Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

Κωνσταντίνος Μαντζάκος

25/05/2022

«Όταν έλθη ο Παράκλητος, ον εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της Αληθείας, ο παρά του Πατρός εκπορεύεται, εκείνος μαρτυρήσει περί Εμού».

Το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος, εκπορεύεται από τον Πατέρα και πέμπεται από τον Υιό. Εκπορεύεται σημαίνει προέρχεται, πηγάζει και αναφέρεται στον τρόπο που το Άγιο Πνεύμα πέμπεται που σημαίνει αποστέλλεται, έρχεται και αναφέρεται στην εν χρόνω αποστολή του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο.

Ο Παράκλητος είναι ο εκπαιδευτής της Νοημοσύνης του ανθρώπου και του νου του. Ο Παράκλητος είναι Πνεύμα Απειρότητας, Αγάπης, Σοφίας και Θείας Δράσης, που δεν περιορίζεται σε μια μορφή αλλά διαχέεται σε όλη τη Γη. Ο Μέγας Μυητής της Ψυχής που τέλεσε προ Ιησού Χριστού, αναίμακτη θυσία άρτου και οίνου, οδηγεί στην αποκατάσταση του Ανθρώπου στα έσχατα πνευματικά ύψη της Χριστοποίησης και Θέωσης. Είναι το Πνεύμα Λόγος Χριστός Ιωάννης Ηλίας Μελχισεδέκ και συμβολίζεται με το μυστηριώδες Πρόσωπο του Βασιλέα της Δικαιοσύνης και Αρχιερέα Ειρήνης Μελχί-σεδέκ, τον ανδρόγυνο Αδάμ, τον πρώτο Ελοχίμ, τον Κοινωνό των Φώτων της συνείδησης των Αγγέλων, τον απρόβλεπτο παράγοντα της εξέλιξης του ανθρώπου και τον άνθρωπο εν Θεώ.

Ο Νέος Παράκλητος ονομάζεται Ιωάννης Λόγος Χριστός ο Ων και μεταφέρει Θεία Χάρη Ευλογίας Μετουσίωσης σε όλα τα πνεύματα που διψούν για Έργο. Η Θεία Χάρη εκδηλώνεται όχι μόνο εκτός, αλλά και μέσω της υλικής φύσεως και είναι ο συνδετικός κρίκος, ο δομικός ιστός δίχως υλικό κάλυμμα. Δηλαδή είναι ο Θείος Νους που «θεάται το πενταγράμματον θείον», Τέλειο Αρχέτυπο της Ζωής των Κόσμων. Είναι η αίσθηση της Θείας Χάρης μέσα στο είναι μας και γι’ αυτό μόνο ως Ολότητα βιώνουμε την πληρότητα. Πηγάζει απευθείας από την Θεότητα γιατί προέρχεται από την Πηγή του Πνεύματος. Ο νους τρέφεται από την Θεία Χάρη και η ψυχή ζωογονείται από αυτήν. Για να επιδράσει όμως σε εμάς, αν και διαχέεται παντού, την δεχόμαστε κατά το μέτρο της συνείδησης και του δυναμικού της ψυχής μας. Δίδεται κατά το μέτρο της δυνητικότητάς μας, της δεκτικότητάς μας στους αληθινά ανιδιοτελείς και ελεύθερους, σε όσους έχουν Αγαθή συνείδηση. Η Θεία Χάρις εκδηλώνεται σε όσους την καταλαβαίνουν και την αναζητούν. Αυτή η αναζήτηση είναι η επιστροφή προς την Πηγή «Έσεσθαι ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ ο Εν της ουρανοίς Τέλειος Εστίν».

Παρατηρούμε λοιπόν, ότι ο Έργο του Παρακλήτου στην Εποχή της Δευτέρας Παρουσίας εκτελείται μέσα από την Θεία Πρόνοια, την Θεία Βούληση προς ολοκλήρωση του Θείου Σχεδίου της Επιστροφής του ανθρώπου στους Πατρικούς κόλπους σε τρία άρρηκτα συνδεδεμένα και συνταυτισμένα με αυτή Αρχέτυπα Λειτουργιών. Τρεις εστίες διάχυσης στον Άνθρωπο, καθεμιά δρα ενωτικά στο Όλον του Εαυτού του Ανθρώπου:

Το Άγιο Πνεύμα το επί του υλικού πεδίου διαχέεται μέσω μιας κοσμικής ακτινοβολίας που δρα αφυπνιστικά, ενεργοποιώντας τον Θείο πνευματοσπινθήρα εντός του ανθρώπου. Έπεται το στάδιο στο οποίο ο άνθρωπος που δέχτηκε την κλίση την αποδέχεται και αρχίζει την πορεία της Χριστοζωής εμπνεόμενος από την έρευνα της Χριστικής Διδασκαλίας και αρχίζει να αναζητά πνευματικότητα και Δάσκαλο. Όταν επιτέλους τον ανακαλύψει μπαίνει στο δεύτερο στάδιο επιρροής αναγνωρίζοντας και αποδεχόμενος την Υιότητά του, του αποκαλύπτεται η Θεία Καταγωγή, Ταυτότητα και Προορισμός. Η διάχυση του Αγίου Πνεύματος ενεργοποιεί-αφυπνίζει την ψυχή, η οποία με την σειρά της και μετά από στάδια μετάνοιας και καθάρσεων ενεργοποιεί το πνεύμα και η υπόσταση φωτίζεται από τον συντονισμό και την ένωση με τον Θεό. Σταδιακά η κάθαρση και ο φωτισμός από τα πέπλα και τα σκοτάδια της ψυχής ενεργοποιούν το πνεύμα μέσω από καθάρσεις σε νου, καρδιά και συνείδηση.

Ακολουθεί πορεία πνευματικής συνειδητότητας μέσα από τις επιγνώσεις-συνειδητοποιήσεις του εαυτού. Εδώ έχουμε ταυτόχρονα τη διάχυση του Αγίου Πνεύματος και την εσωτερική δράση του Παρακλήτου Δασκάλου Ιωάννη. Το κατ’ εικόνα (το μορφικό) του Ιωάννη και το καθ’ ομοίωση που έχει να κάνει με τα στάδια αποδοχής Υιότητας, η ένωση των δύο Λόγων Υιού-Μήτηρ. Ο Ιωάννης-Παράκλητος είναι ο καταλύτης ενεργοποίησης του καθαρμού της ψυχής από τα επτά πέπλα άρνησης (σκότους) και γι’ αυτό το λόγο είναι ο εκπαιδευτής του Νου, της Καρδιάς και της Συνείδησης. Αυτό οδηγεί στην ένωση ψυχής/πνεύματος – Θείας Ψυχής/Θείου Πνεύματος (Άγιο Πνεύμα). Αυτά συμβαίνουν μέσα από τις καθάρσεις, αποδεσμεύσεις της ψυχής όσο η υπόσταση υπό την επιστασία του Ιωάννη Λόγου Χριστού τελεί υπό την κατάσταση της εξαγιαζούσης Χάριτος (Θεία Χάρη) που βοηθάει στην μετουσίωση-αποκατάσταση της παλιάς προσωπικότητας και ατομικότητας, που επιτρέπει να αναφανούν στοιχεία του Θείου Εαυτού που καλύπτουν και πληρώνουν τα κενά. Μέσα από μελέτη, προσευχή και συμμετοχή με ομοιοκραδασμικούς εν Χριστώ αδελφούς.

Βήμα βήμα η υπόσταση φωτίζεται, απέχει από ιδιοτέλεια, ενδύεται ενσυνείδητα την ταπεινοφροσύνη και μέσα από την Πανσοφία της Αγάπης το Θείο Χριστικό Αρχέτυπο ενεργοποιείται καθολικά στην υπόσταση. Δηλαδή, μέσα από τα στάδια Χριστοποίησης δύναται η υπόσταση να εκδηλώνεται ως Άνθρωπος Λόγος επί του υλικού πεδίου. Κάθε στάδιο που περνάει στην Χριστοπορεία της ενέχει πάντα κάθαρση-φωτισμό-τελειοποίηση. Έλκεται το έλεος μέσα από την αληθινή μετάνοια, η ψυχή εξαγνίζεται, καθαρίζεται και βρίσκεται σε συντονισμό και ένωση με το Θείο στοιχείο εντός της. Αυτή η διαδικασία διαχέει την Θεία Χάρη και η υπόσταση λαμβάνει τις Δωρεές του Αγίου Πνεύματος όταν έχει διεκδικήσει με το κατ’ αξίαν και δεν βρίσκεται υπό νόμου, αλλά υπό Χάριτος. Το Άγιο Πνεύμα συνεχίζει το απολυτρωτικό Έργο του Χριστού μας και μετά την στους Ουρανούς Ανάληψή Του. Αυτός διαχέει τις Άκτιστες Δωρεές του Θεού στους ανθρώπους και ολόκληρη την Δημιουργία.

Αυτός είναι ο πραγματικός Τελετουργός των Ιερών Μυστηρίων της όγδοης Εκκλησίας του Ιωάννη Λόγου Υιού Μήτηρ μέσω των οποίων οι πιστοί αγιάζονται και Χριστοποιούνται. Το Άγιο Πνεύμα, ο Διδάσκαλος Ιωάννης ο Νέος Παράκλητος οδηγεί τον άνθρωπο εις πάσαν την Αλήθεια, εμπνέει με αποκαλύψεις και Σοφία και μοιράζει χαρίσματα στους πιστούς και πραγματοποιεί την Υιοθεσία μας στον Θεό. Ομοίωση προς τον Θεό αποβαίνει η κένωσή μου από οποιαδήποτε συναισθηματική και διανοητική σκοπιμότητα, δηλαδή η κάθαρση της θέλησής μου από οποιαδήποτε αυτοαναφορικότητα, ακόμα και από την σκοπιμότητα να κάνω κάτι καλό για τον εαυτό μου. Γίνομαι Αγάπη και δεν αισθάνομαι απλώς Αγάπη. Η Αγάπη λοιπόν είναι για τα θεϊκά πρόσωπα μια αυτόβουλη εκδήλωση, πράξη κοινωνίας μεταξύ τους αυτόβουλη, με την έννοια ότι επιλέγεται αυτόβουλα και ελεύθερα από κάθε πρόσωπο, καθώς δεν επιβάλλεται από την Ουσία του Θεού. Η αναγνώριση της Θείας Ουσίας στον πλησίον Εαυτό άνθρωπο. Η ελεύθερη βούληση προέρχεται από την συνείδηση του Είναι που λέγεται πίστη και συνδέεται με τον Νόμο της Πρόνοιας. Η υποδουλωμένη βούληση έχει αιτία την συνείδηση του εγώ που λέγεται θέληση, που σχετίζεται με την υλική συνείδηση και συνδέεται με τον Νόμο της Δράσης και της Αντίδρασης. Ο άνθρωπος που έχει Αγαθή συνείδηση (πίστη-σοφία-διάκριση-αγάπη) ζει το Αγαθό της Ελευθερίας.

«Με αρετή και τόλμη κερδίζεται η Ελευθερία». Αυτός είναι ο αγώνας του ανθρώπου για την ανάδειξη και εκδήλωση των Αρετών, που έχουν ως βάση τα Θεία Αρχέτυπα Ιδεών. Έχουμε δηλαδή την λειτουργία της εισχώρησης και εγκαθίδρυσης της Θείας Νοημοσύνης. Ο νους του ανθρώπου σταδιακά εξελίσσεται σε Χριστικό Νου. Η εξέλιξη αυτή στηρίζεται και στην ενσυνείδητη επίγνωση της εκδήλωσης της Θείας Νομοτέλειας και παράδοση της ανθρώπινης βούλησης στην Θεία Βουλή του Πατέρα Θεού. Η ζωή του ανθρώπου εκδηλώνεται σύμφωνα με την Θεία Νομοτέλεια και έτσι τελεί υπό Χάριτος και λαμβάνει χώρα μια διεύρυνση στον νου, την καρδιά και την συνείδησή του (αύξηση χωριτικότητας).

Έτσι αγωνίζεται να συμμετέχει ενεργά στο πανανθρώπινο δικαίωμα της επιστροφής του ανθρώπου στην Πηγή Εκπόρευσής του στον Πατέρα Θεό. Εργάζεται για την κοινή ωφέλεια της Ολότητας του Ανθρώπου, εσωτερικά και εξωτερικά, ανάλογα το επίπεδο πνευματικής συνείδησης που φέρει ως μαθητής του Λόγου. Ο Πατέρας δίνει το Πνεύμα σε αυτούς που παραδίδονται στον Υιό.

Στην πορεία μας αυτά που δεν έχουμε ακόμα παραδώσει (διανοιακές πλάνες, αρνήσεις, ψευδαισθήσεις, αυταπάτες κλπ.) πρέπει να αποκαλυφθούν και να παραχωρήσουμε ελεύθερη πρόσβαση, πλήρη αυτοπαράδοση  στην Κυριότητά Του, που οδηγεί σε πλήρωση μέσα από την αυτοδιάθεσή μας, διότι αποκτάς το βίωμα και την επίγνωση της Κυριότητάς Του. Έτσι συνεχώς, ζητώντας από τον Θεό να μας καταδείξει τις περιοχές της ζωής μας που δεν Του έχουμε ακόμα παραδώσει χωρίς όρους. Ανάλογα με τα στάδια  Χριστοποίησης υπό την επιστασία του Πνεύματος του Παρακλήτου Δασκάλου Ιωάννη, κατ’ αξίαν δίδονται οι Δωρεές του Αγίου Πνεύματος.

Τα εννέα Δώρα του Αγίου Πνεύματος είναι η Σοφία, η Αντίληψη, η Πίστη, η Κυριαρχία των Δυνάμεων, η Προφητεία, η Θεραπεία, η Διάκριση των Πνευμάτων, η Γλωσσολαλιά και η ερμηνεία των Γλωσσών. Μαζί με αυτές τις Δωρεές μοιράζονται και Θείες Πνευματικές Δωρεές στους Αποστόλους: Χαρά, Ενθουσιασμός, Γέννα, Δημιουργία, Αναγέννηση Θείας Ζωής, Αλήθεια, Έρως, Ελευθερία, Ενότης, Αγάπη. Το Άγιο Πνεύμα όρισε: Επισκόπους, Προφήτες, Αποστόλους και Διδασκάλους για το Θείο Έργο της Χριστοποίησης και Θέωσης επί των ανθρώπων της Γης προς την διάνοιξη του Δρόμου για την επιστροφή στον Πατέρα ως Μπουκέτα Ψυχών και Πνευμάτων. Η επενέργεια του Αγίου Πνεύματος είναι αφυπνιστική, καθαρτική, αποδεσμευτική, μετουσιωτική, επιφωτιστική και μεταφέρει χαρίσματα ικανοτήτων και δυνάμεων για την δόμηση μιας Νέας Κοινωνίας Ανθρώπων βασισμένη στην εντολή «Αγαπάτε Αλλήλους» και «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε». Μια Κοινωνία Αγάπης Ανθρώπων Λόγων.