24-05-2010
Την Ελλάδα σήμερα την πιέζουν οι πάντες, λες και βρίσκεται μέσα σε μία μέγγενη. Η Ελλάδα με την ελιά της, που όταν την στύβεις βγάζει λάδι, αυτό το λάδι της ψυχής που όλοι έχουμε ζήσει να μας θεραπεύει, να μας ζεστάνει με θαλπωρή κι όλοι συμφωνούμε πως είναι το έλεος. Αυτός ο κόκκος του σίτου που πέφτει μέσα στη γη θυσιαζόμενος για να γίνει τροφή που θα ταΐζει ανθρώπους με τους καρπούς του. Η Ελλάδα με το φως της, που ενέπνευσε πολιτισμούς, ιδέες, έρωτα, αγάπη, εξέλιξε την ίδια την ζωή μας. Ελλάδα που τόσα πολλά πήραμε από εσένα, μόνο που ξεχάσαμε να σε ευχαριστήσουμε. Σε βρίσκω παντού Ελλάδα, αν και στα βιβλία ξεχάσανε να σε αναφέρουν, διαβάζουμε μεταφρασμένα από γαλλικά και γερμανικά και δεν πάμε κατευθείαν στη πηγή.
Εκεί, στην Ελλάδα των Θεών, βρήκα τον άνθρωπο που είχα ξεχάσει. Εκεί, στην Ελλάδα που ζει ο έρωτας, τον ανακαλύπτεις, τον γνωρίζεις δίνοντάς σου φτερά.
Μπορεί να σας φαίνονται τραβηγμένα όλα αυτά, καθώς και σεις έχετε ταξιδέψει προς τα 'κει. Μπορείτε να πείτε πως ήταν η ανάγκη μου και ένα προσωπικό μου βίωμα, μα παραδεχτείτε ότι ο καθένας βρίσκει αυτό που ψάχνει, γι’ αυτό θα σας έλεγα να ψαχτείτε τι ψάχνετε. Σήμερα, αυτή η Ελλάδα υψώνει τον λόγο και μιλάει. Ψάχτε μέσα σας, εκεί θα την βρείτε, δηλαδή πολύ απλά σήμερα πρέπει να σκάψετε στον εαυτό σας για να βγει το φως που σκεπάσατε. Κι αν πραγματικά σκάψετε, τότε είναι βέβαιο ότι θα θυμηθείτε.
Αποδεχόμαστε και συμφωνούμε τόσο εύκολα ως προς τις διαφορετικότητές μας, μα δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να τις σεβαστούμε. Τα μέλη του σώματος δεν είναι τα ίδια, το καθετί είναι αυτό που είναι με βάση αυτό που προσφέρει σ’ αυτόν τον ενιαίο οργανισμό που ονομάζουμε Άνθρωπο, κομμάτια του οποίου όλοι είμαστε. Τι τρέλα είναι αυτή που σπρώχνει τον κάθε έναν να θέλει όλοι να είναι σαν και αυτόν. Σκεφτείτε λίγο, σας συμφέρει να δώσετε το τιμόνι της οδήγησης σε κάποιον που δεν γνωρίζει να το οδηγήσει, επειδή δεν γουστάρετε τον αληθινό οδηγό ή επειδή η ζήλια το ότι δεν μπορείτε να κάνετε αυτό που κάνει εκείνος σας κλείνει τα μάτια;
Οι Έλληνες είναι πάντα παιδιά, μα αυτό δεν είναι το μέλλον; Δηλαδή, αγαπημένοι Πατέρες (Ευρωπαίοι), μια που συμφωνείτε πως είστε λαοί πιο παλιοί από τους Έλληνες, τι μέλλον αφήνετε στα παιδιά σας; Το παιδί φέρνει την νέα ζωή, κι αυτή η Ελλάδα το γέννησε το παιδί της και σήμερα για άλλη μια φορά ανοίγει δρόμο για τον άνθρωπο και τον Θεό, για να κοινωνήσουν μαζί. Αυτή, είναι μια νέα ζωή, γι’ αυτό όσοι μέσα σας μπουχτίσατε από λόγια και θεωρίες, ζητούνται Συνεργάτες.
Aleksandër Sefa
Την Ελλάδα σήμερα την πιέζουν οι πάντες, λες και βρίσκεται μέσα σε μία μέγγενη. Η Ελλάδα με την ελιά της, που όταν την στύβεις βγάζει λάδι, αυτό το λάδι της ψυχής που όλοι έχουμε ζήσει να μας θεραπεύει, να μας ζεστάνει με θαλπωρή κι όλοι συμφωνούμε πως είναι το έλεος. Αυτός ο κόκκος του σίτου που πέφτει μέσα στη γη θυσιαζόμενος για να γίνει τροφή που θα ταΐζει ανθρώπους με τους καρπούς του. Η Ελλάδα με το φως της, που ενέπνευσε πολιτισμούς, ιδέες, έρωτα, αγάπη, εξέλιξε την ίδια την ζωή μας. Ελλάδα που τόσα πολλά πήραμε από εσένα, μόνο που ξεχάσαμε να σε ευχαριστήσουμε. Σε βρίσκω παντού Ελλάδα, αν και στα βιβλία ξεχάσανε να σε αναφέρουν, διαβάζουμε μεταφρασμένα από γαλλικά και γερμανικά και δεν πάμε κατευθείαν στη πηγή.
Εκεί, στην Ελλάδα των Θεών, βρήκα τον άνθρωπο που είχα ξεχάσει. Εκεί, στην Ελλάδα που ζει ο έρωτας, τον ανακαλύπτεις, τον γνωρίζεις δίνοντάς σου φτερά.
Μπορεί να σας φαίνονται τραβηγμένα όλα αυτά, καθώς και σεις έχετε ταξιδέψει προς τα 'κει. Μπορείτε να πείτε πως ήταν η ανάγκη μου και ένα προσωπικό μου βίωμα, μα παραδεχτείτε ότι ο καθένας βρίσκει αυτό που ψάχνει, γι’ αυτό θα σας έλεγα να ψαχτείτε τι ψάχνετε. Σήμερα, αυτή η Ελλάδα υψώνει τον λόγο και μιλάει. Ψάχτε μέσα σας, εκεί θα την βρείτε, δηλαδή πολύ απλά σήμερα πρέπει να σκάψετε στον εαυτό σας για να βγει το φως που σκεπάσατε. Κι αν πραγματικά σκάψετε, τότε είναι βέβαιο ότι θα θυμηθείτε.
Αποδεχόμαστε και συμφωνούμε τόσο εύκολα ως προς τις διαφορετικότητές μας, μα δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να τις σεβαστούμε. Τα μέλη του σώματος δεν είναι τα ίδια, το καθετί είναι αυτό που είναι με βάση αυτό που προσφέρει σ’ αυτόν τον ενιαίο οργανισμό που ονομάζουμε Άνθρωπο, κομμάτια του οποίου όλοι είμαστε. Τι τρέλα είναι αυτή που σπρώχνει τον κάθε έναν να θέλει όλοι να είναι σαν και αυτόν. Σκεφτείτε λίγο, σας συμφέρει να δώσετε το τιμόνι της οδήγησης σε κάποιον που δεν γνωρίζει να το οδηγήσει, επειδή δεν γουστάρετε τον αληθινό οδηγό ή επειδή η ζήλια το ότι δεν μπορείτε να κάνετε αυτό που κάνει εκείνος σας κλείνει τα μάτια;
Οι Έλληνες είναι πάντα παιδιά, μα αυτό δεν είναι το μέλλον; Δηλαδή, αγαπημένοι Πατέρες (Ευρωπαίοι), μια που συμφωνείτε πως είστε λαοί πιο παλιοί από τους Έλληνες, τι μέλλον αφήνετε στα παιδιά σας; Το παιδί φέρνει την νέα ζωή, κι αυτή η Ελλάδα το γέννησε το παιδί της και σήμερα για άλλη μια φορά ανοίγει δρόμο για τον άνθρωπο και τον Θεό, για να κοινωνήσουν μαζί. Αυτή, είναι μια νέα ζωή, γι’ αυτό όσοι μέσα σας μπουχτίσατε από λόγια και θεωρίες, ζητούνται Συνεργάτες.
Aleksandër Sefa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου