Τετάρτη 15 Ιουλίου 2020

Έχετε καταλάβει σίγουρα την ατζέντα 2030 του Ο.Η.Ε.;


05/07/2020

Το πρότυπο μοντέλο λειτουργίας της χειραγώγησης και του ελέγχου της ιστορίας είναι πανάρχαιο. Σήμερα έχει καθιερωθεί παγκοσμίως τόσο στον πολιτικό όσο και στον οικονομικό επιχειρηματικό κόσμο και κατά συνέπεια παρατηρούμε το ίδιο παντού. Στον κόσμο της Τέχνης και της Αισθητικής, στα ιερατεία των θρησκειών και την Ηθική στις κοινωνικές δομές και το σύστημα Παιδείας, καθώς και στο Επιστημονικό και Τεχνολογικό ιερατείο, υπάρχει το ίδιο λειτουργικό και έτσι φτάνουμε ως τους Παγκόσμιους οργανισμούς και οργανώσεις υγείας, τροφίμων, φαρμάκων, Unicef, Nobel, Hollywood, MME, Soros, ΔΝΤ, Ρόθτσιλντ, Ροκφέλερ, Παγκόσμια Τράπεζα, ΟΗΕ κλπ. Ποιο είναι αυτό το κοινό πρότυπο λειτουργίας και σε τι λογαριθμικές βάσεις στηρίζεται; Είναι πολύ γνωστό σχεδόν σε όλους και χρειάζεται μόνο απλή αριθμητική; Μια μικρή ελίτ που κάθε μέλος της έχει πολλά πλοκάμια, ελέγχει τις επιλογές και τις αποφάσεις της κοινής συνισταμένης ενός συνόλου. Αρχικά, μια μειονότητα θα επηρεάσει υποσυνείδητα καθοριστικά το 1/3, που θα ενεργοποιήσει την κοινή συνισταμένη και θα φτάσει συχνά πάνω από το 51% που χρειάζεται, για να κυριαρχήσουν τελικά οι νόμοι που εξυπηρετούν τα σχέδια της αρχικής μικρής μειονότητας. Όλα αυτά γίνονται σε επιστημονικά πλαίσια και με σχεδόν δημοκρατικές διαδικασίες. Οι τριβές μεταξύ δήθεν αντίπαλων ομάδων ή παρατάξεων ρίχνει το απαραίτητο νερό για να γυρίζει συνεχώς αυτός ο μύλος που τα αλέθει όλα, ανθρώπους, κοινωνίες και πολιτισμούς.
Στο σύστημα αυτό ευνοούνται να συμμετέχουν άνθρωποι με πολλά διπλώματα, αλλά ωστόσο χειραγωγούμενα ένεκα κάποιας αδυναμίας, πάθους ή συγκεκριμένης ανεπάρκειας, που χρησιμοποιείται ως λαβή ελέγχου. Η πολυφωνία που χρησιμοποιείται για να πειστούν όλοι οι μη μετέχοντες, δηλαδή η πλειονότητα, ότι υπάρχει καλή θέληση και ελευθερία λόγου, ισότητα, ισονομία και ισηγορία,  δηλαδή Δημοκρατία. Η κυριαρχία μιας πλαστής δημοκρατίας, καθιερώνεται και στην τέχνη και την επιστήμη, στην παιδεία και την θρησκεία, διαμορφώνοντας έναν δήθεν πολιτισμό που υποχρεώνει όλη την Ανθρωπότητα περισσότερο να τον φοβάται παρά να τον σέβεται.
Μας προετοίμασαν με το κατάλληλο νερό, τροφή, αέρα, ακτινοβολίες, ψεκασμούς, τεχνητούς ιούς, για να καλοδεχτούμε ως παγκόσμιο αγαθό ένα εμβόλιο που θα αλλάξει για πάντα το DNA μας καθιστώντας μας υβρίδια. Το δέλεαρ είναι, που η δημιουργία ενός βελτιωμένου ανθεκτικού ανθρώπου, όπως έκανε η Monsanto με τους σπόρους των καλλιεργειών. Η Πανανθρώπινη Ύβρις, που ενεργοποιείται μαζικά πλέον, θα έλξει κατά νόμον τη Νέμεση για να μας εξαφανίσει, καθώς το μέλλον μας θα είναι επιζήμιο για το Όλον. Η φυσική μας εξόντωση είναι ο απώτερος στόχος του Κρόνιου συστήματος, που ζει τρώγοντας από τα παιδιά του.
Κάθε Παγκόσμιος οργανισμός, οργάνωση ή εταιρεία φέρει σαν μάσκα μια  ονομασία που προσδιορίζει το αντίθετο από το έργο της. π.χ. ο ΠΟΥ αποσύρει φτηνά  και καλά φάρμακα για  να προωθήσει τα ακριβά και επικίνδυνα. Η Unicef είναι εμπλεκόμενη σε εμπόριο παιδιών και κύκλωμα παιδοφιλίας που τροφοδοτείται από φιλανθρωπικές ΜΚΟ, που ζουν από τα κονδύλια για τους μετανάστες.
Το θέμα είναι, ότι οι μισοί πείθονται ή εξαναγκάζονται από τους άλλους μισούς να πιστέψουν και να ακολουθήσουν το γενικότερο σχέδιο. Όποιος ψάξει θα βρει χιλιάδες στοιχεία στην Ιστορία που επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω. Αρκεί να παρατηρήσεις  την διατύπωση των στόχων και  τα προγράμματα του ΟΗΕ στην Ατζέντα 2030. Είναι απολύτως φυσικό να συμφωνούν όλοι με τέτοιους στόχους. Έχουν προεπιλεχθεί από αντίθετες ομάδες, για να υπάρχει η ψευδαίσθηση της ανεξάρτητης άποψης. Όταν έρχεται όμως η ώρα της υλοποίησης και οι παρεκκλίσεις από τις συμφωνημένες διαδικασίες, τότε είναι αργά καθώς τελικά υπερισχύει το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» κι έτσι η ιστορία επαναλαμβάνεται με διαφορετικά ρούχα και πρόσωπα. Ποιο είναι το αληθινό σενάριο που εξυφαίνεται πίσω από τους στόχους αυτούς θα δούμε παρακάτω.
Αύξηση φτώχειας, ανεργίας, πείνας
Μεταλλαγμένες καλλιέργειες υβριδίων, ιδιωτικοποίηση νερού
Ασθένειες, φάρμακα, εμβόλια
Ψεκασμοί, τσίπ, DNA, έλεγχος σκέψης και τρόπου ζωής
Υποβάθμιση παιδείας, διάλυση οικογένειας, μαζικός εγκλεισμός σε πόλεις, γκετοποίηση κοινωνιών,
Απαγόρευση επαφής με την φύση
Κυριαρχία μιας πανθρησκείας
Τα αποτελέσματα όμως της υλοποίησης των στόχων όπως αυτών του ΠΟΥ για τρόφιμα, φάρμακα, ΟΗΕ κλπ. τα ζήσαμε πρόσφατα λόγω τεχνητής επιδημίας, για την οποία κανείς δεν λογοδότησε. Αυτό θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους ανθρώπους όλους της γης. Αν αυτοί που ψηφίζουμε μας εξαπατούν διαρκώς, τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξουμε. Διότι αποτελεί ενεργοποίηση διπολισμού, αυτισμού και σχιζοφρένειας να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα, ενώ χρησιμοποιούμε τον ίδιο τρόπο. Σχεδόν όλα τελικά λειτουργούν με λάθος τρόπους, που διαμορφώνουν μια ζωή συνεχούς κόλασης από το μαιευτήριο ως το κοιμητήριο.
Οι 17 στόχοι της Ατζέντας 2030
Στόχος 1) Το τέλος της φτώχειας σε όλες τις μορφές της παντού: Ανθρωπιστική βοήθεια και κοινωνική πρόνοια από το κράτος και τις ΜΚΟ του. Κρατείστε τους με μηχανική στήριξη στη ζωή για καλύτερο έλεγχο κι εξάρτηση. Χρεώστε το στους έχοντες ακόμα δουλειά – Οι φτωχοί θα τρέφουν τους φτωχότερους, όπως ακριβώς γίνεται στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή.
Στόχος 2) Τέλος της πείνας, επίτευξη επισιτιστικής ασφάλειας και η βελτίωση της διατροφής και η προώθηση της αειφόρου γεωργίας: Εννοεί ξεκάθαρα τις καλλιέργειες μεταλλαγμένων -ΓΤΟ- που θεωρούνται ανθεκτικές, γρήγορες και μπορούν τάχα να ταΐσουν περισσότερους. Τις ευλόγησε εξάλλου και ο Πάπας στην πρόσφατη εγκύκλιό του, ως “τεχνολογία στην υπηρεσία της ανθρωπότητας”. 
Στόχος 3) Εξασφάλιση υγιούς ζωής και προώθηση της ευημερίας, για όλους και σε όλες τις ηλικίες: Εμβόλια για όλους, αναγκαστικές προληπτικές εξετάσεις για όλους (βλέπε παρ’ ολίγον νόμο Κουρουμπλή), προώθηση της μεταμοσχευτικής πολιτικής, προώθηση της ευθανασίας για “αξιοπρεπή” θάνατο, άλλοθι για χρήση νέων τεχνολογιών όπως τσιπάκια και ασύρματη παρακολούθηση, άλλοθι για περαιτέρω επεμβάσεις στο DNA κι έρευνες τύπου ηχογενετικής για επέμβαση ακόμα και στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Στόχος 4) Χωρίς αποκλεισμούς και ισότιμη ποιότητα της εκπαίδευσης και προώθηση των ευκαιριών διά βίου μάθησης για όλους: Η “ποιότητα” θα καθορίζεται από τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Δεξιότητες και στοιχειώδης εκπαίδευση για τις υποανάπτυξη χώρες, αλλά και τις πρώην ανεπτυγμένες, τύπου Ελλάδας, που τώρα χρειάζεται γκαρσόνια να μιλούν πολλές ξένες γλώσσες, φτηνά εργατικά χέρια, αγρότες που θα εφαρμόσουν τις νέες τεχνολογίες κλπ [Οι προτάσεις ΟΟΣΑ για την Παιδεία είναι απλή εφαρμογή της Ατζέντα 21]

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020

Για τον αδελφό Δ. Δ. Μακρίδη


28/06/2020

Αφιέρωμα στο βιβλίο του αγαπημένου μας αδελφού Δασκάλου Δημήτρη Μακρίδη στην Καβάλα
«Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗ» και τους αξιέπαινους μαθητές του,
που το επιμελήθηκαν με Αγάπη και Σοφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΛΕΕΙ «ΕΓΩ» ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝΕΙΠΩΤΟ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Μ.: ...Πρέπει και ο άνθρωπος να συμμετέχει συνειδητά στο Θείο σχέδιο, ώστε να μειωθεί έτσι η απώλεια ενέργειας της Ουσίας, η οποία ξοδεύεται για εγωκεντρικούς σκοπούς.
Μιλήσατε πριν για την Ελλάδα και η Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με το Έργο και με τον άνθρωπο. Η Ελλάδα χρωστάει γιατί είχε φοβερές απώλειες στον οικονομικό τομέα και στον τομέα της εξουσίας. Τώρα η Ελλάδα πληρώνει την απώλεια του Ιούδα, με την μορφή των πολιτικών, των οικονομολόγων, όλων των υπηρεσιών, της υγείας, της παιδείας. Πληρώνει την κατασπατάληση της Θείας Ουσίας που έγινε, αντί να διοχετευτεί με Αγάπη και δικαιοσύνη προς όλους τους ανθρώπους.
Η Ελλάδα είναι η προέκταση του εαυτού μας, είναι η προβολή του εαυτού μας. Όποιος μπορούσε έκλεβε από την ενέργεια αυτή, είτε σε χρήμα, είτε σε αγαθά, είτε σε θέσεις εξουσίας κλπ. Η Ελλάδα τώρα λοιπόν, πληρώνει αυτήν την απώλεια και αναγκαστικά αυτή την απώλεια την βιώνει περισσότερο το αδύναμο κομμάτι του λαού.
Αυτή η κατάσταση σχετίζεται και με το Έργο, γιατί η Ελλάδα είναι μια προέκταση του εαυτού μας. Αν λήξει η απώλεια του Ιούδα μέσα στο Έργο, η οποία εμφανίζεται με χίλιους τρόπους και ένας από τους τρόπους είναι η διαίρεση των ομάδων και των δασκάλων, (γιατί η διαίρεση είναι απώλεια), αν λήξει λοιπόν, θα αντανακλά και στην κατάσταση της Ελλάδας και θα έρθει ανακούφιση. Θα έρθει μια ανοδική πορεία και η Ελλάδα θα βγει ωφελημένη από την εμπειρία αυτής της κρίσης.
Το Έργο και η Ελλάδα, δεν είναι δύο πράγματα ξεχωριστά. Ας δούμε την Ελλάδα σαν προέκταση του εαυτού μας. Αυτό που περνάει η Ελλάδα είναι μια σταύρωση.
Ο Ιούδας, ο άνθρωπος δηλαδή, καθαρίστηκε μέσα στο Έργο, όχι τελείως, πάντως καθαρίστηκε. Δεν μιλάω για τους ακολουθούντες ή τους βραδυπορούντες μέσα στο Έργο, μιλάω για τον πυρήνα, τον αρχικό πυρήνα του Έργου, δε λέω ποιοι είναι, όποιοι είναι. Κανένας μέσα στο Έργο δεν κάνει ατομική πορεία, κανένας δεν είναι αποκομμένος από το σύνολο. Από τη στιγμή που μπήκες μέσα στο Έργο, η ατομική πορεία σταμάτησε και μπήκες σε συλλογική πορεία.
Και ο πιο χαμηλά ενωμένος με τον Δάσκαλο μέσα στο Έργο, δεν κάνει ατομική πορεία, απλά είναι συνδεδεμένος με πιο μικρό εύρος ανθρώπων.