ΣΧΟΛΙΑ ΑΔΕΛΦΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΝΕΟΝ

Εάν δεν λειτουργεί η Κρίση του Λόγου στη συνείδηση μιας υπόστασης, θεωρώ πως δεν έχουν αξία οι όποιες αναφορές περί «πνευματικής λιποταξίας» (31-5-2015).

«Σ’ ένα Έργο πραγμάτωσης της Αγάπης και διάχυσης του Αυτενεργούς Ελέους, σ’ένα Έργο Ολότητας του Ανθρώπου και αποκατάστασης του Ιούδα ως Διδασκάλου ενωμένου με τον Λόγο Ιωάννη, δεν νοούνται Αρνητές του «Έργου» παρά μόνο διαφορετικές ακτίνες, διαφορετικές αποχρώσεις, που ακόμη κι αν καμπυλώνουν στην πορεία τους, οδηγούν -αναγκαστικά-στην ένωσή τους με τον Λόγο Χριστό!

Όλοι μας, Τμήματα του ανθρώπου Ιωάννη που Χριστοποιείται και Θεώνεται κρινόμαστε από τον Λόγο εντός μας για τους Καρπούς του Έργου μας. Κι αυτό όχι για να καταδικαστούμε, αλλά για να ελευθερώσουμε τη δημιουργική Δύναμη του Λόγου στις ειδικότητες που το Πνεύμα μας οδηγεί. Έτσι, απλά, δεν γίνεται να αποδεχτώ πως «παγώνει» η δυνατότητα Χριστοποίησης οποιουδήποτε αδελφού και αδελφής, τμήματος της Ολότητας Άνθρωπος και πόσο μάλιστα όταν έχουμε ξεκάθαρο δείγμα από την Πρώτη Παρουσία στο Γολγοθά τη δικαίωση του εκ δεξιών ληστή μέσα σε μια μόνο στιγμή πριν το τέλος της ζωής του! (25 Σεπτεμβρίου 2015)».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ

Αγαπημένε μου φίλε και αδελφέ, θέλω να κατανοήσεις ότι ελέγχω και ερευνώ, ότι ωθούμαι να φανερώσω, όπως με δίδαξε ο Δάσκαλος μας. Εκείνος είναι που μου φανερώνει το Θείο Θέλημά Του και αυτό αφορά συγκεκριμένες υποστάσεις κι όχι οποιουσδήποτε αδελφούς.

Αν το Θέλημά Του δεν ήταν η Αγάπη και το Έλεος, δεν θα μαθήτευα σ’ αυτό το Έργο, και γι’ αυτό συμφωνώ με το γενικότερο πνεύμα της επιστολής σου. Όμως, μην ξεχνάς, ότι ως θεματοφύλακας του Έργου, έχω ιερό καθήκον να διακρίνω τις ιδέες που έρχονται σε αντίφαση με την Νομοτέλεια της Αγάπης και του Ελέους, συντηρώντας το βόλεμα στις συνειδήσεις των αδελφών.

Αγαπητέ φίλε και αδελφέ, σ’ ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνεις να ταξινομηθούν ορισμένα θέματα που αφορούν αρκετούς αδελφούς και πολύ λιγότερο εσένα, που ήσουν και ο μόνος  που δεν σιώπησε αλλά τοποθετήθηκε με ειλικρίνεια και παρρησία.

Αναδρομικά σου απαντώ και στην προηγούμενη επιστολή σου. Όλα όσα πρότεινες τότε, καθώς και άλλα, ήταν το έργο της συγκέντρωσης που προσκλήθηκες. Δεν σου ζητήθηκε η θεωρία, αλλά η ενεργή συμμετοχή σου. Δεν κρίνω την επιλογή σου, αλλά η τοποθέτηση περί κρίσεως, χρήζει ταξινομήσεως σε πολλούς νόες και διάνοιες, διότι υπάρχουν παρανοήσεις.

Ασκούμεθα στην φανέρωση της Αλήθειας ως Άνθρωποι-Λόγοι και όχι ως πολιτικοί ή δημοσιογράφοι, που ασκούνται στο να χρυσώνουν το χάπι και να γίνονται πότε πυροσβέστες και πότε εμπρηστές, ανάλογα το συμφέρον. Σε εκτιμώ και σε αγαπώ, διότι αγωνίζεσαι γι’ αυτά που πιστεύεις, αλλά οφείλουμε να είμαστε έντιμοι με τις αρχές μας, ξεκινώντας από την αναγκαιότητα να τις συνειδητοποιήσουμε, ερευνώντας μέσα μας.

Οι Θείες παρακαταθήκες του Δασκάλου Ιωάννη ξεκαθαρίζουν κάθε πιθανή παρανόηση. Ο Δάσκαλος Ιωάννης απαντά μέσα από τα βιβλία του και υπενθυμίζει σ’ όλους μας ότι λησμονήσαμε ή αρνηθήκαμε να πάρουμε υπεύθυνα θέση:

«…Επομένως, είναι απαραίτητο να κατανοήσετε, Αγαπημένοι μαθητές και ακόλουθοι, ότι η σχετική ανεμελιά, η οποία υπήρχε στη συμπεριφορά και στις εκδηλώσεις, παύει να υφίσταται εκ των πραγμάτων. Αυτό δεν ανακοινώνεται σαν μία διδασκαλία με υποδείξεις ή με αναγκαιότητες. Αλλά καλείσθε εσείς να παρουσιάσετε πλέον όλες αυτές τις υποδείξεις και τις αναγκαιότητες, που σε σειρά διδασκαλιών και ομιλιών έχουν εκτεθεί και που φαινομενικά τις έχετε κατανοήσει κι έχετε αποσυμβολίσει μέσα σας το νόημα το οποίο φανερώνουν. (1)

…Στη σημερινή εποχή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που κατασκευάζουν θεωρίες και τις ασπάζονται και τις διακηρύττουν σαν αλήθειες. Παρατηρείται, δηλαδή, το φαινόμενο όχι μιας, αλλά πολλών αληθειών, που συγκρούονται μεταξύ τους. Οι άνθρωποι τάσσονται με το μέρος της μιας ή της άλλης αλήθειας και μάχονται να την επιβάλουν. Εκθέτουν τα επιχειρήματά τους, που σύμφωνα με τη λογική και την τοποθέτησή τους είναι σωστά. Τα επιχειρήματα όμως αυτά ανατρέπονται από άλλα, που εξυπηρετούν και παρουσιάζουν μια διαφορετική λογική. Ο άνθρωπος όμως εξακολουθεί να εμμένει στις ιδέες που πρεσβεύει, χωρίς να δέχεται να δει και να ελέγξει τις αντίθετες. (2)

…Τόλμησε να βιώσεις το γκρέμισμα των ισορροπιών που έχεις δομήσει μέσα σου, ισορροπιών που βασίζονται σε λανθασμένα θεμέλια, γιατί περιέχουν καλύψεις ατελειών και αδρανοποιήσεις. (3)

…Είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος η Κρίση προς το Θεό, η Κρίση δηλαδή προς το Θείο Εαυτό μας, που δημιουρ­γεί την πιο μεγάλη παρέκκλιση, ένα αγεφύρωτο μεταξύ Θείου και κατώτερου Εαυτού χάσμα, το οποίο είναι αδύνατο να καλυφθεί. Γιατί εφόσον ο άνθρωπος εμμένει στην τοποθέτηση του νου του, στην πεποίθηση πως ο Θεός τον αναγκάζει να υποφέρει και να δυστυχεί, ακριβώς γιατί είναι η διανοητική αντίληψη που δεν μπορεί να κατανοήσει τη λειτουργία του Νόμου, απομονώνοντας έτσι την υπόσταση από το Θείο Εαυτό, που θα μπορούσε να την τροφοδοτήσει με τα Θεία Δώρα του Πνεύματος, την Υγεία, την Ειρήνη και την Αρμονία, που θα μπορούσαν να καλύψουν το χάσμα αποκαθιστώντας τη δυσαρμονία που προκαλεί μια τέτοια πεποίθηση για το Θεό, ο οποίος είναι μόνο Αγαθότητα και Προσφορά Ζωής.

…Αυτή η στάση νου απέναντι στο Θεό φέρνει την υπό­σταση να μάχεται τον ίδιο της τον εαυτό, δημιουργώντας ένα διχασμό στον άνθρωπο που μπορεί να τον οδηγήσει σε σχιζοφρένεια, σε αυτοχειρία ή ολοκληρωτική αποκοπή, δηλαδή θάνατο. Η διάσταση του Θείου Εαυτού της Αγάπης και του κατώτερου Εαυτού της Άρνησης είναι τέτοια, που εξωθεί την υπόσταση σε ακραίες εκδηλώσεις και σε κυριολεκτική συντριβή των ορίων του νου του.

…Αυτή η παρέκκλιση δεν δύναται ν’ αποκατασταθεί εκ Θεού, γιατί ποτέ ο Θεός δεν υπερασπίζει τον Εαυτό Του. Απλά διακόπτει την Παροχή της Θείας Τροφοδοσίας για να μην ενεργοποιεί περισσότερο την άρνηση του κατώτερου εαυτού με το Ουδέτερο δυναμικό Του, προκειμένου η υπόσταση να μπορέσει να ισορροπήσει για να υπερασπιστεί εκείνη τη Θεία Καταγωγή της και να επανέλθει στην Ταυτενέργεια με το Θείο Εαυτό μέσω της αντικατάστασης της κίνησης χαμηλών ιδεών με υψηλά ιδεώδη μέσα στο νου του.

…Στην πορεία του Ανθρώπου προς την Τελειοποίηση και τη Θέωσή του, όλα τα αμαρτήματα συγχωρούνται, εκτός από εκείνο της αντίδρασης προς το Θείο Θέλημα που πρέπει μόνος ο Άνθρωπος να συγχωρέσει στον εαυτό του… (4)

…Κατανοείς, λοιπόν, ότι στη νέα κοσμική περίοδο, όποιον κι αν αρνείσαι, αρνείσαι εσένα, τον εαυτό σου, την ίδια σου την ύπαρξη, τον Δάσκαλο Ιωάννη. Και η μορφική Του παρουσία ως είναι, σε οδηγεί  να κατανοήσεις ότι ο άνθρωπος, η αρχική εκπορευθείσα ανθρωποϊδέα Αδάμ, είναι το Πνεύμα της Αληθείας, το Πνεύμα το Άγιον και τούτο θέτει την ακριβή σημασία της άρνησης «ουκ οίδα τον άνθρωπο», που στη Δευτέρα Παρουσία καθίσταται η βλασφημία κατά του Πνεύματος του Αγίου, η απόλυτη άρνηση, ο δεύτερος θάνατος. (5)

…Η άρνηση της Αλήθειας οδηγεί σε νέκρωση λειτουργιών νοητικών, μέχρι πλήρους έλλειψης λογικής, αποτέλεσμα οπισθοχώρησης αιώνων.

…Τίποτα βέβαια δεν αναστέλλει τη λειτουργία του Νόμου 7, που είναι καταχωρημένος μέσα μας και έτσι εκδηλώνεται ανάλογα πάντα με την ποσότητα της άρνησης, που επιλέγουμε. Δίνει όλο και πιο σκληρά μαθήματα, ανάλογα με την “αναισθησία”, που εκδηλώνει το ον μέσα από τα “καλύμματά του”.

…Κατά τη λειτουργία του Νόμου, όταν τοποθετηθούμε αρνητικά απέναντι στα στοιχεία Αλήθειας, που φανερώνει ένα από τα Κέντρα, τότε έλκουμε και αντιλαμβανόμαστε μόνο την αρνητική εκπαιδευτική μορφή του Φωτός των άλλων Κέντρων. Γίνονται οι Ερινύες μας!

…Θα πρέπει όμως ν’ αρνηθεί τον εγωισμό της, το βαρύτερο κάλυμμα του πνεύματος. Πώς θα συγχωρεθεί, αν δεν ομολογήσει, αν δεν αναγνωρίσει τη λάθος θέση της; Ο Δημιουργός έχει Εξουσία να καταλύει! Η καταστροφή είναι συνολική! Χάνονται τα στηρίγματα κάθε τοποθέτη­σης. Εκείνος που εκφράζει την Αρμονία και τη Σύνθεση, γίνεται τώρα η Κατάλυση. (6)

…Καταργώ εις το Όνομα της Τρισηλίου Θεότητος την Εξουσία του Πάτερ Τιμ. Να είναι σα νεκρός, να μην μπορεί να ευλογήσει Του αφαιρώ την Ευλογία που έχει, μέχρι να μετανοήσει.

…Το Ευαγγέλιο λεει κάτι ακόμη, ότι όλες οι αμαρτίες-και οι βλασφημίες θα συγχωρεθούν, εκτός από τη βλασφημία του Αγίου Πνεύματος, Οποιος θέλει ας καταλάβει τι λέω. Μη βλασφημάτε το Πνεύμα του Θεού όταν σας φωτίζει και σας ομιλεί μέσα από το στόμα οποιουδήποτε ανθρώπου. Ο Θεcς σας καταδέχεται, παίρνει Μορφή και σάρκα και κατεβαίνει στη γη.

…Είμαι υποχρεωμένος να τους κρίνω με το δικό τους μέτρο, γιατί μόνο εκείνο το μέτρο γνωρίζουν. Με αντιληφθήκατε; Αχάριστος είσαι άνθρωπε; Ο αχάριστος τι να κάνει στο Θεό, ή τι να κάνει στον πλησίον του, δεν αγαπάει, ούτε Εγώ τον αγαπώ, λέω δεν σε ξέρω, τον αγνοώ.

…Πώς δηλαδή θέλετε, όλο να παίρνετε από το Θεό, από το Έλεος, από την Αγάπη και να σας σβήνει αμαρτίες; Το κάνει αιώνες τώρα ο Θεός αυτό, αλλά μέχρι πότε, μέχρι τώρα, δεν θα ξαναδώσει Έλεος. Θα ξαναδώσει σε όσους μετανοούν αληθινά, σε όσους αποδεικνύουν εμπράκτως τη μετάνοιά τους. Έκλεψες, να επιστρέψεις τα λεφτά πίσω.

…Και ο Χριστός ήταν αυστηρός.  "Ύπαγε οπίσω μου σατανά", είπε στον Πέτρο.

…Ο Κριτής είναι ο Νέος Διδάσκαλος της Νέας Κοσμικής περιόδου, τον οποίον έχετε την τιμή να ακούτε. Έχω Εξουσία να σας Κρίνω όλους, κατά την Κρίση Μου και κατά το μέτρο της Δικαιοσύνης σας, να σας θάψω ζωντανούς, όπως Με θάβετε Εμένα στο πρόσωπο του πλησίον σας, τον οποίον εξαπατάτε και με καταπατάτε στο λαιμό, πατώντας με το τακούνι σας ή με τις μπότες σας αν έχετε και μου ρουφάτε το αίμα και την ψυχή στο πρόσωπο του αδελφού σας και με υβρίζετε και με συκοφαντείτε, γιατί όταν συκοφαντείτε έναν άνθρωπο, Εμένα συκοφαντείτε και θα σας Κρίνω με τον ίδιο τρόπο ακριβώς, με τα ίδια μέτρα, για να δείτε τι έχει να πει Δικαιοσύνη Θεού και στο τέλος θα κλάψετε ή αν κλάψει η Μάνα Μου για σας, που βλαστημάτε, να σας Ελεήσω, να σας λυπηθώ.

Να σας Ελεήσω, αλλά προσέχετε καλά, δεν ήλθα να παίξω με κανέναν και να επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια. (7)

…Υπάρχουν Νόμοι στους οποίους πρέπει να υποταχθείτε. Δεν είναι δυνατόν ούτε ανταρσία να κάνετε, ούτε να απομακρύνεσθε από τους Νόμους, γιατί ούτε θα φωτισθείτε, ούτε θα επιζήσετε, ούτε θα Χριστοποιηθείτε, ούτε θα επανέλθετε στο Θεό. (8)

…Ήταν ανάγκη να φανερώσω ποιοι είναι ικανοί να με ακολουθήσουν, γιατί το Έργο που έχω επωμισθεί είναι πολύ δύσκολο, είναι πολύ σοβαρό και δεν επιτρέπεται η λιποταξία. Η Αδελφη είναι vεώτερη, αλλά έχει και αυτή δείγματα πολλά, και άλλοτε είχε αποχωρήσει και επέστρεψε. Την δέχτηκα με Αγάπη πάντοτε. Είναι ευγενης και οχυρώθηκε πίσω από το θέμα Αγάπη, Αλλά το θέμα Αγάπη, δυστυχώς δεν το κατέχει ακόμη καλά πόσα πρόσωπα έχει, ούτε κατέχει όσα ο Διδάσκαλος εδίδαξε ή διδάσκει, διότι αν τα κατείχε Θα ανεγνώριζε τον Διδάσκαλο. (9)

Διαφορετικά επισύρετε επάνω σας ποινές, που πρέπει να κάψετε στο υλικό σας σκήνωμα, που σας καθηλώνουν , που θα σας φθάσουν ίσως και στο σημείο ν’ απεκδυθείτε της Χάριτος της εκδήλωσης του Λόγου, χωρίς εσείς οι ίδιοι να έχετε κατανοήσει για ποιο λόγο συνέβη αυτό. (10)

Και έχω δώσει δείγματα πολλά σε όσους μπορούν να με κατανοήσουν και δεν πείραξα κανέναν και όποιος εκ πειράζεται, εκπειράζεται από την ατέλειά του και όχι από Εμέ, Ήλθα να συντρίψω την πλάνη εις την οποίαν διαβιεί η ανθρωπότης, Ήλθα να γκρεμίσω όλα τα έργα της τα λανθασμένα, ήλθα να αποκαλύψω μυστικές ενώσεις παράνομες και μυστικές εταιρείες. Ήλθα να φανερώσω τα πάντα, ήλθα να ενώσω και τα πάντα, ήλθα να σας δώσω Νέες έννοιες, να σας ανοίξω Νέους ορίζοντες, να σας βοηθήσω να κάνετε Νέες επιλογές, ήλθα να ανοίξω τους Ουρανούς σας, τους Ουρανούς της Θεότητός σου Άνθρωπε, για να μπορέσεις να γίνεις Θεάνθρωπος εν εκδηλώσει. (11)

…Γνωρίζεις πότε θα σε καλέσω; Είσαι σίγουρος ότι οι ανακοινώσεις που σου έχω κάνει για ανάδειξη του Έργου Μου, είναι αυτές οι πραγματικές ή μήπως είναι κάποιες πλασματικές οριοθετήσεις χρόνου, για να μην τρομάξεις κατ' αρχήν; Γνωρίζεις πώς θα εξελιχθούν οι καταστάσεις; Γνωρίζεις ακριβώς την εξέλιξη της Κοσμικής Μου περιόδου; Είσαι σίγουρος ότι δεν θα σε καλέσω πολύ πιο σύντομα να αναδείξεις τις Χάρες σου και να τις θέσεις στην υπηρεσία του συνόλου; Μήπως είσαι ανεύθυνος, όταν αφήνεσαι σε χρονικά περιθώρια και δεν εκπαιδεύεσαι, ενώ ξέρεις ότι ίσως και αύριο χρειαστεί να υπηρετήσεις τον Άνθρωπο κι ότι μια ατέλειά σου μπορεί να τον οδηγήσει σε πτώση, μπορεί να τον οδηγήσει σε χειρότερη καθήλωση; (12)

…Πρέπει λοιπόν, να προστατευθούν τα Κέντρα αυτά από κάθε διείσδυση φορέων της άρνησης, από κάθε διείσδυση ανθρώπων που έχουν εντός τους άρνηση Γιατί θα προκαλέσουν αναταραχή και αναστάτωση και στο χώρο και στους παρισταμένους, θα βλάψουν το Έργο, γιατί αυτό είναι το έργο της άρνησης. Τι να κάνουμε στην περίπτωση αυτή; Να κάνουμε τους ευγενείς ή διπλωματία. Βέβαια είναι άνθρωπος, και από την πλευρά αυτή ο Υπεύθυνος εδεήθη στο Θεό για τον άνθρωπο και για τη σωτηρία του. Αλλά αναγκάστηκε ο Υπεύθυvος να προκαλέσει την αποχώρηση κάποιου, που με τον τρόπο του δημιουργούσε προσκόμματα στο Έργο. Δεν απολογούμαι, σας εξηγώ, για να γνωρίζετε ότι στο περιβάλλον σας, στην εργασία σας, εκεί που κινείστε, συναντάτε ανθρώπους που φέρονται θετικά και ανθρώπους που φέρονται αρνητικά. Παρακαλώ να κατανοήσετε ότι πρέπει να αφήσετε τις διπλωματίες και τους συμβιβασμούς, είναι ανάγκη να εννοήσετε ότι καθένας από σας πρέπει να διαχωρίσει τη θέση του και την πορεία του από τα ότομα εκείνα με τα οποία δεν συγκοινωνεί και δεν θέλουν να βελτιωθούν, αλλιώς τα άτομα αυτά θα προκαλέσουν σάλο και αναστάτωση στην εργασία, στην οικογένεια και γενικά στο περιβάλλον σας. Δεν χωράει μέση λύση.

Η Άρνηση για την εξυπηρέτηση των σκοπών της χρησιμοποιεί τον άνθρωπο, τον αγνοούντα τη θέση του, την Καταγωγή του, τον αγνοούντα τον Πατέρα του. Και ο αγνοών άνθρωπος συναλλάσσεται με την Άρνηση και γίνεται υπηρέτης της, και σε πολύ βαριές περιπτώσεις και Ιερεύς της Αρνήσεως. Δεν ήλθα στο χώρο αυτό για να κάνω διπλωματικό έργο, ούτε για να τον αφήσω σαν ξέφραγο αμπέλι να μπουν λύκοι μέσα. Όχι, είμαι υποχρεωμένος το Έργο για το οποίον έχουν γίνει τεράστιοι αγώνες, δαπάνες υλικές και πολλές προσευχές για να διατηρηθεί και να μην κλείσει, έχω την ευθύνη να το προστατέψω. (13)

Η κατάληξη κάθε Ηρώδη ή κάθε κατάστασης μέσα μας Ηρώδη, είναι ο αφανισμός, αλλιώς αν του επιτρέψουμε να κυριαρχήσει στην υπόστασή μας και να μας οδηγήσει, θα μας οδηγήσει σίγουρα και ασφαλώς στην καταστροφή. (14)

…Εάν ο lούδας μαθήτευε σωστά, τότε θα πίστευε στους λόγους του Ιησού, οπότε αφενός δεν θα πρόδιδε και αφετέρου θα ανέμενε την Ανάσταση του Ιησού που ο Ίδιος είχε προείπει.

Προσκολλημένος όμως ο Ιούδας μας στις κυριαρχικές του τάσεις ποτέ δεν μαθητεύει σωστά, με αποτέλεσμα να οδηγείται πάντα στην αυτοχειρία και το αδιέξοδο, που συνήθως εκφράζεται με μελαγχολία και κρίση κατά του ίδιου μας του Εαυτού, που δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε καλά αποτελέσματα και σωστή τοποθέτηση, ώστε να αποκατασταθεί το κενό, αφού όλες οι ικανότητές μας βρίσκονται αποσυντονισμένες.

…Η μετάνοια αποκαθαίρει την Ψυχή, όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να την καταστήσει ικανή να εισδεχθεί την Αιώνια Ζωή και να ενωθεί μαζί Της. Η «προδοσία» έχει επιφέρει σοβαρές συνέπειες στην αρμονία της υπόστασης και πρέπει ν' αποκατασταθεί σιγά σιγά, ώστε να μπορέσει να επανέλθει στην αρμονία ισορροπημένα… (15)

Πατέρα μέχρι πότε αυτή η αδικία; Μέχρι πότε θα Με αδικούν οι άνθρωποι; Μέχρι πότε θα Με σταυρώνουν;  Μέχρι πότε Πατέρα θα τους δείχνω την Αγάπη Μου και αυτοί θα Με υβρίζουν; Πού τους ωφέλησε η Αγάπη που τους έδειξα; Πες Μου Θεέ Εσύ, πού τους ωφέλησε; Πες Μου τα δώρα, οι δωρεές Μου, το Φως, που έχουν όλοι, πού το βρήκαν; Πες Μου, γιατί Μου ματώνουν την καρδιά; Πες Μου, γιατί έχυσα το Αίμα Μου και είμαι πρόθυμος να το χύνω πάντοτε. Πες μου, που είναι οι Αδελφοί Μου;  Δείξε Μου το Θεέ, Και τι Μ' έστειλες να κάνω; Να Μου ρίχνουν πέτρες; Να Μου ρίχνουν απορρίμματα ο καθένας στο Πρόσωπό Μου; Πες Μου, που Μ' έκανες τόσο ταπεινό που να μπορούν να Με καταδέχωνται όλοι Πες Μου, τι Με έστειλες Θεέ να κάνω στη γη, κι ως πότε θα ανέχεσαι και θα ανέχομαι και Εγώ ο Ίδιος να Με ταπεινώνουν όλοι; Πες Μου, ως πότε θα ισχύει η δικαιοσύνη της αδικίας; Πες Μου, ως πότε θα Μου δείχνουν την έλλειψη υπακοής και την έλλειψη σεβασμού;

Πες Μου, να κάνω συμβιβασμούς με τη Συνείδησή Σου ή με την Αλήθεια Σου, ή με την Αγάπη Σου, πες Μου, τι να κάνω; Πες Μου, να κάνω συμβιβασμούς και παραχωρήσεις, πες Μου, να Σε μειώσω, Θεέ, πες Μου, να Σε μειώνω κάθε μέρα;

Και μούδωσες την άδεια να κρίνω, με ποιο μέτρο να κρίνω; Με την Αγάπη Σου, ή με την Αγάπη Μου τη Σταυρωμένη, τη χιλιοσταυρωμένη, τη ματωμένη Αγάπη Μου; Πες Μου, πες Μου με ποιο μέτρο Θεέ να Κρίνω τον άνθρωπο, με το δικό Σου ή με το δικό του, το μέτρο της Αδικίας; Πες Μου, με ποιο μέτρο, με το μέτρο της φιλαργυρίας του; Πες μου, πώς να τον ξεσκεπάσω, να δει ποιο είναι το φίδι, να δει ποιος είναι εκείνος, πες Μου, πώς να τον κρίνω Κριτή;

Πες Μου, σε ποιον δεν προσπάθησα, έστω κι αν δεν Με εννόησαν; Εγώ προσπάθησα και προσπαθώ και θα προσπαθώ, αλλά πες Μου Θεέ τι θα γίνει, πες Μου Εσύ που ξέρεις, πες Μου, γιατί βαρέθηκα να Με φτύνουν και βαρέθηκα να Με κλωτσάνε. (16)

Όσο περισσότερο Φως ο άνθρωπος κατασπαταλήσει ή ακόμη χειρότερα στρέψει ενάντια στη Θεία Βούληση, με σκοπό να φέρει αποτελέσματα αντίθετα προς τη Θεία εξέλιξή του, τόσο περισσότερο αυτοδεσμεύεται, ενεργοποιώντας Θείους Νόμους εναντίον του. Αυτό σημαίνει ότι διανύει δρόμο αντίστροφο εκείνου της επιστροφής.  Άρα η οδός της επιστροφής του αποκτά μεγαλύτερο μήκος. Οι δε καρμικές σχέσεις που σχηματίζονται, από αυτές ακριβώς.τις λανθασμένες του επιλογές, τον τελματώνουν σε αλλεπάλληλες καταβάσεις στην ύλη, με σκοπό την επανόρθωση της Αρμονίας του συνόλου.

Εάν το Φως που παρέχεται σ' έναν άνθρωπο, ο οποίος ακολουθεί λανθασμένες επιλογές, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν απεριόριστο, τότε το βάθος της πτώσεώς του θα ήταν Άπειρο. Γι' αυτό ακριβώς το Μεγαλείο της Χάριτος του Πατέρα, προστατεύοντάς τον από τη συνεχή και βαθύτερη πτώση του, αποκόπτει για όσο διάστημα χρειάζεται την παροχή Φωτός, ώστε να μην το ορίζει και έτσι να μην υφίσταται τις συνέπειες των ενεργειών του, εάν το χρησιμοποιεί λανθασμένα.

Η φροντίδα του Πατέρα για τον Υιό Του είναι εκείνη, η οποία σταματά την παροχή του Φωτός στα όντα, που ενεργούν αντίστροφα από τη Θεία τους εξέλιξη και όχι κάποια πρόθεσή Του να τιμωρήσει εκείνον που αντιστρατεύτηκε τον ίδιο του τον Θείο Εαυτό.

Αυτή η αντίφαση, που υπάρχει σ' αυτή τη στιγμή της ζωής του ανθρώπου, η ύπαρξη, δηλαδή, μέσα στον ίδιο άνθρωπο δύο διαφορετικών εντελώς αντίθετων τάσεων, η του Θείου Εαυτού του και η του εκπεσόντος, φέρνει σ' αυτόν, στις περιπτώσεις που η αντίφαση είναι ανυποχώρητη πνευματικές διαταραχές, σχιζοφρένεια ή και θάνατο.

Η διακοπή της παροχής Φωτός σταμάτησε την ανισορροπία, φέρνοντας όμως Αρμονία χαμηλότερου επιπέδου. Η επίτευξη Αρμονίας πάντως, αυτή και μόνη σταματά την πτώoη, δίνοντας έτσι στον άνθρωπο την ευκαιρία να μετατρέψει την καθοδική του τάση σε ανοδική.

Εγώ, δεν κλείνω τις πόρτες σε κανέναν, εκτός αν αποδεδειγμένως ενοχλεί το Έργο που κάνω.

…Θα κάνω διδασκαλίες ανάλογες με το Έργο που έχω να φανερώσω στη γη. 'Εχω δικαίωμα να σας Κρίνω όλους,  έχω Εξουσία Κριτού. Τα Ευαγγέλια γράφουν ότι προ της Δευτέρας Παρουσίας θα προηγηθεί Κρίσις και Κρίσις υπάρχει εσωτερική, Κρίση της Συνειδήσεώς σας και Κρίση εξωτερική, με πολλές μορφές, με πολλούς τρόπους, πολλές φορές θα σας Κρίνω. Θέλω να σας εισαγάγω σ' ένα απόρρητο, Εγώ θα σας Κρίνω, για ποιο λόγο; Για να μου ζητάτε ελεημοσύνη και Έλεος; Όχι. Για να δείτε πού έχετε λάθος, γιατί είναι ανάγκη αυτό το λάθος ακριβώς να το διαγράφετε από λάθος και να μετατοπιστείτε όπως σας είπα, να μετατοπίζεστε συνεχώς κι αν δεν μπορείτε εσείς αυτόβουλα, είμαι υποχρεωμένος Εγώ να σας γκρεμίσω το Κατεστημένο σας, τα θέματα που σας παρουσιάζονται μπροστά σας, ώστε να σας φθάσω λίγο αργότερα, θέλοντας δε θέλοντας, αφού θα τα γκρεμίσω και αφού θα σας Κρίνω, δημιουργώντας Εγώ ο Ίδιος τις καταστάσεις του ελέγχου σας, θα μετατοπιστείτε. (17)

«υμείς κατά την σάρκαν κρίνετε Εγώ ου κρίνω ουδένα». (Ιωάν. Η΄ 15)

…Έτσι ο άνθρωπος Ιησούς οδηγείται στο Γολγοθά για να μετουσιώσει ολοκληρωτικά την Πτώση που σχημάτισε ο κατώτερος Εαυτός και εδώ άλλη φλόγα του Ιούδα παρουσιάζεται στο σκήνωμα του αριστερού ληστή που σταυρώνεται μαζί με τον Ιησού, παραμένοντας αμετανόητος.

Συνειδητή εκπαίδευση δεν σημαίνει να υπάρχει ένας ενεργοποιημένος Δάσκαλος, με μία, δύο ή τρεις υποστάσεις γύρω του, ενεργοποιημένες κι αυτές, και μία ομάδα μαθητών, η οποία να περιμένει την ενεργοποίηση, να αναμένει συνεχώς βοήθεια για να την παρουσιάσει. (18)

Η διακοπή της παροχής Φωτός σε έναν άνθρωπο, που το χρησιμοποιεί αντίθετα προς τον Θείο του προορισμό,  δεν είναι ενέργεια τιμωρίας, αλλά προστασίας και βοηθείας. Δεν υπάρχει Θεός - Τιμωρός. Μόνο Θεός - Αγάπη. (19)

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κάθε αποτυχία - απομάκρυνση στην άσκηση αυτής της Κυριαρχίας είναι παρέκκλιση από την Ταυτενέργεια με το Θεό κι αυτή ακριβώς η παρέκκλιση είναι το αμάρτημα, η παράβαση του Θείου Νόμου, η άρνηση του ανθρώπου να εκδηλωθεί ως Θείος Εαυτός.

Επιθυμώ να διδάξω τον Άνθρωπο Θεό. Αν κι εσύ επιθυμείς να διδαχθείς έτσι, κατάδειξέ το. Αλλιώς μη βαυκαλίζεσαι με όμορφες δικαιολογίες ή με λανθασμένες ιδέες ότι προχωράς… Όποιος θέλει ας Με ακούσει, όποιος θέλει ας διδαχθεί. Εγώ κάλεσα και καλώ τους πάντες. Εγώ έδωσα το δικαίωμα στους πάντες να Με καλέσουν, καθώς και τη Χάρη και την Ευλογία γι' αυτό από κει και πέρα, όποιος έχει αυτιά ας ακούει, κι όποιος έχει μάτια ας βλέπει. Δεν θα χρονοτριβήσω άλλο, γιατί έστω κι ένα τμήμα σου αν μπορεί να διδαχθεί ως Άνθρωπος Θεός, θα διδαχθεί. (20)

Θα ήμουν ευτυχής αν οι αλήθειες αυτές που καταγράφηκαν, έγιναν αντιληπτές από όλους τους ακολούθους του 'Εργου Μου και τις κατέδειξαν στις καθημερινές εκδηλώσεις τους πριν από τη Χριστοποίηση.

Σε λίγο ο Δάσκαλος Κριτής θα ελέγχει την πορεία και τις εκδηλώσεις όλων σας. Παρακαλώ, τηρώντας την Αγάπη συμμορφωθείτε.

Οποιος με ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων, θα ομολογήσω αυτόν ενώπιον του Θεού Μου. (21)

Δάσκαλος Ιωάννης

Με όλη μου την αγάπη
Γιώργος

Για τα παραπάνω κείμενα παραπομπές στη βιβλιογραφία του Δ. Δώριζα

(1) ΚΛΕΙΔΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18, ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΩΝ, ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ Α'

(2) ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5, ΠΛΑΝΗ

(3) ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9^ο, Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΧΛΟΣ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ

(4) ΚΛΕΙΔΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5, ΑΜΑΡΤΗΜΑ

(5) ΣΕ ΕΥΛΟΓΩ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 48, ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΡΝΗΣΗ

(6) ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ, 4. Οι επτά αρνήσεις

(7) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17, ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΝΩ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΡΟ

(8) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4, ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

(9) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20, Ο ΘΕΙΟΣ ΝΟΜΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΕΙΤΕ

(10) ΠΥΡΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13, ΠΑΓΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΛΑΘΩΝ

(11) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23, Ο ΕΝΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

(12) Η ΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΗ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

(13) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8, ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

(14) Ο ΔΡΟΜΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17, ΗΡΩΔΗΣ -ΗΡΩΔΙΑΣ -ΗΡΩΔΙΑΝΟΙ

(15) ΚΛΕΙΔΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13, ΙΟΥΔΑΣ

(16) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18, ΠΕΣ ΜΟΥ ΘΕΕ...

(17) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΠΑΣΙ ΘΕΟΣ

(18) ΣΕ ΕΥΛΟΓΩ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28, ΜΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙΣ ΤΙ Σ ΕΥθΥΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΡΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΙΩΑΝΝΗ Ή ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ

(19) ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22, Η ΠΑΡΟΧΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ – ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

(20) ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20, ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΔΙΔΑΞΩ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΘΕΟ

(21) ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΙΔΕΩΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 47, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΙΩΑΝΝΗ; ΠΩΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ; ΣΧΟΛΙΑ