Ο Διονύσης Δώριζας γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1921 στα Δοριζάτα της Κεφαλονιάς. Το 1930 έρχεται στην Αθήνα όπου τελειώνει το Σχολαρχείο και το Γυμνάσιο. Κατά τη διάρκεια της Ιταλογερμανικής κατοχής φυλακίζεται από τους Ιταλούς για την αντιστασιακή του δράση και με την απελευθέρωση παρασημοφορείται για την προσφορά του στην Εθνική Αντίσταση. Τη μεταπολεμική περίοδο τελειώνει τις σπουδές του σαν Οδοντοτεχνίτης και ανοίγει το εργαστήριό του στο οποίο θα εργαστεί τα επόμενα 22 χρόνια. Το 1962 έντονα γεγονότα στη ζωή του ενεργοποιούν τις Θείες παρακαταθήκες του Είναι του και αρχίζει να έρχεται σε επαφή με αναζητητές της Αλήθειας, στους οποίους παρουσιάζει τα πνευματικά του ενδιαφέροντα. Λαμβάνει γνώση της εμπνευσμένης εργασίας τού Ιωάννη Σταματιάδη και παρ' όλο που δεν τον γνωρίζει προσωπικά, στα κείμενά του διακρίνει μια λειτουργικότητα πνευματικής προετοιμασίας. Τα κείμενα αυτά, τα συγκέντρωσε απ' όπου ήταν διασκορπισμένα, εργασία που ολοκληρώθηκε έπειτα από επτά χρόνια.
Ο Διονύσης Δώριζας καθοδηγείται και διδάσκεται κατευθείαν από τον Πατέρα. Γνωρίζει πως προορίζεται για Θείο 'Έργο και αποφασίζει να αξιοποιήσει αυτά τα κείμενα που του δόθηκαν προς διευκόλυνση των αδελφών του. Καθοδηγούμενος εσωτερικά από τη Φωνή του Λόγου Χριστού, συναντά την Άννα Αποστολούδη στο Περιστέρι. Είναι εκείνη της οποίας το όνομα και τη διεύθυνση ακούει εδώ και καιρό μέσα Του. Ενώ της συστήνεται, εκείνη αναγνωρίζει στην παλμοδόνηση της φωνής Του την εσωτερική Φωνή Ανδρός, όπως είχε αρχίσει να την ακούει μέσα της το τελευταίο διάστημα στα κηρύγματά της.
Όλα τα έσοδα από την προσωπική Του εργασία γίνονται χαρτί και μελάνι και μια διαρκής προσφορά εικόνων, σταυρών, βιβλίων και άλλων δωρεών. Ώρες ολόκληρες κάθε ημέρα τυπώνει στον πολύγραφο Πνευματικές Διδασκαλίες, τις οποίες διανέμει δωρεάν σε εκατοντάδες αντίτυπα. Δημιουργεί το πρώτο Πνευματικό Σχολείο στο Περιστέρι, όπου ενεργεί δεκάδες αποδεσμεύσεις και καθάρσεις υποστάσεων, ανοίγοντας δρόμο να εκδηλώσουν και άλλες υποστάσεις την έμπνευσή τους. Η εκπαίδευση που παρέχει αποσκοπεί πάντα στην Ένωση του Ανθρώπου με τον Λόγο Χριστό.
Ο Μάιος του 1978 είναι σταθμός, που σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του Έργου της Δευτέρας Παρουσίας, όπως το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Οι πείρες, τα πνευματικά βιώματα, αλλά και οι ζυμώσεις γίνονται δημιουργική δύναμη έλξης όλο και περισσότερων Μαθητών, στους οποίους διαμοιράζει Χάρη Ευλογίας και ιδρύει νέο κύκλο Μαθητείας στους Αμπελόκηπους.
Το Δεκέμβριο του 1981 ο Δάσκαλος Ιωάννης ιδρύει το Ελληνικό Κέντρο Εσωτερικού Χριστιανισμού (ΕΛ.Κ.Ε.Χ.), το οποίο καλύπτει τις μη κερδοσκοπικές εκδόσεις των βιβλίων Του. Αρχίζει να κάνει διαλέξεις στην Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ πάντα συνεχίζει να τυπώνει Πνευματικές Διδασκαλίες για τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.
Από το 1983 έχουν ήδη αρχίσει οι εκδόσεις της σειράς βιβλίων Του «Εσωτερικός Χριστιανισμός», με πρώτο τους «Αποσυμβολισμούς» και μέσα στον ίδιο χρόνο τους "Πύρινους Λόγους". Αποστέλλει τα βιβλία αυτά με αφιέρωση στον Πατριάρχη Δημήτριο, ο οποίος Του στέλνει Ευχαριστήριο Επιστολή.
Η έκδοση των βιβλίων ολοκληρώνεται το 1994, και η σειρά αποτελείται από 15 βιβλία.
Το 1992 ιδρύεται το Διεθνές Κέντρο Εσωτερικού Χριστιανισμού (ΔΙ.Κ.Ε.Χ.)
Ο Διονύσιος Δώριζας αναχώρησε από το πεδίο της ύλης Κυριακή των Βαΐων, 16 Απριλίου 1995, έχοντας ολοκληρώσει το Έργο Του, όπως ο Ίδιος είχε αποκαλύψει στους μαθητές Του.
Δίδαξε επί 33 χρόνια, κινούμενος με ταπεινοφροσύνη και Αγάπη, διδάσκοντας και καταδεικνύοντας με τη ζωή Του το Δρόμο της Χριστοποίησης και Θέωσης του Ανθρώπου, φανερώνοντας με κάθε λεπτομέρεια την Πορεία του Ανθρώπου, που ξεκινά από την ατέλεια και τη μερικότητα για να φτάσει στην πλήρη Ταύτιση και Ένωση με το Λόγο και να Τον εκδηλώσει πλήρως, όπως ο Ίδιος ο Λόγος Ιησούς ο Χριστός έχει επανειλημμένως αποκαλύψει. «Έσεσθε ουν υμείς Τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις Ουρανοίς Τέλειος εστίν" (Ματθ. Ε-48).
Πρόσφερε Θυσία τη Ζωή Του, ως Άνθρωπος και ως Γέροντας Διδάσκαλος Ιωάννης, χωρίς περιορισμούς και ανταλλάγματα, δημιουργώντας Μαθητές και Ακολούθους, γράφοντας δεκάδες βιβλία, τα οποία προσέφερε δωρεάν προς όλους εκείνους που ο Θεός-Πατέρας εκάλεσε πλησίον Του για να διδαχθούν και να απελευθερωθούν από τα δεσμά της ύλης, ελεούμενοι διαχρονικά και λαμβάνοντας Χάριν αποκατάστασης και αποδέσμευσης του Ανθρώπου.
Παρέμεινε κάθε στιγμή της πορείας Του Ταπεινός και Τίμιος, συνεχίζοντας το Τέλειο Έργο του Ιησού του Χριστού, αποκαλύπτοντας στον Άνθρωπο ό,τι απέκρυψε το Ιερατείο επί 2.000 χρόνια περίπου, διδάσκοντας ότι ο Άνθρωπος δικαιωματικά είναι Θεός εν Θεώ και ότι έχει Θείο Δικαίωμα Ταύτισης με τον Θεό -Δημιουργό του.
Αποκατέστησε τη Διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, διευρύνοντας τη Διδασκαλία της Θέωσης του Ανθρώπου, παρουσιάζοντας τη Θεία Νομοτέλεια της Χριστοποίησης αυτού.
Ενημέρωσε το Επίσημο Ιερατείο για το Έργο Του και έλαβε επιστολές ευχαριστήριες με την Ευλογία του Πατριάρχη Δημητρίου, όπως και ενημέρωσε φορείς και παράγοντες κάθε πολιτειακής Αρχής και Εξουσίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για τη Διδασκαλία της Θέωσης του Ανθρώπου δια της ενανθρωπίσεως του Λόγου Χριστού μέσα στον Άνθρωπο, αποκαλύπτοντας το εσωτερικό Έργο του Χριστού, αποσυμβολίζοντας κάθε αλληγορία και συμβολισμό των Γραφών.
Αγωνίστηκε για την Άνοδο της Γυναίκας στα επίπεδα του Λόγου Μητρός και αποκάλυψε ότι, όταν η Γυναίκα-Ψυχή κατανοήσει και εκδηλώσει το Λόγο Μητέρα-Χριστό, ο κόσμος γύρω της και μέσα της θα αλλάξει καθοριστικά.
Η συμμετοχή του Πρωτοπόρου Δασκάλου στην Εθνική Αντίσταση δεν κρίθηκε σωστό από ορισμένους να δημοσιοποιηθεί στην βιογραφία Του και γι’ αυτό δεν αποδέχθηκαν την έκδοση του βιβλίου «Δάσκαλος Ιωάννης ο Δρόμος και το Έργο». Το βιβλίο αυτό ολοκληρώθηκε έπειτα από έρευνες για τον βίο του Διονύση Δώριζα στα μέρη που γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Προς διασαφήνιση αυτού, θα αναφέρουμε ότι δεν έβλαψε ποτέ άνθρωπο, διότι η αντίσταση δεν είχε μόνο ένοπλο αγώνα. Ωστόσο, θεωρούμε ότι η παρουσία του Διονύση Δώριζα αξίζει μια τίμια, ειλικρινή και με ακεραιότητα βιογραφική αναφορά. Αλλά και ο Ίδιος δεν πιστεύουμε πως θα διαφωνούσε, διότι δεν μας το έκρυψε ποτέ. Με αυτήν την τοποθέτηση διαφωνούσαν όσοι θα ήθελαν να μείνει στην μνήμη η πνευματική Του προσωπικότητα και εκείνοι που φοβήθηκαν τις παρανοήσεις, αλλά κυρίως όσοι δεν ακολούθησαν το δικό Του παράδειγμα αγωνιστικότητας και το πνεύμα αντίστασης στον κλοιό που άρχισε να σφίγγει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και όλον τον κόσμο από το 1995 έως σήμερα.
Εκείνος γνώριζε ότι το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας ξεκινώντας από την Ελλάδα θα την στοχοποιούσε. Δεν είναι τυχαίες οι δεκάδες ενέργειες και ευλογίες που ενεργοποίησε και μας άφησε με πολύ σοφία και πρόνοια ως Θεία Παρακαταθήκη. Όλες οι αρνητικές δυνάμεις θα συσπείρωναν τις ενέργειές τους ώστε να ματαιωθεί ή να ελεγχθεί η φανέρωση του Έργου του Λόγου στην Ελλάδα. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μπροστά σε αυτό το θηρίο κάποιοι λιποψύχησαν και κρύφτηκαν ή αποποιήθηκαν των ευθυνών τους. Το παράδειγμα και το πρότυπο του Δασκάλου ακολούθησαν εκείνοι οι μαθητές που παρά την πολεμική και τις αντιξοότητες, συνέχισαν και συνεχίζουν το Έργο Του.
Το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας έγινε γνωστό σε χιλιάδες, σχηματίζοντας μια κοινωνία με όλα τα στοιχεία που την αποτελούν. Σε αυτήν την κοινωνία διαφορετικές ποιότητες ανθρώπων εκπροσωπούν το σύνολο της πανανθρώπινης κοινωνίας. Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις βασικές τάσεις μέσα σε αυτήν την κοινωνία, που προσεύχεται στο Όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Η πρώτη ακολούθησε τη γραμμή του Πρωτοπόρου Δασκάλου Ιωάννη, διακρίνεται από την αγωνιστικότητα, την πίστη στα ιδεώδη του Χριστιανικού και Ελληνικού πνεύματος και επικαλείται εξίσου τον Πατέρα και την Μητέρα. Η δεύτερη τάση έχει στοιχεία προσκόλλησης στο Ιουδαϊκό πνεύμα της Παλαιάς Διαθήκης και της αστικής νοοτροπίας, που προτιμά μια συντηρητική στάση μετριοπάθειας, αποφεύγοντας την εξωτερίκευση και φανέρωση του Έργου δημόσια «για τον φόβο των Ιουδαίων», όπως γράφτηκε στα Ευαγγέλια πριν 2000 χρόνια περίπου και επικαλείται κυρίως τον Χριστό και τον Πατέρα. Η τρίτη τάση, ευρωπαΐζουσα θα λέγαμε, χαρακτηρίζεται από μια πιο χαλαρή προσέγγιση στην εθνική παράδοση, μια πιο νεοεποχίτικη οπτική και επικαλείται κυρίως τη Μητέρα.
Περισσότερα στοιχεία της ζωής και του Έργου Του από μαρτυρίες, όπως της πρώτης συνεργάτιδάς Του Μητέρας Άννας, παρουσιάζονται στο βιβλίο «Δάσκαλος Ιωάννης ο Δρόμος και το Έργο».
Ο Διονύσης Δώριζας καθοδηγείται και διδάσκεται κατευθείαν από τον Πατέρα. Γνωρίζει πως προορίζεται για Θείο 'Έργο και αποφασίζει να αξιοποιήσει αυτά τα κείμενα που του δόθηκαν προς διευκόλυνση των αδελφών του. Καθοδηγούμενος εσωτερικά από τη Φωνή του Λόγου Χριστού, συναντά την Άννα Αποστολούδη στο Περιστέρι. Είναι εκείνη της οποίας το όνομα και τη διεύθυνση ακούει εδώ και καιρό μέσα Του. Ενώ της συστήνεται, εκείνη αναγνωρίζει στην παλμοδόνηση της φωνής Του την εσωτερική Φωνή Ανδρός, όπως είχε αρχίσει να την ακούει μέσα της το τελευταίο διάστημα στα κηρύγματά της.
Όλα τα έσοδα από την προσωπική Του εργασία γίνονται χαρτί και μελάνι και μια διαρκής προσφορά εικόνων, σταυρών, βιβλίων και άλλων δωρεών. Ώρες ολόκληρες κάθε ημέρα τυπώνει στον πολύγραφο Πνευματικές Διδασκαλίες, τις οποίες διανέμει δωρεάν σε εκατοντάδες αντίτυπα. Δημιουργεί το πρώτο Πνευματικό Σχολείο στο Περιστέρι, όπου ενεργεί δεκάδες αποδεσμεύσεις και καθάρσεις υποστάσεων, ανοίγοντας δρόμο να εκδηλώσουν και άλλες υποστάσεις την έμπνευσή τους. Η εκπαίδευση που παρέχει αποσκοπεί πάντα στην Ένωση του Ανθρώπου με τον Λόγο Χριστό.
Ο Μάιος του 1978 είναι σταθμός, που σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του Έργου της Δευτέρας Παρουσίας, όπως το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Οι πείρες, τα πνευματικά βιώματα, αλλά και οι ζυμώσεις γίνονται δημιουργική δύναμη έλξης όλο και περισσότερων Μαθητών, στους οποίους διαμοιράζει Χάρη Ευλογίας και ιδρύει νέο κύκλο Μαθητείας στους Αμπελόκηπους.
Το Δεκέμβριο του 1981 ο Δάσκαλος Ιωάννης ιδρύει το Ελληνικό Κέντρο Εσωτερικού Χριστιανισμού (ΕΛ.Κ.Ε.Χ.), το οποίο καλύπτει τις μη κερδοσκοπικές εκδόσεις των βιβλίων Του. Αρχίζει να κάνει διαλέξεις στην Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ πάντα συνεχίζει να τυπώνει Πνευματικές Διδασκαλίες για τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.
Από το 1983 έχουν ήδη αρχίσει οι εκδόσεις της σειράς βιβλίων Του «Εσωτερικός Χριστιανισμός», με πρώτο τους «Αποσυμβολισμούς» και μέσα στον ίδιο χρόνο τους "Πύρινους Λόγους". Αποστέλλει τα βιβλία αυτά με αφιέρωση στον Πατριάρχη Δημήτριο, ο οποίος Του στέλνει Ευχαριστήριο Επιστολή.
Η έκδοση των βιβλίων ολοκληρώνεται το 1994, και η σειρά αποτελείται από 15 βιβλία.
Το 1992 ιδρύεται το Διεθνές Κέντρο Εσωτερικού Χριστιανισμού (ΔΙ.Κ.Ε.Χ.)
Ο Διονύσιος Δώριζας αναχώρησε από το πεδίο της ύλης Κυριακή των Βαΐων, 16 Απριλίου 1995, έχοντας ολοκληρώσει το Έργο Του, όπως ο Ίδιος είχε αποκαλύψει στους μαθητές Του.
Δίδαξε επί 33 χρόνια, κινούμενος με ταπεινοφροσύνη και Αγάπη, διδάσκοντας και καταδεικνύοντας με τη ζωή Του το Δρόμο της Χριστοποίησης και Θέωσης του Ανθρώπου, φανερώνοντας με κάθε λεπτομέρεια την Πορεία του Ανθρώπου, που ξεκινά από την ατέλεια και τη μερικότητα για να φτάσει στην πλήρη Ταύτιση και Ένωση με το Λόγο και να Τον εκδηλώσει πλήρως, όπως ο Ίδιος ο Λόγος Ιησούς ο Χριστός έχει επανειλημμένως αποκαλύψει. «Έσεσθε ουν υμείς Τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις Ουρανοίς Τέλειος εστίν" (Ματθ. Ε-48).
Πρόσφερε Θυσία τη Ζωή Του, ως Άνθρωπος και ως Γέροντας Διδάσκαλος Ιωάννης, χωρίς περιορισμούς και ανταλλάγματα, δημιουργώντας Μαθητές και Ακολούθους, γράφοντας δεκάδες βιβλία, τα οποία προσέφερε δωρεάν προς όλους εκείνους που ο Θεός-Πατέρας εκάλεσε πλησίον Του για να διδαχθούν και να απελευθερωθούν από τα δεσμά της ύλης, ελεούμενοι διαχρονικά και λαμβάνοντας Χάριν αποκατάστασης και αποδέσμευσης του Ανθρώπου.
Παρέμεινε κάθε στιγμή της πορείας Του Ταπεινός και Τίμιος, συνεχίζοντας το Τέλειο Έργο του Ιησού του Χριστού, αποκαλύπτοντας στον Άνθρωπο ό,τι απέκρυψε το Ιερατείο επί 2.000 χρόνια περίπου, διδάσκοντας ότι ο Άνθρωπος δικαιωματικά είναι Θεός εν Θεώ και ότι έχει Θείο Δικαίωμα Ταύτισης με τον Θεό -Δημιουργό του.
Αποκατέστησε τη Διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, διευρύνοντας τη Διδασκαλία της Θέωσης του Ανθρώπου, παρουσιάζοντας τη Θεία Νομοτέλεια της Χριστοποίησης αυτού.
Ενημέρωσε το Επίσημο Ιερατείο για το Έργο Του και έλαβε επιστολές ευχαριστήριες με την Ευλογία του Πατριάρχη Δημητρίου, όπως και ενημέρωσε φορείς και παράγοντες κάθε πολιτειακής Αρχής και Εξουσίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για τη Διδασκαλία της Θέωσης του Ανθρώπου δια της ενανθρωπίσεως του Λόγου Χριστού μέσα στον Άνθρωπο, αποκαλύπτοντας το εσωτερικό Έργο του Χριστού, αποσυμβολίζοντας κάθε αλληγορία και συμβολισμό των Γραφών.
Αγωνίστηκε για την Άνοδο της Γυναίκας στα επίπεδα του Λόγου Μητρός και αποκάλυψε ότι, όταν η Γυναίκα-Ψυχή κατανοήσει και εκδηλώσει το Λόγο Μητέρα-Χριστό, ο κόσμος γύρω της και μέσα της θα αλλάξει καθοριστικά.
Η συμμετοχή του Πρωτοπόρου Δασκάλου στην Εθνική Αντίσταση δεν κρίθηκε σωστό από ορισμένους να δημοσιοποιηθεί στην βιογραφία Του και γι’ αυτό δεν αποδέχθηκαν την έκδοση του βιβλίου «Δάσκαλος Ιωάννης ο Δρόμος και το Έργο». Το βιβλίο αυτό ολοκληρώθηκε έπειτα από έρευνες για τον βίο του Διονύση Δώριζα στα μέρη που γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Προς διασαφήνιση αυτού, θα αναφέρουμε ότι δεν έβλαψε ποτέ άνθρωπο, διότι η αντίσταση δεν είχε μόνο ένοπλο αγώνα. Ωστόσο, θεωρούμε ότι η παρουσία του Διονύση Δώριζα αξίζει μια τίμια, ειλικρινή και με ακεραιότητα βιογραφική αναφορά. Αλλά και ο Ίδιος δεν πιστεύουμε πως θα διαφωνούσε, διότι δεν μας το έκρυψε ποτέ. Με αυτήν την τοποθέτηση διαφωνούσαν όσοι θα ήθελαν να μείνει στην μνήμη η πνευματική Του προσωπικότητα και εκείνοι που φοβήθηκαν τις παρανοήσεις, αλλά κυρίως όσοι δεν ακολούθησαν το δικό Του παράδειγμα αγωνιστικότητας και το πνεύμα αντίστασης στον κλοιό που άρχισε να σφίγγει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και όλον τον κόσμο από το 1995 έως σήμερα.
Εκείνος γνώριζε ότι το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας ξεκινώντας από την Ελλάδα θα την στοχοποιούσε. Δεν είναι τυχαίες οι δεκάδες ενέργειες και ευλογίες που ενεργοποίησε και μας άφησε με πολύ σοφία και πρόνοια ως Θεία Παρακαταθήκη. Όλες οι αρνητικές δυνάμεις θα συσπείρωναν τις ενέργειές τους ώστε να ματαιωθεί ή να ελεγχθεί η φανέρωση του Έργου του Λόγου στην Ελλάδα. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μπροστά σε αυτό το θηρίο κάποιοι λιποψύχησαν και κρύφτηκαν ή αποποιήθηκαν των ευθυνών τους. Το παράδειγμα και το πρότυπο του Δασκάλου ακολούθησαν εκείνοι οι μαθητές που παρά την πολεμική και τις αντιξοότητες, συνέχισαν και συνεχίζουν το Έργο Του.
Το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας έγινε γνωστό σε χιλιάδες, σχηματίζοντας μια κοινωνία με όλα τα στοιχεία που την αποτελούν. Σε αυτήν την κοινωνία διαφορετικές ποιότητες ανθρώπων εκπροσωπούν το σύνολο της πανανθρώπινης κοινωνίας. Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις βασικές τάσεις μέσα σε αυτήν την κοινωνία, που προσεύχεται στο Όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Η πρώτη ακολούθησε τη γραμμή του Πρωτοπόρου Δασκάλου Ιωάννη, διακρίνεται από την αγωνιστικότητα, την πίστη στα ιδεώδη του Χριστιανικού και Ελληνικού πνεύματος και επικαλείται εξίσου τον Πατέρα και την Μητέρα. Η δεύτερη τάση έχει στοιχεία προσκόλλησης στο Ιουδαϊκό πνεύμα της Παλαιάς Διαθήκης και της αστικής νοοτροπίας, που προτιμά μια συντηρητική στάση μετριοπάθειας, αποφεύγοντας την εξωτερίκευση και φανέρωση του Έργου δημόσια «για τον φόβο των Ιουδαίων», όπως γράφτηκε στα Ευαγγέλια πριν 2000 χρόνια περίπου και επικαλείται κυρίως τον Χριστό και τον Πατέρα. Η τρίτη τάση, ευρωπαΐζουσα θα λέγαμε, χαρακτηρίζεται από μια πιο χαλαρή προσέγγιση στην εθνική παράδοση, μια πιο νεοεποχίτικη οπτική και επικαλείται κυρίως τη Μητέρα.
Περισσότερα στοιχεία της ζωής και του Έργου Του από μαρτυρίες, όπως της πρώτης συνεργάτιδάς Του Μητέρας Άννας, παρουσιάζονται στο βιβλίο «Δάσκαλος Ιωάννης ο Δρόμος και το Έργο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου