Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

(Βιβλίο: ΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ Κεφ. 14)

Μέχρι σήμερα η ζωή, η διδασκαλία και η εν γένει Παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού παρουσιάστηκε από τους διάφορους ερμηνευτές και αναλυτές της ζωής Του με πολλούς και διάφορους τρόπους, αλλά πάντα με μια παρουσίαση και ερμηνεία των συνθηκών της ζωής Του και της Διδασκαλίας Του περιορισμένη σε όρια, στα όρια εκείνα που έβλεπαν τα γεγονότα και τη Διδασκαλία Του κοντόφθαλμα, αφού η ερμηνεία τους περιοριζόταν, χωρίς να περιλαμβάνει τις Άπειρες διαστάσεις της Τέλειας Διδασκαλίας του Λόγου. Ήταν ανάλογη με τους περιορισμούς του νου και των δογματικών ορίων τού κάθε ερμηνευτού, χωρίς τη βαθύτερη διείσδυση στις Άπειρες ιδέες και τη Νομοτέλεια, την οποίαν παρουσίαζε. Ο Κύριος Ιησούς παρουσίαζε τη Διδασκαλία Του με συμβολισμούς, με αλληγορίες, με παραβολές, χρησιμοποιώντας για την παρουσίαση αυτή εικόνες από την καθημερινή ζωή του ανθρώπου, γιατί αυτό είχε ανάγκη ο άνθρωπος, που μπορούσε να συγκρατεί και να αποτυπώνει στο νου του ευκολότερα τις εικόνες που αντιπροσώπευαν τις Ιδέες και τη Νομοτέλεια της Διδασκαλίας Του. Αυτή την παρουσίαση προσπαθούμε να κάνουμε, ερμηνεύοντας χωρίς κανέναν περιορισμό την Άπειρη, Τέλεια Διδασκαλία Του, προκειμένου να βοηθήσουμε τον άνθρωπο στην εξέλιξη της Νέας Κοσμικής Περιόδου, της Χριστοποίησης και Θέωσής Του.

Όπως είναι φυσικό, συναντούμε αντιδράσεις, καχυποψία, αμφισβητήσεις και τα στενά όρια του νου εκείνων που εξακολουθούν να παραμένουν προσκολλημένοι στα στενά όρια των ιδεών τους, αδυνατούντες να συλλάβουν και να χωρέσουν την Απειρότητα της Θείας Διδασκαλίας, ισχυριζόμενοι ως οι Φαρισαίοι της εποχής εκείνης, ότι κατέχουν το Νόμο τον αναγραφόμενο στα Ευαγγέλια. Ξεχνούν εκείνα που ο Κύριος Ιησούς είπε στους μαθητές Του, «έτι πολλά έχω λέγειν υμίν, αλλ’ ου δύνασθε βαστάζειν άρτι» (Ιωάν. ΙΣΤ΄, 12). Αν αυτά τα είπε στους μαθητές Του, τους οποίους είχε συνεχώς κοντά Του και τους δίδασκε ο Ίδιος και στους οποίους είχε πει, «υμίν δέδοται γνώναι τα Μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών, εκείνοις δε ου δέδοται» (Ματθ. ΙΓ΄, 11), είναι φυσικό να κατανοήσετε πόσο δύσκολο είναι να συλλάβει ο κοινός νους του ανθρώπου, που παρέμεινε προσκολλημένος στα όρια και τους περιορισμούς, τις Άπειρες διαστάσεις της Θείας Διδασκαλίας, η οποία τώρα αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο.

Οι αντιδράσεις λοιπόν είναι φυσικό να παρουσιάζονται από τους αδαείς, και ίσως οι αντιδράσεις αυτές να γίνονται πολεμική με διάφορους τρόπους στους νέους κήρυκες, τους οποίους πιθανόν να αποκαλούν και αιρετικούς επειδή, κατ’ αυτούς, παρουσιάζουν Νέες Ιδέες. Όμως δεν γνωρίζουν πως το Θείο Σχέδιο της εξάπλωσης της Διδασκαλίας του Ιησού προέβλεπε, για την Κοσμική Περίοδο που λήγει, τις ερμηνείες που ήδη δόθηκαν, και για τη Νέα Κοσμική Περίοδο ερμηνεύει τις αλληγορίες, τους συμβολισμούς, τις παραβολές και γενικά το Έργο Του στις Άπειρες διαστάσεις Του, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν τις αντιδράσεις των βραδυπορούντων και τους περιορισμούς, ούτε τις άδικες κατακρίσεις τους και μομφές, γιατί η Αλήθεια δεν μάχεται την πλάνη και τους περιορισμούς αλλά τα μεταλλάσσει και τα μετουσιώνει.

Με αυτά τα δεδομένα σάς αποκαλύπτουμε ότι οι δώδεκα μαθητές του Ιησού ήσαν βέβαια οι μαθητές Του, αλλά ακόμη φανέρωναν τα δώδεκα Κέντρα Ζωής εντός του ανθρώπου, τα οποία υπό την Καθοδήγηση και Διδασκαλία του Δασκάλου - Λόγου, Χριστοποιούν και Θεώνουν τον Άνθρωπο. Όμως είναι ανάγκη να γνωρίσουμε αυτά τα Κέντρα Ζωής, τη λειτουργία τους και τους Νόμους με τους οποίους λειτουργούν, γιατί έτσι μόνο μπορούμε να τα ενεργοποιήσουμε στην Άπειρη λειτουργικότητά τους, συντονισμένα με την Απειρότητά μας, για να καταστούμε Υιοί - Θεοί ως ο Ιησούς.

Οι μαθητές - Κέντρα Ζωής - Ικανότητες, κατά την Παρουσία του Ιησού, παρεστάθησαν υπό την Θεία Καθοδήγησή Του τέλεια, όπως ακριβώς λειτουργούν, για να βοηθηθεί ο άνθρωπος, να μεταφέρει το Έργο του Κυρίου Ιησού στη Νέα Κοσμική Περίοδο εντός του κι όχι απλώς να γνωρίσει αυτή τη λειτουργικότητα σαν Ιδέα και Γνώση.

Ο Κύριος Ιησούς ο Χριστός κατέδειξε την Τέλεια Παρουσία του Λόγου Υιού του Θεού στη γη και οι άνθρωποι διδάχθηκαν την Τελειότητα της Ζωής και Παρουσίας Του, για να εξοικειωθούν με τις Ιδέες αυτές και τη Ζωή Του, ώστε στη Δευτέρα Παρουσία όλοι οι άνθρωποι να καταστούν άχρονα Λόγοι - Θεοί.

Λέγεται, και είναι αληθές, ότι ο Κύριος Ιησούς φανέρωσε το Θείο Πρότυπο επί της γης σε Απόλυτη Τελειότητα και γι’ αυτό κατέστη το Πρότυπον το οποίο οι άνθρωποι έπρεπε να ακολουθήσουν, για να καταστούν και αυτοί όμοιοι, Ομοούσιοι, Υιοί Θεού, αναγνωρίζοντες και καταδεικνύοντες έμπρακτα ως ο Ιησούς την Υιότητα - Θεότητά τους.

Οι άνθρωποι, και ειδικότερα οι ερμηνευτές του Έργου της Παρουσίας του Λόγου επί της γης, συνέλαβαν και ερμήνευσαν περιορισμένα το Έργο Του και τη διάδοση της Διδασκαλίας Του. Η Δευτέρα Παρουσία είναι η επέκταση και η συνέχιση και η ολοκλήρωση του Έργου της Πρώτης Παρουσίας, ενός Έργου εξίσου Τέλειου, Άπειρου και Μεγαλειώδους ως και της Πρώτης Παρουσίας. Στην Πρώτη Παρουσία κατέστη σαφές και έγινε αποδεκτό από την ανθρωπότητα η Ύπαρξη και Γέννηση του Λόγου του Θεού και η Παρουσία Του στην ύλη, περιβεβλημένου σάρκα. Αλλά το Έργο Του δεν είχε σαν μοναδικό στόχο τη διάδοση της Διδασκαλίας Του, και μάλιστα με τους δογματικούς περιορισμούς που διδάχθηκε, αλλά την ένωση του εκπεσόντος ανθρώπου και την ταύτισή του με την Πηγή της εκπόρευσής του, προκειμένου ο κάθε άνθρωπος, ακολουθώντας το Υπόδειγμα, να καταστεί Δάσκαλος - Λόγος, Ομοούσιος με τον Πατέρα και Ένα μαζί Του, ώστε τα πάντα εν πάσι να καταστούν Θεός εν εκδηλώσει. Γι’ αυτό είπαμε ότι το Έργο του Ιησού στη Νέα Κοσμική Περίοδο μεταφέρεται εντός του ανθρώπου. Γιατί αλλιώς ο άνθρωπος δεν μπορεί να ενωθεί με τον Πατέρα και να καταστεί Λόγος.

Είναι προφανές λοιπόν ότι υπάρχει η αναγκαιότητα της ανάπτυξης της Διδασκαλίας του Λόγου στην Άπειρη διάστασή Της κι όχι μόνο για τη Ζωή του Ιησού. Οι άνθρωποι της σημερινής εποχής δεν συνέλαβαν ακόμη, και φυσικά δεν κατανόησαν το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας ως Έργο κατευθυνόμενο εκ Θεού, εξίσου Τέλειο και Άπειρο ως το Έργο της Πρώτης Παρουσίας του Λόγου, λόγω των περιορισμών τους και επειδή δεν ερμήνευσαν ακόμη σωστά το Έργο της Πρώτης Παρουσίας. Διακατέχονται ακόμη από φόβους, τους οποίους καλλιέργησαν οι θεολόγοι και οι ιερωμένοι της Επίσημης Εκκλησίας και τους οποίους διέδωσαν στο διάστημα των 20 αιώνων από της Πρώτης Παρουσίας, διακηρύσσοντες ότι κάθε άλλη άποψη - ιδέα εκτός από τη δική τους είναι επιζήμια, αιρετική, προέρχεται από την πλάνη και την άρνηση. Οι ιδέες αυτές, που κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα στους αδαείς, έφεραν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κατεστημένου τρόπου σκέψης, περιορισμών και φόβου και την ατολμία να προχωρήσουν σε νέες ιδέες ολοκληρωμένες απόλυτα, γνωρίζοντας τις Άπειρες διαστάσεις της Θείας Διδασκαλίας. Καταπολέμησαν από τη μία πλευρά λυσσαλέα το αλάθητον του Πάπα, ενώ από την άλλη πλευρά οι ιερείς, έστω και αμόρφωτοι της κάθε γειτονιάς, ισχυρίζονται ότι η δική τους θέση και τοποθέτηση και ερμηνεία είναι η τέλεια έκφραση της Διδασκαλίας του Ιησού, κατευθυνόμενη από Εκείνον, δεσμεύοντας και καθηλώνοντας τους ανθρώπους και μην επιτρέποντας σ’ αυτούς να κάνουν το επόμενο βήμα εξελίξεως, περιορίζοντας την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης του λόγου και της βούλησης, κατάλοιπα της Ιεράς Εξετάσεως, των περιορισμών της και της επίδρασής της στον άνθρωπο.

Οι φόβοι περί αιωνίας κολάσεως και ενός Θεού εκδικητικού, αποτελούν το σημερινό κατεστημένο της διδασκαλίας των θεολόγων, οι οποίοι δεν συνέλαβαν ακόμη την Τέλεια Ιδέα ενός Πανάγαθου Θεού, Απειροτέλειου, του Θεού Αγάπη, ο οποίος διδάσκει και κατευθύνει τον άνθρωπο σταδιακά, δείχνοντας με κάθε τρόπο την Αγάπη και το Έλεός Του.

Μεταχειρίζονται, αποτεινόμενοι στον Έναν Θεό, τις φράσεις, Πολυέλεε, Πολυεύσπλαχνε, Πανάγαθε Θεέ, αλλά δεν κατανοούν την ουσία της προσφώνησής των και δεν διδάσκουν αυτό τον Θεό Αγάπη, τον Καταδεκτικό Θεό, που ακούει τις ικεσίες και προσευχές όλων των ανθρώπων, διδάσκοντας και παρέχοντας στον άνθρωπο τα αιτήματά του, προκειμένου να τον βοηθήσει στην τελειοποίησή του, ως είναι η παραγγελία του Ιησού: «Έσεσθε ουν υμείς Τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών» (Ματθ. Ε΄, 48).

Και ρωτώ τους αδελφούς μου ιερείς και θεολόγους: Είναι λανθασμένη η παραγγελία του Ιησού; Πώς ο άνθρωπος καθίσταται τέλειος, και ο καταστάς τέλειος ως ο Πατήρ τι είναι; Τι είναι ο Τέλειος Άνθρωπος ως ο Πατήρ; Μήπως είναι Λόγος - Υιός, Εικών και Ομοίωση του εκπορεύσαντος αυτόν; Θέλετε να το κατανοήσετε, αδελφοί, ή όχι; Ο νους και η καρδιά σας χωρούν τις αποκαλύψεις μου ή τις απορρίπτετε ως αίρεση και πλάνη; Μα δεν σας λέγω, ούτε σας αποκαλύπτω τίποτα καινούργιο, παρά την Διδασκαλία του Λόγου Ιησού του Χριστού την οποίαν ισχυρίζεστε ότι κατέχετε και εκφράζετε και διαδίδετε. Γνωρίζετε, αδελφοί, ότι είστε υπόλογοι ενώπιον της Θείας Δικαιοσύνης, διά τους φόβους και τις δεσμεύσεις τις οποίες διαχέετε και την καθήλωση την οποίαν προξενείτε στον άνθρωπο, εμποδίζοντάς τον να εξελιχθεί, ή μήπως πιστεύετε ότι με την τοποθέτησή σας αυτή βοηθάτε στην εξάπλωση της Θείας Διδασκαλίας, προστατεύοντάς την από τους παρείσακτους;

Πολλοί άνθρωποι Χριστιανοί, έχοντας ανησυχίες και ερωτηματικά και αναζητήσεις ως εκ της εξελίξεώς των και μη βρίσκοντας απάντηση από τους θεολόγους και ιερωμένους, τρέπονται προς τις ανατολικές Θρησκείες, προκειμένου να καλύψουν τα κενά τους. Μα είναι γνωστό ότι έχει ήδη λήξει ο προορισμός των ανατολικών θρησκειών, οι οποίες ήσαν θρησκείες προετοιμασίας, για να προετοιμάσουν τον άνθρωπο να δεχθεί τη Νέα, Τέλεια Διδασκαλία του Λόγου Ιησού. Μήπως είστε υπεύθυνοι και συντελείτε στην αναβίωση ξεπερασμένων θρησκειών, που έπαψε ο πνευματικός τους προορισμός επί της γης, εξαναγκάζοντας εμμέσως τους ανθρώπους να στραφούν προς τα εκεί, αν και κατέχετε τα κλειδιά της Βασιλείας του Θεού, στην οποίαν όχι μόνο δεν εισέρχεστε, αλλά εμποδίζετε με τους περιορισμούς και τις φοβίες που σπείρετε να εισέλθουν οι άνθρωποι, ως οι παλαιοί Γραμματείς και Φαρισαίοι.

Είναι γνωστό σε όλους, ότι σαν άνθρωποι δεν πλησιάζουμε κάτι όταν το φοβούμεθα, και πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να ενωθούμε μαζί του. Σπείρατε και καλλιεργήσατε την ιδέα του Θεού που τιμωρεί ανελέητα στην Άπειρη αιωνιότητα τους παραβάτες των Εντολών Του. Μα ο Λόγος Ιησούς δίδαξε τον άνθρωπο της εποχής Του, που περιείχε λάθη και ατέλειες, να συγχωρεί και να ελεεί εβδομηκοντάκις επτά, δηλαδή απεριόριστα, κάτι που και ο Ίδιος ετήρησε επί του Σταυρού Του με το «Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. ΚΓ΄, 34).

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν ο Λόγος Ιησούς, η Τέλεια εκπροσώπηση και Παρουσία του Πατέρα - Θεού επί της γης να ελεεί και να συγχωρεί εκείνους που τον σταύρωσαν άδικα, και σεις να διδάσκετε την αιώνια τιμωρία της ψυχής που αμάρτησε από αδυναμία ή επιπολαιότητα, ή και γιατί δεν διδάχθηκε σωστά.

Είναι γνωστό σε όλους ότι η Διδασκαλία της Καινής Διαθήκης είναι Διδασκαλία Χάριτος, Αγάπης και Ελέους, κι αν εσείς οι ίδιοι χαρακτηρίζετε τη Διδασκαλία του Λόγου έτσι, πώς συμβιβάζετε με αυτήν τις θεωρίες σας περί αιωνίου κολάσεως. Πού η Αγάπη και το Έλεος του Πανάγαθου Θεού; Μήπως με τη διδασκαλία των περιορισμών σας και της αιώνιας τιμωρίας συντελείτε εμμέσως στην απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Πατέρα του και στην περίπτωση αυτή είστε υπεύθυνοι απέναντι στη Θεία Δικαιοσύνη για τη λανθασμένη διδασκαλία σας και υποχρεούστε να επανορθώσετε το λάθος σας, διδάσκοντας τον Θεό Αγάπη και Έλεος;

Είναι καιρός, ήλθε η ώρα, που υποχρεωτικά πρέπει να διορθωθούν τα λάθη και οι περιορισμοί και τα αίτια που προκαλούν το φόβο στους ανθρώπους, την καθήλωση, τις δεσμεύσεις και την απομάκρυνσή τους από τον Θεό. Είναι καιρός να δείτε την Αλήθεια, όπως είναι, χωρίς υπεκφυγές ή κατάρες για όσους δεν ασπάζονται και ακολουθούν τις ιδέες σας, κατάματα, χωρίς άλλη αναβολή, και να διδάξετε στον άνθρωπο την Απειρότητα της Αγάπης του Θεού.

Μήπως η διδασκαλία σας οφείλεται στη δική σας έλλειψη Αγάπης και σε τάσεις εξουσιασμού και επιβολής επί του ανθρώπου; Μήπως η καρδιά σας έχει μείνει κλειστή στην Αγάπη που δίδαξε ο Λόγος, την Τέλεια Αγάπη προς τον πλησίον αλλά και προς τα πάντα; Και σας ρωτώ, τι μπορεί να οικοδομήσει και να ωφεληθεί η στείρα καρδιά σας από την έλλειψη της Αγάπης; Γιατί είναι γνωστό πλέον ότι τίποτα δεν οικοδομείται και δεν εξελίσσεται χωρίς Αγάπη, αλλά μένει μόνο η ξηρά μεταφορά του γράμματος του Νόμου, χωρίς την Ουσία του που είναι η Αγάπη. Η ξηρά μεταφορά του γράμματος του Νόμου είναι η φαρισαϊκή κατάσταση του νου, δεν είναι η Ουσία της Αγάπης του Πατέρα μας. Γι’ αυτό ο Λόγος - Δάσκαλος - Ιησούς καλείται και αναγνωρίζεται ως ο Δάσκαλος της Αγάπης, κι αν Εκείνος ελάλησε και είπε ότι «τα ρήματα α Εγώ λαλώ υμίν, απ’ εμαυτού ου λαλώ· ο δε Πατήρ ο εν Εμοί μένων Αυτός ποιεί τα έργα» (Ιωάν. ΙΔ΄, 10), είναι ευνόητον σε όλους ότι ο Πατέρας μας είναι ο Τέλειος Διδάσκαλος της Αγάπης Του, της Άπειρης, της Μίας, της Μοναδικής, της Τέλειας, που δεν έχει όρια και περιορισμούς, της Ουσίας Αγάπης, της Αγάπης που ανοικοδομεί, που ενώνει, που διδάσκει, που ωραιοποιεί, που τελειοποιεί, που Χριστοποιεί και Θεώνει.

Αυτή την Αγάπη, την Τέλεια και Καθολική διδάσκουμε και φανερώνουμε, φανερώνοντας τη Θεία Βουλή επί της γης και τη Θεία διάχυτη Παρουσία μέσα στα πάντα. Αυτή την Αγάπη φανερώνουμε προς όλους, μικρούς και μεγάλους, άντρες και γυναίκες, ανεξάρτητα από φυλές και γλώσσες και κοινωνικές τάξεις, για να βοηθήσουμε τον άνθρωπο στην επιστροφή του και την ένωσή του με τα πάντα, μέσα στην Άπειρη Δημιουργία του Πατέρα μας.

Έχετε αντιληφθεί, αγαπημένοι αδελφοί, ότι γύρω μας καταρρέουν συνεχώς όλα τα κοινωνικά συστήματα, οι τρόποι διακυβέρνησης όλων των λαών και οι τρόποι απονομής της δικαιοσύνης, μ’ έναν γρήγορο ρυθμό, ασύλληπτο, τόσο ασύλληπτο που και οι επαγγελματίες πολιτικοί αδυνατούν να συλλάβουν και να προσαρμοστούν, και πολύ περισσότερο να διεισδύσουν στα αίτια που προκάλεσαν τις εκδηλώσεις αυτές. Μοιάζει να είναι ένα Άπειρο Χέρι που σαρώνει τα σαθρά οικοδομήματα της πλάνης, που οικοδόμησε ο άνθρωπος χωρίς Αγάπη, με τάσεις εξουσιασμού και επιβολής επί των συνανθρώπων του. Είναι οι ιδέες της χαμηλής ποιότητας, των βαρέων κραδασμών, με τις οποίες εκινήθη το κατεστημένο της σκέψης αιώνων, προσπαθώντας να επιβληθεί χωρίς Αγάπη. Αλλά βέβαια οι βάσεις, τα θεμέλια και το επιστέγασμα δεν ήταν Χριστός και γι’ αυτό ήταν καταδικασμένα στην Ανατολή της Νέας Εποχής να κατακρημνισθούν, για να αναφανούν οι Νέες, Τέλειες Ιδέες της Αγάπης και της Ενότητας, με τις οποίες θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, τα θεμέλια και η ανοικοδόμηση της Νέας Κοινωνίας των ανθρώπων, της κοινωνίας στην οποία θα επικρατήσει η Αγάπη, η Ενότητα και η Συναδέλφωση.

Αυτές τις Νέες Ιδέες μεταφέρουμε και παρουσιάζουμε στον άνθρωπο της σημερινής εποχής, προκειμένου να τον βοηθήσουμε στη Νέα πορεία του. Είναι Ιδέες Τέλειες, γιατί έχουν σαν βάση την Αγάπη, και θα επικρατήσουν, όση πολεμική κι αν ασκηθεί εναντίον τους από τους βραδυπορούντες και τους δογματικώς περιορισμένους αδελφούς. Ιδέες που εκπορεύονται από τον Θείο Πατρικό Νου και κοινοποιούνται στη γη για την ανάδειξη του ανθρώπου της Νέας Κοσμικής Περιόδου.

Πριν μερικά χρόνια, ο τότε Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, σε ηλικία πλέον των 80 ετών, μετέβη στη Ρώμη και συλλειτούργησε με τον τότε Πάπα αγκαλιάζοντάς τον και λέγοντας: «Ο Αδελφός μου ο Πάπας». Πολλοί, που δεν κατάλαβαν ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ενεπνέετο και κατευθύνετο γι’ αυτή την κίνηση την ενωτική, του προσήψαν μομφές ότι θα υπέτασσε την Ορθοδοξία στον Πάπα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Πάπας στην επίσημη επίσκεψή του στην Αγία Σοφία γονάτισε, παρουσία τού τότε Τούρκου Υπουργού των Εξωτερικών, καίτοι δεν προεβλέπετο από το πρωτόκολλο υποδοχής του, και προσευχήθηκε στο ίδιο μέρος που κάποτε είχαν διαβαστεί αφορισμοί από τη μία Εκκλησία εναντίον της άλλης. Και σας ερωτώ: Πού το λάθος; Στο διάβασμα των αφορισμών ή στην άρση των και διάλυσή των;

Οι δύο Εκκλησίες, Ορθόδοξος και Καθολική, πίστευαν και λάτρευαν τον ίδιο Θεό, τον ίδιο Λόγο - Χριστό, του οποίου τη Διδασκαλία ενεκολπώθησαν και διέδιδαν. Όμως επολέμησαν η μία την άλλη, δημιουργώντας φανατισμούς και διαχωρισμό των Εκκλησιών, που είχαν τον ίδιο προορισμό, τη διάδοση του Ευαγγελίου της Αγάπης και της Ένωσης.

Τι προεκάλεσε όμως το διαχωρισμό και την πολεμική μέχρι τους αφορισμούς μεταξύ των δύο Εκκλησιών, αν όχι η έλλειψη της Αγάπης, αν όχι η έλλειψη της έμπρακτης Αγάπης; Και ερωτώ τους κατακριτές, αυτούς που εξαπέλυσαν μύδρους κατά της κίνησης αυτής, ο Θεός, ο Παντεπόπτης, είναι Ορθόδοξος ή Καθολικός, ή Θεός και Πατέρας του Κόσμου όλου, και τι όφελος μπορούσε να ’χει ο τότε Οικουμενικός Πατριάρχης, που κατείχε το ύψιστο αξίωμα, να μεταβεί παρά την ηλικία του και το αξίωμά του στη Ρώμη και ν’ ανοίξει την αγκαλιά του στον τότε Πάπα; Με την πάροδο των ετών κι αφού εξανεμίσθη η αντίδραση των αντιφρονούντων προς το αποτέλεσμα που επετεύχθη, γίνεται φανερή πλέον η ορθότης της κινήσεως αυτής και του αποτελέσματος που προέκυψε, προς τιμήν Εκείνου που είχε την πρωτοβουλία, χωρίς εγωισμό, αλλά με αγάπη, με την Αγάπη που ενώνει τα πάντα, να κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτή. Το δίδαγμα που προκύπτει είναι πολύ μεγάλο και θα παραμείνει στην Ιστορία σαν εκδήλωση Αγάπης. Φρεσκάρω τη μνήμη σε μερικούς αδελφούς που και σήμερα ακόμα πιστεύουν ότι πρέπει να υπεραμύνονται της Ορθοδοξίας, γιατί μόνο η Ορθοδοξία εκπροσωπεί Τέλεια τον Λόγο - Ιησού - Χριστό.

Αλλά μήπως η Καθολική Εκκλησία δεν έχει Αγίους και δεν εσημειώθησαν πολλά θαύματα στη διαδρομή των αιώνων; Τότε προς τι ο δογματισμός και οι φανατισμοί; Πού η Αγάπη και η Ενότης που δίδαξε ο Ιησούς; Εύχομαι τα λάθη που συνέβησαν στη διαδρομή των αιώνων να μην επαναληφθούν, αλλά οι άνθρωποι με Αγάπη πραγματική να προσβλέπουν τον πλησίον τους, και πλησίον είναι ο καθένας χωρίς κανέναν διαχωρισμό. Δεν κατακρίνω κανέναν, απλώς αναφέρω τα λάθη που έγιναν, με αντικειμενικό σκοπό να μην επαναληφθούν. Οι άνθρωποι δεν θα σωθούν αποστηθίζοντας το ξηρό γράμμα του Νόμου, ούτε θα σωθούν αποκτώντας γνώσεις, αλλά μόνον όταν μάθουν να αγαπούν. Πολλές φορές άκουσα στους Ναούς να δέονται οι ιερείς και αρχιερείς υπέρ τής των πάντων ενώσεως. Και σας ερωτώ: Πώς από τη μία πλευρά δέεστε υπέρ τής των πάντων ενώσεως κι από την άλλη πλευρά καταπολεμάτε κάθε ενωτική κίνηση που είναι η επιταγή του Λόγου - Θεού, που είναι η επιταγή και εκδήλωση της Αγάπης σας για τον πλησίον αδελφό; Κατανοείτε το βάθος των αιτήσεών σας και την ουσία απ’ όπου προέρχεται, ή οι αιτήσεις σας είναι αιτήσεις χειλέων χωρίς να έχετε αφομοιώσει την ουσία και το βαθύτερο νόημα, μα και τη σκοπιμότητα για τα οποία τελούνται οι αιτήσεις και δεήσεις;

Είμαι βέβαιος ότι αν είχατε κατανοήσει, δεν θα κατακρίνατε Εκείνον που υλοποίησε τις αιτήσεις αυτές και τις έκανε πράξη, δείχνοντας και την Αγάπη μα και την ταπεινοφροσύνη Του.

Είναι γνωστό σε όλους ότι η Ιερά Εξέταση στην εποχή της αντέδρασε έντονα στις αποκαλύψεις του Γαλιλαίου για την κίνηση της γης και απείλησε να τον κάψει στη φωτιά ως αιρετικό, αν δεν ανακαλούσε τις ιδέες του για την κίνηση της γης. Ο Γαλιλαίος υποχρεώθηκε από τις απειλές αυτές να ανακαλέσει τις θεωρίες του και λέγεται ότι, όταν υπέγραφε τις δηλώσεις του φοβούμενος τις επιπτώσεις από τις απειλές των ιεροεξεταστών, είπε το εξής χαρακτηριστικό: «Κι όμως, η γη κινείται». Σήμερα, μετά την πάροδο αιώνων από την εποχή εκείνη, είναι γνωστό σε όλους ότι ο Γαλιλαίος είχε απόλυτο δίκιο, και η γνώση περί των κινήσεων της γης είναι προσιτή και γνωστή και στα παιδιά του δημοτικού σχολείου, τα οποία θα χαμογελούν για τη στενότητα των αντιλήψεων και των δογματικών περιορισμών των τότε αξιωματούχων ιερωμένων.

Γιατί τα γράφω αυτά; Μα σίγουρα για να σας θυμίσω ότι το ιερατείο αντέδρασε πάντοτε λυσσαλέα για κάθε καινοφανή ιδέα εξελίξεως του ανθρώπου, πιστεύοντας πως οι δικές του ιδέες και μόνον εκπροσωπούν την Αλήθεια του Θεού και πως όλοι οι άλλοι εμπνέονται και καθοδηγούνται από την πλάνη. Αλλά οι ιδέες οι διαυγείς και κρυστάλλινες που εκπορεύονται από την Αλήθεια και την Αγάπη του Λόγου, πάντοτε επικρατούν, παραμερίζοντας και ξεπερνώντας όλους εκείνους που τροφοδοτούν τον άνθρωπο με ιδέες ημιμάθειας.

Είναι γνωστόν ότι ουδείς μαθητής του Λόγου - Ιησού προήρχετο από το Φαρισαϊκό Ιερατείο της εποχής του και ότι ο Ιησούς δεν πλησίαζε τους τότε εκπροσώπους του Θεού, αλλά είπε γι’ αυτούς εκείνα τα τρομερά «Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές». Είναι γνωστή σε όλους, ιστορικά πλέον, η στενότητα των αντιλήψεων του ιερατείου της εποχής του, που αναζητούσαν αιτίες προκειμένου να προσάψουν μομφές στον Κύριο και Διδάσκαλο της Αγάπης, κατηγορώντας τον για καθετί που δεν ήταν σύμφωνο με τις δικές τους περιορισμένες ιδέες και απόψεις. Έτσι, τον κατηγόρησαν ότι συνανεστρέφετο τελώνες και πόρνες και αμαρτωλούς κι ότι θαυματοποιούσε την ημέρα του Σαββάτου. Σήμερα όλ’ αυτά φαίνονται τόσο γελοία, και κανείς δεν ασχολείται με τις κατηγορίες των Φαρισαίων, τις οποίες θεωρεί εντελώς απαράδεκτες και ανάξιες συζητήσεως, γιατί εκείνο που έμεινε στην Ιστορία είναι η Αίγλη, η Δόξα και η Λαμπρότης της Ζωής και της Διδασκαλίας του Ιησού. Έτσι και σήμερα οι καινοφανείς ιδέες, οι εκ του Λόγου του Θεού προερχόμενες, διαυγείς και κρυστάλλινες, προορισμένες να συντελέσουν στην ανοικοδόμηση και εξέλιξη του ανθρώπου και να κατακρημνίσουν όλες τις ιδέες της πλάνης, της ημιμάθειας και των περιορισμών, συναντούν τις αντιδράσεις εκείνων που από θέση ισχύος καταπολεμούν τις εκδηλώσεις της Νέας Εποχής, προσάπτοντες κατηγορίες περί αιρέσεων και πλάνης, ενώ είναι φανερόν ότι οι απόψεις αυτές είναι περιορισμένες και δεν εκπροσωπούν την Παγκοσμιότητα της Θείας Διδασκαλίας. Είναι έτοιμοι να γίνουν οι νέοι Άννες και Καϊάφες που θα εξουθενώσουν τους εκπροσώπους της Νέας, Τέλειας Διδασκαλίας. Το όνομα του Άννα και του Καϊάφα έμειναν στην Ιστορία σαν δείγματα παράνοιας, παρανόησης και λάθους, αρνητικής θέσης και εκδήλωσης, αν και ήσαν, υποτίθεται, υψηλοί αξιωματούχοι τής τότε εκκλησίας του Θεού.

Ελπίζω και εύχομαι να μην επαναληφθούν στη Νέα Εποχή τα ίδια λάθη. Σήμερα βρίσκονται κοντά μου ο εκατόνταρχος Πετρώνιος, ο εκατόνταρχος Κορνήλιος, ο Λογγίνος, ο Πιλάτος, η Σαλώμη, πλήθος Ρωμαίων στρατιωτών τής τότε εποχής και πολλά άλλα γνωστά ονόματα που επανήλθαν σε σάρκα, προκειμένου να εξιλεωθούν και να προσφέρουν τον εαυτό τους, εργαζόμενοι και θυσιαζόμενοι υπέρ του ανθρώπου. Αν θέλετε, δεχθείτε τις αποκαλύψεις μου, για να διδαχθείτε και να μην επαναλάβετε τα λάθη του παρελθόντος, γιατί αλλιώς κινδυνεύετε να σας γράψει η ιστορία ως αρνητικές εκδηλώσεις στη Νέα Κοσμική Περίοδο της Θέωσης του Ανθρώπου.