ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

(Βιβλίο: ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ Κεφ. 13)

Ήρθα στη γη ως προορισμένο Πνεύμα, ως Απεσταλ­μένος Κυρίου. Έχω εντολή εκ Θεού να ιδρύσω Κέντρα Πνευματικά στον τόπο που γεννήθηκα, να φέρω κοντά μου αδελφές και αδελφούς μου, να τους διδάξω όσα διδάχτηκα και εγώ, να τους μεταφέρω όσα γνωρίζω σαν Πνεύμα και την πείρα που απόκτησα όσο διάστημα ασκή­θηκα ιδιαίτερα, μέχρι να κάνω δημόσια παρουσία μπρο­στά σ' ανθρώπους. Ζήτησα να παραμείνω αφανής, χωρίς τιμές, χωρίς τίτλους, χωρίς ιδιαίτερες σπουδές, χωρίς περιουσία, χωρίς τα στηρίγματα εκείνα της ύλης, στα οποία συνήθως αποβλέπουν οι άνθρωποι και στα οποία στηρίζονται, πιστεύοντας ότι απ' αυτά εξαρτάται η ζωή τους. Μεγάλωσα για να φέρω εις πέρας μιαν Αποστολήν, όταν το Θέλημα του Θεού θα μου όριζε. Το Πνεύμα μου γνωρίζει τι πρέπει να κάνει στις διάφορες περιόδους, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να ενεργεί, παρά μόνον εκφράζοντας το Θέλημα Εκείνου που με απέστειλε.

Έχω μιαν ειδική Αποστολή: Να σας αναγγείλω την επάνοδο του Κυρίου στη γη, την Παρουσία Του εντός σας, στο ένδον σας, που θα σας καταστήσει πνεύματα Χριστοφορικά. Θα σας γεμίσει Φως, Αγάπη και όλα τα πλεονεκτήματα της παρουσίας Χριστού μέσα σας και θα σας βοηθήσει να προσαρμοσθείτε στη Χριστοζωή, όχι στην ανθρώπινη ζωή, στη Χριστοζωή. Έκανα περιοδεία σε πολλά μέρη, γιατί έπρεπε να κάνω γνωριμίες, να αποκτήσω γνώσεις και εμπειρίες που μου λείπανε, να συναντήσω δυσκολίες για να ασκηθώ, να συναντήσω συνεργάτες με τους οποίους θα συνεργαστώ. Απ' όπου πέρασα εμίλησα για Εκείνον που μ’ έστειλε και φρόντισα η παρουσία μου και το πέρασμά μου ν’ αφήσουν τη σφρα­γίδα τους σαν Ευλογία, σαν Φως, σαν δημιουργία ενός Ναού.

Βοήθησα ανθρώπους να κοιτάζουν στο Θεό, που δεν ήξεραν γιατί ζούσαν και άλλους τους βοήθησα να θέσουν σ’ ενέργεια τον Πνευματικό τους μηχανισμό για να εργαστούν, όχι μόνον για την ανοικοδόμηση του εαυτού τους, του ερειπωμένου Ναού της ψυχής τους, αλλά να βοηθήσουν, συνεργαζόμενοι μαζί μου και με άλλους εργάτες, στην ανέγερση πολλών Ναών στο εσωτερικό των ψυχών. Έκανα πολλές ομιλίες, πολλά μαθήματα, μίλησα ομαδικά και ατομικά, προσευχήθηκα ατομικά και ομαδικά για τη χώρα μας, Παγκόσμια. Ο προορισμός μου είναι να θυσιαστώ εθελοντικά για ν’ ανεβούν μερικοί εργά­τες και να δείξω ένα Δρόμο, από ανθρώπινη πλευρά, που πρέπει ν’ ακολουθήσετε στη Νέα Εποχή.

Είναι η περίοδος που εξελιγμένα Πνεύματα αποστέλλονται στη Γη για να διανύσουν το τελευταίο στάδιο της εξελίσεώς τους, που λέγεται Γολγοθάς και Ανάστα­ση. Έρχονται σε σύντομο διάστημα να δώσουν εξετάσεις όλων των περασμένων και να βαδίσουν για να εκπληρώ­σουν αυτό το τελευταίο στάδιο του προορισμού τους, που λέγεται Γολγοθάς και Ανάσταση. Αν δεν υπάρξει Γολγοθάς, δεν μπορεί να υπάρξει και Ανάσταση.

Η μεγάλη θυσία δεν είναι απλή και εύκολη. Γι’ αυτό ο καθένας δοκιμάζεται σε μικρές θυσίες πρώτα, να θυσιάζει από τη ζωή του, από την ύλη του, από τα υπάρχοντά του, από τα αγαθά του, από τις ώρες του, από τη διατριβή του, από οτιδήποτε μπορεί, μέχρι να συνειδητοποιήσει απόλυτα την ανάγκη, το καθήκον της θυσίας. Τα πνεύ­ματα που αποστέλλονται για το έργο του Κυρίου, σχεδόν όλα έχουν ξεχάσει, βάσει του Νόμου της λήθης που υπάρχει, τις προϋπάρξεις τους ή την Αγιότητά τους. Πολλά έχουν Χάρη, πραγματικά μεγάλη, αλλά τα πιο πολλά έχουν ζητήσει να έλθουν αφανή, άσημα, γιατί όλα τα πνεύματα φοβούνται το αγκάλιασμα των υλικών αγαθών ή των τίτλων και των τιμών των ανθρώπων και θέλουν να παραμένουν εκτός από αυτά, για να μην επηρεάζονται από αυτά, να μην έλκονται από αυτά, να μην καθηλώνονται από αυτά, να μην τους τροφοδοτούν το Εγώ τους το άσημο, το ανθρώπινο, γιατί όλοι θέλουν να υποκαταστήσουν το ανθρώπινο εγώ τους με την Παρου­σία του Χριστού μέσα τους.

Θέλουν να Χριστοποιηθούν όλοι και θέλουν να δεί­ξουν ακριβώς την επενέργεια του Πνεύματος, τη λήψη εκ του Πνεύματος, τη δωρεά του Πνεύματος, την καλοκαγαθία τους, μέσα από την αφάνειά τους, μέσα από την ασημότητά τους, μέσα από την ανωνυμία τους. Μερικοί από σας, πνεύματα πολύ αγαθά και πάρα πολύ φωτεινά, έχετε αποστολή, αυτή την αποστολή την οποία σας ανα­κοινώνω. Πολλοί παρασύρεσθε από το εγώ σας, το ανθρώπινο, άλλοι παρασύρεσθε από την ασημότητά σας και λέτε «εγώ είναι δυνατόν εμένα να διάλεξε ο Κύριος; Μα ποιος είμαι εγώ;». Αποφύγατε αδελφοί πολλούς σκο­πέλους και ζητήσατε την αφάνεια και την ασημότητα, μα μην σας καθηλώνει η ασημότητα, πιστεύοντας ότι ο Κύ­ριος ήθελε την επιφάνεια κάποιου για να εκδηλωθεί. Μην φτάνετε στο άλλο άκρο.

Είναι, λοιπόν, ανάγκη να συνειδητοποιήσετε και σεις, ότι ίσως να συμπεριλαμβάνεσθε στην κατηγορία εκείνη των υψηλών αγαθών πνευμάτων, τα οποία απεστάλησαν στη γη για να δημιουργήσουν συνθήκες πνευματικής υποδομής στις ανθρώπινες ψυχές, να διαδώσουν το λόγο του Κυρίου, να συντείνουν στην αναμόρφωση και την άνοδο γενικώς της πνευματικής στάθμης της ανθρωπότητας. Μην παρασύρεσθε λοιπόν σας παρακα­λώ, ούτε από το εγώ το ανθρώπινο, ούτε από την ασημό­τητά σας. Αν ο Θεός σας έδωσε δείγματα, πρέπει να συνειδητοποιήσετε, ότι σε όλες τις εποχές, ο Θεός συνεργάστηκε με ανθρώπους άσημους, αφανείς εξωτερικώς, τους οποίους παρέλαβε και κατάρτισε πρώτα και μετά τους εξαπέλυσε να εκφράσουν το Θέλημά Του. Στην περίπτωσή σας είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσετε, ότι είστε το μέσον της εκφράσεως του Θεού πάνω στη γη, ότι είστε η προέκταση του Χεριού Του πάνω στη γη, γιατί διά μέσου των Απεσταλμένων Του θα ενεργήσει και θα εκδηλωθεί ο Θεός. Όταν λέμε να εκδηλωθεί, εννοούμε να εκδηλωθεί ποικιλοτρόπως σαν Χριστός, όπως εξεδηλώνετο την περίοδο της Ένσαρκης Παρουσίας Του. Σήμερα ως σκήνωμα έχει το δικό σας και κατοικητήριο την καρδιά σας, την ψυχή σας.

Το Πνεύμα και η Ψυχή σας πρέπει να ταυτιστούν με τον Κύριο, ώστε να μην εκφράσουν ανθρώπινες σκέψεις, ανθρώπινες ιδέες, ανθρώπινες κατευθύνσεις, τίποτε το ανθρώπινο. Πρέπει να φθάσουμε να ζει Εκείνος εντός μας και να εκφράζεται Εκείνος και να έχουμε μια τέτοια Ένω­ση, που να Τον διευκολύνουμε, υποστέλλοντας τις ατομι­κές μας γνώμες, τις ανθρώπινες ατομικές μας γνώσεις, αντικαθιστώντας αυτές με την Απειρότητά Του.

Θέλω λοιπόν να συνειδητοποιήσετε ότι πρέπει να κάνουμε όλοι προσπάθεια μεγάλη. Δεν σας καλώ σε μια μικρή βελτίωση, δεν σας καλώ να κάνετε μια μικροπροσευχή, σας καλώ σε Χριστοζωή. Μα είναι δύσκολο. Μα πώς αλλιώς θα υποδεχθείτε το Χριστό, πώς αλλιώς θα ενωθείτε με το Χριστό, πώς αλλιώς θα γίνετε ένα με το Χριστό, πώς θα γίνετε Υιοί Θεού και Θυγατέρες Θεού, αν δεν κάνετε προσπάθεια, αν δεν αποκολληθείτε από τα ανθρώπινα;

Εάν θέλετε να παραμένετε στα ανθρώπινα είναι δικαίωμά σας, εγώ δεν θα σας πω ότι είναι αμαρτία, δεν θα σας απειλήσω, απλώς δεν θα εξελιχθείτε, θα παραμείνετε για μια άλλη εποχή, θα κάνετε νέες ενσαρ­κώσεις. Νομίζω ότι ήδη το γνωρίζετε αυτό, αλλά όσοι θέλετε πραγματικά σ’ αυτή τη ζωή σας να ενωθείτε, είναι ανάγκη να το συνειδητοποιήσετε, πρέπει να προγραμ­ματίσετε τη ζωή σας με τέτοιο τρόπο που η πνευματική αυτή πορεία να είναι το υπ’αριθμόν ΕΝΑ καθήκον, η υπ’ αριθμόν ΕΝΑ προσήλωση, το υπ’ αριθμόν ΕΝΑ ενδιαφέ­ρον σας, η υπ’ αριθμόν ΕΝΑ απόβλεψη και ο στόχος ο καθημερινός. Δεν είναι δυνατόν αλλιώς να πλησιάσουμε και να φθάσουμε αυτές τις καταστάσεις.

Κάποιος θα με προδώσει. Πώς αλλιώς θα γίνει η Θυσία; Εύχομαι να μην είναι κανείς από σας, από όσους με ακούτε την ώρα αυτή. Είναι θέμα δικό σας να κατανοήσετε ακριβώς τι σας λέω και να μην σας γράψει η ιστορία.

Σας αποκαλύφθηκα γιατί θέλω συνεργάτες, υπεύθυ­νους, συνειδητούς μαχητές, όχι αμφιρρέποντες, όχι αμφιταλαντευόμενους, που να γνωρίζουν προς τα πού κατευθύνονται και γιατί. Που να γνωρίζουν ποιον υπηρετούν και γιατί τον υπηρετούν. Που ν’ αγωνίζονται, όχι μόνον για τη δική τους Άνοδο και Τελείωση, αλλά ν’ αγωνίζονται για να προσφέρουν στην Ανθρωπότητα, όπως πρόσφερε Εκείνος, ο Μέγας, ο Ύψιστος Διδάσκα­λος των αιώνων, ο Χριστός. Πρέπει να γνωρίζουν προς τα πού βαδίζουν και γιατί βαδίζουν, ώστε η πορεία τους να είναι συνειδητή, να μην τους ανακόπτουν μικροεμπόδια, μικροπαρεξηγήσεις, μικροεγωισμοί, τιποτένια πράγ­ματα, τα οποία αναφύονται στο δρόμο μας και στη ζωή μας καθημερινά και τα οποία δεν είναι τίποτα για ένα Μαχητή που γνωρίζει πού βαδίζει. Πρέπει να είναι σε θέση ο καθένας από σας συνειδητά να δρασκελίζει και να πηδάει εμπόδια, καθημερινά και κάθε στιγμή και ώρα, γιατί μη νομίζετε πως η άρνηση θα σας αφήσει έτσι, χωρίς να σας εμποδίζει, χωρίς να σας παρεμβάλει προσκόμμα­τα, χωρίς να σας πολεμήσει, χωρίς να προσπαθήσει να σας καθηλώσει.

Η ζωή και η πορεία η Πνευματική δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αλληλουχία λειτουργίας Νόμων. Όση Χάρη έχετε, τόση άρνηση έχει δικαίωμα να σας εναντιώνεται, βάσει των Νόμων της Θείας Ισορροπίας. Επομένως αν κάποιος από σας βλέπει πολύ άρνηση, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να έχει και πολύ Χάρη επάνω του και δεν το ξέρει ίσως, ή δεν την ενεργοποίησε. Όλοι θα πολεμηθείτε, είναι ο τρόπος εκπαιδεύσεως, όλοι θα ασκηθείτε για να προσφέρετε Έργο, αλλά θέλω να μου επιτρέψετε να σας πω μια λέξη, θέλω να είμαι ο Πνευματικός Καθοδηγητής σας, ο Πνευματικός Υπεύθυ­νος του Έργου, σαν απεσταλμένος Κυρίου. Αναγκάζομαι να παρουσιασθώ για να μην έχει κανείς δικαιολογία ότι δεν ήξερε, για να μην πει κανείς δεν μου το είπες, δεν μπορούσα να το υπολογίσω. Θέλω συνεργάτες που να στέκονται στο ίδιο ύψος Υπευθύνου φορέως Χάριτος και Φωτός.

Έχω πλήρεις ελευθερίες στο Έργο μου. Όχι να καταργήσω Νόμους βέβαια, αλλά κινούμενος εντός του Νόμου του Θεού. Αν κάποιος από σας δεν φέρεται σωστά και παρ’ όλες τις υποδείξεις και συστάσεις μου δεν συμμορφώνεται, μπορώ να τον απομακρύνω, να του αφαιρέσω όση Χάρη έλαβε και να τον απομακρύνω. Μα δεν θέλω να το ασκήσω για κανέναν σας αυτό το δικαίωμα, πλην όμως το έχω και μπορώ να το ασκήσω χωρίς να σας ειδοποιήσω και χωρίς να σας ενημερώσω, από το σπίτι μου το βράδυ και να μην σας το πω καθόλου. Δεν είμαι υποχρεωμένος να σας δίνω αναφορά, αναφορά δίνω στο Θεό, αλλά σας ενημερώνω γιατί σας θέλω Αδελφούς μου, σας θέλω συνεργάτες, σας θέλω όμως συνυπεύθυνους σε μια Πορεία, όχι ανεύθυνους. Όταν θα μιλάτε πρέπει να γνωρίζετε μέχρι πού έχετε δικαίωμα να αποκαλύψετε, μέχρι πού έχετε δικαίωμα να μιλήσετε, γιατί όταν αποκα­λύπτετε πλέον του δέοντος, διακινδυνεύετε τη ζωή μου, διακινδυνεύετε ένα ολόκληρο Έργο και δεν επιτρέπεται ένα ολόκληρο Έργο να επαφίεται στην επιπολαιότητα κάποιου, γιατί όποιος φτάνει στο σημείο να έχει τέτοια επιπολαιότητα είναι εντελώς ακατάλληλος, όχι για εργά­της, όχι για υπεύθυνος Έργου, αλλά για απλός ακροατής του Έργου ακόμα.

Θέλω να με απαλλάξετε, σας είπα, από καθήκοντα αταίριαστα στο Πνεύμα μου και στην αποστολή μου. Θέλω να είμαι ο Αδελφός σας, ο γεροντότερος και γι’ αυτό έχω διαλέξει το «Γέροντας» να με λέτε όλοι, σαν γεροντότερο Αδελφό, κατά τάξιν Πνευματικήν. Θέλω να είμαι ο Αδελφός σας, θέλω να είμαι μαζί σας και να ζω μαζί σας την αδελφοσύνη που διδάσκω, που αποδέχεται το Πνεύμα μου, που διαλαλώ. Μα είμαι και ο Υπεύθυνος ενός Έργου. Πρέπει να το προσέχω από τους ακατάλληλους. Γι’ αυτό εξωτερικεύομαι πλήρως και θέλω όσοι με ακολουθείτε να είστε εν εγρηγόρσει, θέλω να είστε σε επιφυλακή. Μα θα μου πείτε, ο Θεός, αφού είναι Έργο Κυρίου επί της Γης, δεν μπορεί να μην το προστατεύει. Ναι, αλλά και μεις από την πλευρά μας είμαστε υποχρεωμένοι να λαβαίνουμε μέτρα συνέσεως, ορθοφροσύνης και αλληλεγγύης.

Παρατηρώ μερικούς Αδελφούς που είναι κατά το κοινώς λεγόμενον μυγιάγγιχτοι. Μην θιγεί ο παλιοεγωισμός τους. Μα Αδελφοί μου, νομίζω σας έχω πει πολλά μέχρι σήμερα και σας έχω δώσει ακόμα περισσότερα να μελετήσετε. Όποιος διατηρεί «εγώ» δεν μπορεί να προχωρήσει, δεν μπορεί να βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι είναι δυνατόν να ενωθεί με Χριστόν. Επομένως, πετάξτε το το «εγώ» και πατήστε το το «εγώ», για να μπορείτε να συναδελφωθείτε με τους άλλους Αδελφούς του αυτού Έργου, και να γίνετε συνεργάτες με τον Υπεύθυνο του Έργου. Αφήστε τις μεμψιμοιρίες, τους ψευτοεγωισμούς, αφήστε τα αυτά. Ο Κύριος θέλει άνδρες. Πρέπει να ανδρωθείτε, η λέξη έχει νοήματα πολλά, πρέπει να ανδρωθείτε από πλευράς πνευματικής. Ή θα ανδρωθείτε και θα φερθείτε ανάλογα ή θα παραμείνετε ως νήπια, ακατάλληλα όμως για ένα υψηλό Έργο.

Είναι θέμα δικό σας. Εγώ όμως θέλω, και έχω το δικαίωμα να γνωρίζω ποιοι συνεργάτες μου είναι σωστοί και κατάλληλοι να κάνουν το επόμενο βήμα, ποιοι είναι ώριμοι να επωμισθούν ευθύνες, ποιών η πλάτη αντέχει για να σηκώσει ένα «Σταυρό». Αλλιώς υπάρχουν Σχολές πολλές. Σε πολλά μέρη γίνονται ομιλίες, οι οποίες μάλιστα είναι τέτοιου είδους που δεν ζητούν ευθύνες από κανέναν, απλώς είναι ομιλίες. Εγώ δεν κάνω απλώς ομιλίες, ζητώ ευθύνες από σας, να παραδώσετε τον εαυτό σας στο Θεό, γιατί όσο δεν παραδίδετε τον εαυτό σας στο Θεό, είστε μακριά από το Θεό, διατηρείτε την ατομικοποίησή σας, την ανεξαρτησία σας και το εγώ σας. Αν θέλετε να ενωθείτε με το Θεό, παραδώστε και τις γνώσεις σας και τις μυήσεις που πιθανόν να έλαβαν μερικοί στις διαδρομές τους, και τη μνήμη σας και τις επιθυμίες σας και το λόγο σας και το Πνεύμα σας και την Ψυχή σας και το σκήνωμά σας και ό,τι έχετε, γιατί στην ουσία δεν έχετε τίποτε δικό σας, εάν δεν σας το δώσει ο Λόγος, κανείς σας δεν έχει τίποτε. Αν δεν σας συντηρή­σει ο Λόγος, αν δεν σας βοηθήσει να ενεργοποιηθείτε ο Λόγος, ποιος έχει κάτι, ποιος μπορεί ν’ αρθρώσει λέξη; Κανένας.

Λοιπόν, πρέπει να παραδώσετε ενσυνείδητα τον εαυτό σας, γνωρίζοντας προς τα πού βαδίζετε και γιατί. Γιατί θέλω να αναστηθώ Κύριε, θέλω να γίνω ένα μαζί Σου, όχι αύριο το πρωί, γιατί δεν είναι δυνατόν, αλλά στην εξελικτική μου πορεία, στην προσπάθειά μου, θέλω να είμαι αγκαλιασμένος μαζί Σου, θέλω να πάω στον Πατέρα μου, θέλω να γίνω Υιός Σου. Αυτός είναι ο προορισμός μου. Τι να κάνω εγώ εδώ στη γη, αφού είμαι Πολίτης όλων των Συμπάντων, αφού μου έδωσες το δικαίωμα και τη Χάρη να γυρνάω τα Σύμπαντά Σου και να συνδιοικώ μαζί Σου Θεέ μου, πώς είναι δυνατόν εγώ να είμαι κολλημένος στη Γη; Θέλω λοιπόν να μου ξεκαθαρίσετε τη θέση σας, όχι με λόγια, με Έργα. Θέλω να μου δείξετε ότι έχετε ανδρωθεί, γιατί ο Κύριος θέλει άνδρες, υπεύθυνους, υπόλογους των πράξεών τους. Δεν θέλει επιπόλαιους, θέλει συνειδητούς εργάτες, να τους παραδώσει Χάρες και Εξουσίες, τις οποίες να μεταφέ­ρουν στη γη, στην Ανθρωπότητα. Διότι οι Χάρες και οι Εξουσίες του Θεού προορίζονται, όπως και άλλοτε σας ανακοίνωσα, για ολόκληρη την ανθρωπότητα και όχι για τους λίγους.

Γίνετε οι αγωγοί της Χάριτος, γίνετε οι υποσταθμοί της Χάριτος, γίνετε η Γέφυρα πάνω στην οποία θα περπατήσουν και θα περάσουν οι άλλοι. Το Έργο μας δεν μοιάζει με κανένα άλλο Έργο και γι’ αυτό πολεμιέται. Το Έργο μας, Δόξα σοι ο Θεός, συνεχώς προσφέρει απ’ ό,τι έχει, απ’ ό,τι παρέλαβε, απ’ ό,τι η Αγάπη και η Πίστις ορισμένων Αδελφών μάς αξιώνει να προσφέρουμε. Είναι το μόνο Έργο που προσφέρει και προσφέρει γιατί είναι Χριστός ο κατευθύνων, γιατί το Έργο μας είναι Έργο προσφοράς, δεν ζητούμε και δεν θα πάρουμε από κανέ­ναν τίποτε απολύτως. Θέλω να σας διδάξω να προσφέρετε και είμαι υποχρεωμένος να σας το διδάξω έμπρακτα. Πρώτος εγώ θα σας δώσω και θα σας δίνω το παράδειγμα της Προσφοράς από όλες τις πλευρές. Δεν είναι αστείο το Έργο μας, ούτε για να περάσει η ώρα, ούτε για να προβληθεί κανείς, είναι Έργο Θυσίας, είναι Έργο ολοκληρώσεως, είναι Έργο αίματος, θα σφραγισθεί με το αίμα σας.

Δεν θέλω να σας φοβίσω, μην με παρεξηγήσει κανείς. Θέλω όμως να κατανοήσετε απολύτως τον προορισμό του Έργου, τα καθήκοντά σας και τις ευθύνες σας που έχει ο καθένας σας. Δεν θέλω να σας φοβίσω, μα πρέπει να σας ενημερώσω. Χιλιάδες πνεύματα θέλουν να λάβουν μέρος στο Έργο αυτό, αλλά δεν έχουν ειδοποιηθεί ακόμα, δεν έχουν Οδηγό ακόμα, δεν ήρθαν σε επαφή με τον Οδηγό.

Αν δεν είστε εσείς θα είναι άλλοι, εργάτες έχει ο Θεός, ακολούθους έχει, Πιστούς έχει ο Θεός. Μη νομίζετε ότι βασίζεται σε μένα ή σε σένα ή στην άλλη αδελφή. Δεν είστε εσείς, έχει άλλους. Ο Θεός έχει το Φως, την Ισχύ, τη Δύναμη, το Λόγο, τα πάντα. Φωτίζει ό,τι ώρα θέλει ένα Πνεύμα και το κάνει να έχει και ευφράδεια λόγου και δύναμη να έχει και Χάρες ιαμάτων να έχει και ό,τι θέλει ο Θεός να έχει. Δεν έχουμε εμείς τίποτε να δώσουμε του Θεού, ο Θεός μας δίνει πάντοτε. Εμείς έχουμε ανάγκη να αποκατασταθούμε στο Θεό, να γίνουμε Ένθεοι, ο Θεός δεν μας έχει καμία ανάγκη, Είναι Ανενδεής. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να κατανοήσουμε τι Πορεία κάνουμε, τι αναζητούμε ακριβώς και τι υποχρεώ­σεις και καθήκοντα έχουμε, εφόσον θέλουμε με την ελευθέρα μας βούληση να συμμετάσχουμε σ’ ένα Έργο. Αλλιώς αγαπημένοι μου, σας αγαπώ πολύ, ελάτε όποτε θέλετε να μ’ ακούσετε, αλλά δεν είστε κατάλληλοι για εργάτες και θα σας ξεχωρίσω οπωσδήποτε.

Δεν θέλω να κολλάτε πουθενά, ούτε στα υλικά θέματα, ούτε στο εγώ σας, ούτε σε κόμματα, ούτε σε πολιτικές παρατάξεις, ούτε σε Συλλόγους, σε τίποτε. Μόνον με το Θεό φροντίστε να ενώνεσθε, ούτε με μένα, με το Θεό μόνο, συνειδητά κάνοντας Χριστοζωή. Μην δεσμεύεσθε πουθενά και μη δεσμεύετε τίποτε. Με το Θεό να ενώνεσθε, όλα τα άλλα είναι λάθος. Οι εργάτες του ίδιου Έργου κατ’ ανάγκη θα συνεργαστούν, κατ’ ανάγκη θ’ αγκαλιασθούν. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Σε όλα τα άλλα θέματα που αφορούν τη ζωή του καθενός σας να είστε ελεύθεροι όλες τις ώρες και ανοιχτή η καρδιά σας, η ψυχή σας, ώστε να διδαχθείτε παρακάτω μαθήματα. Θα έχουμε εξελίξεις σε λίγα χρόνια πάνω στη γη. Βοηθήστε σας παρακαλώ, ακούσατε δεήσεις πριν που έκανα για την εσωτερική Γαλήνη του τόπου, μα και για την εξωτερική. Κάνετε το ίδιο όλοι στο σπίτι σας.

Συνειδητά παρακαλάτε το Θεό να έχετε Γαλήνη όλοι, μέσα στην Ελλάδα και έξω από την Ελλάδα και από εσωτερικά ζητήματα και περισπασμούς, τα οποία η άρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει κατά του χώρου αυτού, γιατί ακριβώς στο χώρο αυτό εκδηλώνεται Χάρη Θεού, εκδηλώνεται Θείο Έργο. Κατ’ ακολουθίαν βάσει του Νόμου της Ισορροπίας έρχεται ισόποσος-ισοσθενής άρνηση να πλήξει τον τόπο αυτό και ειδικώς την Αθήνα. Σας ειδοποιώ, θέλω να με καταλάβετε, δεν μπορώ να πω περισσότερα, ισόποσος και ισοσθενής άρνηση θα πλήξει την Αθήνα, μα είναι και οι αμαρτίες του κόσμου μαζί. Κάνετε δεήσεις στο σπίτι σας προς το Θεό, στην Παναγία. Δεήσεις όλοι και η τελευταία αδελφή και αδελ­φός, και οι πλέον αγράμματοι ξέρουν να πουν «Θεέ μου βοήθα μας», «Παναγία μου βοήθα μας». Δεν θέλει φιλοσο­φίες ο Θεός, βοήθα μας να μην βουλιάξουμε, βοήθα μας να έχουμε ησυχία γιατί αν συμβούν ανωμαλίες κινδυ­νεύουν οι εργασίες μας, τα σπίτια μας. Καταστροφή, φωτιά και σκοτωμούς φέρνουν αυτές οι καταστάσεις. Δυσκολευόμαστε να ζήσουμε σε ομαλές καταστάσεις, καταλαβαίνετε μόλις δημιουργηθούν ανωμαλίες τι θα γίνει. Εζήσατε μερικοί από σας στην Κατοχή και ξέρετε.

Δέεσθε με Σεβασμό και Αγάπη στο Θεό για όλον τον κόσμο, για τη γη που ζείτε, για την πόλη που ζείτε και τους Αδελφούς που γνωρίζετε, μην βαριέστε. Θέλω να εκπαιδευτείτε όλοι να προσεύχεσθε. Θέλω να με αντικαταστήσετε, πρέπει να πάω σε άλλα μέρη, πρέπει να δω άλλους ανθρώπους, μη με καθηλώνετε σ’ ένα μέρος. Θέλω να κάνετε όλοι Προσευχή, υπεύθυνη ενώπιον ακροατηρίου. Να μάθετε όλοι να Ευλογείτε και να Ενεργείτε. Να μάθετε να δέεστε ενσυνείδητα για τα πάντα. Να μάθετε τις ομιλίες που σας έδωσα να κάνετε και σεις όμοιες. Δεν είμαι για να κάνω επ’ άπειρον ομιλίες στο κάθε μέρος. Είμαι ν’ανοίγω Δρόμο, να φεύγω, πρέπει να παραλάβει άλλος αντικαταστάτης μου. Να με βοηθή­σετε στο Έργο που κάνω, όσοι είστε προορισμένοι για Έργο. Να μην φροντίζει ο καθένας για την ανάπαυσή του και για ό,τι τον βολεύει. Είναι τρόπος για να ασκηθείτε. Δεν θα μπορέσει κανείς να κάνει Έργο αν δεν ασκηθεί. Ό,τι κάνω πρέπει όλοι σας να μάθετε να το ενεργείτε και σεις.