ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ «ΤΙΤΑΝΙΑ»

1-4-2012

Εισαγωγή εκπροσώπου της Κίνησης,
προέδρου του Ε.Λ.Α. κ. Γεωργίου Κλειδαρά

 

Καλή μέρα σε όλους, καλώς ορίσατε.

Η Κίνηση Εσωτερικών και Μεταφυσικών Ομάδων ξεκίνησε σε μια πολύ σκοτεινή περίοδο πριν από πολλά χρόνια, το 1995, με σκοπό, όπως γράφει και στο καταστατικό της την ελεύθερη πνευματική έκφραση. Ο στόχος αυτός μπορούμε να πούμε ότι επετεύχθη.

Σήμερα, αντιμετωπίζουμε νέες προκλήσεις  και οι ίδιοι άνθρωποι που ξεκίνησαν αυτή την Κίνηση συνεχίζουν, έπειτα από πολλά χρόνια, ενωμένοι, συντονισμένοι, παραμερίζοντας τις προσωπικές τους διαφοροποιήσεις σ’ ένα κοινό σκοπό στην υπηρεσία του ανθρώπου.

Το σημερινό συμπόσιο είναι αφιερωμένο, όπως και το θέμα του ορίζει, στην αλλαγή της συνείδησης του ανθρώπου, μέσα από τις οδύνες του τοκετού, που περνάει η ανθρωπότητα και η ανθρώπινη ψυχή. Η παραπληροφόρηση που υπάρχει στις μέρες μας, είτε στο διαδίκτυο είτε με άλλους τρόπους, μας καθιστά υπεύθυνους ώστε να θέσουμε κάποιες βάσεις και κάποια πλαίσια, στη φανέρωση της αλήθειας, ώστε να μπορέσει ο κάθε άνθρωπος να διακρίνει το ορθόν, να διακρίνει μέσα από κάθε διδασκαλία, την αλήθεια που αυτή μεταφέρει και να την αξιοποιήσει στη ζωή του. Σας καλωσορίζουμε και παραδίδω το συντονισμό στη συντονίστρια της εκδήλωσης την κυρία Ελένη Κοσσυφίδου, πρόεδρο Γιόγκα Ελλάδος. Σας ευχαριστώ πολύ.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 «σήμανε την διάχυση του Θείου Λόγου και της δημιουργίας της Ροής της Ζωής
και της Νοημοσύνης Του»

 

Ομιλία πνευματικού συντονιστή του
Έργου Λόγου Αγάπης Γ. Κλειδαρά

 

Χαιρετώ όλους τους φίλους κι αδελφούς που είναι σήμερα εδώ, και τιμούν ως πρωτοπόροι την προσπάθεια που κάνουμε από κοινού για την αφύπνιση  του ανθρώπου. Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για την κρίση που περνάει η χώρα μας, για την κρίση που συμβαίνει στην Ελλάδα. Όμως γνωρίζουμε ότι δεν καταρρέει η Ελλάδα. Καταρρέει ένας ολόκληρος πολιτισμός, καταρρέει ο παναθρώπινος πολιτισμός. Και δεν θα σταθούμε αυτή τη φορά αν το Φως έρχεται από την Ανατολή ή την Δύση, απ’ τον Βορρά ή τον Νότο. Η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ούτε ο Βορράς ούτε ο Νότος, ούτε η Ανατολή ούτε η Δύση, αλλά ήταν το κέντρο ενός σταυρού, όπου πολιτισμοί κι ανθρωπότητες ολόκληρες ζυμώθηκαν παράγοντας Πνεύμα.

Βρισκόμαστε λοιπόν στη μετάβαση μιας νέας Κοσμικής Περιόδου, από τον άνθρωπο της ύλης, τον άνθρωπο της υλικής συνείδησης τον εγκλωβισμένο στις υλικές του ανάγκες, στον άνθρωπο τον πνευματικό, στον συμπαντικό άνθρωπο που φέρει πλέον μια συνειδητότητα πιο διευρυμένη από αυτήν που έφερε τους προηγούμενους αιώνες. Είναι ο άνθρωπος που απελευθερώνεται από κάθε περιορισμένη συνείδηση του εαυτού του και του κόσμου, έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται.

Πολλές φορές έχω πει ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι έθεσαν ευκρινώς τρία ερωτήματα τα οποία αντανακλούν την ίδια τη συνείδηση του ανθρώπου. Τι εστίν άνθρωπος, τι εννοούμε, πώς αντιλαμβανόμαστε και τι ιδέα έχουμε γι’ αυτόν, τι εστίν κόσμος και τι εστίν Θεός. Αυτές οι τρεις έννοιες ιδέες είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Όσοι προσπάθησαν να ελέγξουν τον άνθρωπο με διάφορα συστήματα θρησκευτικά ή πολιτικά, έκαναν ακριβώς αυτό. Περιόρισαν την ιδέα του ανθρώπου για τον εαυτό του, περιόρισαν την ιδέα του ανθρώπου για τον Κόσμο, περιόρισαν και ψαλλίδισαν την ιδέα και τη γνώση του ανθρώπου περί Θείου. Το αποτέλεσμα το βιώνουμε όλοι σήμερα.

Όταν ένα πνευματικό Συμπόσιο διοργανώνεται για την 1^η Απριλίου, έχει υποχρέωση να σπάει τα κατεστημένα του ψεύδους. Η τελευταία ομιλία του Ανθρώπου μπορεί να σημαίνει εκτός των άλλων, όπως είναι γραμμένο για τους έσχατους χρόνους, ότι θα έρθει σαν το κλέφτη μεσ’ τη νύχτα. Τι σημαίνει αυτό; Ποιος είναι ο κλέφτης και ποια είναι η νύχτα.

Σαν τον κλέφτη έρχεται λοιπόν ο Λόγος μέσα στη νύχτα που είναι το συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας (ανατρέποντας την πραγματικότητα που συντηρούμε στο συνειδητό). Έτσι ακριβώς, μπορούμε να αρχίσουμε να ερμηνεύουμε τα γεγονότα της καθημερινότητάς μας διαφορετικά, με μια άλλη επίγνωση, με μια άλλη συνείδηση. Εκεί που ο άνθρωπος εγκαταλείπει τις γνώσεις και μπαίνει στο βίωμα. Ακόμα και οι επιστήμονες χωρίς ενόραση και διαίσθηση δεν θα μπορούσαν να παράξουν επιστήμη. Σήμερα που οι δρόμοι αυτοί συγκλίνουν, του πνεύματος και της επιστήμης, διαλύοντας τις δεισιδαιμονίες και τα σκότη της άγνοιας και της ημιμάθειας, το ανθρώπινο ον καλείται να δρασκελίσει το κατώφλι της αληθινής του υπόστασης και να ανακαλύψει την αληθινή του ταυτότητα. Αυτό που ευκρινώς, πριν από 2000 χρόνια περίπου ο Λόγος διετύπωσε ως εξής, δίδοντας την θεία καταγωγή του ανθρώπου: «Θεοί Εστέ» ή άλλως αποκαλύπτοντας το θείο προορισμό του λέγοντάς του «Έσεσθε ουν ημείς τέλειοι ώσπερ ο Πατήρ μου τέλειος εν τοις Ουρανοίς εστί». Και ο δρόμος για να το κάνει κανείς αυτό, επίσης διατυπώθηκε: «δι’ Εμού εις τον Πατέρα», «Μιμηταί μου γίγνεσθε». Πόσο απέχουμε λοιπόν από αυτή την μίμηση; Πόσο απέχουμε από αυτό το παράδειγμα, από αυτό το πρότυπο; Πόσο εμείς επιλέγουμε συνειδητά να γίνουμε πρότυπο αυτής της νέας κοινωνίας που οραματιζόμαστε; Ευλογημένοι λοιπόν είναι όλοι οι Πρωτοπόροι, όλων των εποχών. Τα ίδια πνεύματα που κατέρχονται εκ νέου να φωτίσουν τον δρόμο του ανθρώπου, ξεκινώντας από εδώ, από μια μικρή κουκίδα στο χάρτη, καθόλου τυχαία, το κέντρο ενός σταυρού που υποδηλώνει θυσία. Κι όπως ακριβώς ένας άνθρωπος σταυρώνεται πάνω στο σταυρό της ύλης, πάνω στον άξονα του πνεύματος και της ύλης για να αναστηθεί, κατά νόμον το έθνος αυτό επιλέχθηκε να σταυρωθεί και να θυσιασθεί για την αποδέσμευση όλων των εθνών. Τώρα που έχει ξεκινήσει ήδη η κρίση τους, η κρίση των εθνών.

Όλοι μας έχουμε παρατηρήσει πράγματα στη ζωή μας κι έχουμε κοινά συμπεράσματα βγάλει. Έχω παρατηρήσει το εγώ μου, το έχετε παρατηρήσει κι εσείς. Έχω μάθει να το διακρίνω, το ίδιο κι εσείς. Ένα άλλο συμπέρασμα είναι ότι το εγώ μου μοιάζει με το δικό σας και το δικό σας με το δικό μου. Μάλλον είναι το ίδιο. Μάλλον είναι το ίδιο για όλους. Αλλάζει μόνο μάσκες, κι είναι πιο τεράστιο απ’ όσο νομίζουμε. Δε μας αφορά μόνο ατομικά αλλά και συλλογικά. Έχει γνώσεις κι εμπειρίες αιώνων, χιλιετηρίδων, είναι ένα θηρίο ανίκητο από τον καθένα από εμάς. Μόνος του κάποιος δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Όμως το κλειδί είναι στη σωστή σύνδεση του ατόμου με τη συλλογικότητα του εαυτού του, με τον Έναν Άνθρωπο, με την Μία Συνείδηση.

Παρακαλώ τον Πατέρα μας, τον Πατέρα όλων μας, την Αγάπη, την Σοφία, να διανοίξει τον νου, την καρδιά και τη συνείδησή μας και μέσα από αυτόν τον εξαγνισμό και την καθαρότητα της διάνοιξης των κέντρων της καρδιάς μας και του νου μας, δεχθούμε το Φως της Αλήθειας Του ώστε να μας ελευθερώσει, όπως είναι γραμμένο για 2000 χρόνια. Κι έτσι, όπως το ζούνε ήδη όλοι αυτοί που βιώνουν ότι η Δευτέρα Παρουσία του Λόγου στις ψυχές μας, είναι ήδη γεγονός. Ήδη ο Λόγος εκπαιδεύει πνεύματά του επίλεκτα σ’ όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, για να φανερώσουν ένα νέο πρότυπο ανθρώπου, ζωής, κοινωνίας. Είναι ένα ντόμινο που θα αρχίσει να πέφτει, ξεκινώντας από εδώ.

Πέρα απ’ τον κλασικό όμως υλισμό που όλοι γνωρίζουμε, σήμερα ορθώνεται μπροστά μας κι ένα άλλο εμπόδιο που πρέπει να διακρίνουμε καλά. Είναι ο πνευματικός υλισμός. Η υλική συνείδηση διακρίνεται από έναν υλιστικό τρόπο σκέψης, με ανάλογες συνήθειες, συμπεριφορές, τάσεις κι επιθυμίες. Ο άλλος υλισμός εκδηλώνεται όταν η συνείδηση ταυτίζεται με την ύλη των κατωτέρων πεδίων του φυσικού, με τη φύση και τις δυνάμεις της. Κι ενώ ο κλασικός υλισμός θεραπεύεται με την ενθάρρυνση και την ώθηση της συνείδησης να συμμετέχει και να ενεργοποιηθεί, να ταυτιστεί στα ανώτερα πεδία, ο πνευματικός υλισμός θεραπεύεται μόνο με την άμεση επαφή με τον Λόγο. Ο πνευματικός υλισμός είναι, ωστόσο, πάντα ανιχνεύσιμος, δεδομένου ότι παραβιάζει την αρχή της Αγάπης.

Ας είναι λοιπόν το κριτήριό μας η Αγάπη, που εκφράζεται με την αρετή στην πράξη, με την προσφορά την ανιδιοτελή, κι ας μην είναι τίποτε άλλο το κριτήριό μας για έθνη, για φυλές, για λαούς ή για άτομα, παρά μόνο η Αρετή σαν κριτήριο αξιολόγησης κι η έμπρακτη εκδήλωση της Αγάπης.

Όταν αγαπάς δεν προσπαθείς να επιβάλεις την προσωπικότητά σου και τα συστήματα αξιών σου. Όσοι αγαπούν γνωρίζουν επίσης ότι μόνο με ταπεινοφροσύνη μπορούν να τολμήσουν να επωμισθούν την ευθύνη αυτής της επιρροής. Χωρίς αυτογνωσία, χωρίς αυτοπειθαρχία, χωρίς απλότητα, χωρίς επίγνωση δεν υπάρχει συνειδητός δρόμος. Δεν εκδηλώνεις το Θεό που υπάρχει μέσα σου αλλά εμπαίζεις το Θεό που έχει καθένας μέσα του. Μπαίνεις στο πρόγραμμα της οποιασδήποτε άσκησης εξουσίας, τροφοδοτείς τον εγωκεντρισμό σου και γίνεσαι σκλάβος των συναισθημάτων και των αδυναμιών σου.

Από αυτό το πλέγμα πλάνης το οποίο εγκαθίδρυσαν τα ιερατεία πρέπει να αποδεσμευτούμε αλλά και να αποδεσμεύσουμε και τους άλλους, που είναι εαυτός μας. Και να βρεθούμε στην επίγνωση ότι δεν υπάρχει άλλος αλλά είμαστε όλοι ένας.

Η πραγματικότητα που έχει ο καθένας σχηματίσει με κάποιο τρόπο λιγότερο ή περισσότερο αποδείχθηκε από εύθραυστη κι ευάλωτη μέχρι αποτυχημένη. Οι επιμέρους πραγματικότητες των ανθρώπων πρόκειται σταδιακά να διαλυθούν ολοσχερώς. Την ομιλία του ανθρώπου θα αντικαταστήσει η Ροή του Λόγου και η μετοχή του ανθρώπου σε Αυτήν. Μια επικοινωνία άμεση, χωρίς ανάγκη όλων αυτών των περιττών στοιχείων που σήμερα έχει. Πρέπει λοιπόν να μεταφέρετε στον άνθρωπο τις πιο ουσιώδεις ιδέες, στις οποίες δομούνται όλες του οι ιδέες και λειτουργίες, όλη του η ζωή. Η θεία σοφία είναι η δημιουργός της νοημοσύνης της Αγάπης. Κι αν είναι η ανθρωπότητα πιο έτοιμη για βιώματα και καταστάσεις που ξεπερνούν τα βιώματα της Πρώτης Παρουσίας, τότε φανταστείτε ότι οι πρωτεργάτες της Επόμενης πρέπει να είναι έτοιμοι για βιώματα πολύ διαφορετικά και πολύ πιο διευρυμένα από εκείνα των πρωτοπόρων Αποστόλων της Πρώτης Κοσμικής Περιόδου. Την εποχή της Πρώτης Παρουσίας πρέπει να υπολογίσετε ότι η ανθρωπότητα δεν ξεπερνούσε τα 150 εκατομμύρια σ’ όλες τις ηπείρους. Σήμερα μιλάμε για 7,2 δις.

Οι διαχειριστές της ενέργειας αυτής έχουν πάρει αποφάσεις μείωσής της για να μπορούν να την ελέγξουν αποτελεσματικά. Και ξέρουν ότι η ισορροπία είναι ευαίσθητη. Το νερό είναι κοντά στο χείλος του ποτηριού. Και κανείς δεν ξέρει ποια σταγόνα απ’ αυτές που πέφτουν θα το ξεχειλίσει.

Αυτή η σταγόνα θα είμαστε εμείς. Αλλά μην το πείτε πουθενά.

Δεν βρισκόμαστε λοιπόν εδώ μόνο για τους εαυτούς μας αλλά και για τ’ αδέλφια μας που χαθήκανε νωρίς, σ’ οποιαδήποτε εποχή, αποδίδοντας έτσι μια ύστατη τιμή, έμπρακτη κι ολοκληρωμένη στη συσκευασία μιας ζωής, αυτής που έχουμε. Δεν μας ανήκει τίποτε άλλο παρά μόνο η ζωή μας και το πέταγμά μας. Μόνο ο έρωτας μπορεί να γεννήσει αυτό το ζωντανό καθημερινό θαύμα στα υλικά πεδία. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να εκπληρωθεί, δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να πραγματωθεί με την Δύναμη του Λόγου. Γι’ αυτό και το κεντρικό θέμα του Εσωτερισμού και του Μυστικισμού είναι ο Λόγος. ο ίδιος Λόγος που πρωτομίλησε ο Ηράκλειτος, ο ίδιος Λόγος που εξέφρασε μαθηματικά ο Πυθαγόρας, ο ίδιος Λόγος που αποκάλυψε με τη διαλεκτική του ο Σωκράτης και στην ονοματοθεσία του ο Πλάτων κι αμέτρητοι άλλοι σ’ όλον τον κόσμο, πνεύματα περίλαμπρα. Ο ίδιος Λόγος για τον οποίο γράφτηκε ότι: «Εν Αρχή είπε και εγένετο». Αυτό τον Λόγο τον Ζωντανό καλούμαστε να διεκδικήσουμε σήμερα ως άνθρωποι Λόγοι, ενώνοντας μέσα μας την θήλυα και άρενα αρχή, ενώνοντας ψυχή και πνεύμα. Ο Θεός θέλει, αγαπά, δημιουργεί αλλά πρώτα απ’ όλα είναι. Κι αυτή η Παρουσία Του φέρνει ένα αίσθημα ειρήνης. Ποια είναι η ταυτότητά μας; Αυτή η Θεία Παρουσία. Είμαστε ουσιαστικά Θεία Ζωή απ’ την οποία δομείται το Πνεύμα μας, η συνείδησή μας, η ψυχή, ο νους, τα σώματά μας, είμαστε φως. Είμαστε όμως Θεία Θέληση, Θεία Αγάπη, Θεία Νοημοσύνη και Θεία Δράση, είμαστε ο Ερχόμενος, ο Αναμενόμενος, ο Σωτήρας και ο Λυτρωτής του ίδιου μας του εαυτού και η ιδέα που μας σώζει. Είμαστε η ίδια η ανθρωπότητα κι ο ουρανός κι η γη κι η δύναμη που τα ενώνει απ’ την αρχή του κόσμου. Σ’ όλη τη γη άνθρωποι με τέτοια βιώματα θα είναι οι σπορείς αυτού του νέου πολιτισμού. Το ίδιο το Φως του Λόγου θ’ αποκαλύψει στην καρδιά καθενός το κρυμμένο μυστήριο, τη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του και τους άλλους.

Αφθονία και Δύναμη Ζωής τα χαρακτηριστικά του Νέου Κόσμου. Αυτάρκεια και ανεξαρτησία, απελευθέρωση απ’ το φόβο, απλούστερος και ευφυέστερος τρόπος ζωής, πιο φυσικός.

Οι διδασκαλίες που περιλαμβάνουν τον άνθρωπο απευθύνονται στην ψυχή, τον ένοικο μέσα στο νου, το διευθυντή της εμπειρίας. Όταν έλθει ο άλλος Παράκλητος, όμως γράφτηκε, Αυτός θα σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και Πυρί. Αυτή η πύρινη μετάληψη πνεύματος που απεικονίζεται στην Πεντηκοστή είναι η Ουσία που ενδύεται στο υλικό πεδίο ιδέες και σκέψεις. Οι μαθητές λοιπόν θα γίνουν έκφραση του οράματος που έχουν για τον κόσμο. Αυτοί θα σταθούν όρθιοι στην περίοδο της δοκιμασίας που υπάρχει ήδη. Πρόδρομοι μιας εσωτερικής στάσης που γίνεται εξωτερική δράση κι εκφράζεται με πράξεις κι όχι με λόγια πλέον και θεωρίες.

Το μυστικό είναι στην κρίσιμη μάζα που θα αποτελείται από εκπαιδευμένους Ανθρώπους Λόγους που θα δράσουν την κατάλληλη στιγμή. Το δεύτερο μεγάλο μυστικό είναι ότι οι Έλληνες είναι στο στόχαστρο διότι μόνο αυτοί μπορούν να συγκεντρώσουν την παρούσα στιγμή την κρίσιμη μάζα που απαιτείται για το έθνος τους και κανένα άλλο έθνος. Και μόλις το κάνουν, το ίδιο θα κάνουν και τα υπόλοιπα έθνη, σαν ντόμινο, γιατί αυτός είναι ο προορισμός τους και θα το κάνουν κατά νόμον. Η συσσώρευση της αρνητικότητας στην Ελλάδα, οφείλεται στην πλεονάζουσα υλιστικότητα που έχει πλήξει μαζί όλους τους πνευματικούς φορείς ανεξαιρέτως. Στα υψηλότερα πεδία αντανακλάται ως πλεονάζουσα εωσφορική δράση, αποτέλεσμα της έντονης εγωκεντρικότητας και του ατομισμού που χαρακτηρίζει τη φυλή. Η μαζική Xριστοποίηση όμως αυτών των εωσφόρων θα κινητοποιήσει τις δυνάμεις της αναγέννησης και της ανάστασης σε όλα τα βασίλεια και τα πεδία, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλες τις συλλογικές οντότητες που θα διαλυθούν και μέσα απ’ αυτές τις οδύνες του τοκετού ένας νέος συλλογικός ανθρώπινος νους , εξαγνισμένος θα ανοίξει τους κρουνούς της Θείας Χάρης, των Δωρεών  της Βασιλείας των Ουρανών.

Αυτή η τελευταία ομιλία είναι του Ανθρώπου που θεώνεται χωρίς μορφή ή πρόσωπο. Φέρει τυπωμένο το όνομά μου επάνω της, μα δε μου ανήκει, ανήκει σ’ Αυτόν που μου το εκπόρευσε για ν’ αφυπνίσει τον άνθρωπο στο Λόγο. Είχα κι έχω την τιμή να το ζω. Είχα κι εγώ την τιμή να σας λέω ότι ο Λόγος διδάσκει, γιατί με δίδαξε και με διδάσκει εξακολουθητικά από εντός μου. Μα πάνω απ’ όλα έχω την τιμή και το δικαίωμα και τη βαθιά υποχρέωση να σας κάνω να νιώσετε ότι η Θέωσή σας είναι εφικτή. Ότι μπορείς να αγαπάς άνθρωπε, να ενώνεις, να προσφέρεις και να ισορροπείς. Να ζεις παντού και στα πάντα. Εγγράφω με την άδειά Σου Πατέρα με το δικό Σου χέρι στον Πλανήτη Γη την Ανάσταση του Ανθρώπου κάθε τάξης και ηλικίας και εξέλιξης αδιακρίτως φυλών και θρησκευμάτων. Λάβετε εκ της Αγάπης του Εαυτού και εν Αυτή πορευθείτε ότι Εγώ Ειμί ο Λαλών εν ταις καρδίαις υμών και λαβόντες Αυτήν θέλετε και υμείς Λόγους Αληθείας και Αγάπης λαλήσετε. Λάβετε την Αγάπη ω Αδελφοί ότι άνευ Αυτής ουδέν εκδηλώνεται. Να είστε όλοι ευλογημένοι.