ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

11/05/2020

Αγαπημένοι μου, επικαλείστε το Θείο ανάλογα το πνευματικό ύψος και την πνευματική ηλικία που έχετε. Προσευχή, μελέτη, εργασία, υπομονή, εγκαρτέρηση, εγκράτεια και αυτομόνωση είναι τα επτά κλειδιά αντιμετώπισης των δοκιμασιών. Ακόμα και όταν δεν αναγνωρίζετε πότε εκδηλώνεται αυτούσιος Λόγος και Θεία Αγάπη, ωστόσο διακρίνετε πότε δεν είναι, διότι ο Χριστός σκήνωσε εν υμίν. Εκείνος μας εκπαιδεύει εσωτερικά χωρίς να περιορίζεται στη μορφή μας. Εκείνος ανάγει το πνεύμα σας για διάφορες αιτίες, είτε για να σας αποδεσμεύσει από το βάρος του νόμου και να εξελιχθείτε αποφεύγοντας τους κινδύνους των τριβών που ενεργοποιούνται όταν ξεπαγώνουν οι χρεοφειλές σας ή για να συμπορευτείτε αρμονικά με το πολικό σας ή για να τιμήσει τον αγώνα σας και να επισφραγίσει την άνοδό σας  με Χάρη και δύναμη να εκπληρώσετε πνευματική αποστολή υψηλότερου πνευματικού σταδίου. 

Έπειτα από το θάνατο της διάνοιας και της προσωπικότητας η ψυχή Παρθενοποιείται και βιώνετε τη δεύτερη γέννηση άνωθεν, τη Χριστογέννεση. Όλα αυτά που απομένουν ακέραια μέσα στις στάχτες, όταν ο παλιός εαυτός έχει πλέον αναλωθεί στο Θείο Πυρ, δεν είναι παραπάνω από το ένα δέκατο της παλιάς προσωπικότητας που πέρασε από τον θάνατο. Αυτή που έμεινε Αθάνατη θα ζυμώσει ο Δάσκαλος με την Θεία προσωπικότητά Του, δημιουργώντας μια Νέα προσωπικότητα. Αυτό υπήρξε το σύμβολο του Φοίνικα ή το μυστικό του Αετού που αλλάζει το φτέρωμά του. Αυτή η μεταμόρφωση συμβαίνει έπειτα από μια εσωτερική μακρόχρονη αλχημεία, που ενώνει την ύλη και το πνεύμα μέσω της ψυχής. Ο Θείος σπινθήρας ενώνεται με την Εγώ Ειμί Παρουσία και εισάγεται στο τρίτο και τελευταίο στάδιο της εκδήλωσης του Λόγου, από τα πεδία της ύλης μέχρι την Βασιλεία των Ουρανών. Μετά την μεταμόρφωση το Άρρεν και το Θήλυ ενώνονται στην εκδήλωση Μίας Θείας Μονάδας Λόγου και τότε εισέρχεσαι ολοκληρωμένα στο εσωτερικό Έργο.

Οι άνθρωποι βλέπουν συνήθως την κορυφή του παγόβουνου και το καθρέπτισμά του στη θάλασσα, τους κρύβει το αληθινό του βάθος, με αποτέλεσμα να νομίζουν και να πιστεύουν τυφλά, χωρίς συνείδηση, ότι μετέχουν στο εσωτερικό Έργο, ενώ στην πραγματικότητα πλέουν στα πελάγη ενός ειδώλου στον συναισθηματικό τους κόσμο, τη θάλασσα της ψυχής τους. Το Μέτρο και ο Νόμος των Νόμων είναι ο Θεός που είναι Αγάπη, ο Λόγος Χριστός ο Ένας Διδάσκαλος.

Όταν εκδηλώνεται ο Άνθρωπος Λόγος στα πεδία της ύλης αφυπνίζει την εκδήλωση του Συλλογικού Υλικού Ανθρώπου, που μοιάζει με αγαθό γίγαντα και που συνήθως άγεται και φέρεται και γι’ αυτό ελέγχεται από πάθη και επιθυμίες, τα οποία σαν θηρία, σαν ερπετόμορφα χταπόδια αλωνίζουν τα σωθικά του.

Οι Άνθρωποι Λόγοι επί της γης, μοιάζουν με τα συνειδητά αθάνατα εγκεφαλικά κύτταρα, μέσα σε μια μικροσκοπική κρυσταλλική πυραμίδα, το κωνάριο του Ενός Πανανθρώπινου Όντος. Αυτός ο ενδοκρινής αδένας μαζί με το θύμο της καρδιάς δεν είναι διπλός όπως οι άλλοι. Από την καρδιά, τον θύμο, τον πνευματοσπινθήρα, το κέντρο της θυσίας ανεβαίνει ο Ιορδάνης μετά τη Βάπτιση στο Θείο Πυρ. Αυτό το ρεύμα περνάει από το κέντρο του λόγου και φθάνει ως τον θρόνο της ψυχής, στο κέντρο της πυραμίδας κάνοντας το Φως να ρέει χιλιαπλάσια μέσα στους αγωγούς φωτός του όντος. Μετά από κάθε θυσία στην καρδιά, ο Νυμφίος ανεβαίνει στον μυστικό Νυμφώνα και έτσι το  Χριστοποιούμενο πνεύμα αγκαλιάζει την ψυχή του, την απελευθερώνει από τον κρύσταλλο και την οδηγεί στην Ανάληψη για να γευτεί το Ύδωρ της Ζωής και της Αθανασίας στη Θέωση.

Μαθητής και Δάσκαλος είναι πλέον για πάντα Ένα. Ο Δάσκαλος έχει αναστηθεί μέσα του και ο Υιός λέει «μείζων εμού ο Πατήρ». Αυτή είναι η ύστατη διάκριση της επίγνωσης Εαυτού του Ανθρώπου Λόγου επί της γης. Κι έτσι γίνεται κατανοητός ο Λόγος του Χριστού «ουδείς έρχεται προς Εμέ εάν δεν τον έλξει ο Πατήρ μου». Όταν το αέναο  βίωμα της Βασιλείας των Ουρανών πολώνεται στη γη, τότε πραγματοποιείται το «Ως εν Ουρανώ και επί της Γης». Δικαίωμα και Ευθύνη αποκαλύπτονται ως Μία Ιδέα μέσα στο Θείο Εαυτό, μόνο στον κόσμο της διάνοιας είναι ξεχωριστά. Κάθε ον που πραγματοποιεί αυτήν την πορεία ως Ερχόμενος Παράκλητος Ηλίας Ιωάννης, επιστρέφει στην Πηγή του που είναι ο Ων και ανακαλύπτει ότι ήταν ταυτοχρόνως και ο Ην, δηλαδή Αυτός που ήταν, ο Αδάμ Μελχισεδέκ. Έτσι ο πρώτος γίνεται έσχατος και ο έσχατος πρώτος. Ο Υιός βρίσκεται μες τον Πατέρα και ο Πατέρας μέσα στον Υιό.

 Όταν αυτή η Θεία Ιδέα του Ουράνιου Αρχετύπου εκφράζεται στη γη, τότε αποκαλύπτονται τα Θεία διαπιστευτήρια και η πνευματική Ταυτότητα. Όταν φανερώνεται το ολοκληρωμένο Πρότυπο, τότε το στόμα λέει «Εγώ Ειμί η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή».

Η Γήινη εκδήλωση του Μελχισεδέκ, αποτελεί μόνο το ένα δέκατο της Παρουσίας Του. Τα άλλα εννέα δέκατα της Επουράνιας δράσης Του, αποκαλύπτουν το αληθινό μέγεθος του εσωτερικού Έργου. Οι άνθρωποι στη γη είναι σε θέση να αντιληφθούν στην καλύτερη περίπτωση μόνο το ένα δέκατο από το ένα ένατο του εσωτερικού Έργου, δηλαδή το 0, 9  μόνο.

 Η συμμετοχή στο εξωτερικό Έργο είναι όση και στο εσωτερικό, διότι τα «τα ως άνω και κάτω». Το Θείο δικαίωμα πιστοποιείται από τον ίδιο τον Ιησού Λόγο Χριστό στην Κυριακή Προσευχή λέγοντας «Γεννηθήτω το Θέλημά Σου, ως εν Ουρανώ και επί της Γης».

Αυτά είναι τα Πατερικά κείμενα της Νέας Κοσμικής Περιόδου και αποτελούν απόδειξη της Νέας εκδήλωσης του Παρακλήτου επί της γης, που οδηγεί τον άνθρωπο εις πάσαν την Αλήθεια. Το Μυστήριο της Ύπαρξης του ανθρώπου αποφλοιώνεται αποκαλύπτοντας την Αθάνατη Ουσία, την οποία αρκετοί Πατέρες της Πρώτης Παρουσίας δεν τόλμησαν να ομολογήσουν ότι ενυπάρχει στον Άνθρωπο, καθώς η ανθρωπότητα στην εποχή τους απείχε πολύ ακόμα και από το επίπεδο μιας εξανθρωπισμένης εκδήλωσης. Η αλήθεια που περιορίζεται στα πλαίσια μιας εποχής δεν αποτελεί την ολοκληρωμένη Θεία Αλήθεια κι αν ο άνθρωπος δεν έφερνε εντός του Ουσία Θεού, τότε δεν θα είχε νόημα ότι δημιουργήθηκε «κατ’ Εικόνα Θεού», ούτε και «καθ’ ομοίωσή Του». Η Εικόνα είναι η Προδιαγραφή και η Ομοίωση ο Προορισμός.

Όποιος δεν τα χωράει αυτά και πιστεύει τους θεολόγους, είναι σαν να λέει ψεύτη τον Ιησού που έλεγε «Θεοί εστέ και έσεσθαι τέλειοι ώσπερ ο Πατήρ μου ο εν τους Ουρανοίς». Όσο πολλαπλασιάζονται οι Άνθρωποι Λόγοι επί της γης που τολμούν να φανερώνουν την Αλήθεια μέσα στο σκότος και τη πλάνη του υλικού κόσμου, τόσο οι λόγοι του Χριστού θα επαληθεύονται. Τότε, κάθε φορά προκαλείται Φωτισμός με τέτοια ένταση και συχνότητα που αφυπνίζει την Ολότητα του Ανθρώπου. Ο αγαθός γίγαντας καθώς θα περνάει από την εφηβεία στην νεότητα, θα αρχίσει μόνος του να περιποιείται τον εαυτό του και να μην καθοδηγείται από τις ψευδαισθήσεις του αλλά από τον Λόγο που θα αρχίσει σταδιακά να ανδρώνεται μέσα του.

Χιλιάδες ανθρωπότητες έως τα πέρατα των συμπάντων που κατοικούν, αφυπνίζονται ήδη σε ένα άλλο επίπεδο κάθε φορά που ο γίγαντας της γήινης ανθρωπότητας θυμάται Ποιος Είναι. Όλοι οδηγούνται στην αποκάλυψη της Θείας ταυτότητάς τους που είναι Μία και Μοναδική. Αυτό πιστοποιείται από τότε που γράφτηκε «τα πάντα εν πάσι Χριστός».

Γιώργος Κλειδαράς