ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΘΥΜΟΥ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΩΝ & ΟΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

 ΜΑΝΤΖΑΚΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

15/11/2021

Πολλές φορές στην πορεία της μαθητείας του Λόγου που λαμβάνουμε, αντιμετωπίζουμε καταστάσεις με τρόπους που δημιουργούν εντάσεις και επιβάλλεται από εμάς η σωστή διαχείρισή τους. Ας δούμε λοιπόν τον μηχανισμό, θα λέγαμε, εξάπλωσης και τις αλληλεπιδράσεις αυτών των προβλημάτων.

Συχνά ξεχνάμε ότι τα οικεία μας πρόσωπα, μας μεταφέρουν την αρνητικότητά τους, την οποία δεν αντιλαμβάνονται προς μετουσίωση, αφού οι ίδιοι δεν είναι σε θέση να το διαχειριστούν. Οφείλουμε λοιπόν να δείξουμε κατανόηση και αντί για αντιδραστικές κινήσεις, ανάλογα με τις καταστάσεις να ενεργήσουμε κάνοντας εσωτερικά ή εξωτερικά μια προσευχή αποδέσμευσης και μετουσίωσης της αρνητικότητας που εκπέμπουν-εκπορεύουν προς εμάς, να τους αποκαταστήσουμε μέσα από την Θεία αγάπη και το έλεος εν ισορροπία και αρμονία (κέντρα-σώματα-λειτουργίες). Παρατηρούμε λοιπόν μια κατάσταση που ομοιάζει με την αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Το δυναμικό του φορτίου που φέρει ο συγκεκριμένος φορέας (οικείος), θα λέγαμε ότι υπερχειλίζει και επιθυμεί διακαώς την αποφόρτισή του από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Αυτό οδηγεί σε εξωτερίκευση αυτού του δυναμικού φορτίου άρνησης στον κοντινότερο αποδέκτη κι αν αυτός είναι και συμβατός, τότε η διαδικασία λειτουργείται άμεσα.

 Μπορούμε να αναφέρουμε σχετικά με την μετάδοση αυτού του αρνητικού δυναμικού, ότι επιδρά σε όλα τα σώματα και τα πεδία. Ο δότης αυτού του δυναμικού αποφορτίζεται μεταβαίνοντας σε μια χαμηλή κραδασμικότητα, τα σώματά του παλμοδονούνται δυσαρμονικά σε χαμηλές συχνότητες που συνδυάζονται με υψίσυχνες εκρήξεις. Αυτό συμβαίνει σε συνδυασμό με την ανώμαλη διέγερση των αιθεροαστρικών ρευστών, τα οποία φαίνονται να αποσχίζονται από τον φορέα τους. Σε περιπτώσεις θυμού, οι εκρήξεις στις ταλαντώσεις των αιθεροαστρικών ρευστών γίνονται χαοτικές, με αποτέλεσμα να αποσχίζονται από τον φορέα τους βίαια. Αυτό οδηγεί την πορεία τους προς τον κοντινότερο βιολογικό ή μη αποδέκτη και κολλούν πάνω του ως μια μιασματική (αρνητικού φορτίου) πηγή. Αυτό επιφέρει μεν μια πρόσκαιρη ισορροπία στο άτομο που την εκπόρευσε, αλλά προκαλούν «σχισίματα-τρύπες» στο αιθεροφυσικό του σώμα. Χρειάζεται χρόνος έως ότου αυτά τα σώματα επιδιορθωθούν-αποκατασταθούν, δηλαδή να γυρίσει ο φορέας στην προηγούμενη κραδασμική ισορροπία. Με την σειρά τους, τα ρευστά που εκπορεύτηκαν στον πλησιέστερο δέκτη δημιουργούν δυσαρμονία (ως ξένο σώμα που με βία προσκολλήθηκε στα αιθεροαστρικά ρευστά του δέκτη). Ο δέκτης με την σειρά του χρειάζεται χρόνο μέχρις ότου αποκαταστήσει την ισορροπία της παλμοδόνησής του, αφομοιώνοντας τελικά τα ρευστά που δέχτηκε. Έως ότου αυτό επιτευχθεί, αποτελεί κι αυτός μια δυσαρμονική εκπομπή για το περιβάλλον γύρω του, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι.

Διακρίνουμε 4 τρόπους διασποράς της δυσαρμονίας σε καταστάσεις έντασης:

·         Μέσω ανταλλαγής των αιθεροφυσικών ρευστών.

·  Μέσω του φαινομένου της συνήχησης-αντίχησης (ιδιοσυχνότητα ταλάντωσης-παλμοδόνησης).

·         Όταν η πνευματική συνειδητότητα του δότη αρνητικότητας είναι υψηλή, τότε έχουμε και μια ψυχοπνευματική επίθεση-εκπομπή, που μπορεί να επιφέρει ακόμα και στάση-θάνατο του υλικού φορέα του αποδέκτη.

·         Μέσω των ταχυονίων της σκέψης, επηρεάζεται το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, το οποίο μπορεί να καθηλώσει ολόκληρο τον μεταβολισμό του αποδέκτη (βασκανία, βαμπιρισμός).

 

Μουσική των ρευστών των σωμάτων (στερεά, υγρά, αέρια), έλεγχος και συμπεριφορά-επικοινωνία

Όλα τα σώματα παλμοδονούνται σε μια συγκεκριμένη ιδιοσυχνότητα, η οποία τα συνέχει και ειδικότερα για τα στερεά λέγεται συχνότητα συνοχής. Η εκπομπή αυτή της ιδιοσυχνότητας έχει οριοθετήσει θα λέγαμε μορφικά, την διάταξη των ατόμων του στερεού υλικού ή του υγρού. Αν εμείς επέμβουμε με κάποιο τρόπο π.χ. κτύπημα, θα παραχθεί ήχος. Ο ήχος αυτός λέγεται αντήχηση. Όταν η επέμβαση αυτή γίνεται με μια προκαθορισμένη ιδιοσυχνότητα, ίδια με του υλικού, τότε έχουμε μια αρμονική εκπομπή. Το ίδιο παρατηρούμε με υλικά από την ίδια πηγή, αυτό το φαινόμενο λέγεται συνήχηση. Όταν η πηγή παλμοδόνησης (εξωτερική) εκπέμπει σε μια αρμονική ιδιοσυχνότητα και προσθέσουμε και άλλες πηγές συντονισμένες στο ίδιο μήκος κύματος, τότε μπορούμε να έχουμε ορατά αποτελέσματα π.χ. καταστροφή καρκινικών κυττάρων, ανύψωση αντικειμένων, καύση, θεραπεία. Αυτό συμβαίνει όταν οι ιδιοσυχνότητες παλμοδόνησης του υλικού αναβαθμίζονται, δηλαδή αναδιατάσσονται σε υψηλότερη ιδιοσυχνότητα. Στην πραγματικότητα έχουμε μια ιδιοσυχνότητα εξαγνισμού (purification frequency) που αναβαθμίζει το υποκείμενο σ’ αυτήν υλικό. Από πειράματα και παρατηρήσεις θα λέγαμε ότι το κλειδί για αυτήν την αναβάθμιση-αναγωγή είναι η συνήχηση από ομοιοκραδασμικά παλμοδονούμενες αρμονικές ταλαντώσεις εξωτερικών πηγών σε συγχρονισμό.

«Η επιστήμη οφείλει να δώσει προσοχή σε τρεις παράγοντες: Ενέργεια, αντήχηση, συχνότητα (energy, resonance, frequency)», N. Tesla

Πρόσφατα πειράματα με εξαναγκασμένες ηχητικές διεγέρσεις σε κύτταρα, έδωσαν πολλές πληροφορίες για τις ηχητικές συχνότητες που καταστρέφουν κύτταρα αλλά και άτομα. Τα ίδια πειράματα έδειξαν και την θεραπευτική δράση των ηχητικών διεγερτικών κυμάτων σε αρμονικές ταλαντώσεις, που σε συγκεκριμένες ιδιοσυχνότητες προσέβαλαν καρκινικά κύτταρα, σταματώντας την παραγωγή τους και αποδομώντας τα μητρικά καρκινικά κύτταρα (σε λευχαιμία). Τα πειράματα αυτά βασίστηκαν στην θεωρία του N. Tesla χρησιμοποιώντας δύο πηγές εκπομπής ηχητικών κυμάτων με ολόιδια χαρακτηριστικά (διαπασών 400 Hz). Παρατηρήθηκε ότι όταν το ένα διαπασών δονείται, η δόνηση αυτή μεταφέρεται στην ίδια ακριβώς συχνότητα και στο άλλο και όταν αυτή σταματά στο ένα, σταματά και στο άλλο (συνήχηση). Το ίδιο παράδειγμα εμφανίζεται και σε κρύσταλλα που έχουν κοπεί από το ίδιο ορυκτό (καμπάνες της Δήλου, Δελφών, Αθηνών). Η ίδια αρχή φυσικά μπορεί να εφαρμοστεί και στον άνθρωπο και αφορά την ηχοκραδασμικότητά του, όταν ενεργεί π.χ. σε ομάδα προσευχής και πιο συγκεκριμένα, όταν η παλμοδόνηση της φωνής τους εκπέμπει στην ίδια ακριβώς ιδιοσυχνότητα, δηλαδή όταν συντονίζεται με τον Λόγο.

Στην περίπτωση αυτή συντελείται μια κοινωνία συνήχησης μεταξύ των συμπροσευχόμενων (όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι στο Όνομά Μου), τότε ενεργοποιείται το πέμπτο στοιχείο, ο αιθέρας και έχουμε περιδίνηση του Λόγου, προσφέροντας αιθερικό αντίτυπο, το οποίο διαχέεται σε έκταση περιοχής ανάλογο με τον δυναμικό της ομάδας. Αυτό όμως προκαλεί το φαινόμενο της αντήχησης, αυτής της παλμοδόνησης σε όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται εντός της περιοχής αυτής και ανάλογα με τις περιοχές που αφυπνίζει στα σώματα και κέντρα του ανθρώπου (εγκέφαλο, καρδιά κλπ.), αφυπνίζει κατ’ επέκταση και τις αντίστοιχες περιοχές στην Ολότητα του Ανθρώπου, της Φύσης, των Βασιλείων, του Πλανήτη και των Συμπάντων Κόσμων. Αυτό συμβαίνει, γιατί γίνονται διανοίξεις στον εγκέφαλο που μοιάζουν σε χαρακτηριστικά με λευκές τρύπες, είναι οι ενώσεις που συνδέουν το υλικό πεδίο με τα πεδία του Λόγου, όπου η Θεία συνείδηση διαχέεται για την αποκατάσταση και εξέλιξη του ανθρώπου. Αυτό ακριβώς συμβάλλει στην ενεργοποίηση και αφύπνιση του Αγίου Πνεύματος σε κάθε υπόσταση (όπου τα ελλείποντα πληροί και τα ασθενούντα θεραπεύει). Η ιδιοσυχνότητα της Θείας Αγάπης είναι αυτή που πρέπει ως ευθύνη και καθήκον, ο κάθε άνθρωπος να επανασυντονίσει την ύπαρξή του, το είναι του αποκαθιστώντας την πληρότητα της ένωσης με τον Πατέρα Δημιουργό. Η συνήχηση της Θείας Αγάπης σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε τμήμα του Εαυτού του Όλου Ανθρώπου, ύψιστη δέηση και προσφορά στην Δημιουργία του Πατέρα. Η θεραπεία της ολοκλήρωσης του χάους είναι η ευταξία του Δημιουργικού Λόγου.

Πρόσφατα πειράματα σε σταγόνες υγρών και νερού, όταν υπόκεινταν σε συγκεκριμένες ιδιοσυχνότητες αρμονικών παλμοδονήσεων-ταλαντώσεων έδειξαν ότι η φαινομενική χαοτική δομή (μοριακή διάταξη) τους, άλλαξε φόρμα-μορφή σε πιο σύνθετα και όμορφα γεωμετρικά σχήματα, που έτειναν σε κάποιες περιπτώσεις να παραμένουν για κάποιο διάστημα και μετά των εκπομπών αυτών.

Όλα τα όντα και τα άψυχα ακόμη μπορούμε να πούμε πλέον με βεβαιότητα ότι ακολουθούν και επικοινωνούν-αντιδρούν μέσω ταλαντώσεων-παλμοδονήσεων. Ανάλογα τώρα με την ιδιοσυχνότητα και την αρμονικότητα αυτών, έχουμε και τις αντιδράσεις τους, σε μια ποικιλία ευρύτατη (ποικιλομορφία) από αναβιβασμό-αναγωγή έως χάος. Το γεγονός ότι δεν έχουμε εκλεπτύνει τα ανάλογα αισθητήρια ώστε να τα αντιλαμβανόμαστε, δεν σημαίνει ότι δεν λειτουργούν και δεν υπάρχουν. Απλά ως είδος έχουμε χάσει την αρμονικότητά μας και είναι καιρός να την ξαναανακαλύψουμε εφαρμόζοντας τα Χριστικά πρότυπα και διδασκαλία στη ζωή μας (Εγώ Ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή) με στόχο μια κοινωνία του ευ ζην, των Νέων Ανθρώπων Λόγων.