ΠΡΟΛΟΓΟΣ

(Βιβλίο: ΚΛΕΙΔΙΑ)

Αδελφέ μου, αυτό που κρατάς στα χέρια σου δεν είναι απλά ένα βιβλίο που περιέχει συλλήψεις ιδεών, γνώμες, πεποιθήσεις ή προσωπικά «πιστεύω», ούτε ένα βιβλίο που περιέχει την Αλήθεια του Θεού, όπως εγώ την κατανό­ησα, αλλά ένα βιβλίο που πάλλεται και δονείται μέσα στον Ανυπέρβλητο Κραδασμό της Θείας Ουσίας του Πνεύματος, της Αλήθειας του Θεού, έτσι όπως ο Ίδιος ο Θεός την παρέχει στον Άνθρωπο.

Επί σειρά πολλών ετών αγωνίστηκα να την προσφέ­ρω και να τη διαδώσω με κάθε τρόπο στον Άνθρωπο που διψά και αγωνιά αναζητώντας τη Μία και Μοναδική Αλή­θεια, το Λόγο του Θεού, αλλά και στον Άνθρωπο που αδιαφορεί, που αντιστέκεται και μάχεται με κάθε τρόπο τον Θείο του Εαυτό.

Προσπάθησα να ανυψώσω τον άνθρωπο χωρίς διά­κριση, τηρώντας πιστά όλες τις γνωστές Αρχές της Δι­δασκαλίας του Λόγου Χριστού της Πρώτης Παρουσίας, αλλά και τις άγνωστες που μέχρι σήμερα παρέμειναν καλυμμένες και αποκαλύπτονται στη Δεύτερη Παρου­σία Του, δίνοντας σ’ αυτήν την Υπερτέλεια και Άφθαστη Διδασκαλία της Αγάπης την πραγματική Της Διάστα­ση, που δεν έχει όρια γιατί είναι άπειρη, τόσο άπειρη που όσο κι αν εμβαθύνει ο άνθρωπος δεν θα ττάψει ποτέ να βρίσκεται στην Αρχή της κατανόησής Της.

Σ’ αυτό το βιβλίο παρουσιάζω μερικές από τις φαινο­μενικά γνωστές Αρχές της Διδασκαλίας, αποκαλύπτον­τας με τη Θεία Έμπνευση του Λόγου σύμβολα και έννοιες ασύλληπτες για τον κοινό ανθρώπινο νου, που φανερώ­νουν την άγνωστη μέχρι σήμερα λειτουργικότητα του Εαυτού, την αλληλουχία των Θείων Νόμων που ο Χρι­στός Λόγος παρουσίασε με κάθε τρόπο, ώστε να είναι Προσιτός για την αντίληψη των ανθρώπων της εποχής Του.

Οι Διδασκαλίες στις οποίες θα έχεις την ευκαιρία να εμβαθύνεις μελετώντας, είναι Τέλειες, γιατί δεν περιέχουν στοιχεία ανθρώπινης γνώσης, δεν περιέχουν έννοιες που να μπορεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει, αν το Πνεύμα της Αλήθειας δεν μένει σ’ αυτόν. Είναι άπειρες, τό­σο άπειρες όσο κι εσύ, και θα τις κατανοείς τόσο, όσο ανα­γνωρίζεις την απειρότητα μέσα σου.

Γί αυτό, μη βιαστείς ν’ απορρίψεις κάτι που σήμερα δεν μπορείς να κατανοήσεις, γιατί ίσως αργότερα, απο­κτώντας μια νέα ευρύτητα στο νου σου, θα μπορέσεις ν’ αντιληφθείς και να βιώσεις την Αλήθεια που ο Θείος Λό­γος σού παρέχει.

Όταν όμως νιώσεις το Είναι σου να πάλλεται και την Κατάφαση του Εαυτού σου να σε πλημμυρίζει καθώς θα αναρριχάσαι προς τον Ασύλληπτο και Υπερτέλειο Δημι­ουργό, μέσα από τις Θείες Του Αποκαλύψεις, όταν ανα­γνωρίσεις το Θείο Έργο να εκτυλίσσεται μέσα σου, τότε προσπάθησε να διαδώσεις αυτό το βιβλίο και σ’ άλ­λους ανθρώπους που διψούν για την Αλήθεια και με αγωνία αναζητούν το Δρόμο που οδηγεί στην Από­λυτη Ενότητα με το Θείο, στην Ταύτιση με τον Μοναδι­κό και Ακατάληπτο Δημιουργό Λόγο.

Η Διδασκαλία της Νέας Εποχής δεν είναι άλλη παρά αυτή η ίδια η Ασύλληπτη και Μοναδική Διδασκαλία του

Λόγου της Πρώτης Παρουσίας, δεν είναι άλλη παρά αυ­τή η Διδασκαλία που παρέμεινε διαμέσου των αιώνων κα­ταγραμμένη στα τέσσερα Ευαγγέλια και γενικά σε ό,τι επέ­τρεψε ο Θεός να καταγραφεί τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη.

Στη Νέα Κοσμική Περίοδο τα πάντα ανάγονται στην Απειρότητα, γιατί αυτή είναι η Νέα εξέλιξη του Ανθρώ­που, να καταστεί τόσο Άπειρος όσο και ο Ουράνιος Πατέρας Του. Είναι η Περίοδος κατά την οποία τα πάντα θ’ αποκαλυφθούν στον Άνθρωπο. Τίποτε δεν θα παραμεί­νει κρυφό.

Πολλά απ’ τα στοιχεία αυτά ίσως σου είναι γνωστά, όμως σ’ αυτό το βιβλίο είναι δοσμένα χωρίς περιορι­σμούς, χωρίς κανένα φανατισμό. Δεν προκαλούν φόβο, ούτε δεσμεύουν τίποτα απολύτως, αλλά ελευθερώνουν από τους δογματισμούς και τις φοβίες με τις οποίες πολλοί τροφοδότησαν τον άνθρωπο ανά τους αιώνες.

Προλογίζοντας αυτό το βιβλίο θέλω, με τη μικρή αυτή εισαγωγή, να σε εισαγάγω στη σωστή τοποθέτηση του νου που θα πρέπει να λάβεις, προκειμένου να εισχωρήσεις βαθύτερα στην απειρότητα των Ιδεών του Θείου Νου, της Υπέρτατης Νοημοσύνης του Δημιουργού μας.

Ο Άνθρωπος, αδελφέ μου, έχει εκπορεύσει από κατα­βολής του Κόσμου άπειρη πλάνη, γι’ αυτό έλαβε Άπειρη Αλήθεια, ώστε να μπορέσει στο πλήρωμα του Χρόνου να ισορροπήσει και να ενώσει όλες του τις εκδηλώσεις, για να μπορέσει ως Ολότητα Ένας Εαυτός Άνθρωπος να επανέλθει στην πρωταρχική Του Μορφή, Φως μέ­σα στο Φως, Δημιουργός, όπως εκπορεύτηκε από τον Πατέρα.

Γίνε Δάσκαλος σε ό,τι κατανοήσεις και αφομοιώσεις, για να συντείνεις στην απελευθέρωση του συνόλου του Εαυτού σου.

Αγαπημένε μου Εαυτέ Άνθρωπε - Αδελφέ, μέχρι σήμέρα δημοσίευσα πολλά βιβλία τα οποία κυκλοφορούν ελεύθερα στα βιβλιοπωλεία με έναν αντικειμενικό σκοπό, να σε βοηθήσω να κατανοήσεις τους συμβολισμούς και τα κεκρυμμένα της Θείας Νομοτέλειας που πα­ρουσίασε με την Τέλεια Διδασκαλία του ο Λόγος Ιησούς Χριστός.

Το έργο αυτό, δύσκολο και βαρύ, αποσκοπεί στο να σε κάνει Γνώστη και Μυσταγωγώ των Θείων Αληθειών και της Θείας Νομοτέλειας, που είναι το ίδιο, και αφορούν τον Εαυτό σου, τη ζωή σου, τις σχέσεις σου με τον Εαυτό αδελφό σου ή πλησίον σου, και τον Πατέρα Θεό.

Πολλοί δεν κατανόησαν ή δεν μπόρεσαν να χωρί­σουν το μέγεθος των αποκαλύψεών μου, που για πρώ­τη φορά παρουσιάζονται στην ανθρωπότητα, γιατί παρέμειναν προσκολλημένοι σε εξωτερικούς τύπους λα­τρείας, σε δογματικά όρια που δεν δίδαξε ο Λόγος Ιησούς, σε φανατισμό και εγωισμό και εμπάθεια, που είναι το αποτέλεσμα εκείνης της τοποθέτησης του νου που πιστεύει ότι κατέχει όλη την Αλήθεια, έχοντας δημιουργή­σει στεγανά που δεν έχουν αφήσει κανένα χώρο στο νου, την καρδιά και τη Συνείδησή τους, για να εισδεχθούν τις αποκαλύψεις μου που προέρχονται εκ Πνεύματος Θεού και οι οποίες θα τους βοηθούσαν στην καλύτερη κατάρ­τισή τους και εκλέπτυνσή τους, εισερχόμενοι μέσα στην Απειρότητα των Θείων Διδασκαλιών, εννοιών και Νόμων, για να κατανοήσουν την απειρότητα της Θείας Σοφίας και την Απειρότητα του ίδιου του Εαυτού τους.

Έτσι, δέχτηκαν τις διδασκαλίες μου με φόβο, με σκε­πτικισμό και τον περιορισμό από τον οποίο διακατέχον­ται, αποδίδοντάς μου τη μομφή ότι είμαι αιρετικός και τα βιβλία μου περιέχουν πλάνη, τα οποία θα μπορούσαν να παρασύρουν τους αδελφούς μου ανθρώπους εκτός της αληθούς πίστεως και Λατρείας και της καθαρής Χρι­στιανικής διδασκαλίας την οποία δίδαξε ο Λόγος Ιησούς.

Μερικοί προχώρησαν περισσότερο, χρησιμοποιώντας εκφράσεις καυστικές για το περιεχόμενο των βιβλίων μου, μην παρουσιάζοντας όμως ολοκληρωμένα κεφάλαια για να κρίνει ο αναγνώστης τους, αλλά αποσπάσματα τα οποία τους εξυπηρετούν στο σκοπό τους, δηλαδή τη διαστρέβλωση του περιεχομένου και κατά την κρίση τους θα επηρέαζαν τους πιστούς για να απομακρυνθούν και να απωθήσουν το περιεχόμενο των αποκαλύψεών μου.

Έτσι, εκφραζόμενοι από θέση ισχύος προσπαθούν να συσκοτίσουν την αλήθεια που φανερώνουν τα βιβλία μου, ενσπείροντας το φόβο που δρα ανασταλτικά για κάθε νέα εξέλιξη και προβάλλοντας το αλάθητο των απόψεών τους, τείνοντας με τον τρόπο αυτό να επαναλάβουν την ιστορία κατά την οποία καταδίκασαν το Λόγο Χρι­στό ως Αιρετικό και Πλάνο, πιστεύοντας πως έτσι προ­ασπίζουν το Λόγο Χριστό και τη Διδασκαλία Του από τους βέβηλους που, παρασυρόμενοι από λανθασμέ­νες ιδέες μη προερχόμενες εκ του Λόγου - Υιού, δημι­ουργούν χάος και αναστάτωση στα κρατούντα ήθη, έθιμα και περιορισμούς.

Μέχρι πρότινος η επίσημη Εκκλησία επαναστα­τούσε μη παραδεχόμενη το Αλάθητο του Πάπα, όμως έχουν την απαίτηση να παραδέχονται όλοι το αλάθητο των κρίσεων του περιορισμένου νου του κάθε δογματικού Ιε­ρέα, ο οποίος επαναπαύεται ότι οι απόψεις του είναι τέ­λειες και ότι είναι από τους λίγους, από τους ελάχιστους αληθινούς πιστούς του Λόγου - Χριστού, εντεταλμένος παρ’ Αυτού για την προάσπισή Του.

Αλλά, αδελφοί μου, ο Λόγος Χριστός ουδεμίαν χρείαν έχει να Τον υπερασπισθούν οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι όμως έχουν χρείαν να αποκατασταθούν εν Χρι­στώ και να κατανοήσουν και να αφομοιώσουν την Απόλυ­τη και Τέλεια Θεία Διδασκαλία Του.

Αγαπημένοι μου, διαβάσατε τα βιβλία μου, κατανοή­σατε τη Σοφία που περιέχουν. Πιστεύετε ότι είναι διανοιακά κατασκευάσματα ενός ανθρώπου που καθοδηγείται από το σκότος;

Δεν κατανοήσατε, αδελφοί μου, ότι ο άνθρωπος που κατέγραψε, ανέπτυξε και παρουσίασε τις Διδασκαλίες αυ­τές, άγνωστες μέχρι τώρα στην ανθρωπότητα, καθοδηγεί­ται από τη Θεία Φλόγα του Πνεύματος και αναπτύσσει ιδέες του Απείρου Θείου Νου, ιδέες διαυγείς, τέλειες, ολοκληρωμένες, χωρίς κενά και σημεία αδιευκρίνιστα, στηριζόμενος πάντα στα γνωστά μας Ευαγγέλια που απο­σκοπούν να διασπάσουν τα κατεστημένα των ερμηνειών που δημιούργησαν οι περιορισμοί του νου, ο φανατισμός και η εμπάθεια;

Δεν κατανοήσατε, αδελφοί, ότι οι Διδασκαλίες αυτές είναι Τέλειες, Διδασκαλίες Θεού, Διδασκαλίες που απο­σκοπούν στην ανύψωση και τελειοποίηση και πλήρη απο­δέσμευση και Ανάσταση του ανθρώπου, και στην πλήρη ένωση και ταύτισή του με την Πηγή της Δημιουργίας του;

Όλα τα βιβλία μου περιγράφουν, εξυψώνουν, πορι­στούν, αναλύουν, φέρουν πλησίον του ανθρώπου τη Δι­δασκαλία του Τέλειου, τη Διδασκαλία της Αγάπης, ανα­λύοντας λεπτομερώς κάθε σημείο των Γραφών, για να μπορέσει ο άνθρωπος να βιώσει τον Εαυτό του.

Και αν όλα τα βιβλία αυτά, που μερικοί κατηγορήσατε, ομιλούν για Αγάπη, για Χριστό και Χριστοποίηση, για τον Πανάγαθο Θεό Πατέρα, ποιος νομίζετε ότι τα κατευθύ­νει, ποιος νομίζετε ότι τα εμπνέει, τα καθοδηγεί και τα προστατεύει; Από πού κατευθύνονται; Και αν περιέχουν και εκφράζουν το Θείο Θέλημα, προσέχετε μην επαναλά­βετε την Ιστορία και καταστείτε Θεομάχοι.

Αν ανατρέξετε στην Ιστορία, πέστε μου παρακαλώ πό­σοι εκ του παλαιού Φαρισαϊκού Ιερατείου, όντες εντεταλμέ­νοι για την τήρηση του Θείου Νόμου της εποχής εκείνης, ήταν ακόλουθοι του Ιησού;

Πέστε μου πόσα διπλώματα κατείχε ο Λόγος Ιησούς, για τον οποίο γράφτηκε στα Ευαγγέλια ότι ήταν «Ο γράμ­ματα μη μεμαθηκώς»;

Πιστεύετε ότι η πίστη ενυπάρχει μόνο σ’ εκείνους που φέρουν σχήμα και οι άλλοι τη στερούνται; Ή μήπως η δογματική σας πίστη είναι περιορισμένη και στείρα, χω­ρίς ουσιώδη έργα, καθόσον στερείται της ουσίας, της βά­σης, της Διδασκαλίας του Λόγου - Χριστού που είναι η Αγάπη;

Σκοπός μου δεν είναι να κατηγορήσω και να παρου­σιάσω τα τρωτά σημεία και τα λάθη της διδασκαλίας των περιορισμών που κυκλοφορεί μέχρι σήμερα, τα οποία καλώς γνωρίζω, γι’ αυτό απέφυγα επιμελώς να θίξω οτι­δήποτε και οιονδήποτε από τα κακώς κείμενα. Ούτε και να υπερασπισθώ τον Εαυτό μου και το έργο μου, γιατί η Αλή­θεια δεν υπερασπίζεται τον Εαυτό της, δεν μάχεται τον άν­θρωπο, αλλά η έκφρασή της κονιορτοποιεί τους περιο­ρισμούς και τις λανθασμένες ιδέες, εξυψώνοντας τον άνθρωπο, και θυσιάζεται για να μεταλλάξει την πλάνη σε Αγάπη και Φως.

Τι πιστεύετε, αδελφοί, ότι η Αγάπη ενυπάρχει μόνο σε μερικούς ιερωμένους; Ή είναι το γνώρισμα του κάθε ανθρώπου που προσφέρεται, δικαιώνεται και Θεώνεται;

Οι δύο μεγαλύτερες εκκλησίες του Χριστού, που έχουν τον ίδιο Δάσκαλο, τα ίδια Ευαγγέλια, τον ίδιο προορισμό επί της γης, πολέμησαν η μία την άλλη κατά τρόπο απερίγραπτο και εντελώς αντίθετο από τον προορισμό τους. Και ρωτώ: Πού η Αγάπη; Πού το Έλεος; Από ποιον εμπνέονταν οι αφορισμοί της μιας Εκκλησίας κατά της άλλης;

Δέεστε υπέρ της των πάντων Ενώσεως. Πώς την εν­νοείτε αυτή την Ένωση; Ο Θεός είναι ορθόδοξος, ή καθο­λικός, ή διαμαρτυρόμενος, ή είναι ο Θεός του Κόσμου, και επιζητεί οι άνθρωποι να έλθουν σε επίγνωση της Αλή­θειας για να ελευθερωθούν;

Μερικές ιδέες, με το πέρασμα των αιώνων και με την ανάπτυξη της διάκρισης του ανθρώπινου πνεύματος, φαί­νονται σήμερα τόσο γελοίες και παιδικές που ούτε τα παι­διά τα μικρά του δημοτικού σχολείου δεν τις συζητούν. Σας θυμίζω την τοποθέτηση της Ιεράς Εξέτασης και τη φρά­ση του Γαλιλαίου «και όμως η γη κινείται», για να κατα­νοήσετε τον περιορισμό και τη φαιδρότητα ορισμένων το­ποθετήσεων.

Μήπως μερικοί από παλαιές ελεύσεις τους φέρουν εντός τους τα σπέρματα του περιορισμού και του φανατι­σμού και ακολουθούν και σήμερα την ίδια τακτική, ενσπείροντας το φόβο και αλυσοδένοντας τους απλοϊκούς αν­θρώπους που δεν έχουν αποκτήσει ακόμα ιδίαν αντίληψη και διάκριση, εφαρμόζοντας την τακτική ιεροεξεταστών, αγνοώντας εντελώς την ουσία της Διδασκαλίας του Λό­γου, που ήταν Αγάπη προς τα Πάντα χωρίς κανέναν περι­ορισμό;

Είμαι έτοιμος να θυσιαστώ για όσα φανερώνω όν­τας σε πλήρη επίγνωση των ευθυνών μου απέναντι

στο Θεό και τον άνθρωπο. Δεν διακατέχω ύλη ουδεμία, οιασδήποτε μορφής που να με εμποδίζει σ’ αυτό, ούτε στοχεύω σε οποιαδήποτε προβολή μου και ως εκ τούτου ουδόλως κωλύομαι να φανερώσω εκείνα τα οποία εμπνέομαι και Πιστεύω.

Θέλω ακόμη να θίξω ένα λεπτότατο θέμα: Απέστειλα βιβλία μου, όπερ σημαίνει ότι δεν τα απέκρυψα, αλλά με θάρρος τα κοινοποίησα σε αγαπητότατο και σεβαστό πνεύμα Αδελφού μου, τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ως Επικεφαλής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο οποίος και μου απέστειλε επιστολές του, τις οποίες δημοσίευσα. Είναι βέ­βαιος ο αδελφός που με κατέκρινε ότι ο Οικουμενικός Πα­τριάρχης δεν έλαβε γνώση του περιεχομένου τους; Και δεν τον ενημέρωσαν επαρκώς οι περί Αυτόν υπεύθυνοι συνεργάτες του; Αλλά, αδελφέ, νομίζεις ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν εμπνέεται, δεν κατευθύνεται, δεν κα­θοδηγείται, δεν προστατεύεται για το έργο και την αποστολή του, αλλά παραμένει απροστάτευτος στα κάθε φύσης φυλλάδια που κυκλοφορούν, από Εκείνον που έθεσε ως κορώνα επί της κεφαλής του, περί μένον­τας την προστασία από εσένα;

Γνωρίζω πολύ καλά την πνευματική υπόσταση του Σε­βάσμιου Γέροντος Αδελφού μου, τουτέστιν το πνεύμα το οποίο φέρει εκ γενετής Αγιότητα και τον προορισμό του επί της γης, καθώς και τη θυσία του, τα οποία δις μου απεκάλυψε ο Πατήρ.

Με ποιο δικαίωμα, αδελφέ, με κατακρίνεις; Νομίζεις ότι τα ράσα σου, σου δίνουν το δικαίωμα να κρίνεις με τα μέτρα τα δικά σου τα περιορισμένα, την Έμπνευσή μου, ή την Πηγή της Γνώσης μου, ή την εμβέλεια του Νου μου και των συλλήψεών μου, ή τη δύναμη των κραδασμών του Λόγου Μου;

Σε ποια Εποχή νομίζεις ότι ζούμε; Στην Εποχή της Ιε­ρός Εξέτασης, όπου εσείς μόνον ήσαστε «αυθεντία» και η δύναμη και οι Νόμοι τους οποίους χρησιμοποιούσατε και ερμηνεύατε όπως θέλατε;

Στην Εποχή που ο Άνθρωπος δεν είχε το δικαίωμα να εκφράσει ελεύθερα τις σκέψεις του, τις ιδέες του και τη Γνώση του, ή στην Εποχή της Έκφρασης του Λόγου και της Ελευθερίας των Ιδεών;

Δεν αντιλήφθηκες ακόμη ότι όπου υπήρχαν ανελευ­θερία και περιορισμός γκρεμίστηκαν και γκρεμίζονται εξακολουθητικά σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης; Πώς νομίζεις ότι γίνονται αυτά, αν δεν ήταν Θέλημα Θεού και προετοιμασία για την αρχή μιας Νέας Κοσμικής Περιό­δου, μιας Νέας Εξέλιξης; Πώς κατέπεσαν κατεστημένα απολυταρχικά που επιβίωναν μέχρι τώρα με το φόβο της φυλάκισης και της Εξορίας από σκληρά ολοκληρωτικά καθεστώτα, που αστυνόμευαν τον Άνθρωπο ενσπείροντας το φόβο και καθηλώνοντας την ελεύθερη έκ­φραση του πνεύματός του;

Μήπως είσαι ζηλωτής αυτών των μεθόδων και κά­νεις κατάχρηση της θέσης σου, προσπαθώντας να επι­βάλεις τις ανελεύθερες και περιορισμένες καταπιεστι­κές ιδέες σου στους αδελφούς σου;

Ο Χριστός, αδελφέ, ήταν η Ελευθερία και την Ελευθε­ρία αυτή διακήρυξε με κάθε τρόπο στους ανθρώπους όλων των Εποχών, χωρίς διάκριση και περιορισμό. Αυτή την Ελευθερία ακολουθείς ή τον ανελεύθερο νου σου εκφράζοντας, προσπαθείς να τοποθετήσεις τους αν­θρώπους κάτω από τα ράσα σου; Ή πιστεύεις πως θα φοβηθώ την κατάκρισή σου και θα τρέξω να κρυφτώ απαρνούμενος τη φλόγα που Με κατακαίει μέσα μου; Απαρνούμένος Εκείνον ο οποίος με κατευθύνει και με καθοδηγεί για την εδραίωση μιας Νέας Εξέλιξης του Αν­θρώπου;

Πιστεύεις ότι θα το βάλω στα πόδια φοβούμενος τους μύδρους σου; Τι νομίζεις ότι Είμαι, καλάμι υπό ανέμου σαλευόμενο που το ριπίζει ο άνεμος, ή Αγωνι­στής δοκιμασμένος και σκληρός Μαχητής, έτοιμος να θυσιαστεί για το Έργο του;

Μήπως νομίζεις ότι είμαι μια γυναικούλα με το τσεμπέ­ρι της, απ’ αυτές που τρέχουν να σου φιλήσουν το χέρι εκ­λιπαρώντας την Ευλογία σου;

Διάβασες, αδελφέ, επισταμένα τις Διδασκαλίες μου ή κάθισες να σκεφτείς τι περιέχουν τα Μυστήρια που απο­καλύπτω, τα Μυστήρια του Απείρου Θείου Νου, τα Μυ­στήρια του Απείρου, τα Συμπαντικά, που ανθρώπινος νους δεν συνέλαβε ακόμη και δεν ήταν δυνατόν να εκφράσει, γιατί είναι πέρα από την ανθρώπινη Γνώση που κυκλοφορεί μέχρι σήμερα, πέρα από τις ανθρώπινες συλ­λήψεις και δυνατότητες, που είναι καθαρή, καθαρότατη, διαυ­γέστατη έκφραση του Θείου Λόγου, του Απείρου Θείου Λό­γου τον οποίο νομίζεις ότι υπηρετείς και υπεραμύνεσαι;

Δεν κατανόησες, αδελφέ, ότι αυτές οι αποκαλύψεις δεν προέρχονται εξ ανθρώπου, αλλά διά του Ανθρώ­που αποκαλύπτονται και κοινοποιούνται στη γη, για να καταστήσουν Κοινωνό τον Άνθρωπο, μετέχοντα ως Συνειδητός Θεός της δημιουργίας του Πατέρα του, τον Ένθεο Άνθρωπο, Εκείνον που γνωρίζει την Ου­σία του, εκείνον που μπορεί να εκφράσει τη Μία ποιότη­τα Κραδασμών, τη Μία Δόνηση του Δημιουργικού Λό­γου, τον Άνθρωπο τον Άπειρο που δημιούργησε ο Πατέρας;

Μπορείς να συλλάβεις τον κραδασμό των περιε­χομένων των βιβλίων μου, τη δόνησή τους που σου είναι Άγνωστη, ή μήπως διανοήθηκες έστω και ελάχιστα τη Σοφία του περιεχομένου τους η οποία εκφράζεται με σκοπό να καταστήσει Κοινωνό του περιεχομένου της τον Άνθρωπο χωρίς εξαίρεση καμία;

Άνθρωπε αδελφέ, η διαστρέβλωση των κειμένων μου και των διδασκαλιών μου, την οποία ο Θείος Λόγος σού επέτρεψε να εκφράσεις για να δεις το περιεχόμενο των εσωτερικών σου καταστάσεων και πεποιθήσεων, μου έδωσε την ευκαιρία να εκφραστώ με τη δύναμη της Φωνής μου, για να φανερωθεί πληρέστερα η Αλήθεια των Λόγων μου. Δεν σε χρεώνω και σε συγχωρώ γι’ αυτό και σε Ευλογώ για να κατανοήσεις καλύτερα τη Διδασκαλία μου.

Είμαι έτοιμος και πρόθυμος να επανέλθω, εάν μου δώ­σεις αφορμή.