09/08/2021
Μια φίλη μου εργαζόταν σε μια επιχείρηση και ήταν η μόνη από τις υπόλοιπες συναδέλφους της που δεν έκανε εμβόλιο. Ένα πρωί που πήγε στην εργασία της την περίμενε έκπληξη. Της είπαν ότι «επειδή δεν μπορούμε να σε αφήσουμε απροστάτευτη, σου κλείσαμε ραντεβού για να εμβολιαστείς». Έτσι αναγκάστηκε να τους ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να εμβολιαστεί. Έπειτα από εβδομάδων ψυχολογικό πόλεμο, η εργοδότριά της την καταράστηκε να αρρωστήσει από τον κορωνοϊό και το παιδί της να μην έχει που να πάει.
Στο μεταξύ κάλεσε την φίλη μου για να της προτείνει να αποχωρήσει οικειοθελώς, ώστε να μην δικαιούται αποζημιώσεις και η φίλη μου το δέχτηκε. Όταν όμως της είπε ότι το κάνει διότι την συμφέρει ως επιχείρηση και δικαιούται επίδομα επιχείρησης αποκλειστικά εμβολιασμένων (covid free), τότε η φίλη μου της είπε ότι θα συνεχίσει να εργάζεται και δεν θα παραιτηθεί οικειοθελώς.
Μετά από μερικές ημέρες η εργοδότριά της έπαθε έμφραγμα, προφανώς για να συνειδητοποιήσει τι ξεστόμισε η στενοκαρδία της. Η φίλη μου της έδωσε άμεσα ασπιρίνη και σώθηκε η ζωή της. Άραγε τώρα που θα βγει από το νοσοκομείο θα έχει αλλάξει στάση και τοποθέτηση ο νους, η καρδιά και η συνείδησή της; Η συνέχεια στο επόμενο με θέμα την νεοεποχίτικη τοποθέτηση «Δεν μετανιώνω για τίποτα», που κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες ως πρότυπο σκέπτεσθαι και στάση ζωής.
Της αφιερώνω ένα τραγούδι της Άλκηστις Πρωτοψάλτη
«Σαν ηφαίστειο που ξυπνά απ’ όνειρο βαθύ
κι ότι φτιάχνει το βουνό λέει να γεννηθεί
σαν ηφαίστειο που ξυπνά 7 γενιές σβηστό
λάβα μου λάβα μου αίμα μου ζεστό.
Εγώ στο φως μετάλαβα κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως
υπόψη μου δεν τα΄ λαβα του κόσμου τα χλωμά κατάλαβα»
Γ. ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου