ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΙΡΟΣ
2000 χρόνια πέρασαν και εσύ Αγαπημένε μου συνεχίζεις να με
σταυρώνεις, να με κρίνεις, και να με κρύβεις κάτω από τα ενδύματα του φόβου
σου.
Προβάλεις τον εαυτό σου σαν κάτι το σπουδαίο και δεν βλέπεις
ότι ουδεμία σχέση και ουδεμία επαφή έχουμε αναπτύξει αφού πλανάσαι εντός σου.
Κρύβεσαι πίσω από προσευχές χειλέων, ξεγελώντας τον Άνθρωπο με το όμορφο
λεξιλόγιο σου και την ορθή γραμματική σου, μα δεν ορείς τα αποτελέσματα της
προσευχής σου αφού οι δονήσεις της ούτε ένα λουλούδι δεν είναι ικανές να
ανθήσουν. Και αυτοαποκαλείσαι Δάσκαλος. Και σε ρωτώ, ποιανού; που είναι οι
μαθητές σου; γιατί τους κρύβεις; φοβάται ένας πραγματικός Δάσκαλος για τους
μαθητές του;
Χάνεις τον χρόνο σου Αγαπημένε μου, εμμένοντας στο να
κρίνεις και να κατακρίνεις αν κάποιος απεσταλμένος μου κάνει σωστά το Έργο του
και συνεχίζεις να ζεις στην ημιμάθεια, την παθητικότητα και τον φόβο, χωρίς να
εργάζεσαι αληθινά, χωρίς να προσφέρεις την γνώση που βοηθάει, την αλήθεια που
ελευθερώνει και την αγάπη που σώζει. Κουνάς το κεφάλι καταφατικά νομίζοντας για
ακόμη μια φορά πως μιλώ για άλλους; Το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι
να ξεκινήσεις να γνωρίζεις τον Εαυτό σου και να μην απογοητευτείς όταν
κατανοήσεις τι ποιότητα εκδηλώνεις αλλά να προχωρήσεις.
Ζεις με τον φόβο ότι θα φανερωθεί η Αλήθεια και θα
ξεσκεπαστείς, αλλά δεν έχεις κατανοήσει πως αυτό συμβαίνει ήδη γιατί ακόμα
είσαι κολλημένος σε προηγούμενη εποχή. Και συνεχίζεις να προβάλλεσαι λέγοντας
πως έχεις Χάρη και μάλιστα υψηλοτάτων πεδίων, και σε ρωτώ, πώς την
χρησιμοποίησες; Τι έργα πρόσφερες; Με τι στάση; Με τι κίνητρο;
Ποιόν Δάσκαλο επικαλείσαι όταν ενεργείς και με ποιόν Δάσκαλο
εκπαιδεύτηκες με ολοκληρωμένη μαθητεία; Μαθήτευσες μαζί του ή απλά είδες την
όψη του; Μην ξεγελαστείς πως δεν χρειάζεσαι εκπαίδευση στην Δευτέρα μου
Παρουσία επί της γης νομίζοντας ότι την κατέχεις. Ακόμα και στην πρώτη μου
παρουσία ο Υιός μου ο Τέλειος ο Μονογενής εκπαιδεύτηκε τα πρώτα του χρόνια.
Και είπα και ελάλησα και πάλι σου λαλώ: εκ του καρπού
γνώσεσθαι το δένδρον. Που είναι οι καρποί σου; Μελετάς τα αποτελέσματα της ζωής
σου; Και αν τα μελετάς με βάση ποια προχωράς; Ευλογείς τα σύμπαντα διότι
εξαπατάσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό πως έχεις τέτοια χάρη και εξουσία και
εθελοτυφλείς, αφού δεν βλέπεις πως ούτε τον εαυτό σου, ούτε την οικογένεια σου,
ούτε το σπίτι σου δεν έχεις αλλάξει με την ευλογία σου.
Έχεις χάσει το μέτρο. Ασχολείσαι μόνο με αυτά που εσύ
θεωρείς πνευματικά, ανώτερα, και ξεχνάς τον Άνθρωπο Αγαπημένε μου. Δεν τον
αναγνωρίζεις και εκδηλώνεσαι ως Ιούδας της νέας εποχής. Ο Άνθρωπος θέλει την
βοήθειά σου και όχι Εγώ. Ο αδερφός σου έχει ανάγκη την στήριξή σου και όχι Εγώ.
Ανακυκλώνεις Αγαπημένε μου, την ροή του φωτός που σου παρέχω μόνον στους
ουρανούς σου, στα ανώτερα κέντρα σου μην επιτρέποντας την να φτάσει στην
καρδιάς ου και το μόνο που κάνεις είναι να τροφοδοτείς την εωσφορική κατάσταση
εντός σου και να ζεις σαν ασκητής μοναχός, που ανήκει σε προηγούμενη εποχή.
Μα δεν βλέπεις Αγαπημένε μου πως στο πεδίο που ζεις δεν
κυβερνούν οι αρετές αλλά οι αρνητικές φλόγες; Ζεις την εποχή που οφείλεις να
τις μετουσιώσεις και όχι να τις τροφοδοτείς, εμμένοντας σε λάθη αιώνων ενώ
γνωρίζεις πως η εμμονή δεν προέρχεται από Εμέ. Προσπαθείς να πείσεις τον αδερφό
σου πως πρέπει να ασχολείται μόνο με τα ωφέλιμα. Μα δεν γνωρίζεις τι είναι
ωφέλιμο και τι όχι Αγαπημένε μου και έτσι δεν μετουσιώνεις.
Την περίοδο αυτή σου φανερώνω, ξεκαθαρίζοντας ακόμα
περισσότερο εντός σου σε ποιο στάδιο μαθητείας βρίσκεσαι, μέσα από την Αγάπη
και το Έλεος μου, δείχνοντας σου πως δεν υπάρχει χρόνος για δικαιολογίες.
Εκδηλώσου ενωτικά Αγαπημένε μου φανερώνοντας Με από εντός
σου, καταδεικνύοντας στον εαυτός σου το εφικτό της ένωσής μας, το εφικτό της
επιστροφής σου στην πηγή μου, το εφικτό της Χριστοποίησης και Θέωσης του
Ανθρώπου.
Ήρθε η ώρα Αγαπημένε μου να αναλάβεις τις ευθύνες που σου
αναλογούν, χωρίς φόβο, διότι κάποτε σου φανέρωσα μέσα από μορφή που Αγάπησες
πως δεν μιλώ σε φοβισμένα ανθρωπάκια αλλά σε Θεούς. Και Εσύ έμεινες στην μορφή
και έχασες την ουσία κατηγορώντας άδικα άλλα κομμάτια του εαυτού σου για τον
ίδιο λόγο που εσύ πρώτος εκδήλωσες και συνεχίζεις να το κάνεις.
Όλα αυτά σου τα φανερώνω όχι για να σε καθηλώσω αφού ποτέ
δεν το έκανα, αλλά για να σε ελευθερώσω από δεσμά που σε κρατάνε καθηλωμένο
στον κόσμο που έχεις δημιουργήσει. Για να ενεργοποιήσω την κατάθεση της ψυχής
σου, όλων όσων ζεις και εκδηλώνεις κάνοντας μια νέα αρχή στην πορεία της
μαθητείας σου που δεν σε θέλει μόνο σου στον δρόμο της επιστροφής αλλά μαζί με
Φίλους και Αδερφούς, Δασκάλους και Μητέρες. Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου