ΝΤΟΡΙΝΑ ΣΕΧΟΥ
Δεκέμβριος 2012
ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Άπειρη Αγάπη, Δημιουργέ των πάντων, στην απειρότητά Σου παραδίδω τον
εαυτό μου, ελεύθερη για να ενωθώ μαζί σου ως νους, καρδιά και συνείδηση.
Παρακαλώ Πατέρα, την ώρα αυτή, ο λόγος
μου να είναι Ένα με τον δικό σου Λόγο. Βοήθησέ με να εκδηλωθώ μέσα από την
καρδιά μου ως Άνθρωπος Λόγος, όπως εσύ ανάβεις την ψυχή μου. Μέσα στο φως της
Αγάπης βυθίζομαι και γίνομαι Ένα για να απελευθερώσω τον εαυτό μου από
κατακρίσεις, οι οποίες με κρατούν δέσμια του εγωισμού. Βοήθησέ με Πατέρα μια
για πάντα να ελευθερωθώ από τις τάσεις μου, οι οποίες εμποδίζουν την ένωσή μου
μαζί Σου. Ό,τι μέσα ή έξω από μένα δεν είναι σε ισορροπία και αρμονία μαζί Σου
το καίω μέσα στην φωτιά της δημιουργικής Αγάπης και απελευθερώνω ενέργεια ουδετερότητας
κατευθυνόμενη στον άνθρωπο.
Άπειρη Αγάπη, καλώ εσένα ως καθοδηγητή μου, Δάσκαλε Ιωάννη παρακαλώ
βοήθησέ με να χωράω την Θεία σου αγάπη. Η άπειρη αγάπη που εκδηλώνεις να
απορροφηθεί από τον άνθρωπο και να γίνει φάρος καθοδήγησης. Σε κάθε εποχή μίλησες
στον άνθρωπο να σταματήσει μια στιγμή τα παιχνίδια του μυαλού και να ακούει την
φωνή που από μέσα του τού φανερώνει την Αλήθεια του Δρόμου, από πού ήρθε και
πού κατευθύνεται για να ενωθεί με τον Πατέρα ως Φως. Δάσκαλέ μου, φανερώνεις
στον άνθρωπο τον δρόμο με όλους τους τρόπους, τον βοηθάς να θυμηθεί τις ρίζες του στο Φως και τους
καρπούς του στην Αγάπη. Βοηθάς τον άνθρωπο να βιώσει το Απόλυτο που ξυπνάει την
συνείδησή του. Ο άνθρωπος όμως φοβήθηκε να το ζήσει, φοβήθηκε μην χάσει αυτό
που «είχε» και γι’ αυτό έδωσε εξουσία μέσα του σε άλλους «καθοδηγητές», οι
οποίοι κάθε στιγμή του υπενθυμίζουν τον φόβο και ότι αυτή η λίγη ευτυχία και
αγάπη που μπορεί να ζει ο άνθρωπος έρχεται ως δώρο της υποταγής του κάτω από
τον φόβο. Άφησαν τον άνθρωπο στο σκοτάδι για να μην δει και να μην θυμηθεί. Τα
μάτια της Αγάπης όμως βλέπουν και στο σκοτάδι, γιατί το φωτίζουν σαν πυρσός της
Αγάπης. Σε ευχαριστώ Πατέρα που τον δρόμο μου έχεις φωτίσει με τέτοιους
πυρσούς, που γεννήθηκαν από την Αγάπη και πίστεψαν σε αυτήν. Τη στιγμή αυτή
παρακαλώ να με βοηθήσεις να καταστώ πυρσός Αγάπης για τον άνθρωπο και μέσα από
εμένα να φανερωθεί ο Λόγος σου, να είμαι η δική σου εικόνα και μαζί με τις
αδελφές και τους αδελφούς μου, όπου κι αν βρίσκονται, να ενωθούμε ως Ένας
Άνθρωπος Λόγος μεταφέροντας τον Λόγο του Πατέρα ενωμένοι.
Ο χρόνος τρέχει και ο άνθρωπος τον κυνηγάει από πίσω σαν σκλάβος. Άκου
την ψυχή σου άνθρωπε που σου φωνάζει. Παρόλο που χάθηκε στην ύλη, ο άνθρωπος
πολέμησε αιώνες για την αγάπη, τραγούδησε, ύμνησε. Μα ποια είναι η αγάπη που
αξίζει να μάχεσαι κάθε στιγμή, πόσο ο άνθρωπος τη ζει, πόσο αγαπάει τον εαυτό
του; Πόσο σε γνωρίζουμε Αγάπη που μας υψώνεις την καρδιά και μας δίνεις φτερά
να πετάμε σε άπειρες διαστάσεις; Ακόμα και σήμερα μπερδεύουμε την αγάπη με την
ευχαρίστηση, αγαπάμε ακόμα αδιάντροπα και μόνο ό,τι μας χαρίζει ευχαρίστηση. Μα
η αγάπη είναι πέρα από αυτά. Αγάπα τα πάντα με την μεγαλύτερή σου δύναμη και
τότε θα γνωρίσεις έναν καινούργιο άνθρωπο μέσα σου. Η Αγάπη είναι η Αλήθεια,
είναι η Ζωή, είναι ο Άνθρωπος ενωμένος με τον Πατέρα. Ήρθε η ώρα να ξυπνήσεις και να απελευθερωθείς
από τις αλυσίδες σου και να βαδίσεις τον δρόμο της Αγάπης.
Στην Αλβανία, ο άνθρωπος γιορτάζει τα εκατό χρόνια ανεξαρτησίας, μα μέσα
στον εαυτό του αισθάνεται άδειος και τρέχει να τον γεμίσει με υψηλές νότες
«πατριωτισμού και εθνικισμού». Είναι άδειος γιατί δεν γνωρίζει να απελευθερωθεί
από την σκλαβιά που ζει, την οποία ο ίδιος τρέφει με ζωή. Η ζωή περνάει χωρίς να ζούμε, παίζοντας απλώς τον «ρόλο» της
σειράς προσπαθώντας μάλιστα να τον παίζει «καλά» για να είναι «ευτυχής».
Οι σημερινοί καταπιεστές έχουν μοντέρνα
ονόματα, μα είναι το ίδιο πνεύμα που σε σκλαβώνει αιώνες, αλλάζοντας μόνο
μαριονέτες. Μερικοί πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι, ελευθερώθηκαν μέσα από
σπαθιά και ντουφέκια, μα σήμερα είναι σκλάβοι μιας πολιτικής καταπίεσης και
απορρόφησης των ανθρώπινων ενεργειών, αρπάζοντας καθετί καθαρό, θαυμαστό το
οποίο φέρνουμε από της γέννησής μας.
Μονάκριβέ μου άνθρωπε, καλείσαι να πάρεις τα ηνία της ζωής στα χέρια σου,
γιατί αυτό που ετοιμάζουν για σένα σου
δηλητηριάζει την ψυχή, μακριά από την αγάπη. Ζήτα την ένωσή σου με τον Πατέρα
και όλα τα υπόλοιπα δεν τα χρειάζεσαι, γιατί μετά από αυτό όλα είναι δικά σου.
Ζήσε την άπειρη Αγάπη και την αφθονία της, μη φοβάσαι δεν στερεύει, δεν
περιορίζεται, δεν έχει σύνορα. Μπορείς μόνο να την ζεις γινόμενος Αγάπη,
προσφέροντάς την ως δώρο όπως από τον Πατέρα την λαμβάνουμε. Η Αγάπη δεν σου
ανήκει, εσύ της ανήκεις αν το θελήσεις. Δεν είναι κήρυγμα άνθρωπε είναι
αλήθεια. Μην αναλώνεσαι σε κρίσεις αξιολογώντας το πού είναι να προσφέρεις την
αγάπη, γιατί με αυτόν τον τρόπο
αυτό που κάνεις είναι να την περιορίζεις
από τον εαυτό σου. Μέσα στο φως της Αγάπης η ζωή παίρνει νέες αποχρώσεις,
θαυμαστές, γι’ αυτό δώσε τον εαυτό σου στην Αγάπη και ζήσε ως Άνθρωπος Λόγος.
ΕΡΓΟ ΛΟΓΟΥ ΑΓΑΠΗΣ
Η αδελφή μας Ντορίνα
είναι ιδρυτικό μέλος του πυρήνα του Έργου μας στην Αλβανία και είναι
αξιοσημείωτος ο τρόπος που εκδηλώνει την ένωσή της με τον Λόγο. Ευχόμαστε να
μετατοπιστεί ο νους αδελφών που μας υποτίμησαν και μας κατέκριναν επειδή
αγκαλιάσαμε φίλους και αδελφούς που δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα, από Ρουμανία,
Αμερική, Βραζιλία, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία. Εμείς ευχαριστούμε τον
Πατέρα για την τιμή να μεταφέρουμε το Έργο εκτός Ελλάδος. Εμείς ευλογούμε όλους
τους κύκλους ή τους πυρήνες μαθητείας όπου κι αν βρίσκονται.
Είναι ο Δάσκαλος Ιωάννης
που ευλογεί την ενεργοποίηση πυρήνων που συρρικνώθηκαν και τον εκ νέου
συντονισμό κύκλων μαθητείας που διαλύθηκαν.
Να λοιπόν, που
«αλλοδαποί» τολμούν να φανερώνουν Έργο του Δασκάλου Ιωάννη την ίδια στιγμή που οι
κριτές τους δεν τολμούν να Τον φανερώνουν ούτε στον τόπο που γεννήθηκε. Τώρα
έχει έρθει η ώρα της δίκης των δικαστών. Χωρίς ειλικρινή μετάνοια και
αποκατάσταση, δίχως φανέρωση των πεπραγμένων του, κανείς δεν έχει το δικαίωμα
να λέει ότι μετέχει στο Έργο της Δευτέρας Παρουσίας. Σε εκείνους που έσπειραν την αμφιβολία ματαιώνοντας την
φανέρωση του Έργου με την δικαιολογία ότι δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι, ο Δάσκαλος
Ιωάννης τους στέλνει τα συλλυπητήρια Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου