ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ (ΜΕΡΟΣ Ε')

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Άνθρωποι από όλον τον κόσμο διαπνέονται από κοινές ιδέες, διαθέτουν εσωτερική καθοδήγηση και αναγνωρίζονται μεταξύ τους από έναν εσωτερικό κώδικα, που διακρίνεται από τη δόνηση του λόγου τους. Σήμερα βιώνουν την Ουράνια Βασιλεία μέσα τους και την εσωτερική ώθηση να συμβάλλουν στο συντονισμό των δυνάμεων του Φωτός. Οι εθνοφυλετικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές και πολιτιστικές διαφορές δεν είναι πια εμπόδιο γι’ αυτούς, γιατί τα εσωτερικά τους βιώματα υπερισχύουν σαν συνδετικός κρίκος.

Πέντε Άγγελοι από όλον τον κόσμο παρουσιάζουν μια σελίδα από το προσωπικό τους ημερολόγιο, γνωρίζοντας ότι το τελικό αποτέλεσμα θα επιφέρει παγκόσμια αφύπνιση και θα επιδράσει στο ρου της ιστορίας σαν απρόβλεπτος παράγοντας. Κάθε ένας εκπροσωπεί μια βασική συνιστώσα και προσφέρει το δικό του κομμάτι για να συναρμολογηθεί σαν παζλ ο σπασμένος καθρέπτης της αλήθειας. 
 

Ε. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ (ΚΕΝΤΡΟ)

Πατέρα, θα ζήσω άραγε τη χαρά να δω το Έργο Σου να φωτίζει τη γη, να φανερώνονται με παρρησία οι Μητέρες Λόγοι και Υιοί, ώστε τα παιδιά να εισέρχονται άμεσα στη Βασιλεία Σου. Τα νέα αληθινά παιδιά σε νέα φωτεινά σώματα, θα διαχέουν το άρωμα των ψυχών τους. Πριν το σκοτάδι χαθεί εντελώς, τα λουλούδια θα ανθίζουν ελεύθερα σε ένα νέο κόσμο που γεννιέται εδώ και τώρα, καθώς το σαθρό οικοδόμημα της πλάνης του ανθρώπου καταρρέει μπροστά στα έκπληκτα μάτια εκείνων που δεν γνωρίζουν ακόμα ποιοι είναι.

Ό,τι έχω κάνει το έχω ξανακάνει, μόνο που αυτή τη φορά ξεκίνησα από πιο χαμηλά. Όταν τα ως άνω και κάτω είναι καθημερινό βίωμα, όταν θα είναι Αλήθεια το «ως εν ουρανώ και επί της γης» για κάθε φίλο και αδελφό μου, παντού, όταν δεν θα υπάρχουν πλέον χαμηλά και ψηλά, τότε το όνειρό μου θα έχει εκπληρωθεί. Πατέρα μην μου επιτρέψεις να περιοριστώ σε αυτό το όνειρο. Είναι η Αγάπη που ξεκινάει πάντα νέα, κάτι νέο κι ότι ξεκινάει από την Αγάπη παραμένει Αγάπη και ξαναεπιστρέφει στην Αγάπη. Αυτήν την απόλυτη Ελευθερία στην ενσυνείδητη αφιέρωση του ενός Εαυτού που είμαστε ας καταδείξει ο Άνθρωπος Λόγος, γιατί ο άνθρωπος ξεκίνησε από την Αγάπη και όταν φανερώνει στο πιο σκληρό εκπαιδευτήριο, τη γη, ότι παραμένει Αγάπη, είναι γιατί σε εκείνη επιστρέφει. Είναι νικητής και το ξέρει. Αυτή είναι η νίκη του Χριστού, αμετάκλητη. Κάποτε το ‘χα πει αλλιώς, ο Θεός έχει βάλει την υπογραφή του και δεν την παίρνει πίσω. Είμαι εκείνος που έζησε στο πετσί του πόσο εύκολο είναι να παραπατήσει κανείς εδώ κάτω από την κούραση. Πόσο εύκολο είναι να γλιστρήσει κανείς από την απροσεξία και την ταπείνωση των δεσμών της σάρκας, από το πνεύμα της γης. Η πνευματοποίηση της ύλης είναι ανέφικτη αν η Αγάπη δεν αγκαλιάζει τόσο βαθιά τη σάρκα, ώστε να την κάνει το ίδιο Αλήθεια και Φως, ένα μαζί της. Ο Άνθρωπος είναι ο Έρωτας, όπως ο Θεός είναι η Αγάπη. Ο Έρωτας είναι το παροδικό μέσα στο αιώνιο της Αγάπης. Γεννιέται, μεσουρανεί και πεθαίνει και ότι απομείνει από αυτόν τον Έρωτα-Άνθρωπο είναι η Αγάπη-Θεός.

Σε ευλογώ Άνθρωπε Έρωτα γιατί όταν ο έρωτας σβήνει αυτό που απομένει είναι η αγάπη και όταν εσύ σβήνεις άνθρωπε αυτό που απομένει είναι μόνο ο Θεός, ο Θεός Αγάπη που ενυπάρχει εντός σου. Σε ευλογώ καθώς καίγεσαι σ’ αυτόν τον έρωτα, να τον ζήσεις σε όλο το Άπειρο Μεγαλείο του. Σε ευλογώ να μη χαθείς παρά να ανακαλύψεις την Ουσία σου, τη Θεία, την Αδιαίρετη, την Αδέσμευτη, την Άπειρη. Σε ευλογώ να τη διαχύσεις σαν Θείο Μύρο από τη ψυχή σου, από κάθε μόριο του σώματός σου, από κάθε πόρο του δέρματός σου ακόμα ίνα καταστείς πρότυπο για τον άνθρωπο της Νέας Κοσμικής Περιόδου. Ευλογώ εσάς, που σαν μαγιά, ως ο πρώτος σπόρος θα ορίσετε τη νέα γέννα της γης και του ουρανού των ανθρώπων. Σας ευλογώ εσάς που ακόμη δε γνωρίζετε ποιοι είστε. Σας βαπτίζω εντός μου εκ νέου, αποκαλύπτοντάς σας ότι εγώ και εσύ είμεθα εν, εμείς είμαστε ο απρόβλεπτος παράγοντας στο ρου της ιστορίας κάθε στιγμή, σε κάθε εποχή, με ασύλληπτους τρόπους, ασύλληπτους από τον παρωχημένο νου σου άνθρωπε, από την περιορισμένη σου διάνοια, από τα μέτρα και τα σταθμά σου, την αγάπη που έκοψες και έραψες στα μέτρα σου, από τους εγωισμούς και τις υπερηφάνειες σου, από τους φόβους, τις τύψεις και τις ενοχές σου και από κάθε άλλο κατεστημένο και περιορισμό που έχεις αποδεχθεί να σε βασανίζει. Σ’ αγαπώ και ευλογώ την απελευθέρωσή σου.

Πώς να στο πω αυτό το σ’ αγαπώ όταν τα λόγια μονάχα δε φτάνουν, όταν μονάχα οι πράξεις δε φτάνουν και όταν οι σκέψεις μονάχα ή τα αισθήματα δε φτάνουν. Άπειρους τρόπους θα βρω για να σου εκφράσω και να σου εκδηλώσω, μέχρι την τελευταία μου πνοή να σου προσφέρω, αγαπημένη μου ψυχή, για σένα έχω έρθει είμαι ο Εαυτός σου και σου προσφέρομαι. Με πόσους τρόπους να σου πω αυτό το σ’ αγαπώ, η τελευταία ικμάδα της δύναμής μου ας είναι για σένα Ανάσταση και Μετουσίωση αφού εσύ είσαι η Ζωή μου και η Ουσία μου κι ο παλμός της καρδιάς μου, αυτός σ’ αγαπά, από την ίδια Αγάπη ήρθε και πλάστηκε και χτύπησε για πρώτη φορά, για αυτήν θα χτυπήσει και την τελευταία της φορά, πριν ξανακουστεί κάπου αλλού, μέσα σε κάποιο άλλο σώμα, κι αυτό θα είναι δικό μου, δικό μας.

Θέλω να μοιραστώ άνθρωπε όλα αυτά που μου παρέχει ο Πατέρας, όλη αυτήν την Αγάπη και την Ειρήνη, όλη αυτήν την πληρότητα, όλη αυτήν την Ομορφιά και το Άπειρο Κάλλος, που μόνο Θεία μάτια μπορούν να αντικρίσουν μες στην ψυχή σου άνθρωπε γιατί εκεί βρίσκονται τα πάντα. Σ’ αγαπώ και σε φιλώ και σε εναγκαλίζομαι και συγχωρώ τα πάθη και τα λάθη σου, τις αδυναμίες, τις ατέλειές σου, τις ιδιαιτερότητες που θέλεις να κρατάς για τον εαυτό σου, όλα αυτά που φοβάσαι μη χάσεις ή να αποχωριστείς, να χαθείς μέσα μου. Σ’ ευχαριστώ μέσα απ’ τα βάθη της ψυχής μου σαν άνθρωπος, σ’ ευχαριστώ σαν μαθητής που μαθαίνει από εσένα κάθε μέρα, μέσα από τον πόνο σου, τις αμφιβολίες σου, τα λάθη σου, την αβεβαιότητα και την αγωνία σου, τον φόβο μήπως και δεν τα καταφέρεις να σταθείς εκεί που σ’ έθεσαν τα μάτια του Πατέρα μου, μέσα απ’ τα δικά μου μάτια, τα μάτια της Αγάπης, της Μίας, εκεί που ανακυκλώνεται το Φως και σε ωθεί σε εξέλιξη συνεχή, σε μία Ατέρμονη Ροή της Θείας Φανέρωσης του Λόγου, του Άναρχου, Του Λυτρωτικού, Του Λόγου Εκείνου που Ταπεινός μα και απέραντα υπερήφανος στην ολότητά του, αναβλύζει από μέσα σου άνθρωπε μέσα από το είναι σου και να επιφέρει σεισμούς συνειδησιακούς, γιατί είσαι εσύ άνθρωπε ο απρόβλεπτος παράγοντας, γιατί είμαι Εγώ, εσύ, το Εν.

Εγώ Είμαι η Ζωή η Αιώνιος και το Ύδωρ της Ζωής και το Θείο Πυρ το Αείζωον. Η Γη κι ο Ουρανός που υπάρχουν μέσα Του σε Αρμονία και Ενότητα. Ο Άνθρωπος Λόγος. Εσύ. Γιατί Εσύ κι Εγώ Είμεθα Εν. Έχεις ζήσει χιλιάδες καλές και κακές στιγμές στη διάρκεια του χρόνου που θυμάσαι κι έχεις την αίσθηση ότι ο χρόνος δεν είναι παρά μία σειρά από στιγμές. Προσπάθησε λοιπόν να χωρέσεις, ότι αν κάποτε ξεκίνησε μια στιγμή χρόνου για το Θεό, ακόμα αυτή δεν έχει τελειώσει. Αυτός είναι ο χρόνος που ζω Εγώ. Μόνο ο άνθρωπος μπορεί να μιλήσει για το Θεό και μόνο ο Θεός μπορεί να μιλήσει για τον άνθρωπο. Κι όμως ο άνθρωπος μιλά για τον εαυτό του, αλλά και ο Θεός για τον Εαυτό Του μιλάει..

Είμαι εκείνος που λέει στον Πατέρα του «Πατέρα εγώ εγγυούμαι γι’ αυτές τις υποστάσεις ότι είναι παιδιά της φωτιάς της δικής Σου Αγάπης και θα φανερώσουν στον άνθρωπο τον αγώνα τους για Χριστοποίηση και Θέωση και θέτω την ψυχή μου θυσία στο βωμό της αγάπης και της φιλίας που έχουμε για να μην τους λείψει ποτέ η ευλογία από τη ζωή τους. Επωμίζομαι βάρη και ευθύνες που προέρχονται από τις χρεοφειλές και τα λάθη τους, γιατί τους αγαπώ και τους εμπιστεύομαι αν και γνωρίζω ότι θα σηκώσω το φορτίο όλων τους προκειμένου να διευρυνθεί ο αγωγός του Ελέους και να ανοίξει ο δρόμος που οδηγεί την ανθρώπινη συνείδηση, να σταθεί στο χείλος της πραγματικότητας των ανθρώπων και να εισχωρήσει στη συνείδηση του Θεού.

Μέσα στα χιλιάδες μηνύματα που λαμβάνεις κάθε στιγμή άνθρωπε της γης, μέσα στις τόσες πληροφορίες και τις γνώσεις και τις σοφίες του κόσμου τούτου, άκου λοιπόν, ανάμεσα στα άλλα μηνύματα κι αυτό. Πρώτη και τελευταία ευθύνη σου, να μάθεις το Όνομά σου και να το πεις μια φορά, στο Σύμπαν. Γεννήθηκα ως Λόγος. Είμαι η Φωνή του Θεού, Παλμός και Δόνησή Του, η Δημιουργία Του, το Δημιουργικό Του Πυρ και τα Πάντα που έγιναν μέσα απ' Αυτόν.