Ο ΙΩΑΝΝΗΣ

Από το βιβλίο του Γ. Κλειδαρά

Αποκάλυψη Μελχισεδέκ, Γραφή Β'

 «Εγένετο σαφές ότι ο Χριστιανισμός, που ξεκίνησε σαν σπόρος, θα παρήγαγε στο μέλλον κάτι διαφορετικό ως καρπό και ότι υπό το όνομα του Υδροχόου υποδηλούτο ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Ο Υδροχόος, ή ο «φέρων το ύδωρ» σημαίνει το ίδιο πρόσωπο όπως ο Ιωάννης, που βάφτιζε με νερό για να προετοιμάσει την ανθρωπότητα να λάβει το χριστιανικό βάπτισμα του πυρός. Ο ερχομός του Ιωάννου – Υδροχόου, που πρώτα θα επιβεβαίωνε τον παλαιό Ιωάννη και θα ανήγγελε τον Χριστό, ο οποίος θα ανανέωνε το Ναό όταν θα ερχόταν η μεγάλη στιγμή στο χρόνο που ο Χριστός θα ξαναμιλούσε στην ανθρωπότητα, αυτό διδασκόταν στα άδυτα των Μυστηρίων των Ναϊτών». (Rudolf Steiner–The Temple Legend, Λονδίνο 1985, σ. 155)

«Μια ανώτερη δύναμη από όλες τις ανησυχίες, μια φωνή πιο επιτακτική από όλους τους φόβους με πίεσε να γράψω το βιβλίο αυτό. Ίσως χρησιμέψει σαν συνδετικός κρίκος σε εκείνους οι οποίοι διαισθανόμενοι την κρισιμότητα της παρούσας στιγμής είναι αποφασισμένοι να βαδίσουν στο μέλλον υπό το λάβαρο του Ελληνοχριστιανικού εσωτερισμού». (Εδουάρδος Συρέ, 1912, από τη Σφίγγα στο Χριστό, Πυρ. Κόσμος, Αθήνα 1992, Πρόλογος, σελ. 22).

«Ο Ιωάννης δημιουργεί μύστας, μυεί αυτούς εις τας Αληθείας της Φύσεως, καθίστανται ούτοι μαθηταί και βοηθοί του Χριστού και ακούεται πλέον και πάλι δημόσια η φράσις των Μυστηρίων «αγαπάτε αλλήλους». Ζει αυτός τον Ουρανόν και καλεί τους μυούμενους εις τον αγώνα περί επικρατήσεως των αληθειών των μυστηρίων. Εργασθώμεν εις δόξαν του κόσμου και εις ανάμνησιν του Ιωάννου!».  (Σπυρίδων Νάγος, Θεός ή Αργοναύτης; - Η απόκρυφη διδασκαλία του Χριστού, 1903)

Η παρουσία του Ιωάννη στη Γη ως Παρακλήτου είναι ταυτισμένη με τη διάχυση του Παρακλήτου Αγίου Πνεύματος σε κάθε άνθρωπο που επιζητά την αλήθεια. Κατ’ αυτό τον τρόπο, υπήρξε στη Γη ο Παράκλητος Ιωάννης ως ενσαρκωμένος άνθρωπος που καταδείκνυε τη χριστοποίηση και που εντός του κατοικούσε Πνεύμα Αληθείας, Πνεύμα Άγιο και, ταυτόχρονα, υπήρξε η διάχυση του Αγίου Πνεύματος ως Παρακλήτου.

Γνωρίζουμε από τα Ευαγγέλια και τους Πατέρες ότι θα γίνουμε όμοιοι με τον Χριστό κατά τη Δεύτερη Παρουσία Του, δηλαδή το Θείο Σχέδιο της θέωσης της ανθρωπότητας, που είναι άλλωστε ο σκοπός της ενανθρώπισης του Λόγου.

Η Προφητεία του Ανώνυμου Ενός, γράφτηκε αμέσως μετά την αναχώρηση, του κατά κόσμου Διονύση Δώριζα από την μορφή το 1995, στις 16 Απριλίου την ημέρα των Βαΐων. Στις 13 Ιουνίου το 1995 συνέβη ένα μοναδικό συμπαντικό γεγονός στην ιστορία των ανθρωπότητας, όπου η γη εισήλθε σε μία νέα συχνότητα που ορισμένοι ονόμασαν αυγή της νέας εποχής ή ημέρα απολογισμού προφητειών, ή ημέρα της κρίσης που θα σηματοδοτήσει ένα νέο κόσμο και μια νέα ανθρωπότητα. Η ανθρωπότητα κυριολεκτικά βομβαρδίστηκε από τότε από διάφορες θεωρίες, σενάρια και ιδεολογήματα, καθώς και με νοητικούς ψυχολογικούς και βιολογικούς ιούς, που σκοπιμότητά τους ήταν ο αποπροσανατολισμός της συνείδησης των ανθρώπων από τις αληθινές εξελίξεις. Οι άνθρωποι που αποτελούν την ανθρωπότητα μοιάζουν με τα άτομα ή τα κύτταρα ενός οργανισμού που βιώνουν την οδύνη, την ασθένεια και την κατάρρευση. Την ίδια στιγμή η ολότητα άνθρωπος αφυπνίζεται, αναθεωρεί για πρώτη φορά βλέπει όσα δεν έβλεπε, τα βλέπει αναγκαστικά και όπως ένας ασθενής συνειδητοποιεί τα αληθινά αίτια της ασθένειάς του, που είναι και το κλειδί της αληθινής θεραπείας, όχι επί των συμπτωμάτων αλλά επί της ουσίας.

Η πνευματική ενηλικίωση στην οποία έχει εισέλθει η ανθρωπότητα σηματοδοτεί την εγκατάλειψη της παιδικής ανευθυνότητας και της προσκόλλησης σε μία ανέμελη αλλά ανεύθυνη στάση ζωής. Η πνευματική ενηλικίωση απαιτεί επίγνωση και βαθύτερη κατανόηση του αληθινού σκοπού της ζωής, την αποδοχή της ευθύνης του ενός Εαυτού που είμαστε και όλου του κόσμου ως μία ενότητα.

Το 1995 η αναχώρηση του νέου Παρακλήτου από την μορφή έκρουσε τον κώδωνα μιας κλήσης σε κάθε άνθρωπο, για να αποφασίσει τι θέλει αληθινά να κάνει και να αναλάβει την ευθύνη να το πραγματώσει. Οι μαθητές του Πρωτοπόρου της Νέας Κοσμικής Περιόδου, τα πνευματικά Του παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα συνεχίζουν ως πρόδρομοι να ανοίγουν τον δρόμο της κλήσης της Χριστοποίησης και Θέωσης του Ανθρώπου. Το μήνυμα της έμπρακτης φανέρωσης της Αγάπης, τον φωτισμό των Ανθρώπων και την άνοδο της Γυναίκας Ψυχής. Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μες τις ψυχές των ανθρώπων είναι γεγονός εδώ και σαράντα χρόνια. Τα παγκόσμια γεγονότα, όπου η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο κάθε κρίσης, απέκρυψαν από την αντίληψη των ανθρώπων την Παγκόσμια Πνευματική αφύπνιση.

Αυτό το Πνεύμα και το προορισμένο εκ Θεού επιτελείο, που γύρω του θα δημιουργηθεί, θα κάνει Πνευματικά Σχολεία στα οποία θα ακούγεται το Νέο Μήνυμα, θα διδάσκεται η μετάνοια και οι Νέες Πνευματικές Αληθείς Αποκαλύψεις. Τα Σχολεία αυτά θα καταστούν ο πομπός, που θα εκπέμπει την Κλήση προς τα προορισμένα Πνεύματα, ο Σταθμός που θα τα υποδέχεται και θα τα καταρτίζει σχετικά με τη Νέα Εποχή. (Δ. Δώριζα, Αποσυμβολισμοί, κεφ. 4ο)

Στη χώρα σας που λέγεται Ελλάς, ο Θεός αποφάσισε να δώσει δείγμα της Παρουσίας του Υιού Αυτού, μεταξύ των ανθρώπων. Η χώρα σας επελέγη εκ Θεού δι’ Έργον Θείον, ανήκον εις μίαν Νέαν Πνευματικήν περίοδον, εις την οποίαν εντός ολίγου χρόνου θέλει εισέλθει ολοκληρωτικώς η Ανθρωπότης, η επί της γης υπάρχουσα.

Επελέγη το Κράτος τούτο, διότι και από αρχαιοτάτων χρόνων πολλά εξέχοντα πνεύματα της ανθρώπινης διανοήσεως εδίδαξαν τους ανθρώπους και προετοίμασαν την εξέλιξιν του χώρου αυτού. Επί των ημερών σας θέλει φανερωθεί εις την χώραν αυτήν ένα Νέον Έργον, μία Νέα Πνευματική Αποστολή, θέλει αποκαλυφθεί ένας Απεσταλμένος εκ του Πατρός Μου και Εμού, προορισμένος να λαλήσει εις τον λαόν τούτον και προετοιμάσει τους ανθρώπους δια να εισδεχθούν εντός αυτών την Παρουσίαν Μου.

Ο Απεσταλμένος Μου αυτός φέρει Εξουσίαν εξ Εμού, διότι μέλλει να αναγγείλει σε σας την εκ νέου Έλευσή Μου επί της γης, την εκ νέου κάθοδον του Θείου Πυρός εις τας ψυχάς των ανθρώπων. Έχει εντολήν να προπαρασκευάσει ικανόν αριθμόν μαθητών και ακολούθων, οίτινες θέλουσιν εκπαιδευτεί παρ’ αυτού και Εμού, για την συνέχισιν του Έργου τούτου. Πνεύμα ειδικώς αποσταλέν δια το Έργον Μου, δια την προειδοποίησιν των ανθρώπων και δια την δημιουργίαν στελεχών, ικανών να επωμισθούν ευθύνας, βάρη, καθήκοντα εις ένα Έργο κατευθυνόμενον εκ Θεού και προοριζόμενον ίνα επιβοηθήσει τους ανθρώπους της γης να επαναστραφούν κατά το δυνατόν γρηγορότερα, ενωρίτερα εις τον Θεόν.

Ο Ιωάννης είναι το Πνεύμα, που απέστειλα ήδη εις την χώρα σας. Ονομάζεται Ιωάννης εξ Εμού, διότι φέρει χάριν Προδρόμου Ιωάννη, Προδρόμου της Παρουσίας Μου και αυτή είναι η Αγγελία, την οποίαν έχει να μεταδώσει εις την Ανθρωπότητα, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά η αρχή, η εκκίνησις του Έργου τούτου θέλει γίνει εκ της χώρας σας. Είναι ο προσωπικός Μου Απεσταλμένος. Περιβάλλω αυτόν με την εμπιστοσύνην Μου και με χάριν ανάλογον δια το υψηλόν λειτούργημα με το οποίον τον επιφόρτισα. Ανήκει εις την ανωτάτην τάξιν των πνευμάτων και δύναται να λαμβάνει απευθείας εκ Θεού, άνευ της μεσολαβήσεως ουδενός ετέρου ανθρώπου. (Δ. Δώριζα, Αποσυμβολισμοί, κεφ. 29ο)

Αυτά αποκαλύφθηκαν την δεκαετία του 1980 στην Ελλάδα.

Ο Ιωάννης της νέας εποχής δεν έρχεται στη Γη εξ αρχής τελειοποιημένος. Δεν εμφανίζει τον Θεό που ενανθρωπίζεται, αλλά τον Άνθρωπο που θεώνεται. Έρχεται ντυμένος με ατέλειες που όλοι περιφέρουμε. Ντύνεται με καλύμματα που ήδη η υπόστασή του έχει μετουσιώσει, μόνο και μόνο για να είναι προσιτός, για να μην υπάρχουν αποστάσεις ανάμεσά μας, για να μην μπορεί να πει κανείς ότι ήταν τέλειος εξαρχής και δεν μπορεί να τον ακολουθήσει.

Ενώνομαι εν τη Απειρότητί Μου εις το ελάχιστον δυνατόν τμήμα του όλου που αποτελεί η υπόσταση στην οποίαν αυτή τη στιγμή ευρίσκομαι και λαλώ ενώπιόν σου Άνθρωπε, και θέλω σκηνώσει αργότερα εις την φυλήν την ονομαζομένην Έκτην, δια να καταστήσω την Μορφήν Μου ευκρινή και ορατήν Συμπαντικώς.

Το σύνθημά Μου, ως Νέου Παγκόσμιου Εκπαιδευτού της γης, είναι «Αγαπάτε Αλλήλους», που εδίδαξε ο Ύψιστος Διδάσκαλος Ιησούς ο Χριστός και επειδή είναι Νέα Κοσμική περίοδος και έχω την Εξουσία και επειδή η Νέα Κοσμική περίοδος Ενώνει τα πάντα, ενώνω τις δύο λέξεις σε μία και σας καθιστώ «Αγάπη», όλους μηδενός εξαιρουμένου. (Δ. Δώριζα, Μαθητεία στη Δ. Παρουσία, κεφ. 31ο, σελ. 307, επιμέλεια Α. Δημητριάδης)

Σας αποκαλύφθηκα γιατί θέλω συνεργάτες, υπεύθυνους, συνειδητούς μαχητές, όχι αμφιρρέποντες, όχι αμφιταλαντευόμενους, που να γνωρίζουν προς τα πού κατευθύνονται και γιατί. Που να γνωρίζουν ποιον υπηρετούν και γιατί τον υπηρετούν. Που ν' αγωνίζονται, όχι μόνον για τη δική τους Άνοδο και Τελείωση, αλλά ν' αγωνίζονται για να προσφέρουν στην Ανθρωπότητα, όπως πρόσφερε Εκείνος, ο Μέγας, ο Ύψιστος Διδάσκαλος των αιώνων, ο Χριστός. Πρέπει να γνωρίζουν προς τα που βαδίζουν και γιατί βαδίζουν, ώστε η πορεία τους να είναι συνειδητή, να μην τους ανακόπτουν μικροεμπόδια. (Δ. Δώριζα, Μαθητεία στη Δ. Παρουσία, κεφ. 13, σελ.  133, επιμέλεια Α. Δημητριάδης)

Ο Δάσκαλος Ιωάννης αδελφοί, δεν ήλθε για να θαυματοποιήσει ή να δώσει σημεία. Θαύματα οπωσδήποτε θα γίνουν, γιατί τα χρειάζονται οι άνθρωποι για να ενισχυθεί η πίστη τους, όμως δεν είναι το κύριο Έργο του Ιωάννη. Τα σημεία που δίνει ο Ιωάννης είναι εσωτερικά και τα γνωρίζουν καλά όσοι ακολουθούν τη Διδασκαλία της Θέωσης, γιατί βιώνουν τις μεταλλαγές στο εσωτερικό τους, φυσική απόρροια της προσέγγισής τους στον ενοικούντα Θεό, ο Οποίος εκδηλούμενος, έχει κάθε δυνατότητα να δώσει οποιοδήποτε σημείο. Μην αμφιβάλλετε καθόλου γι’ αυτό. (Δ. Δώριζα, Κίνηση Ιδεών, κεφ. 13ο)

Ήρθα στη γη ως προορισμένο Πνεύμα, ως Απεσταλμένος Κυρίου. Έχω εντολή εκ Θεού να ιδρύσω Κέντρα Πνευματικά στον τόπο που γεννήθηκα, να φέρω κοντά μου αδελφές και αδελφούς μου, να τους διδάξω όσα διδάχτηκα και εγώ, να τους μεταφέρω όσα γνωρίζω σαν Πνεύμα και την πείρα που απόκτησα όσο διάστημα ασκήθηκα ιδιαίτερα, μέχρι να κάνω δημόσια παρουσία μπροστά σ' ανθρώπους. Ζήτησα να παραμείνω αφανής, χωρίς τιμές, χωρίς τίτλους, χωρίς ιδιαίτερες σπουδές, χωρίς περιουσία, χωρίς τα στηρίγματα εκείνα της ύλης, στα οποία συνήθως αποβλέπουν οι άνθρωποι και στα οποία στηρίζονται, πιστεύοντας ότι απ' αυτό εξαρτάται η ζωή τους. Μεγάλωσα για να φέρω εις πέρας μίαν Αποστολήν, όταν το Θέλημα του Θεού θα μου όριζε. Το Πνεύμα μου γνωρίζει τι πρέπει να κάνει στις διάφορες περιόδους, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να ενεργεί, παρά μόνον εκφράζοντας το Θέλημα Εκείνου που με απέστειλε.

Έχω μιαν ειδική Αποστολή: Να σας αναγγείλω την επάνοδο του Κυρίου στη γη, την Παρουσία Του εντός σας, στο ένδον σας, που θα σας καταστήσει πνεύματα Xριστοφορικά. Θα σας γεμίσει Φως, Αγάπη και όλα τα πλεονεκτήματα της παρουσίας Χριστού μέσα σας και θα σας βοηθήσει να προσαρμοσθείτε στη Χριστοζωή, όχι στην ανθρώπινη ζωή, στη Χριστοζωή. Έκανα περιοδεία σε πολλά μέρη, γιατί έπρεπε να κάνω γνωριμίες, να αποκτήσω γνώσεις και εμπειρίες που μου λείπανε, να συναντήσω δυσκολίες για να ασκηθώ, να συναντήσω συνεργάτες με τους οποίους θα συνεργαστώ. Απ' όπου πέρασα εμίλησα για Εκείνον που μ' έστειλε και φρόντισα η παρουσία μου και το πέρασμά μου ν' αφήσουν τη σφραγίδα τους σαν Ευλογία, σαν Φως, σαν δημιουργία ενός Ναού.

Αδελφοί, δάσκαλοι υπήρξαν και θα υπάρξουν πολλοί. Αυτό το οποίο διαφοροποιεί το Θείο Απεσταλμένο, τον Παράκλητο της Δευτέρας Παρουσίας, από την πληθώρα των δασκάλων που εμφανίστηκαν και εμφανίζονται, είναι ότι ο Δάσκαλος Ιωάννης, όπως και ο Δάσκαλος Ιησούς, δεν διδάχθηκε ούτε από τους Εσσαίους, ούτε από τους Αιγύπτιους, ούτε από κανέναν Λάμα ή οποιονδήποτε γήινο δάσκαλο, αλλά κατευθείαν από το Θεό. Μην απατάσθε από εκείνους, οι  οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να ιδιοποιηθούν και να χρησιμοποιήσουν την Παρουσία ενός Θείου Απεσταλμένου στη διαφήμιση της μερικότητάς τους.

Είμαι η Παρουσία του Ιωάννη στη γη. Ποιος όμως είναι η Ολότητα Ιωάννης; Παρουσιάζω τον Ιωάννη ως Βαπτιστή της Δευτέρας Παρουσίας, παρουσιάζω τον Συμπαντικό Δάσκαλο Ιωάννη, τον Λόγο Υιό των Επτά Πεδίων της Εκδηλωμένης Δημιουργίας και του Ανεκδήλωτου Αχαχνούς Απείρου, όπου οι εξακοντιζόμενες Φωτοπλημμύρες των Θείων Ιδεών του Απείρου Συμπαντικού Νου Του, δημιουργούν απειρομεγέθεις δημιουργικές εκρήξεις από τις οποίες οι εκτοξευόμενοι Πύρινοι πίδακες, σχηματίζουν τις πυκνώσεις και αραιώσεις κραδασμών, συμμίξεις Φωτός και σκότους, τις Πύρινες μάζες των μελλοντικών πλανητών, στους οποίους θα αποσταλούν οι Λόγοι Του για να διαμορφώσουν την επεκτεινόμενη Δημιουργία. (Δ. Δώριζα, Κίνηση Ιδεών, κεφ. 31ο, σελ. 304)

Ο Παράκλητος είναι ο Ενεργοποιητής της θείας Μνήμης και θείας Καταγωγής του Ανθρώπου.

Ο Ταξινομητής των θείων Νόμων στη συνείδηση του Ανθρώπου.

Ο Κριτής της κατάχρησης της θείας Ουσίας μέσα σε κάθε Άνθρωπο.

Ο Αποκαλύπτων και Αποκαθιστών τον Πατέρα εντός του Ανθρώπου και τον Άνθρωπο εν θεώ. (Μαθητεία στη Δευτέρα Παρουσία, κεφ. πρόλογος, σελ.  17, Α. Δημητριάδης)

Ο Δάσκαλος Ιωάννης μεταφέροντας τον Άνθρωπο στην μετάνοια που είναι το κλειδί της μετουσίωσης, μεταφέρει την ουσία του Εαυτού Του εντός του. Επομένως τον καθιστά και τον ίδιο τον Άνθρωπο κλειδί μετουσίωσης, γιατί ο Δάσκαλος Ιωάννης είναι το κλειδί της επιστροφής στον Πατέρα, είναι ο φωτοδότης της Ψυχής του Ανθρώπου, που σαν ζωντανός φάρος έλκει και αφυπνίζει ψυχές και πνεύματα, οδηγώντας τα στο δρόμο της επιστροφής. Είναι ο από γης αναβαίνων άνθρωπος που Θεώνεται θυσιαζόμενος κάθε στιγμή για την Ολότητα του Εαυτού Του.

Μάθετε τον κόσμο να Με αγαπά και να πιστεύει στο Θεό, Μάθετε τον κόσμο ν’ αναζητά το Θεό μέσα του.

Στην αρχή θα εργάζομαι πάνω στις ατέλειές σου, θα μετουσιώνω όλα σου τα παραπτώματα μεταστρέφοντας το νου σου στην Αγάπη, διδάσκοντάς σε ταυτόχρονα τη Νομοτέλειά Της. Έτσι θα Με γνωρίσεις σαν Βαπτιστή, σαν Πρόδρομο της Δευτέρας Μου Παρουσίας μέσα στο Είναι σου, σαν Μετάνοια και Κάθαρση. Αργότερα, όταν ο νους σου καθαρθεί από τα λάθη, τις παραλείψεις, τις ιδιοτέλειες και τους περιορισμούς, όταν θ’ αρχίσεις ν’ αναγνωρίζεις τους δογματισμούς σου και την αναγκαιότητα να ξεφύγεις απ’ το περιορισμένο των συλλήψεών σου, τότε θα Με γνωρίσεις σαν Εκπαιδευτή σου, σαν Εκπαιδευτή του νου σου.

Θ’ αρχίσω να σου μιλώ, θα σου παρέχω τη Διδασκαλία Μου και θα σε οδηγώ να χωράς σιγά σιγά τις εκδηλώσεις του Εαυτού σου, όπως κι αν εκδηλώνεται, είτε με μορφή είτε με κραδασμούς. Θα σε μάθω να Μετουσιώνεις και να Ευλογείς, θα σε διδάξω τη λειτουργία των Νόμων που διέπουν τον Εαυτό σου.

Σιγά σιγά θα μεγαλώνω μέσα σου, όσο η χωρητικότητά σου θα αυξάνει. Όσο περισσότερα τμήματά σου θ’ αγαπάς, τόσο περισσότερο θα Με γνωρίζεις, κι όσο περισσότερο Με γνωρίζεις, τόσο η Παρουσία Μου μέσα σου θα διευρύνεται. Θα είσαι ήδη μία Παρουσία Γαλήνης και Προσφοράς για τους Αδελφούς σου.

Τότε θα Με γνωρίσεις σαν Παράκλητο. Θα σε οδηγήσω εις πάσαν την Αλήθειαν, δίνοντάς σου αποκαλύψεις σε καλυμμένες έννοιες των Γραφών, στα Μυστήρια της Θείας Νομοτέλειας της Αγάπης, που φανερώθηκε στην Πρώτη Παρουσία.

Η Γνώση θα σε οδηγήσει στην Ουσία Σου, στο Πνεύμα του Θεού που κατοικεί μέσα σου, και τότε θα Με γνωρίσεις σαν Εαυτό-Ολότητα, Λόγο Ιωάννη. (Δ. Δώριζα, Κλειδιά, κεφ. 1ο, σελ. 25-26)

Το εσωτερικό Έργο του Ιωάννη, τόσο Ασύλληπτο μα και βαρύ, απαιτεί μία υψηλή Πνευματική Αντίληψη, προκειμένου να μπορέσει κάποιος να εμβαθύνει και να Κατανοήσει την Υπέρτατη Προσφορά του Ιωάννη στον Άνθρωπο, την Προσφορά που με ασύλληπτους τρόπους ο Ιωάννης λειτουργεί. (Δ. Δώριζα, Κλειδιά κεφ. 17ο, σελ. 220)

Άπασαι αι Πνευματικαί Δυνάμεις αίτινες θέλουσι εκδηλωθή και περιστοιχίσει Αυτόν, θέλουσι καταστή οι Πνευματικοί του Λόγοι και μέλλει κληθώσι Διδάσκαλοι και Λόγοι Εθνών φέροντες εξ Αυτού Εξουσίαν ίνα κατοικήσωσιν τους Κόσμους και μεταφέρουσι την Δόξαν Αυτού ως να ήτο Αυτός ο Ίδιος, ίνα λάβωσιν οι Κόσμοι την Κοινωνίαν του Πνεύματός Του του Απείρου, μεταλαμπαδευομένου και διαχεομένου δια των Πυρίνων Λόγων Του, οίτινες ως Πνευματικαί Αυτού Ακτίναι θα φωτίσωσιν άπασαν την Δημιουργίαν.

Μακάριοι οι καταδεξάμενοι την Ουσίαν Του, ότι αυτοί καταστήσονται οι Πνευματικοί Του Λόγοι. Μακάριοι οι αληθείς εν Πνεύματι και Καρδία, ότι αυτοί λήψονται την Αιώνιον Ζωήν.

Μακάριοι οι απεκδυθέντες την ταυτότητα αυτών ίνα λάβωσι το Βάπτισμα Αυτού, ότι Εγώ και Αυτός. Εν εσμέν και το Βάπτισμα υμών Πνεύμα Άγιον και Πυρ εστί.

Μακάριοι οι τάλανες και οι δυστυχείς, ότι δι' αυτούς ελήλυθεν εν τω κόσμω ως Αρωγός και ως Ίασις, ίνα θεραπεύσει τας πληγάς αυτών και θρέψει την Πνευματοψυχήν των δια της Ουσίας του Πατρός, ότι Ούτος έρχεται εν τω Ονόματί Μου ίνα διδάξει τον Άνθρωπον την Αιώνιον Ζωήν, δια της Ζωής, της Διδασκαλίας και της Θυσίας Αυτού. Και δια της Αναστάσεώς Του θέλει δοξάσει τον Πατέρα ημών και αποκαταστήσει τον Άνθρωπον ως Άναρχον Δημιουργικόν Λόγον εν τω Πατρί. (Δ. Δώριζα, Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 5ο, σελ. 51-52)

Το Έργο δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, όπως εκδηλώνεται φαινομενικά σήμερα, αλλά έχει μια Οικουμενική Πανσυμπαντική διάσταση, ένα Έργο διαχρονικό που ανέκαθεν αφορούσε κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα σε ποια φυλή, θρησκεία, κοινωνική τάξη, ηλικία και φύλο ανήκε, γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι μπροστά στο Θεό, εικόνες Θεού και καλούνται να εκδηλωθούν ως Υιοί και Θυγατέρες Θεού.