ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΩΝ ΜΕΡΟΣ Γ'

20/01/2021

του Γιώργου Κλειδαρά 

Η ΑΞΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ

Οι αρετές πηγάζουν από την αίσθηση του δικαίου που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο διότι προορισμός του είναι η Θέωση. Η αγάπη είναι δημιουργός κάθε αρετής και σύνδεσμος της τελειότητάς μας. Όποιος αγαπά τους εχθρούς του χαρακτηρίζεται από αρετή και διακατέχεται από ένα θείο χάρισμα. Να ζει κανείς, σημαίνει ν’ Αγαπά, όποιος δεν Αγαπά δεν ζει, η ύπαρξή του βρίσκεται σε εσωτερικό πένθος, θλίψη και μοναξιά και το μόνο της νόημα είναι η ελπίδα ν’ αγαπήσει.

Η αρετή έρχεται όταν ο άνθρωπος δαμάζει τα πάθη του και τις αδυναμίες του. Και επειδή την κατακτάς δεν μπορεί κανείς να στην πάρει, ούτε να την ξεχάσεις. Έχει ουσία αλήθειας και γι’ αυτό δεν λησμονιέται. Μοιάζει με λουλούδι που όσο και να το ποδοπατήσουν εξακολουθεί να αναδύει το άρωμά του, γιατί είναι αθάνατο.

Τα παρακάτω ρητά φανερώνουν την αξία των αρετών στη ζωή μας:

«Άθλα γαρ οις αρετής κείται μέγιστα, τοις δε και άνδρες άριστοι πολιτεύουσι». Διότι, όπου προβάλλονται τα μεγαλύτερα βραβεία της αρετής, εκεί ακριβώς αναδεικνύονται και οι άριστοι πολίτες. ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ Β΄46 (ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ)

«Ανάντης η αρετή και το εις αυτήν ιέναι τραχύ και ιδρούν ανάγκην τον κατορθούν ηρημένον». Είναι ανηφορική η αρετή και η πορεία της είναι δύ­σκολη και είναι ανάγκη να ιδρώσει αυτός που επέλεξε αυτό το κατόρθωμα. ΚΥΡΙΛΛΟΣ

«Πέφυκεν αρετή καταιδείν τε και καταπλήττειν και τους άγαν δυσμενεστάτους». Από τη φύση της η αρετή κάνει να ντρέπονται και να καταπλήσσονται και οι μεγαλύτεροι εχθροί της. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

«Αρετή γονέων απογόνοις ωφέλιμος». Η Αρετή των γονέων είναι χρήσιμη στους απογόνους τους. Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Αρετή δε καν θάνη τις, ουκ απόλλυται, ζη δ' ουκέτ’ όντας σώματος, κακοί σι δε άπαντα φρούδα συνθανόνθ’ υπό χθονός». Η αρετή όμως, και αν ακόμη πεθάνει κανείς, δεν χάνεται, αλλά ζει, ενώ δεν υπάρχει πλέον το σώμα. Για τους κακούς όμως όλα ανεξαιρέτως χάνονται κάτω από τη γη, πεθαίνοντας μαζί με αυτούς.

«Αναφαίρετον όπλον αρετή». Η αρετή είναι όπλο, το οποίο είναι αδύνατον να αφαιρεθεί. ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ

«Αρετή μεν άρα υγεία τε τις αν είη και κάλλος και ευεξία ψυχής, κακία δε νόσος τε και αίσχος και ασθένεια». Η αρετή μεν επομένως μπορεί να είναι και υγεία και ομορφιά και δύναμη της ψυχής, η κακία είναι όμως και αρρώστια και ασχήμια και αδυναμία της ψυχής. ΠΛΑΤΩΝ

«Αρετής ζυγός κούφος, ο δε της αμαρτίας φορτικώτατος». Ο ζυγός της αρετής είναι ελαφρύς, της αμαρτίας όμως είναι πάρα πολύ βαρύς. Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Διδακτόν η αρετή». Η αρετή μπορεί να διδαχθεί. ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ

«Ένα χρη πλούτον νομίζειν, την της αρετής κτήσιν, μιαν ευγένειαν, την προς θεόν οικειότητα, μιαν αξίαν και δυναστείαν, το κρατείν εαυτού και αδούλωτον είναι τοις ανθρωπίνοις παθήμασιν». Έναν πλούτο πρέπει να θεωρούμε σαν πλούτο, την απόκτηση της αρετής. Πρέπει να θεωρούμε ως υψηλή καταγωγή την συγγένειά μας προς το Θεό, μια υπόληψη κι εξουσία, το να είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας και να μην υποδουλωνόμαστε στα ανθρώπινα πάθη. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

«Ευ σοι το μέλλον έξει, αν το παρόν νευ τιθής. Βού­λου τας εικόνας της αρετής υπομνήματα μάλλον ή του σώματος καταλιπείν». Καλό θα αποβεί το μέλλον σου, εάν τακτοποιείς κα­λά το παρόν σου. Να θέλεις ν' αφήσεις για κληρο­νομιά έργα, που θα υπενθυμίζουν πολύ περισσότερο την αρετή σου, παρά εικόνες του σώματός σου. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

«Αρετή πάσης τέχνης ακριρεστέρα και αμείνων εστί». Η αρετή είναι τελειότερη και αγαθότερη από οποιοδήποτε επάγγελμα. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«Η μεν κακία αναρμοστία, η δ' αρετή αρμονία εστί». Η μεν κακία είναι δυσαρμονία, ενώ η αρετή είναι αρμονία. ΠΛΑΤΩΝ

«Της αρετής ιδρώτα. Θεοί προπάροιθεν έθηκαν αθάνατοι». Μπροστά στην Αρετή ίδρωσαν και οι αθάνατοι θεοί. ΗΣΙΟΔΟΣ

«Οι άνθρωποι που είναι ενάρετοι, δε χρειάζονται πολλούς νόμους». ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ

«Αρετά επαινουμένα, δένδρον ως, αύξετα». Η αρετή, η οποία επαινείται, αυξάνει όπως το δένδρο. ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

«Δουλοπρεπές η κακία, ελευθεροπρεπές δε η αρετή». Η κακία είναι έκφραση δουλοπρέπειας, ενώ η αρετή ταιριάζει σε ελεύθερους. ΠΛΑΤΩΝ

«Αρετής οικείον έστιν κακίας αλλότριον». Συγγενικό προς την αρετή είναι ότι είναι ξένο για την κακία. ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ

«Ελευθέραν είναι προσήκει παντός φόβου την αρετήν, αδέσποτον γαρ η αρετή και εκούσιον». Ταιριάζει να είναι ελεύθερη η αρετή από κάθε φόβο, γιατί η αρετή δεν υπαγορεύεται αναγκαστικά, αλλά προέρχεται από την αδέσμευτη θέλησή μας. Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Η αρετή λόγον υγείας επέχει». Η αρετή έχει δύναμη και θέση υγείας. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

«Η Αρετή καν μεμονωμένη τύχη, πάντων εστί δυνατωτέρα, τον γαρ θεόν έχει μεθ' εαυτής ιστάμενον». Η αρετή, και αν ακόμη βρεθεί μόνη της, είναι δυνατότερη από οτιδήποτε, γιατί έχει μαζί της τον Θεό να στέκεται στο πλευρό της. Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Η της αρετής φύσις ου προς τα μέλλοντα ημάς ωφελεί μόνον, αλλά και ενταύθα ήδη δίδωσε τας αμοιβάς».

Η φύση της αρετής δεν μας ωφελεί μόνο για τα μέλ­λοντα, αλλά και στην παρούσα εδώ ζωή δίνει τις αμοιβές. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Θαυμάζει γαρ ανδρός αρετήν και πολέμιος». Την αρετή ενός ανθρώπου θαυμάζει ακόμη και ο εχθρός του. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

«Μη τιμωμένης αρετής, η κακία παρρησιάζεται». Εάν δεν τιμάται η αρετή, η κακία αποθρασύνεται. ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ

«Ούτοι λείψανα των αγαθών ανδρών αφαιρείται χρόνος, α δ' αρετά και θανούσι λάμπει». Ο χρόνος δεν αφαιρεί όσα κληρονομήματα άφησαν οι επιφανείς άνθρωποι, γιατί η αρετή τους λάμπει, μολονότι πέθαναν. ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

«Ούτε συμπόσιον χωρίς ομιλίας ούτε πλούτος χωρίς αρετής ηδονήν έχει». Ούτε συμπόσιο χωρίς συζήτηση ούτε πλούτος χωρίς αρετή έχει ευχαρίστηση. ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ

«Ούτος ο τρόπος άριστος του βίου, και την δικαιοσύνην και την άλλην αρετήν ασκούντας και ζην και τεθνάναι». Αυτός ο τρόπος ζωής είναι άριστος, δηλαδή και να ζούμε και να πεθαίνουμε εξασκώντας και τη δικαιο­σύνη και γενικά οποιαδήποτε άλλη αρετή. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

«Πας ο τ’ επί γης και υπό γην χρυσός αρετής ουκ αντάξιος». Όλος ο χρυσός, που υπάρχει πάνω και κάτω από τη γη δεν είναι ίσης αξίας με την αρετή. ΠΛΑΤΩΝ

«ΗΜΙΣΥ ΓΑΡ Τ' ΑΡΕΤΗΣ ΑΠΟΑΙΝΥΤΑΙ ΔΟΥΛΙΟΝ ΗΜΑΡ». «Η δουλική ζωή σου αφαιρεί τη μισή αρετή». ΟΜΗΡΟΣ

«ΜΙΑ ΕΣΤΙΝ ΑΡΕΤΗ, ΤΟ ΑΤΟΠΟΝ ΦΕΥΓΕΙΝ ΑΕΙ». «Η βασική αρετή είναι το να αποφεύγουμε συνεχώς τις άτοπες πράξεις». ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

«Δεν πρέπει μόνο να επαινείτε τους ενάρετους αλλά και να τους μιμείστε κατά τη διάρκεια της ζωής σας». ΣΩΚΡΑΤΗΣ

«Η αρετή δίνει στους ζωντανούς καλή φήμη, στους νεκρούς δόξα και στους θεούς του ουρανού αθανασία». ΧΙΛΩΝ

«Μαζί με την ευγενική καταγωγή πρέπει να συμβαδίζουν η αρετή και τα ευγενικά έργα». Δεν αρκεί ένας άνθρωπος να έχει μόνο το πλεονέκτημα της καταγωγής. Πρέπει να έχει καλό χαρακτήρα και σωστή συμπεριφορά. ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

«Οι συμβουλές και τα παραδείγματα των μεγάλων πρέπει να είναι προτροπή για τα παιδιά στην αρετή». Με την συμπεριφορά τους οι μεγάλοι*, πρέπει να ωθούν τα παιδιά στο δρόμο της αρετής. *(συμβουλές και παραδείγματα). ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

Αρετή δεν είναι να μην μπορείς ν’ αμαρτήσεις, αλλά να μη θέλεις ν’ αμαρτήσεις πια. ΑΓΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Η αρετή έχει πολλούς δασκάλους, αλλά λίγους μιμητές. ΠΛΑΤΩΝΑΣ

 Όπως ειπώθηκε προηγουμένως, υπάρχουν αρχές, αγωγή κ.λπ., που συγγενεύουν με αρετές.

Εκείνος που μπορεί τα πάντα να υπομείνει, μπορεί και τα πάντα να κατορθώσει. Η υπομονή κι ο χρόνος τα υπερνικούν όλα. Το μυστικό της επιτυχίας έγκειται στην υπομονή. ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ

«Ανέχου και απέχου» έλεγαν οι Στωικοί, πράγμα που σημαίνει ότι με την υπομονή και την αποχή ο άνθρωπος κερδίζει την ευδαιμονία». ΖΗΝΩΝ Ο ΚΙΤΙΕΥΣ

Με την παράφορη επιθυμία πολύ λίγα πράγματα πετυχαίνουμε, ενώ με την ηρεμία και την υπομονή μπορούμε να τα πετύχουμε σχεδόν όλα. ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

Σεβασμός χωρίς ευγένεια είναι ενοχλητικός. Θάρρος χωρίς ευγένεια είναι θράσος. Ειλικρίνεια χωρίς ευγένεια είναι αγένεια. Ευγένεια είναι το λάδι, που ανοίγει κάθε σκουριασμένη κλειδαριά.

«Η καλοσύνη και η ευγένεια είναι μερικά από τα αθάνατα χαρίσματα που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος». Είναι χαρίσματα τα οποία καταξιώνουν έναν άνθρωπο στην ζωή του αλλά και μετά τον θάνατό του μένει στις μνήμες των άλλων η εικόνα ενός καλού και ευγενικού ανθρώπου. ΘΑΛΗΣ Ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ

«Μη μιλάς συνεχώς για την ευγενική μας καταγωγή, μητέρα. Μόνο όσοι δεν έχουν εκ φύσεως κάποια άλλη αξία, χρησιμοποιούν την καταγωγή και προβάλλουν τους προγόνους τους, αφού τίποτα καλό δεν έχουν να επιδείξουν. Κανείς δεν υπήρξε, ούτε μπορεί να υπάρξει, χωρίς προγόνους. Ο αληθινά ευγενής όμως, είναι αυτός που έχει καλοσύνη και αρετή». ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

Δεν μπορεί κάποιος να νιώσει ευτυχία αν δεν κάνει το καλό. Την ευτυχία την αισθάνεται κάποιος μόνο όταν έχει καλοσύνη για τους συνανθρώπους του. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ Η ΙΣΧΥΣ». «Δύναμη υπάρχει μόνο όταν υπάρχει ενότητα». ΟΜΗΡΟΣ

«ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ ΚΑΙ ΥΠΕΙΡΟΧΟΝ ΕΜΜΕΝΑΙ ΑΛΛΩΝ, ΜΗΔΕ ΓΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΙΣΧΥΝΕΜΕΝ». «Πάντα να είμαστε πρώτοι και ανώτεροι από τους άλλους και να μην ντροπιάζουμε το γένος των πατέρων μας». ΑΡΧΑΙΟ ΡΗΤΟ

«ΜΟΝΟΣ ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ Ο ΑΥΤΑΡΚΗΣ». «Ο μόνος πλούσιος άνθρωπος είναι ο αυτάρκης». ΞΕΝΟΦΩΝ

«Η μετριοφροσύνη είναι γνωστή και συγκρατεί τα μαργαριτάρια της αρετής». ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

«ΕΥΤΥΧΩΝ ΜΕΝ ΜΕΤΡΙΟΣ ΙΣΘΙ, ΑΤΥΧΩΝ ΔΕ ΦΡΟΝΙΜΟΣ». «Όταν είσαι ευτυχισμένος να είσαι μετριόφρων, ενώ όταν είσαι δυστυχισμένος να είσαι συνετός». ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ

«ΦΡΟΝΗΣΗΣ ΜΕΝ ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΕΠΙ ΣΕΑΥΤΩ ΜΕΓΑ, ΑΛΛΑ ΜΗ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΗ ΣΕΑΥΤΩ». «Ποτέ τον εαυτό σου να μην υπερτιμήσεις, ούτε όμως και να υποτιμήσεις». ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

ΑΡΕΤΟΛΟΓΙΟΝ

ΑΓΑΘΟΤΕΛΕΙΑ

ΑΥΤΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ

ΑΥΤΟΦΩΤΟΔΟΣΙΑ

ΑΥΤΟΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΑΥΤΟΠΥΡΟΔΟΤΗΣΗ

 

ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ

ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΣ

ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ

 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

ΔΙΑΚΡΙΣΗ

ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

 

ΚΑΛΟΣΥΝΗ

ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ

ΠΙΣΤΗ

ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ

 

ΑΘΩΟΤΗΤΗΤΑ

ΕΥΨΥΧΙΑ

ΕΥΣΕΒΕΙΑ

ΑΝΔΡΕΙΑ

ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ

 

ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ

ΠΡΟΣΗΝΕΙΑ

ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑ

ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑ

ΑΝΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΙΑ

 

ΕΦΕΥΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΕΥΘΥΚΡΙΣΙΑ

 

ΑΓΝΟΤΗΤΑ

ΗΘΟΣ

ΕΥΓΕΝΙΑ

ΦΙΛΑΛΛΗΛΙΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

 

ΜΕΘΟΔΙΚΟΤΗΤΑ

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ

ΟΞΥΔΕΡΚΕΙΑ

ΟΞΥΝΟΙΑ

ΕΥΣΤΡΟΦΙΑ

 

ΦΡΟΝΗΣΗ

ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ

ΤΟΛΜΗ

ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ

ΣΘΕΝΟΣ

 

ΦΙΛΟΤΙΜΟ

ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΑ

ΦΙΛΑΛΗΘΕΙΑ

ΦΙΛΟΠΟΝΙΑ

ΦΙΛΟΖΩΙΑ

 

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ

ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΓΕΝΑΙΟΤΗΤΑ

ΖΗΛΟΣ

 

ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ

ΕΥΤΑΞΙΑ

ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Συνδεόμαστε με τους άλλους μέσω των προσωπικών μας αρετών

Σ’ αυτό τον κόσμο όλα αλλάζουν. Κάθε στιγμή είναι διαφορετική και την ζούμε μόνο μια φορά. Η ύψιστη αισθητική δεν είναι να ομορφαίνεις τη μορφή σου, αλλά τη ζωή σου. Πρέπει να φροντίζουμε περισσότερο να ζούμε με αρετή και όχι απλώς να ζούμε. Αν δεν κάνουμε αυτά για τα οποία κατακρίνουμε τους άλλους, θα ζήσουμε πολύ καλά και δίκαια. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχουν αρετές, καλύτερες ή χειρότερες, γιατί όλες οι αρετές είναι διακεκριμένες αλλά ισότιμες. Γι’ αυτό και δεν μπορεί κανείς να διακρίνει μεταξύ τους σε ανώτερες ή κατώτερες τις αρετές της καλοσύνης, της ευσπλαχνίας, της ταπεινοφροσύνης, της δικαιοσύνης, της εκλεκτικότητας, της σοφίας, της φρούρησης, της σύνεσης, της ελεημοσύνης κ.λπ. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι αρετές μοιάζουν στο σημείο αυτό με τα χρώματα που το καθένα δεν είναι όμοιο με τα άλλα, αλλά έχει όμως τη δική του ομορφιά, τη δική του αναντικατάστατη αξία. Μα ο άνθρωπος πρέπει ν’ αφήσει την Ουσία του να εκδηλωθεί ως Θεία Αρετή, η οποία έχει εντός Της όλες τις ιδιότητες του Θεού. Αυτή είναι η ουσιαστική κατάκτηση, που πρέπει να κάνει. Κάθε άλλο απόκτημα στην ύλη είναι πρόσθετο βάρος σε όσα ήδη έχει επιφορτίσει στη Θεία Υπόστασή του, δυσκολεύοντας έτσι περισσότερο την εκδήλωσή της.

Κάθε άνθρωπος έχει προικοδοτηθεί από τον Θεό με πολλές αρετές που του χρησιμεύουν στον αγώνα της ζωής. Κάποια όμως απ’ αυτές τις αρετές υπερέχει στον κάθε άνθρωπο και αυτή η αρετή τον διακρίνει, τον ξεχωρίζει από τους άλλους και σφραγίζει την ίδια του την προσωπικότητα. Η διάκριση αυτή ορίζεται και καθορίζεται από μια ιδιαίτερη, μια συγκεκριμένη αρετή που έχει από Θεία δωρεά ο κάθε άνθρωπος και η οποία σε είδος, σε έκφραση και σε δυναμισμό δεν συναντάται σε κανέναν άλλο. Αυτή τη συγκεκριμένη αρετή του ο κάθε άνθρωπος έχει υποχρέωση απέναντι του εαυτού του και απέναντι των συνανθρώπων του να την αντιληφθεί και στη συνέχεια να την τοποθετήσει στο χώρο της αγάπης του. Εάν το επιτύχει, τότε θα έχει βρει το δρόμο της ζωής του και θα υπηρετήσει το σκοπό για τον οποίο εμφανίστηκε στον κόσμο. Και τούτο γιατί ζώντας ο άνθρωπος στην έκφραση της προσφοράς θα προσφέρει στους γύρω του ανθρώπους τη δική του αρετή, εμβαπτισμένη στην αγάπη του και στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας θα παίρνει από τους άλλους τα καλά της δικής του αρετής εμβαπτισμένης και αυτής μέσα στη δική τους την αγάπη.

Καθώς ο εαυτός κάθε ανθρώπου είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, η ανεύρεση και ανάπτυξη της ιδιαίτερης αρετής του πρέπει να αντιμετωπιστεί από αυτόν τον ίδιο που είναι ο κτήτοράς της. Αυτή την ιδιαίτερη εργασία δεν μπορεί να την κάνει κανείς άλλος, παρά ο κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του. Συνεπώς η ανεύρεση και η καλλιέργεια της ιδιαίτερης αρετής είναι ζήτημα προσωπικής προσπάθειας, έρευνας, διάκρισης, σπουδής, συμπερασμάτων και εφαρμογής. Αυτή η αρετή που ο καθένας κατέχει, συγκροτεί και τη μεγάλη του δύναμη, σε αυτή στηρίζεται για να υπάρχει. Αν τη συνειδητοποιήσει και φροντίζει συνεχώς να τη δυναμώνει, τότε η αρετή αυτή γίνεται όπλο ικανό να εξαφανίσει τις αδυναμίες του και τις αιτίες των θλίψεων και κακοδαιμονιών του. Με την αρετή του αυτή μπορεί να εξουδετερώσει τα ελαττώματά του, να κάνει τους άλλους ανθρώπους φίλους του, να αντέξει στις διάφορες δοκιμασίες και να υπηρετήσει το Έργο του. Αυτή την ιδιαίτερη απόχρωση, τον ιδιαίτερο τόνο που χαρακτηρίζει την αρετή του πρέπει ο καθένας να βρει και να εκφράσει. Τότε, αλληλοσυμπληρούμενος με τον πλησίον, φτιάχνει το αρμονικό, ενιαίο ανθρώπινο ψηφιδωτό. Όποιος μπορεί να εκφράζει την ιδιαίτερη αρετή του σε υψηλό βαθμό, αυτός θα εκφράζει και τις υπόλοιπες αρετές με τις οποίες είναι προικισμένος μέσα στο πλαίσιο της τελείωσής του. Η κατάσταση αυτή είναι ο καρπός των κόπων των ανθρώπινων προσπαθειών. Ο άνθρωπος που έφτασε σε αυτό το ύψος επιτυχίας έχει εναρμονιστεί και συντονιστεί με τη Θεία Νομοτέλεια, έχει φθάσει στα κράσπεδα του Θείου Κόσμου.

Οι αρετές μπορούν να αναχθούν σε πολύ υψηλό σημείο δύναμης στον άνθρωπο και να τον κάνουν ικανό να τις μεταχειρίζεται με μεγαλειώδη και κατευθυντήριο τρόπο, τόσο για το ατομικό όσο και για το συνολικό καλό. Αυτός που γνωρίζει να χρησιμοποιεί την ιδιαίτερη αρετή του γίνεται ο ίδιος άγγελος και ο άγγελος των άλλων. Εάν την παραμελεί και την αφήνει στη λήθη, ανεκμετάλλευτη, χάνει την ευκαιρία να καταλάβει γιατί γεννήθηκε στον κόσμο, αλλά και τι πρέπει και τι μπορεί να κάνει στη ζωή του. Επιπλέον, χάνει το γνώμονα που τον οδηγεί στο καλό και γίνεται έρμαιο των αδυναμιών του και του κακού περιβάλλοντος.

Η συνειδητοποίηση και η ανάπτυξη της ιδιαίτερης αρετής, προσφέρει στον άνθρωπο το κλειδί της όλης του επιτυχίας. Τον απαλλάσσει από πολλές αδυναμίες, από πολλά ολισθήματα, από πολλές πικρίες και τον προετοιμάζει για αληθινή, πνευματική δημιουργία. Είναι ευνόητο ότι η ανάπτυξη της αρετής καταστέλλει τα ελαττώματα. Εξάγει τον άνθρωπο από σφαλερές παρεκκλίσεις και παρεξηγημένες καταστάσεις και τον επαναφέρει στην ευθεία οδό, όπου μπορεί να δημιουργήσει τα ιερά του πεπρωμένα. Είναι λοιπόν ανάγκη μέσα σε σιωπή και σε συγκέντρωση, ύστερα από προσευχή, να εστιάσει ο καθένας όλη του την προσοχή στον εαυτό του, να συζητήσει μαζί του σαν φίλος και να προσπαθήσει, με ειλικρίνεια, να βρει και να διακρίνει την αρετή που ιδιαίτερα τον χαρακτηρίζει.

Κάθε προσφορά του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο του γίνεται αρετή, ψυχική δύναμη, εσωτερική κλήση και ώθηση φανέρωσης αυτού του φωτός της αλήθειας που μας απελευθερώνει από κάθε πλάνη, σκοταδισμό και φόβο.

Η φιλία γεννιέται ανάμεσα σε όλους σαν Θεία ευκαιρία, αλλά επιβιώνει μόνο μεταξύ αρίστων, αναπτύσσεται μόνο όταν υπάρχει ένα υπόβαθρο αρετών. Σε κάθε φίλο βλέπεις ένα ιδανικό κομμάτι του εαυτού σου. Η δικαιοσύνη και το έλεος ενώνονται μέσα στην αληθινή φιλία, διακρίνω μια αρετή την οποία εγώ ακόμα δεν την έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο που την έχεις φτάσει εσύ. Και γι’ αυτό σε θαυμάζω και γι’ αυτό είσαι και φίλος μου. Αν δεν είχα μια αρετή να θαυμάζω σε σένα που την έχεις παραπάνω από ό,τι εγώ, μπορεί να μην κάναμε παρέα. Αυτό όμως δε γίνεται από ιδιοτέλεια, αυτό έχει σχέση μ’ αυτό που έλεγε ο Πλάτωνας, ότι να συναναστρέφεστε με καλύτερους από εσάς, για να γίνετε καλύτεροι.

Όταν πάψει ο σεβασμός στην αρετή, παύει και η φιλία. Φυσικά δεν εννοούμε ως φιλία σχέσεις συμφερόντων ή ανακύκλωσης συναισθηματισμών. Ανάμεσα σε τριβές και επιλογές ξεκαθαρίζονται πάντα οι φιλίες. Μέσα σε μια αληθινή φιλία, φθόνος δεν μπορεί να υφίσταται. Εκείνος που δεν έχει αναπτύξει τις αρετές που προϋποθέτουν την φανέρωση αληθινής φιλίας, βρίσκεται μακριά από αυτόν τον δρόμο. Όποιος δεν βρήκε την ειλικρίνεια και τον σεβασμό προς τον εαυτό του, θα τον βρουν αυτά μέσα του. Στο τέλος δεν θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας αλλά την σιωπή των φίλων μας. Και η σιωπή των φίλων μας είναι πολλές φορές χειρότερη από τα λόγια των εχθρών μας, τα οποία μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε πιο εύκολα. Η φιλία για να δομηθεί χρειάζεται υπόβαθρο αρετών και είναι η προϋπόθεση για τον έρωτα και την αγάπη. Η αυθεντικότητα, η αμεσότητα, ο αλληλοσεβασμός και η καλλιέργεια των αρετών, είναι τα θεμέλια της φιλίας, της αλληλοσυμπλήρωσης και του έρωτα στη σχέση μας. Κάθε πείρα ζωής συμπυκνώνεται μέσα στο χρόνο και γίνεται συνείδηση.

Η αληθινή εκκλησία κατά τους Πατέρες, όπως και το βίωμα που μας άφησε ζωντανό και εξελισσόμενο κάθε Θεία Ψυχή, διακρίνεται από την ελευθερία της ανακύκλωσης της Αγάπης. Πώς όμως να μετέχουν σ’ αυτό το βίωμα της Βασιλείας των Ουρανών εκείνοι που δεν έχουν το υπόβαθρο της φιλίας; Πώς να γίνεις Χριστός, όταν προδίδεις τη φιλία δηλαδή, το θεμέλιο της Χριστοποίησης; Όταν είσαι σκλάβος στον εγωισμό, τον ατομισμό και την ιδιοτέλειά σου δεν θα έχεις αυτοσεβασμό, ούτε θα μπορείς να εκτιμήσεις και να σεβαστείς το χέρι της Αγάπης που απλώνεται στον δρόμο σου και στο τέλος χάνεται από μπροστά σου.

Υπάρχει και κάτι χειρότερο απ’ την αμαρτία. Είναι η αλαζονεία της αρετής. ΑΓ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

Δεδομένου ότι η οποιαδήποτε πνευματική εξέλιξη συνεπάγεται ανάπτυξη ικανοτήτων και αρετών, τότε τα θεμέλια των αρετών αποτελούν ταυτοχρόνως θεμέλια πνευματικής εξέλιξης. Όλες οι αρετές θεμελιώνονται στο πνεύμα του Δικαίου, της Αλήθειας και της Ελευθερίας και όλες απαιτούν Τόλμη και Ανδρεία. Δεν μπορεί να οικοδομηθεί καμία αρετή, αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Κι επίσης ότι σε κάθε αρετή ενυπάρχει δικαιοσύνη. Αλλά και στη Γραφή γράφεται, Δικαιοσύνη μάθετε. Και αλλού, Δίκαιος είναι μόνον ο Θεός.

Η μοναδική αρετή και αξία του ανθρώπου κατά το ελληνικό πρότυπο, είναι ο ανθρωπισμός που περιλαμβάνει όλες τις άλλες. HELVETΙUS.

Η φρόνηση, ως διανοητική αρετή, δεσπόζει στο χώρο της πράξεως. Η φρόνηση είναι η διανοητική αρετή, με την οποία κανείς γνωρίζει το πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα κινηθεί για να επιτύχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Έχει ως αντικείμενο, τον έλεγχο όλων των ιδιαιτεροτήτων, στην εκάστοτε συγκεκριμένη κατάσταση ο συνετός συλλογισμός, η ψύχραιμη εξέταση όλων των δεδομένων. Η φρόνηση μας επιτρέπει να λαμβάνουμε σωστές αποφάσεις, να αναγνωρίζουμε και να αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται, αλλά και να διαχειριζόμαστε με σύνεση τα αγαθά μας. Τα στάδια της φρόνησης, εκτός από την βούλευση, είναι η κρίση, με την οποία καταλήγει η βούλευση, η προαίρεση με την οποία αποφασίζεται τι θα πραχθεί, και τέλος η πράξη ως εφαρμογή της προαίρεσης. Η προαίρεση-απόφαση έχει ανάγκη τόσο τη φρόνηση, με την οποία συλλαμβάνει τον σκοπό της πράξης, όσο και την αρετή, που είναι η βούλευση για την επιλογή των καταλλήλων μέσων προς επίτευξη του αγαθού. Ο φρόνιμος δεν επιθυμεί καν αυτό που εναντιώνεται στο λογιστικό, ενώ ο εγκρατής κατατρέχεται από κακές επιθυμίες τις οποίες και συγκρατεί. Η φρόνηση, δεν είναι επιστήμη, αφού δεν προκύπτει από τον αποδεικτικό συλλογισμό.

Η φρόνηση είναι αρετή με διττό χαρακτήρα, δηλαδή μπορεί να νοηθεί ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη διανοητική και την ηθική αρετή. Η σοφία είναι η κατεξοχήν διανοητική αρετή και αποκτάται μέσω της διδασκαλίας, σχετίζεται με τον θεωρητικό βίο. Η σοφία είναι νους εξαιτίας της νοεράς ενέργειάς της και του νοερού αντικειμένου της και επιστήμη, επειδή εμπεριέχει τον θεωρητικό στοχασμό. Η θεοσέβεια είναι η κορυφαία αρετή της φρόνησης και προέρχεται από την επίγνωση της ενότητας με το Θείο. Δεν είναι τυχαίο που ο Χριστός αποκαλεί πρώτο και ύψιστο νόμο, από όπου όλοι οι νόμοι και οι προφήτες κρέμονται, το «αγαπήσεις Κύριον και Θεόν σου εξ όλης της καρδίας και διανοίας σου». Αυτή, η υψηλή πνευματική συνείδηση, που ρυθμίζει τη σχέση με το Θείο, δεν περιφρονεί τους ύμνους και τα μυστήρια και δεν αναγνωρίζει ψευδολατρείες και τάματα θρησκευτικών οπαδών, που προσπαθούν να εξευμενίσουν τις θείες δυνάμεις ή να υποβαθμίσουν αυτή τη σχέση σε ρουσφέτι.

Πριν μιλήσεις, άκουσε.

Πριν γράψεις, σκέψου.

Πριν ξοδέψεις, κέρδισε.

Πριν κατακρίνεις, περίμενε.

Πριν προσευχηθείς, συγχώρα.

Πριν τα παρατήσεις, προσπάθησε.

Πριν πεθάνεις, προετοιμάσου.

Μη δίνεις σε θυμωμένο να πλύνει πιάτα και σε πεινασμένο να ψήσει ψωμί. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ

Ο καλύτερος χρόνος να καταπιαστείς με την επίλυση ενός μικρού προβλήματος είναι προτού μεγαλώσει.

Όποιος έχει μπροστά του μακρύ δρόμο, δεν πρέπει να τρέχει. ΠΑΡΟΙΜΙΑ

Ώριμος είναι:

Εκείνος που εγκαταλείπει μια λανθασμένη παλιά πεποίθηση.

Εκείνος που κάνει αυτό που είχε παλιά φοβηθεί.

Εκείνος που ευχαρίστως ακούει μια παρατήρηση.

Εκείνος που παραδέχεται τις ελλείψεις του.

Εκείνος που αναγνωρίζει τα ελαττώματά του.

Εκείνος που συνέρχεται μετά από ένα τρομερό κτύπημα.

Εκείνος που δέχεται μια κριτική.

Εκείνος που αναγνωρίζει για ποιο πράγμα είναι ικανός.

Εκείνος που τα παθήματα, του γίνονται μαθήματα.

Συλλογάται σωστά, όποιος συλλογάται ελεύθερα. ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΡΑΙΟΣ

«ΕΡΓΑ ΔΕ ΦΡΟΝΗΣΕΩΣ ΕΣΤΙ ΤΟ ΕΥ ΒΟΥΛΕΥΕΣΘΑΙ, ΤΟ ΚΡΙΜΑ, ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΑΤΑ ΚΑΚΑ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΝ ΤΩ ΒΙΩ ΑΙΡΕΤΑ ΚΑΙ ΦΕΥΚΤΑ, ΤΟ ΧΡΗΣΘΑΙ ΚΑΛΩΣ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΙΝ ΑΓΑΘΟΙΣ». «Ενέργειες της φρόνησης είναι η λογική, η διάκριση του καλού και του κακού, η επιλογή και η αποφυγή κάποιων πραγμάτων στη ζωή και η σωστή χρήση όλων των αγαθών που υπάρχουν». ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«Α μεν επίστασαι, ταύτα διαφύλαττε ταις μελέταις, α δε μη μεμάθηκας προσλάμβανε ταις επιστήμαις». Να διατηρείς με συστηματική άσκηση αυτά που ξέρεις και να προσπαθείς με μεθοδική έρευνα να μάθεις όσα δεν γνωρίζεις. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

«Oι συνετοί άνδρες προνοούν για τις δύσκολες καταστάσεις, πριν αυτές γίνουν». ΠΙΤΤΑΚΟΣ

«ΕIΣ ΕΥ ΦΡΟΝΩΝ ΜΥΡΙΩΝ ΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΚΡΕΙΣΣΩΝ ΕΣΤΙΝ». «Καλύτερος από χίλιους ανθρώπους είναι ένας συνετός άνθρωπος». ΠΛΑΤΩΝ

«Βουλεύου μεν βραδέως, επιτέλει δε ταχέως τα δόξαντα». Σκέψου χωρίς βιασύνη αλλά να κάνεις γρήγορα όσα έχεις αποφασίσει. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

«Όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια». Αυτός που δεν έχει μυαλό έχει πόδια. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

«Ώσπερ πόλις τα τείχη καταβεβλημένη, ούτως ανήρ, ος ου μετά βουλής πάντα πράσσει». Όπως είναι μια πόλη που έχει γκρεμισμένα τείχη έτσι πράττει και ο άνθρωπος χωρίς σωφροσύνη.

«Πολλώ το φρονείν ευδαιμονίας πρώτον υπάρχει». Πριν από την ευτυχία υπάρχει η φρόνηση. ΣΟΦΟΚΛΗΣ

«Αφροσύνη δε έστι κακία του λογιστικού, αιτία του ζην κακώς». Η αφροσύνη είναι ανικανότητα μυαλού και αιτία κακού βίου. ΠΙΤΤΑΚΟΣ

«Αργαλέον φρονέοντα παρ' άφροσι πόλλ' αγορεύειν. Και σιγάν αεί τούτο μεν ου δυνατόν». Είναι ανυπόφορο να μιλά ο σώφρονας στους άφρο­νες, δεν μπορεί όμως και να σωπαίνει. ΘΕΟΓΝΙΣ

Σωφροσύνη. Αρχικά, η σωφροσύνη περιγράφεται ως μεσότητα στη βίωση ηδονών και λυπών. Η σωφροσύνη θεωρείται ως σωτηρία της φρόνησης. Ανήκει στις ηθικές αρετές και σχετίζεται κυρίως με τις σωματικές ηδονές. Ο σώφρων αντιμετωπίζει με επιτυχία την αίσθηση της αφής, τη γεύση του ποτού και του φαγητού και γενικά ό,τι σχετίζεται με τις αφροδίσιες ηδονές. Αντίστοιχα, οι λύπες προκαλούνται από την ανάμνηση και τη στέρηση των ηδονών, τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Επίσης, αν κάτι είναι ευχάριστο και ταυτόχρονα προσφέρει υγεία και ευεξία, ο σώφρων το επιθυμεί με μετριοπάθεια και, όπως αρμόζει, ασκώντας την αρετή της φρόνησης.

«Σωφροσύνη... επί μεν ηδοναίς κοσμιότης, επί δε χρήμασιν ελευθεριότης, επί δε δόξη μετριότης. Φρόνησις η περί μεν τ' ανθρώπινα, ευβουλία, η δε περί την φύσιν, φυσική, η δ' αυ περί τα θεία, θεοσέβεια». Σωφροσύνη είναι η ομορφιά των απολαύσεων, η απλοχεριά και όσον αφορά την δόξα, η μετριοφροσύνη. Φρόνηση για τον άνθρωπο είναι η σωστή σκέψη, για την φύση είναι η επιστήμη και απέναντι στο θεό, η θεοσέβεια. ΠΛΗΘΩΝ

«Ρώμη ψυχής σωφροσύνη, αυτή γάρ ψυχής απαθούς φως έστιν». Δύναμη της ψυχής είναι η σωφροσύνη η οποία είναι το φως της ελευθερίας από πάθη, ψυχής. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

«ΙΣXYΣ ΚΑΙ ΤΕΙΧΟΣ ΚΑΙ ΟΠΛΟΝ ΣΟΦΟΥ Η ΦΡΟΝΗΣΙΣ». «Η σωφροσύνη είναι η δύναμη, το όπλο και το τείχος του σοφού ανθρώπου».

«Ούτε άλογο χωρίς χαλινάρι, ούτε πλούτο χωρίς σύνεση μπορεί να κρατήσει κανείς». ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

«ΦΡΟΝΗΣΙΣ ΜΗΤΗΡ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΣ ΗΝ ΠΑΣΗΣ ΑΡΕΤΗΣ». «Η σωφροσύνη είναι μητέρα και τροφός όλων των αρετών». ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«Η ομορφιά που συνδυάζεται με σωφροσύνη αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού, ενώ η χωρίς σωφροσύνη ομορφιά έβλαψε, όσους την είχαν». ΟΜΗΡΟΣ

«Προνοεί, πριν πάθει ο σώφρονας». ΑΝΑΚΡΕΩΝ

«Ο σώφρων άνθρωπος δεν επιδιώκει κάτι αβέβαιο, αλλά παραμένει στην πραγματικότητα». ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

«ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ ΤΑ ΤΕΡΠΝΑ ΑΕΞΕΙ ΚΑΙ ΗΔΟΝΗΝ ΕΠΙΜΕΙΖΟΝΑ ΠΟΙΕΙΝ». «Η σωφροσύνη αυξάνει τα ευχάριστα και μεγαλύτερη ευχαρίστηση προκαλεί». ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

«Α σοι λογιζομένω βέλτιστα, ταύτα τοις έργοις επιτέλει, α δε μη δεί ποιείν, μηδέ υπονοού ποιείν». Όσα την ώρα της σκέψης σου, σου φαίνονται σωστά, κάνε τα πράξη. Όσα όμως δεν θεωρείς σωστά ούτε καν να τα σκεφτείς. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

«Πατρός σωφροσύνη μέγιστον τέκνοισι παράγγελμα». Μεγάλη ηθική εντολή για τα παιδιά, είναι η σωφροσύνη του πατέρα.

Η νίκη απέναντι στον εαυτό μας είναι η καλύτερη απ’ όλες τις νίκες, το να νικιέται όμως κανείς από τον ίδιο του τον εαυτό είναι ντροπή και προκαλεί βλάβη. ΠΛΑΤΩΝ

«Να έχεις εγκράτεια στη γλώσσα σου, στην κοιλιά σου και στις γενετήσιες ορμές σου». ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ

«Η εγκράτεια είναι ευεργετική για το σώμα. Βοηθά στην υγεία του και γεννά στην ψυχή σύνεση».

Αυτός που κατέκτησε τον εαυτό του, μπορεί να ελπίζει ότι θα κατακτήσει άλλους. Το πιο δύσκολο απ΄ όλα είναι το να κυριαρχεί κανείς τον ίδιο του τον εαυτό. ΕΝΤΟΥΙΝ ΑΡΝΟΛΝΤ

Νικητής της ηδονής δεν είναι αυτός που δεν την αγ­γίζει, αλλά αυτός που ενώ την δοκιμάζει δεν τον παρασύρει. Όπως κυρίαρχος ενός αλόγου ή ενός πλοίου δεν είναι αυτός που δεν τα χρησιμοποιεί, αλλά αυτός που τα οδηγεί. ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ

Κανείς δεν μπορεί να βλάψει εκείνον που δεν βλάπτει τον εαυτό του. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

«Η κούραση και το φαγητό πρέπει να έχουν μέτρο». Όχι μόνο σ’ αυτές τις δύο περιπτώσεις αλλά σε κάθε τι στην ζωή μας πρέπει να υπάρχει μέτρο. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Δικαιοσύνη. Είναι η χρήση της τέλειας αρετής, η έκφραση της τέλειας αρετής επειδή εκδηλώνεται και προς τους εαυτούς μας και προς τους άλλους. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, για να γίνει κανείς δίκαιος δεν αρκεί να γνωρίζει τι είναι δικαιοσύνη, αλλά να εκτελεί διαρκώς δίκαιες πράξεις, εθίζοντας έτσι το άλογο μέρος της ψυχής. Η δικαιοσύνη ορίζεται ως έξις σύμφωνα με την οποία πράττει και βούλεται κάποιος να πράξει τα δίκαια. Μια πράξη για να είναι δίκαιη, πρέπει να μην γίνεται με επιβολή ή από άγνοια αλλά να υφίσταται η προαίρεση‐πρόθεση και να εκλέγεται ως αυτοσκοπός. Η εφαρμογή της είναι προϋπόθεση της ευδαιμονίας. Η δικαιοσύνη μπορεί να νοηθεί τόσο ως ηθική όσο και ως πολιτική αρετή ή αλλιώς ως ολική και μερική. Το κριτήριο που τις διαφοροποιεί είναι ο προαιρετικός χαρακτήρας της πρώτης και ο δεσμευτικός, αναγκαστικός χαρακτήρας της δεύτερης. Είναι η κορωνίδα των αρετών αφού οι υπόλοιπες αρετές είναι αναγκαίες και ωφέλιμες για εκείνους που την ασκούν ενώ η δικαιοσύνη ωφελεί το σύνολο της κοινωνίας.

«Ήθους δικαίου φαύλος ου ψαύει λόγος». Ο κακός λόγος δεν αγγίζει τον δίκαιο χαρακτήρα.

«Δίκαια γάρ λέγοντες πολλοί άδικα ποιούσι, δίκαια δε πραττόντων ουδείς άδικος ειή». Πολλοί άνθρωποι μολονότι μιλούν για δικαιοσύνη, κάνουν άδικα πράγματα. Κανείς όμως από όσους κάνουν τα δίκαια, δεν μπορεί να είναι άδικος. ΞΕΝΟΦΩΝ

«Δικαιοσύνη άσκει και λόγω και έργω». Να ασκείς τη δικαιοσύνη και με τους λόγους και με τα έργα. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

«Έφη δε (Σωκράτης) και την δικαιοσύνην και την άλλην πάσαν αρετήν σοφίαν είναι». Ο Σωκράτης δε είπε ότι και η δικαιοσύνη και οποιαδήποτε άλλη αρετή είναι σοφία. ΞΕΝΟΦΩΝ

«Ην θέλωμεν αποθνήσκειν υπέρ των δικαίων, ευδοκιμήσομεν». Αν είμαστε πρόθυμοι να πέσουμε μαχόμενοι για τη δικαιοσύνη, θα ευδοκιμήσουμε. ΠΛΑΤΩΝ

«Μηδέν περί πλείονος ποιού προ του δικαίου». Κανένα πράγμα να μη βάζεις σε ανώτερη μοίρα από την δικαιοσύνη. ΠΛΑΤΩΝ

«Ου γάρ δοκείν δίκαιος, αλλ' είναι θέλε». Να μην φαίνεσαι μόνο ότι είσαι δίκαιος, αλλά να θέλεις να είσαι και να είσαι. ΑΙΣΧΥΛΟΣ

«Ουδέν ούτω πτεροί και μετέωρον ποιεί την ψυχήν ως δικαιοσύνης κτήσις και αρετής». Κανένα πράγμα δεν αναπτερώνει τόσο και δεν ανεβάζει την ψυχή στους ουρανούς, όσο η απόκτηση της δικαιοσύνης και της αρετής. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΝΥΣΣΗΣ

«ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙ ΖΗΝ ΕΥΣΕΒΩΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ». «Όσοι θέλουν να μείνουν αθάνατοι, πρέπει να ζουν με ευσέβεια και δικαιοσύνη». ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ

«ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΣΤΙ ΠΗΓΗ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ». «Η δικαιοσύνη είναι η πηγή όλων των αρετών». ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«ΤΟΙΣ ΤΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙΣ ΧΩΣ ΒΡΑΧΥΣ ΝΙΚΑ ΜΕΓΑΝ». «Όταν ο αδύνατος έχει το δίκαιο με το μέρος του, νικά ακόμα και το δυνατό». ΣΟΦΟΚΛΗΣ

«Πόλεως ψυχή οι νόμοι εισίν, πόλις μη όντων νόμων καταλύεται». Η ψυχή της πόλης είναι οι νόμοι, η πόλη καταλύεται εάν δεν υπάρχουν νόμοι. ΠΛΑΤΩΝ

«Δίκαια δράσας συμμάχους έξεις θεούς». Εάν κάνεις δίκαιες πράξεις, θα έχεις συμμάχους τους θεούς. ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

«Δικαιοσύνη εστίν αρετή της ψυχής διανεμητική κατ’ αξίαν». Δικαιοσύνη είναι η αρετή της ψυχής, πρόθυμη στην διανομή του κατ’ αξίαν στον καθένα ξεχωριστά. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«Δικαιοσύνης μη παρούσης ανδρείας ουδέν όφελος». Αν δεν είναι παρούσα η δικαιοσύνη, κανένα όφελος δεν προκύπτει από την ανδρεία. ΞΕΝΟΦΩΝ (ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ)

«Ει αναγκαίον είη αδικείν η αδικείσθαι, ελοίμην αν μάλλον αδικείσθαι». Αν βρισκόμουν στην ανάγκη να αδικώ ή να αδικούμαι, θα προτιμούσα πολύ περισσότερο να αδικούμαι. ΠΛΑΤΩΝ

«Αδικούμενοι τε, ως έοικεν, οι άνθρωποι μάλλον οργίζονται η βιαζόμενοι, το μεν γάρ υπό του ίσου πλεονεκτείσθαι, το δε υπό του κρείττονος καταναγκάζεσθαι». Καθώς φαίνεται, οι άνθρωποι οργίζονται περισσότερο όσες φορές αδικούνται, παρά όσες φορές καταναγκάζονται, γιατί στην μια περίπτωση παραγκωνίζονται από τους ομοίους τους, στην άλλη όμως περίπτωση καταναγκάζονται από τον ισχυρότερο. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«Δίκαιον έστι το προσήκον εκάστω αποδιδόναι». Δίκαιο είναι το να αποδίδεις στον καθένα ξεχωριστά ό,τι του ταιριάζει και ό,τι του ανήκει. ΠΛΑΤΩΝ

«ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΟΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΟΣΙΩΤΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ Ο ΤΑΥΤΑ ­ΘΕΟΥΣ, ΓΟΝΕΙΣ, ΑΡΧΟΝΤΑΣ, ΝΟΜΟΥΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ – ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΖΩΝ ΠΡΟΣ ΠΟΛΙΤΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤ ΑΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ». «Δίκαιος και καλός πολίτης να θεωρείται αυτός που τιμά γονείς, θεούς, νόμους, άρχοντες, δικαιοσύνη και μπροστά στους άρχοντες και τους πολίτες μιλά με παρρησία εναντίον των αντιφρονούντων». ΧΑΡΩΝΔΑΣ

«Πόλις κάλλιστα έχει η μετά νόμου ζώσα και τοις αδικούσιν επεξιούσα». Άριστα διοικείται εκείνη η πολιτεία, η οποία ζει έννομα και ξεσηκώνεται εναντίον αυτών που αδικούν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

«ΑΝΗΡ ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΟΥΧ Ο ΜΗ ΑΔΙΚΩΝ, ΑΛΛ' ΟΣΤΙΣ, ΑΔΙΚΕΙΝ ΔΥΝΑΜΕΝΟΣ, ΟΥ ΒΟΥΛΕΤΑΙ». «Δίκαιος δεν είναι εκείνος που δεν αδικεί, αλλά εκείνος που, ενώ μπορεί, δε θέλει». ΦΙΛΗΜΩΝ

«ΗΝ ΕΘΕΛΟΜΕΝ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙΝ ΥΠΕΡ ΔΙΚΑΙΩΝ, ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΩΜΕΝ». «Θα ευδοκιμήσουμε μόνο, αν θέλουμε να πεθάνουμε για τα δίκαιά μας». ΠΛΑΤΩΝ

«ΤΩ ΔΙΚΑΙΩ ΠΑΡΑ ΘΕΩΝ ΤΕ Κ' ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΩΡΑ ΓΙΓΝΕΤΑI». «Ο δίκαιος δέχεται δώρα και από τους θεούς και από τους ανθρώπους». ΠΛΑΤΩΝ

«ΕΣΤΙ ΔΙΚΗΣ ΟΦΘΑΛΜΟΣ, ΟΣ ΤΑ ΠΑΝΘ' ΟΡΑ». «Η δικαιοσύνη έχει μάτια, που τα πάντα βλέπει». ΑΙΣΧΥΛΟΣ

«Η ΑΓΑΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΓΑΝ ΑΔΙΚΙΑ ΕΣΤΙ». «Η ακραία δικαιοσύνη είναι και ακραία αδικία». ΑΡΧΑΙΟ ΓΝΩΜΙΚΟ

«Κάθε επιστήμη, πανουργία φαίνεται, χωρίς δικαιοσύνη και άλλη αρετή». ΠΛΑΤΩΝ

«ΜΗΔΕΝΙ ΔΙΚΗΝ ΔΙΚΑΣΗΣ ΠΡΙΝ ΑΜΦΟΙΝ ΜΥΘΟΝ ΑΚΟΥΣΗΣ». «Μην δικάσεις κανένα, πριν ακούσεις και τις δύο πλευρές». ΑΡΧΑΙΟ ΡΗΤΟ

«ΕΝ ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ ΠΑΣ' ΑΡΕΤΗ ΕΣΤΙΝ». «Στη δικαιοσύνη υπάρχει κάθε αρετή». ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

«Χειρότερα είναι να καταδικάσεις έναν αθώο, παρά να αθωώσεις εκατό ενόχους». ΣΩΚΡΑΤΗΣ

«Τη δικαιοσύνη την αγαπά ο καθένας σε σχέση με τους άλλους, αλλά ο ίδιος δεν φροντίζει να είναι δίκαιος». ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

«Είναι πολύ δύσκολο γι' αυτούς που θέλουν να είναι δίκαιοι να αρέσουν στους περισσότερους». Πολλές φορές στην προσπάθειά του κάποιος να αποδώσει δι­καιοσύνη γίνεται δυσάρεστος για τους περισσότερους. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Γιατί σε καμία περίπτωση δεν εγκα­ταλείπεται από τους θεούς όποιος είναι πρόθυμος στο να επιδιώκει να γίνει δίκαιος και στο να μοιάσει το θεό κατά τις ανθρώπινες δυνατότητες ασκώντας την αρετή. ΠΛΑΤΩΝ

Ό,τι κι αν κάνει ένας άνθρωπος στην ζωή του καλό ή κακό το ξαναβρίσκει μπροστά του αργότερα. Οι άν­θρωποι ό,τι κι αν κάνουν επειδή η ζωή «ρόδα είναι και γυρίζει» κάποια στιγμή οι άλλοι θα τους το ανταποδώσουν. Θα τους φερθούν καλά ή άσχημα ανάλογα με το πως είχαν φερθεί οι ίδιοι τότε. ΑΙΣΧΥΛΟΣ

Ό,τι καλό έχει ένας άνθρωπος, ό,τι προτέρημα ή αρετή είναι απόρροια δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη είναι ένα ιδανικό που πρέπει να φωλιάσει στο μυαλό και στις καρδιές των ανθρώπων. Μόνο τότε ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος και θα ζουν όλοι καλά και ευτυχισμένα. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Ο θεϊκός νόμος είναι ανώτερος όλων και ισχύει για όλους το ίδιο. Απ' αυτόν γεννήθηκαν οι ανθρώπινοι νόμοι. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο του Θεού. Όποιος τον καταπατήσει τιμωρείται. Σ' αυτόν τον νόμο βασίστηκαν και οι ανθρώπινοι νόμοι έτσι ώστε να είναι δίκαιοι και σωστοί. ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

«Η δικαιοσύνη πρέπει να διέπει τους δικαστές και τους κριτές». Η αντικειμενικότητα και η δικαιοσύνη πρέπει να χαρακτηρίζει τους ανθρώπους που κρίνουν κάποιο άλλο άνθρωπο που έχει πει ή κάνει κάτι κακό. Κι αυτό γιατί δεν γνωρίζουν ποιο ήταν το κίνητρο που τον ώθησε σ' αυτή του την ενέργεια. ΘΑΛΗΣ Ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ

Αυτός που πιστεύει ότι τα πάντα στη ζωή είναι τα χρήματα δεν είναι δυνατόν να είναι δίκαιος. Όταν ένας άνθρωπος προσπαθεί ν' αποκτήσει χρήματα δεν μπορεί να είναι σωστός στις συναλλαγές του με τους άλλους και το κυριότερο δεν μπορεί να είναι τίμιος και δίκαιος. ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

«Όταν σε μια χώρα υπάρχει δικαιοσύνη και οι νόμοι τηρούνται πιστά η χώρα μπορεί να προοδεύσει». Σε μια χώρα όπου οι πολίτες πειθαρχούν στους νόμους, υπάρχει τάξη και δικαιοσύνη, υπάρχει κι ευτυχία. ΠΛΑΤΩΝ

«Δεν φτάνει να είμαστε καλοί και να κάνουμε το καλό. Στις πράξεις μας πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη». ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

«Ο άνθρωπος πρέπει πάντα να πολεμά την αδικία και την κακία». Ένας άνθρωπος σωστός με αρχές πρέπει να πολεμά την αδικία και το κακό. Είναι υποχρέωσή του. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Ανδρεία. Και η ανδρεία είναι αρετή του συναισθήματος και είναι αυτή που μας απαλλάσσει από κάθε φόβο, αλλά κυρίως από τον φόβο του θανάτου. Μας δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε γενναία τις συμφορές και να είμαστε τολμηροί σε καταστάσεις κινδύνου. Ο γενναίος άνθρωπος, προτιμά έναν έντιμο θάνατο από μία ατιμωτική ζωή, δεν τεμπελιάζει, αλλά αγωνίζεται διαρκώς να βελτιώσει τη ζωή του. Η ανδρεία είναι ο φύλακας της αξιοπρέπειάς μας. Η μεσότητα μεταξύ φόβου και υπερβολικού θάρρους. Ο ανδρείος αισθάνεται τον αναμενόμενο φόβο για την κάθε περίσταση αλλά δεν κατακυριαρχείται από αυτόν και ενώ γνωρίζει τον μελλοντικό κίνδυνο πράττει αποσκοπώντας στην επίτευξη του καλού. Η ανδρεία, δηλαδή, υπερβαίνει το συναίσθημα του φόβου, Η πολιτική ανδρεία εφαρμόζεται για να κερδίσει κανείς την τιμή. Η στρατιωτική ανδρεία έχει ως υπόβαθρο την εμπειρία και την γνώση. Μια άλλη μορφή ατελούς ανδρείας εκδηλώνεται λόγω απειρίας ή άγνοιας των αντικειμενικών κινδύνων, όπως για παράδειγμα η ανδρεία των παιδιών ή αυτών που τελούν υπό το κράτος της μανίας. Η ανδρεία που φανερώνεται εξαιτίας κάποιας υπεραισιοδοξίας για το τελικό αποτέλεσμα και τέλος την ανδρεία που σχετίζεται με το πάθος είτε με τον έρωτα είτε με τον θυμό, διαφοροποιείται ριζικά με τις υπόλοιπες μορφές. Καθώς αυτές ορίζονται πάντα με βάση κάποιο ενδιάμεσο κίνητρο.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

 «ΜΗΔ' ΑΝΑΒΑΛΕΣΘΑΙ ΕΣ Τ' ΑΥΡΙΟΝ ΕΣ Τ' ΕΝΝΗΦΙ». «Ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα μην το αναβάλεις για αύριο». ΗΣΙΟΔΟΣ

«ΕΡΓΜΑΣΙΝ ΕΝ ΜΕΓΑΛΟΙΣ ΠΑΣΙΝ ΑΔΕΙΝ ΧΑΛΕΠΟΝ». «Όλοι δύσκολα συμφωνούν για μεγάλες αποφάσεις». ΣΟΛΩΝ

«ΝΟΥΣ ΔΕ Γ' ΟΥ ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΔΙΚΟΝ ΚΤΗΜΑ ΚΑΙ ΣΦΕΣ ΦΙΛΟΙΣ». «Είναι κακό πράγμα η έλλειψη αποφασιστικότητας». ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

«Η αναποφασιστικότητα είναι πολύ μεγάλο ελάττωμα». Η αποφασιστικότητα ενός ανθρώπου και το θάρρος του παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην επιτυχία του. Χωρίς αυτά τα προτερήματα δεν κερδίζει αυτά που μπορεί και πρέπει στην ζωή του. ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

 

ΘΑΡΡΟΣ

«ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑΝ ΤΟ ΘΑΡΡΕΙΝ». «Το θάρρος, είναι η αρχή της νίκης». ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

«Το να προχωρεί κάποιος στο δίκαιο αγώνα, είναι θάρρος και όχι το να ριψοκινδυνεύει». ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

«Τα χτυπήματα της μοίρας μοιάζουν πιο ελαφριά, με το θάρρος». ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

«Δεν μπορούν να κατορθώσουν κάτι το ξεχωριστό, όσοι υποκύπτουν στις δυσκολίες και χάνουν το θάρρος τους». ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ

«Έχε θάρρος, γιατί έχει μεγάλη δύναμη το δίκαιο». ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

Το ότι οι γενναίοι είναι θαρραλέοι, αυτό δε σημαίνει πως όλοι οι θαρραλέοι είναι και γενναίοι. Γιατί το θάρρος δημιουργείται από τις καταστάσεις, τη μανία και την οργή, η δε γενναιότητα δημιουργείται από τη φύση και τη σωστή διάπλαση της ψυχής. ΠΛΑΤΩΝ

 

ΤΟΛΜΗ

«ΤΟΙΣ ΤΟΛΜΩΣΙΝ Η ΤΥΧΗ ΑΕΙ ΞΥΜΦΟΡΟΣ ΕΣΤΙΝ». «Η τύχη είναι πάντα ευνοϊκή για τους τολμηρούς». ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ

«ΕΥΤΟΛΜΟΣ ΕΣΟ, ΤΟΛΜΗΡΟΣ ΔΕ ΜΗ».«Τολμηρός να είσαι και όχι παράτολμος». ΑΡΧΑΙΟ ΡΗΤΟ

«Αυτοί που αποθαρρύνονται από τις αποτυχίες δε θα μπορέσουν να κάνουν στη ζωή τους κάτι το ξεχωριστό». ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

«Κάθε μεγάλη προσπάθεια πρέπει να συνοδεύεται από τόλμη και αυτοπεποίθηση». ΕΥΒΟΥΛΙΔΗΣ

«Η τόλμη είναι αφετηρία κάθε δύσκολης απόφα­σης ή πράξης». Για να πάρει κάποιος μια μεγάλη από­φαση ή να πράξει κάτι σπουδαίο χρειάζεται θάρρος. Το θάρρος συμβάλλει στην πρόοδο ενός ανθρώπου. ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

«Το θάρρος είναι καλό. Κακό είναι το θράσος». Το θάρρος είναι τόλμη. Το θράσος δειλία, γιατί ο θρασύς μπροστά στον κίνδυνο γίνεται δουλικός και φοβιτσιάρης. ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Η τόλμη είναι το μυστικό της ανόδου. ΒΙΡΓΙΛΙΟΣ

«ΠΡΟΣ ΣΟΦΙΑΝ ΜΕΝ ΕΧΕΙΝ ΤΟΛΜΑΝ ΜΑΛΑ ΣΥΜΦΟΡΟΝ ΕΣΤΙ, ΧΩΡΙΣ ΔΕ ΒΛΑΒΕΡΗ ΚΑΙ ΚΑΚΟΤΗΤΑ ΦΕΡΕΙ». «Είναι πολύ ωφέλιμο να έχεις σοφία μαζί με τόλμη. Γιατί, η χωρίς σοφία τόλμη είναι επικίνδυνη και φέρνει συμφορές». ΑΝΑΚΡΕΩΝ

 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

«ΑΓΩΝ ΠΡΟΦΑΣΙΝ ΟΥΚ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ». «Δε χωράνε προφάσεις μπροστά στον αγώνα». ΑΡΧΑΙΟ ΓΝΩΜΙΚΟ

«ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝ». «Τώρα πρέπει να αγωνιστούμε για όλα». ΑΙΣΧΥΛΟΣ

«ΠΑΡΑ ΔΥΝΑΜΙΝ Δ' ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΕΣΣΥΜΕΝΟΝ ΠΟΛΕΜΙΖΕΙΝ». «Δεν μπορεί να αγωνιστεί πάνω από τις δυνάμεις του ακόμα και ο γενναιότερος άνθρωπος». ΟΜΗΡΟΣ

«Συν Αθηνά και χείρα κίνει». Μην περιμένουμε μό­νο την βοήθεια του Θεού. Πρέπει κι εμείς να προσπα­θούμε για κάτι καλύτερο. ΑΙΣΩΠΟΣ

Στην βιβλιογραφία του Εσωτερικού Χριστιανισμού παρατηρούμε επίσης την αναγκαιότητα των αρετών, σε μια νέα διάσταση, που σχετίζεται με τον Άνθρωπο του 21ου αιώνα και τον Θείο προορισμό του, την Χριστοποίηση και Θέωση.

Αυτός που κατ’ αυτόν τον τρόπο θα έχει κάνει την αρχή της επιστροφής του προς τον Θεό - Πατέρα, θα μπορεί να ίπταται της ύλης και να βλέπει και να νιώθει μέσα από τις Θείες αυτές εκδηλώσεις το Κάλλος του Θεού και την Απειρότητα των Τέλειων Εκδηλώσεών Του. Γιατί η εκδήλωση Θείων Αρετών επιφέρει την ανάλογη μεταλλαγή όλης της υπόστασης, επέρχεται τέτοια εκλέπτυνση, ώστε να μπορεί να πάλλεται και να δονείται στις Ακτίνες του Φωτός, αντανακλώντας αυτό γύρω, μεταφέροντάς το έτσι παντού. ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ – ΠΟΔΕΣ

Αφήνω υμάς ελευθέρους να διαγράψητε την επιβαλλομένην τροχιάν προς το Φως και νουθετώ και παροτρύνω πάντας διά της εντός σας Φωνής, ίνα οδεύσητε την Οδόν της αρετής και επιβαλλομένης θυσίας, διά να φθάσητε εις την Τελειότητα δι’ ήν προορίζεστε. Πολλάκις παροτρύνω διά των αδελφών σας, οίτινες εμπνεόμενοι δίδουν εις υμάς τας καταλλήλους ωθήσεις και άλλοτε διά των Γραφών Μου, αίτινες παραμένουσαι εις χείρας σας δύνανται να μελετώνται πολλάκις, μέχρι της εφαρμογής των και από πάντας όσους εις το μέλλον ήθελον ακολουθήσει την Οδόν Μου. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ 2^α ΠΑΡΟΥΣΙΑ – ΕΓΩ ΕΙΜΙ

Εν Εμοί πάσα γνώσις και πάσα Αρετή. Θέλω καταστήσει σε υπάκουον τω Θελήματι της Τριαδικής Θεάτητός Μου, Ανενδεή, όντα εις πλήρη ταύτισιν μετ’ Εμού, μηδέποτε διασπώμενον ή αλλοιούμενον ή δαπανώμενον, αλλα εν μετ’ Εμού υπάρχοντα αενάως εις τους ατελευτήτους αιώνας. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ 2^α ΠΑΡΟΥΣΙΑ – ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ

Ελάλησα προς πάντας ως ο Διδάσκαλος ο διελθών εκ της γης, ως ο Διδάσκαλος της Αγάπης. Αναμένω από υμάς ίνα εγκολπωθείτε τα Ρήματά Μου, την Διδασκαλίαν Μου, τας Οδηγίας Μου. Αναμένω από υμάς ίνα επαυξήσετε την καλοσύνην του έκαστος και την Αγάπην του προς τον πλησίον, ίνα έκαστος επαυξήσει την Προσευχήν του προς Εμέ και τον Πατέρα και την Μητέρα Μου, ίνα έκαστος συναγωνίζεται και αμιλλάται τον έτερον εν τη διαπράξει πράξεων αγαθών, εν τη επιδείξει αρετών και των κοσμημάτων εκείνων των πνευματικών τα οποία ενυπάρχουν εντός υμών και η χρήσις των οποίων θέλει αναβιβάσει υμάς ενώπιον του Θρόνου του Θεού. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ 2^α ΠΑΡΟΥΣΙΑ – ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Όπως μελετούν, καταβάλλουν μόχθους, προσπά­θειες. κάνουν αγώνα, κατά τον ίδιο τρόπο θ’ αγωνισθείτε, θα καταβάλετε προσπάθεια, θα αναπτύξετε δυνάμεις εσωτερικές, τη θέλησή σας, την πραότητα, την ειλικρίνειά σας, την τιμιότητά σας, την καταδεκτικότητά σας, την αγάπη σας και όλες εκείνες τις αρετές τις οποίες κάθε άνθρωπος φέρει εντός του, ως Θείες καταβολές. Γιατί ο Θεός δεν είναι δυνατόν να ενωθεί με οτιδήποτε, θα ενωθεί με τον άνθρωπο που εξυψώθηκε, μ’ εκείνον που κατέβαλε προσπάθεια να εξυψωθεί και να εξωραϊστεί. Θα ενωθεί με τον άνθρωπο που κατέβαλε προσπάθεια να αποκαθαρθεί, όχι βέβαια κάνοντας μια επιπόλαιη, γρή­γορη, τυπική εξομολόγηση σ’ έναν ιερέα.

Αυτά είναι τα στοιχεία που είστε υποχρεωμένοι κάθε μέρα να προσπαθείτε να μεταλλάζετε, να κάνετε μια συνεχή μεταλλαγή της ποιότητάς τους. Είπαμε πολλές φορές, όπως διαλέγετε ποιότητες στα ρούχα σας και στα φαγητά σας, κατά τον ίδιο τρόπο να διαλέγετε τις ποιότητες του Νου σας, της σκέψης σας, της λογικής σας, της δικαιοσύνης σας, τις ποιότητες της Αγάπης σας, τις ποιότητες των αρετών που πρέπει να εκδηλώνετε κάθε μέρα.

Μην απατάσθε, αν ορισμένες παλαιότερες εκδηλώ­σεις σας υπεστάλησαν και χαμήλωσαν και άρχισαν ν’ αναφαίνονται από μέσα σας με τάση να εξωτερικευθούν προς τα έξω στοιχεία όμορφα, στοιχεία αγαθά, φωτεινά, στοιχεία που ονομάζουμε Αρετές και που δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι Θείες καταβολές της Ψυχής και του Πνεύματος. Μην απατηθείτε στην πρώτη σας προσπάθεια, ούτε στη δεύτερη και στην τρίτη. Γιατί η μεταλλαγή έγινε επειδή κάνατε προσπάθεια, γιατί προσέξατε, κατευθυνθήκατε προς τα εκεί. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ 2^α ΠΑΡΟΥΣΙΑ – ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Φέρεσθε και συμπεριφέρεσθε μεταξύ σας κατά τρόπον άψογον, αδελφικόν. Δείχνετε σεβασμό απέναντι του αδελφού σας, αγάπη, στοργή, συγκατάβαση, μακροθυμία, κι όλες εκείνες τις αρετές με τις οποίες πρέπει να είστε ενδεδυμένοι όταν συναναστρέφεστε αδελφούς Μου. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ 2^α ΠΑΡΟΥΣΙΑ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΣΑΣ Ο ΚΡΙΤΗΣ ΣΑΣ

Σε κάθε κατάβαση που κάνει η ψυχή, το πνεύμα δεν εμφανίζεται ολόκληρο, αλλά ένα τμήμα του και αυτό τελειοποιείται. Ας πούμε σ’ αυτή τη ζωή ο Α’ αδελφός από εδώ μέσα θα δοκιμασθεί και θα εκπαιδευτεί στην ταπεινοφροσύνη και στην τιμιότητα, που είναι δύο σημεία στα οποία υστερούσε μέχρι τώρα. Έρχεται λοιπόν και όλη η ζωή του δεν είναι τίποτε άλλο παρά συνεχείς εκδηλώσεις και τριβή, που θα τον βοηθήσουν να δημιουργήσει μία αρετή, την ταπεινοφροσύνη κι άλλη μία την τιμιότητα. Γι’ αυτό θα δοκιμασθεί πολλές φορές στο θέμα τιμιότητα και στο θέμα ταπεινοφροσύνη, ώστε μέσα στην ψυχή ή στο πνεύμα τού κάθε ανθρώπου, να εντυπωθούν καθαρά, χωρίς περιορισμούς, σωστά, τα διάφορα στάδια εξελίξεως που οδηγούν έναν άνθρωπο στην Πληρότητα, στην Τελειοποίηση των Καταβολών της τιμιότητας ή των Καταβολών της ταπεινοφροσύνης.

Οι ψυχές αδελφοί, έρχονται πολλές φορές στη γη με σκοπό να εξοφλήσουν τις ποινές τους, την οφειλή του κάρμα, όπως λένε στην Πνευματική γλώσσα και να εξελιχθούν, ν’ αναπτύξουν δραστηριότητες στα διάφορα τμήματα του πνεύματός τους που θα τους δημιουργή­σουν και αναπτύξουν τις Πνευματικές αρετές. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ 2^α ΠΑΡΟΥΣΙΑ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΣΑΣ Ο ΚΡΙΤΗΣ ΣΑΣ

Είναι ανάγκη πρώτα, πριν επικρατήσει κάτι καινούργιο να καταρρεύσει το παλιό. Είναι ανάγκη ν’ αποδειχθεί ότι το παλιό σύστημα, η παλιά διακυβέρνηση των λαών, ο παλαιός τρόπος ζωής του ανθρώπου, ο παλαιός τρόπος των σχέσεων των διαφόρων ανθρώπων μεταξύ τους, ο παλαιός τρόπος επιλογής των διαφόρων αξιών ή ηθικών αξιών ή αρετών ή ιδανικών είναι λανθασμένος καθ’ ολοκληρίαν. Πρέπει να αποδειχθεί ότι οι σχέσεις του ανθρώπου με το Θεό επίσης ευρίσκονται σ’ ένα λανθασμένο στάδιο ή επίπεδο. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ 2^α ΠΑΡΟΥΣΙΑ – ΕΥΔΟΚΗΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΟΣΤΕΙΛΩ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΝ ΜΟΥ

Αλλά στους αιώνες που πέρασαν από την Ενανθρώπιση του Θείου Λόγου και μετά τα πρώτα θριαμβευτικά επιτεύγματα των πρώτων Αποστολικών χρόνων, έλειψε η λαχτάρα της ψυχοπνευματικής επικοινωνίας του μέσου κοινού ανθρώπου με τον Μεγάλο Διδάσκαλο. Έλειψε η τάση της στενότερης επαφής της Ψυχής των ανθρώπων με τον θυσιασθέντα Λυτρωτή. Οι άνθρωποι, εκτός εκείνων που αφοσιώθηκαν ολοκληρωτικά και θυσιάστηκαν σαν συνεχιστές του Έργου Του, δεν ακολούθησαν πιστά τον Μεγάλο Οδηγό της Απολύτρωσης, αλλά σφιχταγκαλιασμένοι με την ύλη και τις υλικές απολαβές και αδυναμίες και συμφέροντα, προσπάθησαν ν’ ακολουθήσουν δύο αντίθετους δρόμους μαζί. Έτσι, άφησαν τις αρετές και τις ομορφιές της ψυχής ακαλλιέργητες, και το αποτέλεσμα της αδιαφορίας ήταν η ψυχική ατροφία και ο μαρασμός. Υπήρχε βέβαια κάποια πίστη, αλλά εξωτερική, στείρα, άγονη και άκαρπη για τους πολλούς.

Εμείς προσπαθούμε με τον τρόπο μας ν’ αποκαλύψουμε την πλευρά της απόκτησης μιας βαθύτερης, εσώτερης γνώσης, που πηγάζει από την Αλήθεια του Θεού, που περιλαμβάνει και τη λειτουργία βασικών Θείων Νόμων, και να βοηθήσουμε τον άνθρωπο να συνδεθεί με την Πηγή Εκπόρευσής του και το Θείο Πρότυπο, που γνωρίσαμε και πιστεύουμε και λατρεύουμε, όπως επίσης να συντείνουμε με τον τρόπο μας στην επιμέλεια και καλλιέργεια των ψυχικών δυνάμεων και αρετών, και αφήνουμε τον καθένα ν’ αποκτήσει τα βιώματα εκείνα που θα τον βοηθήσουν να προχωρήσει στον ατομικό του δρόμο, με την ατομική του επιμέλεια, προσπάθεια και πίστη. Ο ΔΡΟΜΟΣ – ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Είναι ανάγκη όλοι να υποβληθούμε σε κάθαρση έργων, λόγων, σκέψεων, συναισθημάτων, επιθυμιών και να ενστερνισθούμε τις Θείες εκείνες Αρετές, που ενυπάρχουν μέσα στον κάθε άνθρωπο, και να τις αναπτύξουμε και να τις κάνουμε καθημερινή άσκηση, άμιλλα και εφαρμογή, βιώματα, σε όλα τα σημεία εκδήλωσης της ζωής μας. «Ποιήσατε ουν καρπόν άξιον της μετανοίας» (Ματθ. Γ', 8). Και όχι μόνον αυτά, αλλά είναι ανάγκη εφαρμογής από όλους της Θείας Επιταγής: «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου» και «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματθ. ΚΒ', 37-39). Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ - ΙΩΑΝΝΗΣ

Το άκουσμα της λέξης μάς φέρνει μπροστά μας εικόνες ασκητών και αναχωρητών και μοναχών, που εγκατέλειψαν τον κόσμο και έζησαν είτε μόνοι τους είτε στις διάφορες μονές, που ίδρυσαν. Αυτό συμβαίνει, γιατί ο πολύς κόσμος έχει συνδυάσει στο νου του την εγκράτεια με κάποια μορφή ασκητισμού. Ξεχάσαμε όμως το Θείο Πρότυπο, τον Κύριο, που πρέπει όλοι να έχουμε κάθε στιγμή σαν το μοναδικό Τέλειο υπόδειγμα κάθε Αρετής, σαν το μοναδικό υπόδειγμα Τελειότητας, που εκδηλώθηκε πάνω στη γη. Ξεχάστηκε, δεν λέω από όλους βέβαια, πώς ήταν δυνατόν, αλλά από τους πολλούς, γιατί έζησε μέσα στον κόσμο, και όχι σαν αναχωρητής ή ασκητής σε κάποια μονή της εποχής Του. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ - ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ

Ενεργοποιήσατε πάσας τας ψυχικάς και πνευματικάς σας δυνάμεις. Καλλιεργήσατε την πνευματοψυχικήν σας υπόστασιν παρέχοντες εις αυτήν την ανάλογον τροφοδοσίαν. Βαδίσατε με πλήρη πεποίθησιν ότι πάσαι αι Επαγγελίαι Μου, αι εις υμάς δοθείσαι, θέλουσιν επαληθευθή εις το ακέραιον. Μη αναμένετε να κατέλθω μεταξύ υμών και να σας ωθήσω διά της βίας εις τον προορισμόν σας. Αφήνω υμάς ελευθέρους να διαγράψητε την επιβαλλομένην τροχιάν προς το Φως και νουθετώ και παροτρύνω πάντας διά της εντός σας Φωνής, ίνα οδεύσητε την οδόν της Αρετής και επιβαλλομένης θυσίας, διά να φθάσητε εις την Τελειότητα, δι’ ην προορίζεσθε. Πολλάκις παροτρύνω διά των Αδελφών σας, οίτινες εμπνεόμενοι δίδουν εις υμάς τας καταλλήλους ωθήσεις, και άλλοτε διά των Γραφών Μου, αίτινες παραμένουσαι εις χείρας σας δύνανται να μελετώνται πολλάκις, μέχρι της εφαρμογής των, και από πάντας όσους εις το μέλλον ήθελον ακολουθήσει την Οδόν Μου. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ - ΧΡΙΣΤΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

Η κατάσταση Ιωάννη είναι παιδί της φύσης του αν­θρώπου και δεν εντάσσεται στον πολιτισμό, δεν ακο­λουθεί δηλαδή τις εκάστοτε κοινωνικές συνήθειες, γιατί αναγνωρίζει πως προέρχονται από τις κατώτερες επιθυ­μίες και δεν προάγουν τις φυσικές αρετές της Θείας Καταγωγής του Ανθρώπου. ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ – ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ

Ξεκίνα, λοιπόν, μέσα από τα συντρίμμια του Πνευματικού σου οικοδομήματος να ανορθώσεις τις Θείες καταβολές που μέσα σου υπάρχουν σπερματικά. Αυτή τη νέα αρχή, στήριξέ την στο σεβασμό προς κάθε πεδίο εξέλιξης, για να αναδυθεί η Αγάπη, η Δύναμη της Αγάπης, η Παρρησία, η Ευθυκρισία. Μετά, θα στεφανώσει η Τιμιότητα τις αρετές που την απαρτίζουν, για να προχωρήσεις στο Δρόμο της Θυσίας. ΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ – ΑΛΗΘΩΣ, ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΚΛΗΘΕΙ ΚΑΙ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΗΛΙΟΥ - ΙΩΑΝΝΗ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΟΝΟΜΑΣΘΕΙ

Ο άνθρωπος, που βρίσκεται υπό την Προστασία της Χάριτος, πρέπει να προοδεύει διαρκώς. Δεν μπορεί να μείνει στάσιμος. Του δίνονται οδηγίες σαφείς. Περνάει δοκιμασίες, που του δίνουν την ευκαιρία να ενεργήσει κατά το Θείο Θέλημα. Εξασκείται στην έκφραση και εν­σάρκωση των Θείων Αρετών. Του δίνονται δυνάμεις και εξουσίες επί των Φυσικών Νόμων, ανάλογες με τις δοκιμασίες του. Σαν αποτέλεσμα της συνειδητής του προσπάθειας να πλησιάσει το Θείο, του δίνονται καινούριες αισ­θήσεις Απείρων δυνατοτήτων, με τον όρο να τις χρησιμοποιήσει κατά τη Θεία Θέληση. ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ – ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ

 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ

Ο δρόμος αυτός δύσκολος αλλά μεγαλειώδης, προσφέρεται μόνο σε αυτόν που ευχαριστεί τον Θεό, που τον βοηθάει να αναγνωρίζει ελεώντας τον, την Υιότητά του, που του δείχνει τις χάρες που τον στόλισε ο Πατέρας και τις αρετές που καλείται να καλλιεργήσει για να μπορέσει να αναγνωρίσει, την Δημιουργία του Πατέρα που είναι έλεος, που είναι αγάπη που είναι φως και τόσα άλλα που λέξεις ανθρώπων ακόμη δεν μπορούν να περιγράψουν. Μόνο ως Λόγοι αγαπημένοι μου αδελφοί θα μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε, θα μπορέσουμε να βιώσουμε την ουσία μας, τον εαυτό μας σε όλα τα πεδία, μόνο τότε θα μπορέσουμε πραγματικά να δοξολογήσουμε το Θεό, να δοξολογήσουμε τον εαυτό μας άνθρωπο, να δοξολογήσουμε την Δημιουργία γιατί ό,τι έχει δημιουργηθεί μέσα από την αγάπη είναι ύμνος και ελευθερία στην ομορφιά και μόνο αυτήν αξίζει να ζούμε και αυτή είναι η μόνη αλήθεια που υπάρχει, κάθε τι άλλο που δεν εκπορεύεται από την αγάπη είναι ψευδαίσθηση.

Οι ήττες που δεν μπορείς να μετατρέψεις σε νίκες είναι εκείνες που τις υποτίμησες, δεν τις είδες ολοκληρωμένα, δεν έμαθες τα αίτιά τους. Έτσι λοιπόν θεωρητικά έχεις τη δύναμη να το κάνεις αλλά στην πράξη δείχνεις πως δεν μπορείς, οπότε κάθεσαι να το σκεφτείς, να μάθεις καλύτερα και έτσι θα βρεις κάποια στιγμή τη δυνατότητα και τη δύναμη για να μετατρέψεις την ήττα σε νίκη. Αλλά είτε έτσι είτε αλλιώς χρειάζεσαι πρώτα απ’ όλα να έχεις σταθερή την τόλμη. Αν δεν έχεις σταθερή την τόλμη είτε με την επιμονή είτε με την υπομονή σου, τότε δεν έχεις ούτε αληθινή υπομονή, ούτε αληθινή επιμονή. Πολλές φορές προβάλλουμε μία αρετή για να κρύψουμε μόνο και μόνο μια άλλη, αυτή που κάνει τη δουλειά. Γιατί οι αρετές λειτουργούν ακόμα και όταν είναι κρυμμένες.

Από τις πιο κυρίαρχες ιδέες στον κόσμο των ιδεών της νέας εποχής είναι η δύναμη της τοποθέτησης. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι αρκεί να τοποθετηθεί κανείς για κάτι και θα το υλοποιήσει. Είναι μια ιδέα που κουμπώνει τέλεια με το διαλογισμό, γνωρίζουμε όμως ότι δεν υπήρχε πάντοτε ούτε γνώση, ούτε έναρθρος λόγος. Άρα η άγνοια συνδέεται με το φόβο, συνδέεται και με τη σιωπή, ενώ η γνώση συνδέεται με την Αγάπη, συνδέεται με το Λόγο. Και τότε μιλάμε για τη γνώση που δεν λησμονιέται, δηλαδή την Αλήθεια. Επομένως το κλειδί δεν είναι σκέτο η τοποθέτηση, αλλά και η δια λόγου, δια πράξης ενεργοποίηση της σκέψης. Αυτό μας παραπέμπει στις αρετές τόσο της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, όσο και των Ησυχαστών, των Χριστιανών Μυστικιστών ή τον Εσωτερικό Χριστιανισμό, γι’ αυτό εξάλλου γράφτηκε στον πρώτο πειρασμό του Χριστού, ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί αλλά και με τον Λόγο του Θεού. Αυτός είναι ο Άρτος της Ζωής και ως Θείος Λόγος σαφώς δεν περιορίζεται σε κάποιο ιερό βιβλίο που μπορεί να διαβάσει κάποιος ούτε στη ζωντανή Του εκδήλωση από κάποια μορφή, καθώς εκδηλώνεται κάθε στιγμή, είναι η επιλογή της συμμετοχής μας σε Αυτόν.

Απελευθερωθείτε και οι ίδιοι και απελευθερώστε και τους άλλους, από το μεγάλο κατεστημένο που σας λέει ότι πρέπει σώνει και καλά να είστε δυστυχισμένοι για να εξελίσσεστε πνευματικά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη. Πλάνη είναι επίσης να πιστεύει κανείς ότι μόνο μέσω της χαράς και μόνο μέσα από την απομάκρυνσή του από κάθε πόνο και από κάθε τι βαρύ θα το καταφέρει. Αυτό είναι ακόμα μια πλάνη που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Εκεί, στη χρυσή τομή, βρίσκεται το κλειδί. Γιατί ο λόγος γίνεται θείος Λόγος και ενεργεί και παρεμβαίνει και μεταλλάσσει και μετουσιώνει όχι απλά και μόνο επειδή το θέλει ο άνθρωπος, αλλά και επειδή με τα έργα του και τις πράξεις του και τη ζωή του φανερώνει τις θείες αρετές, επειδή εργάζεται δηλαδή. Αυτή η πνευματική εργασία είναι που φέρνει την ενσυνείδητη πίστη και αυτή η ενσυνείδητη πίστη κάνει το λόγο πράξη, θεία πράξη. Ξεκινάει με μικρές ιεροπραξίες καθημερινές και γίνεται Θεουργία, γίνεται θεία δημιουργία.

Τα πάντα είναι μέσα μας και ο Χριστός σκήνωσε εν υμίν. Ο Χριστός κατάργησε την ψευτοδιδασκαλία του μεσσιανισμού. Ο άνθρωπος με υπευθυνότητα ανέλαβε την πορεία της εξέλιξής του και δεν τη μετέθεσε σε έναν άλλον εποχιακό μεσσία όπως του ζήτησαν τα ιερατεία. Οι Αρχές λέγονται και Αρετές ή Λαμπεροί, είναι η Αγγελική Τάξη που ρυθμίζουν με την κίνηση των άστρων και συμβάλουν στα θαύματα και στις πορείες των ψυχών. Το όνομα των Αρχών δείχνει το Θεϊκό αρχικό ηγεμονικό χαρακτήρα τους, στο πλαίσιο μιας ιερής τάξης και σύμφωνα με αυτήν την ίδια Αρχή, διαμορφώνονται όσο είναι δυνατόν και εμφανίζουν την ουσία της Αρχής των τάξεων.-Ακηδία είναι η παράλυση της ψυχής κι η διάχυση του νου, η αδιαφορία για άσκηση, το μίσος προς τις μοναχικές αρετές. Αυτή που προκαλεί αδυναμία κατά την ώρα της προσευχής. Όποιος κατανοεί ότι οι Αγγελικές Τάξεις είναι η ενέργεια της συνειδητότητας των πεδίων, γνωρίζει ότι οι Αρετές ενεργοποιούνται με την προσευχή και όχι με οραματισμό.

Η προσευχή είναι, όσον αφορά την ποιότητά της, συνουσία κι ένωση του ανθρώπου με το Θεό. Όσον αφορά δε την ενέργειά της, είναι σύσταση του κόσμου, συμφιλίωση με το Θεό, μητέρα, αλλά και θυγατέρα των δακρύων, συγχώρεση των αμαρτημάτων, γέφυρα των πειρασμών, τοίχος προστατευτικός των θλίψεων, κατάπαυση των πολέμων, έργο των αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων, η μελλοντική ευφροσύνη, εργασία διηνεκής, πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, αόρατη πρόοδος, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, πελεκάς εναντίον της απόγνωσης, απόδειξη της ελπίδας, διάλυση της λύπης, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ησυχαστών, ελάττωση του θυμού, καθρέφτης της πνευματικής προόδου, φανέρωση της εξέλιξης στις αρετές, δήλωση της πνευματικής κατάστασης, αποκάλυψη των μελλούμενων, σημάδι της πνευματικής δόξας.

Στο Όνομά Σου Πάτερ ευλογώ τον κύκλο αυτόν των ψυχών σφραγίζω την πορεία τους με την φιλία. Ευλογώ την πορεία όλων, της κοινής συνισταμένης να εισέλθει στην υπευθυνότητα των φίλων και αδελφών σ’ όλη την Γη. Τους ευλογώ να έχουν πρόνοια, σωφροσύνη, σύνεση, καθαρότητα, ταπεινοφροσύνη, αρμονία, κάλλος και Θεία γνώση, περίσκεψη και σοφία. Τους ευλογώ να εργαστούν πάνω στις αρετές στις οποίες υστερούν ο καθένας από αυτούς και όλοι μαζί φανερώνοντας ένα μπουκέτο ψυχών, ένα μπουκέτο αρετών, και να σηματοδοτήσει την ενεργοποίηση της Χριστοποίησης και της Θέωσης σε συλλογικό επίπεδο στην ανθρωπότητα.

Ευλογώ ιδιαιτέρως τις Υποστάσεις αυτές που κινητοποιούν την Συνεργασία και την Ενότητα, τον Συντονισμό με το Θείο Θέλημα. Μέσα από την Ουσία Μου Ευλογώ όλες αυτές τις ψυχές που για οποιονδήποτε λόγο, με οποιονδήποτε τρόπο υπέφεραν εξαιτίας μου για την Αγάπη και το Θέλημά Σου επί της Γης, ίνα Τιμήσουν το Έργο Σου και Εσένα Πρωτοπόρε Δάσκαλε Εαυτέ Μου Ιωάννη.

Ευλογώ τις αρετές μέσα σε κάθε υπόσταση να φανερωθούν και να σχηματίσουν πρότυπα παιδείας και ζωής. Ευλογώ μέσα στους αδελφούς μου τη δωρεά μου προς τους ανθρώπους. Ευλογώ την εντιμότητα, την καλοσύνη, Ευλογώ την ανδρεία, την ταπεινοφροσύνη, την πρόνοια, ας διαποτίζει κάθε αρετή. Ευλογώ τους φίλους, Ευλογώ τις φίλες. Ευλογώ τη φιλία όλων να καταστεί Δένδρο Ζωής και Ανάστασης ψυχών και πνευμάτων. Ευλογώ την ολοκλήρωση στη ζωή κάθε ενός και την πληρότητα, κάθε τι που ακόμα δεν έχει σχηματιστεί να ολοκληρωθεί και να έρθει αποκατάσταση. Ευλογώ τον προσωπικό αγώνα κάθε ενός, κάθε φανέρωση ψυχής. Ας είναι Ευλογημένες όλες οι αρετές σου Ψυχή μου Άπειρη, Ψυχή μου Αγαπημένη, άσβεστη Ψυχή μου. Ανέστησε του καρπούς της ελευθερίας μέσα σε κάθε υπόσταση, από τον κόσμο των ονείρων στον κόσμο των Αρχών. Ευλογώ την μετάβασή σου Άνθρωπε Λόγε. Ευλογώ τη νέα σου φανέρωση, τα νέα σου βιώματα στη ζύμωσή σου με το Λόγο, Άνθρωπε Εαυτέ μου Αγαπημένε.

Στο Όνομα της Μίας Αγάπης ευλογώ ώστε τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα του ανθρώπου, λαγνεία, πορνεία, μοιχεία, διαστροφές, ασέβεια, ματαιοδοξία, σπατάλη, καθώς και ο θυμός, ο πόλεμος ως κατάσταση μέσα του, η βία, τα πάθη, η ηδονή και ο πόνος, να μετουσιωθούν σε αρετές αγνότητας, τιμιότητας, οικονομίας, ηθικότητας, εγκαρτέρησης, σεμνότητας και αγαθοτέλειας.

Ευλογώ στο Όνομά Σου Πατέρα τις ιδέες που ως ρίζες ενός δέντρου αναπτύσσονται στο νου του ανθρώπου, καθώς και τις ιδεολογίες και τα ιδανικά του που δομούν και συνθέτουν το χαρακτήρα του. Στο Όνομα της Μίας Αγάπης ευλογώ ώστε οι αδυναμίες του ανθρώπου που εκδηλώνονται ως λαιμαργία, μέθη, ασυδοσία, βιαιότητα, αταξία, αμέλεια, επιπολαιότητα, καθώς και τον ατομισμό, την υπερηφάνεια και τον υλισμό να μετουσιωθούν σε αρετές σύνεσης, εγκράτειας, επιμέλειας, ευταξίας, υπομονής, εργατικότητας και αυτοσεβασμού.

Ευλογώ στο Όνομά Σου Πατέρα τον τρόπο σκέπτεσθαι του ανθρώπου, που όπως ο κορμός ενός δέντρου στηρίζει τις ιδέες στο νου του, βοηθώντας τον στις οδυνηρές δοκιμασίες που περνάει βάσει των επιλογών του κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του και ωθώντας τον στην ηθική που χρειάζεται να αναπτύξει, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής. Στο Όνομα της Μίας Αγάπης ευλογώ ώστε η μνησικακία, το μίσος, η φιλονικία, η βλασφημία, ο φόνος, ο δόλος και η αδικία, καθώς και η νευρικότητα, η κόπωση και η σύγχυση να μετουσιωθούν σε αρετές ευστάθειας, μακροθυμίας, δικαιοσύνης, διάκρισης, αγωνιστικότητας, επιμονής και πραότητας.

Ευλογώ στο Όνομά Σου Πατέρα τις σκέψεις που ως κλαδιά ενός δέντρου απλώνονται στο νου του ανθρώπου, καθώς και τις επιτυχίες και τον ενθουσιασμό του που συνθέτουν την ύπαρξή του. Στο Όνομα της Μίας Αγάπης ευλογώ ώστε η ψυχρότητα, η αδιαφορία, η μικροψυχία, η οκνηρότητα, η ασπλαχνία, η αμφιβολία και ο ατομισμός καθώς και η παθητικότητα, οι συναισθηματισμοί και η απαισιοδοξία, να μετουσιωθούν σε αρετές ευημερίας, επίγνωσης, αυταπάρνησης, αυτοθυσίας, αφοσίωσης, προθυμίας και ευσπλαχνίας.

Ευλογώ στο Όνομά Σου Πατέρα τα αισθήματα που ως βλαστοί ενός δέντρου αναπτύσσονται στην καρδιά του ανθρώπου, καθώς και τη θέληση, την υπηρεσία και την πνευματικότητα που δομούν και συνθέτουν το χαρακτήρα του. Στο Όνομα της Μίας Αγάπης ευλογώ ώστε η φιλαργυρία, η ψευδορκία, η ιδιοτέλεια, η κλοπή, η κατάχρηση, η μαγεία, η εξαπάτηση, καθώς και η επιπολαιότητα, η ψυχρότητα και η αδιαφορία να μετουσιωθούν σε αρετές παρρησίας, σθένους, υπακοής, τόλμης, συνέπειας, ευσέβειας και μακροθυμίας.

Ευλογώ στο Όνομά Σου Πατέρα τα λόγια που ως φύλλα ενός δέντρου εκδηλώνονται από τον άνθρωπο, καθώς και τις εφέσεις και τις ικανότητες που δομούν και συνθέτουν το χαρακτήρα του. Στο Όνομα της Μίας Αγάπης ευλογώ ώστε η συκοφαντία, ο φθόνος, η ζήλια, η αχαριστία, η σκανδαλοποιία, η εκδικητικότητα, η πλεονεξία, καθώς και η έλλειψη προσιτότητας, απλότητας και αμεσότητας να μετουσιωθούν σε αρετές απλότητας, έμπνευσης, ενεργητικότητας, προσφοράς, θέλησης, καθαρότητας, ανιδιοτέλειας.

Ευλογώ στο Όνομά Σου Πατέρα τις πράξεις, που ως άνθη ενός δέντρου εκδηλώνονται από τον άνθρωπο, καθώς και την ποιότητα των πράξεών του στο περιβάλλον του. Στο Όνομα της Μίας Αγάπης ευλογώ ώστε η υπερηφάνεια, η φιλοδοξία, η αλαζονεία, η υποκρισία, η προσβλητικότητα, η περιφρονητικότητα, η οικειοποίηση, καθώς και η μοιρολατρία, η απομόνωση και ο αυτοοικτηρμός να μετουσιωθούν σε αρετές πίστης, ειλικρίνειας, υπευθυνότητας, ταπεινοφροσύνης, προσιτότητας, ευσυνειδησίας, αμεροληψίας.

Ευλογώ στο Όνομά Σου Πατέρα την επίγνωση που ως καρποί, σπόροι ενός δέντρου εκδηλώνονται από τον άνθρωπο, καθώς και την πείρα και τη σοφία που απορρέει μέσα από την επίγνωση αυτή, ως θεία πρόνοια Ελέους και προσφορά Παιδείας και Διδαχής.

Ευλογώ Όλους τους Πνευματικούς Μου Συνεργάτες από τα πεδία Του Λόγου, που στάθηκαν ως πολύτιμοι Συνεργάτες και Σύντροφοι στον Αγώνα αυτόν, στα άνω και τα κάτω, στα Ουράνια και τα Γήινα, τροπή όλη εν τη Ενότητα Ευλογώ εντός των Αδελφών μου, ότι Εκείνους που προόρισες, Εκείνους και ετίμησες, Εκείνους και εδόξασες. Εγγράφω στα Πνευματικά Μητρώα ενός εκάστου εξ ημών κάθε Προσφορά, μικρή ή μεγάλη και κάθε αυταπάρνηση που κατέδειξαν στην πορεία τους κάθε ένας ξεχωριστά και τα Ευλογώ επί των Πνευματικών Ενδυμάτων τους να τα φέρουν με Τιμή, ότι αυτές οι Άγιες Αρετές και κάθε Ιερή έκφραση της Χάρης Σου, ας τους κοσμεί και ας είναι η Ταπεινοφροσύνη τους το στολίδι τους, το Ύψιστο και ας είναι η Απλότητα και η Προσιτότητα, η Φιλία και η Αγάπη στην πράξη, η Αλληλεγγύη και η Αδελφοσύνη και η Αλληλοσυμπλήρωση το Πρότυπο της Εξέλιξης, της Προόδου και της Πνευματικής Ανόδου, Ατομικής και Συλλογικής που χαράζουν πάνω στη Γη, αυτά τα Πνεύματα τα Πρωτοπόρα, που δεν ξεμάκρυναν ποτέ κοντά από τον Πατέρα, που δεν πλανήθηκαν από τις σειρήνες της πλάνης αλλά έμειναν αδιάλειπτα με Ευστάθεια, τιμώντας το Έργο Σου και Εσέ και Εμέ και τους Αδελφούς Μου Όλους, τον Άνθρωπο Ολόκληρο.

Σε Ευχαριστώ Πατέρα για κάθε Έναν και Όλους μαζί, Σε Ευχαριστώ που μου τους εμπιστεύθηκες όντας ατελής. Με Χαρά και Ευλογία Πατέρα Θύω το Είναι Μου υπέρ της Εξελίξεώς τους, υπέρ της Ανόδου τους και Ευλογώ τα Πνευματικά Ενδύματα Όλων, όχι μόνο να αποκατασταθούν από κάθε σκόνη περιπλάνησης, από κάθε ρύπο λαθών, αλλά ταυτοχρόνως Ευλογώ αυτούς, ίνα καταστούν Κύριοι του εαυτού και της ζωής τους και φροντίζουν τα Ενδύματά τους τα Πνευματικά, ενεργοποιώντας την Υπευθυνότητά τους ολοκληρωμένα καθένας για τον εαυτό και την ζωή τους αλλά και όλοι μαζί για τον Έναν Άνθρωπο.