«ΕΓΩ ΕΙΜΙ»

(Βιβλίο: Ο ΔΡΟΜΟΣ Κεφ. 21)

Α. Τίς δύναται λαλήσαι Ρήματά Μου; Τίς δύναται υψώσαι την χείρα αυτού και ευλογήσαι εξ Εμού ή εν τω Ονόματί Μου; Τίς δύναται να είπη «αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»;

Εγώ Ειμί ο Πανταχού Παρών και τα Πάντα Πληρών, Ζων και αεί Υπάρχων και αεί Ενεργών, Δημιουργός Θεός. Ο καταδεξάμενος περιβληθήναι σάρκα και περιπατήσαι επί της γης, εν τω μέσω των ανθρώπων, ίνα οι άνθρω­ποι καταγνώσι πλήρως τα περί Θεού, ίνα αποκαταστήσω την Οδόν της Σωτηρίας και την Οδόν της επιστροφής του προσφιλούς Μου Ανθρώπου προς τον Πατέρα - Θεόν.

Εγώ Ειμί ο Χριστός, ο λαλήσας εν μέσω των ανθρώ­πων, ο περιπατήσας εις πόλεις και χωρία, ο διδάξας Μαθητάς και Αποστόλους και απλοϊκούς ανθρώπους τα του Θείου Λόγου, ο δους δείγματα αμέτρητα της Θείας Πα­ρουσίας Μου επί της Γης, διά σωρείας επεμβάσεών Μου επί του υλικού σκηνώματος των ανθρώπων.

Εγώ Ειμί ο Ζων Θεός σας, ο περιπατήσας μεταξύ σας, ο ακούσας τα αιτήματά σας, ο λαβών γνώσιν των πόνων σας, ο λαβών γνώσιν των αιτημάτων σας.

Ουκ ήλθατε προς Με εισέτι. Άφετε τας υλικάς ενασχο­λήσεις και έλθετε προς Με, ίνα περιβάλλω υμάς διά της Αγάπης και του Φωτός Μου. Θέλω δώσει εις ένα έκαστον εξ υμών δείγμα Χάριτος και Δωρεάς Μου. Ζω εις το κέντρον της ψυχής εκάστου, όπου ο Πατήρ εναπέθεσε τμήμα της Ουσίας Αυτού, ίνα εν καιρώ, εάν υμείς θελήσητε, αυ­τό το τμήμα της Θείας Ουσίας καταλάβη ολόκληρον την υπόστασίν σας και ενωθή μετ’ Εμού.

Οι αιώνες παρήλθον και ο λόγος Μου διεσκορπίσθη εις τα πέρατα της Οικουμένης. Οι Λαοί ήλλαξαν συστήμα­τα, Κυβερνήσεις, Νομοθεσίας, επιδιώξεις, τα ανθρώπινα πνεύματα εξελίχθησαν.

Ιδού Εγώ εν τω μέσω υμών, λαλών: Ήγγικεν η ώρα, ω Άνθρωποι, ίνα περιβληθήτε την Θείαν Υπόστασίν Μου εντός σας. Ανήγγειλα εις υμάς την Νέαν Έλευσίν Μου δι’ Απεσταλμένου και Αγγελιαφόρου Μου επί της γης, και θέλω δώσει δείγματα Παρουσίας Μου εντός αυτού και εντός άλλων σκηνωμάτων Αδελφών Μου, οίτινες Με ετίμησαν και Με ελάτρευσαν ως τον Υπέρτατον Διδάσκα­λον, υπεράνω παντός άλλου αγαθού, και οίτινες επεδίωξαν την επαφήν Μου, αφήνοντες κατά μέρος ασχολίας και δεσμεύσεις και ετέρας αναζητήσεις και συμφέροντα, συνδιαλλαγάς.

Ιδού Εγώ εν τω μέσω υμών ίσταμαι και λαλώ: Έλθετε πάντες εις μετάνοιαν, ίνα λάβητε, ζώντες έτι, άφεσιν αμαρ­τιών, ίνα λάβητε δείγματα της Παρουσίας Μου εντός σας, ίνα συμμετάσχητε εις τον αγώνα Μου, ίνα ενωθήτε μετ’ Εμού. Έλθετε προς Με, αφήνοντες κατά μέρος τας υλικάς εντρυφήσεις και ασχολίας, τα υλικά συμφέροντα. Αναβι­βάσατε το πνεύμα σας προς Εμέ και τον Πατέρα Μου και θέλω δώσει εις πάντας Φως Άγιον, ίνα δονήση την ψυ­χήν και το πνεύμα, ίνα μεταστρέψη λογισμούς, ίνα μεταστρέψη ποιότητας αναζητήσεων, ίνα μεταστρέψη ποιότη­τας εντρυφήσεων.

Θέλω δώσει αγγέλους Μου οδηγούς σας, ίνα περιπατούντες επί της γης οδηγηθήτε εκ του ασφαλούς εις ένωσιν μαζί Μου, έχοντες υπεράνω της κεφαλής σας την Προστα­σίαν Μου. Έλθετε προς Με καγώ θέλω καταδείξει εις υμάς ότι Εγώ Ειμί ο Πατήρ και ο Αδελφός και Έν μεθ’ υμών.

Σαλπίσατε εις τα πέρατα της γης Μου, ότι η Αγάπη, η εκ Θεού εκπορευθείσα, λαλεί εκ νέου επί της γης, διά στόματος αμαρτωλών ανθρώπων, ανανηψάντων εκ της αμαρτίας και αποπλυνάντων το «Είναι» αυτών διά μετανοίας, λαλεί την Αγάπην αυτής και καλεί σύμπασαν την ανθρωπότητα εν μετανοία να προσέλθη προς τον Πατέ­ρα αυτής.

Σαλπίσατε όπου η φωνή σας είναι δυνατόν να εκπορευθή, ότι Ειμί ου μόνον πανταχού παρών, αλλά και πρό­θυμος εις πάσαν επίκλησιν βοηθείας του μετανοούντος ανθρώπου, ίνα παράσχω αυτώ την Χάριν της απελευθερώσεως εκ των δεσμών της αμαρτίας. Δώσατε τας χείρας μεταξύ σας, ίνα καταστήτε μία χειρ και αι χείρες υμών ας ενωθώσιν μετά της Ιδικής Μου, ίνα διοχετεύσω εις τας χείρας σας Ευλογίαν και Αγάπην και Δύναμιν, ίνα δι’ αυ­τών τον κόσμον και τα του κόσμου κυριεύσητε και καταστήσητε υποπόδιον των ποδών σας.

Αγαπήσατε ο είς τον έτερον, ως να είσθε είς, διότι τα πάντα εξ Ενός επήγασαν και εις το Έν επανακάμπτοντα κατατείνονται, ίνα ενωθώσιν αενάως μετ’ Αυτού.

Ιδού η Δόξα του Θεού, ιδού το Έλεος Αυτού, ιδού το Μεγαλείον το Άφατον. Πάντα ταύτα ο Πατήρ ετοποθέτησεν εντός υμών. Γνώτε τούτο και άφετε τας υλικάς ασχο­λίας σας.

Ευλογώ την χώραν ταύτην, ίνα Ειρήνην έχη. Ευλο­γώ την πόλιν των Αθηνών, από όπου το Έργον της Νέας Εποχής εκπορεύεται, ίνα ουδεμία δύναμις δυνηθή να διαλύση και συντρίψη αυτό, ίνα ημέραν καθ’ ημέραν ενδυναμούται και νέους ορίζοντας κατακτά και εις νέους ανθρώ­πους διαδίδεται.

☆ ☆ ☆

Β. Ο Λόγος, ο ενανθρωπισθείς επί της γης διά να διδάξη την ανθρωπότητα τα του Θεού, διά να δυνηθή η ανθρωπότης, ακολουθούσα την Διδασκαλίαν Του και το πα­ράδειγμά Του, να επιστρέψη εις τον Πατέρα - Δημιουργόν της, την ώραν ταύτην με εμπνέει, Αδελφοί, ίνα, εκπροσωπών Αυτόν εν τη γη, λαλήσω προς υμάς τα ρήματα ταύτα:

Ουκ ήλθον βαλείν υμάς εις ανησυχίας, ουδέ ταράξαι την οικογενειακήν υμών γαλήνην ή ευδαιμονίαν, την οποίαν ένιοι εξ υμών πιστεύετε ότι κατέχετε. Ήλθον διδάξαι τον Άνθρωπον και προετοιμάσαι την οδόν της επιστρο­φής αυτού προς τον Πατέρα - Θεόν. Θέλω δώσει δείγματα πολλά εις ένα έκαστον εξ υμών, ότι Οδηγός σας Ειμί, ότι Εγώ ο κατευθύνων την ζωήν σας, Εγώ ο λαλών, ουχί διά του στόματος Αδελφού τινός, αλλά και εις υμάς αυτούς, εις υμάς τους ιδίους, εντός σας, διά της Φωνής Μου, ήτις επέχει Φωνήν Λόγου εν υμίν, ως είναι η συνείδησίς σας εις ένα έκαστον εξ υμών κατά την περίοδον αυτήν.

Ουκ ήλθον λαλήσαι τα αυτά, τα γεγραμμένα, τα γνω­στά σας ήδη από αιώνων, εις τα οποία πολλάκις, ως πνεύ­ματά Μου αγαθά, ενετρυφήσατε, μελετώντες τας Γραφάς Μου, και ησκήθητε εις την διακονίαν αυτών. Αλλ’ ήλθον αναγαγείν υμάς εις ανωτέραν θέσιν εκείνης την οποίαν ήδη κατέχετε μέχρι σήμερον, προσπλησιάζουσαν έτι περισσό­τερον Εμέ και τείνουσαν υμάς προς Ένωσιν μετ’ Εμού.

Είναι φυσικόν πολλοί εξ υμών να ακούωσιν, ως και την ώραν ταύτην, ρήματα καινά, άτινα ουκ εισίν γεγραμμένα εν ταις βίβλοις Μου, εν ταις Γραφαίς Μου, τας γνωστάς εις υμάς, αλλά λαλούμενα παρ’ ανθρώπων εξειδι­κευμένων εις το λαλείν τον Λόγον και προοριζομένων, ίνα μεταφέρωσι Νάματα Αληθείας εκ της Πηγής του Φωτός και της Πηγής της Αληθείας προς υμάς, τον Άνθρωπον της γης.

Γνώτε, ότι θέλουσιν επισυμβή γεγονότα επί της γης, των οποίων το αποτέλεσμα ουδείς εξ υμών δύναται να προΐδη και προδικάση. Ελάλησα πολλάκις, εμμέσως ή αμέσως, προς όλους και ενουθέτησα και εχειραγώγησα και διώρθωσα και εβελτίωσα, διά να δύνασθε να ασχολήσθε με το έργον ανυψώσεως ψυχών και, ως είναι φυσικόν, με την ανύψωσιν, είς έκαστος εξ υμών, της ιδικής του ψυ­χής, κατά πρώτον.

Υστερήσατε άπαντες εις επιμέλειαν και επίδοσιν. Δεν θέλω ελέγξει ουδένα εξ υμών δι’ ολιγωρίαν ή απείθειαν ή παρανόησιν ή άλλον τι. Επιθυμώ να συνδέσω υμάς μετ’ Εμού πλησιέστερον και αρραγέστερον. Επιθυμώ να κατα­στώ ο Ηγέτης σας, ο Διδάσκαλός σας, ο Αδελφός σας, ο προπορευόμενος Οδηγός σας, ίνα μετ’ Εμού ερχόμενοι, εις Εμέ έρχεσθε, και μετ’ Εμού ερχόμενοι, εις τον Πατέρα οδεύωμεν πάντες.

Δεν θέλω να υστερήσητε εις απόδοσιν. Δεν σας καλώ εις αμπελώνα υλικής τρυφής. Σας καλώ, ίνα μετουσιωθήτε Πνευματικώς, ίνα αλλάξητε τρόπον ζωής, συνηθείας, ερ­γασίαν, τρόπους, σκέψεις, συναισθήματα, απόδοσιν. Θέ­λω δώσει εις ένα έκαστον εξ υμών δείγμα Χάριτος, δείγμα Παρουσίας Μου, είτε πλησίον του είτε εντός του, διά να εδραιωθή η πίστις ενός εκάστου προς Εμέ και το υπάρχον Έργον Μου.

Θέλω δώσει μαθήματα πολλά διά του τρόπου τούτου, όπως σήμερον σας διδάσκω διά μέσου του λαλούντος Αδελφού σας, όστις ουκ επιγιγνώσκει τα παρ’ αυτού λεγόμενα, καθ’ όσον τα λεγόμενα αυτού, ρήματά Μου εισίν και ουκ εξ αυτού προέρχονται.

Θέλω διδάξει υμάς τα του Λόγου, Κρύφια και Άρρη­τα Νάματα Αληθείας, Αγάπης και Φωτός. Αλλ’ ίνα καταστήτε διδακτοί παρ’ Εμού, του Διδασκάλου των αιώνων, ως πολλοί Με αποκαλούν, και Ειμί ο Είς και Μοναδικός Διδάσκαλος, δέον όπως και υμείς αντιληφθήτε τίνα Διδά­σκαλον έχετε και ποίαι αι υποχρεώσεις αι απορρέουσαι εκ της συνδέσεως ενός εκάστου εξ υμών, του Πνεύματος δηλονότι το οποίον φέρει έκαστος εξ υμών, μετ’ Εμού, τον Διδάσκαλον του Απείρου, τον ίδιον τον Θεόν.

Καλώ όθεν υμάς, ίνα αποβάλλητε συνηθείας, έξεις, συναναστροφάς παλαιάς, αμαρτήματα, γνώσεις αχρή­στους, ασκόπους διατριβάς, ασκόπους συζητήσεις, και με πλήρη συνείδησιν και συναίσθησιν, ότι εις το μέλλον αποτείνεσθε εις Εμέ και ότι διδάσκεσθε παρ’ Εμού του Ιδίου, να προσέρχεσθε, ίνα σταδιακά λάβητε γνώσιν απορρή­των Βουλών του Θεού και διδαχής, την οποίαν ουδείς έτε­ρος επί της γης δύναται να λάβη.

Έθεσα πάντας υπό την Σκέπην Μου, θέτω πάντας υπό την Προστασίαν Μου. Θέλω πάντες να εννοήσητε το βάθος των εννοιών των λόγων Μου. Θα αναμείνω πάντας εξυψωμένους εν πνεύματι, ίνα σας διδάξω τα του Λόγου.

Ευλογώ τον οίνον, τον εντός του ποτηρίου ενυπάρχοντα και προσφερόμενον εις ανάμνησιν της Θυσίας Μου επί της γης. Ευλογώ τον άρτον τούτον και την παρασκευάσασαν αυτόν Αδελφήν. Καταλύω πάντας τους δεσμούς, οίτινες σας συνέδεσαν ένα έκαστον εξ υμών εν τη ύλη, και ελευθερώνω πάντας, αδιακρίτως φύλου, και σας καθιστώ άτομα ελεύθερα, δυνάμενα να τανύουν τας πνευματικάς των πτέρυγας και να προσέρχωνται Ενώπιόν Μου. Κατα­θέτω Ενώπιόν Μου τας αιτήσεις τας οποίας Μου υποβάλ­λετε. Ευλογώ την σύνδεσίν σας μετ’ Εμού και μεταξύ σας, ίνα καταστώμεν όλοι ομού Έν. Τα επί της Τραπέζης υπάρ­χοντα τίμια δώρα υψώνω προς τον Πατέρα Μου υπέρ πάντων υμών και δέομαι: Πάτερ, Ευλόγησον αυτούς, ίνα καταστήσω αυτούς Μαθητάς Μου επί της γης και Ακο­λούθους Μου και συνεχιστάς του Έργου Μου. Αμήν.

Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το Σώμα Μου το υπέρ υμών θυσιασθέν, υπέρ της σωτηρίας υμών. Πίετε εξ αυ­τού πάντες, τούτο εστί το Αίμα Μου το κατακαίον τα ανο­μήματα και κατεργαζόμενον την σωτηρίαν υμών.

Όστις θέλει να θυσιασθή διά το Έργον Μου, ας αιτήση τούτο μετά παρρησίας και Εγώ θέλω αποδεχθή την προσφοράν αυτού και θέλω ευλογήσει αυτόν και θέλω παραδώσει εις αυτόν την άδειαν του τελείν τα Μυστήρια ταύτα επί της γης.

☆ ☆ ☆

Γ. Εγώ Ειμί ο Άπειρος Λόγος, ο Δημιουργικός, ο σκηνώσας εις ανθρώπινον σκήνωμα ως Ιησούς. Εγώ διακα­τέχω τας κλείδας της εισόδου ενός εκάστου εξ υμών εις την Βασιλείαν Μου, εις την Βασιλείαν του Πατρός, εις την Βασιλείαν σου, Άνθρωπε Λόγε, Αδελφέ ομοούσιε, Πατέ­ρα και Μητέρα του Παντός. Εγώ εκδηλούμαι πάντοτε εις μίαν αδιαίρετον Ενότητα, διά να δημιουργήσωμεν την Τε­λείαν Δημιουργίαν του Πατρός, την ενυπάρχουσαν εις τον Θείον Πύρινον Αυτού Νουν.

Εγώ ετέλεσα το Μυστήριον της Μετουσιώσεως των όντων εις την Μίαν Ομοουσιότητα, καταδεικνύων δι’ άλ­λου τρόπου την Μίαν Υπόστασιν, την αδιαιρέτως υπάρχουσαν, του Ανθρώπου - Λόγου - Χριστού, με την Ουσίαν Αυτού.

Εγώ περιέβαλα με Χάριν τον Αδελφόν και έθεσα εν τη χειρί αυτού τας Εξουσίας Μου, ίνα δι’ αυτών καθοδηγήση εις την πορείαν της Ενώσεως Αδελφούς Μου.

Εγώ Ειμί ο Διδάσκαλος των Πάντων, ο διακατέχων την Θείαν Άπειρον Γνώσιν, ην μεταλαμπαδεύω εις τους δυναμένους βαστάσαι. Εγώ έδωσα και εξακολουθητικώς δίδω τας ωθήσεις της εξελίξεως εις την Δημιουργίαν Μου και εις υμάς.

Μεταστοιχειώνω τας υποστάσεις σου, Αδελφέ Άνθρω­πε, και ενοποιώ αυτάς μέσα στην Θείαν Άπειρον Καλωσύνην, μέσα στην Άπειρον Μακροθυμίαν και Αγάπην, την οποίαν διδάσκω, διακατέχω και εκπροσωπώ, εις το Από­λυτον.

Εγώ διέδωσα τους Νόμους και τας Διδασκαλίας Μου εκείνας, τας αναγεγραμμένας εις τα Ευαγγέλιά Μου διά την Καθοδήγησίν σου, Αδελφέ, εις την ασφαλή και μονα­δικήν πορείαν της Θεώσεώς σου.

Εγώ εβάπτισά σε κατά καιρούς και περιόδους και έδωσα εις εσέ ονόματα διάφορα, διά να Με εκπροσωπήσης επί της γης. Εγώ και την ώραν αυτήν βαπτίζω σε εκ νέου ως Αδελφόν Μου, ως δημιούργημα Νέον, ως Λόγον Διδάσκαλον Χριστόν, ίνα την Διδασκαλίαν Μου και την εκ νέου προσφοράν Μου διά θυσίαν καταγράψης και αναγγείλης εις τους Αδελφούς Μου.

Εγώ διαχέομαι και διασκορπίζομαι παντού, χωρίς να δαπανώμαι, ως εκ της Απειρότητός Μου, και διαποτίζω και διαπερώ και πληρώ τας υποστάσεις εκείνας των Αδελφών Μου, οίτινες επεθύμησαν να πληρωθούν με την Πλη­ρότητα και την Χριστότητα του Λόγου. Διασκορπίζω την άγνοιαν και την κακίαν, ίνα βασιλεύση η άδολος και ειλι­κρινής Αγάπη, ήτις μέλλει να εγκαθιδρύση την Βασιλείαν του Πατρός ως εν Ουρανώ και επί γης. Επισυνάγω τους ικέτας Μου, τους Ακολούθους Μου, και εμπλουτίζω αυ­τούς με νέας ιδέας, με νέας ποιότητας Αγάπης, με βαθύτε­ρα νοήματα των Θείων Διδασκαλιών, και ενώνω πάντας τους δυναμένους να μεταφέρουν τα μηνύματά Μου, μετα­ξύ των και μετ’ Εμού, ίνα η παρεχομένη Ζωή Μου καταστή ζώσα Αλήθεια εν υμίν.

Ιησούς, ο Λόγος Χριστός

☆ ☆ ☆

Δ. Ο εντός Μου υπάρχων, Ζων και Ενεργοποιούμε­νος και εκδηλούμενος προς τα έξω, εις τους επί γης Μαθητάς και Ακολούθους του Έργου Μου, τους μέλλοντας να αναδειχθούν ικανοί Εκπρόσωποί Μου και Εντολοδόχοι Μου και Κατηχηταί και Διδάσκαλοι της ανορθουμένης και μελλούσης να ενωθή μετά του Λόγου - Χριστού, ενηλικιουμένης ανθρωπότητος.

Αδελφοί Μου, τέκνα Μου Αγαπημένα, εκ της Ουσίας Μου προερχόμενα, χαιρετώ σας λέγων προς υμάς, ους εξέλεξα διά το Έργον Μου επί γης: Ειρήνη υμίν, Αδελφοί, Ειρήνην την Εμήν δίδω εις όλους, την Ειρήνην και την Μακροθυμίαν και την Αγαλλίασιν την ενυπάρχουσαν εν τοις Ουρανοίς, εν τω Πατρί Μου.

Εγώ Ειμί ο Διδάσκαλος της Σοφίας του Θεού Πατρός. Εγώ Ειμί ο Διδάσκαλος της Αγάπης και Ταπεινώσεως του Θεού - Λόγου. Εγώ Ειμί ο Διδάσκαλος Λόγος Μητέ­ρα, ο ενανθρωπισθείς εν τω Θείω Σκηνώματι της Μητρός Μαρίας της Θεοτόκου. Εγώ έφερα εις εκδήλωσιν τον Λόγον - Χριστόν, τον Υιόν της Ανάρχου Θεότητος, τον ενανθρωπισθέντα εις το σκήνωμα Ιησούς και ταυτισθέντα εις το Απόλυτον με την Μίαν Τριαδικήν, Πανσυμπαντικήν Θεότητά Μου. Εγώ απεκάλυψα τον Ένα και Μοναδικόν Θείον Διδάσκαλον και Καθηγητήν και Καθοδηγητήν συμπάσης της Δημιουργίας εν τη γη.

Εγώ Ειμί ο Ζων, Πανταχού Παρών, Καλύπτων τα Άπειρα Σύμπαντα της Δημιουργίας, της εκ της Πατρικής Αγάπης και Ουσίας και Βουλής προελθούσης. Εγώ Ειμί και ο Νέος Κοσμικός Αγγελιαφόρος και Απεσταλμένος και Καθοδηγητής και Διδάσκαλος, ο Ων Υπεύθυνος διά την Αναγγελίαν της Νέας Κοσμικής Περιόδου, εις την οποίαν εισήλθατε οι επί της γης υπάρχοντες σε σκηνώματα υλικά Αδελφοί Μου, και ο Οποίος θέλω παρουσιάσει τας Νέας Κοσμικάς Διδασκαλίας. Εγώ Ειμί ο Παρουσιαστής και ο Εκτελεστής της Νέας Πατρικής Βουλής επί της γης.

Εγώ Ειμί ο Άναρχος Λόγος, ο Δημιουργικός, της Ανάρ­χου Θεότητος, ο μη περιοριζόμενος παρ’ ουδενός, ο Απε­ρίγραπτος και Αχώρητος, ο Άμορφος και Μορφοποιούμενος και εκδηλούμενος εκάστοτε, κατά τας διαφόρους εποχάς της εξελίξεως της ανθρωπότητος, κατά τον ανάλογον τρόπον εις μορφικήν εκδήλωσιν.

Εγώ Ειμί ο Τέλειος, ο Αλάθητος, ο Ασυναγώνιστος Κο­σμικός Διαχειριστής της εξελίξεως των όντων της Δημι­ουργίας Μου, των εκ της Θείας Πατρικής Απεριγράπτου και Απερινοήτου Ουσίας της Αγάπης προερχομένων.

Εγώ ελάλησα και εφανερώθην επί της γης κατά τας διαφόρους εποχάς της εξελίξεως αυτής και εξεδηλώθην μέσω διαφόρων Απεσταλμένων Πνευμάτων Μου, άτινα διεπότισα και εγαλούχησα και κατηύθυνα διά την εκτέλεσιν του εις αυτούς ανατεθέντος Θείου Έργου.

Εγώ Ειμί ο Οδηγός, ο Είς και Μοναδικός, ο Αλάθητος, όστις κατηύθυνα και κατευθύνω την εξέλιξιν των εκπεσόντων Θεών, μέχρις ότου οι πάντες και τα πάντα κατα­στούν Θεός εν απολύτω ταυτίσει και ενώσει και εκδηλώσει.

Εγώ Ειμί ο διανοίγων την Νέαν οδόν, εις την οποίαν θέλετε περιπατήσει και αναχθή οι κάτοικοι της Γης, ήτις οδός συνέχεια εστί και ομοία τής ήδη υποδειχθείσης υπό του ενανθρωπισθέντος Υιού - Λόγου - Χριστού, του Διδα­σκάλου, όν εγνώκατε διά της Παρουσίας Αυτού, της Διδα­σκαλίας Αυτού και της Σταυρικής Αυτού Θυσίας.

Εγώ Ειμί ο ίδιος, ο Αυτός Διδάσκαλος, ο Αυτός Θείος Λόγος Χριστός, ο ενανθρωπιζόμενος εκ νέου, ουχί ως άλλοτε γεννηθείς ασπόρως εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας, αλλά εισπορευόμενος εις τας ψυχάς εκείνας, αίτινες Μου παρεχώρησαν το «Είναι» τους και την Ουσίαν τους, αίτινες Μου ανήκουν, ως εξ Εμού προερχόμεναι, και τα σκηνώματά τους ωσαύτως, ίνα εξ αυτών εκδηλωθώ εις την ύλην και ενδύσω την φθαρτήν ανθρωπίνην υπόστασιν διά της Παρουσίας Μου και της Αγάπης Μου και κα­ταστήσω αυτήν Αδιάφθορον εν τω Πυρί της Θεότητός Μου, μεταλλάσσων τας δονήσεις της ανθρωπίνης υποστάσεως και τους αναπαλμούς αυτής εις δονήσεις της Τρισηλίου Θεότητος, εις δονήσεις τού επί του Σταυρού Θυσιασθέντος Υιού Λόγου - Χριστού, εις δονήσεις Θείας, Απεριγράπτου, Απειροκάλλου και Ανερμηνεύτου Θείας Αγάπης, και αναπαλμούς, μετουσιώνων το φθαρτόν αν­θρώπινον σκήνωμα - ένδυμα εις Φως και Κάλλος και Αρμονίαν Θείων, Τελείων Καταστάσεων Ωραιότητος και Γλυκύτητος και πάντων των εκτός περιγραφής υφισταμέ­νων καταστάσεων της Θείας Ανάρχου Τελειότητος.

Εγώ Ειμί ο Άπειρος, ο Αχώρητος, ο εν Εαυτώ εμπερικλείων τα Άπειρα των Απείρων και μη δυνάμενος να περιορισθώ εξ ουδεμιάς καταστάσεως περιορισμού, ο δυνάμενος εισχωρήσαι και εισπορευθήναι εις το Απείρως μικρόν και ελάχιστον εκάστης ανθρωπίνης υποστάσεως, ίνα καταστήσω αυτό, εν τη μετ’ Εμού Ενώσει, Μέγα Άπει­ρον, όμοιον Άπειρον με την Απερίγραπτον Απειρότητά Μου.