετουσιώνουμε, δεν το αναπαράγουμε. Το αφήνουμε να περάσει από μέσα μας με αποδοχή και μετουσίωση, ώστε να μην αναπαραχθεί. Η οποιαδήποτε επανάληψη λάθους είναι αποδεκτή μόνο στην περίπτωση που είναι αναβιβασμένη. Η κατάληξη ενός λάθους πρέπει να είναι πάντοτε η τελειοποίησή του, να καταστεί δηλαδή διδαχή, κεφάλαιο μετουσίωσης. Όποιος ξανακάνει το ίδιο λάθος να το κάνει σε μικρότερη διάρκεια, χάνοντας λιγότερο δυναμικό και να αποδίδει μεγαλύτερο μάθημα, μ’ αυτόν τον τρόπο μόνο υπάρχει πρόοδος μέσω λαθών.

Η ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Το ταξίδι της μετάβασης από τον παλιό στον νέο πολιτισμό.

Αγαπημένε Εαυτέ Άνθρωπε, αγαπημένες μου ψυχές, σας χαιρετώ και σας φιλώ.

Άπειρη Αγάπη, Άπειρε Λόγε-Χριστέ, επίχυσε το Φως της παρουσίας Σου στο ένδον των αδελφών μου και θεραπευσέ τους και φώτισέ τους με την Αλήθεια Σου και την Ελευθερία Σου

Η σιωπή μου επέτρεψε ν’ ακούσω

τη γλώσσα του Θεού.

Όλα τ’ άλλα ήταν φτωχές μεταφράσεις

Γι’ αυτό έκλεισα το στόμα μου και σου μίλησα με αμέτρητους τρόπους, σιωπηλούς.
Είμαι το φως που ζει στη μήτρα της καρδιάς σου.
Κάθε κερί που κρατάς είναι η απόδειξη ότι βρίσκεσαι στο σκοτάδι.
Το κερί έπαψε να σου θυμίζει το φως μέσα σου.
Συνέχισες να το κρατάς σαν να ψάχνεις
να πάρεις κάτι απ’ το σκοτάδι.
Μα δεν είναι τίποτα δικό σου
μόνο τον εαυτό σου έχεις
να πάρεις απ’ το σκοτάδι.
Και εσύ; Πότε θα αρχίσεις αυτό το ταξίδι μέσα στον εαυτό σου;
Ο πόνος σου είναι η ευλογία σου.
Κρατάς κάποιο κερί για να ξεχνάς πως είσαι φως.
Σβήσ’ το κερί και ζήσε αληθινά
μέσα στο φως σου ψυχή μου.

Αν θέλεις να γνωρίσεις το Φως, κράτα τα μάτια σου ανοιχτά μέσ’ το σκοτάδι, μέχρι να το φωτίσεις…

Αλλιώς συνέχισε να ραγίζεις την καρδιά σου
…ώσπου ν’ ανοίξει.

H Ανθρωπότητα ολόκληρη βιώνει την κατάρρευση της Πλάνης, του Πολιτισμού, του μη Όντος, όπως αποδεικνύουν η εγκατάλειψη των αρχών που θεμελιώνουν τη συλλογικότητα, την επικοινωνία και την κοινωνικότητα.

Και στην Πίστη και τη Θρησκεία, και στην Οικονομία, και στην Πολιτική, και στις Τέχνες, και την Αισθητική, και στις Επιστήμες, και την Τεχνολογία, και ακόμα περισσότερο, στον κεντρικό πυλώνα της Φιλοσοφίας και της Παιδείας. Η έκπτωση των 5 πυλώνων του πολιτισμού είναι γεγονός!

Την ίδια στιγμή που καταρρέει o πολιτισμός του «έχειν» της υλικής συνείδησης, αναδύεται ένας νέος πνευματικός του «είναι», απαλλαγμένος από δόγματα, κερδολαγνεία, τεχνολογίες μόλυνσης, οικονομίες εκμετάλλευσης, ψευδοφιλοσοφίες και μαζική εκπαίδευση επιβίωσης.

Σε κάθε κρίσιμη καμπή της ανθρώπινης ιστορίας, εμφανίζεται ένα κύμα πνευματικού διαφωτισμού, που δεν απευθύνεται στους λίγους, αλλά σε όλους. Είναι ο Λόγος που το κατευθύνει πάντα.

Μία νέα Ανθρωπότητα γεννιέται μέσα σ’ όλους τους ανθρώπους, που διαπνέονται από ανθρωπιστικές αρχές πνευματικότητας και την ηθική μιας νέας Παιδείας.

Η υποκειμενικότητα, ο ατομισμός, η ιδιώτευση, ο εγωκεντρισμός και ο μηδενισμός, κορυφώνονται πριν γκρεμιστούν.

Αυτό που θέλει η ψυχή για να εξελιχθεί, μπορεί να μην αρέσει στην προσωπικότητά, η οποία φοβάται το άγνωστο και θυμώνει επειδή πιστεύει ότι αδικήθηκε. Γι’ αυτό και συνεχίζει να συντηρεί πεποιθήσεις, προσδοκίες, προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, κατεστημένα και περιορισμούς αιώνων, δημιουργώντας γιγαντιαίες σκεπτομορφές πλάνης. Αυτές τροφοδοτεί η υλική συνείδηση με ανάλογες συμπεριφορές και τρόπο ζωής.

Υπομονή είναι ο τρόπος για να αντέξεις το εαυτό σου και να αποκτήσεις το γνώθι σ' αυτόν. Η αρετή της χωρητικότητας και της διάκρισης των αρχών που πιστεύουμε.

Οι ιδέες μας καθορίζουν τις επιλογές και την ζωή μας.

Ο κόσμος μας σχηματίζεται από τις επιλογές μας συνειδητά ή ασυνείδητα αλλά πάντα εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι για ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε.

Πράξεις, συναισθήματα, σκέψεις, λόγια και κίνητρα, καθορίζονται από την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και τα πράγματα.

Η ποιότητα της ζωής σου είναι οι ποιότητες των επιλογών σου, δηλαδή, οι ποιότητες των ιδεών σου.

Ερεύνησες όμως τις ιδέες που έχεις ασπαστεί; Ή τις αποδέχθηκες με τυφλή πίστη;

Έχεις συνειδητοποιήσει την πλάνη του χρόνου; Ότι δεν είναι ούτε γραμμικός, ούτε κυκλικός, αλλά ο αληθής χρόνος και χώρος είναι εδώ και τώρα;

Ζεις στην υπόσχεση ή την βεβαιότητα;

Με την ελεύθερη βούληση και επιλογή σου το καθορίζεις κάθε στιγμή, ανάλογα με την ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου, τον πλησίον και τον Θεό. Δηλαδή, ανάλογα με την ιδέα σου για τον Άνθρωπο, τον Κόσμο και το Θείο.

Ορισμός είναι η διατύπωση των ορίων της συνείδησής μας για καθετί, δηλαδή η αποκωδικοποίηση της ενέργειας του Λόγου που μας γίνεται γνωστή για να την κατανοήσουμε.

Πνεύμα είναι η ουσία της συνείδησης, που φέρει την ενέργεια των ιδεών και εννοιών που αποκαλύπτουν την ουσία της ΑΓΑΠΗΣ στις διάφορες διαστάσεις.

Ψυχή είναι η Θεία Πνοή η οποία εμπεριέχει τη ροή των κωδικών της Δημιουργίας, ενεργοποιείται από συνείδηση του πνεύματος το Φως και ενεργεί μέσω του Φωτός του νου με λογική και φαντασία εκφράζοντας Λόγο. Είναι το περίπνευμα, κάλυμμα φωτός του πνεύματος, ο ρυθμιστής-συμπλέκτης μεταξύ ύλης-φρένου και πνεύματος-γκαζιού.

Η Αλήθεια δεν παρουσιάστηκε ολοκληρωμένα ποτέ στο παρελθόν ένεκα της ανωριμότητας της ανθρώπινης συνείδησης, γι’ αυτό κι ο Χριστός είχε πει ότι θα αποστείλει άλλο Παράκλητο κατά την Δευτέρα Του Παρουσία, για να μας «οδηγήσει εις πάσα την Αλήθεια». Ο Παράκλητος, είναι ο ενεργοποιητής της Θείας Μνήμης και της Θείας Καταγωγής του Ανθρώπου και είναι αξιοσημείωτο ότι έχουμε εισέλθει στην εποχή όπου «Εκείνος, το Πνεύμα της Αληθείας μας οδηγεί» πλέον στην ολοκληρωμένη αποκάλυψη της Αλήθειας «και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς».

Όλη η πλάνη και η Αλήθεια σχετίζεται με το πρόσωπο.

Αλήθεια είναι η στέρηση της λήθης, δηλαδή, η συνείδηση της μνήμης, και η αγάπη μας τα αληθινά όρια του εαυτού μας.

Η Αλήθεια δεν είναι κάπου εκεί έξω, αλλά μέσα μας, αποκαλύπτει την ψευδαίσθηση του μέσα και του έξω. Μετράς το χώρο με το μέτρο και το εκατοστό, αλλά την απόσταση μεταξύ ήλιων και άστρων την μετράς σε έτη φωτός. Δηλαδή, στο Μεγάκοσμο cm και sec ταυτίζονται, διότι χώρος και χρόνος είναι όψεις του ίδιου πνεύματος, που την αξία και τα μέτρα της ορίζει η συνείδηση.

Η Θέωση είναι Δωρεά Θείας Ουσίας, Θείας Χάρης μέσω των Θείων Ενεργειών. Η πορεία μας μοιάζει με μια συνεχή μετάθεση των ορίων της αγάπης μας. Οι θεολόγοι ομολογούν ότι, όπως η Θεία Ουσία είναι αχώριστη από τη Θεία Ενέργεια που εκδηλώνει, έτσι και η Θεία Ενέργεια φέρει μέσα της την αιτία της, δηλαδή τη Θεία Ουσία που είναι αμέθεκτη, κι έτσι γίνεται μεθεκτή. Οι επιστήμονες παράλληλα ομολογούν μιαν ανάλογη σχέση ανάμεσα στην ενέργεια και την ύλη, στο φωτόνιο και τη μάζα. Σταδιακά ανακαλύπτουμε ότι μοιραζόμαστε το ίδιο βίωμα, ανεξάρτητα τη μορφή και το φύλο, την εθνικότητα ή τη θρησκευτική μας πίστη.

Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι ψάχνουν Που είναι ο Δάσκαλος, Πότε θα γίνει η Συντέλεια, Πόσο πρέπει να υποφέρουμε ακόμα, Πως θα σωθούμε, Τι να κάνουμε και Γιατί, ο Νέος Πνευματικός Άνθρωπος εστιάζεται πρωταρχικά στο ΠΟΙΟΣ.

Εκείνο που προσπερνούν οι υπόλοιποι, αποτελεί γι’ αυτόν το κλειδί. Απόδειξη είναι, ότι στις υπερβατικές πνευματικές καταστάσεις απουσιάζει η αίσθηση του χώρου και του χρόνου, ενώ αλλάζει η Συνείδηση και η Ταυτότητα του ΠΟΙΟΣ. Και τότε αλλάζουν επίπεδο όλα τα υπόλοιπα ερωτήματα, το βάθος και το ύψος των απαντήσεων, για κάθε που, πότε, πως κ.λπ.

Ο Νέος Άνθρωπος αρνείται την υποταγή σε ψεύτικες ανάγκες και δεν μεταθέτει τις ευθύνες της εξέλιξής του και της σωτηρίας του σε κανένα Μεσσία, ούτε γήινο, ούτε εξωγήινο.

Η Νομοτέλεια του Δρόμου

Ο Νέος Άνθρωπος βιώνει την Αλήθεια, ότι ο Χριστός σκήνωσε μέσα μας, και η Δευτέρα Του Παρουσία είναι η εκδήλωση της Αγάπης Του από εντός μας –και όχι ένα ολόγραμμα στα σύννεφα.

Η επιβολή του ανώτερου εαυτού στον κατώτερο, οδηγεί στην αυτοθεοποίηση και τον εωσφορισμό.

Η εναρμόνιση του κατώτερου και ανώτερου εαυτού, μέσα στον Θείο Εαυτό, είναι ο δρόμος της Χριστοποίησης και της Θέωσης.

Τα εξερχόμενα σας μολύνουν τα λόγια και οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας.

Αυτά είπε ο Χριστός στους Φαρισαίους, όταν τον κατηγόρησαν πως δεν τηρούσε τη νηστεία και το Νόμο για τα εισερχόμενα. Μάταιες οι διατροφικές υπεροχές όταν η καρδιά είναι άδεια από Αγάπη.

Όσο αποδέχεσαι το ψέμα, αποδέχεσαι τη δουλεία, υπηρετώντας κάποιο πάρεργο ητς πλάνης. Όταν παύεις να το υπηρετείς, τότε έρχεται η Αλήθεια και σε Ελευθερώνει. Τότε το αληθινό πνευματικό έργο ξεκινάει, όταν αναγνωρίσεις και υπερβείς τις αντιφάσεις σου. Που θέλεις να ζεις λοιπόν;

Στο τυχαίο και το χάος –κάτω από τον Νόμο της Ανταπόδοσης–, ή στην Αρμονία και την Χάρη της Θείας Πρόνοιας;

Προσπαθείς να μη βλάψεις, να μην κάνεις στους άλλους ότι δεν θα ’θελες να σου κάνουν. Κι ο αγώνας σου μοιάζει μάταιος, γιατί αρνείσαι να εφαρμόσεις την εντολή του Χριστού «κάνε στους άλλους ότι θα ’θελες να κάνουν οι άλλοι σε σένα».

Τελικά, ποιο πρότυπο ακολουθείς;

Μήπως έχεις γίνει ακόμα ένας οπαδός μιας ακόμα σειρήνας και έχεις πιστέψει πως όλα θα γίνουν μέσα απ’ την δική σου φοβική απάθεια;

Τότε γιατί ο Χριστός είπε, ότι μετά τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη, οι ουρανοί βιάζονται και βιασταί εισέρχονται στη Βασιλεία των Ουρανών;

Δεν είναι η παθητικότητα ο δρόμος, αλλά η πνευματική ενεργητικότητα.

Εάν κατανοήσεις ότι αλλάζοντας εσύ αλλάζεις την κοινωνία και ότι το νόημα της ζωής είναι να ζεις μ’ όλον σου τον εαυτό και να κάνεις πράγματα που αγαπάς, τότε προχώρα στην πραγμάτωσή τους, συνεργάσου και με άλλους και έπειτα υπηρέτησε αυτή την συνεργασία με αφοσίωση.

Απελευθερώσου μέσα στην απειρότητα της μαθητείας του Ανθρώπου-Λόγου, όπου τα πάντα ενώνονται με σοφία και αρμονία. Και όπως δωρεάν λάβατε, δωρεάν δότε.

Αγάπη, είναι η Ουσία του Θεού, κι αυτή η Ουσία θα ελκυθεί αργά ή γρήγορα, όσο κι αν η ύλη παλεύει και θέλει να την κρατήσει δική της, όσο κι αν η ύλη προσπαθεί να την αλλοιώσει.
Η Ουσία του Θεού ουδέποτε αλλοιώνεται. Η Ουσία του Θεού είναι Θεία, είναι Μία, είναι η ίδια σε όλους τους ανθρώπους, όποια μορφή κι αν έχουν, όπως και να την έχουν σκεπάσει, με όποιο τρόπο κι αν εκδηλώνεται.
Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει, ότι μέσα του πρέπει να εισχωρήσει, για να μπορέσει να εισχωρήσει μέσα στα πάντα, γιατί εφόσον υπάρχει μέσα του η Ουσία του Θεού, θα πει, ότι μέσα του υπάρχει το Σύμπαν. Εφόσον υπάρχει μέσα του το Σύμπαν, σημαίνει, ότι αν εισχωρήσει μες στην Ουσία του, θα έχει εισχωρήσει στα πάντα, θα έχει εισχω­ρήσει στον Πατέρα, που είναι παντού.
Δεν υπάρχει τίποτα διαφορετικό ανάμεσα στο Λόγο Μητέρα και στο Λόγο Ιησού Χριστό. Είναι απόλυτα ταυτισμένοι, είναι ο Ένας Λόγος ο Μοναδικός που διακατέχει και διέπει τα Άπειρα Σύμπαντα. Είναι η Ενότητα, που εκδηλώνει και τον Πατέρα, που υπάρχει εντός του Πατρός και βρίσκεται αδιάρρηκτα και αδιάσπαστα ενωμένη μαζί Του.
Όμως είναι ανάγκη, είναι Σκοπιμότης Πνευματική μέγιστη ν’ αναφανεί ο Λόγος Μητέρα, για να κατανοήσει η ανθρωπότητα της γης, ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη Γυναίκα και στον Άνδρα, ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά Ουσίας ή εκδηλώσεων Πνευματικών, ότι δεν απέχουν και δεν διαφέρουν οι εκδηλώσεις τους σαν Ουσία Θεού, ούτε ο προορισμός τους, που είναι η Ένωση και η εμφάνιση του Λόγου μέσα από κάθε σκήνωμα.

Είναι απαραίτητο να γνωρίσεις την Θεία Νομοτέλεια για να την εφαρμόσεις με ενσυνείδητη πίστη και να φέρεις αποκατάσταση. Όταν εστιάζεις την προσοχή σου σ’ αυτά που φοβάσαι, η συνείδησή σου αυξάνει την ενεργειακή πυκνότητα και την καμπυλότητα του χώρου και υλοποιείς τους φόβους σου. Εστιάσου στην εστία. Στρέψε την προσοχή σου σ’ ότι αγαπάς.

Κάνε την Αγάπη πραγματικότητα.

Ζήσε την στιγμή της ταυτενέργειας Ανθρώπου και Λόγου, γιατί είσαι Άνθρωπος-Λόγος.

Η Μνημοσύνη αποτελεί τη Θηλυκή Αρχή του Ανθρώπινου Όντος και η Θέληση την Αρσενική. Δίχως μνήμη δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει στόχος, δίχως θέληση δεν μπορεί ο στόχος να επιτευχθεί.

Όποιος ελέγχει το παρελθόν-μνήμη, ελέγχει το παρόν-θέληση στο τώρα. Όποιος ελέγχει το παρόν-θέληση, ελέγχει το μέλλον-όραμα. Αφυπνίζοντας τη μνήμη, επηρεάζουμε την θέληση, μέσω του παρελθόντος το παρόν και μέσω του παρόντος το μέλλον.

Το κλειδί γι’ αυτό το έχει η προσευχή που ενεργεί συντονισμένα με τους Θείους Νόμους και τη Ροή του Λόγου. Η ελευθερία συνεπάγεται υπευθυνότητα και δεν υπάρχει μεγαλύτερη υπευθυνότητα από τη διαχείριση του κενού ή της αρχέγονης ουσίας.

Μελέτη, προσευχή, συμμετοχή, τα θεμέλια του Δρόμου της Χριστοποίησης και Θέωσης.

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ (ΜΕΡΟΣ Γ')

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Άνθρωποι από όλον τον κόσμο διαπνέονται από κοινές ιδέες, διαθέτουν εσωτερική καθοδήγηση και αναγνωρίζονται μεταξύ τους από έναν εσωτερικό κώδικα, που διακρίνεται από τη δόνηση του λόγου τους. Σήμερα βιώνουν την Ουράνια Βασιλεία μέσα τους και την εσωτερική ώθηση να συμβάλλουν στο συντονισμό των δυνάμεων του Φωτός. Οι εθνοφυλετικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές και πολιτιστικές διαφορές δεν είναι πια εμπόδιο γι’ αυτούς, γιατί τα εσωτερικά τους βιώματα υπερισχύουν σαν συνδετικός κρίκος.

Πέντε Άγγελοι από όλον τον κόσμο παρουσιάζουν μια σελίδα από το προσωπικό τους ημερολόγιο, γνωρίζοντας ότι το τελικό αποτέλεσμα θα επιφέρει παγκόσμια αφύπνιση και θα επιδράσει στο ρου της ιστορίας σαν απρόβλεπτος παράγοντας. Κάθε ένας εκπροσωπεί μια βασική συνιστώσα και προσφέρει το δικό του κομμάτι για να συναρμολογηθεί σαν παζλ ο σπασμένος καθρέπτης της αλήθειας. 

 

Γ. ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ (ΔΥΣΗ)

Η Βασιλεία των Ουρανών παραμένει πάντα κλειστή για αυτούς οι οποίοι διαθέτουν μόνον τυφλή πίστη και ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έκανε ο χριστιανισμός των εκκλησιών ήταν ότι μόλυνε με πολύ βέβηλες ιδέες μία Άπειρης Τελειότητας Διδασκαλία, όπως αυτή του Χριστού. Και μία από αυτές τις λανθασμένες ιδέες ήταν το «σφάξε με πασά μου να αγιάσω», ήταν η ιδέα της σωτηρίας με τυφλή πίστη. Το «πίστευε και μη ερεύνα» δεν είναι κάτι που γράφτηκε στα Ευαγγέλια ποτέ αλλά είναι προϊόν της Αλεξανδρινής σχολής την εποχή που κυριαρχούσε ο σχολαστικισμός και η εβραϊκή σκέψη στη χριστιανική κοσμοθεωρία. Αντίθετα το ελληνικό σκέπτεσθαι που χαρακτηρίζεται από την συνεχή έρευνα παρουσιάζεται στη Καινή Διαθήκη ξεκάθαρα με την επιταγή «Ερευνάτε τας γραφάς». Είμαστε υποχρεωμένοι να μάθουμε να στηρίζουμε αυτά που πιστεύουμε και αυτό θα συμβεί μόνο εφόσον εμβαθύνουμε στις νομοτέλειες που τα διέπουν. Δεν έχει σημασία ότι ξέρεις κάτι, αλλά να το γνωρίζεις επειδή το έχεις ζήσει, το έχεις βιώσει.

Φως Αληθείας Ροή Απείρου Ων αποκαλύπτεται όχι από το περιορισμένο ον που υποδηλώνεται από το ο που είναι βραχύ φωνήεν, αλλά από το Ων την Θεία Απειρότητα που υποδηλώνεται από το ω που είναι μακρό φωνήεν. Το κλειδί δίνεται αποκλειστικά από την Θεία Γνώση της ελληνικής Γλώσσας. Είναι το βίωμα της ψυχής που συνειδητοποιείται από το πνεύμα, διότι πρώτα έρχεται το βίωμα και έπειτα η επίγνωση. Ο αληθινός Έλληνας όπως και ο αληθινός Χριστιανός ζει την επίγνωση της Αλήθειας. Ο Πατέρας Θεός που αποκαλύπτεται λέγοντας «Εγώ Ειμί ο Ων» και αλλού «Εγώ Ειμί ο Α και ο Ω» ή αλλού «Εγώ Ειμί το Φως και η Αλήθεια και η Ζωή», αποκαλύπτει ταυτόχρονα τη Θεία Νομοτέλεια της φανέρωσης του Θείου. Πατήρ - Φως, Υιός - Αλήθεια και Άγιο Πνεύμα - Ζωή, αποτελούν το Μέγα Μυστήριο της ομοούσιας και τρισυπόστατης Αγίας Τριάδας. Το ελληνικό πνεύμα και η χριστιανική ψυχή ή διαφορετικά το χριστιανικό πνεύμα και η ελληνική ψυχή αποτελούν τους δύο αγωγούς φωτός της Αλήθειας όχι μόνο στη γη, αλλά και πέρα από αυτήν. Αυτό είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό που το έκρυψαν από τον άνθρωπο μέσα στους αιώνες.

Η ονομασία Έλληνας δεν περιορίζεται στους κατοίκους ενός κράτους, αλλά αφορά κάθε θεία ψυχή σε όλο τον κόσμο, όπως ισχύει και για κάθε αληθινό Χριστοφόρο πνεύμα. Το Φως εκ της Ελλάδος διαχύθηκε στον κόσμο και γι’ αυτό ο Χριστός φανερώνοντας την Αλήθεια για τους Έλληνες είπε: «και εδόξασα και πάλιν δοξάσω». Όμως είναι η συνείδηση του ελληνικού πνεύματος που εξηγεί το χριστιανικό βίωμα της ψυχής ή μήπως είναι το βίωμα της ελληνικής ψυχής που συνειδητοποιείται μέσω του πνεύματος του Χριστού; Η απάντηση εδώ και το κλειδί μας δίνονται από τον Παύλο όταν αποκαλύπτει «πρώτα το ψυχικόν και μετά το πνευματικόν», είναι η νομοτέλεια της εξέλιξης. Υπάρχει ένα κοινό βίωμα σήμερα που ενώνει τις πνευματοψυχές, εκείνο που επισφραγίστηκε μέσα μας από την παρουσία του Λόγου Θεού. Είναι ένας Θείος Γάμος, ένα Θείο Μυστήριο που όποιος το έχει ζήσει είναι Έλληνας, όπου και αν βρίσκεται και ο Χριστός ζει μέσα του όποιο θρήσκευμα και αν γράφει η ταυτότητά του.

Ο Διγενής Ακρίτας του θρύλου ή ο Διογένης υποδηλώνει ότι προέρχεται από δύο γένη, όπως και ο Διόνυσος ο γήινος και ο Απόλλων ο Ουράνιος, όπως και ο Δημήτριος, είναι από δύο μήτρες, είναι από δύο μητέρες και συμβολίζουν το ανδρόγυνο ον. Τη θηλυκή και αρσενική αρχή ενοποιημένα. Είναι το ον στο οποίο έχει συντελεστεί ο Θείος Γάμος. Ο Διγενής Ακρίτας είναι ο φύλακας για να μπεις εκεί. Ο φύλακας που σου θυμίζει ότι για να περάσεις σ’ αυτήν την κατάσταση της ενοποίησης μέσα σου, πρέπει να περάσεις από τον θάνατο. Θα αντιμετωπίσεις τον Θάνατο στο αλώνι και θα ξαναγεννηθείς. Το κλειδί είναι να ενώσεις τις δύο φύσεις, τη Θεία και την ανθρώπινη. Αυτό η αρχαία ελληνική θρησκεία το γνώριζε, αλλά τα πράγματα ήταν ανάλογα μ’ αυτά που ζούμε και εμείς σήμερα. Δεν είχαν όλοι οι Έλληνες της εποχής εκείνης την συνείδηση των τελετουργιών ή των παραδόσεων ή των εορτών, πολύ περισσότερο απ’ ότι εμείς φυσικά, διότι εκείνοι λαμβάνανε μέσα από τα δράματα και τους σοφούς της εποχής πολύ περισσότερα. Η Ελληνική παιδεία προήγαγε τον εξανθρωπισμό του ανθρώπου, ο χειρότερος γινόταν καλύτερος, οι δάσκαλοι τότε δίδασκαν το ευ ζην. Με την παιδεία που έχει διαμορφωθεί σήμερα, κινδυνεύει ο καλύτερος να γίνει ο χειρότερος.

Αυτό το οποίο έγινε κάποτε αντικείμενο εκμετάλλευσης, ήταν η μετάβαση του ανθρώπου από επίπεδο συλλογικής οντότητας Ψυχής σε επίπεδο του να έχει ατομική συνείδηση. Όσο οι άνθρωποι, οι πρώτοι άνθρωποι διακατέχονταν, καθοδηγούνταν από το πνεύμα της φυλής τους, δηλαδή ζούσαν αγελαία όπως τα ζώα σε πολύ αρχαίες περιόδους, ελάμβανε τη γνώση στη κυριολεξία τηλεπαθητικά όταν ήταν ξύπνιος ο άνθρωπος και στον ύπνο μέσα από όνειρα και υποβολές από ειδικά πνεύματα τα οποία είχαν αναλάβει την εκπαίδευσή του. Αυτά τα πνεύματα αργότερα ενσαρκώθηκαν στη γη, όταν ο άνθρωπος πήρε τη μορφή που έχει σήμερα, τότε ενσαρκώθηκαν αυτά τα πνεύματα. Δάσκαλοι εκείνων των εποχών, αρχιερείς των πρώτων ιερατείων, πριν ακόμα την Ατλαντίδα.

Η γη έχει γνωρίσει πάρα πολλές καταστροφές και έχει ξανασχηματιστεί, όπως γνωρίζετε. Με λίγα λόγια τι συνέβη. Κατάχρηση εξουσίας. Αυτοί οι οποίοι είχαν κληθεί σαν Δάσκαλοι να υπηρετήσουν τον άνθρωπο, τους καλάρεσε καθώς οι άνθρωποι άρχισαν να τους λατρεύουν σαν Θεούς και για να συντηρήσουν αυτό το δυναμικό, αυτό το πεδίο ενέργειας, σήμερα η επιστήμη το ονομάζει βιομαγνητικό ή ηλεκτρομαγνητικό, καθιέρωσαν τελετές και θυσίες αίματος. Οπουδήποτε έγιναν αιματοχυσίες σχηματίστηκαν οι πιο τερατώδεις μορφές θεοτήτων σε αυτούς τους χώρους, που στην κυριολεξία διψούσαν για αίμα. Διότι αυτή η αναπαραγωγή των τελετών στήριζε την συντήρησή τους. Όσο οι άνθρωποι θυσίαζαν σε αυτούς, τόσο αυτοί ενισχύονταν. Το αποτέλεσμα μοιάζει με αυτήν την ταινία, την πολύ συμβολική και παρεξηγήσιμη Matrix, με την διαφορά ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα κατεστημένο ηλεκτρονικών υπολογιστών, μηχανών, αλλά με ένα μηχανικό κατεστημένο ας πούμε άσαρκων ανόργανων οντοτήτων. Αυτές όμως οικειοποιήθηκαν τις ίδιες τις δυνάμεις του ανθρώπου και όπως θα ακούσετε παρακάτω μοιάζουν, δηλαδή είναι σαν να τις έθεσε ο Θεός, το ίδιο το θείο σχέδιο δίπλα στον άνθρωπο όσο ο άνθρωπος ήταν σε νηπιακή κατάσταση πνευματική, έβαλε κάποιους αρχαγγέλους ας το πούμε, μια ομάδα αγγέλων να τον βοηθάνε, να τον καθοδηγούν μέχρι να εξελιχθεί. Όπως ακριβώς βάζουμε ένα σκυλί κοντά σε ένα μικρό παιδί να το προσέχει. Όσο το παιδί είναι μικρό αισθάνεται και υποστέλλεται μπροστά στη δύναμη του σκυλιού. Όταν όμως το παιδί μεγαλώσει, τότε ανακαλύπτει ότι είναι κάτι παραπάνω από το σκυλί. Οι περισσότεροι άνθρωποι λοιπόν τους ωθούν και τους κατευθύνουν να παραμένουν σε νηπιακή πνευματική κατάσταση ώστε να είναι υπό. Αυτές οι δυνάμεις, αυτά τα ζώα, τα αγγελικά ζώα δεν είναι τίποτα άλλο παρά το σύνολο των ζωδιακών επηρεασμών, των ζωδιακών δυνάμεων. Αυτά είναι τα ζώα που αναφέρονται στη Γένεση, στο πρώτο κεφαλαίο ότι δημιούργησε ο Θεός και μετά ξαναναφέρεται ότι έφτιαξε τα ζώα. Είναι άλλα τα πρώτα ζώα και άλλα τα δεύτερα. Τα πρώτα ζώα αφορούν τις δυνάμεις του ζωδιακού. Δώδεκα τον αριθμό, όπως ακριβώς και οι άγγελοι του Σατάν, όπως ακριβώς και οι άγγελοι του Κρόνου, οι δώδεκα Τιτάνες. Όπως ακριβώς οι δώδεκα μήνες του χρόνου. Γιατί έχουμε να κάνουμε με το ίδιο ακριβώς σύμβολο.

Έχουμε να κάνουμε με νόμους. Η υποτέλεια του ανθρώπου στο χρόνο και τις δυνάμεις του, έχουν να κάνουν με την υποτέλειά τους στο νόμο του θανάτου και του χρόνου, στο νόμο της γένεσης και της φθοράς. Όλα αυτά τα κρυμμένα πίσω από μυθολογίες όλων των λαών έφταναν πάντα σε πολύ λίγους ανθρώπους, σε ελάχιστους, διότι η Μία Αλήθεια διατηρήθηκε καλυμμένη από σύμβολα σε διάφορες θρησκείες ή πνευματικά ρεύματα μέχρι σήμερα και για αυτό σας λέω πολύ συχνά ότι έχουμε αδελφούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ανεξαρτήτου θρησκείας, ανεξαρτήτου φυλής, ράτσας, χρώματος κλπ. Υπάρχουν λοιπόν συμφέροντα να διατηρείται η ανθρωπότητα σε κατάσταση ζώου, με υλική συνείδηση δηλαδή, να νοιάζεται μόνο για το τι θα φάει και τι θα πιει, να πεθαίνει και να ξαναγεννιέται και να ξαναπεθαίνει δίχως νόημα, δίχως καμία άλλη λειτουργία, παρά να χρησιμοποιείται όπως ακριβώς σήμερα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τα βόδια και τις αγελάδες και τα πρόβατα. Να γίνεται δηλαδή τροφή σε κάποιους “Θεούς” (σε εισαγωγικά). Θεούς που ο άνθρωπος επέτρεψε να γίνουν οι θεοί του, λησμονώντας την ίδια τη θεία ουσία που υπήρχε μέσα του.

Ο άνθρωπος τρέφεται με τέσσερα βασικά στοιχεία. Ας τα ονομάσουμε τέσσερις βασικές τροφές. Ταυτόχρονα αυτά τα τέσσερα βασικά στοιχεία με τα οποία τρέφεται αντιστοιχούν στους τέσσερις αιθέρες. Τεσσάρων ποιοτήτων ενέργειες δηλαδή, διαφορετικές διαβαθμίσεις. Μία από αυτές την ξέρετε όλοι. Είναι η πράνα που λένε οι Ινδοί ή το τσι που λένε οι Κινέζοι. Εμείς αυτό το λέμε φως. Όμως οι αιθέρες είναι διαφορετικών ποιοτήτων όπως είπαμε. Οι οντότητες αυτές τρέφονται με τις υψηλότερης ποιότητας αιθέρες. Αυτές πότε ενεργοποιούνται; Κάτω από καταστάσεις θρησκευτικής ευλάβειας και για αυτό το λόγο ωθούν τον άνθρωπο σε θρησκευτικότητα, ωθούν τον άνθρωπο σε αυτού του είδους θρησκευτικότητα που έχουν οι περισσότεροι θρησκευόμενοι άνθρωποι όμως, την προβατοποιημένη δηλαδή. Κάποια στιγμή ακούσατε κάτι για την στρατόσφαιρα. Για όσους δεν γνωρίζουν, στρατόσφαιρα, γνωστή στους επιστήμονες φυσικά, ταυτόχρονα όμως είναι ο χώρος, πεδίο, όπου αιωρούνται τα αστρικά σώματα των ανθρώπων που έχουν πεθάνει.

Γίνεται μία τρομαχτικού ύψους καταδυνάστευση και εκμετάλλευση των ανθρωπίνων ψυχών που έχουν αποβιώσει. Καθώς μαντρωμένους στην κυριολεξία τους αγκιστρώνουν οι διάφορες ομάδες που παρασιτούν εκεί, τους εντάσσουν στην ομάδα τους και φροντίζουν να ενσαρκωθούν σε κατάλληλο τόπο και χρόνο ώστε να γίνουν οπαδοί τους. Ουαί και αλίμονο στα ελεύθερα εκείνα πνεύματα τα οποία τόλμησαν να σηκώσουν τη φωνή τους, το ανάστημά τους. Σε όλη την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας θα το δούμε αυτό. Άνθρωποι που ξαφνικά τρελάθηκαν, άνθρωποι που έπαθαν ένα ατύχημα, άνθρωποι που εξαφανίστηκαν, άνθρωποι που δεν ξέρουμε γιατί ξαφνικά τους την βάρεσε και έπεσαν και σκοτώθηκαν και αυτοκτόνησαν, τους έστρεψαν, τους οδήγησαν στην αυτοκτονία. Ελεύθερα πνεύματα που δεν ανέχθηκαν την ιδέα ενός τέτοιου Θεού και αντέδρασαν, αλλά επειδή ήταν ακάλυπτοι, επειδή δεν ήταν ενωμένοι με Λόγο έγιναν στόχος. Αργά και σταθερά η ζωή γύρω τους σκηνοθετήθηκε με τέτοιο τρόπο από αυτές τις δυνάμεις, οντότητες, ώστε να τις εξωθήσουν σε τέτοιες ακραίες αντιδράσεις με αποτέλεσμα να δεσμευτούν. Κάποιος ο οποίος αυτοκτόνησε, τον ελέγχουν αυτές οι δυνάμεις κυριολεκτικά, γιατί ελέγχουν το νόμο του κάρμα, το νόμο της ανταπόδοσης. Με αυτούς συνδέεται ο Κρόνος, ο μέγας δικαστής, με το νόμο του κάρμα και οι τέσσερις αρχάγγελοι του συμβολίζουν τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Στην πραγματικότητα τις τέσσερις βασικές αρχέτυπες δομητικές ενέργειες, οι οποίοι καταγράφουν τα δρώμενα στη γη.

Με λίγα λόγια θυμηθείτε εκείνη την εικόνα στο Matrix, όπου οι άνθρωποι είναι όλοι μέσα σε ένα κουκούλι σαν έμβρυα, συνδεδεμένοι με καλώδια, που τους χρησιμοποιούν σαν μπαταρίες μέχρι να αδειάσουν. Αυτοί εν τω μεταξύ ζουν μία πραγματικότητα δημιουργημένη, σκηνοθετημένη από αυτούς. Και κατανοήστε επιτέλους ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα των ανθρώπων. Αυτή είναι η πραγματικότητά τους. Εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι έχουμε κληθεί να μετουσιώσουμε στην κυριολεξία, σε αυτό το κατεστημένο. Κάποτε ήρθε κάποιος στη ζωή μας, μας αποσύνδεσε, μας συνέδεσε κατευθείαν με το Λόγο, χωρίς μεσάζοντα, μας έμαθε να στεκόμαστε στα πόδια μας, μας άλλαξε την διατροφή μας την πνευματική και ο καθένας από εμάς έχει μάθει πλέον σήμερα να τρέφεται μόνος του, να είναι αυτόνομος, να μην γίνεται υποχείριο, να μην ελέγχεται, αλλά να έχει αναπτύξει τέτοιου είδους μηχανισμούς αντίστασης, ώστε να μην μπορεί κανείς να του κάνει υποβολή ούτε κατά τον ύπνο του.

Άνθρωποι οι οποίοι κάνουν κάποια άσκηση ή εφαρμόζουν κάποια τεχνική ή κάποια μύηση, μπορούν να αναπτύξουν κάποιες ικανότητες. Είναι παγιδευμένοι, να το ξέρετε. Έχουμε κάνει μαθήματα στο παρελθόν γύρω από αυτό, αλλά για όσους δεν το έχουν παρακολουθήσει, κάνω μια μικρή συνοπτική αναφορά. Ο άνθρωπος με τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του, εκπέμπει ενέργεια. Η επιστήμη σήμερα γνωρίζει πλέον ότι η ανθρώπινη σκέψη είναι ενέργεια. Μεταφέρεται, ταξιδεύει ταχύτερα από όσο ο άνθρωπος γνωρίζει και επίσης παράγει μορφή. Η ανθρώπινη σκέψη δημιουργεί τις λεγόμενες σκεπτομορφές. Εάν μια ομάδα ανθρώπων εστιαστεί στο ίδιο αντικείμενο, δύναται να παράγει μία ισχυροποιημένη σκεπτομορφή, η οποία μπορεί να αποκτήσει δική της οντότητα. Σε αυτό ακριβώς το πράγμα οφείλονται όλα τα παρατράγουδα τα οποία συμβαίνουν σε διάφορες πνευματικές ομάδες και όχι μόνο. Από την στιγμή που ενεργοποιείται προσωπολατρία, από την στιγμή που ενεργοποιείται κατάχρηση εξουσίας στο συντονιστή μιας ομάδας, ενεργοποιείται απευθείας μια σκεπτομορφή, η οποία δρα και επιδρά τυραννικά στα μέλη της ομάδας. Εάν αυτή δε είναι μεγάλη, μπορεί να παράγει ακόμα και θαύματα. Μπορεί να παράγει αυτά ακριβώς που θέλει κάποιος οπαδός. Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με μία δωροδοκία. Εάν κάποιος θέλει να καλυφθεί συναισθηματικά βλέποντας το όραμα της Παναγίας, μπορεί να του το παρέχουν. Μπορούν ακόμα να επέμβουν πάνω στην υγεία του. Έχει κάποιο πρόβλημα, μπορούν ακόμα να τον βοηθήσουν να αποκατασταθεί το πρόβλημά του. Με αποτέλεσμα, τι πιο εύκολο, να πειστεί ότι είναι στο σωστό δρόμο. Προσπαθήστε να συνειδητοποιήσετε ότι αυτό το φαινόμενο συμβαίνει μαζικά εδώ και αιώνες.