ΓΥΝΑΙΚΑ ΨΥΧΗ ΜΗΤΕΡΑ (ΜΕΡΟΣ Β)

ΚΛΕΙΔΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3^Ο

Σελ. 52. Σε καλώ να χρησιμοποιήσεις την καθαρότητα της αγάπης που εκπέμπεται προς εσένα και να την κρατήσεις στο ύψος ακριβώς όπου εκδηλώνεται, μέχρι η ψυχή σου να σταθεροποιηθεί, να προσαρμοστεί και ν’ αρχίσει να εξελίσσεται. Η εξέλιξή της θα είναι ραγδαία, μόλις αποκτήσει σταθερότητα. Σαν ένα ηφαίστειο την ώρα της έκρηξης, η έκρηξη μιας Αγάπης τόσο αγνής, όσο εκδηλώθηκε για μια φορά από τη Μητέρα Θεοτόκο, είναι η δόνηση που θα σε μετουσιώσει μέχρι το επίπεδο της καθαρής ψυχής.

Σελ 52-53. εκεί ακριβώς είναι το σημείο που η δικιά σου Φλόγα του Πνεύματος θα αρχίσει να πυροδοτεί τα πάντα, μεταφέροντας τη Δόνηση της Πηγής στον εκδηλωμένο Κόσμο και θα οδηγηθεί οδηγώντας τον πλανήτη, το ηλιακό σύστημα, το Σύμπαν, στην έκρηξη.

Σελ. 53. Η έκρηξη αυτή δεν διασκορπίζει, αλλά ενώνει τα στοιχεία που συμμετέχουν. Είναι μια σε έκρηξη απορρόφησης.

Έτσι, λοιπόν, αν αποδέχεσαι την Κλήση, πρέπει να δίνεις διαρκή μάχη, να μείνεις σταθερός στη δόνηση της Πνευματικότητας και της Αγάπης, γιατί αυτή η δόνηση θερμαίνει πράγματι την ψυχή σου και την κρατά συνέχεια σ’ επαφή μαζί σου. Αυτή είναι η δόνηση που διατηρεί τη σύνδεση της ψυχής σου με το σκήνωμα που την ενσαρκώνει.    

Σελ. 57. Είμαι η Ψυχή σου και είσαι το Πνεύμα μου σημαίνει ότι είμαστε τοποθετημένοι σε δύο επίπεδα του ίδιου αγωγού. Ο αγωγός αυτός είναι ένας από τους άπειρους αγωγούς που συνδέουν την Καθολική Ψυχή με το Καθολικό Πνεύμα. Στον κάθε αγωγό μπορούν να συνδέονται και να ενεργοποιούνται ορισμένες υποστάσεις, ανάλογα με τις ιδιαίτερες ποιότητες που εκφράζουν. Καθώς συγκλίνουν προς τα πάνω, προς την περιοχή δηλαδή του Πνεύματος, τείνουν να συνδεθούν, να ενοποιηθούν σ’ έναν αγωγό, καθώς κάθε Ψυχή τείνει να ταυτισθεί με την Καθολική Ψυχή και κάθε Πνεύμα με το Πανσυμπαντικό Πνεύμα.

Αυτή την εποχή που ηχεί η πρώτη σάλπιγγα για ν’ αναγγείλει την έναρξη της ανοδικής πορείας του ανθρώπου της γης, η Ψυχή έχει τα κλειδιά της μεταστροφής της προς την άνοδο. Ενεργοποιούμενη από το πεδίο Καθολικής Ψυχής όπου δονείται, αρχίζει ν’ αποστέλλει τα στοιχεία της, τα ωφελημένα με τις εμπειρίες που έλαβε στον κόσμο της πλάνης.

Σελ. 58. Η Ψυχή, δηλαδή, οδηγεί τον Εαυτό της να περνά σταδιακά με διαρκώς εντονότερο ρυθμό μέσα από τον αγωγό, έτσι ώστε τελικά ν’ απορροφηθεί ολόκληρη μεταστοιχειούμενη σε Πνεύμα, μέσα στο Πανσυμπαντικό Πνεύμα απ’ όπου προήλθε.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16^Ο 

205 206. Σύμβολο μετάνοιας και κάθαρσης, με γυναικεία μορφή, για να είναι προσιτό στη κατάσταση νου του ανθρώπου που λειτουργώντας διττά και με τρόπο διαχωριστικό, επιθυμεί να ταυτίζεται με όμοιες εξωτερικά μορφές, είναι η Μαρία η Μαγδαληνή. Η Μαρία Μαγδαληνή αφέθηκε ακάλυπτη στη ζωή της, κατά την περίοδο της ενανθρώπισης του Λόγου Ιησού Χριστού, ώστε να φανερώσει ατέλειες, οι οποίες άμεσα μετουσιώθηκαν μόλις αντίκρισε το Λόγο και εκδηλώθηκαν ως αυταπάρνηση, αφοσίωση και ανυπέρβλητη Αγάπη. Η δύναμη της μετάνοιας και της ολοκληρωτικής κάθαρσης είναι τόσο έκδηλη, που ο Ίδιος ο Κύριος της αφαιρεί τα επτά σώματα – καλύμματα του Πνεύματος, αφήνοντάς της μόνο μία εκλεπτυσμένη ύλη, για να καλύπτει μορφικά και να μεταφέρει τη Θεία Φλόγα της Ύπαρξης (Μαρκ. ΙΣΤ΄9). «αναστάς δε πρωί σαββάτου, εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή, αφ’ ης εκβεβλήκει επτά δαιμόνια».
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3^Ο

ΣΕΛ. 42. Διά των Εξουσιών της Στοργής, της Τρυφερότητος και της Καλωσύνης, η Μήτηρ εφανερώθη εις την Πρώτην Περίοδον της Ενανθρωπίσεως του Λόγου και διά τούτο η εκδήλωσις Αυτής παρέμεινε αφανής, κεκαλυμμένη εκ των οφθλμών των ανθρώπων, οίτινες θέλουν εις την Δευτέραν Έλευσιν γνωρίσει τη Μητέρα εν πλήρει Δυνάμει και Εξουσία Λόγου, ότι εις ο Λόγος, ο εκ του Ανάρχου Πατρός εκδηλούμενος, πέραν Μορφών και αρχών και πέραν των πεπερασμένων και αβαθών αντιλήψεων των ανθρώπων. Η πρώτη Εξουσία ήτις εκδηλούται υπό του Όντος εστίν η Στοργή η οποία λειτουργεί, επενεργεί και δρα επί της υποστάσεως ως καλύπτρα Φωτός και Θωπεία προστασίας. Πάσα ατέλεια και πλάνη, πας φόβος και άγνοια, εισίν κενά άτινα η Στοργή καλύπτει και προσδίδει την απαιτούμενην ασφάλειαν, ήτις εστίν η πρώτη και αμεσωτέρα αναγκαιότης των όντων. Εκ του ασφαλούς πλέον η υπόστασις δύναται να δεχθή την Εξουσίαν της Τρυφερότητος, ήτις επενεργεί και δρα καταλυτικώς εις πάσαν ακαμψίαν και σκληρότητα, ην εδημιούργησαν η άγνοια και ο φόβος.

Σελ. 42-43. Όταν δε καμφθή η αντίστασις παντός αντιρρόπου προς την Θείαν Ουσίαν στοιχείου, τότε η υπόστασις δύναται να δεχθή την επενέργειαν της Καλωσύνης, ήτις απορροφά την αρνητικότητα εν όσω μετουσιώνει την κακότητα και την άρνησην, προσδίδουσα στην υπόστασιν τον αναγκαίον εκείνον χώρον διά να δύναται να μετατοπίση την διάνοιαν εκ του εγκλωβισμού εις ον οδηγήθη εκ των λανθασμένων επιλογών και συναισθημάτων. Η επενέργεια των Εξουσιών αυτών έφερε την υπόστασιν εις το λίκνον της Αγκάλης της Μητρός και εδημιούργησε εν αυτή αίσθημα Γλυκύτητος και Χαλαρώσεως.

Διά των Εξουσιών της Μητρός το Ον εναγκαλίζεται την Ατέλειαν και διά της απείρου Αυτού Γαλήνης εξισορροπεί την ανισορροπίαν της υφισταμένης εν τη υποστάσει δυσαρμονίας, διά να ενεργήσει ως Πατήρ και απεγκλωβίσει αυτήν διά του Ελέους και απαλείψει τας αμαρτίας, διότι πάσα πράξις ήτις εστίν αντίθετος προς τον Θεόν, εστίν δέσμευσις διά τον πράττοντα και η υπόστασις έχει την αναγκαιότητα να απαλαχθεί εκ των αλύσσων των δεσμευτικών πράξεων αίτινες οδήγησαν την υπόστασιν εις την Δημιουργίαν καρμικών υποχρεώσεων οι οποίες αιτούν αποκατάστασιν.    

ΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30^Ο

286. Γνωρίζεις τι σημαίνει Ψυχή; Είναι το Πυρ του Πνεύματος, Ιωάννη. Για να μπορέσεις όμως να το φανερώσεις, πρέπει να το γνωρίσεις, να μάθεις τις λειτουργίες του ακριβώς γιατί αυτό το τμήμα του Εαυτού σου, ήταν επί αιώνες καλυμμένο. Γι αυτό η Δευτέρα Παρουσία είναι ταυτόχρονα και η Εποχή της Γυναίκας Ψυχής κι αυτό σημαίνει ενεργοποίηση και εκδήλωση του τμήματος εκείνου του ανθρώπου που αιώνες τώρα σιγεί δεχόμενο όλων των ειδών τις πιέσεις, περιορισμούς, δεσμεύσεις και εξευτελισμούς.

Η ενεργοποιημένη ψυχή αγαπά και προσφέρεται αδιάλειπτα χωρίς να διακόπτει αυτή τη ροή, όπως δεν διακόπτεται και η αναπνοή. Αγαπά γιατί αυτή είναι η λειτουργία της, ρέει, εμπλουτίζει και πυροδοτεί χωρίς να διαχωρίζει. Ούτε ρωτά πως και γιατί. Ρέει, πλημμυρίζει και αναζωογονεί την ύπαρξη, ρέει γιατί γεννά την Ζωή.

Ξέρεις γιατί παντού βλέπεις επαναστάσεις, πολέμους, βία, πόνο και κατακραυγή; Γιατί η ψυχή σου δεν είναι πλέον αδρανής, δεν παραμένει στην στείρα και αδιάλλακτη τακτική της δογματικής και κατεστημένης νοοτροπίας των ισχυρών της γης, γιατί είναι πλέον η ώρα να φανερώσει τη Φωνή, το Παλμό και την Παρουσία Της, ωθώντας σε να κατανοήσεις ότι Ελευθερία σημαίνει να σκέφτεσαι, να αισθάνεσαι, να εκδηλώνεσαι, να προσφέρεις, ν’ αγαπάς, να ζεις και να δημιουργείς.

Σελ. 288. Το σώμα του Λόγου σου, Ιωάννη, είναι η ταυτόχρονη συμμετοχή – προσφορά σου σε όλα τα πεδία. Αυτός είναι ο χιτώνας της Αγάπης. Αυτό σημαίνει Δάσκαλος Λόγος, ο ολοκληρωμένος άνθρωπος – Μονάδα, Πνεύμα – Ψυχή – Ολότητα.   

Σελ. 290. Ομοούσιε Εαυτέ Μου, στο κέντρο της καρδιάς σου πάλλεται και δονείται η άμωμη και Πανάγια Μητέρα Ψυχή.

291. Είναι η Δύναμη της Αγάπης που κατακλύζει το Σύμπαν, είναι η Μία Απρόσωπη Μητέρα Ψυχή που στις μορφές Της δοκίμασες τη σκληρότητά σου, την επιτίμηση, τον εξαναγκασμό, την καθήλωση και τον περιορισμό αποδίδοντας της όλες τις ευθύνες για την Πτώση σου. Ναι! Έπεσες, και λοιπόν; Ως πότε θα διαιωνίζεις την Πτώση τροφοδοτώντας το διαχωρισμό; Κι αν στη Γυναίκα – Ψυχή αναγνωρίζεις την Εύα της Πτώσης μήπως εσύ δεν είσαι Ιούδας;

291. Έλα μαζί μου αδελφέ να μιλήσουμε στην Ψυχή σου. Έλα να την διδάξουμε πώς να φανερώνεται, πώς να διαχέει το μύρο της Αγάπης Της, σπάζοντας τους περιορισμούς της.

Αγαπημένη… Αφέθηκες στην πλάνη της ιδιοκτησίας, στην πλάνη της αναγνώρισης του κόσμου τούτου…Αφέθηκες Ψυχή μου στον θόρυβο του κοινωνικού κατεστημένου. Παρασύρθηκες από τις δοξασίες και τους νόμους που διέπουν τον κόσμο του διαχωρισμού. Απώλεσες την Ιδέα της Ελευθερίας, την θυσίασες οικειοθελώς στο βωμό του εγωισμού και τώρα με πόνο αγναντεύεις τ’ αποτελέσματα της επιλογής σου.

Σελ. 292. Λοιπόν; Που βρίσκεσαι; Από πού ήρθες και που πας; Ψυχή εγκλωβισμένη μέσα στον εαυτό σου που εσύ συνέλεξες, αλλά που δεν τον αγαπάς. Στο ένα χέρι κρατάς σταυρό και στο άλλο λόγχη, προκειμένου να υπερασπίσεις την οριοθετημένη σου ελευθερία. Στέκεσαι μετέωρη μπροστά στα γκρεμίσματα, με τις σκέψεις σου σαν Ερινύες να τριβελίζουν μέσα στ’ αυτιά σου.

Σελ. 293. Ναι Ψυχή μου. Μερίδιο στην πλάνη έχετε όλοι, όλα τα παιδιά Μου. Μερίδιο όμως στην Βασιλεία του Θεού δεν υπάρχει. Στη Βασιλεία του Θεού διαχέεσαι, γίνεσαι Ένα με την Απειροδιάστατη Ύπαρξη. Το Θείο δεν διαχωρίζεται. Ανέλαβε λοιπόν το μερίδιο της πλάνης σου και διείσδυσε στην χιλιόμορφη εκδήλωσή της, για να επεκταθεί κάθε μορφή στην Απειρότητα. Προχώρα λοιπόν Ψυχή Μου. Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Ότι μέχρι σήμερα φοβόσουν, το Έχω γκρεμίσει.

Σελ. 294. Ξεκίνα λοιπόν, μέσα από τα συντρίμμια του Πνευματικού σου οικοδομήματος, να ανορθώσεις τις Θείες καταβολές που μέσα σου υπάρχουν σπερματικά. Αυτήν τη νέα αρχή, στήριξέ την στο σεβασμό προς κάθε πεδίο εξέλιξης για να αναδυθεί η Αγάπη, η Δύναμη της αγάπης, η Παρρησία, η Ευθυκρισία. Μετά, θα στεφανώσει η Τιμιότητα τις αρετές που την απαρτίζουν, για να προχωρήσεις στον Δρόμο της Θυσίας. 

Μητέρα προορίζεσαι να γίνεις, έτσι τάχθηκε για σένα, έτσι προκαθορίστηκε όταν άρχισε ο χρόνος να μετρά. Μητέρα λοιπόν της πλάνης, Μητέρα και της Ζωής. Όταν αρνείσαι τα παιδιά σου, αρνείσαι την μητρότητα της ζωής.

Σελ. 295. Αφέσου στην Ελευθερία της Ένωσης, μέσα από τα πρόσωπα, μέσα από τη διττότητα, μέσα από τα παιδιά σου που χοροστατούν, ταραγμένα από την Παρουσία Σου. Ψυχή γεννημένη Βασίλισσα. Ένωσε λοιπόν τα κομμάτια σου, τα πρόσωπα σου και γίνε Δάσκαλος στην σκληρότητα που η πείρα σου πρόσφερε σαν αντάλλαγμα.

Σ’ αυτή λοιπόν την τελευταία πράξη του Έργου, είσαι ο πρωταγωνιστής. Ψυχή, δέξου το ρόλο που το πλήρωμα του χρόνου όρισε. Δέξου την θλίψη της επίγνωσης της ήττας της κάθε σου βούλησης, της κάθε σου επιλογής που ήταν ξέχωρες από τις Θείες Αρχές, αλλά δέξου ταυτόχρονα, τη δύναμη του νικητή, την δύναμη που εκπηγάζει από την επανένωσή σου με το Πνεύμα.

Σελ. 296. Μέσα από την μορφή Σου αναδύεται η Δημιουργία των Κόσμων. Μητέρα της πλάσης, γεννημένη Βασίλισσα…Πρωτοπόρε της Φυλής που μέσα στα σπλάχνα σου γαλούχησες…της Φυλής των Αγγέλων, που Εσύ Ψυχή Μου κυοφορείς.

Άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς. Έτσι είναι γραμμένο στη Γένεση κι αυτή είναι η ομοίωση του ανθρώπου με το Θεό, γιατί πολύ απλά δεν εννοεί δύο οντότητες, αλλά Μία διπλή λειτουργικότητα του Θεού, Εκπόρευση – Ανακύκλωση, Δημιουργία. Το Ένα, το Μοναδικό, δημιουργεί τη πολλαπλότητα ανακυκλούμενο με τον Εαυτό Του.              

ΣΕ ΕΥΛΟΓΩ ΕΛΛΑΔΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30^Ο

Σελ. 207. Η έλξη και η άπωση, η διττή λειτουργία της Ψυχής σου, δυναμοποιείται στο στάδιο αυτό. Τα εντυπώματα που αιώνες φέρεις, αδράνειας, μοναξιάς, φόβου, τα τόσα πολλά εντυπώματα της πτώσης, άβια ως είναι, δεν επιτρέπουν να εκδηλωθείς, να εκτονωθείς. Υπάρχουν ανενεργά και καταλαμβάνουν άχωρα χώρο, χώρο όμως που δεν καλύπτω Εγώ. Η έλξη και η άπωση, λειτουργία αιώνων, δυναμοποιούμενη από την παροχή του Φωτός, προβάλλεται στο πρόσωπό Μου, με αποτέλεσμα να βιώνεις την ανισορροπία και την αστάθεια.     

Για να καταστείς Μητέρα Λόγος, πρέπει να δεχτείς ολοκληρωτικά Εμένα και Εγώ θα καλύψω τα κενά της Αγάπης μέσα σου, Εγώ θα γίνω ο επενδύτης σου. Όσο θ’ αντιδράς στην Αγάπη, τόσο θα καθυστερείς την εξέλιξή σου, δηλαδή την φανέρωσή Μου από εντός σου. Συγχρόνως καθυστερείς και την εξέλιξη των τμημάτων - πνευμάτων που αναμένουν να λάβουν το Φως.

Τα στάδια της Μητρότητας δεν είναι τίποτε άλλο από σταδιακή πνευματοποίηση της ψυχής σου. Σου παρουσίασα τα στάδια της Μητρός, προκειμένου να σε εισάγω στη βαθύτερη λειτουργία της ένωσης, της ταύτισης. Ο Λόγος Χριστός από μέσα σου θα εκδηλώσει τη Μητρότητα, τις εξουσίες αυτές με τις οποίες θα περιβάλλει τον εαυτό Του.

Το μόνο που ζητάω από εσένα είναι συνεργασία και στάση μαθητείας συνειδητή.

Σελ. 208. Όταν έχεις στραμμένη τη νόηση προς Εμένα, θα λαμβάνεις οδηγίες και ενημέρωση για καθετί που συντελείται εντός σου. Κάθε ένδυμα που λαμβάνεις από Εμένα τη Θηλεία Αρχή του όντος, είναι και καταστάσεις – διεργασίες εσωτερικές, που οδηγούν στην ένωση – πνευματοποίηση, που όμως στα ψυχικά κάτοπτρα παρουσιάζονται ως ενδύματα, στην ύλη στα παρουσιάζω ως ονομασίες και μέσα σου τα βιώνεις ως πνευματοποίηση. Σε αποκαλώ Εύα – Ψυχή, όχι για να ανακυκλωθεί η δυσαρμονία της πτώσης, αλλά για να κατανοήσεις το τμήμα της ανθρωποϊδέας που είσαι, που ο Πατρικός Νους εξεπόρευσε αναπόσπαστο κομμάτι του Αδάμ και να επανέλθεις στην πρωταρχική θέση, για να εκδηλωθώ ως Αδάμ – η τέλεια θεία ιδέα άνθρωπος που ο Πατέρας έπλασε. Πρέπει να κατανοήσεις ότι ως Αδάμ θα αφυπνισθείς στον Πατρικό Νου, αφού ο Πατέρας έπλασε πρώτα τον Αδάμ και εκ του πλευρού του την Εύα. Η ένωσή μας συντελείται σε όλα τα πεδία της πτώσης Η αφομοίωση γίνεται σταδιακά και όλα αυτά αφού δεν παρουσιάζεται από τον φορέα σου διαροή ενέργειας σε υλόφρονες καταστάσεις. Ο επώδυνος δρόμος της επιστροφής – ένωσης- αφομοίωσης θα σε καταστήσει Θεό εν Θεώ.   

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 48^Ο

Σελ. 300. Ως ήδη γνωρίζεις ο Αδάμ, εν μορφή Ιωάννου του Βαπτιστού, του μείζονος ανθρώπου εν γεννητοίς γυναικών, λαβών την εξουσία της Βάπτισης, στάδιο μετάνοιας – κάθαρσης, λειτούργησε ως ο μόνος αρμόδιος της παρθενοποίησης της ψυχής, της Εύας, της ανθρώπινης εκπεσούσας πλευράς σου για να ετοιμάσει αυτήν να δεχθεί την κυοφορία του Λόγου.

Ο πλέον εξυψωμένος ανθρώπινος νους εργαζόμενος εξωτερικά στην Πρώτη Παρουσία για να λάβει την εξουσία να λειτουργεί εσωτερικά στη Δεύτερη Παρουσία του Λόγου, όπου όλο το Έργο της Πρώτης καθίσταται Έργο της συνείδησης στο ένδον σου, εξύψωσε στην ταχύτητα του Φωτός όλες τις δονήσεις της Εύας για να δεχτεί τον καταιγισμό του πυρός της ένωσης.

Σελ. 303. Έτσι, στο τέλος της εν μορφή παρουσίας του Υιού Μου στη γη, ευρισκόμενος πάνω στο σταυρό της μετουσίωσης της πτώσης σου, τελούνταν η μέγιστη δωρεά της αποκατάστασης της Εύας – Ιούδα, ώστε άχρονα να μην απωλεσθεί και να σφραγισθεί στη γη η ένωση της αποσπασθείσας πλευράς σου.

Σελ. 303-304. Ομολογώντας στην αποσπασθείσα πλευρά του «εν τω αυτώ κρίματι ει και ημείς μεν δικαίως άξια γαρ ών επράξαμεν απολάβαμεν» αποκαθιστούσε τη διαχρονική αποποίηση των ευθυνών του εκπεσόντος Αδάμ – Εύας που είχες λειτουργήσει απευθυνόμενος σε Εμένα «η γυνή ήν έδωκας μετ’ εμού αύτη μοι έδωκεν από του ξύλου και έφαγον» αφαιρώντας δι εσέ άνθρωπε τη διαχρονική σου χρεώση   προς την ψυχή σου. Συγχρόνως λέγοντας «ούτως ουδέν άτοπον έπραξε» αποκαθιστούσε στη γη την πλάνη που διαχρονικά είχες εκδηλώσει προς Εμένα, θεωρώντας πως σου είχα προσφέρει ατέλεια, θέση νου που αλλοίωνε εντός σου την Αλήθεια της τελειότητάς Μου και κατ’ επέκταση την αποδοχή της δικής τελειότητας, ως εικόνα και ομοίωσή Μου που είσαι.

Η αποδοχή της αίτησής σου αυτής από τον Υιό Μου, σφράγισε την αποκατάσταση του εκπεσόντος τμήματός σου, παραδίδοντας σε εσένα διά του Αδάμ που ευρισκόταν σε μία άλλη μορφή, του μαθητή Ιωάννη, την Υιότητα ενώνοντας αυτόν μετά της Μητρός Λόγου εγκαινιάζοντας δια της παράδοσης αυτής τη νέα κοσμική περίοδο της αποκατάστασης όλων των τμημάτων σου από εσένα τον ίδιο δια της οδού που σου φανέρωσα.

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΩΣΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14^Ο

Σελ. 131-132. Μέσα στα Ευαγγέλια υπάρχει ένα εδάφιο; Λέγει ο Ιησούς <<αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του Βαπτιστού>> (κατά Ματθαίον ΙΑ 11). Αναρωτιέμαι, Αγαπημένοι μου Αδελφοί, δεν γεννήθηκε ο Λόγος, δεν γεννήθηκε ο Ιησούς, δεν ήταν ο Ιησούς μεγαλύτερος από τον Ιωάννη; Αναμφισβήτητα σε αυτό δεν υπάρχει καμία αντίρρηση. Επομένως, εφόσον γεννήθηκε και είναι γνωστή η Θεοτοκία της Μαρίας, μήπως σε αυτό το σημείο ο ίδιος ο Ιησούς έκρυψε την Απόλυτη Αλήθεια του Λόγου Μητρός; Μήπως έκρυψε την Αλήθεια αυτή μέσα σε συμβολισμούς, γιατί ο Άνθρωπος δεν ήταν ακόμα έτοιμος να δεχθεί αυτή την αποκάλυψη; Και στέλνει τώρα τον Ιωάννη και κάνει την αποκάλυψη αυτή. Μα δεν την κάνει σαν ιδέα, την πραγματώνει μέσα Του, γιατί εντός Του υπάρχει ο Λόγος Υιός κι ο Λόγος Μητέρα απόλυτα ενωμένος ως Ένας Λόγος. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να τελέσει αυτό το Έργο, δεν θα μπορούσε να φανερώσει τη Θέωση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22^Ο

Σελ. 209. Αγαπημένε Εαυτέ, Εσύ έχεις το χάρισμα να φέρνεις τη ζωή στη γη. Έχεις το χάρισμα, με τη συνεργασία βέβαια και του ανδρός, να δίνεις το δικαίωμα σε υποστάσεις να ενσαρκωθούν σε σκηνώματα.

Σελ. 210. Αλλά και σε πιο χαμηλά επίπεδα εκδήλωσης έχεις συνειδητοποιήσει, ότι ανατρέφεις και μεγαλώνεις τα παιδιά που γεννιούνται; Είναι ένας ρόλος, που συνήθως ανατίθεται σε σένα, είτε λόγω ασχολιών, είτε λόγω αμέλειας του ανδρός για να καταδείξει την απαραίτητη ενασχόληση στο συγκεκριμένο θέμα. Πάντως είτε υπάρχει συμμετοχή του ανδρός είτε όχι, σίγουρα έχεις απόλυτη ευθύνη για τη διαμόρφωση των ανθρώπων, που σαν φυσικά τέκνα φέρνεις στη γη. Αν πραγματικά μετατοπίζεσαι, επεκτείνεσαι, λειτουργείς σε απόλυτη Ενότητα με το Λόγο Μητέρα, τότε μπορείς να διαμορφώσεις άνδρες και γυναίκες, που θα καταδείξουν τη συνεργασία τους και την Ενότητά τους. Θα ξεφύγουν από τη διαχωριστική κατάσταση της αντιμαχίας, για να εισχωρήσουν στην ενωτική κατάσταση της αποδοχής του εαυτού τους και στην προσπάθεια να παρουσιάσουν νέα ποιότητα δημιουργικής ισορροπίας, συνεργασίας και επαφής ανάμεσα στα δύο φύλα. Συνειδητοποίησε ότι μπορείς με τον αναβιβασμό σου να προσφέρεις πολλά μέσα στην απλή καθημερινότητά σου. Ότι μπορείς να θέσεις βάσεις, που θα καταλύσουν τα κατεστημένα των αιώνων, που συντηρούνται από τη λανθασμένη θέση του διαχωρισμού και της διττότητας. Συνειδητοποίησε, ότι μπορείς να παράγεις, ως Θεία Μήτρα, Ζωή και η παραγωγή αυτή να έχει εφαρμοσμένα αποτελέσματα στην ύλη.

Σελ. 211. Σίγουρα, όμως, η ευθύνη δεν πέφτει μόνο στη ψυχή.

Διότι και το πνεύμα ήταν αδρανές. Δεν είχε την απαραίτητη Ένωση με το Θεό, για να διαχύσει την εσωτερική εκλεπτυσμένη δονητική ποιότητα και να μεταλλάξει την υλόφρονη τάση της ψυχής, έλκοντάς την σε διαφορετικές εντρυφήσεις και διαφορετική χρησιμοποίηση της εμπειρίας. Οι ευθύνες πέφτουν όμοια και στη ψυχή και στο πνεύμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν υπάρχει σκοπιμότητας όμως αυτή τη στιγμή Αγαπημένη Ψυχή να καταλογίσεις ευθύνες. Οι ευθύνες που φέρει ο άνθρωπος για την πτώση είναι ισόβαθμες. Οι ευθύνες, που φέρει ο άνθρωπος για την επιστροφή είναι επίσης ισόβαθμες, όπως είναι και τα δικαιώματα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31^Ο

Σελ. 290. Ως αρμόδια, διότι και στη γη εκδηλώθηκα ως η Παρθένα Ψυχή γεννώντας το Λόγο-Υιό και με αυτό τον τρόπο συντονίστηκα με τις δονήσεις του γήινου πεδίου, για να επιτελεστεί σήμερα, μετά από τις διεργασίες σου τόσων αιώνων, νόμιμα, τέλεια και ολοκληρωμένα, η Παρθενοποίηση της ψυχής σου, έχοντας το δικαίωμα να σε πλημμυρίσω με δονήσεις, που θα είναι προσιτές σε σένα και θα αφομοιώνονται από σένα, γιατί ακριβώς μορφοποιήθηκα στη γη ως Ψυχή Παρθένα και γέννησα το Λόγο-Υιό. Ενωμένη μαζί Του και τώρα, όπως και τότε, εντός σου θα λειτουργώ μέχρι να Τον γεννήσω μέσα σου.

Σελ. 291. Εισπορεύομαι εντός σου και Τον κυοφορώ και Τον κρατώ Εγώ για σένα. Για κάθε τμήμα του Εαυτού Ανθρώπου κυοφορώ εντός Μου τον Υιό, μέχρις ότου ετοιμαστεί και η ψυχή του καταστεί Παρθένα, για να Τον γεννήσω. Είμαι μέσα σε κάθε τμήμα του Εαυτού Μου Ανθρώπου και επιτελώ τις διεργασίες εκείνες της προετοιμασίας, της κάθαρσης, της Μετάνοιας και της Μετάλλαξης, που θα καταστήσουν ικανή την ψυχή να γνωρίσει την Παρθενοποίησή της και να εισδεχθεί τη φανέρωση της Θείας Κυοφορίας. Όσο Εγώ κυοφορώ για σένα το Λόγο-Υιό, τόσο συλλέγω μέσα Μου τις αρνήσεις σου και τις κάνω Αγάπη και σου δίνω τους ήχους αυτής της Θείας Κυοφορίας, για να μπορείς να συντονίζεσαι με την Άπειρη Παρουσία Του. Για να μπορείς σταδιακά και με Αρμονία να συλλέξεις όλα τα στοιχεία που χρειάζεται, ώστε να Τον τροφοδοτείς με Αγάπη. Όσο εντός σου, Εγώ για σένα, κυοφορώ το Λόγο-Υιό μέσα στην Ύπαρξή Μου, σε διδάσκω ταυτόχρονα τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να Τον αγαπάς και να Τον θρέφεις, κάνοντας διεργασίες διάνοιξης της καρδιάς και της συνείδησής σου, δίνοντάς σου να γνωρίσεις και να βιώσεις την Αλήθεια του Εαυτού, την Αλήθεια της Ενότητας.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΙΔΕΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6^Ο

Σελ. 54. Σου έχω πολλές φορές τονίσει, ότι η Παρουσία του Ιωάννη είναι εκείνο το Μυστηριακό κλειδί της Ύπαρξής σου, που θα σε εισάγει στον κόσμο της Απόλυτης Γνώσης της Θεότητάς σου. Για να εισαχθείς στην Ολότητα της Ύπαρξής που Εκείνος σου παρουσιάζει, θα ενωθείς πρώτα με την Ψυχή που ως Ολότητα Γυναίκα τον περιβάλλει, αποφλοιώνοντας το Νόμο της Δημιουργίας των Πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας στην Απόλυτη Ταύτιση και Συνύπαρξή τους ως Άνθρωποι Θεοί εν πλήρει συνειδήσει και εκδηλώσει.

Σελ. 55. Το να φανερωθεί η Μητέρα μέσα σου μη νομίζεις πως είναι κάτι απλό και εύκολο, διότι χρειάζεται ν’ αποκαταστήσεις τις παρανοήσεις που εδώ και 2.000 χρόνια διατηρείς για τις Θείες Μορφές του Λόγου Ιησού – Μαρίας, ενώνοντάς τις στο σήμερα, μέσα από τη Νέα Μορφική Παρουσία και εκδήλωσή Τους ως Ιωάννης – Ελισάβετ.

Σου αποκαλύπτω πως εδώ και 2.000 χρόνια, από τη στιγμή που ο Λόγος Χριστός σήκωσε στους ώμους Του το Σταυρό των γήινων ενδυμάτων της πλάνης σου, καθάρισε τα πνευματικά σου μητρώα από την ιστορία της πτώσης σου και διέγραψε το παρελθόν σου.

55-56. Μα μη πιστεύεις πως η Μητέρα δεν είχε συμμετοχή στο απέραντο Έλεος που σε πλημμύρισε, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις της ανοδικής σου πορείας, όταν το Πυρ των Δακρύων που ανέβλυζαν από τη Θεία Της Ύπαρξη θεράπευαν την ψυχή σου απ’ τις πληγές που οι οργανωμένες επιθέσεις της άρνησης δημιούργησαν μέσα Της; Δεν μπόρεσες ακόμη να καταλάβεις ότι το «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», λειτούργησε μέσα από τη δική Της Ψυχή, όταν οι Λυγμοί που συντάραξαν το Είναι Της αποκολλούσαν με μιας τα λέπια της ψυχής του όλου ανθρώπου, διαλύοντας τις γέφυρες που τον ένωναν με το παρελθόν του; Όλος αυτός ο πόνος που βίωσε μέσα Της, τι άλλο ήταν παρά η ολοκληρωμένη επίγνωση και αποκατάσταση του εαυτού σου που σήμερα σου παρέχει;

Κάθε σου έλευση πάνω σε τούτη τη γη διαγράφηκε ως ατομική παρουσία και εκδήλωση, διότι έχει καταχωρηθεί μετουσιωμένη στην Εκδήλωση του Πανσυμπαντικού Ανθρώπου Ολότητα Ιωάννη κι εσύ σήμερα θα βιώσεις τον πόνο της Μητέρας που σου παρέχεται ως επίγνωση αυτού που εξέφρασες ως δημιουργός πλάνης, επενεργώντας συνειδητά μέσα από τη δική Της Χάρη ως Μετουσιωτής του εαυτού σου, καταδεικνύοντας έμπρακτα το Έλεος με το οποίο σε ενέδυσε, αποδεχόμενος και λειτουργώντας καθ’ όλα τη νέα ταυτότητά σου ως Ανερχόμενος Άνθρωπος Λόγος.

Σου παρουσιάζω, λοιπόν, τη Θεοτόκο της Δευτέρας Παρουσίας σε μια Νέα Μορφή και Εκδήλωση. Σου παρουσιάζω την Ελισάβετ ως την Ολότητα της Ψυχής που αποφλοιώνει τον Εαυτό Της μέσα σου από τα πέπλα της πλάνης με τα οποία Την κάλυψες, για να σου παρουσιάσει τη Θέωση του Ανθρώπου Ολότητα μέσα από τους βηματισμούς της ενοποιημένης καθ’ όλα πορείας Της με τον Ιωάννη.

Σελ. 58. Πρότυπο της Παρθενοποίησης της ψυχής καθίσταται Εκείνη που πριν 2.000 χρόνια κυοφόρησε τη Μετάνοια του Ανθρώπου και που μέλλει να καταστεί Αιώνιο σύμβολο της Θείας Δημιουργικής Ικανότητας της Ψυχής να κυοφορεί τον Αναγεννηθέντα Εαυτό σου. Η Ελισάβετ έρχεται σήμερα κατά Νόμον πλησίον του Ιωάννη, του Μέγα αναμορφωτή του Πνεύματος του Ανθρώπου για να καταστεί Πρόδρομος της Παρθενοποίησης της ψυχής σου. Και καθώς το βάπτισμα του Ιωάννη καθίσταται σήμερα Βάπτισμα στη Θεία Φωτιά του Πνεύματος της Αληθείας, η Ελισάβετ τίκτει στο Είναι Της την Ιδέα του Ανερχόμενου Ανθρώπου που Εκείνος, ως Παράκλητος της Δευτέρας Παρουσίας, στο Θείο Του Νου συνέλαβε.

Η Ελισάβετ, Μητέρα της Αναγέννησης του Πνεύματος του Ανθρώπου, τάχθηκε υπέρ της Ειρήνης του σύμπαντος κόσμου και συμμετέχει στη Θέωση της ψυχής σου, απελευθερώνοντάς σε από τη διαμάχη που αιώνες τώρα καλλιεργείς μέσα σου. Φανερώνοντας τα λάθη και τις παρανοήσεις σου, την περιορισμένη κίνηση του νου και της καρδιάς σου, εισέρχεται εντός του τμήματος της ψυχής σου όπου κατοικεί και επεκτείνει την Παρουσία Της μέσα σου, παρέχοντας το κλειδί της Απόλυτης Ταύτισης της Ψυχής και του Πνεύματος.

58-59. Πολλές φορές θα βιώνεις την Ελισάβετ μέσα σου ως αντίδραση στον κατεστημένο τρόπο κίνησης και λειτουργίας του νου του ανθρώπου προς την ψυχή που δέσμευσε και καθήλωσε, προς την ψυχή που εγκλώβισε μέσα στις υλικές του αισθήσεις κι άλλες φορές θα τη βιώνεις ως αποκάλυψη των σαθρών οικοδομημάτων της πλάνης που όρθωσες μέσα σου. Είναι η πρώτη κίνηση απελευθέρωσης που ξεπηδά από τη δίψα της ψυχής σου να φανερώσει το αληθινό της πρόσωπο, κατακαίοντας τα προσωπεία που διαχρονικά της έχεις φορέσει. Είναι οι πρώτες μετουσιώσεις που συντελούνται στο «είναι» σου.

Σελ. 59. Το Μυστήριο της Ενότητας που η Ελισάβετ έλκει σε φανέρωση από το «είναι» σου, διαγράφει τη Νέα πορεία σου μέσα στην Απειρότητα της Θείας Της Ύπαρξης. Το μεγαλείο της Ψυχής που γεννά την Αλήθεια του Εαυτού σου πορεύεται εκεί όπου μόνο ο Ιωάννης βαδίζει στο Δρόμο του Γολγοθά όπου θα σταυρωθεί ο άνθρωπος για ν’ αναστηθεί ο Λόγος. Ο πόνος που μέσα Της βιώνει, αποκαθιστά τη διαχρονική τροχιά της εξέλιξής σου, εκδηλώνοντας τη Δημιουργική Ικανότητα της Ψυχής Της στην Υπερούσια Ένωση Της με το Πνεύμα της Αναγέννησης, σφραγίζοντας τους Νόμους της Αποκατάστασης του Ανθρώπου με την επικράτηση των Θείων Ιδεών της Αποκάλυψης της Αλήθειας μες στη Δημιουργία.

Η Πύρινη Φλόγα της Αιωνιότητας έρχεται μέσα σου και σε αναγεννά εκ Πνεύματος. Είναι η Δεύτερη Γέννηση που αναφέρεται στις Γραφές. Η Ολότητα του Ανθρώπου Ιωάννης – Ελισάβετ σου παρουσιάζει τα βήματα της φανέρωσής σου ως Συνεργάτης Θεού. Κάθε φορά που θα ταυτίζεσαι με την Προαιώνια Ύπαρξή σου, η Ελισάβετ θα ’ρχεται ως Άνθρωπος Μητέρα Θεός να επισφραγίζει τη διάχυσή σου σε κάθε ψυχή.

Σελ. 60. Λαμβάνοντας τη Διδαχή που Εκείνη συλλέγει μες την Ψυχή Της, θα οδηγηθείς στο Απόλυτο της Θείας Γνώσης, στο Απόλυτο της Θείας Αγάπης. Όταν το «είναι» σου θα συμμεθέξει στη Δημιουργικότητα που το Είναι Της ακατάπαυστα παράγει, θα φανερωθεί μέσα σου ως Παρθένα Ψυχή και θα προσφερθεί υπέρ της παρθενοποίησης της ψυχής του ανθρώπου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7^Ο

Σελ. 62. Κάθε μέρα και μια γιορτή μεσ’ τα ημερολόγιά σου. Και κάθε χρόνο κάνεις ιδιαίτερες τιμές στις γιορτές εκείνες που ξεχώρισες, τη Γέννηση, την Ανάσταση, την Κοίμηση της Θεοτόκου. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη έναντι του ανθρώπου για την παρανόηση ότι η Παναγία κοιμήθηκε και δεν ανεστήθη; Ποιος θα τολμήσει με θάρρος και αγάπη για τον εαυτό του να πει: «εγώ Κύριε». Η Θεία Μητέρα Ανεστήθη, Άνθρωπε της Δημιουργίας.

Θα σε γυρίσω σε κείνους τους χρόνους για να λάβεις μέσα σου τούτη την Αλήθεια. να μου πεις τι έγινε το σώμα Της και ποιος το παρέλαβε. Ακόμα την έχεις μέσα στο νου σου σαν Άγια γυναίκα της εποχής που ο ρόλος της ήταν εικονικός δίπλα στον Ιησού. Η Μητέρα ανεστήθη, άνθρωπε των κόσμων. Δεν υπάρχει πουθενά το σκήνωμά Της γιατί ήρθε ως Φως και ανελήφθη ως Φως. Όμως η φωνή μου έρχεται ως έλεγχος μεσ’ τις συνειδήσεις των ανθρώπων εκείνων που απέκρυψαν την αλήθεια της Ανάστασής Της.  

Σελ. 65. Το αποκρύψατε άνθρωποι. Αποκρύψατε την Ανάσταση της Ουσίας Μου, αποκρύψατε τη Θεία Λειτουργικότητα της Μητέρας και κάθε ψυχή που προσπάθησε να πει τούτο το μήνυμα στους ανθρώπους της εποχής τη σιγήσατε παίρνοντας το βάρος της ευθύνης στους ώμους σας. Πείτε μου μήπως δεν σκοτώσατε, μήπως δεν βασανίσατε κείνες που αγάπησαν τη Θεοτόκο; Μήπως δεν τις χλευάσατε και δεν τις κλείσατε στα μπουντρούμια, κόβοντάς τους το κεφάλι απ’ την ορμή της άρνησης που σας διαπέρασε; Γιατί άνθρωπε; Γυναίκες τιμημένες απ’ το Θεό ήταν, που είδαν με τα μάτια τους κι άκουσαν μ’ όλο τους το είναι τον αναστάσιμο ύμνο της διάχυσης της Θεοτόκου.

Ήταν η Ίδια που φανερώθηκε και τους οδήγησε στον τόπο της ταφής Της. Ήταν η Ίδια που τους μίλησε και σκούπισε τα δάκρυά τους για να μη θλίβονται πια. Δεν είχε φρουρούς ο τάφος Της. Κανείς δεν φοβόταν την Ανάστασή Της, κανείς δεν την περίμενε.

Όμως Εκείνη μίλησε και ανήγγειλε με τον δικό Της τρόπο, τον τόσο απλό και όμορφο ότι θάναι πάντα κοντά τους. Δεν θα λείψει απ’ τη γη, θάναι πάντα εδώ πλησίον τους και μετά την αποχώρησή Της. Θάναι παρούσα στον ανθρώπινο πόνο, θάναι παρούσα ως Θεία Ύπαρξη διαχεόμενη στο παν.    

Σελ. 127. Θαρθώ Εγώ που με ονόμασες Παναγιά, παραχωρώντας μου τον τιμημένο ρόλο να ίσταμαι πάνω απ’ όλους τους αγίους, γεμίζοντας τις εικόνες μου με τάματα και δωρεές για να εισακουστούν οι προσευχές σου. Δεν έχω ανάγκη από τις δωρεές σου, που περισσότερο σε βάζουν σε πειρασμό παρά σε ωφελούν. Είμαι ανενδεής. Δεν έχω χρεία από τίποτα. Θάρθω με το Νέο μου πρόσωπο, αυτό που όρισε ο Θεός να έχω, για να πεις σε Εμέ γιατί διαχώρισες αιώνες τώρα την ψυχή σου από το Πνεύμα, τον άνδρα από τη γυναίκα. Θαρθώ μέσα στους χώρους σου, ως ένδοξη Παρουσία να σου μιλήσω άνθρωπε. Κι οι Λόγοι Μου δεν θάναι ήπιοι και μαλακοί όπως φαντάζεσαι αλλά θα είναι ανάλογοι των πράξεών σου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17^Ο

Σελ. 127. Θαρθώ στις εκκλησίες που έχτισες στο Όνομά Μου, για να μου πεις Εμέ πού είναι γραμμένο, σε ποιο Ευαγγέλιο, που το σφράγισα με το Αίμα Μου και τη Θυσία Μου, η γυναίκα να μην εισέρχεται στους χώρους σου που ονομάζεις ιερούς και άγιους μη τους μολύνει.

Σελ. 128. Θαρθώ να δω τις πράξεις σου και τα ανομήματά σου για να δώσεις εξηγήσεις στον άνθρωπο που δίδασκες όλους αυτούς τους αιώνες, ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να ξεχωρίζεις τη Μητέρα από τον Υιό.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 44^Ο

Σελ. 257. Ενωμένη με τον Υιό Μου, ως Ουσία με Ουσία, μαζί ως Ένα, εκδηλώνω τους Λόγους Μου προς εσέ Σαλώμη όπου κι αν βρίσκεσαι, γιατί δεν είσαι μία μορφή αλλά υπάρχεις ως εγκλωβισμένη κατάσταση μέσα στη ψυχή. Γνωρίζω πού καλά τη διαδρομή σου, ακόμη και τους πιο λεπτοφυείς μηχανισμούς του είναι σου. Εδέχθης το Έλεός Μου, το οποίο σε προετοίμαζε ανά τους αιώνες να προσέλθεις πλησίον του Υιού Μου. όσο πόνο κι αν αισθάνθηκα ως Μορφή αλλά και ως διάχυση αυτής κανένας παλμός μου δεν σε καθήλωσε, ουδεμία κίνησή Μου δεν σε εδέσμευσε γιατί Είμαι Αγάπη.

Σελ. 258. Μην αποστρέφεις το βλέμμα σου απ’ Εμέ. Είμαι εδώ έχοντας το χέρι μου απλωμένο για κάθε μετανοούντα, για να τον στηρίξω και να ανορθώσω μέσα του ό,τι χρειάζεται για να γίνει εκφραστής της Αγάπης. 

ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12^Ο

Σελ.125-126. Η Ψυχή λοιπόν της κάθε ανθρώπινης Μονάδας πρέπει να εκλεπτυνθεί, να αποκαθαρθεί πλήρως και να αποκτήσει επαφή με τη Θεία Υπέρ – Ψυχή και Ένωση μετ’ Αυτής.  

Σελ. 127. Είναι το Θείο Πρότυπο για σας η Μητέρα, είστε υπό τη Σκέπη Της. Έχουν κατέβει την περίοδο αυτή στη γη πολλές Αδελφές, σταλμένες από Εκείνη, δηλαδή πνεύματα της Ακολουθίας Της, γιατί η Μητέρα έχει Αγίες και εξελιγμένα γυναικεία πνεύματα σαν Κυρίες της Τιμής. Αυτές οι Κυρίες της τιμής έρχονται στη γη για Έργο που δεν γνωρίζουν και δεν ενθυμούνται την προΰπαρξή τους. Μερικοί έχουν το δικαίωμα να δουν το Φως σας, εντεταλμένα Πνεύματα φυσικά, όχι όποιος νάναι και λαμβάνουν ειδοποίηση από τη Μητέρα για σας. Η Μητέρα θέλει να της ανοίξετε ψυχές στη γη, για να φέρει το Χριστό της μέσα στις ψυχές αυτές διότι, η κυοφορία γίνεται πάντα μέσα στους Κόλπους της Μητέρας. Η Μητέρα θέλει να την βοηθήσετε να κυοφορήσει Χριστούς πολλούς για όλη την ανθρωπότητα, να βοηθήσετε με τη δική σας προσπάθεια να εξαγνιστούν Μητέρες, που δεν γνωρίζουν τίποτε, που καταριούνται τα παιδιά τους ακόμη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14^Ο

ΣΕΛ. 145. Πρέπει όμως να κατανοήσετε ακριβώς, τι έχει να πει εκδηλώνω από το σκήνωμά μου τη Θεοτόκο. Γι αυτό σας παρακαλώ με απέραντο σεβασμό να αποτείνεστε σ’ Εκείνη, που καταδέχθηκε να σκηνώσει σ’ ανθρώπινα σκηνώματα, προκειμένου η Χάρη Της να εξαπλωθεί στη γη, προκειμένου να δώσει διδασκαλίες σε μαθητές και μαθήτριες, προκειμένου να εκδηλώσει τη Θεία Της αγάπη, προκειμένου να καταστήσει Ναούς ψυχές ανθρώπινες και προκειμένου να καταδείξει ότι ο Θεός καταδέχτηκε και καταδέχεται κατ’ εξακολούθησιν τον άνθρωπο, ως Θείον δημιούργημα, προκειμένου να καταστήσει αυτόν Εν μετ’ Αυτού.

Σελ. 149. Γι αυτό η Επίσημη Εκκλησία σε όλες τις δεήσεις που έχει, σε όλες τις ευχές λέει; «πρεσβείαις της Θεοτόκου». Όλες οι αιτήσεις των ανθρώπων της γης διέρχονται δια της Θεοτόκου, του συναισθηματικού Θείου μέρους του Κυρίου, της Θεότητας και ωραιοποιούνται από την Ψυχή του Κυρίου και υποβάλλονται εις την Αμιγή Θεότητα. Γι αυτό σας παρακαλώ, επειδή είστε Εικόνες της στη γη, να την επικαλείσθε να σας φωτίζει, να σας βοηθά, να σας καθοδηγεί, να σας προστατεύει, να σας σκεπάζει.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15^Ο

Σελ. 150. Ο ίδιος προορισμός ανήκει σε σας Αδελφές Μητέρες, ο προορισμός σας είναι να καταστείτε Μητέρες Λόγου στη γη.

Οι ψυχές σας πρέπει να Θεωθούν, πριν να Θεωθούν όμως πρέπει να βοηθήσετε όλες το αρσενικό σας μέρος, το πνεύμα σας. Για να βοηθήσετε το πνεύμα σας πρέπει να μάθετε να το αγαπάτε. Το πνεύμα σας, το τμήμα της μονάδας που βρίσκεται στον άνδρα, ενεργοποιείται με την αγάπη της ψυχής του. η κάθε ψυχή δίνει με την αγάπη της βοήθεια στο πνεύμα και το ενεργοποιεί, ώστε ν’ αρχίσουν μαζί την ανοδική πορεία στο Θεό.

  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16^Ο

Σελ. 168. Χρείω πάσαν γυναίκα παρισταμένην την ώραν ταύτην πλησίον Μου, ως πρώτον δείγμα της επιφανείας του Λόγου επί της γης, ως Λόγους-Βασιλίσσας-Μητέρας, φερούσας το πρόσωπον της Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17^Ο

σελ. 179. Η προηγούμενη Κοσμική περίοδος έκανε Αγίες, η Νέα Κοσμική περίοδος θα κάμει Χριστούς και Παναγίες. Είναι ολοκλήρωση, είναι το τέλος και ο Θεός, ο Χριστός επηγγέλετο αυτό, «Όσοι δε έλαβον αυτόν έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι… (Ιωάν. Α- 12). * «Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος έστιν ο αγαπών με … καγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ Εμαυτόν» (Ιωάν. ΙΔ – 21). Τι έχει να πει «εμφανίσω αυτώ Εμαυτόν»; Θα εμφανίσει ο Χριστός μέσα στο καθένα σας την Παρουσία Του.

  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21^Ο

Σελ. 220. Η Μήτηρ, που εκπροσωπεί σήμερον, για όσους θα την ακούσουν για πρώτη φορά, τη Θεότητα της Ανάρχου Μητρός, της ούσης αενάως και ανέκαθεν εν τω Πατρί, θα καταδείξει το Λόγο – Μητέρα εν εκδηλώσει, το Λόγο – Διδάσκαλο – Μητέρα, διότι η Μήτηρ Μου εις τη Νέαν Κοσμικήν περίοδον θα αναγορευθεί από σύμπασαν την ανθρωπότητα Διδάσκαλος – Λόγος – Μητέρα.

ΡΗΣΕΙΣ

·          Από την καθαρή ψυχή, καλύτερο μέρος πάνω στη γη δεν έχει ο Θεός. (Πυθαγόρας)

·          Και στις γυναίκες υπάρχει πολεμική ορμή. (Σοφοκλής)

·          Τας εν παρθενία τιμάτε, ως ιερείας Χριστού. (Προς τους εν Ταρσώ, IV – X, τόμος β΄Κλήμης, Διδαχή Βαρνάβα, Διογνήτος Ιγνάτιος)

·          Κάθε ψεύτικος έπαινος πληγώνει την ειλικρινή ψυχή. (Μπουαλώ)

·          Οι γυναίκες μοιάζουν με τα ισπανικά σπίτια, που έχουν πολλές πόρτες και λίγα παράθυρα. Πολύ πιο εύκολο είναι να μπει κανείς στην καρδιά τους, παρά να ιδεί τι γίνεται μέσα σ’ αυτή. (Βολταίρος)

·          Η καρδιά της μητέρας είναι μία άβυσσος, στο βάθος της οποίας βρίσκεται πάντοτε η συγνώμη. (Μπαλζάκ)

·          Οι γυναίκες είναι ικανές απ’ το μηδέν να κάνουν το παν. (Ντοστογιέφσκυ)

·          Δίκαια ονομάζουμε τη γη μητέρα, αφού την ποδοπατάμε κι αυτή δεν παύει να μας δίνει καρπούς και άνθη. (Δ. ΓΡ. Καμπουρόγλους)

·          Ό,τι η ψυχή πιστεύει και επιθυμεί πραγματικά, το αποκτά. (Μαρντέν)