Η Εσωτερική Επανάσταση του Ανθρώπου

23/4/2017

Μιχάλης Οκταποδάς

Ανοίγω ένα λεξικό και στη λέξη «Επανάσταση» βρίσκω τις εξής δύο ερμηνείες:

Α) Ομαδική εξέγερση κατά των κρατούντων

Β) Απότομη μεταβολή για βελτίωση και πρόοδο.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων λαμβάνει τις ερμηνείες αυτές μόνος ως προς την εξωτερική τους, υλική-αντικειμενική διάσταση. Εξέγερση κατά των κρατούντων εξουσιών (πολιτικών, οικονομικών, στρατιωτικών, θρησκευτικών κ.λπ.).

Βελτίωση και πρόοδο της ανθρωπότητας (καλύτερα αυτοκίνητα, σπίτια, τηλέφωνα, μηχανήματα κ.λπ.)

Και είναι λάθος αυτό;. δεν πρέπει ο άνθρωπος να βελτιώνει τις συνθήκες της ζωής του;. όχι βέβαια, ορθόν είναι να βαδίζεις και να εξελίσσεσαι προς το καλύτερο.

Όμως ο άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος. Η φύση του δεν είναι μόνο υλική. Είναι τρισυπόστατος. Πνεύμα, ψυχή και σώμα. Το μεν υλικό σώμα θνησιγενές ή δε πνευματοψυχή αεί ζώσα. Και αυτό σήμερα δεν είναι ιδεοληψία αλλά επιστημονική παραδοχή. Με αυτό ως δεδομένο, σοφόν είναι να μεταφέρουμε την έννοια της επανάστασης στην εσωτερική της διάσταση. Δηλαδή στο χώρο εκείνο που θα την ερμηνεύσουμε σαν εξέγερση των κρατουσών ιδεών μας, για να μας οδηγήσει στην απότομη μεταβολή για βελτίωση και πρόοδο της εξέλιξης του ανθρώπου.

Ο χώρος εκείνος όπου κινούνται οι ιδέες μας είναι ο νους. Από εκεί τις λαμβάνουμε, τις επεξεργαζόμαστε με την διάνοιά μας και γίνονται σκέψεις οι οποίες με την σειρά τους, με το δυναμικό της δικής μας βούλησης γίνονται πράξεις.

Άρα, η εξέλιξη του ανθρώπου είναι συνδεδεμένη με την αλληλουχία αυτής της λειτουργίας. Επειδή λοιπόν κάθε λειτουργία παράγει κάποιο αποτέλεσμα και κάθε αποτέλεσμα προέρχεται από κάποια αιτία, οι αιτίες κινούνται στο χώρο των ιδεών μας και τα αποτελέσματα φανερώνονται δια των πράξεών μας στον αισθητό υλικό μας χώρο.

Αν τα αποτελέσματα αυτά δεν μας ικανοποιούν, δεν μας προσφέρουν βελτίωση και πρόοδο, χαρά, ευδαιμονία, ισορροπία, αρμονία, ελευθερία, αγάπη κι ευτυχία, αυτό σημαίνει ότι έχουμε υιοθετήσει λάθος ιδέες. Ιδέες περιορισμού,  μερικότητας και διαχωρισμού. Ιδέες που δεν μας επιτρέπουν να λάβουμε ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη απάντηση στα τρία βασικά υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου: Τα εστίν Θεός; Τι εστίν Κόσμος; Τι εστίν Άνθρωπος;

Έτσι λοιπόν, ο άνθρωπος εγκλωβισμένος μέσα στον λαβύρινθο των ατελών και περιορισμένων ιδεών του, συμμετείχε σε εκατοντάδες επαναστάσεις βίας και πολέμους μίσους και αιματοχυσίας, κάθε φορά που κάποιος ή κάποιοι του παρουσίαζαν μια ιδέα, λίγο πιο ευρύχωρη, λίγο πιο δίκαιη, για να ελευθερωθεί από αυτούς τους εκάστοτε κρατούντες. Μέχρι να αντιληφθεί ότι βρίσκεται και πάλι εγκλωβισμένος μέσα σε ένα μεγαλύτερο λαβύρινθο, σε μια μεγαλύτερη φυλακή. Και πάλι, δεν έβρισκε τις απαντήσεις που να τον καλύπτουν πλήρως στα βασικά του ερωτήματα. Βέβαια, πάντα υπήρχαν κάποιοι περίεργοι «επαναστάτες» που παρουσίαζαν μια τελείως διαφορετική ιδέα περί της επαναστάσεως. Τους έλεγαν προφήτες, ιερείς, ήρωες, φιλόσοφους, πρόδρομους, σοφούς, δασκάλους… Μίλησαν στους ανθρώπους για έναν Θεό Δημιουργό, μίλησαν για Θεογονία, Κοσμογονία και ανθρωπογονία. Μίλησαν για την άναρχη Αρχή και το ατελεύτητο Τέλος.

Κάποιος είπεν «Εν το Παν», κάποιος είπε «ο Θεός επιμερίστηκε σε κάθε άνθρωπο εκ του Ιδίου Είναι». Άλλος είπε «όσο δυνατόν τοις ανθρώποις εξομοιούνται τοις θεοίς». Άλλος μίλησε περί της ψυχής ως Αθανάτου Ουσίας που φέρει εντός του ο άνθρωπος. Άλλοι για τους αθάνατους Θεούς και τους Ημίθεους. Κάποιοι μίλησαν για την «Βασιλεία των Ουρανών»., που είναι ο θρόνος του Πατρός Γεννήτορος ορατών τε πάντων και αοράτων. Κάποιοι μίλησαν για τον Μεσσία τον Ομοούσιο και Άναρχο Υιό και Λόγο του Πατρός και για το Πανάγιο και Ζωοποιό Του Πνεύμα. Κάποιος καλούσε σε μετάνοια τους ανθρώπους για να προετοιμασθούν να δεχθούν και να πιστεύσουν την ενσάρκωση του Λόγου – Υιού στην Πρώτη Του Παρουσία στη Γη.

Μέσα από όλες αυτές τις διδαχές ο εξελισσόμενος άνθρωπος άρχισε να ολοκληρώνει μια πληρέστερη εικόνα και να παίρνει πιο ουσιαστικές απαντήσεις στα βασικά ερωτήματά του. Οι ιδέες του περί του Εαυτού του, του Κόσμου που τον περιβάλλει και του Θεού άρχισαν να ενώνονται μέσα στο στοχασμό του. Ο τίμιος και ενάρετος ερευνητής αναγνώρισε μέσα του την Αλήθεια και την λειτουργικότητα μιας αλληλοσυνδεόμενης δημιουργίας που τον εμπεριέχει. Και επειδή μιλάμε για την προ Χριστού περίοδο της εξέλιξης της ανθρωπότητας, πρέπει να πούμε ότι σε αρκετά μέρη του κόσμου, κυρίως όμως στην Ελλάδα, οι επαναστάσεις των ιδεών στην φιλοσοφία, την επιστήμη, την τέχνη, την τεχνολογία και τον πολιτισμό επέφεραν ουσιαστική μεταβολή, πρόοδο και εξέλιξη στην ανθρωπότητα.

Ο Ελληνισμός ήταν πάντοτε για την ανθρωπότητα εκείνος που διέλυε τα δεσμά της άγνοιας και τα σκοτάδια της βαρβαρότητας. Η Ελληνική Παιδεία και η Ελληνική Κοσμοθεώρηση οδηγούσε τον άνθρωπος στην Ευζωία, στην Ευδαιμονία και στην Ελευθερία. Ήταν μια διαρκής και εξελισσόμενη πνευματική και πολιτισμική Επανάσταση. Έδειχνε στον άνθρωπο μια αφετηρία και μια καταγωγή που ξεπερνούσε τα γήινα όρια και ακουμπούσε τα ουράνια. Γι’ αυτό και ανέπτυξε προσωπική σχέση και επικοινωνία με τους θεούς του, όταν η υπόλοιπη ανθρωπότητα προσκυνούσε επίγειους θεούς, βασιλιάδες και αυτοκράτορες.

Επειδή όμως η γνώση του Ενός Θεού περιορίστηκε μέσα στα αρχαιοελληνικά μυστήρια, η γνώση στους πολλούς δινόταν μέσα από την μυθολογία, με αποτέλεσμα να περιορισθεί και πάλι μέσα στην διττότητα. Άλλο ο Θεός και άλλο ο άνθρωπος. Οι Θεοί είναι αθάνατοι και οι άνθρωποι θνητοί και εν πάση περιπτώσει άντε να καταστεί ο ενάρετος άνθρωπος ήρωας ή ημίθεος. Η Θεία Οικονομία όμως του Πατρός ενανθρώπισε τον Άναρχο Υιό και Λόγο του Θεού Ιησού Χριστό, Ομοούσιο και αχώριστο με τον Πατέρα και το Πνεύμα Του το Άγιο, για να μας διδάξει εκ νέου την μία και αναλλοίωτη Αλήθεια.

Μας προσφώνησε Αδελφούς Του και μες είπε «Θεοί εστέ και Υιοί Υψίστου Πατρός Πάντες».

Μας θύμισε ποιοι είμαστε, γιατί ο Θεός Θεούς γεννά.

Μας θύμισε την καταγωγή μας από την Βασιλεία των Ουρανών, γιατί ο Θεός εκεί Είναι.

Μας έδειξε τον προορισμό μας λέγοντάς μας «Δι’ εμού εις τον Πατέρα», γιατί θα Χριστοποιηθούμε για να Θεωθούμε και να επιστρέψουμε στην Βασιλεία των Ουρανών.

Μας είπε και το πώς να το κάνουμε «Αγαπάτε Αλλήλους». Και σφράγισε την διδασκαλία Του με την Σταυρική Του Θυσία και την Ανάστασή Του.

Αυτή είναι η μία Αλήθεια. Γιατί Αυτός που σου ενεργοποιεί την μνημοσύνη, σου θυμίζει αυτά που έχεις ξεχάσει και σε ανασύρει από την λήθη, γίνεται η Αλήθεια.

Και Αναστάς ο Κύριος και Θεός ημών Ιησούς Χριστός εσκήνωσεν εν ημίν.

Κι έγινε ο Εσωτερικός Χριστιανισμός μια Νέα Επανάσταση μέσα στο νου, την καρδιά και την συνείδηση των ανθρώπων. Ήρθε σαν συμπλήρωση της επανάστασης του Ελληνισμού που είχε προετοιμάσει τον δρόμο. Ο μύθος του Ελληνισμού γίνεται παραβολή στον Χριστιανισμό και Λόγος του Θεού. Για να μπορέσει κάθε αγαθό πλάσμα της οικουμένης, παιδί ή ηλικιωμένος, γυναίκα ή άνδρας να την παρακολουθήσει και να την ακολουθήσει.

Ελληνοχριστιανισμός, η μόνη ολοκληρωμένη, ειρηνική και σωτήρια Επανάσταση στην μακραίωνη εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας. Με μόνη προϋπόθεση την ολοκληρωτική μετάνοια μετακίνηση του νου, από ιδέες περιορισμένες διαχωριστικότητας σε ιδέες άπειρες, σε ιδέες ενότητας και αποκατάστασης. Μια συνεχής επανάσταση Θείων Ιδεών που γίνονται σκέψεις και αυτές με τη σειρά τους θεάρεστες πράξεις και προσφέρονται ως δυναμικό και καύσιμο στο ξεπέταγμα του ανθρώπου προς την οδό της επιστροφής του στο Θεό Πατέρα.

Εμείς όμως, μετά από 2000 χρόνια και πάλι περιορίσαμε την διδασκαλία του Ιησού Χριστού και πάλι εγκλωβιστήκαμε στην διττότητα και την άρνηση του Θείου Θελήματος. Λέμε ότι εκείνος ήταν Θεός, κατέβηκε και ενσαρκώθηκε αλλά ήταν ο απ’ Αρχής Τέλειος. Αν ερωτηθούν οι Χριστιανοί όλου του κόσμου σήμερα ποιο είναι το μήνυμα της διδασκαλίας του Χριστού και τι κάνουν για να το εφαρμόσουν, θα πουν ότι προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Και λένε αλήθεια. Αλλά ξεχνούν ότι μας είπε να γίνουμε τέλειοι, όπως είναι Τέλειος ο Πατέρας μας στους Ουρανούς.

Και περιμένουν όλοι την Δευτέρα Παρουσία του Λόγου Χριστού να ξανακατεύει από τους Ουρανούς, για να μας ξανασώσει. Μα ο Χριστός εσκήνωσε μέσα μας και μας είπε ότι, όταν έλθει το πλήρωμα του Χρόνου, θα μας στείλει τον Παράκλητο που θα μας οδηγήσει εις πάσαν την Αλήθειαν. Και ο Παράκλητος απεστάλη στον άνθρωπο και είναι το Πνεύμα της Αληθείας. Είναι ο Δάσκαλος Ιωάννης, είναι Εκείνος που δεν ξέχασε ποιος αληθινά είσαι, είμαστε άνθρωπε. Και δεν εστάλη για να σε σώσει αλλά για να σε εκπαιδεύσει. Για να σου αποσυμβολίσει με καθαρότητα και σαφήνεια κάθε ιδέα πλάνης και άρνησης που έχεις μέσα στο νου σου. Είναι ο εκπαιδευτής του νου του ανθρώπου, που είναι ενωμένος με τον Νου του Λόγου Χριστού. Καθαρίζοντας και ανακαινίζοντας τον χώρο του νου σου, εμφυσά τις ιδέες του Νου του Χριστού δια της διαχύσεως του φωτισμού του Αγίου Πνεύματος. Αυτό συμβαίνει με την αποδοχή της μαθητείας που ο Δάσκαλος Ιωάννης σου παρέχει από την δική σου Ελεύθερη Βούληση.

Έτσι, μεταλάσσεται ο άνθρωπος γιατί λειτουργώντας πλέον με τον Χριστικό Νου ενεργοποιείται ο Ένας Δάσκαλος, ο Λόγος Χριστός που εσκήνωσε εν ημίν. Και ο Άνθρωπος καθίσταται μαθητευόμενος Άνρθωπος-Λόγος. Γιατί ένας Διδάσκαλος μόνο υπάρχει. Ο Δάσκαλος Ιωάννης και Λόγος Χριστός είναι ΕΝ. και ο Άνθρωπος ενώνεται με τον Έναν Δάσκαλο και αποκαθίσταται ο Θείος μας Εαυτός. Αυτή είναι η Εσωτερική Επανάσταση που οδηγεί τον Άνθρωπος στην Ελευθερία, την Χριστοποίηση και την Θέωση.

Θέλει Αρετήν και Τόλμη η Ελευθερία.

Ευλογώ κάθε αδελφή και αδελφό μου να τολμήσει να ενωθεί με τον Λόγο και να Τον εκδηλώσει στην Γη σ’ αυτή του την έλευση, όπως το φανέρωσε και το κατέδειξε ο Πρωτοπόρος Δάσκαλος Ιωάννης Διονύσης Δώριζας.