Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΧΛΟΣ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ

Ο Ιησούς Χριστός σαφώς είπε ότι είναι Θεός

Διαβάζουμε στο Κατά Μάρκον (14:61-62): «Αυτός δε εσιώπα και δεν αποκρινόταν τίποτε. Πάλι ο αρχιερεύς τον ρωτούσε και είπε σ’ αυτόν Συ είσαι ο Χριστός, ο υιός του ευλογητού; Ο δε Ιησούς είπε- Εγώ είμαι. Και θα δείτε τον υιό του ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά του Παντοδύναμου και να έρχεται πάνω στα σύννεφα του ουρανού».

Ο Ιησούς Χριστός είπε:

Το να γνωρίζεις τον Ίδιο (τον Χριστό) σημαίνει ότι γνωρίζεις τον Θεό, Κατά Ιωάννην 8:19.

Το να δεις τον Ίδιο (τον Χριστό) σημαίνει ότι βλέπεις τον Θεό, Κατά Ιωάννην 14:9.

Το να πιστεύεις στον Ίδιο (τον Χριστό) σημαίνει ότι πιστεύεις στον Θεό, Κατά Ιωάννην 14:1.

Το να δεχθείς τον Ίδιο (τον Χριστό) σημαίνει ότι δέχεσαι τον Θεό, Κατά Ματθαίον 10:40.

Το να μισείς τον Ίδιο (τον Χριστό) σημαίνει ότι μισείς τον Θεό, Κατά Ιωάννην 15:23.

Το να τιμάς τον Ίδιο (τον Χριστό) σημαίνει ότι τιμάς τον Θεό, Κατά Ιωάννην 5:23.

Συνεπώς, δεν μπορεί κάποιος να αναγνωρίζει αρετή στον Ιησού Χριστό και ταυτόχρονα να αμφισβητεί ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός, διότι, εάν έχοντας πει ο Ιησούς τα ανωτέρω λόγια για το πρόσωπό του, δεν είναι Θεός, τότε όχι μόνο δεν είναι ενάρετος και «μέγας μύστης» ο Ιησούς Χριστός αλλά είναι μέγας ψεύτης· διότι πιο ψέμα είναι μεγαλύτερο από το να δηλώνει κάποιος ότι είναι Θεός; Όσοι, λοιπόν, διδά­σκουν ή νομίζουν ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι Θεός αλλά είναι μόνο ένα φωτισμένο όν, ένας «μέγας μύ­στης» της ανθρωπότητας, εργάζονται και σκέπτονται εκ του πονηρού.

Ο Θεός των Χριστιανών δεν έχει τίποτε το ουσιώδες κοινό με τους Θεούς των μη Χριστιανών, διότι το απολύτως ουσιώδες για να μπορούμε να γνωρίσουμε τον Πατέρα είναι ο Υιός (Κατά Ιωάννην 14:9), και δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον Λόγο του Θεού χωρίς τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος (Κατά Λουκάν 24:45, Προς Ρωμαίους 8:26-27, Α΄ Ιωάννου 2: 26-27, Α΄ Προς Κορινθίους 2:15-16). Τελικά, η διαφορά είναι ανάμεσα στον τρόπο που είναι ο Θεός, δηλαδή στο πρόσωπο ως απόλυτη ετερότητα, και στο τι είναι ο Θεός, δηλαδή στη νοητική σύλληψη της ουσίας. Στην Ορθόδοξη Χρι­στιανική Πίστη, το οντολογικό ερώτημα μπορεί να τεθεί μόνο στο πλαίσιο της πραγματικότητας του προ­σώπου, στη βάση της προτεραιότητας του προσώπου έναντι της ουσίας. Γι’ αυτό ο Θεός των Χριστιανών εί­ναι Θεός ενσαρκωμένος, Τον οποίο «εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς ημών, εθεασάμεθα και αι χείρες ημών εψηλάφησαν» (Α΄ Ιωάννου 1:1). Η γνώση του Θεού δεν έχει να κάνει με την κατανόηση αντικειμένων ουσιών αλλά με την προσωπική σχέση του άκτιστου με το κτιστό· ο άυλος έγινε υλικός για τη σωτηρία μας και αποκάλυ­ψε τον Εαυτό Του σ’ εμάς.

Αγαπημένη μου ψυχή, η Μετάνοια δεν είναι η απειλητική λέξη που έρχεται να επισύρει την τιμωρία, να επισύρει τις τύψεις ή τις ενοχές. Αυτή η έννοια της μετάνοιας ανήκει στην προηγούμενη Κοσμική περίοδο διδαχής σου και δρα ανασταλτικά για την πορεία της εξέλιξής σου, της ανόδου σου και της ταύτισής σου μαζί Μου. Η Μετάνοια στη σημερινή εποχή είναι το λουτρό της κάθαρσης, το λούσιμο της Χάρης, η διάχυση του Ελέους, η ενεργοποίηση των εσωτερικών σου λειτουργιών της Μετουσίωσης, ώστε τα στοιχεία της πλάνης και της αναλήθειας να μεταλλαχθούν και να πραγματοποιηθεί εντός σου η Ισορροπία.

Η γη της Παλαιστίνης μέσα μας είναι το πεδίο των μαχών και των εξελίξεων προς την ψυχική ανάπτυξή μας. Η δική μας χωροχρονική στιγμή που θα φιλοξενήσει την υπόσταση του Χριστού. Ο Ιησούς είναι η τελειοποιημένη ψυχή που θα γεννήσει τον Υιό και θα εκδηλώσει Χριστό.

Πρόδρομος των στοιχείων της θέλησης και της βούλησης, που εστιάζονται στο σκοπό και το ρόλο της Χριστοποίησης είναι η Μητέρα Του Μαρία, που εκπροσωπεί τη συγκινησιακή, θηλυκή πλευρά του, το αλχημικό εργαστήριο των διεργασιών για την εκδήλωση του Χριστού, το Σκεύος και η Μήτρα που θα γεννήσει το Πνεύμα Χριστός. Η Μαρία είναι το στοιχείο της υποδοχής μέσα του που θα επιτρέψει στο Έργο του Αγίου Πνεύματος στον εξαγνιστικό και καθοδηγητικό του ρόλο. Μέσω αυτού θα μετουσιωθεί η υλική του φύση σε αγνή πνευματική ουσία, φέροντας έτσι ως αποτέλεσμα τη συνείδηση Χριστός.

Ο αληθινός χριστιανός καθίσταται Θεοτόκος, παρθενοποιημένη ψυχή που γεννώντας Χριστό γνωρίζει τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μέσα της. Όσοι ζουν τη Βασιλεία των Ουρανών, ζουν ελεύθεροι απ’ το χρόνο, ζουν τη Δεύτερη Παρουσία του Χριστού μέσα τους, τη Νέα Κοσμική Περίοδο της επιφανείας του Αγίου Πνεύματος και της διάχυσης των υδάτων, την εποχή του Υδροχόου, που ενώνονται τα ύδατα των ψυχών στη Μία Ψυχή των πάντων και ο θείος Λόγος εκδηλώνεται από χιλιάδες ανθρώπους στη Γη.