(21-03-2020)
(Από τις παρακαταθήκες του Δασκάλου Ιωάννη 15-3-1982, 22-1-1988)
Πατέρα
Άπειρε, Άπειρε Εαυτέ, Συ που καθοδηγείς στην Ενότητα τα πάντα, διοχέτευσε Σε
παρακαλώ πολύ τη Ροή του Λόγου του Ενός και Μοναδικού να κατακλύσει την
υπόστασή μου και να φανερώσει τη Θεία Σου Βουλή, τη Θεία Σου διδασκαλία της
Αγάπης. Έλκυσε τα πνεύματα όλων Σε παρακαλώ προς το Φως και την Αλήθεια, την
Αγάπη και τη Μετουσίωση της ανθρώπινης υπόστασης στα ανώτερα Θεία ιδεώδη τα
οποία εξεπορεύθησαν και εκπορεύονται εξακολουθητικώς από τη διδασκαλία του
Λόγου.
Ειρηνεύω
την καρδιά σου Άνθρωπε, ειρηνεύω το νου σου Άνθρωπε. Απορροφώ οποιαδήποτε
δυσαρμονία εκδηλώνεις και οποιαδήποτε δυσαρμονία εκπορεύεις και από την οποία
διακατέχεσαι λίγο ή πολύ, την ανάγω στο Φως της Θεότητας που Είμαι, τη Μετουσιώνω
σε Φως και Αγάπη και την εκπορεύω εκ νέου να κατακλύσει την ψυχή σου, το πνεύμα
σου, την υπόστασή σου, το νου σου, την καρδιά σου, το σώμα σου. Στα σώματά σου
όλα διοχετεύω την Απόλυτη Αγάπη, το Θείο Ανέσπερο Φως μέσα στις υποστάσεις των
παρευρισκομένων και μέσα στο χώρο της κατοικίας αυτής που με ευγένεια και αγάπη
προσφέρεται από την οικοδέσποινα. Παρίστανται Άγγελοί Μου διαφόρων ταγμάτων, ως
και εκπρόσωποι του πνευματικού χώρου, πνευματικές υποστάσεις ανθρώπινες,
εξελιγμένες και μη, οι οποίες υπό την εποπτεία οδηγών και δασκάλων ήρθαν για να
λάβουν γνώση της διδαχής του Θείου Λόγου, για να λάβουν γνώση των ανακοινώσεων
που ο Θεός Πατέρας διοχετεύει στη γη δια μέσω του απεσταλμένου Του Πνεύματος,
του οδηγού της Νέας Κοσμικής Εποχής.
Αναδύω
από εντός του κάθε αδελφού και αδελφής που παρίστανται την ώρα αυτή, την
Ευλογία, την Αγάπη, την Ενότητα και τη Χριστική Χάρη. Διανοίγω το κατεστημένο
του νου σας και της καρδιάς σας που υφίσταται περιορισμούς, όπου υπάρχουν μέτρα
και σταθμά, όπου υπάρχει περιορισμός του χρόνου και του τόπου, στον οποίον
έχετε συνηθίσει οι άνθρωποι να αποδίδετε ιδιάζουσα σημασία. Εισχωρώ μέσα στον
καθένα εαυτό που παρίσταται στο χώρο αυτό, σαν Ενότητα, σαν Αγάπη, σαν Φως
αυθύπαρκτον, σαν Μακροθυμία, σαν Ειρήνη, σαν Θεία Συγκατάβαση. Ενοποιώ τις
υποστάσεις που παρίστανται στο χώρο αυτό με την ουσία που διοχετεύω την ώρα
αυτή, με τη συμπαντική Θεία Καθολική Απρόσωπη Αγάπη, την οποία ο Θεός ο Ένας
και Μοναδικός διοχετεύει και ζωογονεί τα σύμπαντα. Αναδύομαι μέσα από τον
καθένα από σας ως Λόγος Χριστός.
Είναι
προφανές, αδελφοί αγαπημένοι, ότι εφόσον μέσα στον κάθε ένα από σας ευρίσκεται
η ίδια Θεία Ουσία, η ίδια Αγάπη, το ίδιο Φως, είστε αδελφοί γεννημένοι από τον
Ένα Θεό Πατέρα, του οποίου είστε εικόνες που περιπατούν στη γη και αναμένουν
την εκδήλωση της Χριστικής Χάρης του Λόγου Χριστού, από την έσω υπόστασή σας. Ο
Λόγος Χριστός, ο Ενυπάρχων μέσα στην υπόσταση Άνθρωπος, προορίζεται να
αναπτυχθεί, να λάβει διαδοχικώς τις πνευματικές εξελίξεις και ηλικίες, τις
οποίες έλαβε όταν είχε σκήνωμα και περιπάτη επί της γης. Η ανάπτυξη του εντός
υμών υπάρχοντος Χριστού Λόγου, εξαρτάται από τη Βουλή του Πατέρα, ο οποίος
κρίνει πότε ο καθένας από σας είναι έτοιμος για να εκδηλώσει τον Υιό Λόγο
Μητέρα και δίδει την ανάλογη εντολή και ώθηση για την πραγματοποίηση αυτής της
εμφάνισης, αυτής της εκδήλωσης από το εσωτερικό σας.
Είναι γεγονός λοιπόν αναμφισβήτητο, ότι εφόσον έχουμε
φτάσει σε μια περίοδο κατά την οποία αρχίζει να εκδηλώνεται με πολλούς και
διάφορους τρόπους η Χριστική Χάρη, η οποία υπάρχει μέσα στον κάθε άνθρωπο,
βρισκόμαστε στα πρόθυρα της Δευτέρας Παρουσίας. Η Δευτέρα Παρουσία παρά τις
υπάρχουσες ερμηνείες ή επεξηγήσεις των Γραφών ή διδασκαλίες διάφορες, διαφόρων
κηρύκων και ιθυνόντων, είναι εκδήλωσις του Υιού Μητέρα, που αποτελούν τα Θεία
Πρότυπα του ενυπάρχοντος μέσα στον κάθε άνθρωπο. Ανακεφαλαιώνω ότι η Δευτέρα
Παρουσία δε θα πραγματοποιηθεί με άλλο τρόπο, παρά μόνο θα εκδηλωθεί μέσα από το
κατάλληλα διασκευασμένο σώμα και μέσα από την υπόσταση εκείνη, η οποία ενεδύθη
τη Χριστότητα του Λόγου και πραγματοποιεί την εκδήλωση αυτή στο υλικό πεδίον,
ώστε να μπορέσει ο εντός του ανθρώπου ενυπάρχων Λόγος να αυξηθεί, να ανδρωθεί,
ώστε να γίνει ο Τέλειος Διδάσκαλος προκειμένου να εκδηλωθεί Δημόσια.