ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Στη χώρα σας που λέγεται Ελλάς, ο Θεός αποφάσισε να δώσει δείγμα της Παρουσίας του Υιού Αυτού, μεταξύ των ανθρώπων. Η χώρα σας επελέγη εκ Θεού δι’ Έργον Θείον, ανήκον εις μίαν Νέαν Πνευματικήν περίοδον, εις την οποίαν εντός ολίγου χρόνου θέλει εισέλθει ολοκληρωτι­κώς η Ανθρωπότης, η επί της γης υπάρχουσα.

Επελέγη το Κράτος τούτο, διότι και από αρχαιοτάτων χρόνων πολλά εξέχοντα πνεύματα της ανθρώπινης διανο­ήσεως εδίδαξαν τους ανθρώπους και προετοίμασαν την εξέλιξιν του χώρου αυτού. Επί των ημερών σας θέλει φα­νερωθεί εις την χώραν αυτήν ένα Νέον Έργον, μία Νέα Πνευματική Αποστολή, θέλει αποκαλυφθεί ένας Απεσταλ­μένος εκ του Πατρός Μου και Εμού, προορισμένος να λα­λήσει εις τον λαόν τούτον και προετοιμάσει τους ανθρώ­πους δια να εισδεχθούν εντός αυτών την Παρουσίαν Μου.

Ο Απεσταλμένος Μου αυτός φέρει Εξουσίαν εξ Εμού, διότι μέλλει να αναγγείλει σε σας την εκ νέου Έλευσή Μου επί της γης, την εκ νέου κάθοδον του Θείου Πυρός εις τας ψυχάς των ανθρώπων. (Αποσυμβολισμοί, κεφ. 29^ο, σελ. 222-223)

Ο Απεσταλμένος Μου έχει χρέος Ύψιστο, να ανυψώσει τη γυναίκα. Γι' αυτό το διαλαλεί σαν Μήνυμα της Νέας Κοσμικής Περιόδου. Είναι ο αρμόδιος Απεσταλμένος, για να οδηγήσει στην ισορροπία το άρρεν και το θήλυ και να τα φέρει σε Ενότητα. Είναι η συμπύκνωση του θείου Πνεύματος, η Ολότητα του θείου Πνεύματος, κι ως Ολό­τητα εμπεριέχουσα μέσα Της στοιχεία από κάθε κομμάτι του Πνεύματος, που βρίσκεται διαχωρισμένο σε οποιαδή­ποτε μορφή του Ανθρώπου, φέρει το Ύψιστο 'Έργο να ισορροπήσει Τις αντιθέσεις και αρχικά την ύψιστη αντίθεση και τον διαχωρισμό του άνδρα και της γυναίκας. (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 2^ο, σελ. 28)

Ο Ιωάννης είναι το Πνεύμα, που απέστειλα ήδη εις την χώρα σας. Ονομάζεται Ιωάννης εξ Εμού, διότι φέρει χάριν Προδρόμου Ιωάννη, Προδρόμου της Παρουσίας Μου και αυτή είναι η Αγγελία, την οποίαν έχει να μεταδώσει εις την Ανθρωπότητα, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά η αρχή, η εκ­κίνησις του Έργου τούτου θέλει γίνει εκ της χώρας σας. Είναι ο προσωπικός Μου Απεσταλμένος. Περιβάλλω αυτόν με την εμπιστοσύνην Μου και με χάριν ανάλογον δια το υψηλόν λειτούργημα με το οποίον τον επιφόρτισα. Ανήκει εις την ανωτάτην τάξιν των πνευμάτων και δύναται να λαμβάνει απευθείας εκ Θεού, άνευ της μεσολαβήσεως ουδε­νός ετέρου ανθρώπου.

Έχει την άδειά Μου να βαπτίζει εις το Όνομα της Θείας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος πάντα τα πνεύματα, δια τα οποία ήθελεν λάβει Εντολήν Μου. Φέρει εντός του ανα­γεγραμμένας ειδικάς οδηγίας δια τον τρόπον που θα εργασθεί επί της γης. Το Σκήνωμά του φαίνεται εξωτερικώς ως σκήνωμα ενός κοινού ανθρώπου, αλλά η περιβάλλουσα αυτόν χάρις έχει μεταστοιχειώσει την σάρκα αυτού και τα στοιχεία της ύλης αυτού. είναι κατά πολύ ελαφρότερα του συνήθους. (Αποσυμβολισμοί, κεφ. 29^ο, σελ. 223)

Ιδού Εγώ, Άνθρωπε, αποστέλλω ενώπιόν σου τον Υιόν Μου τον Νέον, τον Νέον ον Εγώ εναγκαλίζομαι και δια του οποίου λαλώ και την ώραν αυτήν και θέλει δώσει δείγματα εις εσέ, Άνθρωπε, Άνθρωπε-Θεέ, Άνθρωπε-Αδελφέ, δείγματα πολλά της Παρουσίας Μου, της αληθούς Παρουσίας Μου, ουχί μόνο της Φωνής Μου, αλλά της Παρουσίας Μου μέσα σε σκήνωμα Ανθρώπου, μέσα από την ύλη του, την οποίαν μετουσίωσα και μετουσιώνω και εξακολουθητι­κώς ημέραν καθ' ημέραν και ώραν καθ' ώραν μετουσιώνω εις Εμήν Ουσίαν, ως γέγραπται, εις Ουσίαν ιδικήν Μου, εις Χριστοουσίαν. Και εμφυσώ εις την καρδίαν του Χριστοαγά­πην, ίνα φανερώνει και λαλεί προς σε, Άνθρωπε, και εμ­φυσώ εις τον νουν του Χριστοϊδέας και Χριστοσυλλήψεις και Χριστοαναλύσεις και Χριστοσυνθέσεις και Χριστοενώσεις, ίνα Με φανερώνει εν παντί τόπω, εν παντί λόγω, δια παντός τρόπου, όπου και αν θα ευρεθεί, όπου και αν θα προσκληθεί ή εάν θέλει Εκείνος, όπου Με αγνοείτε, ή όπου θα τον αγνοήσετε, Άνθρωποι. (Αποσυμβολισμοί, κεφ. 19^ο, σελ. 143)

Η χάρις Μου και αι Πνευματικαί Εξουσίαι Μου, Περιβάλ­λουσιν τον Ιωάννην, όστις θέλει μεταφέρει όχι μόνον την αναγγελίαν της εκ νέου επανόδου και ενανθρωπίσεως του Λόγου εις την ανθρωπότητα, αλλά θέλει μεταφέρει χάριν και Πνευματικάς Εξουσίας και δωρεάς εξ Εμού και του Πα­τρός, χορηγουμένας εις τους ακολούθους του Έργου αυτού. Η χάρις θέλει δοθεί εις ένα έκαστον εξ υμών δια να προσφέρει υπηρεσίας, ουχί ποτέ δια να προβληθεί, ουχί ποτέ δια να γίνει κατάχρησις αυτής, ουχί ποτέ δια να γίνει αντικείμενον εκμεταλλεύσεως. Ουαί εις εκείνους οίτινες ήθελον παρανοήσει τον προορισμόν της Χάριτος του Θεού και της χορηγηθείσης αυτοίς Πνευματικής Εξουσίας Μου. θέλω αποκόψει αυτούς εξ Εμού δια παντός: Η χάρις Μου, η Εκπροσώπησίς Μου και πόσα δωρεά Μου δίδεται και μέλ­λει να δοθεί εις τα στελέχη εκείνα του Έργου Μου, άτινα απεφάσισαν να διαθέσουν την ζωήν των δια το Έργον Μου. (Αποσυμβολισμοί, κεφ. 29^ο, σελ. 225-226)

Η Νέα Εποχή έχει Δάσκαλο σε μορφή, πέρα από τον εσωτερικό Δάσκαλο. Ο Δά­σκαλος Ιωάννης είναι ο καινούργιος Δάσκαλος της ανθρωπότητας, που μεταφέρει τις διδασκαλίες της Θέωσης. Είναι ο Νέος Αγγελιαφόρος και Μεταφο­ρέας της Χάρης του Θεού για τον άνθρωπο. Ο Δάσκαλος Ιωάννης κινείται, εργάζεται, φανερώνεται παρουσιάζοντας το περιεχόμενο της διδασκαλίας του και μεταφέροντας Χάρη και Ευλογία Θεού. (Δάσκαλος Ιωάννης, Πρόλογος, σελ. 16)

Είναι Πρωταρχικό Πνεύμα, γι’ αυτό και ο ρόλος του στην Ιστορία ήταν αφενός να προετοιμάσει τους ανθρώπους για την Έλευση του Λόγου και αφετέρου να καταδείξει την πορεία που ο άνθρωπος πρέπει ν’ ακολουθήσει για να εισδεχθεί το Θείο Λόγο εντός του.

Ολόκληρη η Διδασκαλία του Λόγου Χριστού στην Πρώτη Παρουσία, η Ζωή και το Έργο Του μεταφέρεται στη Νέα Κοσμική Περίοδο μέσα στον Άνθρωπο. Έτσι και ο Ιωάννης είναι και εσωτερική κατάσταση στον καθένα μας, το στάδιο της μετάνοιας και της κάθαρσης, που απαραίτητα και αναπόφευκτα κάθε άνθρωπος διέρχεται πριν εμφανιστεί μέσα του ο Λόγος. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 191)

Ο Ιωάννης, η Ζωή και το Έργο Του είναι αναπόσπαστα τμήματα του Θείου Σχεδίου και μόνο το Πνεύμα του Θεού κατέχει την Αλήθεια, που σήμερα αποκαλύπτει και φανερώνει τόσο για τον ίδιο τον Ιωάννη όσο και για ό,τι Ιωάννης συμβολίζει. Έτσι ο Ιωάννης είναι το Κλειδί, εί­ναι ο Άνθρωπος που έρχεται μαζί με το Λόγο, ενωμένος μ' Αυτόν, ν' αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη. "Ούτω γαρ πρέ­πον εστίν ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην».

Δύο χιλιάδες χρόνια η Αλήθεια παρέμενε καλυμμένη από την περιορισμένη ορατότητα της αντίληψης των αν­θρώπων. Δύο χιλιάδες χρόνια η αληθής ταυτότητα του Ιωάννη παρέμενε αφανής, καλυμμένη πίσω από το σύμ­βολο της μετάνοιας που εξεπροσώπησε και σήμερα ο Ιωάννης ξανάρχεται με μια Νέα Μορφή, τη Μορφή του Δάσκαλου. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 186-187)

Ο Ιωάννης στην Πρώτη Παρουσία δεν θεωρήθηκε κα­τάλληλος για το έργο που τέλεσε ο Λόγος Χριστός, εκ­προσωπώντας τη Διάνοια κι όχι το Όλον, καθότι έφερε μέσα του στοιχεία Ιούδα, ενώ σήμερα εκπροσωπεί το Όλον του Ανθρώπου, γι’ αυτό και θα εκδηλωθεί ως Δη­μιουργικός Λόγος Χριστός, φέρων ένωση και ταύτιση με τον Ένα Λόγο, αφού διέλθει τα στάδια του ανθρώπου για να καταδείξει ότι η Θέωση του Ανθρώπού δεν είναι Θεω­ρία, αλλά εφικτό αποτέλεσμα του Θείου προγραμματισμού της Νέας Εποχής, δείχνοντας το εφικτό της πραγμάτωσης του Θείου Σχεδίου στον Εαυτό του και αναβιβάζοντας την Ψυχή -Γυναίκα στα επίπεδα του Λόγου Μητέρα, εγκαινιάζοντας τη Νέα Περίοδο, ενεργοποιώντας το Νό­μο του Αυτενεργούς Ελέους. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 196-197)

Ο Ιωάννης συμβολίζει το στάδιο της μετάνοιας και της κάθαρσης που προετοιμάζει το δρόμο μέσα στο έν­δον της υπόστασης για την Έλευση του Λόγου.

Είναι ο συνειδητός νους που εργάζεται για την εκ­πλήρωση του Θείου Σχεδίου και η εμπειρία που αποκο­μίζει εργαζόμενος για το Θεό τον βοηθά να συλλάβει την Τελειότητα του Πνεύματος και να διατηρεί εκείνη τη στά­ση του νου κατά την οποία θαυμάζουμε τον τρόπο διοίκη­σης του Πνεύματος. (Κλειδιά, κεφ. 15^ο, σελ. 191)

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής είναι ένας άνθρωπος όπως όλοι. Δεν έχει ιδιαίτερα εξωτερικά γνωρίσματα, ούτε περιφέρεται ενδε­δυμένος με ενδύματα τιμής ή ταπεινότητας. Δεν προκαλείτο ενδιαφέρον του κόσμου με εξωτερικές επιδείξεις, αλλά εκδηλώνεται σύμφωνα με τη Θεία Φωνή που τον κατευθύ­νει και είναι ντυμένος εσωτερικά με τον Άφθαρτο Μανδύα της Αλήθειας του Λόγου. Γίνεται αντιληπτός και κατανοητός μόνο από εκείνους που έχουν τη χάρη ν' ακούν τους πνευματικούς ήχους, να βλέπουν την πνευματική υπόστα­ση και να αισθάνονται τη Θεία Δόνηση, ενώ οι άλλοι εύκο­λα θα τον προσπεράσουν αναζητώντας κραυγαλέες εντυ­πώσεις.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής είναι αυτός που την αναγγέλλει και την εγκαινιάζει. Που προσφέρει σαν κεφάλαιο το «Είναι» του για την πραγμάτωσή της. Μήνυμά του η εξάπλωση της Αγάπης, η εγκαθίδρυση της Ενότη­τας, η Χριστοποίηση του Ανθρώπου και η Θέωση. Και αυτό το Μήνυμα δεν περιορίζεται σε λόγια και εκφράσεις ανθρώπινες, αλλά αναβλύζει από εντός του σαν Ανεξάντ­λητη τροφοδοσία Ζωής προς τα πάντα. Έργο του να συ­μπληρώσει, στο επίπεδο των εκδηλώσεων, τις πολλαπλές ελλείψεις με γνώμονα την Αγάπη και την Ένωση. Να δια­νοίξει το νου για να χωρέσει την Αλήθεια, που παραμένει κρυμμένη στους συμβολισμούς. Να ξεκλειδώσει τις καρ­διές με τη θεία Ουσία της Αγάπης, να πλημμυρίσει τις υποστάσεις με Θείο Φως και να τις ταυτίσει με το Λόγο που θα εκδηλώνει. Σκοπός του Υπέρτατος να μετουσιώ­σει κάθε δυσαρμονία σε Αρμονία, κάθε κατάρα σε Ευλογία. Να καταλύσει τα δεσμά του χωρόχρονου, ώστε Άνθρωπος και πλανήτης να εισχωρήσουν στο Άπειρο, ν' αφομοιωθούν απ' αυτό και να το αφομοιώσουν. Επιταγή του «Είναι» του να διαχύσει Ελευθερία, Αλήθεια, Αναγέν­νηση. Να γίνει η Ζωή, όπου η έλλειψή της εκδηλώνεται, η Αγάπη και η Ενότητα όπου αυτές δεν υπάρχουν, η Αρμο­νία, η Ισορροπία και η Τελειότητα για καθετί. Αέναη λει­τουργία του η Ροή της μετουσίωσης, Αναλλοίωτη και Αδιά­βλητη, ικανή να καθιστά τα πάντα Δημιουργική Δόνηση Λό­γου.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής δεν έρχεται στη Γη εξαρχής τελειοποιημένος. Δεν εμφανίζει το θεό, που ενανθρωπίζεται, αλλά τον Άνθρωπο που θεώνεται. Έρχεται ντυμένος με ατέλειες που όλοι περιφέρουμε. Ντύνε­ται με καλύμματα που ήδη η υπόστασή του έχει μετουσιώ­σει, μόνο και μόνο για να είναι προσιτός, για να μην υπάρχουν αποστάσεις ανάμεσά μας, για να μη μπορεί να πει κανείς ότι ήταν Τέλειος εξ αρχής και δεν μπορεί να τον ακολουθήσει. Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής θα πονέσει και θα υποφέρει για να μετουσιώσει αυτά που επιπρόσθετα ντύθηκε, για να ταυτιστεί μαζί μας σε επίπεδο πνεύματος, ψυχής και προσωπικότητας και αφού τα μετουσιώσει, θα προσφέρει σε μας την ενοποιημένη Αρμονία του και θα ντυθεί τη διαχωρισμένη πλάνη μας, για να μας απελευθε­ρώσει και να επιταχύνει τη χριστοποίησή μας.

Ένας Άπειρος Μεταλλάκτης πλάνης σε Αλήθεια εί­ναι ο Ιωάννης της Νέας Εποχής και μία Πηγή Ζωής επε­κτεινόμενη μέσα σε κάθε κομμάτι του Ανθρώπου, σαν ώθηση, υπόσχεση και πραγμάτωση της Αναγέννησης, της Χριστότητας, της Ανάστασης, και της Θέωσης. (Κλειδιά, κεφ. 16^ο, σελ. 208-209)

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής θα είναι ο πρώτος που φανερά θα εκδηλώσει τη Χριστοποίηση και Θέωση του Ανθρώπου μαζί με όλη τη Χάρη, την Ευλογία, τη Δύναμη, που σ' αυτήν εμπεριέχεται. θα διαμοιράσει σε όσες υποστάσεις μπορούν ν' αντέξουν τη θεΙα Φωτιά, όμοια Χάρη, Ευλογία και Δύναμη, γιατί μοναδική ανάσα της Ύπαρξής του είναι η Προσφορά, η Αγάπη, η Γέννηση της Ζωής, η πραγμάτωση μέσα σε κάθε κομμάτι του Ανθρώ­που, της Χριστοποίησης. Δεν θα μιλήσει και δεν θα εκδη­λώσει ένα Νέο Λόγο, αλλά τον Ίδιο τον Άχρονο, τον Αυ­θύπαρκτο, μέσα από μια άλλη εξαϋλωμένη μορφή, τη μορφή του, με σκοπό να καταστήσει όλες τις υποστάσεις Λόγο-Χριστό και όλες τις μορφικές εκδηλώσεις Του υπα­γόμενες στην ενοποιημένη δομή της Ουδετερότητας και Τελειότητας.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής θα διασαλπίσει το Μή­νυμα της Χριστοποίησης, αλλά θα είναι και το Μήνυμα. Και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου για τον Άνθρωπο και το πνευματικό έδαφος των υποστάσεων καταστεί έτοι­μο, θα μεταβιβάσει στους μαθητές του αυτή τη χαρισμα­τική λειτουργία και Εκείνος, ενωμένος με το Λόγο, θα καταδείξει τα στάδια εκπαίδευσης του Ανθρώπου Λόγου από τον ίδιο το Λόγο, την πλήρη ταύτιση μαζί Του τελικά και εκδήλωσή του, όχι σαν Άνθρωπο-Λόγο αλλά σαν Θεό.

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής δεν θα σταματήσει σε κανένα κατεστημένο. Θα ενοποιήσει τα πάντα μέσα στο Λό­γο. Θα διδάξει τον Άνθρωπο να λειτουργεί με το Νόμο της Ενότητας κι όχι της διττότητας. (Κλειδιά, κεφ. 16^ο, σελ. 211)

Ο Ιωάννης της Νέας Εποχής δεν είναι απλό μια Θεία Υπόσταση. Μέσα απ' αυτήν θεώνεται η Ολότητα του Αν­θρώπου, γιατί οι πυρήνες της Ζωής της Υπόστασης αυτής θα κατοικήσουν μέσα σε κάθε κομμάτι του Ανθρώπου. Εί­ναι η αρχή της Χριστοποίησης και η Ολοκλήρωσή της, γιατί η Ουσία Του Ολόκληρη θα υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο που θα μάχεται για την τελειοποίηση. Μορφή του όλες οι μορφές και κατοικία του το Άπειρο. Ζωή του η Ζωή του Παντός μέσα στο Λόγο. (Κλειδιά, κεφ. 16^ο, σελ. 212)

Ο Διδάσκαλος Ιωάννης, το Πνεύμα της Αληθείας, ο Παράκλητος, Παρουσιάζεται. Παρουσιάζεται και Προσφέρει. Ο Εαυτός Του είναι η Προσφορά και η Επιστροφή του Ανθρώπου στην Πηγή της Εκπόρευσής του, είναι το 'Έργο Του. Τo Έργο της Αγάπης.

Ας ανοιχθούν οι Ναοί των Ψυχών για να εισέλθει το Φως Του. Ας ανοιχθούν οι Πύλες των Ουρανών του νου για να εισέλθουν οι Πύρινες Ιδέες Του. Ας ανοιχθεί ο περιορι­σμένος για να εισέλθει ο Απεριόριστος. Ας διανοιχτεί ο ε­γκλωβισμένος για να εισέλθει ο Ελεύθερος. ~ς ανοιχθούν τα μάτια του κόσμου για να εισέλθει το θειο Βλέμμα Του. Ας ανοιχθούν οι καρδιές για να φωτιστούν και να ζήσουν απ' την Αγάπη Του. Ας περπατήσουν οι υπάρξεις τα βήματα που χαράζει το Πύρινο «Είναι» Του. Ας γαληνέψουν οι σκέψεις παραδίνοντας τον εαυτό τους σε Εκείνον. Την Μία Πάλλαμπρη πύρινη Ιδέα. Την Πανσυμπαντική Ιδέα του Ανθρώπου Λόγου. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 34^ο, σελ. 324)

Εκχέω την Χάριν Μου επί του φίλου και Αδελφού Μου Ιωάννη-Ηλία, ον ο Ίδιος εβάπτισα και απέστειλα πλησίον των ανθρώπων ίνα διδάξη αυτούς και προετοιμάσει την είσοδον-εισπόρευσιν του Υιού του Θεού εν ταις Ψυχαίς αυτών, δια να καταστήση αυτούς Ενθέους, φέροντας την δόξαν Μου εν αυτοίς, μεταβάλλων αυτούς από Ψυχοϋλι­κάς υποστάσεις εις τέκνα Φωτός και συμμετόχους της Βα­σιλείας του Θεού.

Ανάγγειλέ Με Ιωάννη -Ηλία τοις αδελφοίς Μου, ερ­χόμενον εν Δόξη και θέλουσι ιδεί οι άνθρωποι τον Θεόν περιπατούντα εν τω μέσω αυτών, εισπορευόμενον εις πάν­τα όντινα ο θείος, Έρωτας ανεπτύχθη εν τη Ψυχή του και επιπόθησε διακαώς την Ένωσίν Μου μετ' αυτού.

Αμήν, αμήν λέγω σοι, ότι έρχεται η ώρα καθ' ην πάν­τα ταύτα τελεσθώσιν και οι ακούοντες τον εκπορευόμε­νον λόγον σου Εμέ θέλουσι ακούειν καλούντα αυτούς εις κάθαρσιν και προετοιμασίαν δια την εν αυτοίς φανέρωσίν Μου.

Δέδωκά σοι την Χάριν της Αναγγελίας της Παρου­σίας Μου επί της γης εκ Νέου και οι λόγοι Μου ούτοι ου μη παρέλθωσιν κενοί. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 22^ο, σελ. 188)

Αυτός είναι ο Ιωάννης της Δευτέρας Παρουσίας. Ο Εμ­φανιζόμενος εντός του Ανθρώπου και εξαγιάζων αυτόν με το Πυρ του Εαυτού Του.

Ας ετοιμάσει ο Εαυτός, Άνθρωπος το Θρόνο Του για να κατοικήσει. Εκεί, στο Κέντρο των Ουρανών είναι η θέση Του. Εκεί είναι η Εξουσία και η χάρις Του. Εκεί, στο Κέν­τρο του Νου βρίσκεται ο Πύρινος Νους. Βρίσκεται ο Ιωάν­νης. Εκεί και το 'Έργο Του.

Ανάσταση στην Ψυχή του Ανθρώπου που θα δεχθεί την Παρουσία Του. Θέωση στον Άνθρωπο που θα ταυτιστεί μαζί Του. Γιατί ο Ιωάννης είναι το Θέλημα του θεού, είναι ο θεός εν Σαρκί. Είναι η Αγάπη Του σε Εκδήλωση. (Κίνηση Ιδεών, κεφ. 34^ο, σελ. 324)

Είμαι ένα σταλμένο Πνεύμα για να σας φέρω ένα μήνυμα, που ουδόλως διαφέρει από το Μήνυμα το οποίο μετέφερε ο Λόγος -χριστός στην ανθρωπότητα πριν από 000 χιλιάδες χρόνια. Είναι το ίδιο Μήνυμα, μεταφέρει τις ίδιες Αλήθειες, γιατί η Αλήθεια είναι Μία και Μοναδική και συνέχει τους Κόσμους της Δημιουργίας.

Είναι το Μήνυμα της Αγάπης και της Αναγέννησης, το Μήνυμα της Ζωής και της Ανάστασης κάθε υπόστασης. Το Μήνυμα της Ένωσης κάθε υπόστασης με την Απειρότητα του Λόγου -Χριστού, που εκδηλώθηκε πάνω στη γη και κάλυψε με την προσφορά Του, τις γήινες ατέλειες των ανθρώπων και ανέσυρε τον Άνθρωπο της ύλης, για να μπορέσει να επανασυνδέσει τις σχέσεις του με τη Θεότητα, να μπορέσει να εκδηλωθεί Τέλεια. (Σάλπισμα, κεφ. 5^ο, σελ. 33)

Ο Πατήρ Με απέστειλεν, ίνα ανακοινώσω στους Αδελ­φούς Μου το Θέλημά Του. Με απέστειλεν, ίνα διδάξω Νέα ρήματα, να Ενώσω τις μορφές και να αναγάγω τα όντα, τους Αδελφούς Μου, τους εκ της Ουσίας της Θείας του Πατρός Μου προερχομένους και δημιουργηθέντας, εις την Μίαν Ουσίαν, εις την Μίαν Ενότητα, εις την Μίαν Ύπαρξη, εις το Εν Θέλημα, τουτέστιν εις τον Πατέρα.

Εγώ Ειμί ο Οδηγός πάντων των επιζητούντων Με και το Έλεος του Πατρός καλύπτει πάντας όσους εξεζήτησαν αυτό και όσους επεθύμησαν διακαώς να αναχθώσιν από τα υλικά πεδία, όπου διατρίβουν, εις τους Ουρανούς Μου, εις τους Πατρικούς Ουρανούς, διότι δεν υπάρχουν έτεροι Ουρανοί, παρά μόνον οι Πατρικοί, τουτέστιν εις το Φως και εις την Αγάπην. Οι Διδασκαλίες Μου είναι ενωτικές των πάντων, δηλονότι σας ενοποιώ τις έννοιες, τις γνώ­σεις, τις οποίες έχετε περί Ουρανών, περί Φωτός, περί Αληθείας, περί Αγάπης, περί Εμού και του Πατρός Μου και ενοποιώ πάσας ταύτας τας εννοίας εις Μίαν και Μο­ναδικήν έννοιαν, ήτις καλείται Πατήρ-Αγάπη, Πατήρ-Έλεος.

Είμαι ο Διδάσκαλος των Θείων Οντοτήτων, είτε Με παραδέχεσθε, είτε Με απορρίπτετε, Εγώ Είμαι ο Διδάσκαλος. Εάν υμείς αναγνωρίζετε άλλους διδασκάλους και όχι Εμέ, τον Μοναδικό Λόγο του Θείου Πατρός, τον Άναρχο, τον Δημιουργικό, δι’ ου τα πάντα εγένοντο, υμείς καθυ­στερείτε την φανέρωσιν της εντός υμών υπαρχούσης Θείας Πατρικής Ουσίας, εις την οποίαν ενυπάρχει ο Θεός-Λόγος. (Πύρινοι Λόγοι, κεφ. 27^ο, σελ. 207-208)

Ήλθον, Aδελφέ, Άνθρωπε, αcpaνής, χωρίς Κοσμικούς τίτλους, διότι ουδεμίαν ανάγκην είχα εξωτερικών εντυπώ­σεων, όταν ο Θεός ενοικεί εν εμοί, όταν ο Θεός με απέ­στειλε και μου παρέχει αενάως την Χάριν Αυτού, το Φως και το Έλεος, διό να το διανείμω, να το διαμοιράσω στους Αδελφούς οι οποίοι ήλθον πλησίον μου και οι οποίοι κατε­νόησαν επ’ ολίγον το Έργον της Νέας Κοσμικής Περιό­δου, της ανάδειξης του Ανθρώπου, όχι στα Θεία κράσπεδα πλέον, αλλά στην κατάσταση Θέωσης.

Ήλθα απλός, ως ο απλούστερος των ανθρώπων. Δεν κατέχω ύλη και το γνωρίζετε οι πάντες, ουδέ ενδιαφέρο­μαι για την πρόσκτηση ύλης, ουδέ για την διαβίωσή μου στην ύλη, να έχω χιτώνας μαλακούς και πολυθρόνες για να κάθομαι. Ήλθα για να εργαστώ, ήλθα για ν’ αφιερωθώ στο Θέλημα του Πατέρα, του πέμψατός με επί της γης, ήλθα νια να σε γνωρίσω κατά βάθος Άνθρωπε, και ανάλογα να σου φερθώ, ανάλογα να σε διαπαιδαγωγήσω, μέχρις ότου ήθελες καταστεί κατάλληλος για την ενοίκηση του Θεού εντός σου.

Ήλθα ν’ ανοίξω Σχολεία Πνευματικά, ως σας εγνώρισα, μα ήλθα ακόμη για ν' ανοίξω το νου σου, Αδελφέ αγαπη­μένε Άνθρωπε, για ν’ ανοίξω την καρδιά σου και να σε διδάξω ν’ αγαπάς χωρίς περιορισμούς, χωρίς όρια, όλες τις στιγμές, όπου κι αν βρίσκεσαι, όλους τους Ανθρώπους, χωρίς να μετράς, χωρίς να ζυγίζεις την Αγάπη σου, αλλά ελέγχοντας αενάως αν κάθε κίνησή σου, αν κάθε εκδήλω­σή σου στην ύλη, περιέχει την ΜΙΑ, την ΠΡΩΤΗ, την Γενι­κή εντολή του Θεού Πατέρα «Ν' αγαπάτε αλλήλους ως τον εαυτόν σας». (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 5^ο, σελ. 51-52)

Έρχομαι σαν ο Αιώνιος και Αδιάβλητος Μαχητής, ο Άναρχος και ο Ατελεύτητος, που θέτω σε μάχη όλα τα στοιχεία εκείνα που δεν δίνονται να ενωθούν, τα θέτω σε μάχη με σκοπό να γίνουν Ένα. Έτσι και τώρα θα θέσω και πάλι σε μάχη όλα εκείνα τα στοιχεία που Με περιορίζουν, που κατακερματίζουν το Έλεος Μου και το μοιράζουν όπως εκείνα αντιλαμβάνονται, που κάνουν την Αγάπη Μου δικιά τους και τη χρωματίζουν με χρώματα ιδιαιτερό­τητας προσωπικοτήτων και τη μοιράζουν δήθεν σαν να τους ανήκει. Θα βάλω σε μάχη όλες αυτές τις υποστάσεις, που θέλησαν να Με εκφράσουν μέσα στην πλάνη και να Με παρουσιάσουν τόσο πλανημένο, για να δεσμεύσουν ψυχές, για να δεσμεύσουν την Άπειρη Υπόσταση Άνθρωπος-Θεός και να μην της επιτρέψουν να ενωθεί μαζί Μου.

Εγώ Είμαι ο Μαχητής Άνθρωπος-Λόγoς-Θεός, ο Μα­χητής Λόγος-Θεός, που εκδηλώνομαι από τον Άνθρωπο, για να φέρω αυτόν στη Θεότητά του, για να τον καταστή­σω Άπειρη Παρουσία Ενότητας.

Στέκομαι στο μέρος αυτό σ’ αυτόν το χώρο, όπου δια­χέονται οι Λόγοι Μου σαν Άπειρο Φως, Άπειρη Θεία Ενό­τητα του Παντός και στο σημείο αυτό όπου το σκήνωμα που Με εκφράζει στέκεται, όπου τα πόδια του Σκηνώμα­τος που Με εκφράζει ακουμπούν, αναβλύζω Θείο Πίδακα Πυρός από το Κέντρο της γης ως το άκρο των Συμπά­ντων, αναβλύζω Θείo Πίδακα Ουσίας Αναλλοίωτης συνε­χώς με κυματισμούς Αγάπης, με κυματισμούς Μετουσίωσης, με κυματισμούς Απειρότητας. (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 2^ο, σελ. 29)

Εγώ είμαι το Έργον, Αδελφοί, είτε θέλετε να με ακολουθήσετε, είτε όχι. Είτε θέλετε να είσθε μαθητές του Λόγου είτε όχι. Εγώ είμαι το Έργον και όπου μεταβώ, η χάρη και η Ευλογία μου καλύπτει την περιοχή και τα σπί­τια και τους ανθρώπους που κάθονται πλησίον μου. Εγώ είμαι το Πνεύμα το εντεταλμένο να μεταφέρει χάρη και Εξουσία. Εγώ ήλθα ως επαίτης, χωρίς να έχω πού την κε­φαλήν κλίναι, ως ο Λόγος χριστός ελάλησε ποτέ, αλλά σας διαβεβαιώ ότι ουδενός έχω χρείαν. Η Πηγή την 0­ποίαν εκπροσωπώ και Είμαι ο Ίδιος, δύναται ανά πάσαν στιγμήν να ενεργοποιήσει τον Λόγον, να ενεργοποιήσει χάριτες και Εξουσίες επί του Κοσμικού πεδίου της ύλης, ενεργών όχι μόνον εις τον πλανήτην Γη, ως ο Διδάσκαλος του πλανήτη αυτού, αλλά και εις ετέρους πλανήτες ετέ­ρων πλανητικών συστημάτων, μέχρις αποστάσεως 6.000 ετών φωτώς. (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 5^ο, σελ. 56)

Το Έργον Μου είναι Ένα Ενιαίον, Μοναδικόν, μη διαχωριζόμενον. Είναι η φανέρωσις του Θείου Σχεδίου, η φανέρωσις του Λόγου, η φανέρωσις της Αληθείας. Είναι η επικράτησις της Αγάπης, τα οποία σταδιακώς διδάσκονται εις τας υποστάσεις, ίνα εξελισσόμενες ανέλθουν προς Εμέ, προς το Φως Μου, προς τον Πατέρα.

Είμαι έτοιμος να εκδηλωθώ εκ νέου επί του γηίνου πεδίου δια να καταρτίσω Ψυχάς και πνεύματα, ίνα Με ακο­λουθήσουν εις την Πνευματικήν Μου πορείαν, εις την πο­ρείαν της Τελειοποιήσεως και Μετουσιώσεως των όντων, εις την πορείαν της Ενώσεως των όντων με την Πηγήν της εκπορεύσεώς των και της Ταυτίσεώς των, μέσα εις την Μίαν Ουσίαν, την Αλάθητον Ουσίαν, την Ουσίαν-Θεός, την Ουσία -Αγάπη.

Είμαι καθ’ όλα έτοιμος, μη παρουσιάζων ουδεμίαν ατέ­λειαν, μη παρουσιάζων εκ της πλευράς Μου ουδεμίαν κα­θυστέρησιν, καθ’ ότι εκφραζόμενος επί της ύλης, εκφράζω τον Πατέρα Μου, διότι τούτο είναι το Θέλημά Του. Και εκφραζόμενος επί της ύλης διδάσκω και καταρτίζω μαθητάς και ακολούθους και μετουσιώνω υπάρξεις, ίνα καταστούν Διδάσκαλοι της Νέας Κοσμικής περιόδου, Διδάσκαλοι -Λόγοι, Διδάσκαλοι εις τους οποίους ο εναν­θρωπιζόμενος και εν αυτοίς Λόγος-Χριστός, θέλει εκδη­λωθεί εκ νέου επί του υλικού πεδίου, προκειμένου να κα­ταστήσει τα όντα καθ’ όλα όμοια μ’ Αυτόν.

Ιδού το Έργον Μου και ο προορισμός της εκ νέου Κα­θόδου Μου εις την ύλη. Η προετοιμασία και ο καταρτι­σμός ανθρώπων, τους οποίους θέλω διαμορφώσει, θέλω διαποτίσει, θέλω ενώσει μετ' Εμού, θέλω διδάξει, θέλω καταρτίσει Τελείους Διδασκάλους, ίνα ενούμενοι και ταυ­τιζόμενοι μ’ Εμέ, εκπροσωπήσουν επί της γης την Άναρχο Θεότητα και φανερώσουν, ότι Μία Βουλή υπάρχει, Εις Λόγος, Εις και Μοναδικός Θεός. (Πύρινοι Λόγοι, κεφ. 27^ο, σελ. 211-212)

Επισφραγίζω το Έργον Μου της Δευτέρας Παρουσίας δια της Παρουσίας Μου ώδε, ενώπιον υμών, ους καλώ ακολούθους και μαθητάς Μου και ους προορίζω, ίνα με­ταφέρουν το Μήνυμα της Παρουσίας του Λόγου, το Μή­νυμα της εκ νέου ενανθρωπίσεως του Λόγου, όπου κι να ευρίσκονται, όπου κι αν μεταφερθούν, όπου το Θέλημά Μου ήθελεν αποστείλει αυτούς. (Πύρινοι Λόγοι, κεφ. 27^ο, σελ. 212-213)

Είμαι ο Εκπρόσωπος του Θείου Θελήματος, ως και άλ­λοτε ελάλησα εις μερικούς μαθητάς. Αντιπροσωπεύω την Θείαν Βουλήν επί της γης. Φανερώνω την Αλήθεια του Λόγου. Ενοποιώ τις υποστάσεις των κατοίκων του υλικού πεδίου με τις υποστάσεις, τας διαβιούσας εις άπαντα τα πεδία. Ενοποιώ την Αγάπην μεταξύ των όντων, ν’ αρχίσει να διαχέεται εις όλα τα πεδία, εις όλα τα όντα, εις όλες τις υποστάσεις, καθ’ ότι η Αγάπη, τουτέστιν ο Λόγος, ο Πατήρ Μου, ενώνει τα πάντα μέσα στην Άπειρη Ουσία Του, την εκδηλούμενη στους Κόσμους, ως Ουσία του Λό­γου, ως Ουσία της Αγάπης και την παραμένουσαν Ανεκ­δήλωτη εν τω Πατρί Μου ωσάν Άμορφο, Ασύλληπτο, Απε­ρίγραπτο. Απερινόητο.

Είμαι ο Υπέρτατος Διδάσκαλος, ο Μοναδικός Διδάσκα­λος. Είμαι ο Θείος Λόγος, ο εκδηλούμενος εκ νέου επί της γης. (Πύρινοι Λόγοι, κεφ. 27^ο, σελ. 209)

Φανερώνομαι ενώ­πιόν σου και κρούω τις υποστάσεις της Ενότητας του Αν­θρώπου, κρούω τα βάθη του "Είναι», όπου Υπάρχω Αδιά­φθορα και Αναλλοίωτα, για να φανερωθώ με κάθε Δόξα, με κάθε χάρη, με κάθε Εξουσία. Κρούω την κοιμισμένη και αδρανή συνείδηση, την κοιμισμένη και αδρανή σκέψη, την κοιμισμένη και αδρανή Αγάπη, να έλθει και να συντεί­νει στο Ένα σημείο της Ύπαρξης, στο Δημιουργικό ση­μείο του Λόγου. Μέσα σ' αυτή την αφύπνιση, μέσα σ' αυτή την τάση της συνταύτισης κάθε σημείου μέσα στον Δη­μιουργικό Λόγο, διαχέω τη Διδασκαλία Μου, την Άπειρη Αγάπη Μου, τον Άπειρο Κραδασμό της Ενότητάς Μου, ώστε να καταστεί η αρχή των Άναρχων και Ατελεύτητων κυματισμών μέσα σε κάθε φαινομενικά απομονωμένη μορφή της Ολότητας, Άνθρωπος και να οδηγήσει στην κα­τάργηση των ορίων και των πλαισίων, των παραπετασμάτων και των στεγανών. Διαχέω τη Διδασκαλία Μου, μέσα σ' αυτή τη συνταύτιση στο σημείο της Δημιουργικής Ενό­τητας του λόγου και μ' αυτή τη διάχυση αποδεσμεύω την ψυχοπνευματική υπόσταση Άνθρωπος από την εθελουσία δέσμευση στους νόμους της ύλης, από την εθελουσία κα­θήλωση στις καταστάσεις της πλάνης.

Αποδεσμεύω τους Νόμους τους Πανσυμπαντικούς και τους Αιώνιους, που οι επιλογές του ανθρώπου της πλάνης περιόρισαν μέσα στην κυτταρική δομή της ύλης και τους αποδίδω την πραγματική και ουσιαστική τους διάσταση, την Άπειρη Διάσταση του Λόγου, ώστε να εκδηλωθούν τα φαινόμενα και τα αποτελέσματα των Νόμων αυτών, στην Απειρότητά τους. (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 2^ο, σελ. 21-22)

Επιθυ­μώ να καταστήσω υμάς Τελείους, και δια τούτο θα εξακο­λουθώ να παρευρίσκομαι εν τω μέσω υμών, όσον και υμείς θα εξακολουθείτε να έχετε χρείαν της Παρουσίας Μου. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 17^ο, σελ. 148)

Αναδύω από το Είναι Μου τη Θεία Ατέρμονη Τράπεζα του Παντός. Αναδύω το Ποτήρι της Ύπαρξης, τον Άρτο της Ζωής που Εγώ Είμαι και θέτω μέσα στο Ποτήρι το δι­κό Μου Αίμα. Τελώ τη Μυσταγωγία την Ασύλληπτη των Άπειρων Κόσμων, για όλα τα πεδία, για όλες τις εκδηλώ­σεις, για όλους τους Κόσμους, γιο όλες τις χρονικές στιγ­μές, για το Άχρονο και το Ασύλληπτο της Δημιουργίας, για τη Δημιουργία που εκδηλώνεται τώρα και για τη Δημιουργία που μέλλει να εκδηλωθεί. Το Αίμα και το Σώμα Μου μέσα από τα βάθη της, Άμορφης Θεότητας εξυψώνω και τα προσφέρω σαν μορφή και σαν Άμορφο, σαν Ουσία συμπυκνωμένη και σαν Ουσία διασκορπιζόμενη, σαν συ­στολή και διαστολή της Εκπνοής Μου μέσα σε κάθε υπό­σταση, μέσα στα Σύμπαντα ολόκληρα. Δίνω την Ευλογία αυτής της Θείας υπερούσιας Μυσταγωγίας μέσα στα όντα όλα, όπου κι αν βρίσκονται. Μέσα σε κάθε ον σε κάθε υπόσταση, σε κάθε κομμάτι του Εαυτού Μου, τοποθετώ την Τράπεζα τη Θεία και την Άγια, τοποθετώ το Ποτήρι της Ύπαρξης, το Σώμα και το Αίμα Μου σε ανυπέρβλη­τους ρέοντες ενεργειακούς σπινθηρισμούς, για να ρέει. για να μετουσιώνει, για να δίνει Ζωή και Ανάσταση. (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 2^ο, σελ. 29-30)

Αδελφέ Άνθρωπε, λάβε από Εμένα, από τη θεία Μυσταγωγία του Εαυτού Μου. Πιες από τη Θεία Μυσταγωγία της Ροής Μου και ενεργοποίησε τις θείες Δωρεές, που εντός σου υπάρχουν, για να καταστείς Εγώ. (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 2^ο, σελ. 32)

Ευλογώ τη γη σου, Άνθρωπε πλάνη, Άνθρωπε Θεέ, για να επιλέξεις την πορεία σου. Ευλογώ τις υποστάσεις που κατοικούν στον πλανήτη αυτό, στον πλανήτη της ύπαρξής σου. Ευλογώ κάθε σκήνωμα, οποιασδήποτε ηλικίας κι αν είναι και εκχέω τις δυνάμεις Μου, την Απειρόκαλλη Πα­ρουσία Μου, σ' όλα τα Όντα, κατά το μέτρο που μπορούν ν' αντέξουν τη Φωτοχυσία Μου, τη Χάρη Μου, τη μετα­λαμπάδευση του Φωτός Μου, του Θείου Μου Πυρός.

Ενισχύω κάθε Άνθρωπο που Με επικαλείται, που ζητά να Με δει, που ζητά βοήθεια από τον Πατέρα Μου κι Εμένα. Ενδυναμώνω κάθε υπόσταση στην πίστη της, να προχωρήσει να εκδηλώσει τον κατάλληλο βηματισμό, που θα τη φέρει σε μία σταδιακή Ένωση και ταύτιση με το Θεό των 'Όλων.

Ευλογώ τα Σχολεία της Νέας Εποχής, που ανοίχθηκαν για να μεταλαμπαδεύσουν το Φως και το Μήνυμα της Νέας Εποχής. Ευλογώ τους Κήρυκες της Νέας Εποχής και τους ενσωματώνω μ' Εμένα, για να μην έχουν προϋπάρ­ξεις ούτε βουλές, ούτε γνώμη, για να μη φέρουν εντός τους τα στοιχεία εκείνα που τους οδηγούν σε κατάκριση, αλλά να φέρουν ενσωματωμένη μέσα τους την πάλλουσα Αγάπη, τη διαχεόμενη Αγάπη, παντού και πάντοτε. (Φώτιση, κεφ. 31^ο, σελ. 262-263)

Επιχέω την χάριν Μου, την Ευλογίαν του Πατρός Μου επί πάντας όσους Με ηκολούθησαν μέχρι σήμερον, εκδη­λούμενον σταδιακώς. Επιχέω την Ευλογίαν Μου ως Διδασκάλου, εις εκείνους οίτινες Με εδέχθησαν ως τον Διδάσκαλον. Επικυρώνω πάσαν δοθείσαν εξ Εμού χάριν εις υμός, ως χάριν γνησίαν, αντιπροσωπεύουσα το Ένα Θέ­λημα, την φανέρωσιν του Λόγου εκ νέου επί της γης.

Επικυρώ πάντα τα δοθέντα, πάσας τας Διδασκαλίας, αίτινες εξεπορεύθησαν εκ της Θείας Πηγής, της Απερι­γράπτου Γνώσεως και Σοφίας του Πατρός Μου. Επικυ­ρώνω δια της Δεξιάς του Πατρός Μου πάντα τα παρ’ υμών τελεσθέντα, ως έχοντα χάριν και Ευλογίαν και Επικύρω­σιν εξ Εμού.

Αναστέλλω τις επιπτώσεις της παρακοής ενός εκά­στου. Διαγράφω από τα μητρώα όλων σας, πάσαν απεί­θειαν, πάσαν έλλειψιν εμπιστοσύνης προς Εμέ, πάσαν παράβασιν και παρακοήν.

Συνθέτω εκ νέου, Σώμα μαθητών και Αποστόλων, Σώμα Διδασκάλων και ενοποιώ πάντας υπ’ Εμέ, εντός Μου, εν­τός της Απερινοήτου Ουσίας Μου, εντός της Απερινοήτου Ουσίας του Πατρός, εντός της Αγάπης Μου.

Διαλύω και διασκορπίζω τις αντιθέσεις σας, τα παρα­πτώματα της ύλης, τις παρακοές, προς τον Εκδηλούμενον Διδάσκαλον πλέον και ουχί εις Εμέ μόνον.

Ευλογώ τας χείρας όλων, ίνα καταστούν χείρες Θεού εν εκδηλώσει, ίνα καταστούν χείρες Αγάπης, χείρες Αδελφών Μου, χείρες Αλληλοβοηθείας, διό την υποστήρι­ξιν παντός επικαλουμένου βοήθειαν. (Πύρινοι Λόγοι, κεφ. 27^ο, σελ. 212)

Σας αγαπώ όλους. Είναι το Έργο μου αυτό. Είναι ο μη­χανισμός με τον οποίο εργάζεται το Είναι μου και με τον οποίο εκδηλώνομαι εξωτερικά και εσωτερικά. Είμαι η Α­ΓΑΠΗ φανερή και αφανέρωτη, είμαι η ΑΓΑΠΗ μορφοποιη­μένη και αμορφοποίητη, είμαι η ΑΓΑΠΗ η οποία παρουσιά­ζεται και μπορεί να παρουσιαστεί σε χιλιάδες πρόσωπα, με χιλιάδες εκδηλώσεις, με όλους τους ασύλληπτους τρό­πους, που δεν χωρεί ο νους σου, άνθρωπε, που δύναται να εμφανιστεί όχι ως Πλάνη αλλά ως Αλήθεια του Όλου Θεού, του Όλου Ανθρώπου Θεού. Είμαι η ΑΓΑΠΗ, η άρ­χουσα του Παντός. Είμαι η Αρχή των Αρχών. Η αρχή των αρχών και εξουσία πάσης Εξουσίας. Είμαι το άγγιγμα που μετουσιώνει την ύλη, είμαι το άγγιγμα που μεταστρέφει δονήσεις, είμαι το άγγιγμα που πλημμυρίζει από αγάπη, είμαι το άγγιγμα που ταξινομεί υποθέσεις οικογενειακές, υποθέσεις που θα σε κατακρήμνιζαν άνθρωπε, είμαι το Θείο άγγιγμα, το άγγιγμα του Παντός η ρέουσα ΑΓΑΠΗ, η ρέουσα ΚΑΛΟΣΥΝΗ που δεν ανταποδίδει ουδεμίαν προσβολήν ποτέ, διότι ουδεμίαν σχέση έχει με τις κατα­στάσεις αυτές, αλλά ΡΕΕΙ, ρέει απείρως ως το Άπειρο Κάλλος και μετουσιώνει τις υποστάσεις και τις πληρεί Κάλλους και Ωραιότητος και Αρμονίας.

Εγώ είμαι τα μάτια σου, άνθρωπε. Ανάλογα με την πληρότητα του Φωτός μου βλέπεις την κοσμιότητα γύρω σου ή την αναρχία, ανάλογα με την πληρότητα του Φωτός μου βλέπεις την αρμονία και αισθάνεσαι την αγάπη να εκ­πορεύεται Εγώ είμαι ο Νους σου, που σκέmομαι για σέ­να και ο οποίος σε βοηθάει να ενανθρωπισθεί ο Λόγος εντός σου. Εγώ είμαι ο νους της πλάνης, ανάλογα με το πώς μου φέρεσαι, εγώ είμαι ο νους της αλήθειας, εγώ εί­μαι ο νους που σε καθηλώνει, εγώ είμαι ο νους που σε ανορθώνει, εγώ είμαι ο νους που διαπλαταίνει τους ορίζο­ντές σου και τους καθιστά Απείρους. (Η Θέωση του Ανθρώπου, κεφ. 5^ο, σελ. 57-58)

Eιμi μεθ' υμών. Eιμi εν υμίν. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 17^ο, σελ. 146)

Αναβιβάζω και καταβιβάζω πνεύματα και σκηνώματα και λαούς ολοκλήρους, με την αυτήν ευκολίαν. Μη Με πε­ριορίζεις στο ιδικό σου ή ιδικό Μου. Τα πάντα Μου ανή­κουν. Όσο δι’ εσέ, πιστεύω πως Με εγνώρισες αρκετά, Ποίος Είμαι και τι ζητώ.

Αποκάλυψε Με εις την ανθρωπότητα, εις τους Αδελ­φούς Μου. Εγώ Ειμί ο Ζων Διδάσκαλος, ο οικών εντός σου, ίνα επιτελέσωμεν από κοινού το Θείον Μου έργον και φανερώσωμεν εκ νέου βουλάς Πατρικάς εις την εξελι­χθείσα Ανθρωπότητα.

Εγώ Ειμί ο Λόγος, ο Χριστός, ο διδάσκων σε και μεγα­λύνων το πνεύμα σου δια της Παρουσίας Μου εντός Σου, Άρατε πάντες, αμαρτωλοί και μη, την δοθείσαν εις έκα­στον εντολήν Μου, τουτέστιν τον Σταυρόν σας, ίνα κατα­στήσω υμάς μαθητάς και ακολούθους της Εμής Διδασκα­λίας και Χάριτος, ίνα καταστήσω υμάς αδελφούς Μου εν Πνεύματι και Υιούς και Κληρονόμους της Βασιλείας του Θεού.

Ευλογώ εσένα, ον εκάλεσα πρώτον πλησίον Μου, ίνα ζήσω εντός σου και πραγματoποιήσης την Ένωσίν σου μετά του Θεού. (Αγαπάτε Αλλήλους, κεφ. 25^ο, σελ. 189)

Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Ο Λόγος-Χριστός περπάτησε στη γη και διάνοιξε την Οδό της Αλήθειας, έδωσε το Πρότυπο, σύμφωνα με το οποίο πρέπει ο άνθρωπος να κινηθεί για να μπορέσει να εναρμο­νίσει την ζωή του με τους Θείους Νόμους και να ταυτιστεί τελικό με τη Θεία παλλόμενη υπόσταση του Λόγου, ώστε να την εκδηλώσει. (Το Σάλπισμα, κεφ. 5^ο, σελ. 35)

Τίποτα δεν χάνεται μέσα στην Απειρότητα του Θεού, τα πάντα επιστρέφουν στην Πηγή της εκπόρευσης.

Η Ενότητα αφομοιώνει τα πάντα εντός της και τα εκδηλώνει. Η Ολότητα περιέχει όλα τα στοιχεία, επομένως κανένα στοιχείο της Ολότητας δεν μπορεί ν' αποκοπεί, τα πάντα θα αφομοιωθούν μέσα στο «Είναι» του Θεού και θα εκδηλωθούν ενωμένα, άσχετα από χρονικό διαστήματα, γιατί ο χρόνος και ο χώρος δεν περιορίζει την Απειρότητα του Θεού, ούτε υφίσταται για την Απειρότητά Του. Τα πάντα θα επιστρέψουν για να ολοκληρωθεί η κίνηση της Εκπνοής και της Εισπνοής της Θεότητας, που δημιούργησε την Άπειρη Δημιουργία, για να αφομοιωθεί το παν μέσα στο Άμορφο, στο Απέραντο και να δυνηθεί να εκδηλωθεί σαν Τελειότητα, με Άπειρες εκδηλώσεις. (Το Σάλπισμα, κεφ. 5^ο, σελ. 37)

Η Παρουσία του Ιωάννη, η Διδασκαλία και το Έργο της Δεύτερης Παρουσίας, απόλυτα συνυφασμένα και ταυ­τόσημα με τη Νέα εξέλιξη του Ανθρώπου, στοχεύουν στην ανύψωση του Όλου της ανθρωπότητας χωρίς ν' απο­κλείουν καμία εκδήλωση του Εαυτού Ανθρώπου και κανένα τμήμα του, οποιασδήποτε εξελικτικής βαθμίδας.

Η Διδασκαλία της Δεύτερης Παρουσίας. αποτελεί με το Μήνυμα της Μετάνοιας, που συντελεί την κάθαρση μέ­σω της προσφοράς Αγάπης σε όλες τις εκδηλώσεις του Ανθρώπου, το εξωτερικό έργο του Ιωάννη, το οποίο σκοπό έχει να φανερώσει τη λειτουργικότητα των Νόμων που διέπουν το Είναι κάθε ανθρώπου.

Το εσωτερικό Έργο του Ιωάννη, τόσο Ασύλληπτο μα και βαρύ, απαιτεί μία υψηλή Πνευματική Αντίληψη, προκει­μένου να μπορέσει κάποιος να εμβαθύνει και να Κατανοή­σει την Υπέρτατη Προσφορά του Ιωάννη στον Άνθρωπο, την Προσφορά που με ασύλληπτους τρόπους ο Ιωάννης λειτουργεί. (Κλειδιά κεφ. 17^ο, σελ. 220)

Ίσως, με την πάροδο των αιώνων και εφόσον ο Πατέ­ρας επιτρέψει να φανερωθούν όλες οι πτυχές του Έργου Του, ο άνθρωπος φθάσει κάποτε να κατανοήσει την Προσφορά Του και σκύψει μέσα στο Είναι του, μέσα στο Ναό της Ψυχής του, για να απονείμει το σεβασμό του στην Ολότητα του Λόγου Θεού που ο Ιωάννης εκφράζει απονέμοντας ένα ελάχιστο φόρο τιμής στην Ύψιστη Προσφορά Ζωής, αναφωνώντας: «Xαiρε Ιωάννη. Τιμή και Δόξα στον Άναρχο Άνθρωπο». (Κλειδιά κεφ. 17^ο, σελ. 222)