Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΩΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ (Β)

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Ποίον παρελθόν δύναται να έχει Σταυρός προερχόμε­νος εκ του Φωτός και εις το Φως καταλήγων; Ποία γνωρί­σματα δύναται να έχει το Φλεγόμενον Φως και η Θεία Ουσία, ειμή μόνον του Πατρός;

Σταυρός που συνοδεύει πάντοτε το Πνεύμα Ηλίας ­Ιωάννης στις καταβάσεις -Αποστολές του στην ύλη. Ουσία από την Ουσία του και Φωτιά από τη Φωτιά του Πνεύματος αυτού, ενωμένος αναπόσπαστα με τη Θεία του Ύπαρξη. Πάλλεται στους παλμούς της Θείας αυτής Υπόστασης και δονείται στους κραδασμούς της Αγάπης, ενεργών κάθε πέ­τρα του ως Εστία Φωτός Απείρου Δυναμικότητας και Θείας Ενέργειας.

Ενυπάρχει τυπωμένος εντός της Υπόστασης Ηλία ­Ιωάννη και μορφοποιείται και στην ύλη από στοιχεία φαινο­μενικά και μόνον υλικά. Επισφραγίζει τη θυσία της Πνευμα­τικής υπόστασης της Τετελειουμένης.

Ευλογημένος εκ του Πατρός φέρει τον τίτλον και την Χάριν Σταυρός Χριστού και εναρμονίζεται και εισχωρεί εν­τός του Χριστοποιημένου Ηλία -Ιωάννη και αφομοιούται εξ αυτού, για να επιστρέψει στην Πηγή του Φωτός.

Δύναμη Άπειρος και Ευλογία Πατρική αενάως υπάρ­χουσα, ευρισκομένη τιμητικά εις την Εξουσίαν του Ηλία ­Ιωάννη, του πρώτου πνεύματος του αρξαμένου από αιώνων το Θείο Έργο στη γη.

Διαποτίζει τις υποστάσεις όλες, που αιτούν θυσία και αποτυπώνεται εντός των, ως σφραγίδα ανεξίτηλος, εν­οποιώντας τις υποστάσεις και ταυτίζοντάς τες εις ένα ση­μείο. Το σημείο της Θυσίας, της Απείρου Αγάπης, της Θεό­τητας.

Όταν όλες οι υποστάσεις αποτυπώσουν και διαποτι­στούν από τη Χάρη του Σταυρού τούτου, η γη θα μεταβλη­θεί σε Ήλιο Φωτός και Ουράνιας Αγάπης.

Σταυρός Θυσίας και Αγάπης, που για πρώτη φορά θα λάμψει, μετά τη Θυσία του Θεανθρώπου, σ' όλη του τη δόξα με τη Θυσία του Ηλία -Ιωάννη -Χριστού, ολοκληρούμενος εντός του και εκτός του και επιστρέφων στον Πατέρα, στην Ομοουσιότητα και στην Ένωση. (Ο Δρόμος, κεφ. 25^ο, σελ. 221-222)