Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΘΕΟΣ

(Βιβλίο: ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ Κεφ. 4)

Ουκ ήλθον καταλύσαι τι εκ των γεγραμμένων, αλλ' ήλθον πληρώσαι πάσαν Δικαιοσύνην εν τω Ονόματι του Πατρός Μου, του δικού Μου Θεού.

Και λέγω δικού Μου Θεού, διότι ο Θεός ο δικός Μου εστίν και υμών Θεός, όμως ο Θεός ον υμείς λατρεύετε δι' εξωτερικών τύπων λατρείας, ο Θεός ον υμείς δοξάζετε διά των έργων υμών ουκ έστι δικός Μου, διότι ο Θεός, Ον εγώ λατρεύω και Ον Εγώ διδάσκω εστί Θεός Αγάπης και Αληθείας, Θεός Δικαιοσύνης και Ελέους, ουχί Θεός απληστίας και μίσους, κακίας, συμφοράς και αδικίας.

Οπόταν δε υμείς εν τω Ονόματι του Θεού πράττετε την αδικίαν, οπόταν υμείς εν τω Ονόματι του Θεού πράτ­τετε το κακόν, ουχί μόνον διά των έργων υμών δοξάζε­τε τας ζοφεράς υμών επιθυμίας και την κατωτέραν υμών φύσιν, ήτις εκ των έργων σας καθίσταται ο Θεός υμών, τον δε Θεόν τούτον προσκυνάτε και δοξάζετε ωσάν δούλοι διά της αναλόγου προς αυτόν εξωτερικής λατρείας, αλλά καταβιβάζετε και ταπεινώνετε διά του τρόπου τούτου τον Μοναδικόν Θεόν της Αγάπης εις του οποί­ου το Όνομα αποδίδετε πάσαν δοξασίαν, την προς τον Θεόν της φθοράς και του βδελύγματος αφιερουμένην.

Διά τούτο λέγω, Εγώ διδάσκω υμάς τον δικόν Μου Θε­όν, τον Θεόν της Αγάπης, ως Θεός δε της Αγάπης εστίν ο Θεός πάντων όσων με καθαράν καρδίαν δύνανται ίνα Αυτόν οφθώσιν. Και πάντας τους προς Αυτόν προσπλησιάζοντας, ο Θεός της Αγάπης καλύπτει μετά του Ελέους Του και της Θαλπωρής Του και άφεσιν δίδει αυτοίς.

Όμως ο δικός σας Θεός ου δύναται ίνα δώση άφεσιν και Έλεος, διότι πάντα ταύτα εκ της Αγάπης προέρχονται και Αγάπην ο Θεός υμών ουκ έχει, αλλά με ιδιοτέλειαν, φόβον και κακίαν διδάσκει τους λατρεύοντας αυτόν. Και τους λατρεύοντας αυτόν καθιστά πειθήνια όργανα των βουλών του, όταν δε εν τέλει απομυζήση εξ αυτών παν ίχνος ζωής, αφήνει αυτούς νεκρούς, κενούς από παν ηθι­κόν φρόνημα, από πάντα στόχον όστις θα ηδύνατο ίνα οδηγήση αυτούς εις μίαν βαθμίδα υψηλότερον εκ του ση­μείου εξ ου ούτοι εκινήθησαν απ' αρχής του βίου των.

Όμως ο δικός Μου Θεός τους αγαπώντας Τον διδά­σκει την Ελευθερίαν και καθιστά αυτούς ελευθέρους εκ των αναγκών των και την διάκρισιν αυτών επαυξάνει, και την βούλησιν αυτών Βούλησιν Θεού καθιστά. Διό­τι ο δικός Μου Θεός, ο Θεός πάντων όσων ποιούν την Δικαιοσύνην και την Αλήθειαν λαλούν, ουκ έχει ένδειαν ουδεμίαν, αλλ' Άπειρος και Απεριόριστος διδάσκει πάντας τους αγαπώντας Τον, ίνα καθ' όλα όμοιοι προς Αυτόν έσονται και φορείς της Χάριτος και της Εξουσί­ας Του καταστώσι.

Έστι δε πασιφανές, ότι ο δικός Μου Θεός εστίν Άπει­ρος και εν τη Απειρότητι Αυτού την Δημιουργίαν Κατέχων, διότι μόνον ο δικός Μου Θεός δύναται να ομιλή διά το παρόν, αλλά και διά το μέλλον ωσάν ταύτα να ήσαν παρελθόν. Διά τον Θεόν Μου πάντα τα εν τη γη νυν υφι­στάμενα εισίν πεπραγμένα, καθ' ότι ο Θεός Μου γνω­ρίζει, πριν ή ταύτα συλληφθώσιν ως Ιδέα και σκέψις εις την ανθρώπινην διάνοιαν.

Ούτω ους ο Θεός Μου εμπνέει, τροφοδοτεί εκ της Απείρου, Ακενώτου και Αναλλοιώτου Αυτού Πνευμα­τικής Του Εστίας, με το Ζωοφόρον και Ζωοποιόν Του Πνευματικόν Φως, καθιστών αυτούς φορείς της Ανάρχου Θεότητος και Αΐδιον Αυτού Παρουσίαν ως ενανθρωπιζόμενος Θεός εν τω κόσμω.

Ως εκ τούτου, ο Θεός Μου ες αεί μεθ' υμών εστί, εις εκείνους οίτινες καταληφθέντες εκ του Απείρου Πνεύμα­τός Του, τους Λόγους της Αληθείας Του εξεπόρευσαν. Κατά το μέτρον δε καθ' ο εκείνοι κατελήφθησαν εκ του Πνεύματός Του, κατά το αυτό μέτρον ήτο και η Παρου­σία Του επί της γης.

Εάν δε εγώ οίδα πάσαν την Αλήθειαν και πάσαν την Γνώσιν και πάσαν την Σοφίαν και πάσαν την Αγάπην και το Άπειρον Έλεος του Θεού Μου, εκδηλούμενον εξ αν­θρώπου, τότε ποίον εν τη Απολύτω Αυτού Παρουσία έγνωκα; Και ποίος θα ηδύνατο ίνα φέρη εν εκδηλώσει την Απόλυτον Παρουσίαν του Θεού Μου, ειμή μόνον Αυτός ο Ίδιος;

Αμήν λέγω, ουδέν ειμί, ειμή ο Θεός Μου ζη εν εμοί, και ουδέν οίδα, ειμή μόνον την Άσπιλον Παρουσίαν, ήτις περιέχουσα πάσαν την Γνώσιν και τα Μυστήρια Αυτής τα κεκρυμμένα, δι' εμού παρουσιάζει όσα το Θείον Αυτού Θέλημα ορίζει.

Ούτω λέγω υμίν πάντα όσα το Θέλημα Εκείνου ορίζει. Τα δε μέλλοντα γενέσθαι, δι' εμού Εκείνος παρουσι­άζει διά τρόπου τινός περιγραφής παρελθόντος, διό­τι ο Θεός Μου και οι λόγοι Του ου παρελεύσονται εις τους αιώνας των αιώνων, πάντες δε εν τω Πληρώματι του Χρόνου θέλουσι δοξάσει τον Θεόν Μου τον Μονα­δικόν, Όστις δι' ανεξαντλήτου υπομονής και με Αγάπην Ασύλληπτον διά τα ανθρώπινα υμών αισθητήρια, εξακο- λουθητικώς διά μέσου των αιώνων διδάσκει υμάς διά της Αναλλοιώτου Διδασκαλίας Του, ήτις αν και παρενοήθη εκ των ανθρώπων και μετετράπη εις δόγμα, εν τού- τοις εξακολουθεί να παραμένη Αναλλοίωτος και Αδιά­φθορος ως και ο Θεός Μου, Όστις παρουσιάζεται εις τους αναζητούντας την Αλήθειαν, ως ο Ανώτατος Πνευμα­τικός Οδηγός, ο Χωρών τους ακολουθούντας Τον εις την πάσαν Αλήθειαν και την Άπειρον Γνώσιν.

Ούτω λέγω υμίν, το Όνομα του Θεού Μου και υμείς γνωρίζετε, διότι ου λατρεύω Καινόν Θεόν, αλλά τον Αληθινόν Θεόν, εν όλη Αυτού τη Απολύτω και Απροσμετρήτω Παρουσία, τη φερούση εν Εαυτή πάσαν την Αλήθειαν του Πνεύματος.

Εγώ αγαπώ τον Θεόν Μου αληθώς διά πνεύματος, διότι Πνεύμα εστίν ο Θεός Μου και Ουσία Ζωής. Ούτω αγαπώ τον Θεόν Μου άνευ περιορισμών και δογμάτων, άνευ εξωτερικών τύπων, αλλά δι' Αυτόν και διά το Έργον Του τάσσω το θέλημά Μου, ίνα δι' εμού το ιδικόν Του Θέλημα δοξασθή.

Όσον δε δι' εμού το Θέλημα Αυτού γεννάται, τοσούτον εν εμοί μένει και τοσούτον Ειμί η Ιδία Αυτού Παρουσία επί της γης, ως Παρουσία του Ανάρχου Θεού της Αγά­πης, Όστις διά της Δευτέρας Αυτού Ελεύσεως θέλει πάντα εν Εαυτώ αποκαταστήσει και παν κενόν και πάσαν ατέλειαν και πάσαν παράλειψιν και ασάφειαν διά της Ακενώτου και Τελείας Αυτού Διδασκαλίας πλη­ρώσει.

Φανείτε καταδεκτικοί ως και ο Θεός Μου εστίν, ει δε μη, όταν ο Θεός Μου έλθη πλησίον υμών και υμείς αρνηθήτε Αυτόν, ου λήψεσθε την Προσφοράν Του, ήτις εστί το Ζων Πνεύμα και η Αιώνιος Ζωή του Όντος, ούτε και το Βάπτισμα Αυτού λήψεσθε. Μη βαπτισθέν- τες δε υπ' Αυτού, ουκ έχετε Χρίσμα ίνα εν τη Απείρω Αυτού Βασιλεία εισέλθητε.

Διά τούτο καλώ υμάς εις λατρείαν προς τον αληθινόν Θεόν, Ον οίδα και διδάσκω και την Απόλυτον Αυτού Αγάπην μεταφέρω και την Ευλογίαν του Απείρου Αυ­τού Ελέους προσφέρω.

Δεύτε πάντες βαπτισθήτε, ότι Εγώ Ειμί το Ύδωρ της Ζωής, το Πύρινον Ύδωρ του Πνεύματος, δι' ου θέ­λετε πάντες αποπλυθή εκ των αμαρτιών και το Χρί­σμα του Όντος λήψεσθε, ίνα εν τη Απείρω Αυτού Παρουσία ζήσετε ως Θεοί εν Θεώ.