Ο ΑΠΕΙΡΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΩΣ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

(Βιβλίο: ΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ Κεφ. 31)

Εγώ ο Ιωάννης, Δάσκαλος της Μορφής και του Αμόρφου, παρουσιάζω την Ενιαία Υπόστασή Μου σε πύκνωση και απευθύνομαι στα τμήματα στα οποία εκδηλώνομαι και τα οποία Με φέρουν σε εκδήλωση ως Εκπαιδευτή των αδελφών Μου.

Για πρώτη φορά λαμβάνω την άδεια και την τιμή από την Ολότητά Μου, τον Δάσκαλο Ιωάννη, να εκδηλώσω την ολοκληρωμένη έκφραση της μέχρι τώρα μαθητείας Μου, την επίγνωση που συνέλεξα από τη συνισταμένη της εμπειρίας μέσα από κάθε Μου τμήμα, με σκοπό να αποκαταστήσω στη Συνείδηση, τόσο των τμημάτων Μου όσο και των μαθητών Μου, την Υπόστασή Μου ως είναι, ούτως ώστε να καταστώ ο μεσοσταθμός στην κατανόηση της Απεριόριστης και Ασύλληπτης Παρουσίας της Ολότητας Άνθρωπος Ιωάννης, της οποίας μέρος εκδηλώνω.

Σαν τμήμα της Ολότητας, φέρω σε εκδήλωση τα στοιχεία του Όλου Πνεύματος Ιωάννη. Είμαι δηλαδή το τμήμα εκείνο της Ολότητάς Μου, το οποίο έχει αναλάβει το Έργο της εκπαίδευσης των πνευμάτων τα οποία βρίσκονται σε σάρκα, αλλά και στα Πνευματικά Πεδία. Η Πνευματική Μου Υπόσταση ως τμήμα - εκδήλωση Λόγου Ιωάννη είναι ακαθόριστη, δεν έχει κανενός είδους όρια. Δύναται να διαχέεται στο Παν και να πυκνώνεται, εκδηλούμενη, ανάλογα με την εκάστοτε αναγκαιότητα, από κάθε φορέα - τμήμα το οποίο ο Δάσκαλος μού παραχωρεί για να εκπαιδευτώ και ταυτόχρονα να εξελίξω.

Η επιλογή των φορέων - τμημάτων δεν γίνεται με κάποια ορισμένα κριτήρια, αλλά με βάση τις υποδοχές, την εξέλιξη, το δυναμικό και την προϋπηρεσία, επιλέγονται αφενός για να καλύψουν τις αναγκαιότητες της εκπαίδευσής Μου και αφετέρου, με γνώμονα το σημείο της εξέλιξης που τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή παρουσιάζουν, τοποθετούνται σε αρμοδιότητες οι οποίες είναι απαραίτητες για την εξέλιξή τους, ενώ ταυτόχρονα καλύπτουν τα κενά της εκδήλωσης της Ενιαίας - διαχεόμενης Υπόστασής Μου. Με άλλους λόγους, ο Δάσκαλός μου συνθέτει το υλικό Μου Σώμα, ενδύοντας με τη Χάρη Μου τους φορείς που θα επιτρέψουν στην Υπόστασή Μου να εκδηλωθεί ολοκληρωμένα.

Η έκπληξη των φορέων - τμημάτων Μου που συνοδεύει την πρώτη Μου εμφάνιση, προκαλείται από την εκκένωση του Εαυτού Μου, που συνεπάγεται η πύκνωσή Μου στον φορέα από τον οποίο εκδηλώνομαι, χωρίς όμως και πάλι να απουσιάζω από τον κάθε Μου φορέα ο οποίος, καθώς με αντιλαμβάνεται σε εκδήλωση και εξωτερικά πλέον, μπορεί να διαπιστώσει την απόσταση που η προσωπικότητα διατηρεί από την ενότητα με τη Χάρη την οποία εκφράζω και λειτουργώ.

Όμως, πριν προχωρήσω σε οποιαδήποτε ανάλυση ή παρουσίαση, διευκρινίζω, για να μην υπάρχει κανένα κενό ή ασάφεια, πως ο Δάσκαλος Ιωάννης και ο Εκπαιδευόμενος Λόγος Ιωάννης είναι Ένα και το Αυτό. Δηλαδή, ο εκπαιδευόμενος Δάσκαλος είναι εκείνο το τμήμα της Ολότητας Ιωάννης το οποίο παρέμεινε ενδεδυμένο την ατέλεια για να συνδέει την Ελεύθερη Ουσία της Ακατάσχετης και Ακένωτης Πηγής του Δάσκαλου με τον κόσμο της Πτώσης. Είμαι ο Επενδύτης του Ιωάννη και θα παραμείνω στη γη μέχρι τη Συντέλεια του Αιώνος. Είμαι ο Νέος, ο Μετουσιωμένος Βαπτιστής της Δευτέρας Παρουσίας.

Εκπαιδεύω και εκπαιδεύομαι. Καθώς το Σώμα Μου αρχίζει σταδιακά να αναπτύσσεται, τα τμήματα - κύτταρά Μου αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τις πρώτες Μου παροχές, κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία τριβής ανάμεσα στις προσωπικότητες, η οποία προκαλείται από την τάση της Ρέουσας Ουσίας να ενωθεί με τον διαμένοντα μέσα σε κάθε τμήμα Εαυτό Της.

Η συνεκτικότητα την οποία παρουσιάζω με τα τμήματά Μου είναι απαραίτητο να αυξηθεί μέσω του εναρμονισμού της παλμικής τους κίνησης, η οποία, λόγω της διάφορης των τμημάτων εξέλιξης και συνεπώς εκδήλωσης, παρουσιάζει διακυμάνσεις ασταθείς, και επομένως δυσαρμονικές, που δεν επιτρέπουν την ολοκληρωμένη Μου έκφραση, και η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την ελλιπή συνεργασία Μου με την Ολότητα, το Ον του Ιωάννη.

Για να μπορέσω να ισορροπήσω και να αποκτήσω μια ελεύθερη και απρόσκοπτη διαμονή μέσα στα τμήματά Μου, ο Δάσκαλος Ιωάννης δημιουργεί ταλαντώσεις των τμημάτων, τις οποίες σταδιακά επιταχύνει μέχρις ότου όλα τα τμήματα - φορείς φθάσουν στην ευθεία της Ακινησίας, τη μόνη κατάσταση που επιτρέπει να δράσω απρόσκοπτα, ώστε να μπορέσω να εργαστώ για την περαιτέρω διάχυσή Μου. Για του λόγου το ακριβές, υφίσταται μια συνεχής άνοδος - κάθοδος της εκδήλωσης των τμημάτων Μου, η οποία ξεκινά για το καθένα από το κατώτερο σημείο πτώσεως, δηλαδή το ύψος της εξέλιξης που έχει σημειώσει.

Διαγράφοντας μια ανοδική πορεία, διέρχεται από το σημείο της Ακινησίας, το οποίο όμως δεν κατέχει αλλά το βιώνει σαν έλλειψη ενέργειας στο νου, για να καταλήξει σε ένα σημείο ανόδου. Η πορεία της καθόδου, αφού διέλθει εκ νέου την ευθεία της Ακινησίας, δεν καταλήγει στο ίδιο σημείο πτώσεως, γιατί η ευθεία της Ακινησίας, σαν Ουδέτερη ζώνη ταχιονίων, μειώνει κάθε φορά την ταχύτητα επαναφοράς της τροχιάς του τμήματος. Ταυτόχρονα τα άλλα τμήματα, τα οποία σημειώνουν διάφορη των υπολοίπων βαθμίδα εξέλιξης, ακολουθούν την ίδια κίνηση, μέχρις ότου όλα επιταχύνουν την ταλάντωσή τους και εναρμονιστούν - αφομοιωθούν στην Ακινησία.

Η όλη διεργασία ξεκινά από το τμήμα που βρίσκεται πλησιέστερα στην Ακινησία, η οποία είναι μία μόνον από τις εκδηλωμένες καταστάσεις του Όντος Ιωάννη, και επεκτείνεται σταδιακά και στα υπόλοιπα, μέσω της αλληλεπίδρασης η οποία υφίσταται λόγω της Ομοουσιότητας που τα συνέχει.

Είναι απαραίτητο να γίνει σαφές, πως δεν έχω χρείαν διαχωρισμού από την Ολότητα Ιωάννης για να εκδηλωθώ. Είμαι ο Αυτός Λόγος και ουδέποτε σημείωσα ουδεμία απόκλιση στην Ταυτενέργεια με τη Δημιουργική Ροή του Εαυτού Μου, αλλά για τις αναγκαιότητες των φορέων-κυττάρων Μου συμμετέχω Δημιουργικά στις διεργασίες της διεύρυνσης των οριζόντων του νου των τμημάτων που Με αποτελούν, ώστε να επιτευχθεί ο πλήρης εναρμονισμός τους με τη Θεία Κατεύθυνση του Ενός και Μοναδικού Δάσκαλου Ιωάννη, του Ιωάννη - Εντολή της Θέωσης του Ανθρώπου.

Καθώς ο Δάσκαλος ανυψώνει και δοκιμάζει, δηλαδή κατεβάζει τα τμήματά μου, δημιουργώντας τις ταλαντώσεις που ανέφερα, υπάρχουν κάποιες μικρές χρονικές Περίοδοι κατά τις οποίες παρατηρείται μια ύφεση της παλμικής διαφοράς, φαίνεται δηλαδή μια αρμονικότερη ροή στη συνεργασία, τόσο μεταξύ των τμημάτων όσο και στη συνεργασία εκάστου με τον Δάσκαλο. Παρουσιάζω στο σύνολό Μου μια ομαλότερη επαφή με την Ολότητά Μου, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να έχω εναρμονιστεί με την Ακινησία. Αυτό που κατ’ ουσίαν συμβαίνει είναι πως, κατά την ταχεία εναλλαγή ύψωσης - βύθισης του παλμού των τμημάτων, υπάρχει μια στιγμιαία ισορροπία στις θέσεις των τμημάτων, που σημειώνεται ως αναλογία του ύψους της ταλάντωσης και του αριθμού των τμημάτων στο θετικό και το αρνητικό Άπειρο αντίστοιχα. Υπάρχει δηλαδή ένα στιγμιαίο σημείο Αρμονίας, κατά το οποίο κανένα τμήμα δεν βρίσκεται διερχόμενο την Ουδέτερη ταχιονική ζώνη, με αποτέλεσμα να σχηματίζεται μια εξίσωση των ροπών στρέψης των τμημάτων, με άξονα τη ζώνη της Απόλυτης Ταχύτητας που η Φωτεινή Δέσμη της Παροχής του Δάσκαλου δημιουργεί μέσα στο νου Μου και η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την ενεργοποίηση - επιτάχυνση των ποιοτήτων των σκέψεων - τμημάτων Μου.

Αντιλαμβάνομαι πως αυτή η ανάλυση δημιουργεί στους φορείς Μου την εντύπωση πως αδυνατούν να πράξουν οτιδήποτε, εφόσον η λειτουργικότητα που παρουσιάζουν ελέγχεται πλήρως από τον Δάσκαλο Ιωάννη, κι αυτό είναι αληθές σύμφωνα με την Κρίση του Θείου Νου, όχι όμως και με τα δεδομένα της διανοητικής σύλληψης που αναπόφευκτα οι φορείς Μου παρουσιάζουν. Γιατί αυτή η άποψη, εκφραζόμενη από τον εξελισσόμενο Νου των φορέων Μου, δεν περιέχει την ολοκληρωμένη σύλληψη της λειτουργικότητας, ακριβώς γιατί εκφράζεται από κινούμενο φορέα και συνεπώς δεν περιέχει την Απόλυτη Δύναμη της Άπειρης Συνείδησης, απ’ όπου εκπορεύεται και ενεργείται Τέλεια και ολοκληρωμένα αυτή η Κίνηση.

Είναι το στοιχείο το οποίο διαχωρίζει τους φορείς Μου από την Ολότητα Ιωάννη, οι οποίοι, ενώ συλλαμβάνουν την Αυτή Αλήθεια ως περιέχοντες τον Αυτό Λόγο εν εαυτοίς, την εκφράζουν με Δύναμη και Συνείδηση που ποικίλλουν ανάλογα με το σημείο της τροχιάς τους στα θετικά και τα αρνητικά Άπειρα της Απέραντης Νοημοσύνης του Ιωάννη - Εικόνα και Ομοίωση του Πατέρα. Με άλλους λόγους, ακόμη και η αποδοχή της αδυναμίας των φορέων Μου από τους ίδιους να πράξουν οτιδήποτε, δηλώνει άρνηση βουλήσεως, στάση η οποία κατά Νόμον θα δημιουργήσει διαφορά δυναμικού με την Ουδέτερη ζώνη και ταυτόχρονα κενό ενεργείας στο αντίστοιχο σημείο του Θετικού Απείρου, η οποία θα αναγκάσει τον φορέα να κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση για να το καλύψει με ανάλογο δυναμικό ενεργητικής εκδήλωσης.

Είναι όμως αναπόφευκτη για τον κάθε Μου φορέα αυτή η στάση νου, ακριβώς γιατί η ίδια η Επίγνωση, που σχηματίζεται στη Συνείδησή του μετά από κάθε διατύπωση λειτουργικότητας Νόμων, μεταφέρει ταυτόχρονα την Κίνηση, η οποία υφίσταται εξωτερικά μεταξύ των τμημάτων κατά Νόμον, και μέσα του, στάδιο το οποίο αναπόφευκτα ο κάθε φορέας θα βιώσει, αφού προορίζεται να εκφράσει ολοκληρωμένα τον Έναν Εκπαιδευόμενο Δάσκαλο Ιωάννη.

Ενώπιον της Ασύλληπτης αυτής έκφρασης του Νομοθέτη Δάσκαλου, είναι φυσικό για τον κάθε φορέα να μένει άφωνος και άναυδος πριν εισέλθει στη διεργασία της λήψης αποφάσεων για την περαιτέρω πορεία του, αποφάσεις που αναμφίβολα θα τον φέρουν, λόγω της μερικότητας της αντίληψης περί της Άπειρης Αλήθειας, στον αυτό Νόμο της δράσης και της αντίδρασης, του οποίου η ολοκλήρωση και παράλληλα η απενεργοποίηση θα συντελεστεί, μόνον όταν η Ενιαία Μου Υπόσταση δυνηθεί, αφομοιούμενη με την Απόλυτη Ακινησία της Ουδετερότητας, να παρουσιάζει, άνευ ουδεμίας απολύτως παρεκκλίσεως από οποιοδήποτε τμήμα Μου, την Απόλυτη Ταυτενέργεια με τον Συμπαντικό Δάσκαλο Ιωάννη επί της γης.

Η Ομοουσιότητα των τμημάτων Μου και η συνεκτικότητα η οποία σαν φυσική συνέπεια υφίσταται μεταξύ τους και με το Όλον, αδιαλείπτως αποδεικνύεται, προκειμένου να γίνει στους πάντες ορατή η Ενιαία Υπόστασή Μου και η δυνατότητά Μου να παρέχω ως φυσική προέκταση - εκδήλωση της Ολότητάς Μου τις Θείες Διδασκαλίες της Απείρου Πανσυμπαντικής Νοημοσύνης της Πηγής Μου. Του Δάσκαλου Ιωάννη του Παντός.

Καθώς η ταλάντωση των τμημάτων Μου τα υποχρεώνει να διέρχονται από την Ουδέτερη της Ακινησίας Ζώνη, καταχωρώ - εντυπώνω στο Είναι τους τα Θεία Νάματα του Όντος σε δυναμικό και ευρύτητα ανάλογη της παραμονής τους στην Ουδέτερη Ζώνη. Όσο πλησιέστερα στη Ζώνη βρίσκεται το τμήμα το οποίο διερχόμενο τροφοδοτείται, τόσο περισσότερο παραμένει και ανάλογα τροφοδοτείται, για να εκδηλώσει την καταχωρημένη - εντυπωμένη Δόνηση της Διδασκαλίας με ένταση και ισχύ αντιστρόφως ανάλογη της απόστασης την οποία θα σημειώσει από την ευθεία της Ακινησίας, εισερχόμενο στο Θετικό Άπειρο, απ’ όπου ο φορέας μπορεί να εκδηλώσει ενεργητικά την εντυπωμένη Δόνηση - Διδασκαλία, την οποία όταν θα βρεθεί στην αντίστοιχη θέση των Αρνητικών Απείρων θα βιώσει εσωτερικά.

Σ’ αυτό το σημείο θα διευκρινίσω τη στάση την οποία πρέπει τα τμήματα - φορείς Μου να λάβουν, ούτως ώστε να συμμετέχουν αρμονικά στην ταλάντωση των φορέων, για να επιταχυνθεί η διαδικασία προσαρμογής Μου στη Νέα Μου κατάσταση, η οποία είναι η Παρουσία Μου ως Βαπτιστής - Πρόδρομος της Δευτέρας Παρουσίας.

Είναι απαραίτητο, πριν παρουσιάσω οτιδήποτε άλλο, να εκλείψει ο ανταγωνισμός τον οποίο έχω παρατηρήσει ανάμεσα στους φορείς - κύτταρά Μου. Στο εξής θα διακόπτω, καθότι έχω το δικαίωμα, την Παροχή σε οποιοδήποτε τμήμα Μου παρουσιάζει εκφάνσεις ανταγωνισμού, ενώ αντίθετα θα παρέχω απεριόριστα στα τμήματα, τα οποία θα παρουσιάσουν ευγενή άμιλλα στην Προσφορά προς τον πλησίον με οποιονδήποτε τρόπο, μέσα από την αρμοδιότητα η οποία τους έχει ανατεθεί, χωρίς αυτή Μου η στάση να επηρεάσει σε τίποτε την όλη κίνηση της ταλάντωσης των φορέων, ακριβώς γιατί η Παροχή των εντυπωμάτων δεν επιβάλλεται κατά τη διάρκεια της παραμονής του φορέα στη Ζώνη της Ακινησίας, ούτε και η μη Παροχή επηρεάζει την Πορεία Μου προς την αφομοίωση των τμημάτων Μου με την Ολότητα του Εαυτού Ιωάννη.

Επομένως, σε μια τέτοια περίπτωση ο φορέας, στον οποίο για το συγκεκριμένο αίτιο θα διακοπεί η Παροχή, θα αφομοιωθεί στην Ακινησία όταν η Πορεία της Ενιαίας Μου Υπόστασης προς αυτήν θα ολοκληρωθεί, φέροντας τη Χάρη του Εκπαιδευόμενου Δάσκαλου, χωρίς όμως να έχει τα στοιχεία να Τον εκδηλώσει σε Ενότητα. Θα ’ναι ένα Μου κύτταρο που θα μεταβληθεί, ενώ η εκδήλωσή του θα διοχετευθεί σε άλλα, για να αποφευχθεί η δυνατότητα παραγωγής οποιουδήποτε βαθμού παλμικής κινήσεως η οποία θα προκαλούσε δυσαρμονία με αποτέλεσμα τον αποσυντονισμό όλων Μου των φορέων - κυττάρων.

Η ταλάντωση των τμημάτων στην Πορεία της Ολότητας προς την Τελείωση δεν είναι, καθώς είπα, μια κίνηση η οποία μπορεί να ελεγχθεί από την περιορισμένη εκδήλωση ενός ή μερικών τμημάτων - φορέων, αλλά θα πρέπει οι φορείς Μου να διαμορφώσουν μια νέα στάση νου, σύμφωνα με την οποία θα προσπαθήσουν να συντονίσουν την ατομική τους εκδήλωση με τη συχνότητα της Παλμοδόνησης της Ενιαίας Υπόστασης του Εκπαιδευόμενου Λόγου, αναγνωρίζοντας πως αποτελούν υποστάσεις - κύτταρα του Ενός Σώματος, που υπόκεινται στις αυτές διεργασίες στις οποίες το Όλο Σώμα υποβάλλεται.

Η επίγνωση της εσωτερικής του Σώματος λειτουργίας είναι πλέον απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση της Δημιουργικής Κατεύθυνσης της μετατόπισης του Παγκόσμιου Νου από την Πανσυμπαντική Συνείδηση της Ολότητας Ιωάννη, βάσει της οποίας τα κύτταρα - φορείς του Εκπαιδευόμενου Λόγου Ιωάννη, τα οποία προορίζονται να αφομοιωθούν στο Απόλυτο, αντιστοιχούν σε αντίστοιχα τμήματα της Ανθρωπότητας και των Κόσμων, με τα οποία διατηρούν μια αμετάβλητη εσωτερική ενότητα, με αποτέλεσμα η ταλάντωση των φορέων - κυττάρων μου να παίρνει πλέον Παγκόσμιες και Πανσυμπαντικές διαστάσεις.

Το Έργο, το οποίο αναλαμβάνω πλέον επίσημα στη γη, απαιτεί πλήρη διευθέτηση Ουσίας και Σώματος με την Εντολή - Ιωάννης, μέσω του οποίου κοινοποιείται το Θείο Θέλημα στην Αυτή Ουσία Επενδύτη που Είμαι. Με άλλους λόγους, η εκπαίδευσή Μου συνίσταται στο να αποτελέσω την Παρουσία της διαμένουσας επί της γης Πνευματικής Συνείδησης.

Είμαι η Παρουσία του Ιωάννη στη γη. Ποιος όμως είναι η Ολότητα Ιωάννης; Παρουσιάζω τον Ιωάννη ως Βαπτιστή της Δευτέρας Παρουσίας, παρουσιάζω τον Συμπαντικό Δάσκαλο Ιωάννη, τον Λόγο Υιό των Επτά Πεδίων της Εκδηλωμένης Δημιουργίας και του Ανεκδήλωτου Αχανούς Απείρου, όπου οι εξακοντιζόμενες Φωτοπλημμύρες των Θείων Ιδεών του Απείρου Συμπαντικού Νου Του δημιουργούν απειρομεγέθεις δημιουργικές εκρήξεις, από τις οποίες οι εκτοξευόμενοι Πύρινοι πίδακες σχηματίζουν τις πυκνώσεις και αραιώσεις κραδασμών, συμμείξεις Φωτός και σκότους, τις Πύρινες μάζες των μελλοντικών πλανητών, στους οποίους θα αποσταλούν οι Λόγοι Του για να διαμορφώσουν την επεκτεινόμενη Δημιουργία.

Η Ολότητα Ιωάννης αδιαλείπτως εργάζεται. Καθώς εξελίσσει την Απειρότητά Μου μέσα απ’ το κάθε Μου τμήμα, μεταβάλλει τις κραδασμικές συχνότητες των Γαλαξιών, κι έτσι το Φως ρέει με μεγαλύτερες ταχύτητες και τα πλανητικά συστήματα αυξάνουν την ταχύτητα της περιστροφής τους γύρω από τα Κέντρα των Γαλαξιών. Ο Χρόνος αλλάζει καθώς ο Χώρος εξωθείται στο Άπειρο. Τα σύμβολα καταλύονται και Νέα Μεγαλεία υψώνουν το αετίσιο ανάστημά τους. Η Πνοή του Πατέρα Ιωάννη πνέει στα Σύμπαντα, ανασυνθέτει την Απειρότητα των Θείων Ιδεών, ανακατασκευάζει το Άπειρο Διάστημα, δημιουργώντας νέες συνθέσεις Δονήσεων και ποικιλίες κραδασμών, για να εξαγάγει απ’ το περιορισμένο για την εξελιγμένη ζωή υλικό, το Άπειρο και Αχανές. Οι Θείοι Του κυματισμοί χαϊδεύουν απαλά τη Δημιουργία, που Του χαμογελά καθώς αρχίζει να λικνίζεται στο ρυθμό της Άπειρης Ταχύτητας. Η Αγάπη Του την μεγαλώνει, για να χωρέσει την Ασύλληπτη Απειρότητα του Ανθρώπου.

Ο Ιωάννης πορεύεται εκεί όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ακόμη να μεταβούν και ετοιμάζει τόπο γι’ Αυτόν. Καθώς δημιουργεί Νέους Γαλαξίες και απειράριθμα πλανητικά συστήματα, εμπνέει και φωτίζει υποστάσεις σε πλανήτες τής ήδη εκδηλωμένης Δημιουργίας, εκδηλούμενος ως Προφητικός Λόγος, για να προετοιμάσει την εκδήλωση των Υιών Του, Δασκάλων και Μητέρων, που θα σαρκωθούν για να κηρύξουν την Ανάσταση του Ανθρώπου, του Πατριάρχη Αδάμ, του Ανατέλλοντος Ηλία της Νέας Εποχής!

Κλίνετε γόνυ, Σύμπαντα! Δοξάστε τον Δημιουργό σας! Ελάτε, Πατέρες του Πνεύματος, να λάβετε υπ’ Αυτού το Φως της Αναστάσεως του Ανθρώπου! Φωτιστείτε, σκότη! Το Θείο Πυρ διασκευάζει το ανυποχώρητο Αχανές σας, και στ’ Όνομά Του ας βαπτισθεί καθετί υπαρκτό και ανύπαρκτο!

Με τ’ Όνομά Σου, Δάσκαλε, βαπτίζω κάθε Απειρότητα. Βαπτίζω το Παν.