Προσευχή αρχαίου Έλληνος

Είθε, να μην είμαι εχθρός κανενός, και είθε να είμαι φίλος του αιώνιου και του μόνιμου.
Είθε, να μην καυγαδίσω ποτέ με τους προσφιλείς μου. και αν γίνει αυτό, είθε να συμφιλιωθώ σύντομα μαζί τους.

Είθε, να μην θέλω το κακό κανενός. εάν κάποιος θέλει το δικό μου κακό, είθε, να ξεφύγω σώος και χωρίς να χρειαστεί να τον πληγώσω.
Είθε, να αγαπώ, να επιθυμώ και να επιτυγχάνω μόνο ό, τι είναι καλό.
Είθε να εύχομαι να ευτυχούν όλοι και να μην ζηλεύω κανέναν.
Είθε, να μη χαρώ ποτέ για την δυστυχία κάποιου που με έβλαψε… Όταν είπα ή έκανα κάτι κακό είθε να μην περιμένω να με επιπλήξουν οι άλλοι, αλλά πάντα να επιπλήττω τον εαυτό μου ώσπου να επανορθώσω…
Είθε να μην κερδίσω νίκη που να βλάπτει είτε εμένα είτε τον αντίπαλό μου…
Είθε, να συμφιλιώνω φίλους που βρέθηκαν σε διαμάχη.
Είθε, να μου είναι αυτό δυνατό, να δίνω κάθε απαιτούμενη βοήθεια στους φίλους μου και σε όλους όσους τη χρειάζονται.
Είθε να μην εγκαταλείψω κανέναν φίλο που κινδυνεύει. Όταν επισκέπτομαι όσους υποφέρουν είθε να είμαι σε θέση με ευγενικά και θεραπευτικά λόγια να απαλύνω τον πόνο τους…
Είθε, να σέβομαι τον εαυτό μου…
Είθε, να κρατώ δαμασμένο εκείνο που μαίνεται μέσα μου…
Είθε, να συνηθίσω να είμαι ευγενής και ποτέ να μη νευριάζω με τους ανθρώπους λόγω των περιστάσεων.
Είθε, ποτέ να μη σχολιάζω ποιος είναι κακός και τι κακά πράγματα έχει κάνει, παρά να γνωρίζω καλούς ανθρώπους και να ακολουθώ τα βήματά τους».

Ο Στοβαίος παραθέτει την προσευχή του πλατωνιστή Ευσεβίου, λιτή και άμεση. Είναι πρότυπο προσευχής που υπενθυμίζει στους Μαθητές του Λόγου αυτό που λησμόνησαν.