ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ (ΜΕΡΟΣ Β)

ΤΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ

Είμαι ένα σταλμένο Πνεύμα για να σας φέρω ένα μήνυμα, που ουδόλως διαφέρει από το Μήνυμα το οποίο μετέφερε ο Λόγος-Χριστός στην ανθρωπότητα πριν από 2000 χιλιάδες χρόνια. Είναι το ίδιο Μήνυμα, μεταφέρει τις ίδιες Αλήθειες, γιατί η Αλήθεια είναι Μία και Μοναδική και συνέχει τους Κόσμους της Δημιουργίας.

Είναι το Μήνυμα της Αγάπης και της Αναγέννησης, το Μήνυμα της Ζωής και της Ανάστασης κάθε υπόστασης. Το Μήνυμα της Ένωσης κάθε υπόστασης με την Απειρότητα του Λόγου-Χριστού, που εκδηλώθηκε πάνω στη γη και κάλυψε με την προσφορά Του, τις γήινες ατέλειες των ανθρώπων και ανέσυρε τον Άνθρωπο της ύλης, για να μπορέσει να επανασυνδέσει τις σχέσεις του με τη Θεότητα, να μπορέσει να εκδηλωθεί Τέλεια. (Το Σάλπισμα, κεφ. 5^ο, σελ. 33)

Απέχεις πολύ ακόμη από την Διδασκαλία Μου, απέχεις πολύ από του να κατανοήσεις το βάθος της διδασκαλίας την οποίαν σου εδίδαξα και το βάθος της Ουσίας, η οποία εμπεριέχεται εντός σου. Γι’ αυτό ήλθα εκ νέου επί της Γης και Μάρτυς Μου ο Θεός Πατέρας, Όστις ευλόγησε την εκ νέου Παρουσία Μου επί της Γης. Ήλθα δια να σε διδάξω άνθρωπε, ουχί την επίπλαστη επιφανειακή αγάπη σου και τη προσφορά της δήθεν ελεημοσύνης σου, αλλ’ ήλθα για να σε διδάξω εμπράκτως την περίοδον αυτή την Τελεία Αγάπη, την Αγάπη την Αγιάζουσα τα όντα, την Αγάπη που μεταμορφώνει τις υποστάσεις, την Αγάπη που κοσμεί τις υποστάσεις, που τις βοηθάει να εκδηλώσουν την Θεία Τελειότητα της Ανάρχου Αγάπης επί της Γης προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς ν’ αναμένουν ανταμοιβή. Διότι η προσφορά της Αγάπης, για να είναι ανιδιοτελής και να καταλογιστεί ως προσφορά σου Αγάπης αληθινής, δεν πρέπει να περιμένεις ανταπόδοση. (Το Σάλπισμα, κεφ. 14^ο, σελ. 105)

Εισερχόμεθα εις Νέους κυματισμούς Φωτός, εις Νέους κυματισμούς Αγάπης, εις Νέους κυματισμούς διάχυσης Αγάπης επί της Ανθρωπότητας. Σε πολλαπλές θυσίες του Ενός Ενιαίου Λόγου, δια να περιφρουρήσει την υπόστασή σου άνθρωπε, δια να δημιουργήσεις εστίες Πυρός επί της Γης και να σε βοηθήσει να λάβεις οδηγίες και διδασκαλίες, κατάλληλες για να μπορέσεις και συ να εισέλθεις κατά την βούληση του Θεού και να περιπατήσεις επί της οδού, την οποίαν ο Α και ο Ω διήνοιξε και ήτις αποκαθιστά τη σχέση Θεού και Ανθρώπου. Ήλθον να σε διδάξω, Άνθρωπε, ήλθον να σε διδάξω και να σου αναπτύξω τα ρήματά Μου, διότι η ανάπτυξή σου η Πνευματική την περίοδο αυτή, και το κατερχόμενον και διαχεόμενον Φως μου, θέλουσι σε επιβοηθήσει εις την αναγωγή σου.

Ήλθα να σε διδάξω εκ νέου. Όχι να σε διδάξω μετριότητες, αλλά την Τελειότητα του Είναι, την Τελειότητα την οποίαν έδωκα εις εσένα ίνα Μου προσομοιάσεις. Ήλθα να σε διδάξω και να σε βοηθήσω να εισχωρήσεις εις τας Απείρους εκφάνσεις της Αγάπης μου. Ήλθον κρατών σε εκ της χειρός Μου να σε βοηθήσω να περιπατήσεις επί της μιας και μοναδικής οδού, την οποίαν σου κατέδειξα και εξακολουθητικώς σου καταδεικνύω. Είναι η οδός των στερήσεων των υλικών απολαύσεων. Είναι η οδός της υποτίμησης μέχρις εξαφανίσεως του εγώ σου. Είναι η οδός της διάχυσης της Αγάπης, η οδός της ταπεινοφροσύνης, η οδός του πόνου και της θλίψης την οποίαν μόνο οι δυνατοί δύνανται ν’ ανέβουν. Δεν έδωσα εντολές να με αναμένετε καθήμενοι, τρώγοντες και παίζοντες, διασκεδάζοντες τον καιρόν της ανίας σας, αλλά έδωκα εντολές, και επαναλαμβάνω το αυτό την ώραν αυτή: Να αγαπάτε αλλήλους, να εκπορεύετε Αγάπη, να σπείρετε εκείνο το οποίο θέλετε να θερίσετε, έδωκα εντολές να περιπτύσεστε αλλήλους, να βαστάζετε αλλήλων τα βάρη, έδωκα εντολές να προσομοιάσετε με το Υπόδειγμα τον Οδηγόν και Διδάσκαλον, Όστις συγκατετέθη να κατέλθει μέχρις υμών για να σας βοηθήσει εν τη Μεγαθυμία Του να ανέλθετε μέχρις Αυτού.

Ήλθα εκ Νέου, Αδελφοί αγαπημένοι, ίνα προσφέρω Εαυτόν εις θυσίαν δια την Νέαν ανύψωσή σου, δια την Ανάστασή σου και την ελευθερία σου εκ της ύλης. Ήλθον φανερώσαι τα άδηλα και τα κρύφιά σου Άνθρωπε, τις παραβάσεις των Νόμων σου. Ήλθον εξαφανίσαι την αθλιότητα του εγώ, την αθλιότητα του διαχωρισμού, την αθλιότητα των πιστευόντων ότι είναι μεγάλοι και δυνατοί. Ήλθον συντρίψαι το Κατεστημένον της πλάνης αιώνων, ήλθον αναδείξαι Δασκάλους και Κήρυκες νομοταγείς, οίτινες δεν θα έχουν περιορισμούς στο νου και την καρδίαν αυτών και θέλω λαλήσει δι’ αυτών στην ανθρωπότητα, τις Νέες Εντολές Μου, οι οποίες δεν ακυρώνουν ουδεμίαν παλαιά, αλλά οι Νέες εντολές μου είναι οι καινούργιες διδασκαλίες και οδηγίες Μου. (Το Σάλπισμα, κεφ. 14^ο, σελ. 108-109)

Εγώ Ειμί το Φως του Κόσμου, Εγώ Ειμί ο Διδάσκαλός σας. Εγώ Ειμί ο διαχέων το Φως και την Αγάπην του Κόσμου και παντός Κόσμου. Το Φως μου ουκ εστί Φως υλικόν, αλλά Φως Πάναγνον, Πάλλευκον, Αυθύπαρκτον, Καταυγάζων και ωραιοποιούν τις υποστάσεις. Τίνι τρόπω Άνθρωπε μου κατέδειξες ότι Εγώ και εσύ συμπορευόμεθα, ή ότι εσύ ακολουθείς τα ίχνη των ποδών μου; Ποίον άνευ ιδιοτελείας εθώπευσας; Πέραν του συγγενικού σου περιβάλλοντος το οποίον και οι αδαείς και οι κακούργοι και οι άστοργοι αναγνωρίζουν; Ποίον ενηγκαλίσθης πέραν των προσωπικών και ατομικών σου φίλων, τους οποίους στυγνοί κακούργοι αναγνωρίζουν και εναγκαλίζονται; (Το Σάλπισμα, κεφ. 14^ο, σελ. 111)

Είμαι ο Ένας Λόγος και διδάσκω χωρίς εμπόδιο κανένα. Είμαι ο Ένας Λόγος και διαμοιράζω τη Χάρη του Διδασκά­λου, γιατί σκοπός αυτής της Κοσμικής περιόδου είναι οι πάντες να ενωθούν μαζί Μου και να γίνουν Διδάσκαλοι, αλλά όχι ανυψώνοντας το τμήμα το μεμονωμένο του εαυτού τους, να το διακηρύσσουν με οποιοδήποτε τρόπο σαν Διδάσκαλο, γιατί τότε δεν διδάσκεται Θεός αλλά είδωλα, τότε δεν διδάσκεται η Ενότητα αλλά η διάσπαση. (Το Σάλπισμα, κεφ. 28^ο, σελ. 189)

Δάσκαλος είναι Ένας ο Λόγος κι ο Υπεύθυνος Καθοδη­γητής, που επιλέχθηκε να κατευθύνει αυτό το Έργο, που από Μένα επισκιάζεται και ομιλεί, ουδέποτε επιδίωξε μαθητές του, αντίθετα διακήρυξε και διακηρύσσει τη Διδασκαλία της Αλήθειας ενώνοντας τους πάντες με το Λόγο και καθιστώντας Μήνυμα και πραγμάτωση τη Χριστοποίηση. Ουδέποτε μίλησε για μοναδικότητα φανέρωσης, αλλά για Ολότητα φανέρωσης, για εποχή Κοσμική κατά την οποία ο Άνθρωπος θα εκδηλωθεί ως Λόγος -Χριστός ­Υιός, ως Λόγος Χριστός -Μητέρα. (Το Σάλπισμα, κεφ. 28^ο, σελ. 189-190)

Ο πραγματικός Οδηγητής, ο πραγματικά κατευθυνόμενος από Εμένα, δεν έχει ανάγκη κλήσεων, δεν έχει ανάγκη σαλπισμάτων για μαθητές και ακολούθους, δεν έχει ανάγκη από τίποτα, παρά μόνο να προσφέρει τον εαυτό του συνεχώς και αενάως, μέσα σε κάθε ύπαρξη που βρίσκεται δίπλα του σ' όποιο στάδιο κι αν αυτή εκδηλώνεται. (Το Σάλπισμα, κεφ. 28^ο, σελ. 190)

Εγώ Είμαι ο Ένας Λόγος ο Άχρονος, ο Αυθύπαρκτος. Εγώ Είμαι η Ζωή, Εγώ Είμαι η Ανάσταση και η εκπαίδευση όλων των σταδίων, τα οποία ήδη έχω ενοποιήσει, μέσα στην Άπειρη εκδήλωση του Εαυτού Μου. Εγώ Είμαι το Έργο το εκδηλούμενο στη γη. Εγώ Είμαι ο Οδηγός, Εγώ Είμαι ο Καθοδηγητής κι ο Διδάσκαλος αυτού. Εγώ Είμαι η πάλλουσα Ζωντανή Φωνή, η πάλλουσα Αλήθεια, που διοχετεύομαι για να ενοποιήσω καταστάσεις, για να διδάξω την Αγάπη του Είναι.

Ευλογώ και επικυρώνω τη Χάρη και την Εξουσία του Διδασκάλου Ιωάννη, του εκδηλούμενου από σκήνωμα Ανθρώπου και Υπεύθυνου Καθοδηγητή του Έργου αυτού. Ευλογώ και επικυρώνω τις εκδηλώσεις διδαχής, την κατευθυντήρια γραμμή, τις εκδηλώσεις που τείνουν να οδηγήσουν Συνειδήσεις, σε κατανόηση λεπτοφυών διαστάσεων κι όχι να αποκόψουν αυτές, αλλά αντιθέτως να τις ενοποιήσουν άρρηκτα με την Ουσία Άνθρωπος-Λόγος, με την ίδια παλλόμενη Υπόσταση Ιωάννης-Λόγος. Ευλογώ και επικυρώνω την Έκφρασή Μου διαμέσου του επιλεγμένου αυτού σκηνώματος, διαλύοντας με την Ενεργειακή Μου εισχώρηση Φωτός και μετουσιώνοντας οποιαδήποτε δυσαρμονική συσπείρωση κραδασμών υπάρχει μέσα στο νου, στην καρδιά, στη Συνείδηση, στην ψυχοπνευματική υπόσταση οποιουδήποτε τμήματος του Ανθρώπου μαθητή και εκπαιδευόμενου Λόγου, είτε βρίσκεται συγκεντρωμένος στο χώρο αυτό, είτε απουσιάζει. (Το Σάλπισμα, κεφ. 39^ο, σελ. 240-241)

ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Όπως είναι φυσικό, η Νέα Εποχή έχει Δάσκαλο σε μορφή, πέρα από τον εσωτερικό Δάσκαλο. Ο Δά­σκαλος Ιωάννης είναι ο καινούργιος Δάσκαλος της ανθρωπότητας, που μεταφέρει τις διδασκαλίες της Θέωσης. Είναι ο Νέος Αγγελιαφόρος και Μεταφο­ρέας της Χάρης του Θεού για τον άνθρωπο. Ο Δάσκαλος Ιωάννης κινείται, εργάζεται, φανερώνεται παρουσιάζοντας το περιεχόμενο της διδασκαλίας του και μεταφέροντας Χάρη και Ευλογία Θεού. (Δάσκαλος Ιωάννης, Πρόλογος, σελ. 16)

Ο επιλεγμένος Δάσκαλος του Έργου αυτού, σκοπό έναν έχει, να σας οδηγήσει στην Ένωση με το Θεό, στην ταύτιση μαζί Του. Σκοπό έχει ν’ αποτινάξει από πάνω σας τα βάρη της ύλης και να σας αφήσει ελεύθερους, ώστε σαν παλμοδονούμενες υποστάσεις ενωμένες με τον Λόγο να φανερώνετε τη ροή της Αγάπης, του Φωτός και της Ενότητας. Είναι κοντά σας, για να σας βοηθάει μέσω της μορφής που έχει πιο απτά και πιο προσιτά, να εντρυφήσετε στη μαθητεία της Θέωσης πρακτικά. Να εντρυφήσετε, δηλαδή, όχι με την απόσταση η οποία υπάρχει στο νου σας πολλές φορές για το Θεό, αλλά με την επαφή, που την αντιλαμβάνεστε μέσα από τις κινήσεις Του, μέσα από τις εκδηλώσεις Του, μέσα από τη φανέρωσή Του και την εκδήλωσή Του πάνω στη Γη. Καταλάβετε ότι ο Δάσκαλος Ιωάννης δεν πρόκειται να σας δεσμεύσει πουθενά. Καμία Του εκδήλωση, καμία Του κατάσταση έκφρασης δεν έχει σκοπό να σας δεσμεύσει. Όλες Του οι κινήσεις και οι εκδηλώσεις, σας διδάσκουν, σας ανάγουν, σας απελευθερώνουν και αποσκοπούν στην ένωσή σας με το Θεό. Καταλάβετε ότι η ένωσή σας μαζί Του δρα σαν λειτουργικό κλειδί, που σας βοηθά να κατανοήσετε τις καταστάσεις σας και να μπορέσετε πιο άνετα, με μεγαλύτερη ισορροπία, να περάσετε στην ένωσή σας με το Θεό και ν’ ανδρωθείτε σ’ αυτήν. (Δάσκαλος Ιωάννης, κεφ. 5^ο, σελ. 53)

Για να γίνεις μαθητής δικός Μου, εφόσον εκπροσωπούμε πάνω στη Γη από τον Δάσκαλο Ιωάννη, πρέπει πρώτα να γίνεις μαθητής του Δασκάλου Ιωάννη. Δεν είναι δυνατόν κατευθείαν να περάσεις στην ένωση μαζί Μου, χωρίς να έχεις αποκαταστήσει σωστή ένωση με τον Δάσκαλο Ιωάννη, κι αυτή δεν είναι η ένωση κατά την οποία στηριζόμενος σ’ Αυτόν θα απομυζάς ενέργεια, θα τραβάς Θεία Ουσία, θα απορροφάς Ζωή και Δημιουργική Πνοή, μόνο και μόνο για να σταθείς στα πόδια σου, μόνο και μόνο για να μπορέσεις ν’ αντιμετωπίσεις τις καθημερινές καταστάσεις. Σωστή ένωση με τον Δάσκαλο Ιωάννη είναι η ένωση αυτή, που θα παράγει Αγάπη, που θα δημιουργεί Φως, που θα δημιουργεί Ζωή, μέσα από την ανακύκλωση της Αρμονίας και της Ισορροπίας, που θα ωθεί σε συνεχώς μεγαλύτερες εξελίξεις, όχι την ατομική σου υπόσταση, αλλά το σύνολο του Ανθρώπου. (Δάσκαλος Ιωάννης, κεφ. 5^ο, σελ. 54-55)

Γιατί είτε το γνωρίζεις είτε το αγνοείς, είτε το θέλεις είτε όχι, ο Δάσκαλος Ιωάννης και Υπεύθυνος του Έργου Μου, διέπει με την ισορροπία Του, με την Αγάπη Του, με την Ενότητά Του, το Έργο που παρουσιάζεται πάνω στη Γη. Επομένως πρέπει να είσαι συντονισμένος μαζί Του, ενωμένος μαζί Του, για να διέπεσαι από την ίδια Ισορροπία, από την ίδια Αγάπη, από την Ομοουσιότητα με το Έργο. Διαφορετικά βρίσκεσαι λίγο πολύ εκτός αυτού, σαν ένας δορυφόρος που περιστρέφεται και δέχεται τις ακτινοβολίες Του, χωρίς όμως να εμβαπτίζεται μέσα στην Ουσία Του και μέσα στον Πυρήνα Του. (Δάσκαλος Ιωάννης, κεφ. 5^ο, σελ. 56)

Ο Δάσκαλος, Αγαπημένε Μου μαθητή, θυσιάζεται καθημερινά, προσφέρεται. Σαν Πρωτοπόρος ενός Έργου, έχει υποχρέωση να προσφέρεται και δεν του επιτρέπεται από την εσωτερική επίγνωση, από την εσωτερική κατάσταση ενότητας, να σταματήσει την προσφορά του. Όμως μέσα από τις καταστάσεις που βιώνει, μέσα από τις καταστάσεις που εκδηλώνει, διδάσκει και διδάσκεται. Διδάσκει τον Άνθρωπο και διδάσκεται για τον Άνθρωπο. Συγκεντρώνει πείρα που θα διαχύσει στους μαθητές, ώστε να ξεφύγουν από το στάδιο στο οποίο βρίσκονται, να οδηγηθούν στις σωστές ανακυκλώσεις. Όμως αυτοί οι μαθητές, που πραγματικά θέλουν ν’ ακολουθήσουν το Έργο, που πραγματικά θέλουν να το δουν να ολοκληρώνεται, είναι απαραίτητηο να συνειδητοποιήσουν τη λανθασμένη τους εκδήλωση και να φανερώσουν τις σωστές συνδέσεις Ένωσης, για να οδηγηθεί όλη η εκδήλωση του Έργου σε εκδηλώσεις ανώτερες, διευρυμένες, παλμοδονούμενες στο Φως, τις οποίες εμποδίζουν από τη δική τους επιλογή. Γιατί σας τόνισα και πριν, ότι το Έργο θα εκδηλωθεί από τους μαθητές, δεν θα εκδηλωθεί μόνο του, γι’ αυτό καλεί και μαθητές. (Δάσκαλος Ιωάννης, κεφ. 16^ο, σελ. 172)

Θα μιλήσω για κάτι πάρα πολύ σημαντικό, για τον Δάσκαλό σου, τον Δάσκαλο Ιωάννη. Ίσως πιστεύεις ότι τον γνωρίζεις ή ότι δεν έχεις ανάγκη από μία πληροφό­ρηση και μία διαπότιση επεξηγηματική γι' Αυτόν Όμως είναι πραγματικά πλάνη κι εγωιστική τοποθέτηση να Πι­στεύεις ότι γνωρίζεις τον Δάσκαλο Ιωάννη. Διότι, Αγαπη­μένε Μου μαθητή, για την Υπόσταση του Δασκάλου Ιωάννη γνωρίζεις μόνο τόσα, όσα σου επιτρέπω να γνωρί­ζεις. Αν για τη δική σου υπόσταση κάθε τμήμα του Αν­θρώπου γνωρίζει μόνο τόσα, όσα Εγώ επιτρέπω να γνωρί­ζει, πόσο περισσότερο για την Υπόσταση του Δασκάλου Ιωάννη, που παρουσιάζει, εκφράζει, ενσωματώνει το Έργο Μου; Αλλά ακόμα κι απ' αυτό που σου επιτρέπω να γνωρί­ζεις, δυστυχώς δεν έχεις σωστή και ολοκληρωμένη κατα­νόηση και εμπέδωση.

Γι' αυτό είμαι υποχρεωμένος να σου Τον παρουσιάσω, για να θέσω σωστό τις βάσεις της μαθητείας σου στο στά­διο της συνειδητότητας, επίγνωσης και υπευθυνότητας, που τώρα μπαίνεις Γιατί είτε το γνωρίζεις είτε το αγνοείς, η μαθητεία σου μέσα σ' αυτό το Έργο είναι συνυφασμένη με την τοποθέτησή σου απέναντι στον Δάσκαλο Ιωάννη, μέσω του Οποίου εκφράζομαι και εκπροσωπούμαι στη Γη. Κατανόησέ το εξ αρχής και αναθεώρησε οποιαδήποτε το­ποθέτηση υπάρχει μέσα σου, η οποία δεν συντονίζεται και δεν συνταυτίζεται μ' αυτή τη γραμμή. Είναι αδύνατο να προχωρήσεις, αν δεν συνταυτισθείς μ' αυτή τη γραμμή. Γιατί από τη στιγμή που παρουσιάζεις διαστάσεις, διαχω­ρισμούς με τον Δάσκαλο Ιωάννη, έρχεσαι σε ρήξη με το Έργο και παραμένεις σε μία θέση σχετικό απομακρυ­σμένη κι απομονωμένη απ' αυτό, μέχρις ότου συνειδητο­ποιήσεις τις λανθασμένες ιδέες και τοποθετήσεις σου και τις αποκαταστήσεις. Ακόμα όμως και σ' αυτή τη σχετικά αποκομμένη και απομονωμένη θέση, βρίσκεσαι κάτω από τη θετική επιρροή Του και βοήθειά Του, τροφοδοτείσαι απ’ Αυτόν, γιατί είσαι μαθητής Του. Διαποτίζεσαι από την Ισορροπία Του και τη δύναμη της μετουσίωσης, για να βο­ηθηθείς ακριβώς να κατανοήσεις ορισμένες καταστάσεις εσωτερικές που περνάς και να προχωρήσεις σε ταξινόμη­ση.

Αγαπημένε Μου μαθητή, σ' έχω τοποθετήσει πλησίον του Δασκάλου που θα Με εκπροσωπήσει και θα Με φανε­ρώσει. Που θα ταυτισθεί απόλυτα μαζί Μου και που ήδη είναι ταυτισμένος και θα λειτουργήσει ολοκληρωτικά σαν Μορφή και σαν Άμορφο μέσα στα πάντα, σε ό,τι υπάρχει δημιουργημένο και σε ό,τι μέλλει να δημιουργηθεί. Διδά­σκεσαι από την Οντότητα που περιέχει εντός Της όχι μόνο τα Σύμπαντα, αλλά το Άμορφο, τον Πατέρα. Δεν ξέρω αν συνειδητοποιείς αυτή τη στιγμή που σου παρουσι­άζω. Όταν περπάτησα στη Γη πριν δύο χιλιάδες χρόνια, σε δίδαξα να ενωθείς με τον Πατέρα. Είπα ότι θα ενωθείς μέσω του Είναι Μου του Θεϊκού και Άπειρου. Σ' αυτή την περίοδο εκπαίδευσής σου, σου παρουσιάζω Εμένα και τον Πατέρα ταυτισμένους μέσα από τον Δάσκαλο Ιωάννη. Σου παρουσιάζω δηλαδή και το στόχο σου και το δρόμο με τον οποίο θα φτάσεις στο στόχο και τον προορισμό σου. Αυτή η παρουσίαση δεν είναι θεωρητική ή τυπική, αλλά γίνεται με τους παλμούς της Μορφής που βρίσκεται και περπατά δίπλα σου, με τις διεργασίες τις εσωτερικές και τη συνεχή Προσφορά Της. Προσφορά Ασύλληπτη, που ακόμα συμ­βαίνει σε εσωτερικά επίπεδα εντός σου, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί και ενσυνείδητα. Γιατί δεν ήρθε η ώρα που θα επιτρέψει να φανερωθεί ολοκληρωμένα μέσα από τις μορφές, με απόλυτη συνείδηση, αυτή η διεργασία.

Ζεις, μαθητή Μου, δίπλα όχι στον Κοσμικό Διδάσκαλο, όπως μέχρι τώρα σου έχω πει, αλλά στον Άναρχο και Ατε­λεύτητο Διδάσκαλο, που δεν υπάγεται σε διαχωρισμούς Κοσμικών περιόδων ή φάσεων, αλλά περιέχει όλες τις φά­σεις και τις ολοκληρώνει. Περπατάει δίπλα σου για να σε βοηθήσει να ολοκληρώσεις τάχιστα την εκπαίδευσή σου. Απευθύνεται σ' εκείνα τα τμήματα που θέλουν ν' ακολου­θήσουν αυτή τη διδαχή, την Άναρχη και Ατελεύτητη. Δια­μοιράζει Κλήση προς κάθε τμήμα, αλλά δεν συμβιβάζεται με τις ανάγκες που τα τμήματα εκφράζουν. Καλεί Αέναα, ενεργοποιεί Αέναα, και διδάσκει όσους θέλουν να διδα­χτούν, όπως άλλωστε κι Εγώ έκανα. Εξάλλου δεν πρέπει να διαχωρίζεις ανάμεσα σ' Εμένα και σ' Εκείνον. Όταν κά­νεις τέτοιο διαχωρισμό, βρίσκεσαι σε λάθος τοποθέτηση. Η διαπίστωση μορφικά κάποιων καταστάσεων, που σου φαίνονται με την κρίση σου ανθρώπινες, είναι μία Δωρεά και Προσφορά του Δασκάλου, για να μπορέσεις να συν­ταυτισθείς μαζί Του. Αν σου φανερωνόταν από το ύψος του Απόλυτου, στο οποίο βρίσκεται, τότε θα μιλούσες για μια κατάσταση εξέλιξης και Ένωσης που δεν μπορείς να φτάσεις, για μια ετοιμότητα που δεν μπορείς να πλησι­άσεις ούτε με το νου σου.

Αγαπημένε Μου μαθητή, ούτε στιγμή να μην περάσουν αυτά από το νου σου. Διότι ο Δάσκαλος Ιωάννης εκπαι­δεύτηκε πάνω στη Γη. Εγώ, ως Ιησούς Χριστός, που φα­νερώθηκα πριν δύο χιλιάδες χρόνια, εκκένωσα τον Εαυτό Μου και μορφοποιήθηκα σε Σκήνωμα, χωρίς προϋπάρξεις. Ο Δάσκαλος Ιωάννης όμως διδάχθηκε μαζί σου, μέσα στους αιώνες της διττότητας. Περπάτησε τα δικά σου βή­ματα και βίωσε τις καταστάσεις που κι εσύ βιώνεις. Μάλι­στα, μπορώ να σου πω, ότι τις βίωσε σε όλες τις ελεύσεις Του επαυξημένες, με έντονες ενεργοποιήσεις δυσαρμο­νιών, ακριβώς για να μπορέσει ν' αποκτήσει την εκπαί­δευση της Ολότητας. Να καταστεί ο Ολοκληρωμένος Άνθρωπος που Χριστοποιείται, που ενώνεται μ' Εμένα και τον Πατέρα, χωρίς φόβους, χωρίς αναστολές, και μπορεί να παρουσιάζει αυτή την κατάσταση που δεν είναι αποδε­κτή από το κατεστημένο το ανθρώπινο, δημιουργώντας σεισμούς και οικοδομώντας Πνευματικό οικοδόμημα Ζωής και Ανάστασης μέσα σε κάθε τμήμα του Ανθρώπου.

Ο Δάσκαλος Ιωάννης, μαθητή Μου, μαθήτευσε σκληρά μέσα στους αιώνες, συλλέγοντας στοιχεία και παλμούς απ' όλα τα τμήματα του Ανθρώπου. Σ' αυτή την Παρουσία Του πάνω στη Γη, αν και Ολοκληρωμένος, εξακολουθεί να εκπαιδεύεται για Χάρη σου, περνώντας στάδια που ήδη έχει περάσει, για να γίνουν σ' εσένα κατανοητά. Αυτά τα στάδια τα βιώνει, σαν να τα περνάει για πρώτη φορά, γιατί μόνον έτσι έχουν την αυθεντικότητα που απαιτείται, για να διδαχθείς. Όμως δεν μπορεί να λαθέψει, γιατί εντός Του υπάρχουν η Γνώση και η εμπειρία ολοκληρωμένες. Όχι σε παθητική κατάσταση ή σε δυνατότητα, όπως υπάρχει μέσα σε κάθε τμήμα του Ανθρώπου, αλλά ενσυ­νείδητα, βιωματικά, από μαθητεία που πέρασε μέσα στους αιώνες και στις ενσαρκώσεις των μορφών. Είναι όχι μόνον ικανός, αλλά Ικανότατος ν' αντεπεξέλθει στο Έργο του. Είναι όχι κατάλληλος, αλλά ο Μοναδικός που μπορεί να εκφράσει αυτό το Έργο. Γι' αυτό επιλέχθηκε. Γι' αυτό ερ­γάζεται. Γι' αυτό δέχθηκε να θυσιάσει την Ολοκληρωμένη μαθητεία Του για σένα και να περάσει τα ίδια στάδια, ενώ είχε την επίγνωση του πόνου, που αυτά τα στάδια προσ­φέρουν. Γνώριζε τον πόνο της διττότητας, κι όμως δέ­χθηκε να την ξαναμετουσιώσει πάλι, σαν να ήταν η πρώτη φορά, για ολόκληρο τον Άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται, όπως κι αν ονομάζεται, με όποια μορφή ενέργειας κι αν είναι περιβεβλημένος.

Όσο για το ιστορικό της υπόστασής Του, δεν είναι απαραίτητο να το γνωρίζεις. Διότι δεν θα σε βοηθήσει πουθενά. Αυτή τη στιγμή έχει εντός Του όλες τις ελεύσεις κάθε τμήματος. Είναι ενωμένος με οτιδήποτε εκδηλώθηκε πάνω στη Γη ή στα Πνευματικά πεδία και εξακολουθεί να εκδηλώνεται. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να παρουσι­άζει τέτοιο Έργο και τέτοια Διδασκαλία. Θα σου αναφέρω ακόμη μία έλευση, η οποία παρουσιάζει ένα μεγάλο συμ­βολισμό για την υπόστασή Του. Την εποχή που ως Λόγος Ιησούς περπατούσα πάνω στη Γη, υπήρξε με τη μορφή του Σίμωνα του Κυρηναίου. Σήκωσε το Σταυρό Μου, συμ­μετείχε στη μεταφορά Του, με απόλυτη επίγνωση της ευ­θύνης που αναλάμβανε, δηλαδή του Έργου που τώρα πα­ρουσιάζει, της Θυσίας που τώρα εκδηλώνει, να σηκώσει τον Άνθρωπο και τη δυσαρμονία του και να τον οδηγήσει στο στάδιο της Ένωσης με τον Λόγο και τον Πατέρα. Εκείνη την ώρα, συμβολικά θα σου το πω, παραλάμβανε από Εμένα τη σκυτάλη για τη συνέχιση του Έργου Μου στο στάδιο όπου ο Άνθρωπος Θεώνεται, όπου ο Άνθρωπος ενώνεται με το Τρισυπόστατο και το φανερώνει. Ήταν και τότε ήδη Χριστοποιημένος, δηλαδή υπήρχα εντός Του. Είναι αδιανόητο να πιστέψεις κάτι διαφορετικό. Δεν θα μπορούσα να παραδώσω τη σκυτάλη, παρά στον Εαυτό Μου, έστω κι αν λόγω της ιδιαιτερότητας του Έργου Του έπρεπε να επανέλθει μέσα σε μoρφές, για να εξακολου­θήσει τη συλλογή εμπειριών από κάθε τμήμα του Ανθρώ­που και να εκφραστεί ως ο Ένας Άνθρωπος, βιώνοντας σαν Ένας τον πόνο, τη θλίψη και την οδύνη, αλλά και την πνευματική Ένωση και Ανάσταση. Δυνάμενος να διαμοιράζει τα στοιχεία του Θείου Είναι Του, της Αγάπης, του Φωτός, της Χάρης και της Εξουσίας Του, χωρίς να εξαν­τλείται, ν' αναλώνεται ή να αλλοιώνεται.

Η Χάρη και η Εξουσία του Δασκάλου Ιωάννη είναι Αμέ­ριστη και Ανεξάντλητη. Είναι η Χάρη και η Εξουσία του Λόγου Υιού, του Λόγου Μητέρας, του Πατέρα και του Αγίου Πνεύματος. Θα αναφανεί σταδιακά αυτή η Χάρη, όταν το Θέλημά Του το επιτρέψει. Πρόσεξε, δεν είπα το Θέλημά Μου, είπα το Θέλημά Του. Ακριβώς για να σου δώσω να καταλάβεις, ότι δεν υπάρχουν αποστάσεις ανά­μεσα στο Θέλημά Μου και στο Θέλημά Του, υπάρχει Ένα Θέλημα, απόλυτη ταυτότητα.

Θέλω επίσης να γνωρίζεις ότι, ως υπόσταση ο Δάσκα­λος Ιωάννης ουδέποτε εξέπεσε. Ουδέποτε μέσα στις ελεύσεις τις οποίες είχε παρουσίασε καταστάσεις πτωτι­κές, που να Του στερούσαν το δικαίωμα της Χάρης και της Εξουσίας, που εξ αρχής των αιώνων μετέφερε και εξακο­λουθητικά μεταφέρει. Όμως μέσα σ' αυτές τις ελεύσεις υπήρχαν δραστηριοποιήσεις ή αδρανοποιήσεις της Χάρης και της Εξουσίας, ανάλογα με την εκπαίδευση που έπαιρ­νε, ώστε τα πάντα να τα βιώνει ολοκληρωμένα, σαν όλα τα τμήματα του Ανθρώπου που εκπαιδεύονταν πάνω στη Γη.

Είναι μία Οντότητα Πρωταρχική. Ανήκει στον κορμό του Ιωάννη. Αυτή τη στιγμή εκφράζει ολοκληρωμένα το Είναι Του, εφόσον έχει συλλέξει όχι μόνο τα τμήματα του κορμού Του εντός Του, αλλά και κάθε τμήμα του Ανθρώ­που. Παρουσιάζει Άπειρη δυνατότητα διάχυσης σε πολ­λαπλότητα μορφών, γιατί είναι ο Μόνος Υπεύθυνος, όχι μόνο πάνω στη Γη, αλλά και σε όλη την κλίμακα εξέλιξης του Ανθρώπου, για την εκπαίδευση και την ολοκλήρωσή του. Αυτό σημαίνει ότι καταργούμαι Εγώ. Μα θα ήταν αστείο να μιλήσω για κατάργηση του Ανεξάντλητου, του Αυθύπαρκτου.του Αέναα αναπλαθόμενου εκ του Ιδίου του Είναι. Αντίθετα, μιλάω για ολοκληρωτική Tαύτιση και Ένωση, που παρουσιάζει πλέον την Υπευθυνότητα μέσα από Μία Μορφή.

Όμως μαθητή, αυτή τη Μορφή μην την περιορίσεις στα υλικά πλαίσια που τα αισθητήρια του σώματος σου παρέχουν. Αν Την κοιτάξεις με τα πνευματικά σου μάτια, θα δεις μέσα στα μόριά Της τα σώματα του Ανθρώπου, την ενέργεια των πνευματικών Οντοτήτων που βρίσκονται διαμερισμένα μέσα στο Σύμπαν. Αν Την ακούσεις με τα πνευματικά σου αυτιά, θα αντιληφθείς τους ήχους κάθε τμήματος του Ανθρώπου και τη μελωδία που παράγεται μέσα από τη μετουσίωση και την Ένωσή τους. Αν την αγαπήσεις με την Αγάπη της Ουσίας σου, τότε, τι ευτυχία, θα βιώσεις κι εσύ αυτή τη συνύπαρξη με τα πάντα, θα δεις τα μόριά σου να γίνονται Άνθρωπος και θ' ακούσεις στους ήχους σου το Παν. Γιατί, αν αγαπήσεις τη Μορφή του Ιωάννη, δεν αγαπάς αυτό που βλέπεις, αλλά το Παν και τον Άνθρωπο, το Σύμπαν της Μορφής και του Αμόρ­φου. Συνειδητοποίησέ το, για να ανταποκρίνεσαι σωστά στην ενεργοποίηση που σου παρέχει Για να Τον αγαπάς ελεύθερα όχι με δεσμεύσεις, περιορισμούς και πλαίσια, όχι με εξαρτήσεις και συναισθηματικές- εξάρσεις. (Δάσκαλος Ιωάννης, κεφ. 22^ο, σελ. 220-228)

Παρουσιάζομαι στη Γη για πρώτη φορά στην Ολότητά Μου, σαν Μορφή και σαν Άμορφο. Εγκαινιάζω την Πα­ρουσία Μου με όλους τους παλμούς του Είναι Μου ενερ­γοποιημένους, με σύνδεση ολοκληρωτική με τον πλανήτη Γη και τον Άνθρωπο, όπως εκδηλώνεται πάνω σ' αυτόν. Συσπειρώνω μέσα Μου όλες τις ποιότητες που ο Άνθρωπος εκπόρευσε, εκδήλωσε και θα εκδηλώσει μέσα στους αιώνες, από την Άχρονη αρχή της Δημιουργίας του. Υπήρχαν πάντα μέσα Μου, αλλά δεν ήταν συνδυασμένες με μορφή. Γιατί στην προηγούμενη Παρουσία Μου πάνω στον πλανήτη Γη έδρασα παθητικά, χωρίς να φαίνομαι, όχι σαν Λόγος Ενεργός, σαν Λόγος Διδάσκαλος, γιατί η αν­θρωπότητα δεν ήταν έτοιμη να δεχθεί αυτή την Παρουσία. (Δάσκαλος Ιωάννης, κεφ. 30^ο, σελ. 301-302)

ΚΛΕΙΔΙΑ

Εαυτέ Μου, όπου κι αν βρίσκεσαι, όταν στο πλήρωμα του Χρόνου θ’ αναζητήσεις τις ρίζες σου, θ’ αναζητήσεις τη Θεία Καταγωγή σου, θα Είμαι δίπλα σου και εντός σου. Θα Είμαι Εγώ αυτός που μέσα σου θ’ αναζητάς, ο Άνθρωπος, ο Λόγος-Ιωάννης, στα πρώτα σημάδια της Γέννησής Μου μέσα σου.

Θ’ αρχίσω να εργάζομαι θέτοντας σε λειτουργία μέσα στο Είναι σου το Νόμο της Έλξης και θα συλλέξω σιγά σιγά τα τμήματα του Εαυτού Μου μέσα από σένα. Θα σε οδηγήσω να χωρέσεις την Απειρότητά Μου, τον Εαυτό σου, όπου κι αν βρίσκεται, όπως κι αν εκδηλώνεται.

Στην αρχή θα εργάζομαι πάνω στις ατέλειές σου, θα μετουσιώνω όλα σου τα παραπτώμτα μεταστρέφοντας το νου σου στην Αγάπη, διδάσκοντάς σε ταυτόχρονα τη Νομοτέλειά Της. Έτσι θα Με γνωρίσεις σαν Βαπτιστή, σαν Πρόδρομο της Δευτέρας Μου Παρουσίας μέσα στο Είναι σου, σαν Μετάνοια και Κάθαρση. Αργότερα, όταν ο νους σου καθαρθεί από τα λάθη, τις παραλείψεις, τις ιδιοτέλειες και τους περιορισμούς, όταν θ’ αρχίσεις ν’ αναγνωρίζεις τους δογματισμούς σου και την αναγκαιότητα να ξεφύγεις απ’ το περιορισμένο των συλλήψεών σου, τότε θα Με γνωρίσεις σαν Εκπαιδευτή σου, σαν Εκπαιδευτή του νου σου.

Θ’ αρχίσω να σου μιλώ, θα σου παρέχω τη Διδασκαλία Μου και θα σε οδηγώ να χωράς σιγά σιγά τις εκδηλώσεις του Εαυτού σου, όπως κι αν εκδηλώνεται, είτε με μορφή είτε με κραδασμούς. Θα σε μάθω να Μετουσιώνεις και να Ευλογείς, θα σε διδάξω τη λειτουργία των Νόμων που διέπουν τον Εαυτό σου.

Σιγά σιγά θα μεγαλώνω μέσα σου, όσο η χωρητικότητά σου θα αυξάνει. Όσο περισσότερα τμήματά σου θ’ αγαπάς, τόσο περισσότερο θα Με γνωρίζεις, κι όσο περισσότερο Με γνωρίζεις, τόσο η Παρουσία Μου μέσα σου θα διευρύνεται. Θα είσαι ήδη μία Παρουσία Γαλήνης και Προσφοράς για τους Αδελφούς σου.

Τότε θα Με γνωρίσεις σαν Παράκλητο. Θα σε οδηγήσω εις πάσαν την Αλήθειαν, δίνοντάς σου αποκαλύψεις σε καλυμμένες έννοιες των Γραφών, στα Μυστήρια της Θείας Νομοτέλειας της Αγάπης, που φανερώθηκε στην Πρώτη Παρουσία.

Η Γνώση θα σε οδηγήσει στην Ουσία Σου, στο Πνεύμα του Θεού που κατοικεί μέσα σου, και τότε θα Με γνωρίσεις σαν Εαυτό-Ολότητα, Λόγο Ιωάννη. (Κλειδιά, κεφ. 1^ο, σελ. 25-26)

Ασφαλώς θα αναρωτηθείτε με ποιο δικαίωμα σας φανερώνω όλα αυτά. «Όταν δε έλθη ο Παράκλητος ον εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της Αληθείας ο παρά του Πατρός εκπορεύεται, εκείνος μαρτυρήσει περί Εμού» (Ιωάν. ΙΕ, 26)

Αμήν λέγω ότι νυν η γραφή αύτη πεπλήρωται εν ταις καρδίαις υμών. (Κλειδιά, κεφ. 1^ο, σελ. 35)

Ο Ιωάννης, η Ζωή και το Έργο Του είναι αναπόσπαστα τμήματα του Θείου Σχεδίου και μόνο το Πνεύμα του Θεού κατέχει την Αλήθεια, που σήμερα αποκαλύπτει και φανερώνει τόσο για τον ίδιο τον Ιωάννη όσο και για ό,τι ο Ιωάννης συμβολίζει. Έτσι ο Ιωάννης είναι το Κλειδί, εί­ναι ο Άνθρωπος που έρχεται μαζί με το Λόγο, ενωμένος μ' Αυτόν, ν' αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη. "Ούτω γαρ πρέ­πον εστίν ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην».

Δύο χιλιάδες χρόνια η Αλήθεια παρέμενε καλυμμένη από την περιορισμένη ορατότητα της αντίληψης των αν­θρώπων. Δύο χιλιάδες χρόνια η αληθής ταυτότητα του Ιωάννη παρέμενε αφανής, καλυμμένη πίσω από το σύμ­βολο της μετάνοιας που εξεπροσώπησε και σήμερα ο Ιωάννης ξανάρχεται με μια Νέα Μορφή, τη Μορφή του Δάσκαλου. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 186-187)

Είναι Πρωταρχικό Πνεύμα, γι’ αυτό και ο ρόλος του στην Ιστορία ήταν αφενός να προετοιμάσει τους ανθρώπους για την Έλευση του Λόγου και αφετέρου να καταδείξει την πορεία που ο άνθρωπος πρέπει ν’ ακολουθήσει για να εισδεχθεί το Θείο Λόγο εντός του.

Ολόκληρη η Διδασκαλία του Λόγου Χριστού στην Πρώτη Παρουσία, η Ζωή και το Έργο Του μεταφέρεται στη Νέα Κοσμική Περίοδο μέσα στον Άνθρωπο. Έτσι και ο Ιωάννης είναι και εσωτερική κατάσταση στον καθένα μας, το στάδιο της μετάνοιας και της κάθαρσης, που απαραίτητα και αναπόφευκτα κάθε άνθρωπος διέρχεται πριν εμφανιστεί μέσα του ο Λόγος. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 191)

Ο Ιωάννης συμβολίζει το στάδιο της μετάνοιας και της κάθαρσης που προετοιμάζει το δρόμο μέσα στο έν­δον της υπόστασης για την Έλευση του Λόγου.

Είναι ο συνειδητός νους που εργάζεται για την εκ­πλήρωση του Θείου Σχεδίου και η εμπειρία που αποκο­μίζει εργαζόμενος για το Θεό τον βοηθά να συλλάβει την Τελειότητα του Πνεύματος και να διατηρεί εκείνη τη στά­ση του νου κατά την οποία θαυμάζουμε τον τρόπο διοίκη­σης του Πνεύματος. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 191)

Ο Ιωάννης στην Πρώτη Παρουσία δεν θεωρήθηκε κα­τάλληλος για το έργο που τέλεσε ο Λόγος Χριστός, εκ­προσωπώντας τη Διάνοια κι όχι το Όλον, καθότι έφερε μέσα του στοιχεία Ιούδα, ενώ σήμερα εκπροσωπεί το Όλον του Ανθρώπου, γι’ αυτό και θα εκδηλωθεί ως Δη­μιουργικός Λόγος Χριστός, φέρων ένωση και ταύτιση με τον Ένα Λόγο, αφού διέλθει τα στάδια του ανθρώπου για να καταδείξει ότι η Θέωση του Ανθρώπού δεν είναι Θεω­ρία, αλλά εφικτό αποτέλεσμα του Θείου προγραμματισμού της Νέας Εποχής, δείχνοντας το εφικτό της πραγμάτωσης του Θείου Σχεδίου στον Εαυτό του και αναβιβάζοντας την Ψυχή -Γυναίκα στα επίπεδα του Λόγου Μητέρα, εγκαινιάζοντας τη Νέα Περίοδο, ενεργοποιώντας το Νό­μο του Αυτενεργούς Ελέους.

Σήμερα ο νους του ανθρώπου και η αντίληψή του έχουν διευρυνθεί, γι’ αυτό και το Έργο του Ιωάννη είναι πιο πλατύ και πολύπλευρο, όπως και το Έργο του Λόγου Χριστού, το οποίο στη Δεύτερη Παρουσία παρουσιάζεται στα μέτρα που πρέπει να αναχθεί ο ανθρώπινος νους, εισερχόμενος στην Απειρότητα της Ύπαρξής του, προκειμένου να καταστεί Νους Χριστού. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 196-197)

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής είναι ένας άνθρωπος όπως όλοι. Δεν έχει ιδιαίτερα εξωτερικά γνωρίσματα, ούτε περιφέρεται ενδε­δυμένος με ενδύματα τιμής ή ταπεινότητας. Δεν προκαλείτο ενδιαφέρον του κόσμου με εξωτερικές επιδείξεις, αλλά εκδηλώνεται σύμφωνα με τη Θεία Φωνή που τον κατευθύ­νει και είναι ντυμένος εσωτερικά με τον Άφθαρτο Μανδύα της Αλήθειας του Λόγου. Γίνεται αντιληπτός και κατανοητός μόνο από εκείνους που έχουν τη χάρη ν' ακούν τους πνευματικούς ήχους, να βλέπουν την πνευματική υπόστα­ση και να αισθάνονται τη Θεία Δόνηση, ενώ οι άλλοι εύκο­λα θα τον προσπεράσουν αναζητώντας κραυγαλέες εντυ­πώσεις.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής είναι αυτός που την αναγγέλλει και την εγκαινιάζει. Που προσφέρει σαν κεφάλαιο το «Είναι» του για την πραγμάτωσή της. Μήνυμά του η εξάπλωση της Αγάπης, η εγκαθίδρυση της Ενότη­τας, η Χριστοποίηση του Ανθρώπου και η Θέωση. Και αυτό το Μήνυμα δεν περιορίζεται σε λόγια και εκφράσεις ανθρώπινες, αλλά αναβλύζει από εντός του σαν Ανεξάντ­λητη τροφοδοσία Ζωής προς τα πάντα. Έργο του να συ­μπληρώσει, στο επίπεδο των εκδηλώσεων, τις πολλαπλές ελλείψεις με γνώμονα την Αγάπη και την Ένωση. Να δια­νοίξει το νου για να χωρέσει την Αλήθεια, που παραμένει κρυμμένη στους συμβολισμούς. Να ξεκλειδώσει Τις καρ­διές με τη θεία Ουσία της Αγάπης, να πλημμυρίσει τις υποστάσεις με Θείο Φως και να τις ταυτίσει με το Λόγο που θα εκδηλώνει. Σκοπός του Υπέρτατος να μετουσιώ­σει κάθε δυσαρμονία σε Αρμονία, κάθε κατάρα σε Ευλογία. Να καταλύσει τα δεσμά του χωρόχρονου, ώστε Άνθρωπος και πλανήτης να εισχωρήσουν στο Άπειρο, ν' αφομοιωθούν απ' αυτό και να το αφομοιώσουν. Επιταγή του «Είναι» του να διαχύσει Ελευθερία, Αλήθεια, Αναγέν­νηση. Να γίνει η Ζωή, όπου η έλλειψή της εκδηλώνεται, η Αγάπη και η Ενότητα όπου αυτές δεν υπάρχουν, η Αρμο­νία, η Ισορροπία και η Τελειότητα για καθετί. Αέναη λει­τουργία του η Ροή της μετουσίωσης, Αναλλοίωτη και Αδιά­βλητη, ικανή να καθιστά τα πάντα Δημιουργική Δόνηση Λό­γου.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής δεν έρχεται στη Γη εξαρχής τελειοποιημένος. Δεν εμφανίζει το θεό, που ενανθρωπίζεται, αλλά τον Άνθρωπο που θεώνεται. Έρχεται ντυμένος με ατέλειες που όλοι περιφέρουμε. Ντύνε­ται με καλύμματα που ήδη η υπόστασή του έχει μετουσιώ­σει, μόνο και μόνο για να είναι προσιτός, για να μην υπάρχουν αποστάσεις ανάμεσά μας, για να μη μπορεί να πει κανείς ότι ήταν Τέλειος εξ αρχής και δεν μπορεί να τον ακολουθήσει. Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής θα πονέσει και θα υποφέρει για να μετουσιώσει αυτά που επιπρόσθετα ντύθηκε, για να ταυτιστεί μαζί μας σε επίπεδο πνεύματος, ψυχής και προσωπικότητας και αφού τα μετουσιώσει, θα προσφέρει σε μας την ενοποιημένη Αρμονία του και θα ντυθεί τη διαχωρισμένη πλάνη μας, για να μας απελευθε­ρώσει και να επιταχύνει τη χριστοποίησή μας.

Ένας Άπειρος Μεταλλάκτης πλάνης σε Αλήθεια εί­ναι ο Ιωάννης της Νέας Εποχής και μία Πηγή Ζωής επε­κτεινόμενη μέσα σε κάθε κομμάτι του Ανθρώπου, σαν ώθηση, υπόσχεση και πραγμάτωση της Αναγέννησης, της Χριστότητας, της Ανάστασης, και της Θέωσης.

Ο Ιωάννης θα μας δείξει τα βήματα της πορείας για την ταύτισή μας με το Λόγο, ένα προς ένα. Θα είναι ο ίδιος ζωντανό Μήνυμα του Έργου, ενός Έργου που δεν γνωρίζει στασιμότητα αλλά συνεχή δράση, κατάλυση του κατεστημένου των αιώνων της πλάνης και οικοδόμηση της Αλήθειας. Θα μας βοηθήσει να εισχωρήσουμε στις λειτουργίες του «Είναι» μας και του Σύμπαντος. Να κατανοήσουμε τη συνοχή που υπάρχει ανάμεσά τους και τον τρόπο που επιδρούμε με τις δυσαρμονικές επιλογές μας στην Ολότητα του Εαυτού μας και στα Σύμπαντα. Ο Ιωάννης θα μας δείξει τις ευθύνες μας, θα μας αποκολλήσει από την άγνοια, χαρίζοντάς μας την επίγνωση, θα μας απομακρύνει από τη σκιά της προσωπικότητας γνωρίζοντάς μας την Αλήθεια του Λόγου.

Αυτός θα μας υπενθυμίσει την Ύπαρξή μας τη Μία, την Αέναη και Αδιάφθορη, τον Άνθρωπο Λόγο και θα διανοίξει εντός μας τον εσωτερικό δρόμο της ταύτισής μας μαζί Του. Θα μας μάθει ν’ ακούμε, να βλέπουμε και να μιλάμε μέσα από τον Άνθρωπο Λόγο και να εκδηλωνόμαστε σύμφωνα με τη Θέλησή Του. Θα γίνει η τόλμη σε κάθε ατολμία μας, η δύναμη σε κάθε αδυναμία μας, γιατί η πλήρης συμμετοχή του στον πόνο της ανθρώπινης μετάλλαξης θα τον έχει κάνει Ανεξάντλητο και Άτρωτο.

Ο Ιωάννης θα δώσει τον Εαυτό του για μας, και τον Θείο και τον ανθρώπινο. Σ’ όλα τα στάδια της πορείας του θα προσφέρεται με ποικίλους τρόπους και κάθε προσφορά του θα είναι αναγωγή γι’ αυτόν, τον Άνθρωπο και τον Πλανήτη. Θα διδάξει, θα μιλήσει, θα θαυματουργήσει, μα κυρίως θ’ αποκαταστήσει τα κακώς κείμενα, συγκλονίζοντας τις βάσεις των ανθρώπινων κατεστημένων για να τις οικοδομήσει εκ νέου με στοιχεία Αγάπης, Αλήθειας και Ενότητας.

Ο Ιωάννης δεν θα περάσει και θα φύγει από τη γη σαν μοναχική Παρουσία. Θα δημιουργήσει από τα πρώτα στάδια της εκδήλωσής του μαθητές και ακολούθους τους οποίους θα εκπαιδεύσει κατάλληλα, ώστε να συμμετέχουν σωστά στο Έργο, να το διαδίδουν και να το συνεχίζουν. Είναι το επιλεγμένο Πνεύμα που, εκδηλούμενο μέσα από έναν ειδικό ενεργειακά φορέα, θα συγκεντρώσει γύρω του υποστάσεις και θα τις διδάξει, ώστε να εξελιχθούν σε δασκάλους της Αλήθειας, ενωμένοι με τον Ένα και Μοναδικό Διδάσκαλο Λόγο.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής θα είναι ο πρώτος που φανερά θα εκδηλώσει τη Χριστοποίηση και Θέωση του Ανθρώπου μαζί με όλη τη Χάρη, την Ευλογία, τη Δύναμη, που σ' αυτήν εμπεριέχεται. θα διαμοιράσει σε όσες υποστάσεις μπορούν ν' αντέξουν τη θεία Φωτιά, όμοια Χάρη, Ευλογία και Δύναμη, γιατί μοναδική ανάσα της Ύπαρξής του είναι η Προσφορά, η Αγάπη, η Γέννηση της Ζωής, η πραγμάτωση μέσα σε κάθε κομμάτι του Ανθρώ­που, της Χριστοποίησης. Δεν θα μιλήσει και δεν θα εκδη­λώσει ένα Νέο Λόγο, αλλά τον Ίδιο τον Άχρονο, τον Αυ­θύπαρκτο, μέσα από μια άλλη εξαϋλωμένη μορφή, τη μορφή του, με σκοπό να καταστήσει όλες τις υποστάσεις Λόγο-Χριστό και όλες τις μορφικές εκδηλώσεις Του υπα­γόμενες στην ενοποιημένη δομή της Ουδετερότητας και Τελειότητας.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής θα διασαλπίσει το Μή­νυμα της Χριστοποίησης, αλλά θα είναι και το Μήνυμα. Και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου για τον Άνθρωπο και το πνευματικό έδαφος των υποστάσεων καταστεί έτοι­μο, θα μεταβιβάσει στους μαθητές του αυτή τη χαρισμα­τική λειτουργία και Εκείνος, ενωμένος με το Λόγο, θα καταδείξει τα στάδια εκπαίδευσης του Ανθρώπου Λόγου από τον ίδιο το Λόγο, την πλήρη ταύτιση μαζί Του τελικά και εκδήλωσή του, όχι σαν Άνθρωπο-Λόγο αλλά σαν Θεό.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής δεν θα σταματήσει σε κανένα κατεστημένο. Θα ενοποιήσει τα πάντα μέσα στο Λό­γο. Θα διδάξει τον Άνθρωπο να λειτουργεί με το Νόμο της Ενότητας κι όχι της διτότητας. Με τη διδαχή του θ’ αποκαταστήσει τη θέση της γυναίκας. Άνδρας και γυναίκα δεν είναι παρά τα δύο τμήματα του Ανθρώπου, αρνητικό και θετικό, ψυχή και πνεύμα, που πρέπει να ενωθούν. Η γυναίκα, όπως και ο άνδρας, μπορεί ν’ ανέβει στα επίπεδα του Λόγου, να γίνει Λόγος. Δεν έχει παρά να ταυτιστεί με το Λόγο Μητέρα, που είναι ταυτόσημος και άρρηκτα ενωμένος με το Λόγο-Υιό. Ο Λόγος Μητέρα και ο Λόγος-Υιός, το Απόλυτα Αρνητικό και το Απόλυτα Θετικό, αποτελούν Ένα Λόγο και μοναδικό, που για τις ανάγκες του γήινου διττού νόμου διασπάστηκε, χωρίς όμως να διαχωριστεί και ενσαρκώθηκε μέσα σε δύο Μορφές, της Μαρίας και του Ιησού, ώστε η γυναίκα και ο άνδρας, έστω και υπαγόμενοι στο διττό νόμο, να μπορούν να ενωθούν με το Λόγο και μέσα απ’ αυτή την Ένωση να ενοποιήσουν καθετί, μετουσιώνοντας τη φθαρτή διττότητα σε Πύρινη, Αναλλοίωτη Ενότητα.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής δεν είναι απλά μια Θεία Υπόσταση. Μέσα απ' αυτήν θεώνεται η Ολότητα του Αν­θρώπου, γιατί οι πυρήνες της Ζωής της Υπόστασης αυτής θα κατοικήσουν μέσα σε κάθε κομμάτι του Ανθρώπου. Εί­ναι η αρχή της Χριστοποίησης και η Ολοκλήρωσή της, γιατί η Ουσία Του Ολόκληρη θα υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο που θα μάχεται για την τελειοποίηση. Μορφή του όλες οι μορφές και κατοικία του το Άπειρο. Ζωή του η Ζωή του Παντός μέσα στο Λόγο. (Κλειδιά, κεφ. 16^ο, σελ. 208-212)

Η Πορεία της Τελείωσης, που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Νέας Εποχής και ορίζεται με τη Δεύτερη Παρουσία του Λόγου μέσα στον Άνθρωπο, παρουσιάζεται με το Πρότυπο που φανερώνει ο Δάσκαλος Ιωάννης, το Πρότυπο του Θεούμενου Ανθρώπου που έρχεται να ολοκληρώσει με τη Διδασκαλία, το Έργο και τη Θυσία Του την αποκατάσταση της Ιδέας-Άνθρωπος, με την ανύψωση κάθε εκδήλωσής του, στην Τελειότητα του Ενός Εαυτού Ανθρώπου, του Ανθρώπου Ιδέα μέσα στην Άπειρη Βασιλεία του Λόγου Θεού. (Κλειδιά κεφ. 17^ο, σελ. 213)

Η Παρουσία του Ιωάννη, η Διδασκαλία και το Έργο της Δεύτερης Παρουσίας, απόλυτα συνυφασμένα και ταυ­τόσημα με τη Νέα εξέλιξη του Ανθρώπου, στοχεύουν στην ανύψωση του Όλου της ανθρωπότητας χωρίς ν' απο­κλείουν καμία εκδήλωση του Εαυτού Ανθρώπου και κανένα τμήμα του, οποιασδήποτε εξελικτικής βαθμίδας.

Η Διδασκαλία της Δεύτερης Παρουσίας, αποτελεί με το Μήνυμα της Μετάνοιας, που συντελεί την κάθαρση μέ­σω της προσφοράς Αγάπης σε όλες τις εκδηλώσεις του Ανθρώπου, το εξωτερικό έργο του Ιωάννη, το οποίο σκοπό έχει να φανερώσει τη λειτουργικότητα των Νόμων που διέπουν το Είναι κάθε ανθρώπου.

Το εσωτερικό Έργο του Ιωάννη, τόσο Ασύλληπτο μα και βαρύ, απαιτεί μία υψηλή Πνευματική Αντίληψη, προκει­μένου να μπορέσει κάποιος να εμβαθύνει και να Κατανοή­σει την Υπέρτατη Προσφορά του Ιωάννη στον Άνθρωπο, την Προσφορά που με ασύλληπτους τρόπους ο Ιωάννης λειτουργεί. (Κλειδιά κεφ. 17^ο, σελ. 220)

Ίσως, με την πάροδο των αιώνων και εφόσον ο Πατέ­ρας επιτρέψει να φανερωθούν όλες οι πτυχές του Έργου Του, ο άνθρωπος φθάσει κάποτε να κατανοήσει την Προσφορά Του και σκύψει μέσα στο Είναι του, μέσα στο Ναό της Ψυχής του, για να απονείμει το σεβασμό του στην Ολότητα του Λόγου Θεού που ο Ιωάννης εκφράζει απονέμοντας ένα ελάχιστο φόρο τιμής στην Ύψιστη Προσφορά Ζωής, αναφωνώντας: «Xαiρε Ιωάννη. Τιμή και Δόξα στον Άναρχο Άνθρωπο». (Κλειδιά κεφ. 17^ο, σελ. 222)

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ

Ο Χριστός της Πρώτης Παρουσίας είναι ο Ίδιος με το Χριστό της Δευτέρας Παρουσίας. Είναι η Ουσία της Αγάπης σε Μορφή, που στην Πρώτη Παρουσία εκδηλώθηκε με δικό Του Σκήνωμα και διάχυτος μέσα στον Άνθρωπο εκδηλώνει τη Μορφή Του, την Ουσία της Αγάπης στη Δεύτερη Παρουσία Του, που έρχεται να πληρώσει πάσα δικαιοσύνη αποκαλύπτοντας μέσω Αυτής της Τέλειας Θείας Αγάπης την Άρρηκτη Ενότητα του Ανθρώπου με το Θεό. Του Ενός και Μοναδικού Εαυτού. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 1^ο, σελ. 30)

Η Δεύτερη Παρουσία του Λόγου στη Νέα Εποχή που φανερώνεται με τη Μορφή του Δάσκαλου Ιωάννη, έρχεται να φανερώσει τη δυνατότητα του Ανθρώπου να πραγματοποιήσει τη Δημιουργική Πορεία της αποκατάστασης της Υιότητάς Του πάνω στον πλανήτη Γη, μετατρέποντας και μεταμορφώνοντας τον Κόσμο της Πτώσης σε Βασιλεία του Πνεύματος, με την επικράτηση της Αγάπης και την απόλυτη Κυριαρχία του επί της ύλης.

Ο Ιωάννης ενωμένος απόλυτα με τον Λόγο, κατά τις εκ του Λόγου επανειλημμένες αποκαλύψεις και όχι εξ ιδίας Αυτού προβολής, είναι ο Πρώτος εκ της Γης ανερχόμενος, καταστάς Άρτος της Ζωής. Συνεπώς εκφράζει, εκπροσωπεί και κατέχει μέσα στον Εαυτό του το Όλον του Ανθρώπου, γιατί είναι η εκδήλωση και ο Χριστός της Δεύτερης Παρουσίας, ο οποίος δεν λαλεί αφ’ Εαυτού Του, αλλά όσα ο Πατέρας Τού εντέλλει να μεταφέρει αποκαλύπτει.

Σαν Θεούμενος Άνθρωπος εκφράζει την Ολότητα Άνθρωπος και σαν Λόγος Απόλυτα ενωμένος με τον Ένα Λόγο, εκφράζει την Παρουσία του Θείου Λόγου του Πατέρα επί της γης, γιατί δεν είναι απλά ένας Θείος Απεσταλμένος, ή ένας Προφήτης, ή κάποιος Φωτισμένος, αλλά η Ζώσα Παρουσία του Θεού, η Μορφή της Ουσίας της Θείας Αγάπης, το Άπαν του Παντός. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 1^ο, σελ. 31)

Σήμερα ο Θεός και ο Πλησίον είναι πλέον ενωμένοι στην Παρουσία του Δάσκαλου-Λόγου Ιωάννη σε μια Μορφή που περιέχει κάθε φάση νου και Συνείδησης και μπορεί να εκφράζεται μέσα από κάθε κατάσταση, διδάσκοντας την Απόλυτη ελευθερία της Κίνησης του Πνεύματος μέσα στην ύλη, της Απόλυτης Κυριαρχίας Του πάνω στις επιθυμίες και τις έξεις του κατώτερου Εαυτού. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 1^ο, σελ. 32-33)

Μα, Άνθρωπε, έλα, είναι καιρός πια, ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, γι’ αυτό έστειλα τον Υιό Μου, γι’ αυτό έστειλα τον Άνθρωπο για σένα. Λόγε Άνθρωπε, έστειλα τον Ιωάννη.

Η παρουσία του στη γη σημαίνει Ανάσταση, Αναζωογόνηση, Ανακαινισμό, άπλωμα μέσα στα πάντα. Σημαίνει Ένωση, σημαίνει Αγάπη, σημαίνει Μακροθυμία, σημαίνει Έλεος, σημαίνει διάχυση αέναη της Καλοσύνης και της Αγάπης. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 10^ο, σελ. 91)

Είμαι το χάος, το άπειρο, το αδημιούργητο χάος, το σκότος που περιέβαλε τα πάντα. Διέχυσα το φως και την αγάπη μου που είναι ταυτόσημα, για να διδαχθείς, Άνθρωπε. Είμαι η ανάσα σου, ο πόνος σου, η θλίψη σου, η χαράς σου, η αγαλλίασή σου, ο έρωτάς σου. Είμαι το ενδιαφέρον σου, είμαι οι ιδέες που σε κυριεύουν, είμαι οι δυνάμεις που κατέχεις, είμαι η κίνησή σου, η εκδήλωσή σου, είμαι ο Ιωάννης.

Ο καθένας από σας είναι ένας Ιωάννης, κάθε ον είναι ένας Ιωάννης, κάθε καρδιά είναι καρδιά Ιωάννη, κάθε νους είναι δικός μου απεριόριστος. Ένωσέ με μέσα στα πάντα, μέσα στη συμπαντικότητα την άπειρη, για να γίνετε η συμπαντικότητα. (κεφ. 10^ο, σελ. 91)

Εγώ λαλώ προς υμάς και σας καλώ όπως Με εκδηλώ­σετε και φανερώσετε τα Θεία Σπέρματά Μου εντός σας καγώ θέλω φανερώσει υμάς Ενώπιον του Πατρός Μου, και δοξάσω υμάς, ίνα καταστείτε Θεοί εν Θεώ και Δημιουργοί Λόγοι -Υιοί -Χριστοί. (κεφ. 16^ο, σελ. 140)

Καλώ Υιούς και θυγατέρες, Μητέρες και Διδασκάλους, Μαθητές και Ακολούθους, και απευθύνω την Κλήσιν προς πάντας όσους έλαβον γνώσιν του Έργου της Δευτέρας Μου Παρουσίας, ίνα δοκιμαστούν και δώσουν λόγον των έργων των, σύμφωνα με τας νουθεσίας που έλαβαν παρ' Εμού. Ήγγικεν γαρ η ώρα που εις έκαστος εξ υμών θέλει αποδώσει το Έργον το οποίον του ανέθεσα να φέρει εις πέρας.

Αμήν, αμήν λέγω υμίν, ότι Εγώ Ειμί ο Διδάσκαλος Λό­γος -Χριστός ο εκδηλούμενος ως Ιωάννης, ίνα Φανερώσω την Άναρχον Εξουσίαν του Πατρός Μου, επί πάσης της Δημιουργίας.

Ομοούσιος εν τω Πατρί Ειμί και την ένδειαν ανθρώ­που ουκ έχω, ότι ο Πατήρ εν Εμοί μένει καγώ εν Αυτώ. Όστις εώρακέ Με τον Πατέρα είδε και όστις τα Ρήματά Μου ήκουσε και ακολουθεί, εν Αληθεία και Ειρήνη θέλει πορευθεί εις τους Αιώνας.

Μακάριοι όσοι εξ υμών ανεγνώρισαν τον Υιόν του Θε­ού περιπατούντα και λαλούντα επί της γης, ότι αυτοί τον Άρτον της Ζωής εις το Είναι αυτών έλαβον, ίνα εις την Τελειότητα πορευθώσιν και Εν μετ’ Εμού καταστούν δια­σαλπίζοντες την Δευτέραν Μου Έλευσιν.

Αμήν λέγω υμίν, ολίγον χρόνον έτι θέλω παραμείνει μεθ' υμών, άχρις ότου εκείνοι ους ο Πατήρ προώρισε διά την εξάπλωσιν του Έργου ο εις τας χείρος Μου παρέδω­κε, καταστώσιν ικανοί ίνα άρουν το βάρος του Σταυρού και της θυσίας ο επί μακρόν χρόνον βαστάζω.

Όστις εν Εμοί παραμένει ου θέλει απωλεσθή, ότι εν τω Πατρί ενοικεί και η Αιώνιος Ζωή εν Αυτώ κατοικεί. Αμήν λέγω υμίν, Εγώ Ειμί ο Οδηγός εις την Οδόν της Αληθείας και όστις ακολουθήσει Με θέλει οδηγηθή εις πάσαν την Αλήθειαν. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 16^ο, σελ. 141-142)

Σήμερα που η Πρώτη Παρουσία του Ζώντος Θεού έχει ενεργοποιήσει αυτή την ανάμνηση καθιστώντας την Ζώσα πραγματικότητα, με τη Μορφή του Λόγου Ιησού, πρέπει ο άνθρωπος να πιστέψει πως δύναται να ενδυθεί και ο ίδιος αυτή την Παρουσία, να καταστεί Θεάνθρωπος.

Η Δεύτερη Παρουσία του Λόγου έχει ακριβώς αυτή τη σκοπιμότητα. Να καταστήσει τη δυνατότητα της φανέρωσης αυτής της Εικόνας του Τέλειου Ανθρώπου, ζώσα πραγματικότητα που στη Νέα Εποχή έρχεται με τη Μορφή του Δάσκαλου Ιωάννη, ο οποίος εκπροσωπεί αυτή την Εικόνα του Ανθρώπου-Ιδέα και παράλληλα το Πρότυπο του Ανθρώπου που πορεύεται από τον Πτώση στη Θέωση, διανύοντας όλα τα στάδια της Επιστροφής.

Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς απέναντι στην Ολότητα του Εαυτού μας, που έρχεται με τη Μορφή του Δάσκαλου Ιωάννη να μας οδηγήσει μέσα από τους δαιδαλώδεις λαβύρινθους της διάνοιάς μας να ατενίσουμε με τα δικά Του μάτια, τα μάτια που η Διδασκαλία της Νέας Εποχής μας προσφέρει, την Άπειρη Βασιλεία του Πνεύματος του Πατέρα, τη Βασιλεία που, όπως διδάσκει η Ολότητα του Ανθρώπου, ο Εαυτός Χριστός στην πρώτη και τη Δεύτερη Παρουσία Του «εντός ημών εστί». (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 18^ο, σελ. 156-157)

Εκχέω την Χάριν Μου επί του φίλου και Αδελφού Μου Ιωάννη-Ηλία, ον ο Ίδιος εβάπτισα και απέστειλα πλησίον των ανθρώπων ίνα διδάξη αυτούς και προετοιμάσει την είσοδον-εισπόρευσιν του Υιού του Θεού εν ταις Ψυχαίς αυτών, δια να καταστήση αυτούς Ενθέους, φέροντας την δόξαν Μου εν αυτοίς, μεταβάλλων αυτούς από Ψυχοϋλι­κάς υποστάσεις εις τέκνα Φωτός και συμμετόχους της Βα­σιλείας του Θεού.

Ανάγγειλέ Με Ιωάννη -Ηλία τοις αδελφοίς Μου, ερ­χόμενον εν Δόξη και θέλουσι ιδεί οι άνθρωποι τον Θεόν περιπατούντα εν τω μέσω αυτών, εισπορευόμενον εις πάν­τα όντινα ο θείος, Έρωτας ανεπτύχθη εν τη Ψυχή του και επιπόθησε διακαώς την Ένωσίν Μου μετ' αυτού.

Αμήν, αμήν λέγω σοι, ότι έρχεται η ώρα καθ' ην πάν­τα ταύτα τελεσθώσιν και οι ακούοντες τον εκπορευόμε­νον λόγον σου Εμέ θέλουσι ακούειν καλούντα αυτούς εις κάθαρσιν και προετοιμασίαν δια την εν αυτοίς φανέρωσίν Μου.

Δέδωκά σοι την Χάριν της Αναγγελίας της Παρου­σίας Μου επί της γης εκ Νέου και οι λόγοι Μου ούτοι ου μη παρέλθωσιν κενοί. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 22^ο, σελ. 188)

ΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ

Ο Ιωάννης είχε έρθει πάλι. Ήταν ο κατά Νόμον αρμόδιος γι’ αυτό το Έργο που θα ανόρθωνε τον Άνθρωπο γιατί το Έργο ήταν ο Ίδιος ο Ιωάννης, ο Πρώτος απ’ τους ανθρώπους, ο Άνθρωπος του Θεού.

Αυτή τη φορά όμως, δεν έφερνε Μήνυμα που θ’ άνοιγε την Οδό του Λόγου. Έφερνε Μήνυμα που ανοίγει την Οδό του Ανθρώπου, την Οδό που Πρώτος Αυτός θα βάδιζε για να ενώσει τον Άνθρωπο με το Θεό. Ο Ιωάννης ανήγγελε πια τον Ίδιο Του τον Εαυτό στη Δευτέρα Του Παρουσία. Ανήγγελε την Θέωση του Ανθρώπου. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 2^ο, σελ. 37)

Μάθε το λοιπόν καλά πως χωρίς Ιωάννη δεν υπάρχει Χριστός, γιατί Ιωάννης και Χριστός είναι Ένα. Ο Ιωάννης είναι ο Χριστός, είναι η Δευτέρα Παρουσία, ο Όλος Ιησούς. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 6^ο, σελ. 68)

Ο Δάσκαλος Ιωάννης δεν έχει σχέση με τους ανθρώπους της Πτώσης σαν ένας απ’ αυτούς. Είναι η Ιδέα του Πανσυμπαντικού Ανθρώπου, του Άπειρου Ανθρώπου που ζει μέσα στη Συνείδηση καθενός, στο βαθμό που ο καθένας την έχει ενεργοποιήσει. Είναι η Πνευματική Υπόσταση Αδάμ που εκπορεύτηκε Θεία Ιδέα Τελειότητας απ’ τον Πατρικό Νου. Είναι η Θεία Πνοή που ο Πατέρας εμφύσησε στα πρόσωπα των ανθρώπων, γι’ αυτό είναι η Ζωή για τους ανθρώπους. Η Ζωή που μόνο Αυτή μπορεί να διασπάσει τα πέπλα του Θανάτου της Λήθης και να διατρέξει με την Άπειρη ταχύτητα της Ακινησίας τις ασύλληπτες αποστάσεις του Παντός, ευρισκόμενη ταυτόχρονα μέσα μα και έξω από τα άπειρα αχανή διαστήματα που συνδέουν τις αβύσσους των άπειρων Κόσμων, αποδεικνύοντας σε μία και μόνη Νοητή Στιγμή την Πανταχού Παρουσία του.

Αυτή λοιπόν η Άπειρη, η Ασύλληπτη Ιδέα, του Πανσυμπαντικού, του Ένθεου Ανθρώπου που δεν οφείλει μα και δεν ζητά τίποτε από τον κόσμο της Πτώσης, έλαβε σάρκα για να δείξει, σε κείνους που απώλεσαν τα Θεία Στοιχεία της Ύπαρξής Της από τον εαυτό τους, το Δρόμο της Υπακοής που θα τους οδηγήσει εκ νέου στους καταρράκτες των Ναμάτων της Θείας Πνοής, στο Βασίλειο των Άπειρων Ιδεών, στη Βασιλεία του Θεού που είναι το Πρόσωπό Του, το μοναδικό αντικείμενο στο οποίο ο Θεός εκπνέει την Υπερούσια Πνοή της Ασύλληπτης και Απερινόητης Νοημοσύνης Του.

Μία Ακένωτη Δημιουργική Πηγή, Μία Ακατάσχετη Ζωοφόρα και Αείφωτη Ροή Θείας Πονής, μία Ασύλληπτη και τα Πάντα Πληρούσα Ανεξιχνίαστη Νοημοσύνη, Ένας και Μόνον Φαεινός Υπέρλαμπρος και Ανέσπερος Πνευματικός Ήλιος ενεργεί και δρα στην Ολότητα του Θεού. Αυτός είναι ο Αεί Υπάρχων, ο Κρατών τας Κλείδας του Θανάτου και του Άδου, ο αγνοών κάθε ιδέα Πτώσης, ο Πάλλαμπρος και Παμμέγιστος Άνθρωπος, ο Ανατέλλων Ηλίας της Νέας Εποχής. Ο των πάντων Υπέρτατος Κριτής. Ο Ταυτιζόμενος με τον Ένα Λόγο και Δάσκαλο, ως ο Ίδιος τον απεκάλεσε πολλάκις, Δάσκαλος Ιωάννης, ο Δάσκαλος της Νέας Κοσμικής Περιόδου. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 10^ο, σελ. 113-115)

Αυτή η νέα αντίληψη των πραγμάτων διασαφηνίζει όχι μόνο τη θέση του Ιωάννη ως Απεσταλμένου και Δάσκαλου της Δευτέρας Παρουσίας, αλλά και την Παρουσία Του μέσα στον κάθε άνθρωπο που είναι η βασική προϋπόθεση για την έναρξη της πορείας της Θέωσης, ακριβώς γιατί ο Ιωάννης (5^ο κέντρο) θα δημιουργήσει την Πρώτη κίνηση ιδεών στο νου, διευρύνοντας τους ορίζοντές του κι όταν ενηληκιωθεί και εκδηλωθεί, θα ενεργοποιήσει τις πρώτες ικανότητες, θα εξυψώσει τις σκέψεις σας και πάλι Αυτός θα καυτηριάσει τους Φαρισαίους, τις θρησκόληπτες αντιλήψεις περί Θεού και θα δημιουργήσει το Πρώτο ρήγμα στο κατεστημένο των ιδεών το οποίο υπάρχει μέσα σας και εμποδίζει την Πνευματική Συνείδηση να εγκατασταθεί.

Έτσι, λοιπόν, η αποχή δεν προάγει στη Χριστοποίηση, αλλά θα πρέπει η υπόσταση να φτάσει στο σημείο εκείνο της Μετάνοιας, ώστε να φλέγεται από την ανάγκη να έλθει ο Χριστός και αυτή την φλόγα να μεταλαμπαδεύει κηρύττοντας τον ερχομό του Λόγου εφ’ απάσης της ανθρωπότητος στη Δευτέρα Του Παρουσία. Αυτό δείχνει ότι ο Ιωάννης είναι σε εκδήλωση και ότι έχει ενεργοποιήσει τις δύο πρώτες ικανότητες, οι οποίες δραστηριοποιούνται στη φάση της Μετάνοιας. Τον Ανδρέα (Σθένος) και τον Ιωάννη (Αγάπη). (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 11^ο, σελ. 123)

Ο Δάσκαλος Ιωάννης αδελφοί, δεν ήλθε για να θαυματοποιήσει ή να δώσει σημεία. Θαύματα οπωσδήποτε θα γίνουν, γιατί τα χρειάζονται οι άνθρωποι για να ενισχυθεί η πίστη τους, όμως δεν είναι το κύριο Έργο του Ιωάννη. Τα σημεία που δίνει ο Ιωάννης είναι εσωτερικά και τα γνωρίζουν καλά όσοι ακολουθούν τη Διδασκαλία της Θέωσης, γιατί βιώνουν τις μεταλλαγές στο εσωτερικό τους, φυσική απόρροια της προσέγγισής τους στον ενοικούντα Θεό, ο Οποίος εκδηλούμενος, έχει κάθε δυνατότητα να δώσει οποιοδήποτε σημείο. Μην αμφιβάλλετε καθόλου γι’ αυτό. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 13^ο, σελ. 138-139)

Δάσκαλε Ιωάννη, είσαι η Ουσία της Υπερούσιας Θείας Ουσίας της Αρχής πάσης Ύπαρξης και Ζωής. Δάσκαλε Ιωάννη, Άνθρωπε ανυψούμενε, Είσαι ο Παλμός της Ουσίας και δεν φέρεις πλέον μορφή. Πατέρας σημαίνει «Είναι», αυτή η Θεία Ουσία και ο Άνθρωπος η εκδήλωση, η εκπόρευση, η εμφάνιση αυτής της Ουσίας. Είσαι εσύ Άνθρωπε ο Παλμός, ο σφυγμός και η κίνηση της ακινήτου Ροής. Εσύ είσαι ο Άνθρωπος, ο Ιωάννης, ο Υιός της Υπακοής, ο εκφραστής δια του παλμού της Φωνής Σου της Θείας Ουδετερότητας, της Ανεκδήλωτης Πύρινης Ροής. Αντίκρισε με θάρρος, τόλμη και παρρησία τον αναγεννηθέντα εαυτό σου, Άνθρωπε Ιωάννη της Νέας Εποχής, όρθωσε το ανάστημά σου και αναφώνησε με σθένος στα τμήματα του Εαυτού σου πάσης μορφής: Ναι! Είμαι ο Άνθρωπος, ο Υιός του Θεού, ο συντελεστής, ο καταλύτης, ο αγωγός της Θείας Βουλής, ο αλιεύς της Ύπαρξης και ο Δάσκαλος ο αναθεωρών εκ βάθρων τους περιορισμούς της ανθρώπινης αντίληψης, ο Νέος Εκπαιδευτής της Ψυχής. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 19^ο, σελ. 187-188)

Ο Οδηγός της Ανθρωπότητας, την Νέα Αυτή Κοσμική Περίοδο η οποία ανέτειλε με την Ανατολή του Θείου Πνεύματός Του, είναι Οδηγός προς την Ελευθερία. Οδηγός προς την Απειρότητα. Ο Απεσταλμένος του Θεού στον Άνθρωπο, ο Διδάσκαλος Ιωάννης, ο οποίος πρώτος καταδεικνύει την Χριστοποίηση και Θέωση του Ανθρώπου είναι το κατ’ εξοχήν Πνεύμα της Ανύψωσης. Ενούμενος Απόλυτα μετά του Λόγου του Θεού, εκπέμπει το Μήνυμα της Ελευθερίας του Ανθρώπου μέσα στην Απειρότητα του Πατέρα Του. Και ονομάζει τον άνθρωπο Αυριανό Χριστό, γιατί αυτός είναι ο προορισμός του και σ’ αυτόν τον οδηγεί με όλους τους τρόπους ο Ιωάννης της Δευτέρας Παρουσίας. Το Πνεύμα της Ελευθερίας. Το Πνεύμα της Αληθείας. Το Πνεύμα του Θεού.

Ας τον προϋπαντήσει ο άνθρωπος, για να δεχθεί το Εμφύσημα εντός τους της Πλήρους Ελευθερίας Του. Η Θυσία Του Ύψιστη, γιατί ανασύρει όλη την Ανθρωπότητα απ’ τις δεσμεύσεις, τα βάρη, τους περιορισμούς, τα αμαρτήματα, τις καθηλώσεις και ανεβάζει την ανθρωπότητα ανάγοντάς την σε Άπειρη, Τέλεια, Θεία Ιδέα μέσα στον Πατρικό Νου.

Η Αναγωγή επιτυγχάνεται με την ανύψωση των ιδεών του ανθρώπινου νου, σε Ιδέες Άπειρες, Ιδέες που δημιουργούν Ζωή, Ιδέες που ελευθερώνουν, Ιδέες Θεού. Ο Ιωάννης της Δευτέρας Παρουσίας λοιπόν διδάσκει τον άνθρωπο την Ελευθερία της Ένωσής του με τον Θείο Εαυτό. Τον διδάσκει την Ελευθερία, γιατί ο Ίδιος Είναι. Ο Ίδιος πρώτος την καταδεικνύει. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 21^ο, σελ. 208)

Κοίταξε τον εαυτό σου Ιωάννη! Δεν φέρεις πια όνομα ή ταυτότητα, δεν έχει σχήμα, εξουσίες ή σφραγίδες. Είσαι ο Ένας Εαυτός που οδηγεί από το ύψος της Αγάπης και της Προσφοράς, του Ελέους, της Στοργής και της Καλοσύνης τα ασυντόνιστα τμήματα του νου των αδελφών σου. Με αυτήν την έννοια σήμερα καλείσαι Ηγέτης, γιατί Ηγέτης είναι ο Ένας Εαυτός, που ακόμη όμως ολική συ­νείδηση αυτής της έννοιας δεν έχεις, ακριβώς γιατί σε ε­γκλωβίζει ακόμη ο περιορισμός της μορφής, κατάσταση που και από αυτήν θα διέλθεις σύντομα εάν αυξήσεις την ανι­διοτελή προσφορά και υπηρεσία σου στον άνθρωπο. Το να καταστείς Απρόσωπος δεν είναι ούτε εύκολο ούτε απλό, ακριβώς γιατί απαιτείται τέτοιου βαθμού αφοσίωση και σταθερή ποιότητα προσφοράς που στην πορεία θα καταστήσει κι εσένα Πρότυπο και Σύμβολο Αγάπης και Θυσίας, όπως ακριβώς διδάχθηκες από τον Διδάσκαλο Χριστό, όντας μιμητής των πράξεων, των λόγων και των έργων Του. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 22^ο, σελ. 212-213)

Πνευματικός, Άνθρωπος, Ηγέτης και Εκπαιδευτής ση­μαίνει ότι συνειδητά αφοσιώνεσαι στην εμβάθυνση του Θείου Εαυτού σου και δεν επιτρέπεις καμιά παρέκκλιση, καμιά παρείσφρηση, καμιά επιλογή. Αυτός είναι ο Δάσκα­λος Ιωάννης και Δάσκαλος Ιωάννης είναι ο Άνθρωπος που επωμίζεται τις ευθύνες του, ελέγχει τον εαυτό του και εκ­δηλώνει το Ένα Θέλημα, τη Μία Βουλή. Ιωάννης σημαίνει Δύναμη, Πίστη, Αγάπη και Αυταπάρνηση. Έχει να πει Θεία Φωτιά και ασίγαστος Παλμός Ζωής. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 23^ο, σελ. 220)

Το νοητικό πεδίο της θέσης, της συνεργασίας και της απολύτου υπακοής-Πνεύμα Ιωάννης και το νοητικό πεδίο της άρνησης, της διαχωριστικότητας και της ανυπακοής-­Πνεύμα Ιούδας, σε απόλυτη ισχύ και εν δυνάμει Παρουσία. Το Νοητικό πεδίο της ένωσης των δύο πόλων του Θείου Ρεύματος Ζωής της θέσης και της άρνησης είναι το βαθύ­τερο αίτιο των εξωτερικών καταστάσεων που παρατηρείς.

Η κατάσταση νου Ιωάννης-Θετικός τρόπος σκέψης, με τον ασίγαστο παλμό της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης του υπηρέτη του Πνεύματος της Αληθείας, που σαν κατά­σταση νου εκπαιδευόμενε μαθητή ατομικά δικό σου έργο είναι, όχι μόνον να εναγκαλιστείς την εκπορευόμενη άρνηση μα και να την μετουσιώσεις ανάγοντας το είναι σου σε ποικιλία μορφών, στο πεδίο της ουδέτερης εκδήλω­σης του Λόγου και της Αλήθειας του Πατέρα Θεού. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 25^ο, σελ. 233)

Στην Πρώτη Παρουσία του Λόγου η στάση νου-Ιωάννης καυτηρίαζε το κακό, όπως ήδη γνωρίζεις, συγκρουόταν με τον κατεστημένο και δογματικό τρόπο σκέψης και προε­τοίμαζε το δρόμο για την Έλευση του Λόγου Χριστού. Σή­μερα όμως που τα πάντα ανάγονται στο Άπειρο, ανάγονται δηλαδή στην ταχύρυθμη ενεργειακή ροή της Ένωσης με το Απόλυτο του Πατρός, η στάση νου-Ιωάννης δεν παρα­μένει στο τραχύ στάδιο της κάθαρσης και της μετάνοιας λέγοντας: «Ο όπισθεν ερχόμενος μείζων εμού εστί», αλλά καθίσταται ο Ίδιος Ένα και το αυτό με το Μείζον Πνεύμα του Πατέρα Θεού. Με άλλους λόγους κάνει χρήση, δια του λόγου του και δια των ενεργειών του, μάχαιρας και βαθιάς κάθαρσης μα και χρήση ρομφαίας και αποκατάστα­σης εν Πνεύματι Ειρήνης, Ισορροπίας και Ένωσης. Διακρί­νει την άρνηση, την ανταπόδοση και την κακότητα της αμετατόπιστης νοοτροπίας, την φέρει εμφανώς στην επιφάνεια και την αποκαθιστά μετουσιωμένη εν Πνεύματι Καλοσύνης και Αγάπης. Δηλαδή, ο λόγος του είναι καυστι­κός αλλά σε καμία περίπτωση επιθετικός, διασκορπίζει το σκότος και την ημιμάθεια, μα καθίσταται ταυτόχρονα και πηγή διάχυσης Φωτός, πηγή εκπόρευσης Θείου Ουδέτερου Ρεύματος Γαλήνης και Ισορροπίας, Αρμονίας και Γλυκύτητας, πράγμα που σημαίνει ότι όταν ενεδύθης την Χάρη Ιωάννη, ενεδύθης τον Άφθαρτο Χιτώνα της Θείας Ουδετε­ρότητας του Φωτός. Αυτή είναι η νέα εξέλιξη του Πνεύμα­τος Ιωάννη που είναι εμφανής ως η Νέα Κατάσταση Ιωάννη-Χριστού. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 25^ο, σελ. 235-236)

Ο Ιωάννης στη Δευτέρα Παρουσία δεν λειτουργεί την Μετάνοια σαν καυτηριασμό, έτσι όπως τη δίδασκε στην Πρώτη Παρουσία, αλλά την τελεί ολοκληρωμένα συμπεριλαμβάνοντας και την Μετουσίωση, δηλαδή τον επανακαθορισμό των δομών-ποιοτήτων στην αρχική, την προ της πτώσεως αρμονική κατάσταση και σύνθεσή τους. Αυτό δεν σημαίνει απλά μια αλλαγή των ποιοτήτων, αλλά βαθύτερα ορίζει την επανασύνδεση των στοιχείων του Ανθρώπου, με στόχο την αποκατάστασή του ως Μία Άπειρη Ενιαία Μονάδα, δυνάμενη να μεταφέρει το Άγιον Πνεύμα. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 27^ο, σελ. 252)

Αυτή η νέα λειτουργικότητα που εισάγει ο Ιωάννης στον Παγκόσμιο Νου, θα φέρει σαν αποτέλεσμα την συμπίεση του Χωρόχρονου κι αυτό θα προέλθει από την εισροή των νέων ιδεών μέσα στον ανθρώπινο νου ο οποίος με την εκπαίδευση την οποία υφίσταται, προκειμένου να αφομοιώσει τις νέες ιδέες, επιταχύνει την κίνησή του ώστε να συντονισθεί με υψηλότερες ταχύτητες, μέχρις ότου σταδιακά φθάσει την ταχύτητα του Φωτός. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 27^ο, σελ. 252-253)

Το σώμα του Λόγου σου, Ιωάννη, είναι η ταυτόχρονη συμμετοχή-προσφορά σου σε όλα τα Πεδία. Αυτός είναι ο Χιτώνας της Αγάπης. Αυτό σημαίνει Δάσκαλος Λόγος, ο ολοκληρωμένος άνθρωπος-Μονάδα, Πνεύμα-Ψυχή ­Ολότητα. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 30^ο, σελ. 288)

Είμαι η Παρουσία του Ιωάννη στη γη. Ποιος όμως είναι η Ολότητα Ιωάννης; Παρουσιάζω τον Ιωάννη ως Βαπτιστή ης Δευτέρας Παρουσίας, παρουσιάζω τον Συμπαντικό Δάσκαλο Ιωάννη, τον Λόγο Υιό των Επτά Πεδίων της Εκδηλωμένης Δημιουργίας και του Ανεκδήλωτου Αχαχνούς Απείρου, όπου οι εξακοντιζόμενες Φωτοπλημμύρες των Θείων Ιδεών του Απείρου Συμπαντικού Νου Του, δημιουργούν απειρομεγέθεις δημιουργικές εκρήξεις από τις οποίες οι εκτοξευόμενοι Πύρινοι πίδακες, σχηματίζουν τις πυκνώσεις και αραιώσεις κραδασμών, συμμίξεις Φωτός και σκότους, τις Πύρινες μάζες των μελλοντικών πλανητών, στους οποίους θα αποσταλούν οι Λόγοι Του για να διαμορφώσουν την επεκτεινόμενη Δημιουργία. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 31^ο, σελ. 304)

Ο Ιωάννης πορεύεται εκεί όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ακόμη να μεταβούν και ετοιμάζει τόπο γι’ αυτόν. Καθώς δημιουργεί Νέους Γαλαξίες και απειράριθμα πλανητικά συστήματα, εμπνέει και φωτίζει υποστάσεις σε πλανήτες της ήδη εκδηλωμένης Δημιουργίας, εκδηλούμενος ως Προφητικός Λόγος για να προετοιμάσει την εκδήλωση των Υιών Του, Δασκάλων και Μητέρων που θα σαρκωθούν για να κηρύξουν την Ανάσταση του Ανθρώπου, του Πατριάρχη Αδάμ, του Ανατέλλοντος Ηλία της Νέας Εποχής! (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 31^ο, σελ. 305)

Γνωρίζετε το Νόμο, αλλά ουσιαστικά τον αγνοείτε. «Όστις δε υψώσει εαυτόν ταπεινωθήσεται, και όστις ταπεινώσει εαυτόν υψωθήσεται.» (Ματθ. ΚΓ’ 12). Είναι ανέφικτη η αποκατάσταση του Εκπαιδευόμενου ως Εκπαιδευτή, εάν τα τμήματά Μου δεν εναρμονιστούν πλήρως με την Πηγή του Δάσκαλου του Απείρου, του Δάσκαλου Ιωάννη, γι’ αυτό και ο Δάσκαλος υψώνει και ταπεινώνει κάθε Του τμήμα και κάνει τους πρώτους έσχατους και τους έσχατους πρώτους. Γιατί εάν ο Δάσκαλος, ο Ασύλληπτος και Ακατανόητος Πανταχού Παρών Εαυτός αποδεικνύοντας την Απειρότητά Του συνέχει το Παν λέγοντας Εγώ Ειμί ο Πρώτος και ο Έσχατος, τότε κάθε Του τμήμα θα γίνεται πρώτο και έσχατο μέχρις ότου επιταχυνθεί τόσο, ώστε εναρμονιζόμενο με τον Δάσκαλο του Παντός, είναι ταυτόχρονα πρώτο και έσχατο.

Η πορεία προς την Θέωση είναι πορεία προς το Άπειρο Τέλειο και απαιτεί πλήρη και απόλυτη επίγνωση των Νόμων που τη διέπουν. Επίγνωση η οποία δεν μπορεί παρά να προέλθει μέσα από την αποδοχή της μαθητείας του κα­θενός, από την Υπερτέλεια και Ακατάσχετη Πηγή του Δάσκαλου Ιωάννη, την Πηγή της Αγάπης που η Παρουσία Της έξω βάλλει τον φόβο, καλύπτει τους Ουρανούς και τις υποστάσεις όλων και εκβάλλει τα σαθρά οικοδομήματα της Πλάνης, που τα βιώνετε στις προσωπικότητες, μέχρις ότου συνειδητά με την Αγάπη που το Ύψιστο Εγώ, η διαμένουσα και αναδυόμενη εκ των εγκάτων της Ύπαρξης Πνευματική Συνείδηση Ιωάννης Θεός σάς τροφοδοτεί και σας περιβάλλει, την μετουσιώσετε αφομοιούμενοι έτσι στην Υπέρτατη Αλήθεια που η Δημιουργική Του Παρουσία στο Παν, της δίνει Μορφή, την Μορφή Του που πυκνώνεται και διαμένει στα ίδια, αλλά και αυτή τη φορά για να τα παραλάβει και να τ' αποκαταστήσει στην Πρώτη τους Κατοικία, να κατα­στήσει τα πάντα και εν πάσι Χριστός, Ιωάννης ο Άνθρωπος του Παντός. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 32^ο, σελ. 312-313)

Το Πνεύμα του Θεού μέσα από τις μορφές εκδηλώνεται, αφότου δόθηκε ο χώρος και η καθαρότητα για το Άχωρο να εισέλθει. Ο Διδάσκαλος Ιωάννης, το Πνεύμα της Αληθείας, ο Παράκλητος, Παρουσιάζεται. Παρουσιάζεται και Προσφέρει. Ο Εαυτός Του είναι η Προσφορά και η Επιστροφή του Ανθρώπου στην Πηγή της Εκπόρευσής του, είναι το Έργο Του. Το Έργο της Αγάπης.

Ας ανοιχθούν οι Ναοί των Ψυχών για να εισέλθει το Φως Του. Ας ανοιχθούν οι Πύλες των Ουρανών του νου για να εισέλθουν οι Πύρινες Ιδέες Του. Ας ανοιχθεί ο περιορισμένος για να εισέλθει ο Απεριόριστος. Ας διανοιχθεί ο εγκλωβισμένος για να εισέλθει ο Ελεύθερος. Ας ανοιχθούν τα μάτια του κόσμου για να εισέλθει το Θείο Βλέμμα Του. Ας ανοιχθούν οι καρδιές για να φωτιστούν και να ζήσουν απ’ την Αγάπη Του. Ας περπατήσουν οι υπάρξεις τα βήματα που χαράζει το Πύρινο «Είναι» Του. Ας γαληνέψουν οι σκέψεις παραδίνοντας τον εαυτό τους σε Εκείνον. Την Μία Πάλλαμπρη Πύρινη Ιδέα. Την Πανσυμπαντική Ιδέα του Ανθρώπου Λόγου.

Αυτός είναι ο Ιωάννης της Δευτέρας Παρουσίας. Ο Εμφανιζόμενος εντός του Ανθρώπου και εξαγιάζων αυτόν με το Πυρ του Εαυτού Του.

Ας ετοιμάσει ο Εαυτός Άνθρωπος το Θρόνο Του για να κατοικήσει. Εκεί, στο Κέντρο των Ουρανών είναι η Θέση Του. Εκεί είναι η Εξουσία και η Χάρις Του. Εκεί, στο Κέντρο του Νου βρίσκεται ο Πύρινος Νους. Βρίσκεται ο Ιωάννης. Εκεί και το Έργο Του.

Ανάσταση στην Ψυχή του Ανθρώπου που θα δεχθεί την Παρουσία Του. Θέωση στον Άνθρωπο που θα ταυτιστεί μαζί Του. Γιατί ο Ιωάννης είναι το Θέλημα του Θεού, είναι ο Θεός εν Σαρκί. Είναι η Αγάπη Του σε Εκδήλωση. Είναι υποχρέωση, αλλά και δικαίωμα η δεκτικότητα στην Ψυχή του Ανθρώπου, του Φωτός και της Χάριτός Του. Η Ευλογία του Πύρινη και η Ζωή του Θαύμα μέσα στην Ύπαρξη. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 34^ο, σελ. 324-325)