ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ (Β ΜΕΡΟΣ)

Ο Χριστός πολεμήθηκε από τους Εβραίους διότι κλόνιζε τα θεμέλια της πίστης που είχαν για την ανωτερότητά τους σε σχέση με τους Εθνικούς και του μέλλοντος που τους επιφυλασσόταν.

Κατά Ματθαίο ΚΔ΄, 15-22: «Αλλά το τέλος του κόσμου θα βραδύνη ακόμη. Η εικών όμως και η προτύπωσις του τέλους αυτού, δηλαδή η καταστροφή των Ιεροσολύμων, πλησιάζει. Σας δίδω λοιπόν τα σημεία, που θα προαναγγείλουν τον σύντομο ερχομόν της καταστροφής αυτής. Θα ίδητε πρώτον το μισητόν και βέβηλον σίχαμα, που θα προκαλέση την ερήμωσιν και την καταστροφήν της Ιερουσαλήμ, και το οποίον ελέχθη προφητικώς δια του προφήτου Δανιήλ, να στέκεται εις άγιον τόπον. Κάθε αναγνώστης ας το νοιώσει και ας λάβη τα μέτρα του. Ας εννοήση, ότι το σίχαμα αυτό θα είναι πρώτον μεν οι ζηλωταί και οι ξιφοφόροι, που θα καταλάβουν το ιερόν και θα το βεβηλώσουν με τας δολοφονίας των και τα άλλα κακουργήματά των, ύστερα δε και τα ρωμαϊκά στρατεύματα, που θα έλθουν να συμπληρώσουν την βεβήλωσιν αυτήν. Όταν λοιπόν θα ίδητε την βεβήλωσιν αυτήν του ιερού να αρχίζη, τότε εκείνοι που θα κατοικούν εις τα πόλεις της Ιουδαίας, ας φεύγουν εις τα βουνά δια να κρυβούν εκεί. Και εκείνος που είναι επάνω εις το ηλιακωτόν του σπιτιού, ας μη καταβή δια να πάρη από το σπίτι του τα πράγματά του, αλλ΄ ας φύγη το ταχύτερον. Και εκείνος που με μόνον το υποκάμισον εργάζεται εις το χωράφι, ας μη γυρίση οπίσω δια να πάρη και τα εξωτερικά του ενδύματα. Αλλοίμονον δε εις τας εγκύους και εις εκείνας, που θα θηλάζουν μικρά παιδιά κατά τας ημέρας εκείνας, διότι θα είναι πολύ δύσκολον εις αυτάς και να τρέξουν δια να σωθούν, αλλά και να εύρουν τα απαραίτητα δια τον στηριγμόν του οργανισμού των. Κάνετε δε την προσευχήν σας να μη γίνη η φυγή σας εις χειμωνιάτικην κακοκαιρίαν, η οποία θα σας γίνεται εμπόδιον εις την φυγήν. Ούτε να συμπέση η φυγή εις ημέραν Σαββάτου, που απαγορεύεται να βαδίσετε δρόμον μακρυνόν. Πρέπει δε εις την φυγήν σας να μη εμποδίζεσθε από τίποτε. Διότι τότε θα είναι θλίψις μεγάλη, τέτοια που δεν έχει γίνει από την αρχήν του κόσμου έως τώρα, ούτε θα γίνει ποτέ παρομοία. Και αν δεν ωλιγόστευεν ο αριθμός των ημερών εκείνων, δεν θα εσώζετο κανείς άνθρωπος. Αλλά δια τους εκλεκτούς, δια τους οποίους ο Θεός θα προνοήση να μην ταλαιπωρηθούν πολύ, θα ολιγοστεύσουν αι ημέραι εκείναι».

Κατά Ματθαίο ΙΕ΄, 14 : «Αφήσατέ τους είναι οδηγοί τυφλοί που οδηγούν τυφλούς. Εάν δε τυφλός οδηγή άλλον τυφλόν, θα πέσουν και οι δύο εις βαθύν λάκκον».

Κατά Ματθαίο ΙΘ΄, 27-28: «Τότε απεκρίθη ο Πέτρος και του είπεν. Ιδού, ημείς αφήκαμε όλα και σε ηκολουθήσαμεν. Τι άραγε θα δοθή εις ημάς ως αμοιβή; Ο δε Ιησούς τους είπεν: Αληθώς σας λέγω, ότι εσείς που με ακολουθήσατε, όταν θα ξαναγεννηθή ο κόσμος και θα έχη συντελεσθή η εκ νεκρών ανάστασις, οπότε θα καθήση ο υιός του ανθρώπου εις θρόνον λαμπρόν, αντάξιον της δόξης του, θα καθήσετε και σεις εις δώδεκα θρόνους θρόνους δικάζοντες τα δώδεκα φυλάς τους Ισραήλ».

Κατά Ματθαίο ΚΑ΄, 43: «Δια τούτο σας λέγω, ότι θα αφαιρεθή από σας η βασιλεία και η ιδιαιτέρα προστασία του Θεού και θα δοθή εις έθνος, το οποίον θα παράγη τα αγαθά έργα, που είναι οι καρποί της βασιλείας αυτής».

Κατά Λουκά ΙΓ΄, 34, 35: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, ταλαίπωρε και αξιοθρήνητε πόλις! Συ που φονεύεις τους προφήτας και λιθοβολείς εκείνους που σου απέστειλεν ο Θεός! Πόσας φοράς ηθέλησα να συμμαζεύσω τα παιδιά σου με στοργήν παρομοίαν προς εκείνην, με την οποίαν περιμαζεύει η όρνιθα το πλήθος των μικρών πουλιών της κάτω από τα πτερά της, και δεν ηθελήσατε! Ιδού προς τιμωρίαν σας αφίνεται έρημος και απροοστάτευτος από τον Θεόν, εις μόνας τα ιδικάς σας χείρας, ο οίκος σας, δηλαδή η πόλις σας με τον ναόν της. Σας λέγω δε, ότι δεν θα με ίδετε πλέον, έως ότου μετανοήσετε και πιστεύσετε, οπότε συγκαταριθμούμενοι εις τα μέλη της Εκκλησίας μου θα είπετε δι΄ εμέ. Ευλογημένος είναι αυτός, που έρχεται εις το όνομα του Κυρίου ως απεσταλμένος του και αντιπρόσωπός του».

Κατά Λουκά ΚΑ΄, 20-24: «Σχετικώς δε με την καταστροφήν των κτιρίων αυτών, που σας είπα εις την αρχήν, μάθετε, ότι όταν ίδετε να περικυκλώνεται η Ιερουσαλήμ από στρατεύματα, τότε να ξεύρετε, ότι επλησίασεν η ερήμωσίς της. Τότε αυτοί, που θα ευρίσκωνται εις την Ιουδαίαν, ας φεύγουν εις τα όρη, και εκείνοι, που θα ευρίσκωνται εν μέσω της πόλεως Ιερουσαλήμ, ας φεύγουν έξω εις την ύπαιθρον χώραν και όσοι θα είναι εις τα χωράφια, ας μη εμβαίνουν εις την πόλιν. Διότι αι ημέραι αυτοί είναι ημέραι θείας εκδικήσεως και τιμωρίας, δια να επαληθεύσουν και πραγματοποιηθούν όλα όσα έχουν γραφή από τους προφήτας περί καταστροφής του Ισραήλ και της πρωτευούσης αυτού. Αλλοίμονον δε εις τας εγκύους εκείνας, που θα θηλάζουν μικρά παιδιά κατά τας ημέρας εκείνας. Διότι θα είναι δυστυχία και στέρησις μεγάλη επί της γης και θα είναι οργή κατά του λαού τούτου του ισραηλιτικού. Αι έγκυοι λοιπόν και αι θηλάζουσαι, ενώ θα δυσκολεύωνται να τρέξουν και να σωθούν, δεν θα ευρίσκουν εύκολα και τα μέσα προς στηριγμόν και ενδυνάμωσιν του οργανισμού των. Και θα πέσουν σφαζόμενοι με την κόψιν της μαχαίρας και θα μεταφερθούν αιχμάλωτοι προς πώλησιν εις όλα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θα εξακολουθή να καταπατήται από εθνικούς, μέχρις ότου συμπληρωθούν οι χρόνοι της οργής του Θεού εναντίον του Ισραήλ, κατά τους οποίους τα έθνη θα κατέχουν αποκλειστικώς τα προνόμιά του, οπότε μετά την επιστροφήν εις Χριστόν όλων των εθνών και ο Ισραήλ θα επιστραφή και θα σωθή».

Κατά Λουκά ΚΓ΄, 28: «Αφού δε έστρεψε προς αυτάς ο Ιησούς είπε: Γυναίκες, κάτοικοι της Ιερουσαλή, μη κλαίετε δι΄ εμέ, αλλά κλαίετε τους εαυτούς σας και τα παιδιά σας».

Κατά Ματθαίο Ι΄, 34-36: «Μη νομίσετε ότι ήλθα να φέρω εις την γην μίαν τέτοιαν ειρήνην, όπως την φαντάζονται αυτοί, που περιμένουν τον Μεσσίαν ως επίγειον βασιλέα και κατακτητήν. Όχι. Δεν ήλθα δια να επιφέρω ειρήνη, αλλά μάχαιραν και διαίρεσιν και διχασμόν».

Κατά Λουκά ΙΒ΄, 49: «Δεν είναι καιρός κραιπάλης και ύπνου ο τωρινός καιρός, ώστε να περνούν ξένοιαστα τα ημέρας των οι δούλοι μου. Ήλθα να βάλω φωτιά εις την γην. Ήλθα δηλαδή να ανάψω την πυρακαϊάν, η οποία εις μεν τας καλοπροαιρέτους καρδίας θα εμβάλη φλογεράν αγάπην και ζήλον δια τον Θεόν, εις τους κακοπροαίρετους δε και δυστρόπους θα διεγείρη φανατικόν μίσος, και έτσι θα χωρισθούν οι πιστοί από τους απίστους. Του πολέμου αυτού του πνευματικού τη φωτιά ήλθα να ρίψω από τον ουρανόν εις την γην, και τι άλλο περισσότερον θέλω, εάν τώρα πλέον ήναψεν η φωτιά αυτή;».

Κατά Ματθαίο ΙΓ΄ 29-42: «Εκείνος όμως είπεν. Όχι. Διότι αι ρίζαι των ζιζανίων είναι μπλεγμέναι μέσα εις το χώμα με τα ρίζας του σίτου και υπάρχει φόβος μήπως, όταν θα συλλέγετε τα ζιζάνια, ξερριζώσετε μαζί με αυτά και τον σίτον. Αφήσατε να μεγαλώνουν και τα δύο μέχρι της εποχής του θερισμού, ήτοι της εσχάτης κρίσεως, θα είπω εις τους θεριστάς αγγέλους μου. Μαζεύσατε πρώτον τα ζιζάνια και δέσετέ τα σε χειρόβολα, δια να τα κατακαύσετε, δηλαδή ξεχωρίσατε τους πονηρούς ανθρώπους και ρίψατέ τους όλους μαζί εις το πυρ της αιωνίου κολάσεως. Τον σίτον δε, τουτέστι τους αγαθούς και εναρέτους, μαζεύσατέ τον εις την αποθήκην μου, δηλαδή εις την ουράνιον βασιλείαν. Άλλην παραβολής τους εδίδαξε λέγων. Η αύξησις και εξάπλωσις της επί γης Εκκλησίας μου και του λόγου της αληθείας, που κηρύττεται εν αυτή, ομοιάζει προς τον μικρόν σπόρον του σιναπιού, που τον επήρε κάποιος άνθρωπος και τον έσπειρεν εις το χωράφι του. Ο κόκκος αυτός είναι μεν μικρότερος από όλους τους σπόρους, όταν όμως μεγαλώση, είναι μεγαλύτερος από τα λάχανα και τους θάμνους, και γίνεται δένδρον, ώστε να έλθουν τα πετεινά του ουρανού και να φωλιάζουν εις τους κλάδους του. Έτσι και αι αρχαί της αυξήσεως και της εξαπλώσεως της Εκκλησίας μου και του σπειρομένου υπ΄ αυτής εις τα ψυχάς των ανθρώπων λόγου μου είναι αφανείς και ασήμαντοι, αλλά βαθμηδόν αι κατακτήσεις των γίνονται καταπληκτικαί. Ο λόγος δε του ευαγγελίου ο δια της ολονέν εξαπλουμένης Εκκλησίας κηρυττόμενος, όταν καλλιεργηθεί από την χάριν του Αγίου Πνεύματος δημιουργεί τεράστια και καταπληκτικά αποτελέσματα και φέρει προστασίαν και ανάπαυσιν εις τας ψυχάς. Άλλην παραβολήν είπεν εις αυτούς, δια να τους διδάξη ότι η βασιλεία του δεν θα επιβληθή δι’ εξωτερικής δυνάμεως και βίας, όπως επερίμεναν οι Ιουδαίοι την βασιλείαν του Μεσίου, αλλά δι΄ εσωτερικής ειρηνικής και βαθμιαίας επιδράσεως και αφομοιώσεως. Ομοιάζει, είπεν, η βασιλεία των ουρανών και το κήρυγμα αυτής προς προζύμιον, το οποίον επήρε μία γυναίκα και το έκρυψεν εις μεγάλην ποσότητα αλεύρου. Έτσι, και η επί γης βασιλεία των ουρανών με το κήρυγμα της πίστεως, σαν άλλο προζύμι θα εισχωρήση σιγά – σιγά και θα αναζυμώση όλην την μάζαν της ανθρωπότητος. Όλα αυτά ελάλησεν ο Ιησούς με παραβολάς τα πλήθη του λαού. Και χωρίς παραβολήν τίποτε κατά την εποχήν εκείνην δεν έλεγεν εις αυτούς. Δια να πληρωθή εκείνο, που ελέχθη δια του προφήτου, ο οποίος είπε. Θα ανοίξω με παραβολάς το στόμα μου και θα είπω αληθείας που είναι κρυμμέναι από τότε που άρχισε να κτίζεται ο κόσμος. Τότε, αφού αφήκε το πλήθος του λαού, ήλθεν εις το σπίτι, που εφιλοξενείτο. Και προσήλθον εις αυτόν οι μαθηταί του και είπαν. Εξήγησέ μας την έννοιαν της παραβολής των ζιζανίων του αγρού. Ο δε Κύριος απεκρίθη και τους είπεν. Εκείνος που σπέρνει τον καλόν σπόρον, είναι ο Υιός του Θεού, που ενσαρκώθη και έγινεν ο υιός του ανθρώπου. Ο δε αγρός είναι ο κόσμος των ανθρώπων. Και ο καλός σπόρος, αυτοί είναι τα παιδιά της ουρανίου και αιωνίου βασιλείας, που θα την κληρονομήσουν. Τα δε ζιζάνια είναι τα παιδιά του πονηρού, που ομοιάζουν προς τον πατέρα τους διάβολον. Ο εχθρός δε, που έσπειρε τα ζιζάνια, είναι ο διάβολος. Και ο θερισμός σημαίνει το τέλος της παρούσης περιόδου του κόσμου, οι δε θερισταί σημαίνουν τους αγγέλους, που θα είναι εκτελεσταί των διαταγών του υπερτάτου Κριτού. Καθώς λοιπόν μαζεύονται τα ζιζάνια και κατακαίονται με φωτιά, έτσι θα είναι και κατά το τέλος της παρούσης περιόδου του κόσμου. Θα αποστείλει τότε υιός του ανθρώπου, ο Θεάνθρωπος Μεσσίας, τους αγγέλους του και θα μαζεύσουν από τον κόσμον, επί του οποίου θα κυριαρχή πλέον η βασιλεία του, όλους εκείνους, που έγιναν και εις τους άλλους αιτία να αμαρτήσουν, και εκείνους, που παραβαίνουν τον νόμον του, και θα τους ρίψουν εις το καμίνι της φωτιάς, δηλαδή εις το πυρ της αιωνίου κολάσεως. Εκεί θα είναι ο κλαυθμός και το τρίξιμο των δοντιών».

Μια σοβαρή αποκάλυψη του Χριστού είναι η παραβολή των ζιζανίων, τα οποία ταυτίζει με τους Εβραίους, εννοώντας τον άνθρωπο κατ΄ όνομα, τους πολέμιους της αλήθειας. Η πολεμική κατά του Χριστού δεν ήταν λοιπόν τυχαία διότι στην εποχή του θερισμού αποκαλύπτεται ότι τα ζιζάνια πρέπει να κατακαούν (κατά Ματθαίο ΙΓ΄, 30). Η παρανόηση αυτής της ρήσης φάνηκε στο έργο του Χίτλερ (κατά Ματθαίο ΙΓ΄, 38).

Κατά Ματθαίο ΙΕ΄, 13: «Ο δε Κύριος απεκρίθη και τους είπε: Κάθε φυτειά, που δεν την εφύτευσεν ο Πατήρ μου ο ουράνιος, θα ξερριζωθή από το χωράφι του Θεού. Κάθε άνθρωπος δηλαδή, που λόγω της αναξιότητός του δεν τον προώρισεν ο Πατήρ μου δια την βασιλείαν του, θα αποβληθή και θα ξερριζωθή από αυτήν».

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΕ ΘΕΜΑ "ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΙΘΑ & ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ"

Προβολή:    Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Το Ε.Λ.Α. (Έργο Λόγου Αγάπης) επιστρέφει και πάλι μετά από ένα μικρό διάλειμα λόγω εορτών σε ένα παλιό και αγαπημένο χώρο προβολών μας στο Καφέ "Πατινάζ" στο Αιγάλεω. Σας προσκαλούμε κάθε Πέμπτη να παρακολουθήσετε μαζί μας μια νέα σειρά επιμορφωτικών ντοκιμαντέρ αφύπνισης, ενημέρωσης και διαλόγου.
Μετά το πέρας της προβολής, ακολουθεί πάντα συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων με την συμμετοχή όλων των παρευρισκόμενων θεατών.

ΘΕΜΑ: "ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΙΘΑ ΚΑΙ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ"

Στο ντοκιμαντέρ αυτό παρουσιάζονται στοιχεία που αποδεικνύουν την παραπλάνηση και την ανθελληνική προπαγάνδα που δέχεται εδώ και αρκετό καιρό η πατρίδα μας σχετικά με την καταγωγή των σύγχρονων Ελλήνων.
Τελικά είμαστε απόγονοι Ινδοευρωπαίων...ή μήπως όχι;;;
Ελάτε να συζητήσουμε όλοι μαζί και να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις και τα βιώματα μας πάνω σε ένα θέμα το οποίο θα μας βοηθήσει να δούμε ποιοι πραγματικά είμαστε και τι έχουμε να κάνουμε....

 

Οι προβολές μας πραγματοποιούνται στο καφέ "Πατινάζ"

Μυκηνών & Εδέσσης, Άλσος Μπαρουτάδικο Αιγάλεω (δίπλα στο 2ο Γυμνάσιο & το 17ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω)
Τηλ. Επικ.: 6974058158
Ώρα προσέλευσης 21:00 μ.μ. Ώρα έναρξης 21.30 μ.μ.
Είσοδος ελέυθερη

Σας περιμένουμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας!

Εκδήλωση στο Facebook προς κοινοποίηση

Χάρτης για να ρθείτε

ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ (Α ΜΕΡΟΣ)

     Eπιβαλλόμενη αναθεώρηση

Η Ιστορία, είτε το θέλουμε είτε όχι, σε πολλά σημεία της πρέπει να αναθεωρηθεί. Πολλές σελίδες είναι σκόπιμα γραμμένες για να εξυπηρετήσουν ύποπτους και δόλιους σκοπούς. Και από τον κανόνα της έρευνας δεν μπορεί να εξαιρεθεί ακόμα και αυτή η Βίβλος, αφού ο ίδιος ο Χριστός είπε εκείνο το περίφημο «ερευνάτε τας γραφάς», για να μπορέσει κάποτε  η ιστορική αλήθεια να μας ελευθερώσει.

Η αναθεώρηση κάποιων «ιστορικών δρωμένων» (αποενοχοποίησης, όπως λένε ορισμένοι) έγινε από το ίδιο το κράτος του Ισραήλ:

Α) Κατά τον Ιούλιο του 1931, ο κόσμος πληροφορήθηκε ότι στα Ιεροσόλυμα συνήλθε ένα δικαστήριο από επιφανείς Ιουδαίους νομικούς υπό την προεδρία του Δρος Veldeisse, το οποίο μετά από τετράωρη αγόρευση του εισαγγελέα, πεντάωρη αγόρευση της υπεράσπισης και πολύωρη διάσκεψη, απεφάνθη, με ψήφους τέσσερις κατά μιας, ότι ο Ιησούς υπήρξε αθώος!!

Β) Κατά το 1949, οι εφημερίδες έγραψαν ότι ο Γάλλος νομικός Jacquenot εξετάζοντας, μαζί με άλλους συνεργάτες του, την δίκη του Ιησού, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «αι κατ’ αυτήν παρατυπίαι του Εβραϊκού Συνεδρίου, εμφανίζουσι την περί θανατικής καταδίκης ως νομικώς άκυρον».

Γ) Αναζητώντας οι Εβραίοι, από το 1945, τα αίτια του αντισημιτισμού, απέδωσαν αυτόν στην ευθύνη τους για τη θανάτωση του Ιησού!

Με αυτόν τον τρόπο, ομολογείται και από ιουδαϊκής πλέον πλευράς, η ευθύνη των Ιουδαίων, ιδίως των αρχόντων, για την Σταύρωση του Ιησού. Η δε καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο (70 π.Χ.), χαρακτηρίζεται ως αρχή της τιμωρίας της δίκαιης κρίσης του Θεού, συνυπολογιζόμενη και η ευθύνη του Πιλάτου για τη Σταύρωση του Κυρίου.

Η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι επιστημονικό βιβλίο και κατά συνέπεια δεν μπορούμε να λάβουμε «τοις μετρητοίς» όσα αναφέρει αυτή και συγκεκριμένα η Γένεση.

Στην αρχαία πατερική γραμματεία οι υπολογισμοί που γίνονται βάση του κειμένου της Μεταφράσεως των Εβδομήκοντα, του ελληνικού δηλαδή, κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης, για την Γέννηση του Χριστού, μας δίνουν το έτος 5508 από τη κτίση του κόσμου. Αυτά όμως όλα είναι συμβατικά και όχι επιστημονικά!

Απορίες

α) Γιατί πρέπει να ταυτίζομε, έστω και κατά τρόπο διαφορετικό από τους Εβραίους, τον Χριστό με τον Μεσσία που εκείνοι ανέμεναν και αναμένουν; Η προσδοκία του Μεσσία υπήρξε υπόθεσης καθαρώς εβραϊκή και φυσικά ο αναμενόμενός τους δεν έχει κανένα σημείο κοινό με τον Χριστό. Προς τι, λοιπόν, η σύνδεσης Χριστού-Μεσσία;

β) Ο Χριστιανισμός θεμελιώνεται στην πίστη ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο ενσαρκωθείς Θεός =ο Λόγος. Αυτή η πίστη ουδόλως προϋποθέτει κάποιον συσχετισμό με τον Μεσσία των Εβραίων. Ο συσχετισμός είναι τεχνητός και αβάσιμος, αποκλειόμενος και από τους ίδιους τους δημιουργούς και τους πιστούς του Μεσσιανισμού, τους Εβραίους. Για έναν χριστιανό το περιεχόμενο του μηνύματος του Ιησού  και ο Βίος του αρκούν. Η συσχέτισή του με τον εβραϊκό Μεσσία και περιττεύει και προβλήματα προκαλεί στην σκέψη και στην συνείδησή του.  

Ο Χριστός δεν τηρούσε την αργία του Σαββάτου και καυτηρίαζε την νοοτροπία των Εβραίων, όπως φαίνεται στο κατά Ιωάννη Ε΄, 16-18: «και δι΄ αυτό οι Ιουδαίοι κατεδίωκον τον Ιησούν και εζήτουν να τον φονεύσουν, διότι έκανε τας θεραπείας αυτάς κατά την ημέραν του Σαββάτου. Ο Ιησούς όμως εις τους Ιουδαίους, που τόσον πολύ τον εμίσουν, έδωκε την εξής απάντησιν. Ο Θεός και Πατήρ μου εργάζεται έως τώρα συνεχώς και άνευ διακοπής, διότι όχι μόνο εδημιούργησεν, αλλά και κυβερνά τον κόσμον και προνοεί περί αυτού. Και εγώ λοιπόν ο Υιός του συνεχώς εργάζομαι ως ο Πατήρ μου, χωρίς να διακόπτω το σωτήριον έργον μου κατά τα Σάββατα. Όταν λοιπόν ήκουσαν τους λόγους αυτού οι Ιουδαίοι, εζήτουν ακόμη περισσότερον να τον φονεύσουν δι΄ αυτό, επειδή δηλαδή όχι μόνο κατέλυε την αργίαν του Σαββάτου, αλλά και έλεγεν ότι έχει Πατέρα του τον Θεόν και έκανε τον εαυτόν του ίσον προς τον Θεόν».

Ο Χριστός ηθελημένα μιλούσε μερικές φορές ακατανόητα, για να μην τον καταλάβουν, όπως γράφει στο κατά Ματθαίο ΙΓ΄, 13: «Δια τούτο εν παραβολαίς αυτοίς λαλώ, ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη ακούωσι, μηδέ συνώσι». Αλλά και στο κατά Ματθαίο ΙΓ΄, 11 : «ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς ότι υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εκείνοις δε ου δέδοται».

Κατά Ματθαίο ΙΓ΄, 10-13: «Και αφού προσήλθον οι μαθηταί, του είπαν. Διατί τους ομιλείς με παραβολές; Οι δε Ιησούς επεκρίθη και τους είπεν. Ομιλώ δια παραβολών διότι εις σας, που έχετε καλήν και ευθείαν προαίρεσιν, εδόθη από τον Θεόν ως χάρις να μάθετε τας μυστηριώδεις αληθείας της βασιλείας των ουρανών εις εκείνους δε δεν έχει δοθή τούτο. Διότι εις εκείνον, που έχει πίστιν και προθυμίαν, θα δοθή η γνώσις των θείων μυστηρίων και θα δοθή πλουσία και με πλεονασμόν. Απ΄ εκείνον όμως, που δεν έχει πίστιν και αγαθήν διάθεσιν, θα αφαιρεθή και η ολίγη ακόμη γνώσις, την οποίαν έχει. Δι΄ αυτό τους ομιλώ με παραβολάς, διότι, ενώ βλέπουν τα θαύματά μου, δεν θέλουν να ίδουν και να πιστεύσουν, και ενώ ακούουν την διδασκαλίαν μου δεν θέλουν να ακούσουν και να ωφεληθούν, ούτε εννοούν αυτήν».

Κατά Ιωάννη Η΄, 14: «Απεκρίθη ο Ιησούς και τους είπε. Και εάν εγώ δίδω μαρτυρίαν δια τον εαυτόν μου, η μαρτυρία μου είναι αληθής και αξιόπιστος, διότι εγώ γνωρίζω καλώς από πού ήλθον δια της ενανθρωπήσεώς μου και πού θα υπάγω μετά την ανάληψίν μου. Ήλθον από τον ένα ουρανοίς Πατέρα μου και θα υπάγω πάλιν εις αυτόν. Η αποστολή δε και η επάνοδός μου αυτή εγγυώνται περί του ότι η μαρτυρία μου είναι αληθής. Σεις όμως δεν ελάβετε ενδιαφέρον να μάθετε και δι΄ αυτό δεν ηξεύρετε από πού ήλθον ή που θα υπάγω».

Δηλαδή μιλούσε αλληγορικά σε αυτούς τους Εβραίους για να μην καταλαβαίνουν. Τη διάκριση σε δυο τύπους ανθρώπων όπου για τον έναν η πνευματική γνώση παρουσιάζεται καλυμμένη τη συναντάμε πολύ συχνά στα Ευαγγέλια.

Κατά Ιωάννη Γ΄, 3-5: «Απεκρίθη ο Ιησούς και του είπε. Εν πάση αληθεία σε διαβεβαιώ, ότι εάν κανείς δεν γεννηθεί από επάνω, δηλαδή από τον ουρανόν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού και να απολαύση τα αγαθά της. Λέγει προς αυτόν Νικόδημος. Πώς ημπορεί να γεννηθεί πάλιν ο άνθρωπος, όταν έχη πλέον γηράσει; Μήπως ημπορεί να έμβη δια δευτέραν φοράν εις την κοιλίαν της μητέρας του και να ξαναγεννηθή; Απεκρίθη ο Ιησούς. Αληθώς σου λέγω ότι, εάν δεν γεννηθή κανείς πνευματικώς από το νερόν του αγίου Βαπτίσματος, και από το Άγιον Πνεύμα, το οποίον αοράτως δια του νερού τούτου ενεργεί την αναγέννησιν του ανθρώπου, δεν ημπορεί να έμβη εις την βασιλείαν του Θεού».

Κατά Ιωάννη Γ΄, 6: «Κάθε τι που έχει γεννηθή με φυσικήν γέννησιν από την σάρκα, είναι και αυτό σαρκικόν, και δεν ημπορεί να εισέλθη εις την πνευματικήν ταύτην βασιλείαν. Και εκείνο, που έχει γεννηθή από το Άγιον Πνεύμα, είναι ύπαρξις και προσωπικότης πνευματική, και αυτή θα απολαύση την πνευματικήν βασιλείαν του Θεού».

Κατά Ματθαίο Ζ΄, 6: «Η συμπάθεια όμως και η αποφυγή της κατακρίσεως των ελαττωμάτων και κακιών του πλησίον δεν πρέπει να φθάνη μέχρις αδιακρισίας. Υπάρχει και περίπτωσις, που πρέπει με προσοχήν πολλήν να εξετάζετε τον χαρακτήρα του πλησίον. Προσέχετε να μη δώσετε το άγιον μυστήριον της πίστεως εις ανθρώπους, που ως άλλοι κύνες ζουν βίον ασεβή και αναίσχυντον. Ούτε να παραθέτετε τους πολυτίμους μαργαρίτας της χριστιανικής αληθείας εμπρός εις ανθρώπους, οι οποίοι ως άλλοι χοίροι ζουν εις τον βόρβορον των παθών. Υπάρχει μέγας κίνδυνος μήπως καταπατήσουν αυτούς με τα πόδια των και στραφούν να σας κατασπαράξουν ή οπωσδήποτε να σας βλάψουν».

Ο Χριστός παρουσιάζεται πάρα πολύ συχνά να καυτηριάζει τους Εβραίους και την υλιστική προσκόλλησή τους μέσω των Φαρισαίων που τους εκπροσωπούν κατανομάζοντας και ξεσκεπάζοντας τη ρίζα τους. Κατά Λουκά ΙΒ΄, 2: «Αλλ΄ η υποκρισία των αυτή δεν θα μείνη δια παντός σκεπασμένη. Τίποτε δεν υπάρχει, οσονδήποτε καλά κι αν είναι σκεπασμένον, που να μη ξεσκεπασθή εις το τέλος και φανερωθή, και δεν υπάρχει κρυφό που δεν θα γίνει γνωστόν».

Κατά Λουκά Η΄, 17 : «Έτσι, και σεις σαν άλλος λύχνος καλά τοποθετημένος πρέπει να φωτίζετε τους ανθρώπους και αυτά που ακούτε τώρα, να μη τα κρύπτετε, αλλά να μεταδίδετε ταύτα και εις τους άλλους. Διότι δεν υπάρχει κρυφόν, το οποίον δεν θα γίνη φανερόν. Ούτε μυστικόν, το οποίον δεν θα γίνει γνωστόν και δεν θα φανερωθή. Και η διδασκαλία μου λοιπόν, ακόμη και εάν σεις την κρατήσετε μυστικήν, θα φανερωθεί από άλλους και θα φωτίση τον κόσμον».

Κατά Ματθαίο ΚΓ΄, 14: «Αλοίμονόν δε εις σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι κατατρώγετε και την περιουσίαν των χηρών, σεις που με πρόσχημα ευλαβείας δια σκοπούς συμφεροντολογικούς κάμνετε μακράς προσευχάς. Δι΄ αυτό θα λάβετε μεγαλυτέραν καταδίκη από τους άλλους αδίκους και κλέπτας». Κατά Ματθαίο Στ΄, 19: «Μη μαζεύετε χάριν του εαυτού σας θησαυρούς επί της γης, όπου ο σκόρος και η φθορά της σαπίλας ή της σκωρίας αφανίζουν τα αποθηκευόμενα είδη του πλούτου και όπου κλέπται διατρυπούν τους τοίχους των θησαυροφυλακίων σας και τα κλέπτουν».

Κατά Ματθαίο ΣΤ΄, 24: «Μη απατάτε δε τον εαυτόν σας με την ιδέαν, ότι είναι δυνατόν και εις την γην να θησαυρίζη και εις τον Θεόν να είναι προσκολλημένος. Κανείς δεν ημπορεί να είναι δούλος συγχρόνως εις δύο κυρίους. Διότι ή θα μισήση τον ένα και θα αγαπήση τον άλλον. Ή θα προσκολληθεί εις τον ένα και θα καταφρονήση τον άλλον. Δεν δύνασθε να είσθε συγχρόνως δούλοι και του Θεού και του μαμωνά. Ή θα μισήσετε τον πλούτον, διά να αγαπήσετε τον Θεόν, ή θα προσκολληθήτε εις τον πλούτον και θα καταφρονήσετε τότε τον Θεόν».

Κατά Ματθαίο Ε΄, 20: «Διότι σας λέγω ότι, εάν η αρετή σας δεν περισσεύση και δεν υπερτερήση κατά πολύ την εξωτερικήν αρετήν των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θα εισέλθετε εις την βασιλείαν των ουρανών».

Κατά Ιωάννη Η΄, 44-47: «Σεις, οι οποίοι καυχάσθε ότι είσθε τέκνα του Θεού, πατέρα, από τον οποίον κατάγεσθε και του οποίου τον χαρακτήρα και τα ιδιώματα εκληρονομήσατε, έχετε τον διάβολον και τας αμαρτωλάς και φονικάς επιθυμίας του πατέρα σας αυτού θέλετε και είσθε αποφασισμένοι να πράττετε. Εκείνος απ΄ αρχής της δημιουργίας του ανθρώπου ήτο φονεύς του ανθρώπου, και με το ψεύδος του παρέσυρεν αυτόν εις την αμαρτίαν και τον θάνατον. Και δεν στέκεται εις την αλήθειαν, διότι δεν υπάρχει μέσα του πόθος προς αυτήν και διάθεσις να είπη κάποτε την αλήθειαν. Όταν λαλή το ψεύδος, το βγάζει από μέσα του και το λέγει, διότι είναι ψεύστης και πατέρας του ψεύδους, ο πρώτος επινοητής και ο κύριος υποβολεύς αυτού. Εγώ όμως είμαι το στόμα της αληθείας και διότι λέγω την αλήθειαν, δι΄ αυτό σεις, που είσθε τέκνα του ψεύστου διαβόλου, δεν με πιστεύετε. Ποίος από σας ημπορεί εξετάζων και ελέγχων την ζωήν μου να αποδείξη, ότι υπέπεσα έστω και εις κάποιαν παραμικράν αμαρτίαν; Κανείς. Και συνεπώς ούτε ως ψεύστην ημπορείτε να με κατηγορήσετε. Αλλ΄ εάν λέγω πάντοτε την αλήθειαν, διατί σεις δεν με πιστεύετε; Εκείνος που κατάγεται από τον Θεόν και απέκτησε δια της ασκήσεως της αρετής πραγματικήν συγγένειαν προς τον Θεόν, ακούει με προσοχήν και ενδιαφέρον τους λόγους του Θεού, και εγκολπώνεται αυτούς. Δι΄ αυτό σεις αδιαφορείτε και δεν ακούετε τους λόγους του Θεού, διότι ηθικώς δεν κατάγεσθε από τον Θεόν και δεν έχετε πραγματικήν συγγένειαν προς αυτόν».

Κατά Ματθαίο ΚΓ΄, 23: «Αλλοίμονόν σας γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι δίδετε δεκάτην και από τον δυόσμον ακόμη και από το άνηθον και από το κύμινον, και αφήκατε τα σπουδαιότερα του νόμου, δηλαδή την δικαίαν κρίσιν και την ευσπλαχνίαν και την τιμιότητα που κάμει τον άνθρωπον αξιόπιστον. Ενώ έπρεπε πρωτίστως τας τελευταίας αυτάς αρετάς να πράττετε και να ασκήτε, κατά δεύτερον δε λόγον να μη αφίνετε και εκείνα».

Κατά Ματθαίο ΚΓ΄, 17: «Μωροί και τυφλοί! Σας αξίζουν αι ονομασίαι αυταί, διότι ποίος είναι ανώτερος κατά την ιερότητα, ο χρυσός ή ο ναός, που αγιάζει τον χρυσόν;».

Κατά Ματθαίο ΚΓ΄, 25: «Αλλοίμονόν σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι καθαρίζετε την εξωτερικήν επιφάνειαν του ποτηρίου και της πιατέλλας, μέσα δε είναι αυτά γεμάτα από τροφάς, που προέρχονται από αρπαγήν και αδικίαν».

Κατά Ματθαίο ΚΓ΄, 27-28: «Αλλοίμονόν σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι ομοιάζετε προς τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απ΄ έξω μεν φαίνονται ωραίοι και κατάλευκοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από κόκκαλα αποθαμένων και από κάθε ακαθαρσίαν. Έτσι κι εσείς, απ΄ έξω μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, από μέσα όμως είσθε γεμάτοι από υπόκρισιν και από κάθε παράβασιν του νόμου».

Κατά Ματθαίο ΚΓ΄, 31-35: «Ώστε σεις οι ίδιοι μαρτυρείτε δια τον εαυτόν σας, ότι είσθε απόγονοι εκείνων, που εφόνευσαν τους προφήτας και έχετε κληρονομικότητα κακήν, από την οποίαν όμως δεν εφροντίσατε να απαλλαγήτε. Συπληρώσατε λοιπόν και σεις εκείνα, που λείπουν ακόμη από όσα έκαμαν οι πρόγονοί σας, ώστε να φθάσετε εις το ακρότατον όριον της κακίας. Φίδια, γεννήματα οχιών, γεμάτοι κακίαν και θανατηφόρον δηλητήριον, το οποίον εκληρονομήσατε και από τους προγόνους σας, πώς είναι δυνατόν να φύγετε από την καταδίκην που θα σας ρίψη εις την γέενναν; Δι΄ αυτό ιδού εγώ κάνω την τελευταίαν προσπάθειαν να σας σώσω και σας αποστέλλω προφήτας και σοφούς και γραμματείς, τους αποστόλους μου δηλαδή και τους διαδιόχους των, που θα είναι φωτισμένοι και σοφισμένοι από το Άγιον Πνεύμα και την διδασκαλίαν μου. Και άλλους από αυτούς θα φονεύσετε και θα σταυρώσετε. Και άλλους από αυτούς θα μαστιγώσετε εις τας συναγωγωγάς σας και θα τους διώξετε από την μίαν πόλιν εις την άλλην, δια να πέση επάνω σας η ευθύνη και η καταδίκη δια κάθε δίκαιον αίμα, που εχύθη άδικα εις την γην, από το αίμα του δικαίου Άβελ, έως το αίμα του Ζαχαρίου του υιού του Βαραχίου, που τον εφονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου, και έτσι εγίνατε ένοχοι όχι μόνον του εγκλήματος του φόνου, αλλά και της ασεβούς βεβηλώσεως του ναού, τον οποίον εβάψατε με αίμα ανθρώπου δικαίου».

Κατά Ιωάννη Ε΄, 45-47: «Μη φαντάζεσθε ότι εγώ θα σας κατηγορήσω εις τον Πατέρα. Υπάρχει άλλος, που σας κατηγορεί, ο Μωϋσής, εις τον οποίον σεις έχετε στηρίξει τας ελπίδας σας. Και είναι κατήγορός σας ο Μωϋσής, διότι ούτε εις εκείνου τους λόγους πιστεύετε. Διότι εάν επιστεύατε εις τον Μωϋσήν, θα επιστεύατε και εις εμέ. Διότι περί εμού εκείνος έγραψε προφητικώς και εις πολλά μέρη των συγγραμμάτων του, είτε με τύπους και εικόνας, είτε με σαφείς προρρήσεις προλέγεται ο ερχομός μου. Εάν δε δεν πιστεύετε εις όσα έχει γράψει εκείνος, που τόσον πολύ τον υπολήπτεσθε, πώς θα πιστεύσετε εις του λόγους τους ιδικούς μου, τον οποίον δια πρώτην φορά βλέπετε και ακούετε;».

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΝΕΟΝ

Ο Γέροντας! Νομίζω κανείς δεν ήξερε ολόκληρη την ιστορία του. Κι εγώ καθόμουν σ’ ένα σκαμνάκι δίπλα στην πολυθρόνα του, απ’ αυτές τις σπαστές του σκηνοθέτη και του ’λεγα με στόμφο, «εγώ προσεύχομαι κάθε μέρα ό,τι είναι για καλό να γίνει και ό,τι είναι για κακό, να μην γίνει. Και που ξέρω εγώ τι είναι σωστό και τι λάθος για να το ζητήσω; Ενώ ο Πατέρας τα γνωρίζει όλα».

Γέροντας: Και πότε θα γίνεις Άνθρωπος ενσυνείδητος, αφού αναστέλλεις συνεχώς την αποδοχή της υιότητάς σου, μαζί με την ευθύνη και το δικαίωμα της κρίσης, αφού «ο Πατήρ πάσα κρίση παρέδωκε τω υιώ» και αφού αρνήσαι να κοπιάσεις όπως αρμόζει να κοπιάσεις στα αγαθά; Νομίζεις πως θα ξεγελάσεις τους νόμους του Θεού και των Συμπάντων Του και θα κληρονομήσεις την Βασιλεία των Ουρανών τεμπέλικα; Μα και ο φόβος και η άγνοια και ακόμα χειρότερα η ημιμάθεια και η αλαζονεία που τη συνοδεύει, είναι πάθη που δεν επιτρέπουν σε μια ψυχή την είσοδο στην Βασιλεία, όπως συμβαίνει στους «πτωχούς τω πνεύματι», δηλαδή τους αγαθούς και απονήρευτους ανθρώπους. Δεν μπορούν να μπουν μαζί τους οι νωθροί, οι οκνηροί και οι πονηροί, που εμμένουν στο να προξενούν πόνο στους αδελφούς τους και αντί να ακολουθούν το Φως ακολουθούν το Σκότος.

Είναι ψυχές με ελεύθερη βούληση αυτές ή δεσμευμένες; Είναι ελευθερία αυτή ή υποταγή και υποδούλωση σε πάθη ζωώδη;

– Και γιατί Γέροντα κάποιες ψυχές αρνούνται την αγάπη, το φως και την ομορφιά, αλλά τους αρέσει να τα βεβηλώνουν και να τα μολύνουν, σαν να μην τα αντέχουν, σαν τα παράσιτα που κρύβονται κάτω από τις πέτρες, γιατί στον ήλιο πεθαίνουν;

– Γιατί οι μέλισσες πηγαίνουν στα λουλούδια και οι σφήκες στις ακαθαρσίες; Ωστόσο αναγνωρίζω ότι τα πάντα έχουν μια θέση στη φύση!

Ναι αλλά ποια φύση; Τη φύση της ύλης ή τη φύση της ουσίας από την οποία προήλθε και αποτελεί την πιο πυκνή εκδήλωσή της; Τα όντα τα οποία επιθυμούν, θέλουν και μπορούν να μετέχουν στη θεία φύση τους, συμβαίνει επειδή την αγαπούν και έτσι έλκουν και την ανάλογη χάρη και βοήθεια και επιχορήγηση θείων δώρων. Δηλαδή υψηλής πνευματικής τεχνολογίας εργαλεία και για να μπορεί κανείς να τα χειρίζεται και να τα χρησιμοποιεί χωρίς να τα αχρηστεύσει ή κάνει ζημιές, προϋπόθεση είναι μια σειρά αρετών ή ικανοτήτων, δηλαδή μια αγαθή ελεύθερη συνείδηση που αποκτά επίγνωση του εαυτού της. Από απλός εργάτης του Έργου, εκείνος που δεν έθαψε τα τάλαντα αλλά τα χρησιμοποίησε σωστά, καθίσταται θείος συνεργάτης και θα περάσει πάλι εξετάσεις ανάλογες εάν θέλει να εξελιχθεί σε θείο συνδημιουργό, ένθεος όντας, έχοντας τις 7 αρχές του στα πεδία του Λόγου και τις άλλες 5 αφιερωμένες στο Έργο του Λόγου μέσα από μια μορφή.

Αυτός ο δωδεκαδιάστατος άνθρωπος είναι ένας ολοκληρωμένος Άνθρωπος-Λόγος, ένας πνευματικός ηγέτης και ταυτόχρονα ένα χριστοποιημένο πνεύμα.

– Και γιατί οι περισσότερες ψυχές αρνούνται να ολοκληρωθούν και να ζήσουν όλα αυτά τα θαυμαστά που λες;

– Διότι δεν το αρνήθηκαν μία, δύο, εκατό ή χίλιες φορές, αλλά το αρνήθηκαν συστηματικά, συνεχώς και αδιάλειπτα και αυτό τους έγινε δεύτερη φύση, μια πανοπλία μέσα στην οποία παγιδεύτηκαν. Σχεδόν τυφλοί και κουφοί μέσα εκεί πως να ζήσουν; Με την ελεύθερή τους βούληση πρέπει να βγάλουν μόνοι τους την πανοπλία αυτή, αρκεί να το επιθυμήσουν και να το προσπαθήσουν και να αγωνισθούν όσο χρειάζεται για έναν τέτοιο σκοπό. Απλά, δίκαια και τίμια, υπακούοντας στο θείο θέλημα της επιστροφής στον Πατέρα, όπως ο άσωτος υιός και ναι… τότε οι ουρανοί αγάλλονται! Η μετάνοια είναι το κλειδί της επιστροφής, γιατί κινεί τον μοχλό του ελέους και ο Ιωάννης είναι αυτός που την κηρύττει και σε βαπτίζει μέσα σου.

– Δηλαδή άλλο πράγμα να χάσεις τον δρόμο και άλλο να χαθείς;

– Όταν κάποιος επιμένει να βάζει τρικλοποδιές στον ίδιο του τον εαυτό με την διάνοιά του, όπως εσύ, τότε αρνείται να βρει τον δρόμο που έχει χάσει και μπορεί να προκαλέσει τον χαμό του. Επειδή όμως τίποτα δεν χάνεται, θα βρεθεί με μια νέα μορφή και ύπαρξη σ’ ένα πιο σκληρό περιβάλλον, που δεν θα ανέχεται την ευθυνοφοβία και την οκνηρία, όπως ακριβώς τα ζώα στη φύση που δίνουν καθημερινό αγώνα επιβίωσης.

– Μα Γέροντά μου αυτό συμβαίνει ήδη στην ανθρωπότητα!

– Με τον τρόπο που προσεύχεσαι μπορεί να υπάρξουν και χειρότερα! Αρνείσαι να ερευνήσεις τις αιτίες των καταστάσεών σου, αρνείσαι να μάθεις εκείνα που οφείλεις να γνωρίζεις για να πάρεις την ζωή σου στα χέρια σου! Με λίγα λόγια, αρνείσαι να πάρεις την ευθύνη της εξέλιξής σου και από την άλλη προσεύχεσαι γενικώς και αορίστως για το καλύτερο. Παίρνεις το καλό της προσευχής και αντί να το αξιοποιήσεις σωστά, δηλαδή με επίγνωση, αρνείσαι τη συνείδηση που θα ’πρεπε να επιζητάς. Δηλαδή από την μια δεν χρησιμοποιείς το καλό καλά και από την άλλη ζητάς και το καλύτερο. Παρατήρησε τώρα την αλαζονεία που κρυβότανε στην ταπεινή προσευχή σου και αξιολόγησε μόνος σου το μέγεθος της αντίφασης και της βλακείας. Πες μου ειλικρινά, θα ’θελες εσύ προσωπικά, να συναντήσεις όταν πας στη Βασιλεία Των Ουρανών ανεύθυνους και βλάκες; Και θα τους συναντήσεις σίγουρα σε κάποιο Πεδίο αν συνεχίζεις και κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, αλλά δεν θα είναι Το Πεδίο Του Λόγου αυτό, άλλα το πεδίο των ηλιθίων, αυτών δηλαδή που με κάποιο τρόπο επέλεξαν να παραμείνουν επί μακρόν στη λήθη. Έκοψαν μόνοι τους το νήμα της Αλήθειας που υπάρχει μέσα στον Πυρήνα της Ύπαρξης μας, δηλαδή το είναι μας και ακόμα περισσότερο έπεσαν τόσο χαμηλά, μέσα στην λήθη τους ώστε να μην είναι σε θέση να χωρέσουν ακόμα και την ιδέα του είναι τους. Τον Λόγο που εσκήνωσε εν ημίν! Απολύτως φυσιολογικά λοιπόν αρνούνται με διάφορους τρόπους όχι μόνο Τον Χριστό αλλά και τον άνθρωπο, όχι μόνο το Πνεύμα αλλά και Την Ψυχή! Όχι μόνο την συνείδηση αλλά και την μνήμη! Όχι μόνο τη Σοφία αλλά και την Ζωή! Όχι μόνο Τον Άρτο αλλά και Τον Οίνο! Κρασάκι και ψωμάκι τρώνε στους χρυσοποίκιλτους ναούς και συνεχίζουν να σταυροκοποιούνται χωρίς να ξέρουν γιατί. Είναι πράγματι αυτή η αχαριστία και η υποκρισία το ξεκίνημα του κατήφορου όπου χάνεις τον δρόμο, χάνεις και το νόημα της ζωής. Απομένει ένα έκτρωμα, που πασχίζει να μεταμφιέσει την φρικτή αθλιότητα που ζει για να κρύψει την ντροπή της αποτυχίας και της γύμνιας της.

– Γέροντα μου είσαι λίγο σκληρός όμως ε;

– Σου μιλάω για τους ανθρώπους που λατρεύουν το χρήμα και το μαμωνά, σου μιλάω για τους ανθρώπους που ζούνε με το βάρος Του Νόμου της Ανταπόδοσης, σου μιλάω για τους συντηρητές της Παγκόσμιας υποκρισίας, αυτούς που επιλέγουν να γίνουν μαριονέτες χειραγώγησης και εξαπάτησης κάποιας εξουσίας, όπως αυτοί που κάποτε φώναζαν «Άρον-άρον σταύρωσον Αυτόν».

– Τώρα καταλαβαίνω γιατί σε λένε αιρετικό γέροντα μου. Τους ξεσκεπάζεις και φοβούνται.

– Πριν 2000 χρόνια περίπου, κοντά σε μια έρημο, μέσα σε μια σπηλιά, υπήρχε ένας γέροντας που δίδασκε ότι «το δέντρο της πλάνης των ανθρώπων θα ξεραθεί και τελικά θα καεί όταν οι ρίζες του αποκαλυφθούν στο Φως! Τότε Ο Παράκλητος, Το Πνεύμα Της Αληθείας θα έχει ελευθερώσει την ανθρωπότητα».

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ

Αγαπημένε μου Πατέρα, δέομαι και σε παρακαλώ ίνα επιχύσεις την ευλογία σου στις υποστάσεις των αδελφών μου, ώστε ο καθένας τους να απελευθερωθεί και να αποδεσμευθεί από κάθε κατάσταση της συνείδησής του, από κάθε νοητική ανακύκλωση κατεστημένων ιδεών από κάθε μηχανική κίνηση και λειτουργία των φορέων τους που τους περιορίζει στο να συναισθάνονται στο να είναι ομοιοκραδαστικοί φορείς κατάλληλοι να δεχθούν το Φως Σου και την Ουσία Σου Πατέρα.

Πατέρα αγαπημένε, ενώπιόν Σου καταθέτω εκ νέου λάθη, ατοπήματα, αμέλειες, και επιπολαιότητα, σφάλματα, λανθασμένες εκτιμήσεις ετών που κατέγραψα στη μέχρι σήμερα πορεία μου. Ευλογώ τις συνειδήσεις των υποστάσεων αυτών να απελευθερωθούν από οποιοδήποτε περιορισμό έχουν προς τη μορφή και να επιγνώσουν την Ουσία και την Παρουσία Σου, μέσα από τον άνθρωπο, μέσα από κάθε μορφή, που Εσύ αγαπημένε Λόγε Χριστέ Ιωάννη εκδηλώνεσαι ακωλύτως. Ευλογώ τη  μαθητεία και τους βηματισμούς όλων, όλων των τμημάτων του εαυτού μου, όπου κι αν βρίσκονται την ώρα αυτήν κι ευλογώ τις υποστάσεις που παρευρίσκονται στον χώρο ίνα αποδεχθούν το Φως Σου αυτό και αφεθούν στην ροή του γίγνεσθαι των ψυχών και των πνευμάτων Σου ώστε να φανερωθεί εντός τους και να αποκαλυφθεί το ασύλληπτο της νέας Χριστοζωής, της νέας Χριστοπορείας, και της επανόδου της επιστροφής κάθε πνεύματος και κάθε πνευματοψυχής στους κόλπους Σου Πατέρα.

Πατέρα Σε αγαπώ, άνθρωπε Εαυτέ μου σ’ αγαπώ, Ουσία μου αγαπημένη, ψυχή μου άπειρη, σ’ αγαπώ στα πρόσωπα των αδελφών μου, στις κινήσεις τους, στο βλέμμα τους, στη φωνή τους, στην καρδιά και στη σκέψη τους, ευλογώ την εγκαθίδρυση της Αγάπης εντός τους ίνα αυτή η μοναδική Θεία Αγάπη Σου Πατέρα καταστεί πυξίδα και οδηγός της ζωής τους, μέτρο για το καθετί και διάκριση πνευματική. Τους ευλογώ Πατέρα έναν-έναν ξεχωριστά ώστε ο καθένας να ξεπεράσει τα προσωπικά του προσκόμματα, τις προσωπικές του ελλείψεις, τα προσωπικά του κενά τις αντιστάσεις εντός του. Λύνω τους κόμπους που φέρεις αγαπημένη μου ψυχή, κι όπως λύνεται στη γη, να λυθεί στον Ουρανό ώστε να έχουν την ευκαιρία οι αδελφοί μου να Σε βιώσουν όπως Σε βίωσα και εγώ κι όπως Σε βιώνω Άπειρε και Ασύλληπτε Εαυτέ Λόγε, Φωτοδότη του παντός. Σ’ ευχαριστώ μέσα απ’ τα βάθη του είναι μου για κάθε τιμή.

Ευλογώ την πορεία της επιστροφής σου, τη Χριστοποίηση και Θέωσή Σου σ’ αυτή σου την έλευση και σου αποκαλύπτω ότι οφείλεις να υπερβείς κάθε σημείο προσκόλλησής σου στην πορεία της επαναστροφής σου, όσο ισχυρό κι ένδοξο κι αν είναι αυτό. Σ’ ευλογώ να συνειδητοποιήσεις ότι η πορεία της επιστροφής και της Θέωσής σου περνάει από εκείνες τις καταστάσεις τις πνευματικές, που εντυπώθηκαν στη συνείδηση του ανθρώπου μέσα από πνεύματα και υποστάσεις επίλεκτες στην πάροδο των αιώνων. Σ’ ευλογώ να συνειδητοποιήσεις πως όλες αυτές τις ποιότητες όλα αυτά τα έργα και οι αρετές που φανερώθηκαν από τους ανθρώπους αυτούς τους πρωτοπόρους όλων των εποχών ξεπήδησαν από το αυτό Πνεύμα, το οποίο ο Πατέρας εκπόρευσε ως Θεία Ανθρωποϊδέα. Σ’ ευλογώ αγαπημένη μου ψυχή, αγαπημένη μου ίνα καταστείς αγωγός και φορέας Χάριτος, Ελέους και Ευλογίας θεραπείας και μετουσίωσης, όπως η Θεία Μητέρα η Πρέσβειρα των Ουρανών κι όπως ο Παράκλητος το Πνεύμα της Αληθείας, ίνα καταστείς εσύ αρωγός και βοηθός και συμπαραστάτης και συνοδοιπόρος και σύντροφος σε κάθε πνευματοψυχή, σε κάθε στάδιο που βρίσκεται.

Ευλογώ τα τεκνία που προσέρχονται ίνα μαθητεύσουν, ευλογώ τις αθώες ψυχές να απελευθερωθούν από τον φόβο και από κάθε καταδυνάστευση, από κάθε εξουσιασμό και από κάθε αιχμαλωσία από κάθε σκλαβιά και δουλεία Πατέρα! Βοήθησέ τους να χωρέσουν όλα τα στάδια που πρόκειται να διαβούν και να περάσουν στη μαθητεία τους πέρα από όλα όσα φαντάστηκαν, μακριά από όλα όσα νόμιζαν κι όσα πίστεψαν με πίστη τυφλή ένεκα της πνευματικής νηπιακής τους κατάστασης, ευλόγησέ τους Πατέρα μου να καταστούν φορείς αυτής της ελευθερίας κι αυτής της αλήθειας που απελευθερώνει στην Αγάπη Σου, στην Ειρήνη Σου, στη Γαλήνη Σου, στην Αρμονία Σου και στην Ομορφιά Σου την άπειρη. Αξίωσε τον καθένα Πατέρα να καταστεί άξιος υπηρέτης των αδελφών του, διάκονος πάντων, ελευθέρωσέ τους Πατέρα να μη μετρούν αλλά να ρέουν ελεύθεροι με την εκδήλωσή τους πάνω στη γη. Ευλόγησε τον αγώνα τους Πατέρα και κάθε τους κόπο και πόνο, κάθε στέρηση και κάθε κακουχία που έχουν περάσει χάριν του Έργου Σου, ότι στο Όνομά Σου αιτώ και σφραγίζω να λάβουν τα πολλαπλάσια.

Στο Όνομά Σου αγαπημένε μου Πατέρα ευλογώ τους εκκολαπτόμενους ανθρώπους Λόγους Υιούς και Θυγατέρες Σου όπως με τίμησαν να τιμηθούν κι όπως με αναγνώρισαν να αναγνωρισθούν. Ευλογώ τη ζωή τους και το δρόμο τους ίνα πορεύονται εν ειρήνη Πατέρα ως το ζωντανό Θέλημά Σου επί της Γης. Τους ευλογώ να ζήσουν όπως είναι κανείς να βλέπει με τα μάτια Σου, τα δικά Σου μάτια Πατέρα, τα άπειρα, πώς είναι να βρίσκονται παντού χωρίς περιορισμούς χώρου και χρόνου, τους ευλογώ να κατακτήσουν το ύψος τούτο της άπειρης προσφοράς των αγγέλων Σου, τους ευλογώ να αναδύσουν το θείο μύρο της ψυχής τους και να αγάλλονται οι ουρανοί στο άκουσμα του λόγου τους. Στο Όνομά Σου αγαπημένε μου Πατέρα, στο Όνομά Σου αγαπημένε Πρωτοπόρε Δάσκαλε Ιωάννη τους μεταφέρω Ουσία από την Ουσία που μου μετέφερες, την Ουσία μας αγαπημένε μου Άπειρε Εαυτέ ίνα οι υποστάσεις που έστειλες πλησίον μου και τις αγάπησα Πατέρα μέσα απ’ την Αγάπη Σου, ίνα από αυτή την Ουσία που αναδύεται η ευχαριστία αυτή Πατέρα η αέναη, η ατέρμονη και ατελεύτητη που γίνεται δοξολογία και ένωση μαζί Σου μυστική και αθέατη από τα μάτια της θνητότητας.

Τους ευλογώ να καταστούν ένα μαζί Σου άπειρε Διδάσκαλε και Σένα να εκδηλώνουν απεριόριστα αγαπημένε Διδάσκαλε, Αγάπη, αγαπημένε Εαυτέ Αλήθεια.

Πότε μου άνοιξες την καρδιά Σου αγαπημένε μου εαυτέ, όποιο πρόσωπο κι αν έχεις ανδρός ή γυναικός κι όποια ηλικία και να έχεις ή βιώματα, πότε έβγαλες την ψυχή σου στο Φως να ανασάνει ελεύθερα και πότε αφέθηκες στο ταξίδι μας αυτό στα φτερά της Χάρης του Λόγου. Σε παίρνω για να αναδυθείς μέσα απ’ το Θείο Είναι Σου, να φανερωθείς εκ νέου, ως αυτό που είσαι εαυτέ μου αγαπημένε, το χωράς πως είμαστε ένα μπορείς να χωρέσεις πόσο σ’ αγαπώ; Προχώρα, ευλογώ τα βήματά σου στο Φως, ευλογώ τα βήματά σου πάνω στη γη να δείχνουν το δρόμο τα χνάρια σου, να βρίσκουν τον δρόμο όσοι τον έχασαν, να διαλύονται τα σκότη της ημιμάθειας και της άγνοιας από το λόγο σου και τη συνείδησή σου να εισπορεύεις χωρίς τους περιορισμούς της διάνοιάς σου. Ευλογώ την κατάθεση της διάνοιάς σου, σ’ ευλογώ να καταστείς άξιος φορέας των μυστηρίων, όχι μόνο να καθαίρεις και να εξαγνίζεις, να αποκαθιστάς και να θεραπεύεις αλλά και να φωτίζεις και να οδηγάς και να μεταμορφώνεις σε Φως καθετί υλικό, καθετί που διαφοροποιείται και διαχωρίζεται από την ενότητα του παντός που είμαστε, ώστε να τελειοποιείς. Ευλογώ κάθε σου τραύμα, κάθε πληγή και σημάδι που φέρεις, κάθε οδύνη που έκρυψες στα μύχια της ψυχής σου από τον φόβο μην ξανακαθηλωθείς. Στο Όνομα του Πατέρα μου σ’ ελευθερώνω για να ζήσεις στην Αγάπη την μία τη Θεία και να μην ξανασυμβιβαστείς ποτέ, να μην παγιδευτείς ποτέ μεσ’ τις αγάπες των ανθρώπων τις περιορισμένες, τις παροδικές, τις αγάπες τις επιφανειακές, των συναισθηματισμών και των προκαταλήψεων.

Πασχαλινές Ευχές

Χρόνια Πολλά! Χριστός Ανέστη! 

Ευχόμαστε χρόνια Αναστάσιμα και Ευλογημένα για όλον τον Άνθρωπο, 

με Αγάπη, Υγεία και Ευτυχία. 

Είθε το Θείο Φως να ζεστάνει τις καρδιές μας 

και να μας γεμίσει από την Θεία Χάρη του Πατέρα Θεού.