Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ

10/08/2021

Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για όλα, όμως δεν βαραίνει την ίδια ευθύνη το Χίτλερ και τα θύματά του. Συνυπευθυνότητα πάει να πει ότι δεν φταίει μονάχα το χέρι που έβαλε τη φωτιά, αλλά κυρίως το μυαλό που το σκέφτηκε, μα και το στόμα που έδωσε την εντολή κι όλοι αυτοί που κάθονταν με χέρια σταυρωμένα και κοιτούσαν το κακό να εξαπλώνεται κι αυτοί που κόβαν το νερό για να μη φτάσει η βοήθεια εγκαίρως.

Συνυπευθυνότητα έχει να πει η αδιαφορία των καλών, σαν έβλεπαν να ζυγώνουν τα σκοτάδια κι όσοι υπηρέτησαν την διάσπαση προδίδοντας την ενότητα δεν είναι άμοιροι ευθυνών, όπως κι εκείνοι που τίποτα δεν έκαναν για να μην φέρουν ευθύνη. Όσοι εγκατέλειψαν τη θέση τους σε άλλους πιο αδύναμους να την υπερασπίσουν κι όσους απόστρεφαν το βλέμμα να μη δουν το βιασμό και κλείσανε τα αυτιά το φονικό να μην ακούσουν και των θυμάτων οι κραυγές μην τους στοιχειώσουν.

Μονάχοι όλοι άφησαν το όνειρο να γίνει εφιάλτης και τους αθώους να σέρνονται σε δίκες, φυλακές και εκτελέσεις. Απέφυγαν να μάθουν την αλήθεια αφήνοντας το ψέμα να κυριαρχεί, αφήνοντας ατιμώρητα εγκλήματα σωρό, που έγιναν βουνά και τους καταπλάκωσαν, βουβή οργή σε λάσπη πλημμύρισε τις φτωχογειτονιές. Θαμμένοι ζωντανοί όσοι αποδέχτηκαν την συνυπευθυνότητά τους και ανέμελοι στην κούφια τους χαρά όσοι την αρνήθηκαν.
Ευθύνη φέρουμε και εμείς που περιμέναμε βοήθεια από κείνους που πάντοτε εγκαταλείπουν κι αυτούς που έδιναν υποσχέσεις του αέρα. Ευθύνη μας που δεν μάθαμε να στηριζόμαστε στα πόδια μας και κατασπαταληθήκαμε σε μάταια αναμονή. Ευθύνη βρήκαμε στον δισταγμό και την υποστολή, την αναβλητικότητα και την αμφιταλάντευση μέσα σε κάθε ανακύκλωση ταλάντωσης στα πάνω και τα κάτω, τα μέσα και τα έξω, στα δεξιά και τα αριστερά. Ευθύνη μας που δεν υπερασπιστήκαμε το Ιερό μας κέντρο κι ότι παραδώσαμε εύκολα κι αμαχητί τα όπλα των προγόνων μας και την ενθύμηση του ονόματός μας του αληθινού. Ευθύνη μας που αφήσαμε τα γυναικόπαιδα στο έλεος του πολέμου αυτού, του σιωπηλού κι ακήρυχτου.

Νικημένοι όμως εντελώς είναι εκείνοι που θα μπορούσαν να δράσουν πνευματικά για να μην καούμε, αλλά προτίμησαν να μην χαλάσουν την ανεμελιά των διακοπών τους. Αυτοί δεν είναι αδελφοί μου, δεν τους γνωρίζω πλέον, δεν υπάρχουν δικαιολογίες που να τους καλύπτουν. Η ολιγωρία των «καλών» επιτρέπει θύματα και απώλειες. Η υποστήριξη λάθος ανθρώπων, σχεδίων και δυνάμεων μπορεί να σε οδηγήσει στην πιο τραγική μοίρα. Να ξυπνήσεις ένα πρωί και να συνειδητοποιήσεις ότι δεν υπηρέτησε η ζωή σου το Φως αλλά το σκότος.

«Ο Δάσκαλος των ανόητων είναι η συμφορά»

 Γ. Κλειδαράς