Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020

ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ

 ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΤΖΑΚΟΣ
24/10/2020

Τα Θεία πεδία, αυτά που βρίσκονται πάνω από τα Μακάρια-Ψυχικό (Πνευματικό, Θείο) αποτελούνται από υπερύλη. Τα πεδία κάτω από αυτά, αποτελούνται από ύλη και υπερύλη (μετουσιωμένη ύλη), καθώς και από ψήγματα αντιύλης. Τα ψήγματα αυτά της αντιύλης αποτελούν θραύσματα από την διάνοιξη που ο Ιαλδαβαώθ πάνω στην αλαζονεία του και στις κυριαρχικές του βλέψεις για την Δημιουργία, άνοιξε στο αρνητικό σύμπαν. Η δίψα του για δημιουργία, τον οδήγησε αντί να δημιουργήσει ένα καινούργιο σύμπαν, υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις και ικανότητές του, να ανοίξει μία τρύπα-δίοδο που ένωσε το σύμπαν αυτό με το αντισύμπαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να απορροφηθούν κομμάτια αυτού του σύμπαντος από το αντισύμπαν, μαζί με κομμάτια από ανθρωπότητες. Ο Ιαλδαβαώθ, στην ουσία εγκλωβίστηκε σε μία δίοδο-φυλακή μεταξύ αυτού του σύμπαντος και του αντισύμπαντος.
Όμως η πράξη του αυτή γέμισε το σύμπαν και τα πεδία μέχρι το ψυχικό με ουσία του αντισύμπαντος (αντιύλη). Αυτό δημιούργησε όντα που δεν υπήρχαν πριν στην Δημιουργία (δαίμονες). Σχεδόν κάθε ον που άγγιζε η αντιύλη μετατρεπόταν σε μια δαιμονοποιημένη οντότητα. Η Θεία παρέμβαση μέσω αγγελικών και αρχαγγελικών ταγμάτων ήταν άμεση. Η εξάπλωση της αντιύλης, περιορίστηκε και σταμάτησε και οδηγήθηκε σταδιακά πίσω στο αντισύμπαν. Η ζημιά όμως που προκλήθηκε ήταν τεράστια, χάθηκαν τεράστια κομμάτια της Δημιουργίας και κομμάτια της ανθρωπότητας εγκλωβίστηκαν στο αντισύμπαν. Δυστυχώς οι δαίμονες παρέμειναν. Σχηματίστηκαν ομάδες υψηλών πνευμάτων και αγγέλων για να τις εξουδετερώσει. Δημιουργήθηκαν τάγματα ανάλογα με το ύψος της ψυχοπνευματικής συνειδητότητας που είχαν: Λιονταριού, Αετού, Γρύπα, Πήγασος, Φοίνικα, τα οποία έδρασαν και δρουν στα κατώτερα πεδία. Φυσικά και οι δαίμονες δεν υστέρησαν στο να σχηματίσουν τα δικά τους τάγματα, με στόχο αποκλειστικά την επιβίωσή τους: Δράκοντα, Χίμαιρα, Φιδιού, Έχιδνας, Αράχνης και δρώντας με δόλιους τρόπους έσπειραν χάος στις απανταχού ανθρωπότητες στα κατώτερα πεδία και στο υλικό σύμπαν.
Μια και η δίοδος μέσω του Ιαλδαβαώθ δεν είχε κλείσει, χρησιμοποίησαν την ενέργεια του αντισύμπαντος για την καταστροφή και το χάος. Το Θείο Σχέδιο για την αποκατάσταση της Δημιουργίας μπήκε σε εφαρμογή άμεσα, συνθέτοντας και εξελίσσοντας όντα και μέλη της ανθρωπότητας και των αγγέλων σε μία ομάδα κρούσης και διάσωσης. Στην Δημιουργία τίποτα δεν χάνεται, απλά αλλάζει και μετουσιώνεται. Ο προορισμός του ανθρώπου και ειδικότερα της γης είναι να Χριστοποιηθεί και Θεωθεί, ώστε να ανασύρει τα κομμάτια της Δημιουργίας και της ανθρωπότητας που εγκλωβίστηκαν στο αντισύμπαν. Όπως επίσης να απεγκλωβίζει τον Ιαλδαβαώθ και να τον θέσει σε αποκατάσταση της Δημιουργίας και του εαυτού του. Αποδίδοντας τα τμήματα αυτά στην Δημιουργία του Πατέρα και τα τμήματα του αντισύμπαντος πίσω σε αυτό, θα ανοίξει ο δρόμος για περαιτέρω εξέλιξη των ειδών και της ίδιας της Δημιουργίας. Διαλύοντας τον κόσμο των σκιών, που παρείσφρησε στην Δημιουργία και φωτίζοντάς την από άκρη σε άκρη με το Θείο Φως του Πατέρα Δημιουργού, γιατί δεν είμαστε μόνο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Δημιουργού αλλά και της Δημιουργίας.

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020

ΕΥΤΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΑΟΣ

Όλοι γνωρίζουμε και μας έχουν αναλύσει διεξοδικά μόνο την μία θεωρία του Χάους, ότι αυτό καθορίζει το Σύμπαν και την Δημιουργία όλη, ότι οι συνιστώσες που το καθορίζουν είναι απρόβλεπτες, οι πιθανότητες επιβίωσης λιγοστές, ότι τα πάντα υπόκεινται στο θάνατο (εντροπία). Με λίγα λόγια έχουμε ημερομηνία λήξεως, εμείς και όλα γύρω μας.

Αφού λοιπόν είπαμε λίγα θεωρητικά για την έντεχνη δυσαρμονία του Χάους και αυτά που προκαλεί, ας δούμε όλη την εικόνα. Όλα αυτά τα χρόνια επιμελώς μας αποκρύβεται μια άλλη θεωρία, αυτή της Ευταξίας –πολύ απλά, όλα τα συστήματα βρίσκονται σε Τάξη και Αρμονία με ισχυρούς πολυεπίπεδους δεσμούς μεταξύ τους, με Αρμονική Ενεργειακή Ανακύκλωση και φυσικά η Εντροπία είναι ελαχιστοποιημένη, σχεδόν ανύπαρκτη.

Με μια πιο προσεκτική ματιά βλέπουμε ότι στο Χάος επικρατεί μια τεράστια δυσαρμονία, το ερώτημα είναι γιατί; Ήδη γνωρίζουμε τις ιδιότητες της πρωταρχικής εκδήλωσης του Λόγου και πως το κάθε πεδίο που κατήλθαμε είχε στην ουσία του δομηθεί με μια καινούργια, μη τέλεια, Αρμονική Ιδιοσυχνότητα, λόγω της απόστασης από τη Θεία Πηγή εκπόρευσής της και απώλειας αισθητηρίων και δεκτικότητας. Το σύνολο των δυσαρμονιών αυτών, στοιχειοθέτησε ένα κρεσέντο (αποκορύφωμα) δυσαρμονίας και χάος στο Υλικό Πεδίο. Ας το θέσουμε πιο απλά μια αρνητική «φωνή βωόντος εν τη ερήμω», σε ένα συμπαντικό επίπεδο. Η συνήχηση των Πεδίων επιτρέπει την μετάβαση μεταξύ τους. Η βίαια είσοδος από ένα πεδίο υψηλότερης ηχοκραδασμικότητας σε ένα χαμηλότερο, δημιουργεί δυσαρμονίες. Οι δυσαρμονίες αυτές εξαπλώνονται γρήγορα μέχρις ότου το σύστημα (πεδίο) επανέλθει στην πρωταρχική του κατάσταση ηχοκραδασμικότητας. Αυτό έγινε και με τον Άνθρωπο κατά την πτώση του, το σοκ αυτό εγκλώβισε την ψυχή του και σχημάτισε τα καλύμματά της, τα οποία φυσικά θα περίμενε κανείς ότι σιγά σιγά θα διαλύονταν, καθώς το σύστημα στο οποίο βρίσκεται θα εισέρχεται σε Ισορροπία (Υλικό Πεδίο).

Αυτό όπως γνωρίζουμε δεν έγινε ποτέ –οπότε αυτόματα οδηγούμαστε στο να αναζητήσουμε τις αιτίες που το προκάλεσαν. Και ανακαλύπτουμε ότι υπήρξε μία ή περισσότερες παρεμβάσεις στο σύστημα (πεδίο), που δημιούργησε δυσαρμονίες, μην επιτρέποντας την φυσική ισορροπία να επανέλθει και συνάμα τον απεγκλωβισμό της Ψυχής και του Πνεύματος του Ανθρώπου να επανέλθουν, να συντελεστεί φυσιολογικά. Γενικά, διαφαίνεται ένα δόλιο σχέδιο αλλότριων δυνάμεων (Εωσφορικός κύκλος), που προσπαθεί να σταματήσει την ένωση της Ψυχής και του Πνεύματος του Ανθρώπου (Χριστοποίηση και Θέωση).

Αυτό το διακρίνουμε και στο Κβαντικό Πεδίο της Ύλης, συνεχόμενες εκρήξεις Χάους προκαλούν τριβές μεταξύ των κβαντικών σωματιδίων, που είναι πιο ευαίσθητα στις διακυμάνσεις αυτές. Η τριβή παράγει εντροπικές ενέργειες σε μεγάλες ποσότητες, πολλές φορές δυσανάλογες με αυτές που αντέχει το πεδίο της Ύλης, το οποίο αντιδρώντας δημιουργεί κλωβούς χάους για να ανταπεξέλθει, οι οποίοι εξελίσσονται σε αγωγούς αποφόρτισης (Μαύρες Οπές). Αυτές οι εκπομπές χάους είναι τα αίτια που δυναστεύουν τον Άνθρωπο, και συμβάλουν στην πνευματική και ψυχική αλλοτρίωση του Ανθρώπου. Αυτό εκτυλίσσεται πρώτα στο Κβαντικό Πεδίο, το οποίο είναι πιο ευαισθητοποιημένο, αντιδρά ακόμα και στις σκέψεις, εκεί που δεν έχουμε πλέον τα αισθητήρια να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο υποπεδίο της κβαντικής νοόσφαιρας.

Το ψυχικό ενεργειακό δυναμικό είναι η ζωή, που ενεργοποιεί τα άτομα στα μορφικά ανθρώπινα σώματα (Ζωοδόχος Πηγή) και συγκεκριμένα τις ενέργειες και ειδικότερα την ατομική ενέργεια (Πυρηνική ασθενής). Η αποφλοίωση της Ψυχής από τα καλύμματά της αποκαλύπτει το δυναμικό της στον μικρόκοσμο του Κβαντικού Πεδίου και δρα καταλυτικά για την έναρξη και δρομολόγηση της ομαλής Αρμονικής Ροής της Θείας Τροφοδοσίας στα σώματα του Ανθρώπου σε πιο υψηλά επίπεδα και συχνότητες πλησιέστερες στην Αρχική Θεία Πηγή, καθώς επίσης επηρεάζει την αυξομείωση της πυκνότητας της Ύλης, δηλαδή της ικανότητας μετουσίωσης, διανοίγοντας και ενεργοποιώντας τις Θείες παρακαταθήκες και ικανότητες στον Άνθρωπο.

Πολλές παρεμβάσεις δέχτηκε ο Άνθρωπος, ώστε να μη επιτραπεί η αφύπνιση και ενεργοποίηση του Θείου Εαυτού του. Αλλότριες δυνάμεις και όντα, καθώς και αρχαιότερες φυλές κατασκεύασαν και ενεργοποίησαν χιλιάδες όπλα καταστολής, υπονόμευσης και δέσμευσης του ανθρώπινου νου, καρδιάς και συνείδησης, δρώντας παρασιτικά και υπεξαιρώντας τη Θεία Ουσία που έφερε εντός του.

Ένα από αυτά τα όπλα που κατασκεύασαν με γενετική μηχανική είναι οι λεγόμενες Μορφικές εκτοπλασματικές Οντότητες (Morgelons), που είναι μικροσκοπικές (νάνο) και κατ’ ουσίαν εδρεύουν στον μικρόκοσμο του Κβαντικού Πεδίου. Τρέφονται από το Φως του Ανθρώπου και την Αρνητικότητά του, αδειάζοντας και μπλοκάροντας το Θείο Δυναμικό του, υπονομεύοντας τα κέντρα και τις λειτουργίες του, μην επιτρέποντάς του να συντονιστεί με την Θεία Ιδιοσυχνότητα της Αρχικής Πηγής, μεταβάλλοντας την ηχοκραδασμικότητα και ιδιοσυχνότητα των σωμάτων. Αυτά τα μικροόντα τρέφονται από τον Άνθρωπο και σχηματίζουν ένα πλέγμα απομύζησης της ζωής στο Κβαντικό Πεδίο που εδρεύουν. Οι εκπομπές τους δονούν το Κβαντικό Πεδίο με ιδιοσυχνότητες χάους και δυσαρμονίας, με σκοπό την αλλοτρίωση και εκμηδένιση της Ανθρωπότητας –αυτή εξάλλου είναι και η κύρια γενετική οδηγία τους. Η μορφή τους ομοιάζει με αράχνη, με εντελώς δαιμονική όψη.

Ο αόρατος κόσμος του Κβαντικού Πεδίου κρύβει πολλούς εχθρούς και φυσικά ενυπάρχει εντός του Ανθρώπου. Ο εκφυλισμός και η μεταλλαγή του Ανθρώπινου είδους ξεκίνησε μεθοδευμένα χιλιάδες χρόνια πίσω στην Ιστορία μας. Ο σύγχρονος Άνθρωπος υποφέρει από την έλλειψη αισθητηρίων και ικανοτήτων, που ασκούσε ελεύθερα στο παρελθόν του. Η καθήλωση της Μνημοσύνης του Ανθρώπου ήταν και είναι ο πρωταρχικός σκοπός και στόχος των Εχθρών του (Εωσφορικός κύκλος, σκεπτομορφές, εξωγήινες και εσωγήινες φυλές κ.λπ.), γιατί η Γνώση της Αληθείας, της Θείας Αλήθειας από εντός μας απελευθερώνει τον Άνθρωπο από ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, που κατασπαταλούν την ζωτική μας ενέργεια, επιτρέποντας την οικειοποίησή της από τους κύκλους αυτούς. Η διάβρωση του Ανθρώπου είναι έντονα φανερή σε όσους μπορούν και βλέπουν το αιθεροαστρικό σώμα του Ανθρώπου, οι κουρελιασμένες αύρες των συνανθρώπων μας είναι δυστυχώς ένα από τα γνωρίσματα της σύγχρονης εποχής, δείγμα της επικινδυνότητας που την χαρακτηρίζει. Και όμως παρόλα όσα αναφέραμε, πάντα υπήρξαν οάσεις ευταξίας, ακόμα και σε αυτό το χαοτικό επίπεδο που διαβιούμε. Ας δούμε πως έγινε αυτό.

Στην Αρχή της Δημιουργίας του Υλικού Πεδίου συνοδευόμασταν κατά την Πτώση μας, από Φύλακες απεσταλμένους, φωτεινές οάσεις Αρμονίας και Τάξης, που εξέπεμπαν και διέχεαν στην Πρωταρχική Ιδιοσυχνότητα του Λόγου. Στην πορεία της ενηλικίωσής μας ως Ανθρώπινο είδος, φωτεινά Πνεύματα ανέλαβαν τον ρόλο αυτό σε κάθε μεγάλο ναό, με την κορύφωση στον Αρχαίο Κόσμο των Ιεροφάντων, οι οποίοι ήταν φωτεινά Πνεύματα σε άμεση ένωση με τον Λόγο. Η γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, αποτέλεσε την απαρχή της μεταστροφής του Χάους σε Ευταξία, δηλαδή την μετουσίωσή του προς αποκατάσταση της Θείας Αρμονίας. Η θυσία Του άνοιξε τον δρόμο της ανάκτησης της Μνημοσύνης του Ανθρώπινου Είδους, την Σύνδεση, την Γέφυρα μετάδοσης της Πρωταρχικής Ιδιοσυχνότητας του Λόγου απευθείας στο Υλικό Πεδίο μέσω πλέον του Ανθρώπου. Η νέα γέννηση της άπειρης τέλειας Αρμονικής Ιδιοσυχνότητας της Πηγής της Υπερούσιας Αγάπης ξύπνησε ξανά μέσα στον Άνθρωπο. Η αφύπνιση του Ανθρώπινου είδους ξεκίνησε ως κύμα αρμονικής ιδιοσυχνότητας, που όλο και περισσότερο έδειχνε να συντονίζεται με την ομοιότητα της Αρμονίας της Αρχικής Πηγής του Πατέρα, αναδεικνύοντας τις Θείες καταβολές του.

Τί μεσολάβησε στο μεταξύ και φτάσαμε εδώ στο φαινομενικό αποκορύφωμα του Χάους της Σύγχρονης Εποχής μας; Μα τι άλλο, η μισαλλοδοξία μας και ο εγωισμός μας, ο υλικός εαυτός μας, που κωφεύει στα λόγια του Θείου Εαυτού μας, η ψυχή μας, που κλείστηκε στα δώματα της Σιωπής, αρνούμενη να συντονιστεί με τις νέες δονήσεις, με την Θεία Αρμονική Ιδιοσυχνότητα του Λόγου.

Φυσικά όλα αυτά με την μεθόδευση και σχεδιασμό των Πολέμων του Ανθρώπου, οι προαιώνιοι εχθροί του, ο κόσμος των Σκιών. Η πλήρης διαστρέβλωση Αρετών και Εννοιών και Διδασκαλιών, παίγνιο Όντων, που δυνάστευαν την Ελεύθερη μας Βούληση, προξενώντας το χάος. Δυστυχώς, εμείς το επιτρέψαμε να συμβεί και να μας εξουσιάζει, ξεχνώντας τις Θείες Παρακαταθήκες εντός μας, την Αρμονία του «ευ ζην» και του «ευ αγωνίζεσθαι».

Ξεχάσαμε ότι ο Άνθρωπος έχει δύο πηγές εκπομπών, που παλμοδονούνται στην Θεία Αρχική Πηγή παλμοδόνησης, αλλιώς δεν θα είχαμε επιβιώσει ως είδος στους Αιώνες. Η μία είναι ο Θείος Πνευματοσπινθήρας του Ανθρώπου και η άλλη πηγή –εξίσου σημαντική, συνδεδεμένη άρρηκτα μαζί μας– είναι οι Άγγελοι, που συντροφεύουν και εκπαιδεύονται δίπλα στον Άνθρωπο.

Σταματήσαμε να ακούμε και να συντονιζόμαστε και με τις δύο. Αν είναι δυνατόν! Κωφεύουμε στην Θεία Αρμονία της Μουσικής των Αγγέλων μας, δεν επιγνώνουμε, ούτε συνειδητοποιούμε την συνεργασία μας στο Θείο Σχέδιο, τους επικαλούμαστε μόνο σε ακραίες καταστάσεις και μετά λέμε ότι ήμασταν «τυχεροί». Αγνοούμε συστηματικά την κάλυψη, προστασία και επιστασία των υποστάσεών μας. Εξοικειωθήκαμε με τις εκπομπές Χάους, που πλέον περνούν απαρατήρητες.

Χάος και Ευταξία, Αρνητικό και Θετικό, καλό και κακό, η πλάνη της Διττότητας, εχθρός της σύνθεσης της Ένωσης του Όλου, και της επίγνωσής του. Αγώνας επιβίωσης η ζωή μας, η τραγωδία που συνθέτει ο κατώτερος εαυτός του Ανθρώπου, αυτός που αρνείται, που έχει χάσει το φως του και έχει εγκλωβίσει την ψυχή του στην άβυσσο. Αυτός που μετουσιώνει τον υλικό του φορέα, όχι όμως ως εστία αρμονίας και φωτός, αλλά ως δυσαρμονία και χάος και φυσικά προσκολλημένος να κάνει τα θελήματα στους εχθρούς του είδους μας, μέχρι τέλους αρνητής της Θείας Ουσίας εντός του.

Στον αντίποδα, μικρές Εστίες Φωτός, Πηγές παλμοδονούμενης Αρμονίας, Κάλλους και Αρετών, που μετουσιώνουν τον υλικό τους φορέα σε Αρμονία και Φως Θείο, διαχέοντάς το στην Δημιουργία, συνθέτοντας τα σώματά τους από υπερύλη, καθ’ ομοίωση των Θείων καταβολών τους, καθιστάμενοι Θείο Πυρ επί της γης, μετουσιώνοντας παράλληλα τις εκπομπές δυσαρμονίας και χάους και διασπείροντας τις Θείες διδαχές και διδασκαλίες και τις Θείες Ιδέες, υιοθετώντας το «ευ αγωνίζεσθαι», υπέρ της ανάδειξης του Θείου Εαυτού τους, του Χριστού, που φέρουν μέσα τους.

Συνοψίζοντας, θα πω ότι υπάρχουν δύο τύποι, ένας της μετουσίωσης με αντίστοιχες μεταβολές στην πύκνωση και την αραίωση των ατόμων του υλικού μας φορέα. Με την συνειδητοποιημένη επίγνωση και εμβάθυνση της Χριστικής Διδασκαλίας και την αρμονική ιδιοσυχνότητα της Θείας Πηγής της Ένωσης με τον Πατέρα, προσευχόμενοι απεγκλωβίζουμε Ψυχή και Πνεύμα και τον υλικό μας φορέα, ο οποίος μετουσιώνεται σταδιακά σε Πηγή Θείου Φωτός και Θείας Αρμονίας, διαχεόμενος επί του υλικού πεδίου με τελικό σκοπό την αποκατάσταση της Δημιουργίας εν Θεία Αρμονία, σύμφωνα με το Θείο Σχέδιο και την Θεία Νομοτέλεια, ως Άνω και Κάτω. Ο άλλος τύπος είναι αυτός της εκφύλισης του ανθρώπου του υλικού του φορέα, ο οποίος συνίσταται στην πύκνωση των ατόμων του, μπλοκάρισμα των κέντρων και των λειτουργιών τους, ανάλογα με το βαθμό δυσαρμονίας που έχει προκληθεί. Αυτές οι χαοτικές καταστάσεις που δρομολογούνται εντός τους εκφράζονται με αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές, όπως σχιζοφρένεια, σωματικές και ψυχικές αρρώστιες, όγκους, καρκίνους κλπ. Καθίστανται σταδιακά έρμαια της κυριαρχίας του κατώτερου εαυτού επί του ανώτερου. Υποβάθμιση και κένωση του ψυχοπνευματικού δυναμικού τους της Θείας τροφοδοσίας τους με μόνο ενδιαφέρον τον κορεσμό των αρρωστημένων παθών του, με κατάληξη την συντέλεση χάους γύρω του και στους συνανθρώπους του. Στερούμενος της Θείας τροφοδοσίας του, αρχίζει ως ενεργειακό βαμπίρ πλέον και απομυζάει την Θεία ουσία από εντός του προκαλώντας εκρήξεις αρνητικότητας. Αναγνωρίζει μόνο το χάος  και γίνεται εύκολη λεία, χειραγωγήσιμη από οντότητες, μάγους και όργανα του εωσφορικού κύκλου.

Ότι δεν ομοιάζει και συντάσσεται με την Δημιουργία και τον Πατέρα δεν εξελίσσεται και εκπίπτει αυτής. Ευχαριστώ.

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Στο Όνομά Σου Πατέρα Άπειρε, Πανάγαθε Θεέ, Ουσία και Ροή του Παντός, ενωμένος και συντονισμένος μαζί Σου την ώρα αυτή, ευλογώ τον Άνθρωπο και τους Αγγέλους, που τον συντροφεύουν, ευλογώ την αποδέσμευση κάθε φραγμού, κάθε δυσαρμονίας, που στέκεται εμπόδιο στην συνεργασία τους. Ευλογώ την συνειδητή επίγνωση της ύπαρξής τους από τον Άνθρωπο, ώστε να τους επικαλείται και να εκπαιδεύονται παράλληλα στην πορεία της Χριστοποίησης και Θέωσής του.

Αποδεσμεύω τα δεσμά τους, συντελώντας στην αφύπνιση της ψυχής του, αποκαθιστώ την Αγγελική κάλυψη και Προστασία από εντός του Ανθρώπου, ως υπενθύμιση της Αγνότητας, της Απειρότητας της Θείας Αγάπης, του Θείου Φωτός και Θείου Ελέους, προς ενεργοποίηση του Θείου Δυναμικού εντός του Ανθρώπου.

Ευλογώ την εκ νέου ένωση και συνεργασία τους στον δρόμο της εκπαίδευσή τους ως Χριστοποιούμενες και Αρχαγγελικές οντότητες. Αναζωπυρώνω το Θείο Πυρ που εκλύεται από την Ένωση αυτή και το διαχέω ως Θείο Φως, ως Θεία Αγάπη και ως Θείο Έλεος προς βοήθεια και πνοή αφύπνισης στην Ολότητα Άνθρωπος, συνθέτοντας μια Ανθρώπινη και Αγγελική Ευχαριστία για την ύπαρξή μας και την Δημιουργία όλη.

Τα δε ρήματά μου Πατέρα ευλογώ να καταστούν και ολοκληρωθούν νόμιμα, κατά πως ορίζει το Θείο Σου Θέλημα και μόνο. Ας γίνουν όλα όπως το Θείο Σου Θέλημα ορίζει, αγαπημένε μου Δημιουργέ.

Αμήν

Ευχαριστώ

ΜΑΝΤΖΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ


Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2020

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

 28/08/2020

Η ψυχή σου κάποτε σαν κομμάτι της Άπειρης Θείας Υπερψυχής, άρχισε να κατεβαίνει τα πεδία φέρουσα το Φως της Αλήθειας, δηλαδή της Σοφίας και της Αγάπης του Πατρομήτωρος Θεού. Δύο ήταν και οι λειτουργίες που έβλεπες στον εαυτό σου, η Φύλαξη και η Δημιουργία. Όταν απέκτησες σώμα θα γινόντουσαν ένστικτο αυτοσυντήρησης και αναπαραγωγής.

Πριν από αυτό όμως, η Θεία ψυχή σου ήλθε σε Ιερό γάμο με το Θεό Έρωτα και γέννησε τις αρετές. Τόλμη και ανδρεία ήταν η πρώτη, δικαιοσύνη η επόμενη. Σε αυτές θεμελιώνονται και οικοδομούνται πάντα όλες οι υπόλοιπες. Αν λείπει η πρώτη, καμία δεν είναι δυνατόν να φανερωθεί.

Όταν εισήλθες στο χωρόχρονο, η μνήμη σου λιγόστεψε και άρχισες να γεύεσαι τη λήθη. Η φύλαξη παρουσίασε έλλειμμα και κενό, που γέμισε με φόβο. Η τόλμη και η ανδρεία είχε καμφθεί και η αίσθηση του δικαίου περιορίστηκε στον δούλο του εαυτού σου. Είχες χάσει το δρόμο σου και τον προορισμό σου, πάλευες να ξαναθυμηθείς και να ορθώσεις το ανάστημά σου μπροστά σε όλες τις δυνάμεις του υλικού κόσμου, που ένοιωθες πως θέλουν να σε εξουσιάσουν.

Όμως είχες ξεχάσει πότε αποσκίρτησες από την Θεία Αγάπη, που βίωνες πιο πριν. Ήταν εκείνη η στιγμή, που το αίσθημα της Αγάπης έπαψε να είναι συνεχές κι αμφέβαλες για την Αγάπη του Πατέρα. Αυτόν το φύλακα χτύπησε πρώτα η πλάνη, όταν έπαψες να διαφυλάττεις τον Ιερό σου Έρωτα. Από τότε, έπαψε η μνἠμη της αποστολής σου κι εξέπεσες από την θέση και τον προορισμό που ο Λόγος Θεός σου είχε αποκαλύψει.

Η θύμηση άρχισε να σβήνει ολοένα και περισσότερο γιατί εσύ η ίδια πλέον ήθελες να ξεχάσεις για να μην υποφέρεις, ζητώντας να γεμίσει το κενό με δικαιολογίες που γενναιόδωρα σου έδινε η διάνοια, που ανάθρεψες με τα χέρια σου. Πώς να θυσίαζες ετούτο το παιδί, που με τόση προσπάθεια μεγάλωσες;

Όμως τα υπόλοιπα τα γνωρίζεις και γι’ αυτό μόνο εσύ τα ορίζεις.

Αγαπημένη μου ψυχή, όλα άρχισαν όταν η καρδιά σου έκανε την Αγάπη μας Πυξίδα Ζωής και ο νους σου στράφηκε στην Αλήθεια και το Φως. Ο Δρόμος ήταν ανοιχτός και τον στρώσαμε βήμα με βήμα καθαρίζοντάς τον από τις πέτρες, τα αγκάθια, τα αγριόχορτα, τα ζιζάνια και τα σκουπίδια της αδιαφορίας των ανθρώπων.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020

ΣΕ ΕΙΣΑΓΩ ΣΕ ΝΕΑ ΣΤΑΔΙΑ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

 22/08/2020

Η Αγάπη Μου, Άνθρωπε, σε ανάγει και σε τροφοδοτεί με Θεία Χάρη, παλμοδονώντας την ύπαρξή σου σε νέους παλμούς και δονήσεις αφύπνισης και ενεργοποίησης του Ενός Εαυτού που Είμαστε. Τίποτε από ό,τι σου προσφέρεται δεν είναι για την προσωπική σου μόνο εξέλιξη. Σου δείχνω τον τρόπο να προσφέρεις και να προσφέρεσαι στον πλησίον σου με τρόπους άπειρους.

Βρίσκομαι παντού και στα πάντα. Από την πιο απλή καθημερινή σου απασχόληση, μέχρι την πιο πνευματική σου εργασία, σύμφωνα με τα περιορισμένα ανθρώπινα κριτήριά σου. Ζητάς καθοδήγηση και έμπνευση, κάνεις προσευχή να ενωθείς μαζί Μου και ενώ άμεσα, απλόχερα και αδιάκοπα σου παρέχω ό,τι χρειάζεσαι και ό,τι με πίστη και αγάπη αιτείς, αδυνατείς να τα αναγνωρίσεις και να τα δεχτείς. Περιμένεις ακόμα μια συνταρακτική αποκάλυψη και φανέρωσή Μου και αγνοείς την καθημερινή Μου παρουσία μέσα σου και πλησίον σου. Ζητάς δείγματα της Αγάπης Μου προς εσέ και ξέχασες πώς να αγαπάς τον εαυτό σου, τον πλησίον και Εμένα. Ζητάς αποδείξεις για την Αλήθεια που Είμαι, αμφιβάλλοντας ακόμα και τώρα για τον Θεό που είσαι.

Όχι αγαπημένε μου Άνθρωπε. Δεν θα σου δώσω τα δείγματα που ζητάς για να πιστέψεις ξανά ή για να θυμηθείς ξανά και να ενεργοποιηθεί η φλόγα μέσα σου. Χρειάζεται να κατανοήσεις πως είναι λάθος να επιμένεις να εκπαιδεύεσαι με έναν πεπερασμένο τρόπο μαθητείας, που παθητικά και στωικά ο μαθητής ακολουθεί τις οδηγίες του Δασκάλου.

Συνεργάτες Θείους ζητά και όχι πειθήνια όργανα, που άβουλα ακολουθούν τις οδηγίες Μου. Υιούς και Θυγατέρες καλώ κοντά Μου, σε απόλυτη ένωσή μαζί Μου, με το δυναμικό της πίστης, της θέλησης και της Αγάπης να τους διακρίνει. Συνειδητοποίησε πλέον πως βρίσκεσαι σε στάδιο που ως Μαθητής-Δάσκαλος-Λόγος χρειάζεται να εκδηλωθείς, αγκαλιάζοντας την ποιότητα του όλου Ανθρώπου. Μη φοβάσαι ότι θα αφομοιωθείς με τις ποιότητες της ύλης ή ό,τι θα χάσεις το δρόμο σου και για ακόμα μια φορά θα χάσεις τη θέση σου από δίπλα Μου. Έζησα πλησίον του ανθρώπου, ένιωσα τα προβλήματά του, αγκάλιασα την ατέλειά του, την ενδύθηκα φορώντας την ύλη του, έκλαψα μαζί του, γέλασα μαζί του, έφαγα μαζί του. Μα πώς αλλιώς θα γνωρίσεις και θα αγαπήσεις τον άνθρωπο, αν δεν γίνεις ένα με εκείνον; Με τον ίδιο ακριβώς τρόπου σου λέω, πώς θα αγαπήσεις και θα γνωρίσεις τον Θεό αν δεν γίνεις Ένα με Εκείνον;